Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2019

Αποανάπτυξη-Κοινοτισμός-Άμεση Δημοκρατία και Τεχνολογία


Μεταξύ βιωσιμότητας και ατομικής-συλλογικής απελευθέρωσης.
Η συζήτηση για την Αποανάπτυξη και τον Κοινοτισμό χαρακτηρίζεται από διαφορετικές απόψεις σχετικά με το ρόλο και τη χρήση της τεχνολογίας. Μπορούμε να τις κατατάξουμε συνεκτικά σε δύο διαφορετικές κατευθύνσεις: 1) Από τη μία αυτή που θεωρεί το τεχνοεπιστημονικό παράδειγμα σαν ένα μέρος του προβλήματος και φαντάζεται μια μελλοντική κοινωνία πέρα από  την τεχνολογία, απορρίπτοντας ταυτόχρονα τον ενθουσιασμό για τεχνικές λύσεις που παρατηρείται παγκοσμίως, διότι αυτές οι εξελίξεις, στον εργαλειακό τους ορθολογισμό, συνεπάγονται μια κυριαρχία πάνω η φύση.2) Από την άλλη, αυτή που βρίσκει την πρώτη μονόπλευρη θεώρηση, υπερβολικά απλοϊκή και βλέπει τις τεχνολογικές λύσεις -εάν αυτές επανεξεταστούν και αντιμετωπιστούν κριτικά- ως συμμάχους στην πορεία προς μια κοινωνία μετα-ανάπτυξης και κοινοτισμού.
Έχουμε δηλαδή μια βιοφυσική προσέγγιση και μια κοινωνικο-πολιτική- πολιτιστική προσέγγιση. Αυτές συνδέονται επίσης με δύο έννοιες της αντίστοιχης συζήτησης :της φέρουσας ικανότητας-βιωσιμότητας (viability)  και των καλών κοινωνικών πρακτικών για ατομική και συλλογική απελευθέρωση (conviviality).
Όμως αυτές οι δύο προσεγγίσεις δεν είναι εκ προοιμίου αντιθετικές, ιδίως στο πεδίο των εφαρμογών της τεχνολογίας και καινοτομίας. Μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε σαν δύο συνδυαστικά κριτήρια για την αξιολόγηση των τεχνολογιών. Για το ποιές είναι επιθυμητές και εφικτές σε κάθε στάδιο της πορείας προς κοινωνίες αποΑνάπτυξης και Κοινοτισμού…