Η ονομαστική αξία της παγκόσμιας αγοράς παραγώγων εκτιμάται από την Τράπεζα των Διεθνών Διακανονισμών (δηλαδή την κεντρική τράπεζα των ανά τον κόσμο κεντρικών τραπεζών) σε περίπου μισό… τετράκις εκατομμύρια ευρώ!(500.000.000.000.000) Πρόκειται για ασύλληπτο αστρονομικό νούμερο.
Στο μεγαλύτερο μέρος του το χρέος αυτό αντανακλά την παγκόσμια αγορά παραγώγων: επενδυτικά στοιχήματα πάνω σε μετοχές, ομόλογα, εμπορεύματα, νομίσματα και πάσης φύσεως αξίες. Σε μεγάλο ποσοστό τα επενδυτικά αυτά στοιχήματα -από τη φύση τους φούσκα- εξουδετερώνουν το ένα το άλλο, αφαιρώντας σημαντικό μέρος από τον «αέρα» της φούσκας. Σε ποιο βαθμό όμως δεν είναι σε θέση κανείς να υπολογίσει.
Στα χρηματιστήρια ως «διόρθωση» θεωρείται μία συρρίκνωση των αξιών κατά 10%. Μία αντίστοιχη διόρθωση στην παγκόσμια αγορά παραγώγων θα αφαιρούσε αξίες 50 τρισ. ευρώ, όσο το παγκόσμιο ΑΕΠ! Η "διόρθωση" ενός τόσο μεγάλου ποσού παραλύει από φόβο τη παγκόσμια οικονομική ελίτ. Η λύση που επιλέχθηκε το 2008-2009 ήταν να εκτυπωθεί νέο χρήμα και να επωμιστούν τις ζημίες οι φορολογούμενοι, μία στρατηγική με διαχρονική επιτυχία. Ανέκαθεν οι κυβερνώσες ελίτ έβρισκαν διέξοδο στα οικονομικά τους αδιέξοδα «γδύνοντας» τα κατώτερα οικονομικά στρώματα.
Το «πρόβλημα» σήμερα, είναι ότι η επαπειλούμενη ζημία είναι τόσο μεγάλη που τα χρήματα των φορολογούμενων απλά δεν αρκούν για να την καλύψουν. Δεν αρκεί ακόμα κι αν όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται και να τρέφονται για έναν χρόνο!
Αυτή είναι μία πραγματικότητα και οι σύγχρονες οικονομικές ελίτ θα αναγκαστούν να κάνουν αυτό που προσπαθούν να αποφύγουν: να προχωρήσουν σε μία παγκόσμια συμφωνία διαγραφής του χρέους, ώστε η παγκόσμια οικονομία να "αναγεννηθεί" από τις στάχτες ενός χρεοκοπημένου συστήματος, με τους δικούς της όρους. Μία τέτοια εξέλιξη δεν μπορεί να έρθει ομαλά, θα εξαρτηθεί αν η πλειοψηφία των "απο κάτω" αυτού του πλανήτη θα θελήσουν να επιβάλουν και αυτοί τους όρους τους.
Μπορεί από τις στάχτες αυτού του χρεωκοπημένου συστήματος να αναδειχθεί ένα πιο ορθολογικό- ενταγμένο ισοροποιημένα στα οικοσυστήματα του πλανήτη-σύστημα. Ένα σύστημα που θα έχει απορρίψει το δυτικό μοντέλο ανάπτυξης- το οποίο, αν ξαναεπικρατήσει, αυτή τη φορά θα οδηγήσει στη χρεοκοπία τον ίδιο τον πλανήτη, "την Α.Ε.Γη"-και θα αναπτύξει τον πολιτισμό της μετά την ανάπτυξη εποχής-της αποανάπτυξης-που θα στηριχθεί σε τοπικοποιημένες, αποκεντρωμένες κοινωνίες της άμασης δημοκρατίας και της ισοκατανομής.
Οι"από κάτω" αρχίζουν ήδη να αντιδρούν αποφασιστικά, έχοντας ξεκινήσει από τη Ν.Αμερική και συνεχίζοντας στην Ισλανδία, όπου με μεγάλη πλειοψηφία(58%) οι πολίτες αποφάσισαν να μη πληρώσουν τα "σπασμένα" της ελιτ τους(όπως είπε κι ο Ogmundur Jonasson, ο οποίος παραιτήθηκε από υπουργός Υγείας το περασμένο φθινόπωρο σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά του ΔΝΤ -Λοβέρδο μην κλαίς ΑΚΟΥ!: “Αυτή είναι μια διαφορά μεταξύ ανθρώπων και του Κεφαλαίου, το δικαιώμα ιδιοκτησίας και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ίσως χρειαζόμαστε λίγο επανάσταση – αυτός είναι ο λόγος που πολλοί άνθρωποι της Οικονομίας -βλέπε ΛΑΜΟΓΙΑ- αντιπαθούν το δημοψήφισμα, γιατί είναι συμβολικό. Η πλειοψηφία αμφισβητεί το δικαίωμα του Κεφαλαίου. “.
Πολλά θα εξαρτηθούν και από τι θα κάνουν και οι έλληνες "από κάτω":
λίγη ώρα μετά την συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου που ενέκρινε τα νέα μέτρα, το Χρηματιστήριο της Αθήνας έκανε βουτιά ενώ τα επιτόκια δανεισμού προς την Ελλάδα ανέβαιναν κι άλλο, σημειώνοντας νέο ιστορικό ρεκόρ!!
Υποτίθεται ότι το νέο πακέτο λιτότητας και το βγάλσιμο στο σφυρί της περιουσίας και των επιχειρήσεων του δημοσίου που προανήγγειλε ο Παπανδρέου, θα επιτρέψουν στη χώρα να δανειστεί με υποφερτά επιτόκια τα 25 επιπλέον δις που χρειάζεται η Ελλάδα το 2012, πέραν του ποσού που θα αντλήσει από το δάνειο του μνημονίου.
Οι "ελεύθερες" αγορές όμως ξέρουν καλύτερα από τον καθένα ότι δε θα μπορέσουν να πάρουν πίσω όλα τα "δανεικά" και θα ερκεσθούν σε ότι έχουν κερδίσει μέχρι τώρα. Και βέβαια δε θέλουν να ρισκάρουν καινούργια δανεικά. Προσπαθούν να ξεφορτωθούν τα παλιά ελληνικά κρατικά ομόλογα και σε ένα βαθμό το έχουν καταφέρει(δες ανάρτηση:http://topikopoiisi.blogspot.com/2011/04/i-1.html).
Έτσι και με τη πολυσυζητημένη αναδιάρθρωση του χρέους εκείνοι που θα χάσουν περισσότερο θα είναι τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες, τα υπολείμματα των οποίων θα έρθουν μετά να αγοράσουν μισοτιμής.
Στη πραγματικότητα έχουμε πλήρες πολιτικό και οικονομικό αδιέξοδο στη χώρα- από την αναδιάρθρωση στην αποδιάρθρωση. Η κυβέρνηση οδηγεί στη χρεοκοπία, η αξιωματική αντιπολίτευση προτείνει τα ίδια και χειρότερα(μιλά για περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις), ενώ η αριστερά ασχολείται με τον εαυτό της και βρίσκεται μακρυά από μια πρόταση διεξόδου.
Μια αφορμή, πιθανά να δρομολογήσει σε ανεξέλεγκτες για το σημερινό εξουσιαστικό σύστημα καταστάσεις. Για να μή έχουμε ακόμα αρνητικότερες εξελίξεις τύπου Μπερλουσκόνι ή Καρατζαφέρη, θάπρεπε οι πολίτες-κύρια η μεσαία τάξη-αντί να στραφεί σε τέτοιου είδους λύσεις-μη λύσεις στην ουσία-να τις απορρίψουν και να επιλέξουν το δύσκολο δρόμο της διαμόρφωσης της πρότασης διεξόδου από τους ίδιους και να μη περιμένουν να "καταναλώσουν" πάλι "μια από τα ίδια" προτάσεις των υπαρχόντων κομμάτων.
Σε αυτό το μπλοκ έχουμε διατυπώσει πολλές φορές στοιχεία αυτής της πρότασης διεξόδου, που μπορούν άμεσα να μπουν σε εφαρμογή.
Κυριακή 17 Απριλίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου