tag:blogger.com,1999:blog-51145915503637735092024-03-18T09:30:10.913+02:00ΤοπικοποίησηΤοπικοποίηση είναι η στρατηγική με την οποία θα απαντήσουμε στην "υπαρκτή" παγκοσμιοποίηση και θα επιδιώξουμε τη στροφή σε μια αποκεντρωμένη, επανατοπικοποιημένη, αυτοδιαχειριζόμενη, οικολογική αταξική κοινωνία της ισοκατανομής, που θα έχει σαν κύτταρο την αυτοδύναμη κοινότητα και το δήμο και θα στηρίζεται στην ομοσπονδιοποίηση δήμων-περιφερειών-εθνών. Για το ξεπέρασμα του δυτικού μοντέλου ανάπτυξης, της κλιματικής-οικολογικής καταστροφής, του καπιταλισμού και του εθνικού κεντρικού κράτους.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.comBlogger5230125tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-63059827222234245992023-04-20T22:08:00.003+03:002023-04-24T14:18:31.508+03:00Καμπάνια για τα κοινά αγαθά <p> Η <a href="https://protovoulia-dimosio-nero.gr/">Πρωτοβουλία
για τη διασφάλιση της δημόσιας διαχείρισης του νερού </a>έχοντας
συνειδητοποιήσει ότι είμαστε έρμαιο των μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών, που
εισβάλλουν με κάθε τρόπο σε βασικές ανάγκες και υπηρεσίες της ζωής μας,
αποφασίσαμε να υλοποιήσουμε μια καμπάνια ως αντίβαρο της κοινωνίας των πολιτών
σε αυτή τη λαίλαπα των ιδιωτικοποιήσεων.</p><p class="MsoNormal">
Καλούμε συλλογικότητες και φορείς να υπερασπίσουμε το δημόσιο χαρακτήρα των
κοινών αγαθών.<br />
Θεωρούμε ότι η διεκδίκηση της καθολικής πρόσβασης στα κοινά ζωτικά αγαθά όχι
μόνο μέσα από χωριστές δράσεις για καθένα από αυτά, αλλά και με κοινές δράσεις
που τα αναδεικνύουν ως μια ενιαία δέσμη - προϋπόθεση της ζωής, μπορεί να
συμβάλλει στην αλληλοτροφοδότηση των κινημάτων, στην αλληλοκατανόηση, στη
μεταξύ τους αλληλεγγύη, στην ενδυνάμωσή τους, και στη διεύρυνση της κοινωνικής
και πολιτικής απεύθυνσης και απήχησης.<br />
Σας καλούμε να διαβάσετε και να προσυπογράψετε το κείμενο για την υπεράσπιση
της καθολικής πρόσβασης και του δημόσιου χαρακτήρα των κοινών αγαθών <a href="https://protovoulia-dimosio-nero.gr/campaign-kommon-goods/">που θα βρείτε
εδώ</a> και συνημμένο.<br />
Για περισσότερες παρατηρήσεις και πληροφορίες είμαστε στη διάθεσή σας<br />
<a href="mailto:protovoulia.dimosio.nero@gmail.com">protovoulia.dimosio.nero@gmail.com</a><br />
<br />
<b><i>Σχόλιο: </i></b><i>το ζήτημα των Κοινών Αγαθών </i>συνδέεται και με
τη γενικότερη επιστημονική συζήτηση για την διάκριση των αγαθών: Οι νεοκλασικοί
οικονομολόγοι έχουν υιοθετήσει κάποια κριτήρια για να χαρακτηρίζουν τα αγαθά:
δυνατότητα αποκλεισμού χρήσης τους, αντιπαλότητα για την εξασφάλισή τους, κλπ.,
δίνοντάς τους κάποιες ιδιότητες, που δεν είναι φυσικές, αλλά πολιτικά, νομικά,
πολιτιστικά και τεχνικά καθορισμένες από την κυρίαρχη κάθε φορά
κοινωνικοπολιτική εξουσία, άρα μπορούν αντίστοιχα να αλλάζουν. Έτσι, η αντίληψη
που έχουμε για το τι είναι <b>φυσικό</b>, <b>ιδιωτικό, λεσχιακό(club), συλλογικό(σύλλογος),
δημόσιο, κοινωνικό, κρατικό ή κοινοτικό</b> αγαθό-πέρα από την σύγχυση που
υπάρχει στον χαρακτηρισμό τους- μπορεί να αλλάζει επίσης, αν αλλάζουν οι
κοινωνικές μας σχέσεις.<br />
<br />
Καταρχήν εδώ μας ενδιαφέρει η <b>διάκριση μεταξύ του δημόσιου και κρατικού:</b><br />
Άλλο Δημόσιο και άλλο Κρατικό: τις λέξεις «κρατικό» και «δημόσιο», άλλοι πολύ
συχνά από πρόθεση και άλλοι από λάθος, τις χρησιμοποιούν την μία στην θέση της
άλλης. Δημόσιο είναι κάτι που ανήκει σε όλους, είναι ΚΟΙΝΟ και συλλογικό, ενώ
κρατικό είναι κάτι που ανήκει στο κράτος, το οποίο έχει τους διαχειριστές της
κρατικής εξουσίας και τους υπηκόους του. Το να θεωρείς ότι κάτι κρατικό είναι
δημόσιο είναι σαν να θεωρείς ότι επειδή έχεις μία μετοχή μίας εισηγμένης στο
χρηματιστήριο εταιρείας σου ανήκουν τα γραφεία της ή ότι μπορείς να
καταναλώνεις τα προϊόντα της δωρεάν.<br />
<br />
Από την άλλη: το τι είναι δημόσιο δεν το καθορίζει η αγορά ή οι καταναλωτές
πολίτες, αλλά το κράτος. Μόνο για τα φυσικά αγαθά όπως ο αέρας ή ο ήλιος δεν
χρειάζεται η παρέμβαση του κράτους για να θεωρηθούν δημόσια αγαθά.<br />
Και ενώ εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τη διαφορά μεταξύ ιδιωτικών
αγαθών-εμπορεύματα και υπηρεσίες που προσφέρονται από ιδιώτες και ιδιωτικές
εταιρείες-και των δημοσίων –όπως εκπαίδευση, υγειονομικό σύστημα, δρόμοι,
αποχετευτικά συστήματα, νομικό πλαίσιο ή θεσμοί ασφαλείας, άμυνας κ.λπ.- και
επίσης τη διαφορά μεταξύ ιδιωτικής κτήσης και δημόσιας χρήσης, είναι αρκετά
δύσκολο να γίνεται διαχωρισμός μεταξύ ενός δημόσιου και ενός κοινοτικού αγαθού.
Το βασικότερο είναι ότι Θα πρέπει σε κάθε περίπτωση χωριστά να μπορούμε να τα
διακρίνουμε, αφού έχουμε να κάνουμε με δυο μορφές της <b>συλλογικής-κοινής</b>
ιδιοκτησίας στους τομείς του δημόσιου και αυτού των ΚΟΙΝΩΝ/Κοινωνικής
οικονομίας, που οι διαφορές τους είναι αρκετά θολές και δεν έχουν συγκεκριμενοποιηθεί
ακόμα. Για τον χαρακτηρισμό των κοινοτικών αγαθών, θα πρέπει να δοθεί μεγάλη
σημασία στο ερώτημα: <b>ποιος κάνει τι, με τι το κάνει</b> και <b>για ποιο
σκοπό</b>.<br />
Κοινά -κοινοτικά αγαθά, κατά τη γνώμη μας, είναι εκείνα τα αγαθά ή πόροι που οι
άνθρωποι χρησιμοποιούν και διαχειρίζονται από κοινού, με την έννοια ότι
–στηριζόμενοι σε παραδοσιακούς, εθιμοτυπικούς και κοινωνικούς κανόνες και
πρακτικές-διαπραγματεύονται από κοινού τους δικούς τους κανόνες διαχείρισης και
χρήσης τους. Να γιατί <b>είναι απαραίτητο να διακρίνουμε τα ΚΟΙΝΑ από τα
δημόσια αγαθά.</b><br />
Αυτή η διαφορά έχει να κάνει και με τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και με την
πραγματικότητα του διαχωρισμού μας ως πολίτες στις κατηγορίες των παραγωγών και
των καταναλωτών. Ενώ είμαστε μια ενιαία φυσική οντότητα, εντούτοις υπάρχει και
μέσα μας αυτός ο διαχωρισμός. Διαφορετικά συμπεριφερόμαστε σαν παραγωγοί και
έχουμε διαφορετική συμπεριφορά σαν καταναλωτές, συχνά πολύ αντιφατική με την
πρώτη.<br />
Στο σημερινό καπιταλιστικό σύστημα ο διαχωρισμός που παράγει ο καταμερισμός της
εργασίας σε παραγωγούς και καταναλωτές ιδιωτικών και δημόσιων αγαθών-προϊόντων,
βασίζεται σε μια δομική ιεραρχική δομή «από τα πάνω προς τα κάτω». Αυτή η
ιεραρχική δομή δεν ισχύει στα πλαίσια των δομών των ΚΟΙΝΩΝ. Τα περισσότερα
κοινοτικά εγχειρήματα βασίζονται σε δικούς τους κανόνες και ρυθμίσεις, με την
βοήθεια των οποίων μπορούν να κάνουν οριζόντια χρήση των πόρων με βιώσιμο και
δίκαιο τρόπο, έξω από τις επιταγές των όρων κέρδους-ζημίας.<br />
Είτε πρόκειται για παραδοσιακές και ιθαγενικές κοινότητες που διαχειρίζονται τα
κοινά τους δάση, ποτάμια ή λίμνες, είτε πρόκειται για νέα δημιουργούμενα
κοινοτικά εγχειρήματα όπως είναι οι ενεργειακές κοινότητες ή οι ψηφιακές
κοινότητες ομότιμης καινοτόμας παραγωγής γνώσης και τεχνολογίας, ο διαχωρισμός
σε παραγωγούς και καταναλωτές –χρήστες των πόρων και προϊόντων τους δεν ισχύει.
Δεν ισχύει επίσης η αντίληψη που επικρατεί στο σώμα των πολιτών της
αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, ότι δηλαδή η αλλαγή των νόμων, των δομών και των
κοινωνικών σχέσεων μπορεί να γίνεται μόνο από τα πάνω προς τα κάτω, από την
κυβέρνηση και το κοινοβούλιο προς την τοπική αυτοδιοίκηση και τους θεσμούς του
περιφερειακού κράτους.<br />
Όταν οι παθητικοί πολίτες της ανάθεσης των αποφάσεων στους ειδικούς και τους
πολιτικούς εκπροσώπους τους όμως, από χρήστες πόρων και προϊόντων της εταιρικής
παραγωγής και από καταναλωτές πολιτικών προγραμμάτων των κομμάτων εξουσίας,
μετατρέπονται στα πλαίσια αυτών των κοινοτήτων σε παραγωγούς αξιών χρήσης και
σε πολιτικά υποκείμενα που αποφασίζουν τα ίδια για τις συνθήκες ύπαρξής τους,
τότε αποκομίζουν την αντίληψη, τη γνώση και την εμπειρία του πως τα δικά τους
όνειρα, οι δικές τους ιδέες και δεξιότητες, τα ταλέντα τους και οι
ιδιαίτερες προσωπικές στάσεις καθώς και οι αυτοβελτιωμένες υπεύθυνες
συμπεριφορές, μπορούν να ταιριάξουν άμεσα με το αποκαλούμενο «κοινό καλό», που
υποτίθεται είναι και το κοινωνικό συμβόλαιο στο οποίο στήθηκαν οι
«αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες».<br />
Για όλα αυτά διαβάστε το κείμενό μας:<br />
<br />
<a href="https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf/1121051">Τα
«ΚΟΙΝΑ» και η «ευζωία»</a><o:p></o:p></p>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-31453897927721394052023-03-30T11:38:00.002+03:002023-03-30T11:38:22.809+03:00Για να μη τιναχθεί ο Πλανήτης και η Κοινωνία στον αέρα: Παγκόσμια σεισάχθεια με αποανάπτυξη!<p> Οι σημερινοί μας
πολιτικοί «ηγέτες» και τα κόμματα εξουσίας παντού-και στη χώρα μας που
βρίσκεται για άλλη μια φορά σε προεκλογική περίοδο- κάνουν πως δε βλέπουν ότι η
παγκοσμιοποιημένη δομική κρίση του υπάρχοντος κόσμου είναι έκφραση της <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/231881_pame-gia-katarreysi">κατάρρευσης</a>,
στην οποία βρίσκεται το καπιταλιστικό σύστημα υπό την ηγεσία του
χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και του <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/229246_adiexodo-toy-kapitalistikoy-monteloy-anaptyxis1-ta-hrimatooikonomika-kai">αδιεξόδου
του αναπτυξιακού μοντέλου</a> που έχει επιλέξει.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b>Η εταιρεία συμβούλων McKinsey</b> δημοσίευσε έναν
αριθμό: <b>1. 540. 000 δισεκατομμύρια δολάρια</b>. Αυτό ήταν το άθροισμα
του παγκόσμιου πλούτου το 2021. Ένας χρηματοπιστωτικός πλούτος που είναι <b>13,2
φορές</b> το παγκόσμιο ακαθάριστο προϊόν(ΑΕΠ). «Ο κόσμος δεν ήταν ποτέ πλουσιότερος»
( „The world has nether been wealthier“), γράφει η McKinsey. Όμως τα 1.
540 τρισεκατομμύρια <b>δεν είναι περιουσία, αλλά μυθοπλασία</b>. Για να
διεκδικήσουν αυτά τα περιουσιακά στοιχεία σε πραγματικούς όρους, οι πιστωτές θα
πρέπει να διεκδικήσουν όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες – το σύνολο της εργασίας
των οφειλετών και των εργαζομένων – <b>για 13,2 έτη</b>.<br />
Και αυτό φοβούνται οι κάθε είδους επενδυτές-πιστωτές, ξέρουν ότι <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">δεν πρόκειται να πάρουν ποτέ πίσω </b>αυτά
που διεκδικούν από τους οφειλέτες. Αυτοί χάνουν την εμπιστοσύνη τους προς τις
τράπεζες, που έχουν δημιουργήσει όλη αυτή την <b>φούσκα.</b> Υπάρχει
δηλαδή μια χρηματοπιστωτική φούσκα διογκωμένη <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">τουλάχιστον κατά 10-13 φορές</b>. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να έχουν
αυξηθεί υπέρμετρα οι σημερινές χρηματικές περιουσίες της ελίτ, που αποτελεί το
1% του παγκόσμιου πληθυσμού.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Αυτή η ελίτ διακινώντας και δανείζοντας αυτόν τον τεράστιο
χρηματικό όγκο μπορεί και ελέγχει την «ευημερία» του υπόλοιπου 99%. Αυτό είναι
δυνατόν, γιατί έχει καταφέρει να εξαρτήσει από αυτό το χρήμα, την πλειοψηφία
του παγκόσμιου πληθυσμού, που είναι υποχρεωμένο να δουλεύει περισσότερο
αποδεχόμενος τους στόχους της «ανάπτυξης» για συνεχή μεγέθυνση των οικονομικών
του δραστηριοτήτων.<br />
<b>Όμως αυτή η μεγέθυνση απαιτεί αυξημένη παραγωγή</b>, αυξημένη χρήση υλικών
και ενέργειας και η αυξημένη κατανάλωση όλων αυτών των υλικών αγαθών, ενώ
παράλληλα απαιτεί και αυξημένη εκμετάλλευση του εξίσου σημαντικού πόρου, της
ανθρώπινης εργασίας, με μειωμένες αποδοχές . Επίσης έχουν <b>αυξημένη
παραγωγή αποβλήτων</b>, που τα οικοσυστήματα του πλανήτη δεν είναι σε θέση να
τα ενσωματώσουν στους φυσικούς τους κύκλους, όσο και να αυξάνεται ο βαθμός
απόδοσης της χρησιμοποιημένης τεχνολογίας.<br />
<br />
<b>Το τελικό αποτέλεσμα </b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">των
αυξημένων οικονομικών δραστηριοτήτων είναι η<b> κατάρρευση των αποθεμάτων των
φυσικών πόρων του πλανήτη και του περιβάλλοντος καθώς και της αναπαραγωγής της
ανθρώπινης εργατικής δύναμης.</b></span> <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Η συνεχής αύξηση της κατανάλωσης των φυσικών πόρων και η
αντίστοιχη αύξηση των αποβλήτων μας οδήγησε<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>σήμερα ήδη να ζούμε σε βάρος και του μέλλοντος των επόμενων γενεών. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Δημιουργούμε εκτός των οικονομικών χρεών
και συνεχώς αυξανόμενα οικολογικά χρέη.</b> Κυρίως θα συμβεί αυτό γιατί
υπάρχουν τα πλανητικά όρια σε πόρους, υλικά και ενέργεια, καθώς και τα όρια
στην ενσωμάτωση των τεράστιων απόβλητων των οικονομικών δραστηριοτήτων, όπως
επίσης οι κλιματικές αλλαγές και οι συνακόλουθες καταστροφές.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Η ανικανότητά μας να ρυθμίσουμε τις χρηματοοικονομικές
αγορές-που αυξάνουν το κοινωνικό τους αποτύπωμα με την έννοια ότι αυξάνουν την
κοινωνική εκμετάλλευση- συνδυάζεται με την ανικανότητά μας να προστατέψουμε
τους φυσικούς πόρους και να περιορίσουμε τις οικολογικές καταστροφές-<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">συνεχής αύξηση του οικολογικού
αποτυπώματος.<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal"><b>Προς το παρόν και τα οικολογικά μας χρέη είναι το ίδιο
«επισφαλή»,</b> <b>όσο και τα χρηματοοικονομικά</b>. Κανένα από τα δύο
χρέη δεν αντιμετωπίζεται , όσο επιμένουμε στη κατεύθυνση της καταναλωτικής
ανάπτυξης. Η με αυτόν τον τρόπο επιδιωκόμενη –έστω και βραχυπρόθεσμα-επάνοδο
στην «ευημερία», δεν πρόκειται να έρθει και να είναι βιώσιμη. <b>Είμαστε
καταδικασμένοι σε αποτυχία, αν επιμένουμε στη ποσοτική μεγέθυνση των ΑΕΠ</b> και
των κάθε είδους οικονομικών δραστηριοτήτων και κατανάλωσης, που μπορεί να
υπονομεύουν τη μελλοντική μας ύπαρξη.<br />
<br />
Γιατί η κακώς εννοούμενη σημερινή ευημερία, μπορεί να <b>υπονομεύει
πραγματικά τις συνθήκες</b> στις οποίες μπορεί να βασισθεί η αυριανή μας
ευζωία. Η παρούσα κατάρρευση, που βιώνουμε και σαν ελληνική κοινωνία, είναι ένα
μήνυμα ότι το «αύριο είναι ήδη εδώ», αν δεν αλλάξουμε ρότα.<br />
Οι «παγκόσμιοι παίκτες» στο παγκόσμιο καπιταλιστικό «καζίνο» που είναι
και <b>οι δανειστές σήμερα<a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CE%BD%CE%B1%20%CE%BC%CE%B7%20%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CF%87%CE%B8%CE%B5%CE%AF%20%CE%BF%20%CE%A0%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1%20%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%B1%CE%AD%CF%81%CE%B1.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><sup><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></sup></b><!--[endif]--></span></sup></a>,
</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">χρησιμοποιούν<b> τον μηχανισμό του
χρέους <a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CE%BD%CE%B1%20%CE%BC%CE%B7%20%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CF%87%CE%B8%CE%B5%CE%AF%20%CE%BF%20%CE%A0%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1%20%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%B1%CE%AD%CF%81%CE%B1.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a></b>για
την επίτευξη<b> πειθαρχίας</b></span> όσον αφορά <span style="mso-bidi-font-weight: bold;">στο στόχο της «ανάπτυξης» και της μεγέθυνσης
των πραγματικών οικονομικών δραστηριοτήτων<b>. </b></span>Ώστε αυτές να
επιφέρουν κέρδη στους επιχειρηματίες της πραγματικής οικονομίας, για να
πληρωθούν τα χρέη τους προς τη χρηματική -ηγεμονική σήμερα-οικονομία,
αδιαφορώντας για την κατάρρευση των κοινωνιών και του ίδιου του πλανήτη!<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b>Η απάντηση σ’ αυτούς τους καταναγκασμούς </b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">του παγκόσμιου «Καζίνο», είναι <b>η παγκόσμια
«σεισάχθεια» </b>καταρχήν και στη συνέχεια<b> οι κοινωνίες της
αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης.<o:p></o:p></b></span></p>
<ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal" style="mso-list: l1 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt;">Η
σημερινή κρίση των δημοσιονομικών και των ιδιωτικών χρεών<b> να λυθεί
υπέρ των κοινωνιών και όχι για άλλη μια φορά υπέρ των «από πάνω».</b> (Οι
ιδιώτες και οι τράπεζες-επενδυτές και αγοραστές των κρατικών ομολόγων- και
οι παγκόσμιοι παίκτες των φάντς - αγοραστές των ιδιωτικών και στεγαστικών
δανείων- έπαιξαν και έχασαν. Στο παγκόσμιο καζίνο τους προβλέπονται και οι
ζημιές, όχι μόνο τα κέρδη).<o:p></o:p></li>
</ul>
<ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt;"><b>Να
αρνηθούμε τη θέση που έχει σήμερα η χώρα</b> στα πλαίσια του
παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού μοντέλου ανάπτυξης. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Αποανάπτυξη και απεξάρτηση </b>από το χρήμα- εμπόρευμα και από τα
παγκόσμια εμπορικά δίκτυα διανομής, υπέρ της τοπικής παραγωγής αγαθών και
των τοπικών δικτύων διανομής. <o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt;"><b>Δεν
πληρώνουμε τα οικονομικά χρέη, </b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">για
να μπορέσουμε να εξοφλήσουμε το<b> οικολογικό χρέος </b>προς τις ερχόμενες
γενιές<b>.</b></span><o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt;"><b><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σε παγκόσμιο και περιφερειακό επίπεδο </b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">να διεκδικήσουμε<b> </b>τη συνολική
διαγραφή χρεών!</span> <b>Παγκόσμια «σεισάχθεια» ! Όχι άλλες «δόσεις» και
δάνεια!</b><o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt;"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Στροφή σε<b> αποαναπτυξιακές, αποκεντρωμένες,
τοπικοποιημένες, αμεσοδημοκρατικές κοινωνίες, ίσης κατανομής και του
μικρότερου δυνατού οικολογικού αποτυπώματος</b></span><o:p></o:p></li>
</ul>
<p class="MsoNormal">Τι έχουν να απαντήσουν σε αυτά τα αιτήματα των σημερινών
«από κάτω» τα κόμματα που διεκδικούν την εξουσία σε αυτή την εκλογική περίοδο
στη χώρα μας; Θα κάνουν ποτέ αυτή την ουσιαστική συζήτηση στα «Πάνελ» τους ή θα
συμπεριλάβουν κάποιες απαντήσεις στα προγράμματά τους, πριν ζητήσουν την ψήφο
των πολιτών; Οι ίδιοι οι πολίτες θα βγουν από το σημερινό τους λήθαργο και τον
εφησυχασμό τους για να <span style="mso-bidi-font-weight: bold;">δώσουν </span><a href="https://www.efsyn.gr/stiles/ano-kato/383499_i-klotsia-sti-megali-gkriza-foyska"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">μια<b> κλοτσιά στη μεγάλη γκρίζα φούσκα</b></span></a><b>
και να τη σπάσουν;<o:p></o:p></b></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CE%BD%CE%B1%20%CE%BC%CE%B7%20%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CF%87%CE%B8%CE%B5%CE%AF%20%CE%BF%20%CE%A0%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1%20%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%B1%CE%AD%CF%81%CE%B1.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Οι
τραπεζίτες χρησιμοποιούν τον μηχανισμό του χρέους και την "ανατριχίλα των
αγορών" για να ευθυγραμμίζουν τους πολιτικούς και τα πολιτικά συστήματα
εξουσίας σύμφωνα με τα συμφέροντά τους. Στην πρόσφατη περίπτωση της Credit
Suisse, για παράδειγμα, το πολιτικό σύστημα της Ελβετίας υποχρεώθηκε να
χρησιμοποιήσει ένα πιστωτικό όριο 200 δισεκατομμυρίων φράγκων συν εγγύηση εννέα
δισεκατομμυρίων για να σώσει μια τράπεζα που αξίζει επίσημα 45 δισεκατομμύρια.
Η τράπεζα UBS, η οποία αναλαμβάνει την Credit Suisse, βρίσκεται σε πολλή
ευχάριστη θέση: ο δημόσιος τομέας της εγγυάται 209 δισεκατομμύρια ελβετικά
φράγκα χωρίς περαιτέρω όρους, ώστε να μπορέσει να αγοράσει έναν ανταγωνιστή της
αξίας 45 δισεκατομμυρίων για μόνο τρία δισεκατομμύρια. Και οι πολιτικοί πρέπει
να την ευχαριστήσουν κιόλας γι' αυτό!<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CE%BD%CE%B1%20%CE%BC%CE%B7%20%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CF%87%CE%B8%CE%B5%CE%AF%20%CE%BF%20%CE%A0%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1%20%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%B1%CE%AD%CF%81%CE%B1.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Η
οικονομική κρίση, όπως φαίνεται να εκφράζεται σήμερα, οφείλεται στο γεγονός ότι
η καπιταλιστική οικονομία κινείται<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πλέον
με βάση το χρέος.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πραγματικά, η μεγάλη
αύξηση της παγκόσμιας κατανάλωσης τα τελευταία χρόνια (βασικά μεταξύ 1990-2007)
πυροδοτήθηκε και στηρίχθηκε από την μαζική χορήγηση δανείων από τις τράπεζες.
Είχαμε παντού αυξανόμενα επίπεδα χρέους. Των νοικοκυριών, των επιχειρήσεων, των
κυβερνήσεων. Με τη μορφή καταναλωτικών χρεών, χρηματοπιστωτικών επενδύσεων,
δημοσίων χρεών, εξωτερικών χρεών σε κάθε χώρα. Χρησιμοποιήθηκαν σαν μηχανισμός,
ώστε η κατανάλωση να γίνει ο βασικός μοχλός της καπιταλιστικής ανάπτυξης.<o:p></o:p></p>
</div>
</div>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-49776356518362402552023-03-24T15:15:00.002+02:002023-03-24T15:15:22.427+02:00Το νερό και η ευζωία<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu8Yp-09uzT-GLIggEn1DuZrkuUrrmnb7NbrNICmLRur0KkkM4itzgRQfpUHkUXvg9scXv4wEkIfK140qU_L_VJBWD2zuuSU3C5OFvMuKl6jN5M-lpAoMrB3gupgZHCZsna7EXrdzXOio66rDHfyI8IratLxsxjzWu_QKoDqKIrHtFoozFKVcEXbGO/s179/%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%BF1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="135" data-original-width="179" height="135" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu8Yp-09uzT-GLIggEn1DuZrkuUrrmnb7NbrNICmLRur0KkkM4itzgRQfpUHkUXvg9scXv4wEkIfK140qU_L_VJBWD2zuuSU3C5OFvMuKl6jN5M-lpAoMrB3gupgZHCZsna7EXrdzXOio66rDHfyI8IratLxsxjzWu_QKoDqKIrHtFoozFKVcEXbGO/s1600/%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%BF1.png" width="179" /></a></div><p class="MsoNormal"><b>Η ανάγκη επάρκειας στο πόσιμο νερό για την ενυδάτωση και
την υγεία…<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Επί του παρόντος,
σύμφωνα με τον ΟΗΕ<a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>,
δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως, δηλαδή ένας στους τέσσερις ανθρώπους,
δεν έχουν καθαρό νερό. 3,6 δισεκατομμύρια δεν έχουν τουαλέτα και 2,3 δισεκατομμύρια
δεν έχουν νερό για το πλύσιμο των χεριών τους, με όλα τα επακόλουθα για την
υγεία τους.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><b>α) To Nερό ως φυσικό αγαθό, απαραίτητο για την ευζωία του
ανθρώπου<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Το νερό είναι ένα
φυσικό αγαθό απαραίτητο για κάθε μορφή ζωής και τον άνθρωπο για την οικονομία
του οποίου θα πρέπει να ανήκει στα "κοινά" συλλογικά αγαθά. Από τη
στιγμή όμως που μέσω των δικτύων διανομής του φθάνει στους ανθρώπινους
οικισμούς μετατρέπεται σε κοινωνικό αγαθό. Άρα η εξασφάλισή του αποτελεί και
κοινωνικό πρόβλημα, λόγω της υπερκατανάλωσής του και της ιδιωτικοποίησης.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Στο νερό(Η2Ο) και τα
στοιχεία του Υδρογόνο και Οξυγόνο βασίζεται όλος ο πλούτος της βιοποικιλότητας
και της ζωής που υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη. Ο κύκλος του νερού<a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>
στη φύση είναι από τους σημαντικότερους για τη ζωή.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Αυτό συμβαίνει
επειδή έχει πολλές φυσικές και χημικές ανωμαλίες, οι οποίες είναι ακριβώς
χρήσιμες για τη ζωή. Το μόριο του Η2Ο σχηματίζεται από 2 άτομα Η και 1 άτομο Ο
σε γωνία 105 μοιρών. Το μόριο αποτελεί ένα δίπολο με ένα θετικό πόλο των 2
ατόμων του υδρογόνου και ένα αρνητικό του ατόμου του οξυγόνου. Συμπεριφέρεται
σαν ένας μικρός «ηλεκτρομαγνήτης».</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Η σύνδεση
περισσότερων μορίων σχηματίζει <b>υγρούς κρυστάλλους(Cluster</b>). Οι
υγροί αυτοί κρύσταλλοι προσλαμβάνουν από το περιβάλλον δονήσεις-κύματα διάφορων
συχνοτήτων και συμμετέχουν στη ταλάντωσή τους. Προσλαμβάνουν δηλ. πληροφορίες
με τη μορφή ιδιοσυχνοτήτων και τις αναμεταδίδουν. Έτσι το νερό είναι στην ουσία
εκτός των άλλων και <b>«πληροφορικό» μέσο</b>. Είναι <b>«μεταφορέας»</b> όχι
μόνο ουσιών, αλλά και πληροφοριών τους, που με τη σειρά τους παίζουν μεγάλο
ρόλο στον μεταβολισμό των ζωντανών οργανισμών και στην ενδοεπικοινωνία των
κυττάρων τους( το νερό σαν «πληροφορικό» μέσο είναι και η βάση της
ομοιοπαθητικής). Σαν «μεταφορέας» μπορεί να μεταφέρει <b>και θετικές και
αρνητικές επιδράσεις</b> στους οργανισμούς και στον άνθρωπο. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"> Σε μη γάργαρο
νερό (μεγάλοι κρύσταλλοι) η ξένη ουσία δεν συγκρατείται και αποβάλλεται από το
διάλυμα και έχουμε πολλά απόβλητα στον οργανισμό. Ένα τέτοιο νερό δεν καθαρίζει
τον οργανισμό. Το νερό που είναι αποθηκευμένο σε μπουκάλια ή δοχεία, μετά από
λίγο διάστημα σχηματίζει μεγάλους υγρούς κρυστάλλους και ενώ μπορεί να μας
ξεδιψά, δεν επιτελεί το ρόλο του για τον οργανισμό, είναι δηλαδή ένα <b>«νεκρό»
νερό</b>, άρα και <b>άχρηστο!</b> <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αντίθετα
ένα καλό και ενεργοποιημένο τρεχούμενο νερό και καθαρίζει από τις επιβλαβείς
ουσίες και μεταφέρει τις ωφέλιμες στα κύτταρα. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Το συμπέρασμα που
πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας είναι: <b>προτιμάμε τρεχούμενο, καθαρό νερό.
Αποφεύγουμε το στάσιμο.</b> Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι το <b>νερό της βρύσης</b>
είναι <b>προτιμότερο</b>-αρκεί να είναι απαλλαγμένο από αρνητικές επιδράσεις
και ουσίες,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>π.χ με κατάλληλα φίλτρα που
τις συγκρατούν -από το νερό από <b>μπουκάλι</b>, ιδίως αν αυτό είναι πλαστικό.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><b>β)Το νερό σαν «θεραπευτικό» μέσο</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Αναφέραμε<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> </i>και παραπάνω ότι το νερό είναι από τα
βασικά- αν όχι το βασικότερο- στοιχεία για τη ζωή στον πλανήτη και ιδιαίτερα
για τον άνθρωπο. Το σώμα του <b>νέου ανθρώπου</b> π.χ. αποτελείται από 70-75%
νερό-αργότερα, όταν γεράσει μειώνεται αυτό το ποσοστό και έχουμε αφυδάτωση. Στο
ανθρώπινο αίμα το 90% είναι νερό. Στον εγκέφαλο έχουμε 85%. Γενικά στα σωματικά
υγρά το νερό είναι ο βασικός μηχανισμός. Σαν «μεταφορέας» μπορεί να μεταφέρει
και θετικές και αρνητικές επιδράσεις στους οργανισμούς και στον άνθρωπο, όπως
το διατυπώσαμε και πιο πάνω.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Αν λοιπόν σαν
«μεταφορέα» χρησιμοποιούμε νερό που είναι απαλλαγμένο από αρνητικές επιδράσεις,
όπως των τοξικών ουσιών, τότε έχουμε στη διάθεσή μας, στην ουσία, ένα <b>θεραπευτικό
μέσο</b>. Αρκεί βέβαια να έχει καλή δομή (μικρούς κρυστάλλους, «λεπτό» νερό)
για να μπορεί να μεταφέρει τις θετικές επιδράσεις των φαρμακευτικών ουσιών: οι
διαλυμένες στο νερό χρήσιμες φαρμακευτικές ουσίες από τη μια μπορούν να
συγκρατηθούν για πολύ στο διάλυμα και από την άλλη μπορούν μαζί με το νερό να
διαπερνούν τα τοιχώματα του εντέρου και τη μεμβράνη των κυττάρων για να
χρησιμοποιηθούν από αυτά.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhC_mzgD5gEBNLpsbrfr-hUgxaJNSisS9WpLx8Yhvz3D11lHlVk64B_3BamXNZ5wzaYTuJoxMP216EoF2ik2equgE7dNciQ8g5qvSNiWqbAM2_9PwDPepBooiAy48jS5_XAcUpI_7njRuqbdyMLcMop3j62N7qRybwwoBgXcUsWeHfekpXf51uQh_Cl/s200/%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%BF2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="200" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhC_mzgD5gEBNLpsbrfr-hUgxaJNSisS9WpLx8Yhvz3D11lHlVk64B_3BamXNZ5wzaYTuJoxMP216EoF2ik2equgE7dNciQ8g5qvSNiWqbAM2_9PwDPepBooiAy48jS5_XAcUpI_7njRuqbdyMLcMop3j62N7qRybwwoBgXcUsWeHfekpXf51uQh_Cl/s1600/%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%BF2.jpg" width="200" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Από το νερό με
μεγάλους κρυστάλλους(«χοντρό» νερό) περνάνε στο έντερο μόνο τα μικρά Κλούστερ,
ενώ από το «λεπτό» ενεργοποιημένο μπορούν να περάσουν όλα.</span></i><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Όταν μιλάμε λοιπόν
για<b> «θεραπευτικό» νερό, </b>εννοούμε<b>:</b> νερό με καλή δομή, που έχει
μεγάλες δυνάμεις δέσμευσης, ώστε λίγα μόνο μόρια γύρω από τη ξένη ουσία να τη
συγκρατούν στο διάλυμα και να μη κατακάθεται στον οργανισμό. Ένα καλό και
ενεργοποιημένο νερό επιτελεί δύο σημαντικές λειτουργίες: α) μπορεί να μεταφέρει
τις ωφέλιμες ουσίες στα κύτταρα που τις χρειάζονται β) να καθαρίζει τον
οργανισμό από τις επιβλαβείς ουσίες, μεταφέροντάς τες έξω από το σώμα μέσα από
τον ιδρώτα, την ούρηση ή τα κόπρανα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Η ενυδάτωση των
κυττάρων είναι το <b>μυστικό του νερού</b>, σαν θεραπευτικό μέσο. Όπως λέει ο </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-weight: bold;">Dr</span><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"> Howard Murad, στο βιβλίο του: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Το μυστικό του νερού. Η αντιγηραντική
επιστήμη στην πράξη</i>: «το κλειδί για την καλή υγεία είναι η διατήρηση υγειών
κυττάρων, που μπορούν να συγκρατούν το νερό, όπως ακριβώς κάνουν τα νεότερα
κύτταρα… το μυστικό του νερού βασίζεται στο πόσο καλά ενυδατωμένα μπορούν να
μείνουν τα κύτταρά σας, προκειμένου να διατηρήσουν τις λειτουργίες τους…» Αυτό
απαιτεί από τη μια τα κύτταρα να έχουν καλές υγιείς μεμβράνες, από την άλλη το
νερό που προσελκύουν και εισχωρεί από τις μεμβράνες, να φέρει μαζί του θρεπτικά
συστατικά και χρήσιμες ουσίες, ώστε να καταπολεμηθούν ο εκφυλισμός τους και οι
αρρώστιες. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Η <b>ενυδάτωσή</b>
μας δεν εξασφαλίζεται οπωσδήποτε πίνοντας πολύ νερό-που προτείνεται π.χ. από
πολλούς γιατρούς. Το πρόβλημα της αφυδάτωσης έχει να κάνει με το είδος του
νερού που τροφοδοτούμε το σώμα μας και στο οποίο αναφερθήκαμε πιο πάνω, καθώς
και με τη κυτταρική υγεία μας. Όσο είμαστε νέοι, είμαστε και περισσότερο
ενυδατωμένοι. Με την έννοια ότι τα κύτταρά μας, έχοντας ανθεκτικότερες
μεμβράνες, είναι σε θέση να συγκρατούν το απαραίτητο νερό μέσα τους, ώστε να
λειτουργούν σωστά<a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>
και έτσι να λειτουργούν όπως πρέπει και τα διάφορα όργανα, καθώς και να γίνεται
καλύτερα η επικοινωνία μεταξύ των κυττάρων. Όσο μεγαλώνουμε το ποσοστό του
«ενεργού» νερού μέσα μας λιγοστεύει και μπορεί να φθάσει μέχρι και σε ποσοστό
50%. Αυτό συμβαίνει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>καθώς το σώμα χάνει
την ικανότητά του να επιδιορθώνει και να παράγει νέα κύτταρα τόσο γρήγορα, όσο
ήταν νέο. Έτσι το νερό δεν συγκρατείται όσο θα έπρεπε μέσα στα κύτταρα και
περνά στον ενδιάμεσο χώρο, μεταξύ των κυττάρων. Είναι το <b>εξωκυτταρικό </b>νερό
με τη μορφή σωματικών υγρών, όπου αν παραμένει χωρίς να αποβάλλεται από το
σώμα, είναι άχρηστο και δημιουργεί το πρόβλημα του πάχους και της νωθρότητας<a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>.
«‘Οσο νερό και αν πίνετε, δεν είναι ποτέ αρκετό για να μείνετε ενυδατωμένοι και
να νοιώθετε καλά, αν δεν μπορεί να μείνει μέσα στα κύτταρά σας», συμβουλεύει ο
Dr Howard Murad, στο παραπάνω αναφερθέν βιβλίο του. Και συνεχίζει : Πρώτα πρέπει
να κλείσουν οι ρωγμές των μεμβρανών των κυττάρων και έπειτα να εξασφαλισθεί
νερό υψηλής ποιότητας, το οποίο δεν προέρχεται οπωσδήποτε από τη βρύση ή κάποιο
μπουκάλι.<br />
<br />
Θεραπευτικό νερό λοιπόν έχουμε όταν είναι καθαρό και τρεχούμενο από πηγές,
ποτάμια, βρύσες. « Αν βρεθείς σε δύσκολες στιγμές στη ζωή σου, και δεν ξέρεις
σε ποιον να απευθυνθείς για βοήθεια, πήγαινε σε μια πηγή στο βουνό και άκου τη
μουσική που παίζει το νερό της. Τότε, όλα, θα δεις, όλα θα πάνε καλά…». Λέγανε
κάποιοι παλιοί.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Αντίθετα ένα στάσιμο,
σε φιάλη ή μπιτόνι νερό είναι ανενεργό και μη θεραπευτικό. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Επίσης ένα
χλωριωμένο νερό δε μπορεί να είναι θεραπευτικό, είναι αντίθετα επιβλαβές.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><b>Χλώριο</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">: είναι
νευροτοξίνη και σχηματίζει καρκινογόνες ενώσεις, υπεύθυνο για καρδιακές
παθήσεις-αρτηριοσκλήρωση. Επίσης σκοτώνει τα προβιοτικά(καλά) βακτηρίδια του
παχέος εντέρου<br />
<b>Χλωρίωση νερού: </b><br />
• Στα ύψη οι καρδιακές παθήσεις από την εφαρμογή της: φθορά εσωτερικής
επένδυσης αρτηριών(χαράκωση), διευκόλυνση χοληστερόλης για το «στοκάρισμα» των
αρτηριών.<br />
• Μειώνει την αποτελεσματικότητα του πεπτικού συστήματος, γιατί σκοτώνει τα <b>προβιοτικά</b>,
τα οποία βοηθούν στο τελικό στάδιο πέψης και συνθέτουν βιταμίνες. Αυτά είναι το
2ο ανοσιοποιητικό μας σύστημα.<br />
• Μακροπρόθεσμη μείωση υγείας<b><o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><b>γ) Το καλύτερο νερό είναι αυτό που τρώμε και όχι αυτό που
πίνουμε<br />
</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Ο ρόλος του νερού για το ανθρώπινο
σώμα είναι σημαντικός όσο και απλός. Όταν τα κύτταρά μας δεν είναι αρκούντως
ενυδατωμένα<a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>,
αρχίζουν να εκφυλίζονται, να παθαίνουν φθορές και να μη μπορούν να
λειτουργήσουν στο ανώτατο επίπεδο που μπορούν. Οι φθορές των κυττάρων-ενώ τα
ίδια τα κύτταρα μπορούν να τα οδηγούν και στο θάνατο- έχουν σαν αποτέλεσμα τη
φθορά των ιστών και αυτό που αποκαλούμε γήρανση του οργανισμού. Έτσι έχουμε
–πριν τον οριστικό θάνατο του ίδιου του οργανισμού, που κάποτε θα συμβεί έτσι
και αλλιώς-την εμφάνιση της ασθένειας, του πόνου, της κόπωσης, της δυσκαμψίας,
των ρυτίδων γήρανσης, της απώλειας της πνευματικής διαύγειας κ.λπ. Η απώλεια
κυτταρικού νερού είναι μια από τις αιτίες να μη μπορεί ο οργανισμός να διατηρεί
σε καλή κατάσταση το ανοσιοποιητικό του σύστημα και να αυτοθεραπεύεται. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Πως εξασφαλίζουμε
λοιπόν την επάρκεια του κυτταρικού νερού; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Το νερό που πίνουμε
μπορεί να μην είναι αρκετό, αν τα κύτταρά μας-λόγω φθοράς- δε μπορούν να το
συγκρατήσουν, όπως αναφέραμε πιο πάνω. Η ενυδάτωση έχει να κάνει <b>με το νερό
που κρατάνε τα κύτταρά μας και όχι με αυτό που πίνουμε</b>. Το σώμα μας μπορεί
να είναι γεμάτο από το εξωκυτταρικό νερό και όμως να είναι αφυδατωμένο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Η Εθνική Ακαδημία
Επιστημών των ΗΠΑ θεωρεί ότι: «Η κατάλληλη ποσότητα νερού για τους ενήλικες
είναι 2,5 λίτρα στις περισσότερες περιπτώσεις. Ένα γενικό όριο για κάθε άνθρωπο
είναι 1 ml ανά θερμίδα τροφής. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της ποσότητας
περιέχεται στο φαγητό». Αλλά αυτό που έχει μείνει στα ΜΜΕ από αυτή τη θεώρηση
και προπαγανδίζουν συνέχεια, είναι τα 2,5 λίτρα την ημέρα. Ξεχνούν το ότι τα
2,5 αυτά λίτρα μπορεί να τα εξασφαλίζουμε από τη διατροφή μας, σα συστατικό
κυρίως των φρούτων και λαχανικών. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Για παράδειγμα το
καρπούζι και το αγγούρι είναι 97% νερό, οι ντομάτες και τα κολοκύθια είναι 95%,
η αγκινάρα 92%, τα καρότα 88% και τα ροδάκινα 87%. Αυτό το νερό των φρούτων και
λαχανικών, αλλά και των άλλων τροφών<a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a> έχει την
καλύτερη δομή και άρα είναι «ενεργό» νερό, με μικρά κλούστερ. <b>Αρκεί βέβαια
να μην έχουν καλλιεργηθεί με επιβλαβή χημικά λιπάσματα και φυτοφάρμακα.</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Τα φυτικά τρόφιμα
είναι η <b>καλύτερη πηγή νερού υψηλής ποιότητας</b>. Γιατί συμπυκνώνουν στο
νερό τους θρεπτικά συστατικά και το δομούν με τέτοιο τρόπο, ώστε να παίρνει την
καλύτερη μορφή για τα κύτταρά μας. Έτσι παραμένει αρκετά στο εσωτερικό των
κυττάρων, ώστε να το αξιοποιούν όπως το χρειάζονται. Καλύτερα λοιπόν <b>να
τρώμε<a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><sup><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></sup></b><!--[endif]--></span></sup></a>
το νερό μας, παρά να το πίνουμε</b>. Αλλά βέβαια αυτό που πίνουμε καλύτερα να
είναι τρεχούμενο και απαλλαγμένο από αρνητικές επιδράσεις, παρά από φιάλες ή
μπιτόνια.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><b>To κoινωνικό και πολιτικό πρόβλημα σε σχέση με το νερό<a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><sup><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[8]</span></sup></b><!--[endif]--></span></sup></a><o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Σύμφωνα με στοιχεία
του ΟΗΕ, σε έναν άνθρωπο επαρκούν 50 λίτρα ημερησίως για την κάλυψη των αναγκών
του (πόση, μαγείρεμα, ντουζ, πλύσιμο ρούχων κ.λπ). Σήμερα ο μέσος Αμερικάνος
καταναλώνει 600 λίτρα νερού τη μέρα, ο μέσος Γερμανός 130 λ., ο μέσος Έλληνας
160 λ., ενώ ο Αφρικανός στην υποσαχάρια Αφρική 10 μόνο λίτρα. Υπάρχει δηλαδή
και δω μια άνιση κατανομή.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Η υπερκατανάλωση του
νερού ιδίως στον «αναπτυγμένο» κόσμο οδήγησε στον 20<sup>ο</sup> αιώνα στο να
χαθούν το 50% των υγρών περιοχών του πλανήτη, που λειτουργούσαν σαν τα νεφρά
των οικοσυστημάτων. Και παντού αντλούμε νερό από τα υπόγεια αποθέματα με ρυθμό
γρηγορότερο από ότι μπορεί να το αναπληρώσει η φύση με τον φυσικό της κύκλο. Σε
λίγα χρόνια ο μισός πλανήτης θα διψάει και δεν θα έχει πρόσβαση στο πόσιμο
νερό.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Οι πηγές και τα
αποθέματα πόσιμου νερού λιγοστεύουν, λόγω κοινωνικών και οικολογικών εξελίξεων:
από την αλόγιστη χρήση, τη αύξηση της ζήτησης στις πόλεις, τη συγκεντροποίηση
των πληθυσμών σε μερικές βιομηχανικές περιοχές, τη μόλυνση των
επιφανειακών-υπόγειων υδάτων και την μείωση της ποιότητάς του, τη ξηρασία σε
κάποιες περιοχές που εντείνεται λόγω κλιματικών αλλαγών, την θερμοκηπιακή
θέρμανση και άρα τη μείωση των χιονιών, κ.λπ.. <br />
Το πρόβλημα γίνεται κοινωνικό από τη στιγμή που υπάρχει από τη μια αλόγιστη
χρήση στις περιοχές που υπάρχουν αποθέματα και από την άλλη αύξηση των αναγκών
εκεί που δεν υπάρχουν. Αυτό θα οδηγεί σε κοινωνικές συγκρούσεις και μερικές
φορές και σε συγκρούσεις κρατών (μερικοί προβλέπουν και πολέμους με αιτία το
νερό). <br />
Κάθε μέρα εξάλλου δυο εκατομ. τόνοι υγρών αποβλήτων από τη βιομηχανία και τη
γεωργία κατέληγαν στα επιφανειακά νερά, πράγμα που είχε σαν αποτέλεσμα να
ρυπανθεί το 80% των ποταμών σε παγκόσμιο επίπεδο, από τους οποίους ποταμούς
εξαρτάται ο εφοδιασμός σε νερό πέντε δισεκ. Ανθρώπων (παγκόσμια έρευνα του
2010). Μόνο από τις πόλεις έχουμε κάθε χρόνο 760 δισεκ. λίτρα υγρών αποβλήτων
στις θάλασσες και τους ωκεανούς. Από δε την εξορυκτική βιομηχανία διοχετεύονται
στα ρεύματα με τελικό αποδέκτη τη θάλασσα οι ίδιες ποσότητες αποβλήτων που
είναι επιπλέον μολυσμένα με κάθε είδους χημικές τοξικές ουσίες. Στον παγκόσμιο
Νότο κάθε 3 1/2 δευτερόλεπτα πεθαίνει ένα παιδί από μολυσμένο νερό.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Προς το παρόν, είτε
πρόκειται για διαχείριση από κρατικές εταιρείες νερού, είτε από
κεντρικές-περιφερειακές μεγάλες εταιρείες που διαχειρίζονται δίκτυα πόλεων ή το
εμφιαλώνουν εφοδιάζοντας τις αγορές νερού<a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[9]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>, το
φυσικό και συλλογικό αυτό αγαθό έχει στην ουσία ιδιωτικοποιηθεί και
εξασφαλίζεται μέσω της αγοράς. <br />
Στη χώρα μας, ιδίως μετά τις πολιτικές του μνημονίου και την «Καλλικρατική» πια
Τοπική Αυτοδιοίκηση, υλοποιείται επίσης πλήρως αυτή η μετατροπή. Και η <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ελληνική κυβέρνηση πρόσφατα (21/3/23) ψήφισε
και "κλείδωσε" την ιδιωτικοποίηση του νερού, σαν απάντηση στο
παγκόσμιο αίτημα των ανθρώπων: <b>"το νερό πρέπει να ρέει για όλους"!</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>Σύνοδος
κορυφής του ΟΗΕ για το νερό στη Νέα Υόρκη (22/3/23): Παγκοσμίως, ένας στους
τέσσερις ανθρώπους δεν έχει πρόσβαση σε καθαρό νερό. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoFootnoteText"><o:p> </o:p></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8D%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%8D">Κύκλος
του νερού - Βικιπαίδεια (wikipedia.org)</a> <o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Το
κυτταρικό νερό βοηθά τα κύτταρα να γίνονται πιο αποδοτικά. Αυξάνει το βαθμό του
μεταβολισμού, άρα τη χρήση ενέργειας και τις καύσεις των θερμίδων, οπότε
υπάρχει και μείωση βάρους.<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Αυτό που
λέγεται «κατακράτηση υγρών», αφορά ακριβώς στο εξωκυτταρικό νερό, που αν
υπάρχει σημαίνει και αύξηση του βάρους του σώματος. <o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Τόσο το
κυτταρόπλασμα, όσο και ο πυρήνας των κυττάρων, που περιβάλλονται από τη
μεμβράνη, αποτελούνται κυρίως από νερό. Η ίδια η μεμβράνη αποτελείται από
λιπίδια και λεκιθίνη.<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Τα
φασόλια, τα δημητριακά και τα ζυμαρικά λειτουργούν σα σφουγγάρι κατά το
μαγείρεμα και κατά το φαγητό μπορεί να είναι από 50%-77% νερό. Επίσης το ψωμί
ολικής άλεσης είναι κατά το 1/3 νερό. Το ψητό κοτόπουλο μέχρι και 65%, ενώ
κάποια ψάρια μέχρι και 65% νερό. <o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Το
βράσιμο π.χ. των λαχανικών οδηγεί και σε απώλεια νερού, καθώς η θερμότητα
διαλύει τις κυτταρικές μεμβράνες και το νερό διαρρέει από τα φυτικά κύτταρα.
Καλύτερα λοιπόν θα ήταν αν τρώγαμε όσο γίνεται περισσότερο ωμά τα λαχανικά μας.<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <a href="https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf/to-o">https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf/to-o</a><o:p></o:p></p>
<p class="MsoFootnoteText"><o:p> </o:p></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%97%20%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%20%CE%B5%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%20%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1.docx#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Η
βιομηχανία του νερού σε πλαστικό μπουκάλι έδειξε αντοχές και εν μέσω πανδημίας.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μέχρι το 2028 θα αποτιμάται σε πάνω από μισό
τρισεκατομμύριo δολάρια, η αξία της. Το αποτύπωμα που αφήνει στο περιβάλλον
είναι τεράστιο, αλλά η χώρα μας είναι πολύ μπροστά στην κατανάλωσή του και πολύ
πίσω στην επιβολή κανόνων περιορισμού της. Σύμφωνα με το <a href="https://l.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fstatista.com%2F%3Ffbclid%3DIwAR2_s6F0jPuP2GYMe-r4MkIZ1o2nIABxwU7RgoJ0Y3dhG3ouT256LPNGhs8&h=AT3oEfWy8NS3oJAzZaLPMrrk9FEZ5qft43w9JKXCtZydgKL2BubAHRMvqWD8RbEYckMGObdEYVJkDq8I_E31iRPkNSc_3SlNgAHsu07Y6TUPChfqIym48qJL2_Sr_oYNySSgKEYTPVU8MHzO5016&__tn__=-UK-R&c%5b0%5d=AT18DDwVU7pl5lW_bfA3Sf5aEE7dcU5WE2EOVEBw0UrCaCT6W7bY8YcOv1APJdHSHsKO9CykXkbYav8wB6paZxNH3hqAxS1AdkD4VygsSxjL23vJYicTiDqXYu0qe52uERIHlc4w49FA1TrsZxKIZodOHAZjPt438QT_V2V-qGyWL83hdDM8" target="_blank">statista.com</a>, η μέση κατά κεφαλήν κατανάλωση εμφιαλωμένου
νερού στην Ελλάδα το 2019 ήταν 133 λίτρα. Με αυτόν τον όγκο κατανάλωσης η
Ελλάδα κατέλαβε την 6η θέση, μαζί με τη Γαλλία, στην Ευρώπη. Πρώτη και με
διαφορά ήταν το 2019 η Ιταλία με 200 λίτρα, ακολουθούμενη από τη Γερμανία με 168
λίτρα, την Πορτογαλία με 140 λίτρα, την Ουγγαρία με 139 λίτρα και την Ισπανία
με 135 λίτρα. Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος το 2019 ήταν στα 118 λίτρα, ενώ στις
τελευταίες θέσεις βρέθηκαν οι: Σουηδία (10 λίτρα), Φινλανδία (17 λίτρα), Δανία
(20 λίτρα) και Ολλανδία (28 λίτρα).<o:p></o:p></p>
<p class="MsoFootnoteText"><a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/7493049?fbclid=IwAR162fVuP9Du8YkoPuMLrBPmYannOFs0liBJHQntFCougc6TSeT7yme4G8s" target="_blank">https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/7493049</a><o:p></o:p></p>
<p class="MsoFootnoteText"><o:p> </o:p></p>
</div>
</div><br /><p></p>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-42335008745162232372023-03-17T22:56:00.001+02:002023-03-18T12:32:57.491+02:00Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ – ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ. ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΑΥΡΙΟ: ΕΙΡΗΝΕΥΣΗ!,<p> </p><p class="MsoNormal"><b>ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΜΑΣ-ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ-ΜΕ “ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ”</b><br />
Β. Παπαδόπουλος*, Β. Γιόκαρης*, Γ. Κολέμπας*<br />
<b>--------------------------------------------------------</b><br />
<b>Ο πόλεμος στην Ουκρανία,</b><br />
<b>μια "βαθιά τομή"1 στην ιστορία ;</b><br />
<br />
<br />
Ο πόλεμος μαίνεται ήδη ένα χρόνο και δεν έχει τελειωμό. Αντιθέτως, επεκτείνεται
όλο και περισσότερο. Όλο και πιο πολλά όπλα στέλνονται στην Ουκρανία, όλο και
περισσότερες δυτικές κυρώσεις επιβάλλονται κατά της Ρωσίας, μέχρι στιγμής χωρίς
κανένα αποτέλεσμα. Η σύγκρουση από ρωσοουκρανική έχει μετατραπεί σε
αντιπαράθεση Ρωσίαs-Δύσης με θύμα την Ουκρανία και ακολούθως τη Ρωσία, την
Ευρώπη και όλο τον κόσμο. Καμία πλευρά δεν θέλει να κάνει συμβιβασμούς
και υποχωρήσεις και τα θύματα είναι ο λαός της Ουκρανίας, αλλά και της Ρωσίας.
Εκατοντάδες Ουκρανοί και Ρώσοι στρατιώτες σκοτώνονται καθημερινά στις μάχες,
άμαχοι χάνουν την ζωή τους σε βομβαρδισμούς, περισσότεροι από 8 εκατομμύρια
Ουκρανοί είναι πρόσφυγες και εγκατέλειψαν την χώρα, οι πόλεις μετατρέπονται σε
ερείπια και το μέλλον του λαού καταστρέφεται για τις επόμενες δεκαετίες.<br />
Ο πόλεμος είναι όμως και ένας πόλεμος ενάντια στη φύση, όπως καταγγέλλουν ο ΟΗΕ
και Ουκρανοί Οικολόγοι2. Η μετρήσιμη περιβαλλοντική ζημιά περιλαμβάνει άμεσες
ζημιές από τον πόλεμο στον αέρα, τα δάση, το έδαφος και το νερό, υπολείμματα
και ρύπανση από τη χρήση όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού και μόλυνση από τον
βομβαρδισμό χιλιάδων εγκαταστάσεων που περιέχουν τοξικά και επικίνδυνα υλικά.
Το πιο μακροπρόθεσμο κόστος για την Ουκρανία όσον αφορά τις χαμένες υπηρεσίες
του οικοσυστήματος είναι δύσκολο να ποσοτικοποιηθεί, αλλά υπερβαίνει κατά πολύ,
την άμεση φυσική βλάβη και τη μόλυνση των φυσικών οικοτόπων από πυρομαχικά,
υλικό και κινήσεις στρατευμάτων.<br />
Η Δύση δικαιολογεί την υποστήριξή της προς την Ουκρανία με την εισβολή της
Ρωσίας, η οποία αντίκειται στο διεθνές δίκαιο, με την διασφάλιση της εδαφικής
ακεραιότητας της Ουκρανίας και με την υπεράσπιση των αξιών της Δύσης (ελεύθερη
οικονομία, φιλελεύθερη δημοκρατία). Η Ρωσία δικαιολογεί την εισβολή της
με την προστασία του ρωσικού πληθυσμού στα ανατολικά και νότια της Ουκρανίας,
το σταμάτημα της επέκτασης του ΝΑΤΟ στα ανατολικά, το οποίο βάζει σε κίνδυνο
την ρωσική ασφάλεια, και με την αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας. Τα άλλα
προβλήματα του κόσμου, ο κορωνοϊός, η κλιματική αλλαγή3, η προσφυγική κρίση, ο
πληθωρισμός έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα.<br />
Παράλληλα, γινόμαστε μάρτυρες ενός άνευ προηγουμένου μηντιακού πολέμου στα μέσα
ενημέρωσης με βίαιες εικόνες και ηθικοποίηση του πολέμου (οι καλοί Ουκρανοί
εναντίον των κακών Ρώσων) και δαιμονοποίηση της ρωσικής κουλτούρας στη Δύση.
Ακόμη και οι κλασικοί Ρώσοι μουσικοί και συγγραφείς βγαίνουν από τα
προγράμματα. Τέτοια υστερία δεν την είδαμε ούτε κατά του γερμανικού πολιτισμού
μετά τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο.<br />
Αυτός ο πόλεμος έχει ανατρέψει ιδεολογίες και βεβαιότητες. Ξαφνικά, η ειρήνη
δεν επιτυγχάνεται με λιγότερα, αλλά με ακόμη περισσότερα όπλα και ο πασιφισμός
έγινε βρισιά. Στόχος δεν είναι ο αφοπλισμός, αλλά ο εξοπλισμός. Τεράστια
κεφάλαια βρίσκονται ξαφνικά για τον πόλεμο και όλες οι χώρες της Ε.Ε.
εξοπλίζονται, παρόλο που είναι υπερχρεωμένες από την οικονομική κρίση και
τα ειδικά χρηματοδοτικά προγράμματα, δηλ. δάνεια, για την καταπολέμηση του
κορωνοϊού. Οι βιομηχανίες όπλων έγιναν ξαφνικά ηθικά καθαρές και κάνουν χρυσές
δουλειές. Πρώην φιλειρηνικά κόμματα (π.χ. οι συγκυβερνώντες γερμανοί Πράσινοι),
πρώην αντίπαλοι του ΝΑΤΟ υμνούν τώρα το ΝΑΤΟ και προπαγανδίζουν τις
εξοπλιστικές δαπάνες, αρχηγοί κρατών που μέχρι χθες αποκαλούσαν το ΝΑΤΟ
"εγκεφαλικά νεκρό" (Εμμανουέλ Μακρόν) ή "παρωχημένο" (Ντόναλντ
Τραμπ), τώρα το επαινούν. Ουδέτερες χώρες, όπως η Σουηδία και η Φιλανδία θέλουν
να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ, το οποίο ζει μια νεκρανάσταση.<br />
Τα περιβαλλοντολογικά κόμματα των Πράσινων στην Ευρώπη προωθούν ξαφνικά την
χρήση του βρώμικου, περιβαλλοντικά καταστροφικού και τρεις φορές πιο ακριβού
υγροποιημένου αερίου (LNG) ή του ακόμη πιο επιβαρυμένου αερίου από
σχιστόλιθο (fracking gas). Παρατείνουν τη χρήση του άνθρακα και των πυρηνικών
εργοστασίων για την αντικατάσταση των ρωσικών ενεργειακών εισαγωγών.<br />
Η Συμφωνία του Δουβλίνου, η οποία υποτίθεται ότι εμπόδιζε μέχρι τώρα την
κατανομή των προσφύγων εντός της Ε.Ε., δεν ισχύει πλέον για τους Ουκρανούς
πρόσφυγες. Αλλά μόνο για αυτούς. Έχουν πλέον δημιουργηθεί πρόσφυγες πρώτης και
δεύτερης κατηγορίας. Από αυτή την άποψη, ο πόλεμος είναι πραγματικά μια τομή.<br />
Ένα αίσθημα ανησυχίας, ένας διάχυτος φόβος διακατέχει τους πολίτες. Οι κρίσεις
διαδέχονται η μία την άλλη χωρίς σταματημό (οικονομική κρίση, κορωνοϊός,
ενεργειακή κρίση, κλιματική αλλαγή, πληθωρισμός, πόλεμος στην Ουκρανία, ...).
Μόλις οι πολίτες και τα κράτη πάρουν μια ανάσα, έρχεται η επόμενη κρίση. Τα
χρέη αυξάνονται όλο και περισσότερο και όλοι αναρωτιούνται μέχρι πού θα πάει
αυτό. Όλοι διαισθάνονται ότι οι παλιές καλές εποχές τελείωσαν και ότι από τώρα
και στο εξής, και λόγω του πολέμου, όλοι θα γίνουμε φτωχότεροι4.Όλοι;<br />
Πολλοί υποψιάζονται ότι σε αυτόν τον πόλεμο διακυβεύονται πολύ περισσότερα από
ό,τι μερικές περιοχές της Ανατολικής Ουκρανίας, ότι ο πόλεμος αυτός αποκάλυψε
πολλά κρυμμένα προβλήματα, ότι χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για πολλές
εξελίξεις (αύξηση των τιμών της ενέργειας και των τροφίμων, πληθωρισμός, νέες
γεωπολιτικές συγκρούσεις, αύξηση των στρατιωτικών δαπανών), ότι είναι η
δικαιολογία, αλλά όχι η κύρια αιτία αυτών των προβλημάτων, διότι ο πληθωρισμός
και η αύξηση των τιμών της ενέργειας άρχισε ήδη πριν από τον πόλεμο. Νιώθουν
ότι η μαζική πίεση από τα μέσα ενημέρωσης και οι κυρώσεις της Δύσης κατά της
Ρωσίας, που σε τέτοιο μέγεθος δεν τις είδαμε ούτε στο Ψυχρό Πόλεμο, έχουν κάτι
βαθύτερο ως στόχο από την εκδίωξη των Ρώσων από την Ουκρανία. Η μονοπολική
παγκόσμια τάξη με επικεφαλής τις ΗΠΑ αμφισβητείται από όλο και περισσότερες
χώρες, και όχι μόνο από την Ρωσία (βλ. Κίνα, Ινδία, Λ. Αμερική), η
τράπουλα ξαναμοιράζεται και ορισμένοι φοβούνται ότι αυτός ο πόλεμος είναι
ο προάγγελος ενός ακόμη μεγαλύτερου πολέμου που ετοιμάζεται μεταξύ των ΗΠΑ και
της Κίνας.<br />
Κάθε κριτική φωνή που ζητά να σταματήσει αυτός ο πόλεμος και αυτή η τρέλα, που
προτείνει μια γέφυρα διαλόγου με τη Ρωσία, αποκαλείται φιλορωσική, πουτινική,
αφελής κ.λπ. Όποιος δεν είναι με το mainstream (κύριο ρεύμα) και το αφήγημα της
Δύσης θεωρείται αυτομάτως εχθρός της, ακόμη και αν καταδικάζει έντονα την
επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία.<br />
Αν θέλουμε να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπειά μας και την δημοκρατία, και να
συμβάλλουμε στο να σωθεί ο,τιδήποτε μπορεί να σώζεται, πρέπει να συζητάμε
ανοιχτά και χωρίς προκαταλήψεις όλες τις απόψεις - συμπεριλαμβανομένων και
εκείνων της αντίθετης πλευράς- και να παίρνουμε υπόψιν και τα δικά της
συμφέροντα. Μόνο έτσι μπορούμε να παραμείνουμε αξιόπιστοι και να πλησιάσουμε
την αλήθεια. Τα επιχειρήματα της Δύσης και της Ρωσίας σε αυτόν τον πόλεμο είναι
υποκριτικά, για να κρύψουν τα πραγματικά τους συμφέροντα και τους πραγματικούς
λόγους του πολέμου. <b>Όπως όλοι οι πόλεμοι, έτσι και αυτός, γίνεται για
σφαίρες επιρροής και για σκληρά οικονομικά συμφέροντα.</b><br />
<br />
<b>Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία παραβιάζει το διεθνές δίκαιο!</b><br />
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία,
συμπεριλαμβανομένης της προσάρτησης της Κριμαίας το 2014, είναι παράνομη
σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Είναι επίσης αδιαμφισβήτητο ότι η Ουκρανία έχει
το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Αν η Ρωσία ήταν η πρώτη χώρα που το
έκανε, θα ήταν πραγματικά ένα σημείο καμπής στην ιστορία.<br />
Όπως γνωρίζουμε, ο νόμος, το δίκαιο, αντλεί τη νομιμοποίησή του από το γεγονός
ότι ισχύει για όλους. Δεν υπάρχει νόμος "à la carte" (δηλ. με
επιλεκτική εφαρμογή του νόμου), και αν κάποιος τον εφαρμόζει με αυτόν το τρόπο,
όπως κάνουν πολλοί στη Δύση, επιδιώκει άλλους σκοπούς. Δυστυχώς, το διεθνές
δίκαιο έχει γίνει εδώ και χρόνια μια παράγραφος από καουτσούκ που πολλές χώρες,
ιδίως οι μεγάλες δυνάμεις, το καταπατούν κατά το δοκούν. Η εισβολή της
Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν το 1979, η επίθεση των ΗΠΑ και των
"προθύμων" το 2003 στο ΙΡΑΚ με αποδεδειγμένα ψέματα, η επίθεση του
ΝΑΤΟ κατά της Σερβίας το 1999, οι επιθέσεις των ΗΠΑ, της Αγγλίας και της
Γαλλίας στη Λιβύη το 2011, οι επιθέσεις της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη, οι
εισβολές της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974, στη Συρία και στο ΙΡΑΚ, η προσάρτηση
της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και των Υψιπέδων του Γκολάν από το Ισραήλ, η 40ετής
κατοχή της Βόρειας Κύπρου από την Τουρκία (έδαφος της ΕΕ! ), είναι επίσης
παράνομες, για να αναφέρουμε μερικές μόνον περιπτώσεις μετά τον Β΄ Παγκόσμιο
Πόλεμο (Β΄Π.Π). Δυστυχώς, για αυτές δεν υπήρξε καμία αντίδραση, πόσο μάλλον
κυρώσεις, από την Δύση. Αυτές οι παράνομες επεμβάσεις δεν δικαιολογούν βέβαια
την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, αλλά καθιστούν αναξιόπιστες τις
αντιδράσεις και τις κυρώσεις της Δύσης και αυτός είναι ο λόγος, που πολλοί δεν
αποδέχονται το αφήγημα της Δύσης και την κατηγορούν για υποκρισία.<br />
Στο διεθνές δίκαιο περιλαμβάνεται επίσης το δικαίωμα των λαών και των
μειονοτήτων στην αυτοδιάθεση, το δικαίωμα να ζουν τον πολιτισμό, τη γλώσσα και
τα έθιμά τους. Τη στιγμή που καταπιέζονται από την κρατική εξουσία, έχουν
επίσης το δικαίωμα να αντισταθούν, ακόμη και το δικαίωμα να εγκαταλείψουν το
εθνικό κράτος. Αυτό το δικαίωμα των Αλβανών χρησιμοποιήθηκε από τη Δύση για να
δικαιολογήσει την απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από την Σερβία με τη βία, αυτό το
δικαίωμα επικαλείται σήμερα η Ρωσία για τους Ρώσους που ζουν στο Ντονμπάς, αυτό
το δικαίωμα διεκδικούν οι Κούρδοι για τον εαυτούς τους στην
Τουρκία/Συρία/Ιράκ/Ιράν. Τις τελευταίες δεκαετίες υπήρξαν αρκετές χώρες που
διαλύθηκαν, δυστυχώς σπάνια ειρηνικά (π.χ. Τσεχοσλοβακία). Οι περισσότερες
χώρες διαλύθηκαν ή επανα-συγκροτήθηκαν ως κράτη μετά από αιματηρούς πολέμους,
όπως η Γιουγκοσλαβία ή οι σοσιαλιστικές δημοκρατίες της αυτοδιαλυθείσας το 1990
Σοβιετικής Ένωσης. Επομένως, η εδαφική ακεραιότητα μιας χώρας δεν είναι ιερή
αγελάδα, όπως συχνά υποστηρίζεται σήμερα στη Δύση, την οποία και η ίδια
συχνά την καταπάτησε.<br />
Οι ισχυρές εθνικές μειονότητες αποτελούν την αχίλλειο πτέρνα κάθε εθνικού
κράτους και συχνά εργαλειοποιούνται από το μητρικό κράτος. Όλες οι χώρες του
κόσμου είναι εξαιρετικά ευαίσθητες στα δικαιώματα των συμπατριωτών τους στις
γειτονικές χώρες. Αν η μειονότητα καταπιέζεται πραγματικά ή απλώς το
αντιλαμβάνεται έτσι, είναι συχνά δευτερεύον. Αυτό που έχει σημασία είναι, αν η
μειονότητα αισθάνεται ότι δεν ανήκει σε αυτό το κράτος και επιθυμεί να
ανεξαρτητοποιηθεί ή να ενωθεί με τη μητέρα πατρίδα της. Ας αναλογισθούμε μόνο
εν συντομία, πώς δημιουργήθηκαν τα δικά μας εθνικά κράτη. Αν αυτή η διαδικασία οικοδόμησης
των εθνών στις δυτικές χώρες ολοκληρώθηκε σχεδόν μετά των Β΄Π.Π. (όχι πάντα
ειρηνικά!) και σήμερα βρίσκουμε τον εθνικισμό ακατάλληλο, για τα νέα έθνη-κράτη
της πρώην Γιουγκοσλαβίας και της Σοβιετικής Ένωσης μετά το 1990, καθώς και για
πολλούς λαούς (π.χ. τους Κούρδους, τους Παλαιστίνιους, τους Ιρλανδούς κ.ά.), η
διαδικασία αυτή βρίσκεται ακόμη σε πλήρη εξέλιξη. Αυτό που θέλουμε να πούμε
είναι, ότι για την ισχυρή ρωσική μειονότητα στα ανατολικά και νότια της
Ουκρανίας (πάνω από 7 εκατομμύρια) που στο Ντονμπάς αλλά και στην Κριμαία
αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία, πρέπει να βρεθεί μια λύση και δεν
μπορούμε να την αποσιωπούμε.<br />
<br />
<b>Πόλεμος μόνο για ηθικές αξίες;</b><br />
Η Δύση και η Ουκρανία υποστηρίζουν ότι υπερασπίζονται την ελευθερία και τις
φιλελεύθερες αξίες της Δύσης έναντι της δικτατορίας του Πούτιν. Δεν θέλουμε να
εξετάσουμε εδώ αν όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ είναι άψογες δημοκρατίες και
μοιράζονται κοινές αξίες (π.χ. Τουρκία). Οι δυτικοί πολιτικοί αποκαλούν επίσης
τον πόλεμο "πόλεμο του Πούτιν", λες και μόνο αυτός υποκίνησε τον
πόλεμο και συνεπώς αν φύγει θα σταματήσει ο πόλεμος. Αυτή η εξήγηση είναι
βολική και υποκριτική, διότι αγνοεί και αποκρύπτει τα αντίστοιχα συμφέροντα της
Δύσης στην Ουκρανία και είναι ιστορικά λανθασμένη. Δεν θέλουμε να υποβαθμίσουμε
τον ρόλο των πολιτικών ηγετών, αλλά η ιστορία μας έχει διδάξει ότι οι πόλεμοι
δεν υποκινούνται από ένα μόνο πρόσωπο, αλλά από ένα καθεστώς, μια ελίτ, μια
τάξη που έχει οικονομικά, πολιτικά και γεωπολιτικά συμφέροντα5.<br />
Το ότι η Ρωσία δεν είναι δημοκρατία με τη δυτική έννοια είναι γνωστό, αλλά το
να την εξισώνουμε με μια σταλινική δικτατορία είναι καθαρή προπαγάνδα, όπως
ασφαλώς και το να αποκαλούμε την ουκρανική κυβέρνηση ναζιστική, κάτι που κάνει
η Ρωσία. Η πολιτική του Πούτιν δεν υποστηρίζεται μόνο από την πλειοψηφία των
Ρώσων , αλλά και από φιλελεύθερα κόμματα στο ρωσικό κοινοβούλιο, τη Δούμα, που
εκπροσωπούν δυτικές αξίες. Ακόμη και Ρώσοι πολιτικοί που χαίρουν μεγάλης
εκτίμησης στη Δύση, όπως ο Γκορμπατσώφ, δικαιολόγησαν την εισβολή στην Ουκρανία
ως αντίδραση της Ρωσίας στην επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά, παρά τις
διακηρύξεις της Δύσης την δεκαετία του '90.<br />
Οι αναφορές στο διεφθαρμένο σύστημα των ολιγαρχών στη Ρωσία είναι επίσης
γελοίες και υποκριτικές από την πλευρά της Δύσης. Η Ουκρανία έχει επίσης ένα
ολιγαρχικό σύστημα και όσον αφορά τη διαφθορά κατατάσσεται στις τελευταίες
θέσεις όπως και η Ρωσία (Ουκρανία 122η θέση, Ρωσία 136η) σύμφωνα με τη
Διεθνή Διαφάνεια 2021.<br />
Η εξήγηση αυτού του πολέμου με ηθικούς όρους αποσκοπεί μόνο στον αποπροσανατολισμό
της συζήτησης από τα πραγματικά αίτια του πολέμου και τα συμφέροντα της Ρωσίας
και της Δύσης στην Ουκρανία. Τα κράτη δεν έχουν ηθική, δυστυχώς έχουν
συμφέροντα. "Τα στενά συμφέροντα των κρατών μετράνε και όχι οι αξίες. Όταν
ένας πολιτικός αρχίζει να κορδώνεται για αξίες, είναι καιρός να φύγεις από το
δωμάτιο“ είπε ο Έγκον Μπαρ (Egon Bahr), ο αρχιτέκτονας της Ostpolitik6 και δεξί
χέρι του Βίλλυ Μπραντ (Willy Brandt).<br />
<br />
<b>Γεωπολιτικά συμφέροντα της Ρωσίας και της Δύσης στην Ουκρανία</b><br />
Ο Ψυχρός Πόλεμος έληξε επίσημα το 1990 και οι παλιές περιφέρειες της
Γιουγκοσλαβίας και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης έγιναν ανεξάρτητα κράτη. Οι νέες
χώρες έπρεπε συχνά να δικαιολογήσουν το νέο τους κράτος με έναν έντονο
εθνικισμό. Οι ισχυρές μειονότητες στα εδάφη τους ήταν συχνά η αιτία για πολλούς
πολέμους μετά το 1990. Επιπλέον, εμφανίστηκε μια νέα διεθνής γεωπολιτική
σύγκρουση. Το Σύμφωνο της Βαρσοβίας διαλύθηκε, όχι όμως και το ΝΑΤΟ που είχε
ιδρυθεί δήθεν ενάντιά του, και δεν εγκαθιδρύθηκε μια νέα αρχιτεκτονική
ασφάλειας στην Ευρώπη που να περιλαμβάνει και τη Ρωσία. Το ΝΑΤΟ σε τρία κύματα
επεκτάθηκε προς ανατολάς, σε αντίθεση με ό,τι είχαν διακηρύξει και διαβεβαιώσει
οι ηγέτες της Δύσης το 1990. Από την αρχή μάλιστα ήξεραν ότι δεν θα
κρατήσουν τις διαβεβαιώσεις τους. Ο 41. πρόεδρος των ΗΠΑ George H.W. Bush
(Τζωρζ Μπούς ο πρεσβύτερος) μάλιστα έδωσε την εξής κυνική απάντηση, όταν ο τότε
καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Κωλ τον επισκέφτηκε στο Camp David το 1990,
λίγο πριν την συμφωνία 4+2 για την ένωση της Γερμανίας και του υπενθύμισε τις
διαβεβαιώσεις της Δύσης προς την Σ. Ένωση για μη επέκταση του ΝΑΤΟ προς
Ανατολάς: " Στον διάβολο με αυτούς (τους Σοβιετικούς), εμείς νικήσαμε όχι
αυτοί"7. Η Ρωσία από το 1999 διαμαρτυρόταν σε κάθε επέκταση του
ΝΑΤΟ, αλλά κανείς στη Δύση δεν την έπαιρνε στα σοβαρά. Το 2008 οι ΗΠΑ, οι
οποίες κυριαρχούν στο ΝΑΤΟ και το χρησιμοποιούν ως μέσο ελέγχου της Ευρώπης,
έβαλαν θέμα εισόδου της Γεωργίας και της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, γνωρίζοντας πολύ
καλά, ότι αυτήν τη φορά η διεύρυνση δεν θα ήταν ειρηνική, διότι αυτή έθιγε
ζωτικά ρωσικά συμφέροντα. Στόχος τους ήταν, να επεκταθεί η επιρροή του ΝΑΤΟ
μέχρι τις πύλες της Μόσχας και στην Μαύρη Θάλασσα και να γίνει η Κριμαία
νατοϊκή βάση.<br />
Ο πρώην πολιτικός, υπουργός της SPD (το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Γερμανίας), στενός
συνεργάτης του Βίλλυ Μπραντ και για χρόνια κυβερνήτης του κρατιδίου του
Αμβούργου, Κλάους φον Ντονάνι (Klaus von Dohnanyi), περιέγραψε αυτή την εξέλιξη
και κλιμάκωση πολύ παραστατικά στο βιβλίο του "Εθνικά συμφέροντα "8.
Το βιβλίο εκδόθηκε στα τέλη του καλοκαιριού του 2021, πριν από τον πόλεμο, και
είναι πολύ αποκαλυπτικό, για τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ και τα λάθη της
Δύσης που οδήγησαν σε αυτόν τον πόλεμο. Η επέκταση του ΝΑΤΟ το 2008 - και ίσως
και ο πόλεμος9- αποφεύχθηκε τότε με πρωτοβουλία της Γερμανίας και της Γαλλίας
που έβαλαν βέτο στην άμεση είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, αλλά το κουτί της
Πανδώρας άνοιξε. Ρώσοι και Ουκρανοί, που μέχρι το 2008 ζούσαν μαζί ειρηνικά
στην αδέσμευτη Ουκρανία, άρχισαν να ακολουθούν διαφορετικούς δρόμους. Καθώς η
Δύση και μερίδα της ουκρανικής ελίτ προσπαθούσε να τραβήξει την Ουκρανία προς
τη Δύση, η Ουκρανία, η οποία μέχρι τότε ανέπνεε με δύο πνεύμονες, άρχισε να
παθαίνει ασφυξία. Οι εντάσεις αυξήθηκαν, ιδίως μετά το Μαϊντάν10 το 2014. Στη
Δύση και τη Δυτική Ουκρανία, η εξέγερση κατά του τότε προέδρου Βίκτορ
Γιανουκόβιτς ηρωποιήθηκε ως δημοκρατική επανάσταση, αλλά στην Ανατολική
Ουκρανία και στη Ρωσία θεωρήθηκε ως ένα οργανωμένο πραξικόπημα της Δύσης κατά
του εκλεγμένου προέδρου. Λίγο αργότερα, η ένταση στην Ανατολική Ουκρανία
αυξήθηκε σε ανοιχτή σύγκρουση και οι Ρώσοι κατέλαβαν την Κριμαία και οι
ρωσόφωνοι Ουκρανοί μέρος του Ντονμπάς. Η Συμφωνία του Μινσκ, η οποία συνήφθη με
πρωτοβουλία της Γερμανίας και της Γαλλίας και επικυρώθηκε και στον ΟΗΕ,
παρέμεινε δυστυχώς για 7 χρόνια στα χαρτιά, παρόλο που ήταν ίσως η τελευταία
ευκαιρία να αποτραπεί ο σημερινός πόλεμος. Η Ουκρανία δεν πραγματοποίησε τις
συμφωνηθείσες κρατικές μεταρρυθμίσεις (συνταγματική μεταρρύθμιση για να γίνει η
Ουκρανία ομοσπονδιακό κράτος) και δεν συμφώνησε σε ένα καθεστώς αυτονομίας για
το Ντονμπάς. Το μόνο που έγινε ήταν, να παγώσει η σύγκρουση, ο πόλεμος να
συνεχιστεί “σε χαμηλή φωτιά” για 7 χρόνια με 500-600 νεκρούς το χρόνο
εκατέρωθεν και όλοι πίστεψαν ότι αυτό θα διαρκούσε για πάντα. Στην πραγματικότητα,
η Ουκρανία και η Δύση προετοιμάζονταν για το νέο γύρο πολέμου, όπως παραδέχτηκε
ανοιχτά η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ11. Από το 2014,
οι ΗΠΑ, η Αγγλία και ο Καναδάς μετέφεραν τεράστιες ποσότητες όπλων στην
Ουκρανία και την εξόπλισαν, όπως αποδεικνύει η πολεμική ικανότητά της κατά την
έναρξη του πολέμου. Ο σημερινός πόλεμος λοιπόν δεν έπεσε από τον ουρανό, όλοι
τον προετοίμαζαν, μόνο που δεν θέλαμε να τον δούμε.<br />
Η Δύση δικαιολογεί την επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς λίγο-πολύ ως
αναπόφευκτη, επειδή οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης το ήθελαν, και ως
ανεξάρτητα κράτη αποφασίζουν αυτές γι' αυτό. Αυτή είναι μόνο η μισή αλήθεια και
είναι υποκρισία, διότι αποκρύπτει το γεγονός ότι η Δύση είχε επίσης γεωπολιτικό
συμφέρον να δεχτεί αυτές τις χώρες στο ΝΑΤΟ. Φυσικά, μια χώρα έχει το δικαίωμα
να υποβάλει αίτηση για ένταξη σε έναν οργανισμό. Αλλά τα μέλη του οργανισμού
(του ΝΑΤΟ εδώ) είναι εκείνα που αποφασίζουν αν θα τη δεχθούν. Εάν δεν βλέπουν
κανένα νόημα ή εάν η ένταξη αυτή θέτει σε κίνδυνο τα συμφέροντά τους (βλέπε
τώρα την αντίδραση της Τουρκίας στην ένταξη της Σουηδίας), μπορούν φυσικά να
απορρίψουν την αίτηση. Το γεγονός ότι δεν το έπραξαν, στην περίπτωση της
Ουκρανίας και της Γεωργίας μάλιστα οι ΗΠΑ πίεσαν ενεργά για την ένταξή τους το
2008, σημαίνει, ότι είχαν οι ίδιες ζωτικό συμφέρον από την ένταξη των χωρών
αυτών στο ΝΑΤΟ. Ο Κλάους φον Ντονάνι γράφει με σαφήνεια στο βιβλίο του ότι αυτή
η πολιτική των ΗΠΑ δεν στρεφόταν μόνο κατά της Ρωσίας, αλλά και κατά της
περαιτέρω εμβάθυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της ανεξαρτοποίησής της από
τις ΗΠΑ και της συνεργασίας της με την Ρωσία. Ο σημερινός πόλεμος σηματοδοτεί
μάλλον το τέλος αυτής της εποχής για το ΝΑΤΟ. Οι αιτήσεις της Φινλανδίας και
της Σουηδίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ θα αποτελέσουν πιθανότατα το τελικό στάδιο της
διεύρυνσης. Περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά δεν θα
πραγματοποιηθεί στο μέλλον με ειρηνικά μέσα, όχι μόνο επειδή η Ρωσία δεν το
επιθυμεί, αλλά και επειδή η Κίνα12 την απορρίπτει. Από αυτή την άποψη, ο
πόλεμος αποτελεί πραγματικά ένα σημείο καμπής.<br />
<br />
<br />
Συμπληρωματικά πρέπει να προσθέσουμε, ότι ο επανεξοπλισμός δεν έχει ξεκινήσει
τώρα. Ακόμη και την ειρηνική περίοδο μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, δηλ.
μετά το 1990 , οι ΗΠΑ αύξαναν συνεχώς τις στρατιωτικές τους δαπάνες προκειμένου
να διασφαλίσουν την παγκόσμια κυρίαρχη θέση τους, με τη δικαιολογία του
υποτιθέμενου κινδύνου της τρομοκρατίας και σήμερα οι αμυντικές τους δαπάνες
αντιπροσωπεύουν το 38% των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών13! Ο πόλεμος παρέχει
τώρα την απαραίτητη δικαιολογία γι' αυτό, όπως η Σοβιετική Ένωση, η τρομοκρατία
και ο ισλαμισμός στο παρελθόν. Και η απόφαση του ΝΑΤΟ για τουλάχιστον 2% του
ΑΕΠ για στρατιωτικές δαπάνες ελήφθη μεν το 2014, λίγο μετά την κατάληψη της
Κριμαίας από τη Ρωσία, αλλά οι ΗΠΑ ζητούσαν συνεχώς περισσότερα χρήματα για
όπλα από τους Ευρωπαίους.<br />
Εκτός από τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ρωσίας και των ΗΠΑ στην Ουκρανία και τη
Μαύρη Θάλασσα, ο πόλεμος εξυπηρετεί και τις δύο πλευρές για να διασφαλίσουν και
να επεκτείνουν την επιρροή τους. Στη Ρωσία, ο πόλεμος στηρίζει το αυταρχικό
σύστημα του Πούτιν, επειδή εργαλειοποιείται ως αναγκαία άμυνα της χώρας ενάντια
στην δήθεν δυτική πρόθεση για καταστροφή της Ρωσίας και ο πληθυσμός
συσπειρώνεται πίσω από τον Πούτιν. Είναι επίσης πολύ χρήσιμος για τις ΗΠΑ,
διότι αποδυναμώνει τη Ρωσία, δίνει τεράστια κέρδη στις βιομηχανίες όπλων της,
εξασφαλίζει τον απόλυτο έλεγχο των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ και τορπιλίζει κάθε
κίνηση της Ε.Ε. για την αυτοδυναμία της.<br />
<br />
<b>Οικονομικά συμφέροντα της Ρωσίας και της Δύσης στην Ουκρανία</b><br />
Η Ουκρανία και ιδιαίτερα το Ντονμπάς είναι όμως και οικονομικά ενδιαφέρουσα για
τη Ρωσία και τη Δύση. Πρώτα απ' όλα, η Ουκρανία είναι μια μεγάλη αγορά με 44
εκατομμύρια καταναλωτές, την οποία καμία χώρα δεν θέλει να χάσει τόσο εύκολα.
Επιπλέον, η Ουκρανία διαθέτει τεράστιες γεωργικές εκτάσεις (41 εκατομμύρια
εκτάρια) με εξαιρετικά εδάφη (για ορισμένους τα καλύτερα εδάφη στη γη), τα
οποία λόγω της κλιματικής αλλαγής γίνονται όλο και πιο πολύτιμα. Όλο και
περισσότερες από αυτές τις εκτάσεις περνάνε στα χέρια πολυεθνικών εταιρειών14,
ιδίως μετά τα γεγονότα του Μαϊντάν και την αλλαγή πλεύσης της Ουκρανίας.<br />
Η Ουκρανία είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγής σιτηρών στον κόσμο και, ως
εκ τούτου, μια σημαντική χώρα για τη σίτιση εκατομμυρίων ανθρώπων. Οι
προμήθειες τροφίμων έπαιζαν δυστυχώς πάντα σημαντικό ρόλο στις γεωπολιτικές
συγκρούσεις, όπως έδειξε και η επισιτιστική κρίση με την έναρξη του
πολέμου.<br />
Η μεγάλη έκταση της Ουκρανίας είναι επίσης περιζήτητη για την ενεργειακή
μετάβαση. Πολλοί στην Ουκρανία και στη Δύση, ιδίως στη Γερμανία, ονειρεύονται
να γεμίσουν τη χώρα με ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά πάρκα για την παραγωγή
πράσινου υδρογόνου για τη Γερμανία15.<br />
Σχεδόν όλοι οι αγωγοί πετρελαίου-αερίου-αμμωνίας από τη Ρωσία προς τη Δύση
διέρχονται από την Ουκρανία και ο έλεγχός τους έχει μεγάλη σημασία όχι μόνο
γεωπολιτικά αλλά και οικονομικά.<br />
Η Ουκρανία, και ιδίως το Ντονμπάς, κρύβει τεράστιες ποσότητες
σιδηρομεταλλεύματος, άνθρακα, φυσικού αερίου, τιτανίου, νικελίου, λιθίου,
ουρανίου, νιόβιου, αλατιού, σπάνιων γαιών κ.λπ. Οι επαρχίες του Ντονέτσκ και
του Λουγκάνσκ (και οι δύο μαζί αποτελούν το Ντονμπάς) ήταν σημαντικά οικονομικά
κέντρα της μεταλλοβιομηχανίας και της χημικής βιομηχανίας στη Σοβιετική Ένωση,
αλλά και μετά το 1990 στην Ουκρανία. Παρά την αποβιομηχανοποίηση μετά το 1990
και τον πόλεμο το 2014, παράγονταν εκεί μέχρι το 2022 περίπου το 20% του ΑΕΠ
της Ουκρανίας, αλλά το 40% της βιομηχανικής παραγωγής16. Η οικονομική παρακμή
της περιοχής μετά το 2010 και η πτώση του βιοτικού επιπέδου, ιδίως στο
Ντονμπάς, αποτέλεσαν για τους Ρώσους της περιοχής ένα βασικό παράγοντα για τον
προσανατολισμό τους προς την μητέρα Ρωσία που οικονομικά τα πήγαινε και τα
πηγαίνει πολύ καλύτερα από την Ουκρανία.<br />
<b>Ο πόλεμος λοιπόν γίνεται και για τον έλεγχο και την εκμετάλλευση αυτών των
"αξιών".</b><br />
<br />
<b>Διέξοδος από τον πόλεμο</b><br />
Αν θέλουμε να σταματήσουμε το σπιράλ του πολέμου, την περαιτέρω καταστροφή της
Ουκρανίας, την καταστροφή του βιοτικού μας επιπέδου, πρέπει και οι τρεις
πλευρές (Ρωσία, Ουκρανία και ΗΠΑ) να κάνουν επώδυνους συμβιβασμούς. Είναι
απατηλό να πιστεύουμε ότι με περισσότερα όπλα και με την εντατικοποίηση του
πολέμου θα γονατίσει ή θα καταστρέψει η Δύση την πυρηνική δύναμη Ρωσία, όπως
ονειρεύονται κάποιοι στη Δύση, χωρίς να σκέφτονται τις συνέπειες. Ακόμα και
γνωστοί πολιτικοί όπως ο Χένρι Κίσινγκερ17, επιχειρηματίες όπως ο Elon Musk18,
ή πρώην και νυν υψηλόβαθμοι δυτικοί στρατιωτικοί19 συνηγορούν για
κατάπαυση του πυρός και τερματισμό του πολέμου, και προτείνουν σαν πιθανές
λύσεις, την παραχώρηση της Κριμαίας στην Ρωσία , δημοψηφίσματα υπό διεθνή
έλεγχο στο Ντομπάς για την τύχη αυτών των περιοχών, μια ουδέτερη Ουκρανία
με διεθνείς εγγυήσεις και με προοπτική την ένταξή της στην Ε.Ε., όπως επίσης
και η ενσωμάτωση της Ρωσίας σε μια ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας.<br />
Η στάση όχι μόνο της Κίνας αλλά και άλλων, δημοκρατικών χωρών του κόσμου
(Ινδία, Βραζιλία, Νότια Αφρική κ.λπ.) σε αυτή τη σύγκρουση είναι σημαντική και
ενδεικτική. Δεν συντάσσονται με το αφήγημα της Δύσης και θεωρούν όχι μόνο τη
Ρωσία αλλά και τις ΗΠΑ και την Ουκρανία υπεύθυνες για τον πόλεμο. Σε αυτές τις
χώρες στηρίζεται σήμερα η ελπίδα να τερματιστεί αυτός ο πόλεμος, διότι μόνο
αυτές, επειδή δεν εμπλέχθηκαν στη σύγκρουση, μπορούν να ασκήσουν πίεση
στη Ρωσία και τις ΗΠΑ για να τερματιστεί ο πόλεμος.<br />
Βαρύνουσα σημασία για τον τερματισμό του πολέμου θα έχει και η πίεση που θα
ασκήσουν και όλοι οι φιλειρηνικοί άνθρωποι και τα Κινήματα που καταδικάζουν την
παραβίαση του διεθνούς δικαίου, ανεξάρτητα από το ποιος την κάνει, και δεν
έγιναν σήμερα απολογητές ούτε της Ρωσίας ούτε της Δύσης. Η υπεράσπιση του
Διεθνούς Δικαίου, η ειρηνική λύση των διαφορών, η αύξηση της δύναμης του ΟΗΕ,
είναι υπέρ των μικρών χωρών. Οι μεγάλοι ουδέποτε πήραν σοβαρά το δίκαιο, για
αυτό και καμία μεγάλη χώρα (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, κ.ά.) δεν αναγνωρίζει το διεθνές
δικαστήριο της Χάγης. Όλοι αυτοί απαιτούν για τον εαυτό τους δίκαιο
"à la carte". Αυτοί που θέλουν πραγματικά την ειρήνη δεν μπορούν
να ταΐζουν τον πόλεμο! Η άμεση κατάπαυση του πυρός, που δεν σημαίνει υποταγή20
της Ουκρανίας στην Ρωσία, η απόσυρση των βαρέων όπλων, η ανάπτυξη ειρηνευτικών
δυνάμεων του ΟΗΕ και οι επακόλουθες διαπραγματεύσεις είναι το ζητούμενο σήμερα
για να σωθούν ζωές και να σταματήσει η καταστροφή στην Ουκρανία και τα
χειρότερα για την Ευρώπη και την ανθρωπότητα ολόκληρη.<br />
Αυτός ο πόλεμος έδειξε για άλλη μια φορά την αδυναμία της Ε.Ε. να αποτρέψει τις
συγκρούσεις στην περιφέρειά της, επειδή, είναι μεν μια μεγάλη οικονομική
δύναμη, αλλά πολιτικά ένας νάνος και στρατιωτικά ένας κομπάρσος των ΗΠΑ. Η
εμβάθυνση της Ε.Ε. προς μια πολιτική ένωση (δηλ. ένα ενιαίο κράτος) συνεπάγεται
αυτόματα και μια κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας,
κοινά εξωτερικά σύνορα και δικό της στρατό 21, εκτός του ΝΑΤΟ. Μια Ε.Ε. που θα
έχει καλές σχέσεις όχι μόνο με τις ΗΠΑ, αλλά και με την Κίνα, τη Ρωσία
και τις άλλες χώρες, πρέπει να είναι ο στόχος μας ως πολίτες της Ε.Ε., αν δεν
θέλουμε να πληρώνουμε πάντα εμείς το λογαριασμό, να γινόμαστε πιόνι των
μεγάλων δυνάμεων και να μην μας παρασύρουν αύριο σε ακόμα μεγαλύτερες και
χειρότερες συγκρούσεις (ΗΠΑ-Κίνα). Η μονοπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων υπό
την ηγεσία των ΗΠΑ από το 1990 και μετά δεν έχει δυστυχώς φέρει ειρήνη, αλλά
μόνο πολέμους και καταστροφή σε όλο τον κόσμο. Ένας πολυπολικός κόσμος με πολλά
κέντρα (ΗΠΑ, Ε.Ε., Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία κ.λπ.) προσφέρει την ευκαιρία
να αναγκαστούν οι μεγάλες δυνάμεις να συνεργαστούν για την επίλυση των
επειγόντων προβλημάτων του κόσμου και όχι για την διαρκή και ακόρεστη
αναπτυξιακή επέκταση της μιας δύναμης εις βάρος της άλλης, με ανεπανόρθωτες
επιπτώσεις για τον πλανήτη και την ανθρωπότητα. Οι περιορισμένοι πόροι του
πλανήτη δεν προσφέρονται πλέον (στο στάδιο της υπερώριμης οικονομικής
ανάπτυξης, στο οποίο βρισκόμαστε) για συνέχιση των ανταγωνισμών, ούτε
“ειρηνικών” ούτε-ακόμη χειρότερα- πολεμικών, αλλά “κραυγάζουν παντιόθεν” :<br />
Ειρηνική Συνύπαρξη – Συνεργασία, και Οικονομία συμβατή με τα πλανητικά όρια και
το μέλλον της ανθρωπότητας!<br />
<br />
<b>Βασίλης Παπαδόπουλος</b> (διπλ. μηχανικός αεροναυπηγός)<br />
<b>Βασίλης Γιόκαρης</b> (φυσικός και διπλ. μηχανικός μεταλλουργός)<br />
<b>Γιώργος Κολέμπας</b> (μαθηματικός και συγγραφέας)<br />
<br />
<br />
<u>Παραπομπές:</u><br />
1. Έτσι χαρακτήρισε τον πόλεμο η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα
Μέρκελ, βλέπε συνέντευξη στο 2ο τηλεοπτικό κρατικό κανάλι της γερμανικής
τηλεόρασης, zdfheute στις 2.6.2022, και περίπου τον ίδιο χαρακτηρισμό
"εποχή καμπής" χρησιμοποιεί και ο νυν καγκελάριος Olaf Scholz.<br />
2. Στη Διάσκεψης του ΟΗΕ για τη Βιοποικιλότητα (COP15) τον Δεκέμβριο στο
Μόντρεαλ η εκτελεστική διευθύντρια του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των
Ηνωμένων Εθνών, Ινγκερ Άντερσεν, έκανε την εξής αξιομνημόνευτη δήλωση,
"είμαστε σε πόλεμο με τη φύση" και πρέπει να "κάνουμε
ειρήνη".<br />
Οι Ουκρανοί οικολόγοι στο Κίεβο, λένε: «Πρώτον, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε
ότι η επίθεση του πολέμου στη φύση δεν ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2022.
Αντίθετα, παρακολουθούμε τις άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις των στρατιωτικών
ενεργειών στα φυσικά οικοσυστήματα της Ουκρανίας από τις εχθροπραξίες του 2014.
Πριν από το 2022, οι μάχες γίνονταν μόνο στην Ανατολική Ουκρανία, όπου
επλήγησαν ακόμη και προστατευόμενες περιοχές, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά
ουκρανικά οικοσυστήματα στέπας. Η τρέχουσα πλήρους κλίμακας εισβολή έχει
επεκτείνει σημαντικά την εμπόλεμη ζώνη σε περιοχές όπως η Πολέσγε, μια
σημαντική τοποθεσία Ραμσάρ, η ακτή κατά μήκος της Μαύρης και της Αζοφικής
Θάλασσας και μεγάλο μέρος της στέπας που αντιπροσωπεύει περίπου το ήμισυ του
τοπίου της Ουκρανίας»: <a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/9563240">https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/9563240</a><br />
3. «Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, μπορεί να εκτροχιάσει ακόμη περισσότερο
το κλίμα με αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, καθώς πολλές χώρες
οδηγούνται – αντί στη μείωσή του – σε μια ξέφρενη αναζήτηση νέου εφοδιασμού σε
αέριο και πετρέλαιο προκειμένου να αντικαταστήσουν τις ρωσικές εισαγωγές,
ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο την εξάρτησή τους από τα ορυκτά καύσιμα.» <a href="https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/342096_odeyoyme-olotahos-pros-tin-oikologiki-kai-klimatiki-katastrofi">https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/342096_odeyoyme-olotahos-pros-tin-oikologiki-kai-klimatiki-katastrofi</a><br />
4. "Ο πόλεμος μας κάνει όλους φτωχότερους", δήλωση του υπουργού
Οικονομικών της Γερμανίας Christian Lindner στην γερμανική εφημερίδα“ Bild am
Sonntag“ στις 7.5.2022.<br />
<br />
5. Ξέρουμε ότι αυτή η επιχειρηματολογία δεν στέκει ούτε στην περίπτωση
του Χίτλερ. Δεν ήταν η τρέλα του Χίτλερ που πυροδότησε τον Β' Παγκόσμιο
Πόλεμο, αλλά τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα των κυρίαρχων τάξεων της
Γερμανίας, των οποίων ο Χίτλερ ήταν τότε πολιτικός τους εκπρόσωπός, και ο
ανταγωνισμός της Γερμανίας με την Αγγλία, Γαλλία για την κυριαρχία στην Ευρώπη.<br />
6. Η Νόιε Οστπολιτίκ (γερμανικά: <i>Neue Ostpolitik</i>, νέα ανατολική
πολιτική), ή εν συντομία Οστπολιτίκ, είναι η πολιτική εξομάλυνσης των σχέσεων
μεταξύ της <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1">Δυτικής
Γερμανίας</a> και της Ανατολικής Ευρώπης, και ιδιαίτερα της <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B1%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82">Λαοκρατικής
Δημοκρατίας της Γερμανίας</a> (ή Ανατολικής Γερμανίας) που ξεκίνησε
το <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/1969">1969</a>. Η πολιτική της
"αλλαγής μέσω της επαναπροσέγγισης" υλοποιήθηκε αρχής γενομένης από
τον <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%AF%CE%BB%CE%BB%CF%85_%CE%9C%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%BD%CF%84">Βίλλυ
Μπραντ</a>, τέταρτο καγκελάριο της Δυτικής Γερμανίας από το 1969 έως το
1974. Η Οστπολιτίκ ήταν μία προσπάθεια να δοθεί τέλος στην πολιτική
της <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%88%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7_(%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1)">Χριστιανοδημοκρατικής
Ένωσης</a> (CDU), η οποία ήταν η εκλεγμένη κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας
από το <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/1949">1949</a> έως το
1969. Οι Χριστιανοδημοκράτες υπό τον <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8C%CE%BD%CF%81%CE%B1%CE%BD%CF%84_%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BD%CE%AC%CE%BF%CF%85%CE%B5%CF%81">Κόνραντ
Αντενάουερ</a> και τους διαδόχους του προσπάθησαν να πολεμήσουν το κομμουνιστικό
καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας, ενώ οι Σοσιαλδημοκράτες του Μπραντ
προσπάθησαν να πετύχουν έναν ορισμένο βαθμό συνεργασίας με την Ανατολική
Γερμανία. Επρόκειτο για τα πρώτα βήματα στην αποκλιμάκωση του <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A8%CF%85%CF%87%CF%81%CF%8C%CF%82_%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82">Ψυχρού
Πολέμου</a>, (Βλ. Βικιπαίδεια : Οστπολιτίκ). Αρχιτέκτονας της Όστπολιτίκ
θεωρείται ο συνεργάτης του Βίλλυ Μπραντ, Έγκον Μπαρ (1922-2015), οποίος σε μια
συζήτηση με μαθητές γυμνασίου στις 3.12.2013 στην Χαϊδελβέργη είπε τη
γνωστή ρήση. <span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;">„Die eigenen
Interessen eines Staates zählen, nicht die Werte. Wenn ein Politiker anfängt,
über „Werte“ zu schwadronieren, dann ist es höchste Zeit, den Raum zu
verlassen“.<br />
7. </span>Βλέπε<span style="mso-ansi-language: DE;"> </span>άρθρο<span style="mso-ansi-language: DE;"> </span>στο<span style="mso-ansi-language: DE;"> </span>γερμανικό<span style="mso-ansi-language: DE;"> </span>περιοδικό<span style="mso-ansi-language: DE;"> </span>Στερν<span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;"> (Stern) </span>στις<span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;"> 26.9.2014. </span>Βλέπε<span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;"> </span><a href="https://www.stern.de/politik/ausland/nato-osterweiterung-wie-der-westen-einst-gorbatschow-uebertoelpelte-3839144.html"><span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;">https://www.stern.de/politik/ausland/nato-osterweiterung-wie-der-westen-einst-gorbatschow-uebertoelpelte-3839144.html</span></a><span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;"> „"Zur Hölle mit ihnen,
wir haben gesiegt, nicht die.“<br />
<br />
8. Klaus von Dohnanyi," Nationale Interessen (</span>Εθνικά<span style="mso-ansi-language: DE;"> </span>Συμφέροντα<span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;">)", </span>Εκδοτικός<span style="mso-ansi-language: DE;"> </span>Οίκος<span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;"> Siedler Verlag, </span>Μόναχο<span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;">.<br />
<br />
</span>9. Βλέπε συνέντευξη της πρώην καγκελαρίου της Γερμανίας Ανγκέλας
Μέρκελ στις 7.6.2022 στο θέατρο Berliner Ensemble.<br />
<br />
10. Μαϊντάν: Η Πλατεία Ανεξαρτησίας στο Κίεβο, όπου από τα τέλη Νοεμβρίου
2013 έως τα τέλη Φεβρουαρίου 2014 κύμα διαδηλώσεων υπέρ της υπογραφής της
Σύμβασης σύνδεσης της Ουκρανίας με την Ε.Ε και της παραίτησης του προέδρου
Γιανουκόβιτς οδήγησαν από τότε στις γνωστές ακολούθως εξελίξεις μέχρι και
σήμερα.<br />
11. Η Συμφωνία του Μινσκ είχε στόχο να δώσει χρόνο στην Ουκρανία να εξοπλιστεί
για να ανακτήσει το Ντονμπάς και την Κριμαία δήλωσε η Άγκελα Μέρκελ στην
συνέντευξή της στην γερμανική εφημερίδα „die Zeit“, στις 21.12.2022<br />
<br />
12. Βλέπε κοινή συνέντευξη του Πούτιν και του Σι Τζινπίνγκ στις 4.2.2022
λίγο πριν από την έναρξη των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Πεκίνο. Η Κίνα
θεωρεί επίσης την επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά ως την αιτία του πολέμου
και ζητά τον τερματισμό της.<br />
13. Οι αμυντικές δαπάνες των ΗΠΑ το 2021 ήταν 801 δις δολάρια, οι
παγκόσμιες 2.100 δις. Πηγή: Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την <i>Ειρήνη</i>,
SIPRI, με έδρα τη Στοκχόλμη, από την ετήσια έκθεσή του για τις αμυντικές
δαπάνες των χωρών του κόσμου (Military Expenditure Datebase), Απρίλιος 2022.<br />
<br />
14. Σύμφωνα με την Βικιπαίδεια "Ουκρανία", από το 2002 και
μετά, 1,6 εκατομμύρια εκτάρια καλής γεωργικής γης έχουν περιέλθει στα
χέρια ξένων εταιρειών (το 1/3 των οποίων εδρεύει στο Λουξεμβούργο). Επιπλέον, η
νέα κυβέρνηση Ζελένσκι έχει επιταχύνει τις πωλήσεις γης (έως 10.000
εκτάρια σε αγροτικές επιχειρήσεις) από την 1.7.2021 (βλ. άρθρο στην γερμανική
εφημερίδα taz στις 9.12.2015 και στην αυστριακή kurier.at στις 13.7.2021).<br />
<br />
15. Βλέπε άρθρο στην γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt στις
13.7.2021.<br />
16. Βλέπε ανάλυση του Ομοσπονδιακού Κέντρου για Πολιτική Εκπαίδευση της
Γερμανίας στις 16.3.2015 στο <a href="https://www.bpb.de/themen/europa/ukraine-analysen/202807/analyse-die-oekonomische-bedeutung-des-ukrainischen-donbass/">https://www.bpb.de/themen/europa/ukraine-analysen/202807/analyse-die-oekonomische-bedeutung-des-ukrainischen-donbass/</a><br />
<br />
17. Δείτε την εμφάνισή του στις 26.5.2022 στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο
Νταβός της Ελβετίας. Βλ. ακόμη πρόσφατες σχετικά δηλώσεις του, όπως
αναδημοσιεύονται από την Καθημερινή, στις 18/12/2022 : <a href="https://www.kathimerini.gr/world/562192534/chenri-kisingker-gia-ton-polemo-stin-oykrania-ora-na-epiteychthei-eirini-meso-diapragmateysis/">https://www.kathimerini.gr/world/562192534/chenri-kisingker-gia-ton-polemo-stin-oykrania-ora-na-epiteychthei-eirini-meso-diapragmateysis/</a> .
Σύμφωνα με το άρθρο της εφημερίδας: Πλησιάζει η ώρα για μια ειρήνη μέσω
διαπραγμάτευσης στην <a href="https://www.kathimerini.gr/tag/oykrania/">Ουκρανία</a> προκειμένου
να μειωθεί ο κίνδυνος ενός ακόμα καταστροφικού παγκόσμιου πολέμου, διαμηνύει ο
βετεράνος Αμερικανός διπλωμάτης <a href="https://www.kathimerini.gr/tag/chenri-kisintzer/">Χένρι Κίσινγκερ</a>,
προειδοποιώντας, ωστόσο, ότι τα όνειρα για διάλυση της Ρωσίας μπορεί να
οδηγήσουν σε πυρηνικό χάος.<br />
<i>«Αν τα, προ πολέμου, όρια μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας δεν μπορούν να καθοριστούν
μέσω συνομιλιών ή στο πεδίο της μάχης, τότε θα πρέπει να διερευνηθεί η προσφυγή
στην αρχή της αυτοδιάθεσης. Θα μπορούσαν να διενεργηθούν δημοψηφίσματα υπό
διεθνή επίβλεψη, σε περιοχές που έχουν αλλάξει χέρια επανειλημμένα ανά τους
αιώνες», </i>αναφέρει μεταξύ άλλων ο Κίσσινγκερ !<br />
18. Ο Elon Musk, ιδιοκτήτης της TESLA, μέσω της εταιρείας του Space X εφοδίασε
την Ουκρανία με 30.000 τερματικούς σταθμούς Starlink για να έχει η Ουκρανία
διαστημική σύνδεση στο διαδίκτυο και να μπορεί να ανιχνεύει τις κινήσεις του
ρωσικού στρατού, στις 3.10.2022 ζήτησε κατάπαυση του πυρός, διαπραγματεύσεις
και δημοψηφίσματα στο Ντονμπάς, πράγμα που εξόργισε τους ηγέτες της Ουκρανίας.
Βλέπε <a href="https://www.capital.de/wirtschaft-politik/wie-elon-musk-die-ukraine-gegen-sich-aufbringt-">https://www.capital.de/wirtschaft-politik/wie-elon-musk-die-ukraine-gegen-sich-aufbringt-</a><br />
19. Ο στρατηγός Mark Milley, ανώτατος στρατιωτικός διοικητής των ΗΠΑ, δεν
πιστεύει σε μια στρατιωτική νίκη της Ουκρανίας και ζητάει μια πολιτική λύση,
βλέπε <a href="https://www.zdf.de/nachrichten/politik/ukraine-russland-krieg-general-milley-usa-100.html">https://www.zdf.de/nachrichten/politik/ukraine-russland-krieg-general-milley-usa-100.html</a> .<br />
Το ίδιο και οι γερμανοί στατηγοί, Harald Kujak, πρώην διοικητής της
στρατιωτικής επιτροπής του ΝΑΤΟ από το 2002-2005, ο Helmut W. Ganser (από το
αρχηγείο του γερμανικού στρατού), ο Dr. Erich Vad. κ.ά.. ζητούν κατάπαυση
του πυρός και διαπραγματεύσεις για να βρεθεί μια πολιτική λύση.<br />
20. Αυτοί που ζητάνε άμεση κατάπαυση του πυρός και έναρξη διαπραγματεύσεων
λοιδορούνται από τους υποστηρικτές της Δύσης ότι θέλουν δήθεν την υποταγή της
Ουκρανίας στη Ρωσία ή ότι αυτό σημαίνει ήττα της Ουκρανίας. Άμεση κατάπαυση του
πυρός σημαίνει καταρχήν σταμάτημα της σφαγής αθώων και το πέρασμα των
πρωτοβουλιών από τους στρατιωτικούς στους διπλωμάτες. Σε καμιά περίπτωση
δεν σημαίνει ήττα της Ουκρανίας ή απώλεια εδαφών, η νομιμοποίηση της σημερινής
κατάστασης, ή κατάθεση των όπλων. Το τέλος του πολέμου π.χ.
ΙΡΑΚ-ΙΡΑΝ δεν έγινε γιατί μια πλευρά νίκησε. Ούτε η έναρξη ειρηνευτικών
συνομιλιών άρχισε όταν μια πλευρά νίκησε ή μόνον όταν αποχώρησε ο εισβολέας,
όπως απαιτεί σήμερα η Δύση. Αυτό είναι το ζητούμενο, αλλά δεν μπορεί να είναι η
προϋπόθεση για την έναρξη συνομιλιών. Οι ΗΠΑ π.χ. άρχισαν συνομιλίες με τους
Τάλιμπαν (τρομοκράτες) χρόνια πριν φύγουν από το Αφγανιστάν, το ίδιο έγινε
παλιά και στο Βιετνάμ κ.α. <br />
21. Το αίτημα δεν είναι απλό, αλλά ουσιαστικό και εξαιρετικά σύνθετο και
γνωρίζουμε ότι πολλοί σίγουρα θα έχουν αντιρρήσεις για αυτό, γιατί
οραματίζονται, όπως όλοι μας, μια «Ευρώπη των Λαών» ή μια «Ειρηνική
Ομοσπονδιακή Ένωση», αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να το αποφύγουμε, αν ζητάμε ένα
ευρωπαϊκό ομοσπονδιακό κράτος με μια θέση στον κόσμο και απεξάρτηση από τις ΗΠΑ.
Δεν μπορούμε να αποφύγουμε το θέμα γιατί είναι μέρος της συζήτησης για το ποια
Ευρώπη θέλουμε.<br />
Μια Ευρώπη ειρηνική, που θα σέβεται το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες
και θα πιέζει για διεθνή αφοπλισμό και εξάλειψη των πυρηνικών όπλων, άρα με
τελείως αμυντικό στρατό από κληρωτούς, ή μια Ευρώπη επιθετική, ανταγωνιστική
των ΗΠΑ, της Κίνας και της Ρωσίας με επαγγελματικό στρατό και πυρηνικά όπλα που
θα επεμβαίνει σε όλον το κόσμο; <o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"></p><p align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 14.15pt; text-align: center;"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 13.0pt; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ
ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ !</span></b><o:p></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 14.15pt; text-align: center;"><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 6.0pt; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 14.15pt; text-align: justify;"><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">Ο πόλεμος κρατάει ήδη ένα
χρόνο και παρά τις ρητορίες των „ειδικών“ περί δήθεν οικονομικής κατάρρευσης
της Ρωσίας</span><span style="color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ή <span style="background: white; mso-highlight: white;">γρήγορης νίκης της </span>μιάς ή
της άλλης πλευράς, αυτός συνεχίζεται με ανεξέλεγκτες συνέπειες για την Ευρώπη
και όλο τον κόσμο. Από έναν πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας αυτός έχει
μετεξελιχθεί σε πολεμική αντιπαράθεση Ρωσίας-Δύσης και κινδυνεύει να ξεφύγει
από κάθε έλεγχο, με την αποστολή στην Ουκρανία νέων βαρέων όπλων από τις χώρες
της Δύσης (ΕΕ, Αμερική, με την σφραγίδα του ΝΑΤΟ), Ο πόλεμος κλιμακώνεται έτι
περαιτέρω επικίνδυνα, η μία μετά την άλλη οι κόκκινες γραμμές κα<span style="background: white; mso-highlight: white;">ταρρίπτονται, οι απώλειες ανθρώπων
όλο και αυξάνονται, η καταστροφή της Ουκρανίας όλο και μεγενθύνεται. Παραλληλα:
</span></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 14.15pt; text-align: justify;"><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">-</span><span style="color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari";"> Η φρενίτιδα των Εξοπλισμών τρέχει, εις βάρος των κοινωνικών
δαπανών και της προστασίας του περιβάλλοντος, προς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τέρψη των πολεμικών βιομηχανιών, με τα χρέη
των κρατών να ανεβαίνουν στα ύψη.</span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 14.15pt; text-align: justify;"><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">- Οι επιπτώσεις για την
Ουκρανία, την Ρωσία, την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο είναι ήδη ανυπολόγιστες
και μια επισιτιστική κρίση και η πείνα είναι κάθε στιγμή δυνατές. Εμείς οι
Ευρωπαίοι πολίτες συμμετέχουμε στον πόλεμο από </span><span style="color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari";">απόσταση<span style="background: white; mso-highlight: white;">, με τις κυβερνήσεις μας να δίνουν
όπλα,</span> εξοπλιστική εκπαίδευση ,<span style="background: white; mso-highlight: white;"> και </span>δισεκατομμύρια Ευρώ <span style="background: white; mso-highlight: white;">στην Ουκρανία, χωρίς να κινδυνεύουμε άμεσα οι ίδιοι. Όμως
νιώθουμε την πραγματική μας εμπλοκή στον πόλεμο μέσα από τον πληθωρισμό, τις
ελλείψεις και το ανέβασμα των τιμών των αγαθών, την αβεβαιότητα για το Αύριο.
Περιμένουμε απαθείς να δούμε πόσα τετραγωνικά χιλιόμετρα θα ανακτήσουν οι
Ουκρανοί, ενώ το καθεστώς της Ρωσίας περιμένει πότε θα καταρρεύσουν οι
ευρωπαϊκές οικονομίες.</span></span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 14.15pt; text-align: justify;"><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">- </span><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 13.0pt; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">Ενώ η
Ανθρωπότητα και ο Πλανήτης ολόκληρος</span><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;"> βρίσκεται ήδη σε τροχιά<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>μη αναστρέψιμης Κλιματικής Κρίσης και οδηγούμαστε από τους κρατούντες
προς εκτροχιασμό <b>„<i>Κλιματικής Κόλασης“</i></b><i> </i>(αναφορά του Γ.Γ.
του ΟΗΕ Γκουτέρες σε δηλώσεις του σχετικά με την ετήσια Διάσκεψη για το Κλίμα
τον περασμένο Νοέμβριο), </span><u><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 13.0pt; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">και ΚΑΤΕΠΕΙΓΕΙ η Αλλαγή Πλεύσης από
όλους, η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΟΛΩΝ, ιδιαίτερα ΔΥΣΗΣ-ΑΝΑΤΟΛΗΣ</span></u><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 13.0pt; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">, </span><span style="color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 13.0pt; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari";">για να αντιμετωπιστεί αυτό το <b><u>υπαρξιακό
για την ανθρωπότητα πρόβλημα</u>, </b></span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 14.15pt; text-align: justify;"><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">- Οι επικυρίαρχοι της δικής
μας πλευράς / δηλ. της ΔΥΣΗΣ, αναζητούν ΛΥΣΗ του Ουκρανικού Ζητήματος μέσω
κλιμάκωσης των πολεμικών επιχειρήσεων για την κατατρόπωση του „Εχθρού“ και την
αποκατάσταση των Συνόρων και της Τάξης στη βάση των αρχών του Διεθνούς Δικαίου.
Του Διεθνούς Δικαίου, το οποίο </span><span style="color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari";">αλλού<span style="background: white; mso-highlight: white;"> αγνοήθηκε </span>και αλλού <span style="background: white; mso-highlight: white;">καταπατήθηκε από την ίδια τη ΔΥΣΗ
βάναυσα ουκ ολίγες φορές από τη δεκαετία του 1970 και έκτοτε, στην Κύπρο, στη
Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στο Αφγανιστάν, στην Υεμένη κ.α.</span></span><span style="background: white; color: #00b050; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;"> </span><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">με τραγικές συνέπειες για
τους λαούς των χωρών αυτών.</span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 14.15pt; text-align: justify;"><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">-Φθάνει πια η Υποκρισία και η
Παραζάλη.</span><span style="color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari";"> </span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 14.15pt; text-align: justify;"><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">- Από τη στιγμή που η
ουκρανική ηγεσία επέλεξε την εμπλοκή του ΝΑΤΟ, της Αμερικής και της Ευρώπης
στον πόλεμο, ο πόλεμος δεν αφορά μόνο τους ουκρανούς και τους ρώσους, αλλά
όλους μας και ειδικά εμάς τους Ευρωπαίους. Είναι ήδη βαρύ το τίμημα που
πληρώνουμε σήμερα (ακριβή ενέργεια, εξοπλισμοί, πρόσφυγες, πληθωρισμός κ.λπ.),
και δυσοίωνο το Αύριο που μας ξημερώνει. Έχουμε επομένως υποχρέωση να
εναντιωθούμε σε αυτήν την βαρβαρότητα, στα ιμπεριαλιστικά σχέδια της Δύσης και
της Ρωσίας, αλλά και στη στάση της Ουκρανίας απέναντι τους ρωσόφωνους
πληθυσμούς ιδιαίτερα των ΝΑ περιφερειών της, και να ζητήσουμε συλλογικά και
δημόσια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την παύση του πολέμου και την </span><span style="color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari";">εξεύρεση<span style="background: white; mso-highlight: white;"> κοινά
αποδεκτής ειρηνικής λύσης.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 14.15pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari";">- Στο πλαίσιο της ειρηνικής συμφιλίωσης που οραματίστηκαν και στα
χνάρια που ξεκίνησαν να χαράζουν πριν από 50 και 40 χρόνια αντίστοιχα, πολιτικές
προσωπικότητες της Ευρώπης όπως ο Βίλυ Μπραντ και ο Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, όπως
απαιτούσε και το Φιλειρηνικό και Αντιπολεμικό Ευρωπαϊκό Κίνημα της δεκαετίας
του ‘80,</span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 14.15pt; text-align: justify;"><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">Υψώνουμε τη Φωνή μας για :</span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 14.15pt; text-align: justify;"><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">- Ανάληψη κοινής Πρωτοβουλίας
από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρώτα και κύρια από Γερμανία και Γαλλία, ή
υποστήριξη ανάλογων Πρωτοβουλιών από άλλες χώρες (Βραζιλία, Κίνα) </span><span style="color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari";">με στόχο την<span style="background: white; mso-highlight: white;"> </span>:</span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 14.15pt;"><u><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">Άμεση Παύση του Πολέμου και Έναρξη
Διαπραγματεύσεων</span></u><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">, μεταξύ Ουκρανίας, Ρωσίας και Ε.Ε.,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με εγγυητές <a name="__DdeLink__195_103123382">χώρες
που κράτησαν ουδέτερη στάση στο πόλεμο (Κίνα, Ινδία, Βραζιλία, Νότια Αφρική,
κ.λπ.)</a>, </span><span style="color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari";">με αντικείμενο<span style="background: white; mso-highlight: white;"> :</span></span><span style="background: white; color: red; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;"><br />
</span><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;"><br />
* Διαμόρφωση συμφωνίας μεταξύ Ουκρανίας-Ρωσίας-ΕΕ για ενιαία, κοινά αποδεκτή
και αμοιβαία ελεγχόμενη αρχιτεκτονική πανευερωπαϊκής ασφάλειας από τα Ουράλια
μέχρι την Πορτογαλία, συμπεριλαμβανομένων και των εγγυήσεων για την εδαφική
ακεραιότητα της Ουκρανίας.</span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 14.15pt;"><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">* <u>Δημοψηφίσματα</u> υπό την εποπτεία του ΟΗΕ στην
Κριμαία, στο Ντονμπάς και στην ΝΑ-Ουκρανία, ώστε επιτέλους να αποφασίσει ο λαός
κάθε μίας από αυτές τις περιφέρειες το δικό του καθεστώς και την χώρα που θα
ανήκει στο μέλλον.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="background: white; color: #00b050; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;"><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--></span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 14.15pt;"><span style="background: white; color: #00b050; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 14.15pt; text-align: justify;"><i><span style="background: white; color: black; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15.0pt; mso-bidi-font-family: "Lohit Devanagari"; mso-highlight: white;">ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ
ΠΟΛΙΤΕΣ</span></i><o:p></o:p></p><br /><p></p>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-50092889769844659522023-03-13T19:42:00.004+02:002023-03-25T12:55:01.666+02:00Για τον νέο ανθρωπολογικό τύπο, υποκείμενο του κοινωνικοοικολογικού μετασχηματισμού<p> <span style="font-size: 16pt;">Το βασικό πρόβλημα
που έχουμε να αντιμετωπίσουμε σήμερα είναι: Το ξεπέρασμα της συνολικής κρίσης
που βιώνουμε όλοι οι άνθρωποι αυτού του πλανήτη και της χώρας μας!</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Ζούμε την
περίοδο της συνολικής κρίσης του καπιταλισμού. Είναι συνδυασμός της οικολογικής,
υγειονομικής (κορυφή του παγόβουνου είναι η συνδημία του κόβιτ19), οικονομικής
και κοινωνικής κρίσης που επικρατεί σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο, ιδιαίτερα
και μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, όπου έχουν οξυνθεί ταυτόχρονα η επισιτιστική
και ενεργειακή κρίση. Ο συνδυασμός και η σύνθεση αυτών των κρίσεων-έχει πάρει
τον χαρακτήρα της δομικής κρίσης του παγκοσμιοποιημένου συστήματος του
καπιταλισμού, που οδηγεί στην κατάρρευση του πλανητικού οικοσυστήματος<a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BD%CE%AD%CE%BF%20%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 16pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
και των διάφορων μορφών ζωής μαζί με την ανθρώπινη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Όσον αφορά
στην ανθρώπινη ζωή:<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> Οι ξέφρενοι ρυθμοί
τη σκοτώνουν.<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Μερικές
πτυχές της τεχνολογικής εξέλιξης, χωρίς να είναι απαραίτητα πολεμικές μηχανές
εξόντωσης, σκοτώνουν<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">. <o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Η ανάγκη για
όλο και μεγαλύτερες ταχύτητες και ποσότητες στην παραγωγή. Η όλο και πιο
γρήγορη μεταφορά προϊόντων και ανθρώπων<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>από την μία άκρη του κόσμου στην άλλη. Η πιο γρήγορη μετάβαση στη
δουλειά και οι πιο γρήγορη ρυθμοί εργασίας, Να πάμε όσο γίνεται πιο γρήγορα
στους προορισμούς των ολιγοήμερων διακοπών μας όπως ήταν το -προηγούμενο του
ολοκαυτώματος των Τεμπών-τριήμερο του καρναβαλιού και της «Καθαρής Δευτέρας»,
για να προλάβουμε να ευχαριστηθούμε, πριν ξαναγυρίσουμε στη δουλειά ή τις
σπουδές. Χρειαζόμαστε για αυτό όλο και περισσότερες τεχνολογίες μεγάλης
ταχύτητας, μεγαλύτερης πολυπλοκότητας. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Επακόλουθο:
παραπάνω άγχος και στρές σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητάς μας. Υπάρχουν
γύρω μας ένα σωρό μηχανισμοί και συσκευές, που δεν μπορούμε να ελέγξουμε και
δεν μπορούμε να γίνουμε "φίλοι", όσο σύγχρονες και να είναι. Είναι
φυσικό να υπάρχουν και να γίνονται αστοχίες΄, όχι μόνο στα υλικά αλλά και στην
ανθρώπινη διαχείρισή τους. Μυαλό, χέρια και πόδια είναι αυτά και κάνουν λάθη,
με αποτέλεσμα π.χ. να έχουμε πάνω από 700 νεκρούς κάθε χρόνο στους δρόμους της
ταχύτητας στη χώρα. Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά και τις κακές συντηρήσεις λόγω
συμφερόντων και κερδοσκοπίας των κάθε είδους επενδυτών της οικονομικήςς ελίτ,
οι αρνητικές επιπτώσεις αυξάνονται στο έπακρο: εργατικά ατυχήματα,
βιομηχανικά-τεχνολογικά ατυχήματα, τροχαία, αεροπορικά, σιδηροδρομικά κ.λπ.
Τελικό αποτέλεσμα: η "σύγχρονη"ζωή είναι μια επικίνδυνη και
ανθυγιεινή ζωή. Η πολύ "τεχνολογική εξέλιξη-πρόοδο" σκοτώνει με
πολλούς τρόπους...<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Το όλο και
"πιο γρήγορα, πιο μακριά, πιο πολλά, πιο ψηλά και πολύπλοκα" είναι το
μότο της καπιταλιστικής "ανάπτυξης και προόδου". Είναι καιρός για
"<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">αποανάπτυξη": για "πιο
αργά, πιο κοντά, πιο λίγα και καλά, πιο χαμηλούς ρυθμούς για να αντιμετωπίζουμε
τα πράγματα με βάθος και απλότητα".</b> Για να μην χάνουμε τη ζωή μας στα
ατυχήματα, αλλά και γενικότερα να μη την καταστρέφουμε μέσα από την κατάρρευση
που προκαλούμε στα οικοσυστήματα και τον ίδιο τον πλανήτη!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Αν θέλουμε
σαν ανθρωπότητα να αποφύγουμε αυτή την κατάρρευση-δυστοπία, θα χρειασθεί να
επιλέξουμε πολιτικές, όχι μόνο άρσης των κοινωνικών ανισοτήτων, όχι μόνο για
την προστασία του περιβάλλοντος και του κλίματος, αλλά και πολιτικές που θα
απαιτήσουν επίσης έναν άλλο τρόπο ζωής των πολιτών, παντού. Έναν τρόπο ζωής
στηριγμένο στην επάρκεια και όχι στην υπερκατανάλωση.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;"> Μέχρι
σήμερα, κεντρικοί κοινωνικοί θεσμοί, όπως η αγορά εργασίας, το συνταξιοδοτικό
σύστημα, οι τράπεζες και το σύστημα δημόσιου χρέους, εξαρτώνται από την «ανάπτυξη».
Οι εναλλακτικές έννοιες για την απελευθέρωσή τους από τους περιορισμούς της
«ανάπτυξης»-όπως π.χ. η ιδέα της μείωσης του ωραρίου εργασίας- δεν έχουν
προχωρήσει μέχρι στιγμής, το αντίθετο συμβαίνει π.χ. στη χώρα μας. Υπάρχει
έλλειψη ιδεών για τις αναγκαίες ριζικές αλλαγές και για τη δύσκολη μεταβατική
φάση στην μετά την «ανάπτυξη εποχή. Αυτό που έχουμε ήδη βιώσει στις
χώρες της Ευρωκρίσης, είναι η συρρίκνωση μέσα σε πολύ λίγο
χρονικό διάστημα και όχι η μετατροπή της «ανάπτυξης» σε «αποανάπτυξη», όπως ισχυρίζονται
μερικοί.<br />
Όταν η συρρίκνωση επιβάλλεται από τις οικονομικές ελίτ των «από πάνω» στα
πολυπληθή στρώματα των «από κάτω», δεν μπορεί να οδηγήσει σε μια βασισμένη και
προσανατολισμένη στην αλληλεγγύη και το κοινό καλό οικονομία, στα πλαίσια του
καπιταλισμού. Οι άνθρωποι δεν είναι πιο ευτυχισμένοι με τα λιγότερα, γιατί δεν
θα έχει ξεπερασθεί ο ανταγωνισμός και η «σχετική φτώχεια» με την «συλλογική
αφθονία των ΚΟΙΝΩΝ». Ο άνθρωπος μπορεί να είναι και συνεργατικός ή ακόμα και
αλτρουιστής, αλλά ο καπιταλισμός τον διαμορφώνει κυρίως ως εγωιστή. Η
πολιτιστική επιρροή του καπιταλισμού είναι πολύ σημαντική. Και τα επίκτητα
πολιτισμικά χαρακτηριστικά του περνούν και στο DNA του, υποστηρίζουν πολλοί
κοινωνιοβιολόγοι</span><span style="font-size: 16pt;">. Μπορεί να υπάρχει λοιπόν και μια βιολογική εξέλιξη που κάνει
τον άνθρωπο να έχει μια τάση προς τον εγωισμό και ατομισμό.</span><span style="font-size: medium;"><span> </span><span style="font-family: Calibri, "sans-serif"; line-height: 107%;">(Αυτό υποστηρίζουν οι επιστήμονες της επιγενετικής:
ότι κάποια επιγενετικά πολιτισμικά στοιχεία που ενσωματώνονται στην κοινωνική
και ατομική συνείδηση μπορεί να περάσουν και στο DNA κατά τη διάρκεια της
βιολογικής και κοινωνικής εξέλιξης. Αυτό που συμβαίνει -κατά τη γνώμη
μας-πραγματικά, είναι ότι ο άνθρωπος μαθαίνει από μικρός να είναι εγωιστής και
ατομιστής, στα πλαίσια μιας κοινωνίας που έχει ενσωματώσει στο φαντασιακό των
ανθρώπων και στη κοινωνική συνείδηση τον εγωϊσμό και ατομισμό σαν βασική αξία
και ότι αυτό δεν οφείλεται στη φύση και στο «εγωιστικό γονίδιο»,</span><span style="font-family: Calibri, "sans-serif"; line-height: 107%;"> για αυτό και
επιδέχεται αλλαγή με το "να μάθουμε να μην είμαστε εγωιστές").</span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Στις δύσκολες
καταστάσεις βέβαια, επικρατεί η ανάγκη για συνεργασία, αφού η ανθρώπινη ομάδα
και οι συλλογική δράση βοηθά και το άτομο να αντεπεξέλθει καλύτερα σε αυτές.<sup>.
</sup>Η περίοδος της σημερινής πανδημίας, για παράδειγμα, έχει αναδείξει
σημαντικές πλευρές συλλογικών τέτοιων δράσεων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Στις
«αναπτυγμένες» κοινωνίες συνυπάρχουμε όλοι με τον κόσμο της «ανάπτυξης» μέσω
των θέσεων μισθωτής εργασίας, των καταναλωτικών μας επιθυμιών ή των συνταξιοδοτικών
μας ταμείων, που επενδύουν σε «αναπτυξιακές» ιδιωτικές ή κρατικές οικονομικές
δραστηριότητες για την επίτευξη κερδών. Και ενεργούμε μόνο λογικά. Οι τάσεις
μας προς την υπερβολική άνεση, τη συνήθεια, την υποταγή, τις
προσδοκίες και την κανονικότητα περιπλέκουν κάθε θεμελιώδη αλλαγή. Όταν μπαίνει
κάποιος από τον «αναπτυγμένο» κόσμο στο αεροπλάνο το χειμώνα για να περάσει
κάποιες μέρες με ήλιο και ζέστη στις τροπικές χώρες και νησιά, δεν αισθάνεται
τίποτα από την κλιματική καταστροφή και τα όρια της «ανάπτυξης».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Η βασική
δομή των ανθρώπινων συναισθημάτων είναι δύσκολο να αλλάξει, όπως και η
κυριαρχούσα (όχι βέβαια και αποκλειστική) κατεύθυνση της ανθρώπινης πράξης και
στάσης. Από την άλλη πλευρά, οι αξίες και οι κανόνες της κανονικότητας είναι
«μεταβλητές συναρτήσεις»- και αυτό που μπορεί να θεωρηθεί ως πραγματικό
όφελος είναι επίσης επιδεκτικό σε κοινωνική επίδραση και επιρροή. Σε
όλες τις πτυχές της καθημερινότητας των ανθρώπων, εκφράζεται και υπάρχει μια
μεγάλη δόση πολιτισμού και κουλτούρας. Και αφού υπάρχει έτσι και αλλιώς αυτή η
επιρροή, το ερώτημα που μπαίνει είναι: Πως μπορεί να επιτευχθεί μια <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">θετική </b>τέτοια επιρροή;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Πιθανά μέσα
από τη δημιουργία συλλογικών συνθηκών καθημερινής ύπαρξης. Στα
πλαίσιά τους μπορούμε να αναρωτιόμαστε και να αμφισβητούμε τις κυρίαρχες
κανονικότητες. Αυτές οι συλλογικές διεργασίες στα πλαίσια των συλλογικών
συνεργατικών εγχειρημάτων, μπορούν να βάλουν σε κίνηση και αρκετά μεγάλες
κοινωνικές αλλαγές στις λεγόμενες «μεγάλες κοινωνικές σχέσεις». Αλλά
ακόμη και στο επίπεδο των «μικρών» καθημερινών διανθρώπινων σχέσεων,
μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά, κοιτάζοντας περισσότερο και πιο διεισδυτικά
στον περιπλεγμένο συναισθηματικό μας κόσμο που δεν έχει να κάνει μόνο με τα
γενικά θέματα βιωσιμότητας και αειφορίας, αλλά, επίσης, και με καθημερινά
θέματα όπως π.χ. η επιδίωξη της αλλαγής στη διατροφή μας ή το τρέξιμο στις έξι
το πρωί.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Και εδώ
ακριβώς οι έννοιες ή οι συνταγές για έναν κόσμο που θα έχει επιλέξει την
επάρκεια και την αποανάπτυξη δεν πρέπει να αφορούν μόνο στον νέο ανθρωπολογικό
τύπο που θα κατέβει ξαφνικά από τον ουρανό, γιατί έτσι θα παραμείνουν άσχετες
ουτοπίες. Θα πρέπει να έχουν σχέση με τον υπάρχοντα τύπο ανθρώπου, που
όμως μπορεί να αλλάξει μέσα από τη συμμετοχή στις συλλογικές πολιτικές και
κοινωνικές διεργασίες, με την επιστροφή του στο κοινοτικό πνεύμα. Μόνο
έτσι μπορεί να προκύψει η αλλαγή του και η διαμόρφωση του καινούργιου. Η
ατομική ωφελιμιστική στάση, οι απόψεις για την κανονικότητα και το αξιακό μας
σύστημα μπορούν να εξελιχθούν παραπέρα μέσα από την αλληλεπίδραση των διαφόρων
δρώντων προσώπων στις συλλογικές αυτές διεργασίες<a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BD%CE%AD%CE%BF%20%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 16pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Τα με
συλλογικό τρόπο δρώντα αυτά πρόσωπα θα διαμορφώσουν και το κοινωνικό πρόγραμμα,
που συνδέοντας την αποανάπτυξη-τοπικοποίηση με τον κοινοτισμό και την
άμεση δημοκρατία<a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BD%CE%AD%CE%BF%20%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 16pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>, θα
κάνει δυνατή τη μετάβαση των κοινωνιών σε νέους βιώσιμους τρόπους ζωής. Σε έναν
νέο πολιτισμό<a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BD%CE%AD%CE%BF%20%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 16pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> στηριγμένο
στην επάρκεια και την ευζωία<a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BD%CE%AD%CE%BF%20%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 16pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Ο
ανθρωπολογικός τύπος που θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε ένα τέτοιο
μετασχηματισμό και σε μια αποαναπτυξιακή κοινωνία, θα χρειασθεί να περάσει μια
διαδικασία αποκαπιταλιστικοποίησης του φαντασιακού του. Να περάσει από μια
ιδιόμορφη <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><u>ατομική
αυτο-απο-καπιταλιστικοποίηση με γνώμονα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια:<o:p></o:p></u></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Θα είναι
δύσκολος, ανηφορικός και μακρύς αυτός ο δρόμος με πολλά πισωγυρίσματα, αλλά
είναι απαραίτητος για τη δημιουργία του νέου «μετά την ανάπτυξη» πολιτισμού.
Της νέας πορείας προς μια αυθεντική εξισωτική αποαναπτυξιακή-οικολογική
κοινωνία της ισοκατανομής πόρων και εξουσιών.<br />
Για μια τέτοια ατομική πορεία είναι απαραίτητο παράλληλα να αναδειχθεί και ένα
συγκροτημένο και πρακτικό μαζικό κίνημα αυτοσυνειδητοποιημένων, πολύπλευρα
αναπτυγμένων προσώπων<a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BD%CE%AD%CE%BF%20%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 16pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
και όχι μονοδιάστατων ατόμων του homooeconomicus, το οποίο θα βάλει σαν στόχο
να σαρώσει συνειδητά όλα τα μυθεύματα με τα οποία έχει αποικιοποιήσει ο
καπιταλισμός την σκέψη και τη συνείδησή μας. <b>Συμμετέχοντας σε ένα
τέτοιο κίνημα </b>λοιπόν ξεκινάμε με την απόφαση αποκαπιταλιστικοποίησης
του εαυτού μας, δηλαδή πρώτα βάζουμε φρένο για να σταματήσουμε προσωπικά και
κοινωνικά τον κατήφορο προς την καπιταλιστική βαρβαρότητα, που σημαίνει ότι
αποφασίζουμε να καταργήσουμε παντού τις καπιταλιστικές σχέσεις, στη σκέψη μας,
στις συνήθειές μας, στον χώρο που ζούμε και στις μεταξύ μας διανθρώπινες
σχέσεις. Ταυτόχρονα δημιουργούμε στο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον, στις
κοινότητές μας, στις γειτονιές και τα χωριά μας, στην πόλη μας, στην χώρα μας
και στον πλανήτη ολόκληρο, αποεμπορευματοποιημένες εναλλακτικές σχέσεις
συνεργασίας, αλληλεγγύης, ενσυναίσθησης και συνύπαρξης.<br />
Αυτό θα σήμαινε καταρχήν ότι δεν συγκρουόμαστε από την αρχή με τους
διαφωνούντες συνανθρώπους μας, «σπάζοντας τα κρανία τους», αλλά συζητούμε και
ακούμε τις διαφορετικές οπτικές τους, προσπαθώντας να πετύχουμε <b>συναίνεση
προς μια κατεύθυνση μετασχηματισμού μας.</b><br />
Ο μετασχηματισμός μας πρέπει να συμβεί <b>σε πολλά επίπεδα ταυτόχρονα:<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Πραγματοποιείται
στον εαυτό μας, στον κοινωνικό μας περίγυρο, στον πολιτισμό αλλά και στους
νόμους μας και στις υλικές υποδομές. Είναι σημαντικό να βλέπουμε αυτά τα
διαφορετικά επίπεδα με την ίδια σημασία και στη συνέχεια να
αναρωτιόμαστε-ανάλογα με τις δυνατότητες και δεξιότητες που έχει το καθέν@
μας-ποιες πόρτες μπορούν να ανοίξουν πιο εύκολα για να επιφέρουν μια
κοινωνικο-οικολογική αλλαγή στην καθημερινότητά μας.<br />
Είναι απαραίτητο για παράδειγμα <b>να χτίσουμε ταυτόχρονα εκεί έξω
δομές </b>που μπορούν να δώσουν σε αυτόν τον νέο πολιτισμό χώρους
διαμόρφωσής του που να έχουν μια <b>προστατευτική μορφή</b>. Μια γεωργία
αλληλεγγύης, μια κοινή οικονομία, ένα αξιακό σύστημα για την ευζωία και την
συναισθηματική υποστήριξη, ένα κατάστημα ή καφενείο δωρεάν μοιράσματος ή ένα εργαστήριο
επισκευών.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Προκειμένου
να δημιουργήσουμε κάτι νέο, πάνω από όλα χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον για να
αψηφήσουμε τις πιέσεις του παλαιού συστήματος. Όταν οικοδομούμε δομές που θα
είναι υποστηρικτικές για την επιτυχία κάποιων μερικών στοιχείων του γενικότερου
κοινωνικού μετασχηματισμού από τώρα, τότε μπορεί να ανθίσει μια νέα κουλτούρα
και εμείς και οι σχέσεις μας, μαζί με τον τρόπο ζωής μας θα αλλάξουν πιο
εύκολα.<br />
Οι εσωτερικές και εξωτερικές αλλαγές είναι <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">σαν δύο κουπιά</b> που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να
προχωρήσουμε. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Χωρίς ένα από αυτά τα
κουπιά κάνουμε κύκλους και δεν κινούμαστε μπροστά</b>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Πιο συγκεκριμένο παράδειγμα</span></b><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">: μπορούμε να εγκατασταθούμε μαζί με
μια μικρή ομάδα ανθρώπων που έχουμε πιο στενή ιδεολογική συγγένεια σε ένα κοινό
χώρο, π.χ. σε έναν παλιό παρατημένο κτίριο στα περίχωρα μιας μικρής πόλης με
δημιουργικό τρόπο: να προσπαθήσουμε να οργανωθούμε μαζί σε πολλούς τομείς, από
το να επιδιορθώσουμε το κτίριο και να το κάνουμε κατοικίσιμο, ως το να
αγοράζουμε πολλά χρήσιμα για τη διαβίωση αντικείμενα ή είδη διατροφής μαζί, να
ράβουμε τα ρούχα μαζί και να τα μοιραζόμαστε όπως και τα περισσότερα βιβλία
μεταξύ μας. Επιπλέον, να ζούμε λειτουργικά, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί
κανείς να μη χρειάζεται να έχει το δικό του αμάξι ή γραφείο, καθιστικό,
γυμναστήριο ή ησυχαστήριο και προφανώς κουζίνα. Και έχουμε επίσης μια κοινή
οικονομία, που σημαίνει ότι ρίχνουμε όλοι όλα τα χρήματα που εξασφαλίζει ο
καθένας χωριστά κάθε μήνα σε ένα κοινό ταμείο και όλοι παίρνουν αυτό που
χρειάζονται, όταν το χρειάζονται. Μπορούμε να αφιερωθούμε σε ένα θέμα –π.χ.
κάθε μήνα-και να μάθουμε πολλά για αυτό μαζί, να προσκαλέσουμε ομιλητές και
ειδικούς που θα μας βοηθήσουν πάρα πέρα για την εφαρμογή πρακτικών εγχειρημάτων<a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BD%CE%AD%CE%BF%20%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 16pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<br />
<br />
Να έχουμε επιπλέον κοινό όραμα να συνεισφέρουμε σε μια αλλαγή στην περιοχή που
εγκατασταθήκαμε, προς μια πιο δίκαιη κοινωνία που περιλαμβάνει όλους τους
τομείς, δηλαδή αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο συνεργαζόμαστε, γιορτάζουμε,
συναντιόμαστε, ερχόμαστε σε επαφή με τη φύση ή εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας. Επίσης,
στο πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την αυξανόμενη μοναξιά, την απομόνωση, την
περιθωριοποίηση ή την απώλεια αγαπημένων μας προσώπων. Στο πως αντιμετωπίζουμε
τις επιπτώσεις της επερχόμενης κλιματικής αλλαγής η οποία είναι ήδη εδώ δηλαδή
στο πώς να αντιμετωπίσουμε κατολισθήσεις, πλημμύρες, ερημοποίηση, ξηρασία κλπ.,
έως ότου καταφέρουμε να σταματήσουν οι κοινωνίες μας την κλιματική καταστροφή.
Να μην θέλουμε απλώς να βρούμε μια <b>κοινότητα για να ανήκουμε</b>, αλλά
να υφαίνουμε ένα <b>περιφερειακό κοινοτικό δίκτυο.</b> Να
ονειρευόμαστε συλλογικά αγροκτήματα, πολιτιστικά καφέ, βραδιές εξιστόρησης,
κοινοτικούς κήπους, ανοιχτά εργαστήρια και ένα απίστευτο αριθμό κοινοτικών
εγχειρημάτων. Όταν οι άνθρωποι συναντιούνται (ακόμα και κάτω από την εξωτερική
πίεση του συστήματος) και οργανώνονται, συνήθως επικρατεί η λογική της
ανταλλαγής και του μοιράσματος, από μόνη της. Επικρατεί η λογική της κοινής
χρήσης και όχι της ατομικής κτήσης, όπου ο καθένας μπορεί ελεύθερα να
συνεισφέρει με ό, τι είναι απαραίτητο και να θέλει και να μπορεί να πάρει ό, τι
χρειάζεται.<br />
Αυτό είναι πραγματικά <b>πολύ απλό σε μικρή κλίμακα</b>, αλλά η Elinor
Ostrom πήρε το βραβείο Νόμπελ επειδή έδειξε ότι δεν λειτουργεί μόνο σε μικρή
κλίμακα όταν μαγειρεύεις σούπα μαζί με φίλους, αλλά <b>σε όλο τον κόσμο</b>:
οι άνθρωποι παράγουν, διαχειρίζονται, συντηρούν και μοιράζονται όμορφα και
χρήσιμα πράγματα, οικοδομώντας εγχειρήματα, που είναι σαν μικρά πραγματικά
εργαστήρια στα οποία μπορούμε να ερευνήσουμε πώς θα μπορούσε να είναι ένας
μετακαπιταλιστικός κόσμος. Και μερικές φορές μέσα από επιτυχημένα τέτοια
εγχειρήματα νιώθει πραγματικά κανείς τη μυρωδιά της ουτοπίας. Και αυτό τον
τροφοδοτεί τόσο πολύ όσο και η φαντασία του, ώστε να θέλει να συνεχίσει να
αγωνίζεται για μια μεταμόρφωση σε κοινωνικό επίπεδο, γιατί χωρίς αυτήν δεν θα
μπορέσει να αυξήσει τέτοιες στιγμές ψυχικής ανάτασης για το μελλούμενο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Η συγκυρία
έχει οδηγήσει σε ένα παγκόσμιο κίνημα νέων του λεγόμενου «μινιμαλισμού» και της
«μεγάλης παραίτησης» όπως έχουμε ήδη αναφέρει.<br />
<b>Αυτοαποκαπιταλιστικοποίηση του εαυτού</b> σημαίνει, επίσης, να πάψουμε
να είμαστε υποταγμένοι πιστοί θρησκειών του μετά θάνατον παραδείσου ή της
ιδεολογίας της ανταγωνιστικότητας και του ακόρεστου καπιταλιστικού
καταναλωτισμού που μας εγκλωβίζει σε έναν αγοραίο, εμπορευματικό, αντικοινωνικό
και τελικά αυτοκαταστροφικό ατομισμό. Πρόκειται για τη <b>διεκδίκηση ενός
εαυτού εντός του αυτοκαθοριζόμενου συλλογικού «Εμείς»</b> και την <b>κατάκτηση
της αυθεντικής ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ομορφιάς του μέτρου και της
επάρκειας.</b><br />
Αν βάλουμε ως μέτρο την ομορφιάς της ζωής, την ελεύθερη από καταναγκασμούς
κοινωνική συμβίωση, τότε η συνεργασία θα γίνει το μέτρο της συνδημιουργίας και
της συνύπαρξης με ισορροπία με τα οικοσυστήματα, τη φύση και τις άλλες μορφές
ζωής. Η συστηματική και στοχευμένη συμμετοχή στα Κοινά -που θα υπάρχουν γύρω
μας- θα μας βοηθήσει να περάσουμε πιο γρήγορα στη <b>διαδικασία της
προσωπικής και ομαδικής απελευθέρωσης</b> και να αφήσουμε πίσω τη βρωμιά
της εικονικής καπιταλιστικής πραγματικότητας, επιδιώκοντας την ομορφιά της ζωής
που περιμένει να την κάνουμε ακόμα καλύτερη. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Μπορούμε να αλλάξουμε; </span></b><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%;">Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-font-weight: bold;">Τα γονίδια, ο καπιταλισμός, η πολιτική εξουσία
ή η έλλειψη εκπαίδευσης είναι συνυπεύθυνοι για το γεγονός ότι η μετάβαση σε μια
βιώσιμη κοινωνία δεν επιτυγχάνεται, παρόλο που το θέλουμε αρκετοί-με την έννοια
του κρίσιμου αριθμού-πολίτες;</span><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-weight: bold;"><br />
Όταν, για μια ακόμη φορά για παράδειγμα, το σχέδιο κάποιου να καταναλώσει
λιγότερο κρέας και γλυκά αποτυγχάνει, ποια είναι η πραγματική αιτία; <b>Τι
οδηγεί τους ανθρώπους και τις κοινωνίες να επιλέγουν μέσα που φέρνουν την
αλλαγή, ή μέσα που την εμποδίζουν; </b>Είναι ερωτήματα που διαμορφώνουν
τον πυρήνα της σκέψης, όσων ακόμα ενδιαφέρονται πραγματικά για τις πολιτικές
που αφορούν στο συλλογικό ή ατομικό μας μέλλον.<br />
Πως μπορούμε να αλλάζουμε τον εαυτό μας, να πετυχαίνουμε κοινωνικές αλλαγές,
πέρα από την κριτική του καπιταλισμού και <b>μην περιμένοντας την
«Επανάσταση που θα τα αλλάξει όλα με μιας»;</b><br />
Η απλή συζήτηση π.χ. για την κρίση στη χώρα ή την ΕΕ ή για την αειφορία ή για
τον πόλεμο, βοηθά μόνο μερικώς, αν εξακολουθεί να περιορίζεται μεταξύ των
διανοουμένων. Αν είναι μόνο εγκεφαλική, ή αφορά μόνο στην ατομική και κοινωνική
συνείδηση ή την κριτική του καπιταλισμού. Αν όμως είμαστε σε θέση να
καταλάβουμε τα <b>συναισθήματα </b>και κυρίως τις ασυνείδητες-και
ταυτόχρονα μεταβαλλόμενες-<b>επιθυμίες </b>και <b>απόψεις</b> των
ανθρώπων για την <b>καθημερινότητά του</b>, τότε θα μπορούμε καλύτερα να
κατανοήσουμε τις δυνατότητες για κοινωνική και ατομική αλλαγή, ώστε να δράσουμε
εποικοδομητικά για την υλοποίησή τους. Χωρίς να μιλάμε μονοδιάστατα και να τα
«ρίχνουμε» όλα στον καπιταλισμό, ή να πέφτουμε σε μια μοντέρνα μεν, αλλά
αναποτελεσματική επαναστατική ρητορική.<br />
<br />
<b>Νέες προοπτικές μπορούν να δημιουργηθούν μέσω της ολιστικής αντίληψης
και διεπιστημονικότητας</b><br />
<br />
Ιστορικά παραδείγματα επιτυχημένων ή αποτυχημένων αλλαγών βοηθούν επίσης στην
κατανόηση. Πώς προέκυψε πραγματικά η έννοια της ανάπτυξης, για παράδειγμα; Και
είναι εξηγήσιμη η εμφάνιση των ολοκληρωτικών καθεστώτων του εικοστού αιώνα μόνο
με την επίκληση αυταρχικών πολιτιστικών παραδόσεων, οικονομικών κρίσεων, χρήσης
βίας και φαινομενικά χαρισματικών ηγετών;<br />
Μόνο αυτοί που αναρωτιούνται για αυτό μπορούν να έχουν και το κλειδί για την
κοινωνική και προσωπική αλλαγή. Είναι βασικά αναγκαίο, για έναν περαιτέρω
προβληματισμό σχετικά με την αλλαγή, <b>να τερματισθεί η μονόπλευρη
αντιμετώπιση </b>του θέματος και η <b>αμοιβαία αγνόηση</b> των
διαφόρων επιστημονικών κλάδων της κοινωνικής και ατομικής συμπεριφοράς. Οι
οικονομολόγοι ενάντια στους κοινωνιολόγους, οι ψυχολόγοι κατά των εθνολόγων και
των κοινωνιοβιολόγων κ.λπ. Για να ανοίξει μια νέα προοπτική, θα πρέπει να
τελειώνουμε με την μονομέρεια και την αντιπαλότητα και να αντιμετωπίσουμε τα
πράγματα <b>ολιστικά </b>και <b>διεπιστημονικά</b>, ώστε να
αποκτήσουμε όσο γίνεται πιο ολιστική αντίληψη για την κοινωνική και ατομική
εξέλιξη στο πεδίο της καθημερινότητας.<br />
<span style="mso-bidi-font-style: italic;">Το ζοφερό μέλλον<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που μας ετοιμάζει ο καπιταλισμός αφορά
βεβαίως και κυρίως τις επόμενες γενιές. Μη ξεχνάμε ότι μέρος της σημερινής
νεολαίας –το πιο προβληματισμένο κομμάτι της-αποκαλεί τον εαυτό της «τελευταία
γενιά» των ανθρώπων, αν δεν αλλάξει αυτό το σύστημα. Αυτή είναι και η τελευταία
ελπίδα για τη σημερινή γενιά των ενηλικιωμένων. Να ενταχθεί στο κίνημα της
νεολαίας “</span></span><span lang="EN-US" style="font-size: 16pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-font-weight: bold;">for</span><span lang="EN-US" style="font-size: 16pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-font-weight: bold;"> </span><span lang="EN-US" style="font-size: 16pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-font-weight: bold;">future</span><span style="font-size: 16pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-font-weight: bold;">” για τη
διεκδίκηση ενός ευτοπικού μέλλοντος.<o:p></o:p></span></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BD%CE%AD%CE%BF%20%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span class="MsoHyperlink"><a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/231881_pame-gia-katarreysi">Πάμε για
Κατάρρευση; | Η Εφημερίδα των Συντακτών (efsyn.gr)</a></span><o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BD%CE%AD%CE%BF%20%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Παραδείγματα
τέτοιων συλλογικών διεργασιών αναφέρονται αναλυτικά στο βιβλίο μας για τον
«Σύγχρονο Κοινοτισμό»: <span class="MsoHyperlink"><a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/503" target="_blank">https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/503</a></span><o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BD%CE%AD%CE%BF%20%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Βλέπε το
βιβλίο μας ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ με τα προτάγματα της αυτονομίας,
της αποανάπτυξης, του κοινοτισμού και της άμεσης δημοκρατίας: <span class="MsoHyperlink"><a href="https://www.topikopoiisi.eu/">Αρχική
(topikopoiisi.eu)</a></span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoFootnoteText"><o:p> </o:p></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BD%CE%AD%CE%BF%20%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span class="MsoHyperlink"><a href="https://www.efsyn.gr/node/248088">Για έναν
πολιτισμό «μετά την ανάπτυξη» | Η Εφημερίδα των Συντακτών (efsyn.gr)</a></span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoFootnoteText"><o:p> </o:p></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BD%CE%AD%CE%BF%20%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></sup><!--[endif]--></span></sup> <span class="MsoHyperlink"><a href="https://www.efsyn.gr/node/244841">Για την ευζωία με
επάρκεια! | Η Εφημερίδα των Συντακτών (efsyn.gr)</a></span><o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BD%CE%AD%CE%BF%20%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Πολύπλευρα
αναπτυγμένων προσώπων και όχι μονοδιάστατων ατόμων του homooeconomicus.<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BD%CE%AD%CE%BF%20%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Βλέπε
π.χ. το <span class="MsoHyperlink"><a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/353648_koinotites-sygkatoikisis-diabiosis-ilikiomenon">Κοινότητες
συγκατοίκησης-διαβίωσης ηλικιωμένων | Η Εφημερίδα των Συντακτών (efsyn.gr)</a></span>
ή <o:p></o:p></p>
<p class="MsoFootnoteText"><span class="MsoHyperlink"><a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/2240858">Για μια
αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα συμβίωσης ενηλικιωμένων</a></span> ή <o:p></o:p></p>
<p class="MsoFootnoteText"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoFootnoteText"><span class="MsoHyperlink"><a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/-609675629">https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/-609675629</a></span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoFootnoteText"><o:p> </o:p></p>
</div>
</div>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-846443280499642202023-03-02T13:36:00.002+02:002023-03-02T13:36:09.684+02:00Η Τεχνολογία της πειθούς<p> <b>Πώς τα μέσα κοινωνικής
δικτύωσης παραβιάζοντας τον εγκέφαλό μας, ετεροκαθορίζουν τη ζωή μας</b><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%97%20%CE%A4%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%B8%CE%BF%CF%8D%CF%82.docx#_ftn1" name="_ftnref1" title=""><sup><sup><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></sup></sup></a></p>
<p class="MsoNormal">Η βιολογία του ανθρώπου μάς βοηθά με πολλούς τρόπους, αλλά
έχει και τρωτά <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">σημεία-κουμπιά</b> που
μπορούν να αξιοποιηθούν από την <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">τεχνολογία
πειθούς</b>, την τεχνολογία δηλαδή η οποία διαμορφώνει στάσεις και
καταναλωτικές συμπεριφορές των ανθρώπων-καταναλωτών. Με το πάτημα τέτοιων
κουμπιών, αξιοποιεί τα τρωτά σημεία μας για να μας δημιουργήσει δέσμευση και,
τελικά, εταιρικά έσοδα.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Οι εγκέφαλοί μας είναι πιο διαπερατοί από όσο νομίζουμε.
Διαμορφώνουμε μεν το περιβάλλον μας, αλλά έρχεται και το περιβάλλον στη
συνέχεια να διαμορφώσει τους εγκεφάλους μας, τον τρόπο σκέψης μας και το θυμικό
μας. Η πειστική παρακινητική τεχνολογία- δηλαδή η τεχνολογία της πειθούς- όταν
κάνουμε συχνή χρήση της, μας εκπαιδεύει: οι σκέψεις, τα συναισθήματα, τα
κίνητρα και η προσοχή μας αρχίζουν να πολλαπλασιάζουν αυτό που έχει σχεδιαστεί
να προωθήσει αυτή η τεχνολογία. αυξάνει την πιθανότητα-μέσω των νευρώνων μας-
να επιμείνουμε σε κάποιες συμπεριφορές, ακόμη και όταν στρέφονται ενάντιά μας.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης χρησιμοποιούν κατεξοχήν την
πειστική τεχνολογία, με τους ψυχολογικούς μοχλούς να μας σπρώχνουν και να μας
ωθούν συνέχεια με επιμονή, συχνά χωρίς να έχουμε επίγνωση των αποφάσεων και των
πράξεών μας. Δεν είναι τυχαίο που κάνουμε κλικ: πολλοί σχεδιασμοί
εκμεταλλεύονται σκόπιμα τις βαθύτερες ευπάθειές μας, προωθώντας την
καταναγκαστική συμπεριφορά που θέτει σε κίνδυνο την αυτονομία και την ευζωία
μας. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Αυτό το επιτυγχάνουν για παράδειγμα:<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">i</span>) <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Κάνοντας τα ασήμαντα να μοιάζουν επείγοντα</b><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Τις περισσότερες φορές, οι ειδοποιήσεις μέσων κοινωνικής
δικτύωσης λειτουργούν ως ψευδείς συναγερμοί, διακυβεύοντας την ικανότητά μας να
δίνουμε προσοχή σε ό,τι είναι σημαντικό.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ii</span>)<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> Ενθαρρύνοντας την αναζήτηση χωρίς
εκπλήρωση</b><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Η τεχνολογία συχνά κεφαλαιοποιεί τη δύναμη της επιθυμίας,
παρέχοντας ατέρμονες δυνατότητες αναζήτησης. Αλλά λίγες από τις εμπειρίες που προσφέρει
μας ικανοποιούν. Το αποτέλεσμα: συνεχίζουμε να κάνουμε κλικ και να κυλίουμε το
ποντίκι, καταναλώνοντας περιεχόμενα αλόγιστα. Τελικά αυτή η συμπεριφορά προάγει
το ανικανοποίητο και μας εξαντλεί, αλλά τροφοδοτεί επιχειρηματικά μοντέλα που
βασίζονται στην <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">καθήλωση</b>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">iii</span>)
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Εξαναγκάζοντάς μας σε πολλαπλές παράλληλες
εργασίες (multitask)</b><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Οι άνθρωποι είμαστε πλάσματα που αντιδρούμε έντονα σε
ερεθίσματα του περιβάλλοντός μας και αλλάζουμε συχνά την εστίαση της προσοχή
μας όσον αφορά στις ασχολίες μας και πάμε από τη μια εργασία στην άλλη. Έτσι
μας μένει ένα «υπόλειμμα προσοχής» όπου οι σκέψεις για την προηγούμενη εργασία
παρεμποδίζουν την πλήρη προσοχή στην τρέχουσα εργασία.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, εμπνέοντας την πολλαπλή
εργασία (multitasking) και επηρεάζοντας τον γνωστικό μας έλεγχο, τα
συναισθήματα και τελικά τους εγκεφάλους μας, μας κρατούν συνεχώς καθηλωμένους,
πυροδοτώντας επαναλαμβανόμενη, αυτοματοποιημένη συμπεριφορά και εξασθενώντας
την ενεργητική συμπεριφορά μας<a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%97%20%CE%A4%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%B8%CE%BF%CF%8D%CF%82.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">iv</span>) <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Εργαλειοποιώντας το φόβο και το άγχος</b><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Από την εξέλιξη του είδους μας: η επιβίωση από πιθανή απειλή
και το βίωμα κάποιας απώλειας, υπερτερεί από την εμπειρία τέρψης. Έτσι έχουμε
ως αποτέλεσμα ότι το περιεχόμενο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που προκαλεί
φόβο, θυμό και αηδία εξαπλώνεται πολύ πιο γρήγορα από το θετικό περιεχόμενο. Ο
φόβος, το άγχος και η οργή γίνονται ο κανόνας και μπορούν να διαβρώσουν την
αίσθηση του καλού και της κοινής ανθρωπιάς μας.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">v</span>) <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ενθαρρύνοντας τη συνεχή κοινωνική σύγκριση</b><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Οι συγκρίσεις, όταν γίνονται υπό την επήρεια του
ανταγωνισμού –κύρια στάση στην καπιταλιστική κοινωνία που ζούμε-και όχι της
συνύπαρξης και συνεργασίας, οδηγούν πολύ συχνά σε αρνητικά αισθήματα: φθόνο, ντροπή,
άγχος ή έπαρση. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διευρύνουν σε μεγάλο βαθμό αυτές
τις συγκρίσεις -για παράδειγμα με τους Influencers, τα ‘likes’ κ.λπ. –που είναι
μια συνταγή για καταναγκαστική σύγκριση, αυτοαμφισβήτηση και εγωκεντρικό
μελόδραμα.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">vi) <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Κοινοποιώντας και
ανακοινώνοντας ακριβώς εκείνο που επιθυμούμε να πιστέψουμε</b><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Η κοινωνική απόρριψη πληγώνει και πονά τόσο βαθιά όσο ένα
φυσικό τραύμα. Έτσι δεχόμαστε ισχυρή πίεση για συμμόρφωση. Οι αλγόριθμοι
λογισμικού μαθαίνουν για τις προτιμήσεις μας, επεξεργαζόμενοι και
προσαρμόζοντας τις πληροφορίες που λαμβάνουμε. Είναι το λεγόμενο φαινόμενο της
«μεροληψίας υπέρ της επιβεβαίωσης». Όταν οι αλγόριθμοι μας ανακοινώνουν ακριβώς
εκείνο που επιθυμούμε να πιστέψουμε, τότε ο εγωισμός μας ανεβαίνει στα ύψη και γινόμαστε
πιο πολωμένοι με τους άλλους και χάνουμε την αίσθηση του εαυτού μας ως μέλος
μιας κοινωνικής ομάδας με κοινή κατανόηση.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Με αυτά και με αυτά, ο <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ατομισμός,</b>
ο<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> υπερκαταναλωτισμός </b>και ο<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> ανταγωνισμός</b>, παγκοσμιοποούνται σαν
αξίες και ανάγονται στις βασικές αξίες του <a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/59019147">κυρίαρχου
ανθρωπολογικού τύπου σήμερα,</a> ταυτιζόμενες με εκείνες του παγκοσμιοποιημένου
καπιταλισμού και των συστημάτων εξουσίας. Αυτές είναι οι αξίες που μας προβάλλονται
σήμερα και μας επιβάλλονται από τις «αγορές», τα marketing, τη διαφήμιση, τα
ΜΜΕ και τα προγράμματα των κομμάτων εξουσίας, τα οποία καλούμαστε να ψηφίσουμε
σε κάθε προεκλογική περίοδο της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Σ’ αυτές τις αξίες σκοτωνόμαστε να ανταποκριθούμε και σαν
τον Ερυσίχθωνα τρώμε τις σάρκες μας και βλαστημάμε τη ζωή μας.<b> Ο μύθος
του <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%81%CF%85%CF%83%CE%AF%CF%87%CE%B8%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%82_%CE%BF_%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CF%8C%CF%82" target="_blank">Ερυσίχθονα</a>-</b>έρυσις σημαίνει πληγή και χθών σημαίνει Γη,
δηλαδή Ερυσίχθων μπορεί και να σημαίνει πληγή της γης- προβάλλοντας το
αδυσώπητο “εγώ”- επισημάνθηκε με πολλές παραλλαγές από τους αρχαίους Έλληνες-
στις μέρες μας έχει γίνει επίκαιρος.<o:p></o:p></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%97%20%CE%A4%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%B8%CE%BF%CF%8D%CF%82.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: EN-US;"> <span class="MsoHyperlink"><span lang="EN-US"><a href="https://www.humanetech.com/brain-science">https://www.humanetech.com/brain-science</a></span></span><span lang="EN-US">: «How Social Media Hacks Our Brains»<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoFootnoteText"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoFootnoteText"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> </o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%97%20%CE%A4%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%B8%CE%BF%CF%8D%CF%82.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Μια
ομάδα εργασίας της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, διαπίστωσε ότι η
πολλαπλή παράλληλη ενασχόληση στα μέσα ενημέρωσης μεταξύ των νέων σχετίζεται με
φτωχότερη μνήμη, αυξημένη παρορμητικότητα και αλλαγές στη λειτουργία του
εγκεφάλου. Αυτά τα στοιχεία θα έπρεπε να μας κάνουν να είμαστε προσεκτικοί με
τους εγκεφάλους μας και να αποφεύγουμε να κατακλύζουμε ακατάπαυστα όλους τους
διαύλους τους.<o:p></o:p></p>
</div>
</div>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-9684367369112664892023-02-25T10:15:00.001+02:002023-02-25T10:15:24.172+02:00Για ένα πραγματικά βιώσιμο πολιτισμό με αντίστοιχο κοινωνικό σχηματισμό!<p> <span style="background-color: white; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px;">Η εντύπωση που έχουμε αποκομίσει εμείς οι πολίτες παντού –και ιδίως στην Ευρώπη και Ελλάδα- είναι ότι το παρόν μας καθορίζεται ιδιαίτερα από πολλαπλές κρίσεις. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει κλονίσει τους ενεργειακούς πυλώνες και τους πυλώνες ασφαλείας της Ευρώπης. Η επακόλουθη ενεργειακή –επισιτιστική κρίση και η αύξηση του πληθωρισμού αναστατώνουν πλέον την οικονομία και τους καταναλωτές με τέτοιο τρόπο ώστε οι κλιματικοί στόχοι, καθώς και τα πρότυπα προστασίας του περιβάλλοντος και της φύσης να δέχονται μεγάλες πιέσεις.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Έτσι η προϋπάρχουσα διπλή κρίση της απώλειας της βιοποικιλότητας και της υπερθέρμανσης του πλανήτη έχει ήδη οδηγήσει σε ανεπανόρθωτη απώλεια των φυσικών κύκλων, των οικοσυστημάτων και των ειδών ζωής. Η έκθεση <a href="https://www.wwf.de/living-planet-report" rel="nofollow noopener noreferrer" shape="rect" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none;" target="_blank">WWF Living Planet Report 2022</a> διαπιστώνει μάλιστα μια «μοιραία αλληλεπίδραση» μεταξύ της εξαφάνισης των ειδών και της κλιματικής κρίσης. Η ανθρωπότητα έχει ήδη αλλάξει ανεπανόρθωτα τον πλανήτη.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Υπάρχει όμως και ένα «καλό νέο»: Η Παγκόσμια Συμφωνία Διατήρησης της Φύσης! Στις 19 Δεκεμβρίου 2022, στο Μόντρεαλ, σημειώθηκε μια σημαντική πρόοδος στις διαπραγματεύσεις για μια νέα παγκόσμια συμφωνία για τη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση της παγκόσμιας φύσης.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Η κοινωνία πρέπει τώρα να χρησιμοποιήσει την επόμενη δεκαετία για να αλλάξει πορεία και να χαράξει αποφασιστικά ένα νέο δρόμο με βαθιές ουσιαστικές αλλαγές και ριζικούς μετασχηματισμούς. Γνωρίζουμε ότι το παράθυρο ευκαιρίας είναι μικρό, γι' αυτό και αυτή η μεγάλη κοινωνική πρόκληση θα πρέπει να αντικατοπτριστεί και στη νέα στρατηγική των κοινωνικών και οικολογικών κινημάτων: εκτός από τον ακρογωνιαίο στόχο της προστασίας και διατήρησης της φύσης, που προστατεύει τα τοπία και τα οικοσυστήματα από την επικείμενη καταστροφή και απώλεια, θα χρειασθεί να συμβάλουν στη συστημική αλλαγή της οικονομίας, του χρηματοπιστωτικού συστήματος, της κοινωνίας και της πολιτικής προς την κατεύθυνση ενός πραγματικά βιώσιμου πολιτισμού και του αντίστοιχου κοινωνικού μετασχηματισμού .</p>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-85337282651679407152023-01-25T18:12:00.001+02:002023-01-25T18:12:47.320+02:00Η κοινωνική ανισότητα στο οικολογικό και κλιματικό αποτύπωμα<p></p><p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Οι «από πάνω» και η
κλιματική αλλαγή<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Σύμφωνα με την φιλανθρωπική οργάνωση Oxfam - σε έκθεση της
πριν από την ετήσια συγκέντρωση της παγκόσμιας ελίτ στο Παγκόσμιο Οικονομικό
Φόρουμ του Νταβός, τα 2/3 του νέου πλούτου που συγκεντρώθηκε τα τελευταία
χρόνια που χαρακτηρίσθηκαν από την πανδημία έχει πάει στους πλουσιότερους 1%
του παγκόσμιου πληθυσμού.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Αυτή η πλουσιότερη ελίτ των «από πάνω» έχει κερδίσει -μέχρι
το τέλος του 2021- 26 τρισεκατομμύρια δολάρια σε νέο πλούτο. Αυτό
αντιπροσωπεύει το 63% του συνολικού νέου πλούτου, με το υπόλοιπο να πηγαίνει
στο υπόλοιπο 99% του παγκόσμιου πληθυσμού<a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%9F%CE%B9%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%20%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Διαβάζουμε επίσης ότι οι 355 δισεκατομμυριούχοι της ΕΕ κατέχουν πλούτο ίσο με
αυτόν του 40% του πληθυσμού της, δηλαδή τα 178.000.000 των Ευρωπαίων.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Εντωμεταξύ : Τη δίωξη των πετρελαϊκών κολοσσών γιατί
γνώριζαν ότι το πετρέλαιο θα «κατέκαιγε» τον πλανήτη ζήτησε ο γ.γ. του ΟΗΕ από
το Νταβός<a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%9F%CE%B9%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%20%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Από τη δεκαετία του 1980 ήδη γνώριζε, για παράδειγμα, η ExxonMobil για την
αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, βάσει μελετών των δικών της επιστημόνων,
όπως επιβεβαιώνει μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην επιθεώρηση Science.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Αλλά η BP, Chevron, Exxon Mobil, Shell και Total Energies
είχαν συνολικά ετήσια κέρδη 199 δισ. δολαρίων για το 2022 και θα μοιράσουν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σχεδόν 29 δισ. δολάρια στους μετόχους τους.
Το ίδιο και η <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Gazprom</span><span lang="EN-US"> </span>τα κέρδη της ανήλθαν 41,75 δισ. δολ. μόνο το πρώτο εξάμηνο
του 2022, με τον πόλεμο πιθανά να της τα μειώσει στη συνέχεια, αλλά να αυξήσει
ακόμα περισσότερο τα κέρδη των δυτικών εταιρειών <a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%9F%CE%B9%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%20%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>,
με τον πόλεμοΜοναδική τους ανησυχία είναι μη φορολογηθούν περισσότερο τα
«ουρανοκατέβατα κέρδη» τους από τις κυβερνήσεις. Οι τελευταίες όμως, στην
πλειονότητά τους,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τα ποσά με τα οποία
φορολογούν τα «ουρανοκατέβατα» αυτά κέρδη είναι ψίχουλα μπροστά σε αυτά που
πληρώνει το σύνολο της κοινωνίας μέσω των υψηλών τιμών, αντικατοπτρίζοντας τη φορολογική
ασυλία των τελευταίων 40 χρόνων που απολάμβαναν από τις κυβερνήσεις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι πλούσιοι μέτοχοί
τους<a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%9F%CE%B9%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%20%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Παράλληλα, διαβάζουμε ότι σήμερα το πιο πλούσιο στον κόσμο
1% έχει τεράστιο οικολογικό αποτύπωμα με εκπομπές 8,5 δις τόνων διοξειδίου του
άνθρακα το χρόνο, ενώ το 50% των φτωχότερων «από κάτω» μόνο 6,1 δις. τόνων το
χρόνο. Το 10% των πιο πλούσιων<a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%9F%CE%B9%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%20%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
ευθύνονται <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για τη μισή συνολικά ποσότητα
διοξειδίου του άνθρακα (CO2) που εκλύθηκε ποτέ στην ατμόσφαιρα. Η συμμετοχή επομένως
των «από πάνω» στην κλιματική κρίση είναι δυσανάλογα τεράστια με αυτή των
«αποκάτω». Έχουμε δηλαδή στην ουσία να κάνουμε και δω με αύξηση της <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">κοινωνικής ανισότητας στο οικολογικό και
κλιματικό αποτύπωμα, </b>πράγμα που εκφράζει το ταξικό πρόβλημα στα πλαίσια
κυρίως των «αναπτυγμένων» καπιταλιστικών χωρών, αλλά και της αντίστοιχης<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παγκόσμιας ανισότητας μεταξύ αυτών και των
λεγόμενων «φτωχών» χωρών. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Πραγματικά:<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Ακόμα και οι οπτιμιστές της «ανάπτυξης», ιδιαίτερα της
«πράσινης ανάπτυξης», παραδέχονται ότι η προστασία του κλίματος δεν μπορεί να
επιτευχθεί αν δεν υπάρχει μια δίκαιη κατανομή των εκπομπών του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">CO</span>2 και των μέτρων- βαρών για
την απαιτούμενη μείωσή τους: Για να μείνει η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας
κάτω του 1,5 ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C</span>, έχει
προταθεί από τους επιστήμονες μια διαφοροποιημένη σταδιακή μείωση για τα
διάφορα κράτη: π.χ. η Γερμανία θα πρέπει να γίνει «ουδέτερη» ως προς τις
εκπομπές το αργότερο το 2035, η Ινδία αντίθετα το 2090, γιατί ο μέσος Ινδός
εκπέμπει μόνο 1,8 τόνους διοξειδίου το χρόνο. Πρωταθλητές στις εκπομπές είναι το
Κατάρ με 32,4 τ/έτος/κάτοικο και τα κράτη του περσικού κόλπου μαζί με την
Σαουδική Αραβία. Ακολουθούν οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Αυστραλία με περίπου 15
τ/έτος/κάτοικο, Η Ρωσία με 10,5τ,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η
Ιαπωνία με 8,7 τ, η Κίνα με 7,4 και η Ευρωζώνη με 6,5 τόνους/έτος/κάτοικο.
Χώρες όμως όπως το Αφχανιστάν, η Αγκόλα, το Μπαγκλαντές, το Μπενίν, Μπουργκίνα
Φάσο, Καμπότζη, οι περισσότερες αφρικανικές χώρες και της Κεντρικής-Νότιας
Αμερικής, κλπ.(<a href="https://data.worldbank.org/indicator/EN.ATM.CO2E.PC"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">https</span>://<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">data</span>.<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">worldbank</span>.<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">org</span>/<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">indicator</span>/<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">EN</span>.<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ATM</span>.<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">CO</span>2<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">E</span>.<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">PC</span></a>) με κάτω του 1 τόνου εκπομπών ανά
κάτοικο το χρόνο-που είναι το όριο για τη βιωσιμότητα-είναι ήδη σήμερα <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ουδέτερες</b>( ουδετερότητα:
εκπομπές-απορρόφηση <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">CO</span>2=0).
Τα ανάλογα μέτρα για την επίτευξη της μείωσης και της ουδετερότητας των
οικονομιών των χωρών δεν μπορούν παρά να δρομολογηθούν από τα κράτη και όχι από
τις ελεύθερες αγορές ή από μια παγκόσμια διακυβέρνηση που δεν υπάρχει. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Οι πλούσιες χώρες είναι βασικά οι πρωταίτιοι της κλιματικής
κρίσης και όχι οι φτωχές, παρόλο που ο παγκόσμιος Νότος –λόγω του
«υπερπληθυσμού» τους<a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%9F%CE%B9%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%20%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>-θεωρείται
από πολλούς ιθύνοντες του καπιταλισμού υπεύθυνος για την οικολογική<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κρίση στον πλανήτη. Οι πόλεμοι όπου γης
αύξαιναν πάντα τις εκπομπές, αλλά κανείς δεν μίλησε για αυτό. Πόσο μάλλον ο <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/336813_polemos-stin-oykrania-allo-ena-bima-pros-mia-oloklirotiki-katastrofi">πόλεμος
στην Ευρώπη και την Ουκρανία</a> που συνεχίζει να εξελίσσεται και μπορεί να
εκτροχιάσει ακόμη περισσότερο το κλίμα με αύξηση των εκπομπών διοξειδίου, καθώς
πολλές χώρες οδηγούνται -αντί στη μείωσή τους-σε μια ξέφρενη αναζήτηση νέου
εφοδιασμού σε αέριο και πετρέλαιο προκειμένου να αντικαταστήσουν τις ρωσικές
εισαγωγές, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο την εξάρτησή τους από τα ορυκτά
καύσιμα.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Στη χώρα μας:</b> Με
το<b><span style="color: #2d1300; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 22.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"> </span></b><a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/9492886"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>νέο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το
Κλίμα (ΕΣΕΚ).</a>, οι «φιλόδοξοι στόχοι» που μπαίνουν έως τα έτη 2030 και 2050
δεν οδηγούν στον μηδενισμό των ρύπων, οι προβλεπόμενες επενδύσεις ύψους 137
δισεκατομμυρίων αφορούν μόνο τις μεγάλες επιχειρήσεις ενώ ταυτόχρονα
διατηρείται για χρόνια η εξάρτηση από το εισαγόμενο φυσικό αέριο. Προκαλεί
βεβαίως πολλά ερωτήματα και το γεγονός ότι παρά την εκτόξευση των έργων ΑΠΕ, το
φυσικό αέριο διατηρεί κυρίαρχο ρόλο στο ενεργειακό μίγμα, αφού διατηρείται
κοντά στο 30% του συνόλου μέχρι το έτος 2028 και το 2030 υποχωρεί μόνο στο 17%.
Αυτή η «υπερδέσμευση» στο φυσικό αέριο και η αναίρεση του στόχου της κλιματικής
ουδετερότητας για το 2050, μάλλον επικυρώνει τη βούληση της κυβέρνησης
Μητσοτάκη να εξαρτά τη χώρα από ένα εισαγόμενο ορυκτό καύσιμο που θέτει σε
κίνδυνο την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας. Μοναδικός στόχος αυτής της επιλογής
είναι να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του καρτέλ ενέργειας, το οποίο σωρεύει
υπερκέρδη εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τονίσουμε επίσης
ότι η Ελλάδα έχει μείνει πίσω στα προγράμματα «Εξοικονομώ» για αναβάθμιση
κατοικιών – το πρόγραμμα του 2020 έχει σοβαρότατα προβλήματα πληρωμών και του
2021 είναι «πρακτικά κολλημένο». Το «Εξοικονομώ» για τις επιχειρήσεις αγνοείται
πρακτικά από την κυβέρνηση, ενώ «το πρόγραμμα ΗΛΕΚΤΡΑ για την ενεργειακή
αναβάθμιση των δημοσίων κτιρίων βρίσκεται στο ψυγείο, χωρίς ακόμη κάποια ένταξη
έργων.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Επιπτώσεις της
κλιματικής αλλαγής: Οι ασφαλιστικές εταιρείες προειδοποιούν για μεγάλες ζημιές <br />
</b>Οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης το 2022 δεν ήταν μόνο επικίνδυνες, αλλά
και δαπανηρές. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα οδήγησαν σε τεράστιες ζημιές σε όλες
τις ηπείρους, όπως σημειώνει η Munich Re στον ισολογισμό της για το τρέχον
έτος. <a href="https://taz.de/Auswirkungen-des-Klimawandels/!5905051/">Η
μεγαλύτερη ασφαλιστική πολυεθνική εταιρεία στον κόσμο</a> παρουσιάζει κάθε
χρόνο παγκόσμια στοιχεία για τις ζημίες από φυσικές καταστροφές. Σύμφωνα με
αυτήν, το συνολικό κόστος ήταν 270 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Αυτό αντιστοιχεί
στο μέσο όρο των τελευταίων πέντε ετών. Σε σύγκριση με τις τιμές των προηγούμενων
δεκαετιών, το άθροισμα είναι πολύ υψηλό.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ο πιο δαπανηρός ήταν ο τυφώνας "Ίαν", ο
οποίος προκάλεσε καταστροφές κυρίως στην αμερικανική πολιτεία της Φλόριντα. Το
κόστος ανέρχεται σε περίπου 100 δισεκατομμύρια ευρώ. Η αύξηση της θερμοκρασίας
της γης κάνει τους τροπικούς κυκλώνες να είναι θεμελιωδώς πιο συχνοί, ιδιαίτερα
εκείνους με έντονες βροχοπτώσεις.<br />
Η δεύτερη πιο δαπανηρή καταστροφή ήταν οι πλημμύρες στο Πακιστάν. Αυτά ήταν
συνέπεια των ισχυρών μουσώνων, τους οποίους οι <a href="https://taz.de/Verheerende-Ueberschwemmungen-in-Pakistan/!5881996/">ερευνητές
του κλίματος συνδέουν με την κλιματική αλλαγή</a>. Οι πλημμύρες, οι οποίες κατά
καιρούς βύθισαν το ένα τρίτο της χώρας, κόστισαν 15 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ,
σύμφωνα με την Munich Re. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ΗΠΑ πλήττονται περισσότερο
από την κλιματική κρίση απ' ό,τι το Πακιστάν. Οι βιομηχανικές χώρες αναφέρουν
τακτικά υψηλότερα σύνολα ζημιών από ό,τι οι χώρες του Παγκόσμιου Νότου, επειδή
τα κατεστραμμένα περιουσιακά στοιχεία είναι μεγαλύτερης αξίας. Το μέσο σπίτι ή
αυτοκίνητο στη Φλόριντα είναι πολύ ακριβότερο από εκείνο στο Πακιστάν<a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%9F%CE%B9%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%20%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<br />
<b>Και δεν μπορούν να ασφαλιστούν όλες οι ζημιές!</b><br />
Ούτε το μισό των ζημιών που προκλήθηκαν δεν ήταν ασφαλισμένες. Και εδώ υπάρχουν
διεθνείς διαφορές: ενώ το 60% περίπου των ζημιών που προκάλεσε ο τυφώνας
"Ίαν" ήταν ασφαλισμένο, στο Πακιστάν δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου
ασφάλιση.<br />
Αλλά δεν μπορούν να ασφαλιστούν όλες οι ζημίες που σχετίζονται με την κλιματική
αλλαγή. Για όσες είναι πολύ βέβαιο ότι θα συμβούν, για παράδειγμα, καμία
ασφαλιστική εταιρεία δεν συνάπτει σύμβαση. Για αυτό, κατά την Παγκόσμια
Διάσκεψη για το Κλίμα στην Αίγυπτο, ο <a href="https://taz.de/Klimagipfel-COP-27-in-Aegypten-endet/!5896214/">κόσμος
συμφώνησε για ένα ταμείο</a> από το οποίο οι φτωχές χώρες θα μπορούν να
αντλούν σε περίπτωση ζημιών. Δεν είναι ακόμη σαφές όμως ποιες χώρες θα
υποχρεωθούν να πληρώσουν.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Αυτό που μέχρι τώρα οι οικονομολόγοι και ο «μέσος»
άνθρωπος-καταναλωτής υλικών και ιδεών θεωρούσαν «πλούτο», πρόκειται να μπει στο
στόχαστρο της φύσης και των καταστροφικών κλιματικών-καιρικών φαινομένων και
δεν μπορεί να «σωθεί» με χρηματικές αποζημιώσεις από το ασφαλιστικό κεφάλαιο.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ως εκ τούτου απαιτούνται ριζικά νέες μορφές πλούτου που θα
αντικαταστήσουν τις τρέχουσες μορφές στα πλαίσια του καπιταλισμού. Χρειάζονται
νέοι δείκτες έκφρασης αυτού του νέου πλούτου των ανθρώπων και νέες μορφές
κοινωνικής οργάνωσης , που θα διαμορφώσουν και τον τρόπο της παραγωγής και
διανομής αυτού. Οι νέοι δείκτες και τα νέα κριτήρια-πέρα από τα χρηματικά
κριτήρια των ατομικών και εθνικών ΑΕΠ- θα βασίζονται σε ριζικά διαφορετικές
λογικές οικονομικές αλλά και πολιτικές: <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">1) σε μια συμβιωτική<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>λογική στις διανθρώπινες και τις κοινωνικές σχέσεις με βάση τις βιοτικές
ανάγκες και τις δυνατότητες των οικοσυστημάτων και με <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>άξονα το κοινωνικό και οικολογικό όφελος και
τα κοινά, και <o:p></o:p></p>
<span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">2) σε μια αποκεντρωμένη, τοπικοποιημένη και ταυτόχρονα
αντιιεραρχική οργάνωση της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, με αμεσοδημοκρατικές
διαδικασίες στη βάση της χωρικής-θεματικής Κοινότητας, του Δήμου και της
Περιφέρειας (καλύτερα Βιοπεριφέρειας)</span>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%9F%CE%B9%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%20%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Όπως
δήλωσε η οργάνωση: για πρώτη φορά εδώ και 25 χρόνια η αύξηση του ακραίου
πλούτου συνοδεύεται από αύξηση της ακραίας φτώχειας και ζήτησε να επιβληθούν
νέοι φόροι στους υπερπλούσιους.<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%9F%CE%B9%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%20%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Σήμερα,
οι παραγωγοί ορυκτών καυσίμων και όσοι τους υποστηρίζουν συνεχίζουν να
αγωνίζονται για την αύξηση της παραγωγής, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι το
οικονομικό τους μοντέλο είναι ασύμβατο με την επιβίωση της ανθρωπότητας. Ορισμένοι
πετρελαϊκοί γίγαντες διακίνησαν το μεγάλο ψέμα, φλερτάρουν με την κλιματική
καταστροφή την ώρα που γνωρίζουμε ότι η κατάρρευση των οικοσυστημάτων είναι ένα
απόλυτο επιστημονικό γεγονός, είπε ο Αντόνιο Γκουτέρες.<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%9F%CE%B9%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%20%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Τα κέρδη
των 5 εταιρειών είναι τα υψηλότερα στην ιστορία τους και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εκτιμάται ότι η κερδοφορία τους θα συνεχίσει
ισχυρή και το 2023 με συνολικά ετήσια κέρδη 158 δισ. δολάρια, επίπεδο το οποίο
θα είναι το δεύτερο υψηλότερο μετά το περσινό ρεκόρ. Δεν έχουμε στοιχεία για τα
κέρδη όλου του προηγούμενου χρόνου από τη<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Gazprom, αλλά ρωσικός κολοσσός –σύμφωνα με το Reuters-ανακοίνωσε ότι τα
καθαρά του κέρδη του ανήλθαν σε 2,5 τρισ. ρούβλια (41,75 δισ. δολ.) το πρώτο
μόνο εξάμηνο του 2022.<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%9F%CE%B9%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%20%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Σήμερα,
πάνω από το 80% των συνολικών φορολογικών εσόδων, συγκεντρώνεται παγκοσμίως από
φόρους που επιβάλλονται στους πολίτες, μέσω του ατομικού εισοδήματος, της
μισθοδοσίας ή της κατανάλωσης. Οι φόροι των εταιρειών συνεισφέρουν το 14%, ενώ
οι φόροι περιουσίας μόλις το 4%.<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%9F%CE%B9%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%20%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Στην
καθημερινή φρασεολογία «πλούσιο» λέμε αυτόν που έχει άφθονα αγαθά, πολλαπλάσια
από τις ανάγκες του, και μπορεί να σπαταλά. Θα φτιάξει τεράστιες βίλες, θα
αγοράσει πανάκριβα αυτοκίνητα και πολυτελή σκάφη, τα οποία χρειάζονται
αντίστοιχες υποδομές σε μαρίνες και λιμάνια, θα κάνει ταξίδια και διακοπές στη
Μύκονο και στα εξωτικά νησιά σπαταλώντας αντίστοιχα. Θα φτιάξει δε τις βίλες
και τα εξοχικά που αλλού; Στο νησί και στο βουνό, στο δάσος με παράνομες τις
περισσότερες φορές διαδικασίες λόγω του γεγονότος ότι… «φυσάει» το χρήμα και…
παρασέρνει και τους υπεύθυνους κρατικούς υπαλλήλους. Κι αυτά όλα πάντα για μια
ματαιοδοξία… «καλοπέρασης», ο οποία πάει στα ύψη το οικολογικό του αποτύπωμα σε
βάρος του κλίματος, παράλληλα με τη σπατάλη του σε ενέργεια που όλοι λένε πως
πρέπει να παραχθεί από ΑΠΕ για να σωθεί ο πλανήτης, θεωρώντας δεδομένη την
καταναλωτική σπατάλη των πλουσίων…<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%9F%CE%B9%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%20%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Δεν
είναι οι<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> πολλοί</b> άνθρωποι το
πρόβλημα, αποδεικνύεται ότι το πρόβλημα είναι οι άνθρωποι που καταναλώνουν <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">πολύ</b>! Ακόμα και αν η Αφρική δεν
κατοικούνταν, για παράδειγμα, δεν θα υπήρχε κάποια βελτίωση για το κλίμα, αφού
από κει δεν προέρχονται σχεδόν καθόλου εκπομπές <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">CO</span>2 που παίζουν κάποιο ρόλο στο
ισοζύγιο: εκπομπές-απορρόφηση. Ένα επιπλέον στοιχείο: το πλουσιότερο 10% της
ανθρωπότητας (με μέσο εισόδημα 87.200 ευρώ το χρόνο) εκπέμπει το 48% του
συνολικού «ισοδύναμου» διοξειδίου, ενώ το φτωχότερο 50% (μέσο εισόδημα 15200)
μόνο το 12%. Στη Γερμανία π.χ. το 1% των πλουσίων εκπέμπει 117,8 τ/άτομο/έτος,
το 10% των πλουσιότερων 34,1 τόνους, ο «μέσος» γερμανός 12,2 και το 50% των
«από κάτω» 5,9 τόνους/άτομο/έτος. Είναι αναγκαίο να γίνει κατανοητό και από
τους «έχοντες και κατέχοντες» ότι δεν μπορούν να καταναλώνουν απερίσκεπτα –με
κριτήριο τα απαραίτητα για την προστασία του κλίματος μέτρα-εις βάρος των
κοινών πόρων και των «από κάτω», γιατί η κλιματική καταστροφή θα αφορά και τους
ίδιους, αφού ταξιδεύουμε με το ίδιο καράβι στην τρικυμία αντιμετωπίζοντας τον
κίνδυνο, ανεξάρτητα του ποιος είναι ο καπετάνιος και ποιοι οι μούτσοι του
καραβιού.<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%9F%CE%B9%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%20%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Σε σχέση
με την εθνική οικονομία του Πακιστάν, 15 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ είναι
πολλά. Πρόσφατα, η κυβέρνηση της χώρας της Νότιας Ασίας μαζί με τα Ηνωμένα Έθνη
είχαν καλέσει <a href="https://taz.de/Humanitaere-Hilfe-fuer-Pakistan/!5904853/">σε διάσκεψη
δωρητών</a> για να ζητήσουν από άλλα κράτη υποστήριξη. Στο τέλος,
συγκεντρώθηκαν περισσότερα από 9 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ σε διεθνή βοήθεια.<br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--><o:p></o:p></p>
</div>
</div><br /><p></p>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-79724139271931987042023-01-22T22:07:00.001+02:002023-01-22T22:07:34.773+02:00 Γιατί είναι απαραίτητο να διακρίνουμε τα ΚΟΙΝΑ από τα δημόσια αγαθά<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSV4Ja6ggAqeDkCGpwFQtoE4I_dQSV6tlWiKBZ0_Pz9TYX6VnF_ZeLENY0YPtMkrycdpCIyHFCGxdl-e2pjqV-LZc23ReqJSDVPvmA5gcK--bchPeLGpfJjsW7_4nsZOJ1ikCqvHDX7t8YDX_rtVrrRfKZP6DGLaebrrlwtazWYHit-SVX_4QK6SZR/s1024/1391062899_orig.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="732" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSV4Ja6ggAqeDkCGpwFQtoE4I_dQSV6tlWiKBZ0_Pz9TYX6VnF_ZeLENY0YPtMkrycdpCIyHFCGxdl-e2pjqV-LZc23ReqJSDVPvmA5gcK--bchPeLGpfJjsW7_4nsZOJ1ikCqvHDX7t8YDX_rtVrrRfKZP6DGLaebrrlwtazWYHit-SVX_4QK6SZR/s320/1391062899_orig.png" width="229" /></a></div><br />Σήμερα ο καθένας και η καθεμιά σχεδόν καταλαβαίνει τη
διαφορά μεταξύ της οικονομίας στην υπηρεσία του<b> ΚΟΙΝΟΥ ΚΑΛΟΥ</b> και
της <b>ιδιωτικής οικονομίας</b>. Αυτό που πολλοί δεν καταλαβαίνουν ακόμα
είναι η <b>διαφορά μεταξύ των κοινών συλλογικών αγαθών και των δημοσίων ή
κρατικών </b>τέτοιων.<p></p><p class="MsoNormal">
Αυτή η διαφορά έχει να κάνει και με τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και με την
πραγματικότητα του διαχωρισμού μας ως πολίτες στις κατηγορίες των παραγωγών και
των καταναλωτών. Ενώ είμαστε μια ενιαία φυσική οντότητα, εντούτοις υπάρχει και
μέσα μας αυτός ο διαχωρισμός. Διαφορετικά συμπεριφερόμαστε σαν παραγωγοί και
έχουμε διαφορετική συμπεριφορά σαν καταναλωτές, συχνά πολύ αντιφατική με την
πρώτη. Αυτό συμβαίνει π.χ. με τους εργαζόμενους στις ιδιωτικές ή κρατικές ή
δημοτικές επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας ΔΕΥΑ(ύδρευσης) ή παλιάς δημόσιας ΔΕΗ.<br />
Στο σημερινό καπιταλιστικό σύστημα ο διαχωρισμός που παράγει ο καταμερισμός της
εργασίας σε παραγωγούς και καταναλωτές ιδιωτικών και δημόσιων αγαθών-προϊόντων,
βασίζεται σε μια δομική ιεραρχική δομή «από τα πάνω προς τα κάτω». Αυτή η
ιεραρχική δομή δεν ισχύει στα πλαίσια των δομών των ΚΟΙΝΩΝ. Τα περισσότερα
κοινοτικά εγχειρήματα βασίζονται σε δικούς τους κανόνες και ρυθμίσεις, με την
βοήθεια των οποίων μπορούν να κάνουν οριζόντια χρήση των πόρων με βιώσιμο και
δίκαιο τρόπο, έξω από τις επιταγές των όρων κέρδους-ζημίας.<br />
Είτε πρόκειται για παραδοσιακές κοινότητες που διαχειρίζονται τα κοινά τους δάση,
ποτάμια ή λίμνες, είτε πρόκειται για νέα δημιουργούμενα κοινοτικά εγχειρήματα
όπως είναι οι ενεργειακές κοινότητες ή οι ψηφιακές κοινότητες ομότιμης
καινοτόμας παραγωγής γνώσης και τεχνολογίας, ο διαχωρισμός σε παραγωγούς και
καταναλωτές –χρήστες των πόρων και προϊόντων τους δεν ισχύει.<br />
Δεν ισχύει επίσης η αντίληψη που επικρατεί στο σώμα των πολιτών της
αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, ότι δηλαδή η αλλαγή των νόμων, των δομών και των
κοινωνικών σχέσεων μπορεί να γίνεται μόνο από τα πάνω προς τα κάτω, από την
κυβέρνηση και το κοινοβούλιο προς την τοπική αυτοδιοίκηση και τους θεσμούς του
περιφερειακού κράτους.<br />
Όταν οι παθητικοί πολίτες της ανάθεσης των αποφάσεων στους ειδικούς και τους
πολιτικούς εκπροσώπους τους όμως, από χρήστες πόρων και προϊόντων της εταιρικής
παραγωγής και από καταναλωτές πολιτικών προγραμμάτων των κομμάτων εξουσίας,
μετατρέπονται στα πλαίσια αυτών των κοινοτήτων σε παραγωγούς αξιών χρήσης και
σε πολιτικά υποκείμενα που αποφασίζουν τα ίδια για τις συνθήκες ύπαρξής τους,
τότε αποκομίζουν την αντίληψη, τη γνώση και την εμπειρία του πως τα δικά τους
όνειρα, οι δικές τους ιδέες και δεξιότητες, τα ταλέντα τους και οι
ιδιαίτερες προσωπικές στάσεις καθώς και οι αυτοβελτιωμένες υπεύθυνες
συμπεριφορές, μπορούν να ταιριάξουν άμεσα με το αποκαλούμενο «κοινό καλό», που
υποτίθεται είναι και το κοινωνικό συμβόλαιο στο οποίο στήθηκαν οι
«αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες».<br />
Διαφορετικά από ό,τι συμβαίνει με τις εμπορικές αλυσίδες διανομής αγαθών ή τις
γραφειοκρατικές διαδικασίες παραγωγής δημόσιων υπηρεσιών, παραμένει στη
συλλογική, συνεργατική ή συνεταιριστική παραγωγή, διαχείριση και διανομή των
αντίστοιχων αγαθών, η ελευθερία της απόφασης στα πρόσωπα μέλη-χρήστες. <b>Τα
τοπικά οργανωμένα στη βάση της άμεσης δημοκρατίας commons,</b> όπως
είναι <b>το νερό</b>, ο <b>ενεργειακός εφοδιασμός, η στέγη, η
διατροφή, η υγεία, η παιδεία κλπ</b>. είναι επομένως παραγωγικά και
διαχειριστικά συστήματα αυτοδιαχείρισης και αυτοκυβέρνησης, πέρα από τον
μοντέρνο καπιταλιστικό καταμερισμό τους σε ιδιωτικά ή κρατικά-δημόσια.<br />
Οι υπάρχουσες -με καπιταλιστικά κριτήρια- σήμερα "δημόσιες"
επιχειρήσεις και οι απρόσωπες από την άλλη χρηματιστηριακές η άλλες
αγορές, δεν μπορούν να εξελιχθούν σε Κοινά. Αυτά μπορούν να
δημιουργηθούν, να διαμορφωθούν και να υπάρξουν έξω από τη λογική των αγορών και
οι κανόνες τους θεσμίζονται από όσους ανθρώπους συμμετέχουν σε αυτά.<br />
Υπάρχουν σήμερα, σύλλογοι κοινής ωφέλειας, κοινωφελή ιδρύματα, κοινωνικά
κινήματα, εργατικά συνδικάτα και δίκτυα πολιτών τοπικά και διεθνή, μη
κυβερνητικές οργανώσεις κ.λπ., που έχουν ως πρακτική τη στήριξη και εκπροσώπηση
των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των μειονεκτικών ομάδων πολιτών , την
προστασία του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας κ.λπ, και που έχουν
αναδειχθεί σε δυνατή αυθεντική φωνή η οποία λαμβάνεται σοβαρά υπόψη και από
τους πολίτες κάθε χώρας και από αυτούς που έχουν την εξουσία σε αυτές.<br />
Τα θέματα που απασχολούν όλα αυτά τα προαναφερθέντα κινήματα πολιτών, όπως
π.χ. διατροφή, νερό, καθαρός αέρας, προστασία οικοτόπων και περιβάλλοντος,
εναλλακτικές πηγές ενέργειας, ελευθερία στην έκφραση και πληροφορία, κοινωνικά
δίκτυα, ανθρώπινα δικαιώματα, δικαιώματα μειονοτήτων και ιθαγενικών κοινοτήτων,
θα μπορούσαν να τα αναλύσουν και να τα αντιμετωπίσουν καλύτερα έχοντας την
οπτική των ΚΟΙΝΩΝ και όχι των κρατικών ή δημόσιων αγαθών.<o:p></o:p></p>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-18201856675471290612023-01-22T21:59:00.000+02:002023-01-22T21:59:15.993+02:00 Ζούμε σε συνθήκες πολέμου;<p>Δεν είναι μόνο ο πόλεμος στην Ουκρανία και Ευρώπη που μας
κάνει και μας τους Ευρωπαίους-και Έλληνες, εκτός της εμπόλεμης περιοχής- να
έχουμε μπει σε συνθήκες ζωής που από πολλούς θεωρούνται πια πολεμικές. Δεν
είναι μόνο οι κυρώσεις, οι πολεμικές συμφωνίες και η μεταφορά πόρων από την
Ευρώπη προς την πολεμική βιομηχανία και τα εξοπλιστικά προγράμματα, ενώ αυτοί
οι πόροι θα ήταν απαραίτητοι για την εφαρμογή πολιτικών αντιμετώπισης της
φτώχειας ή για την καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων και οικολογικών
απειλών, καθώς και για την ενεργειακή μετάβαση πέρα από τους υδρογονάνθρακες
για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και των επακόλουθων –σχεδόν
πολεμικών-φυσικών καταστροφών<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/8505503#_ftn1">[1]</a>. </p><p class="MsoNormal">
Ταυτόχρονα, έχουμε τη μεγάλη οικονομική και κοινωνική κρίση και στις
αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης εκτός από τις χώρες του Νότου. Οξύνθηκε επίσης
σε μεγάλο βαθμό η παγκόσμια επισιτιστική κρίση. Παντού –και στη χώρα μας
ιδιαίτερα-έχουμε αύξηση των τιμών των τροφίμων και πριν τον πόλεμο, αλλά με τις
κυρώσεις της Δύσης στη Ρωσία να αυξάνονται και να την οδηγούν σε έξαρση. Επίσης
έχουμε και την ενεργειακή κρίση ιδιαίτερα οξυμένη στην Ευρώπη και τη χώρα. Εξ
αιτίας του συνδυασμού αυτών των κρίσεων, εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι θα
υποστούν το επόμενο χρονικό διάστημα ακραία φτώχεια και πείνα. Και αυτό δεν θα
γίνει μόνο στον Νότο, αλλά εκδηλώνεται ήδη και στην Ευρώπη και τη χώρα μας.<br />
Τι είναι αυτές οι συνθήκες ζωής -για την πλειοψηφία των «από κάτω» φυσικά, γιατί
οι «από πάνω» δεν το νοιώθουν, αφού αυτοί το προκαλούν-αν δεν είναι συνθήκες
που έχουν βιωθεί από τους ανθρώπους σε καταστάσεις προηγούμενων παγκόσμιων και
τοπικών πολέμων;<br />
Και αυτές οι συνθήκες δεν διαμορφώνονται στις κοινωνίες μόνο από τις παραπάνω
κρίσεις. Και οι συνθήκες ζωής π.χ. κατά τη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης της
πανδημίας του Κορώνα, χαρακτηρίσθηκαν από πολλούς πολεμικές με αντίστοιχη
ορολογία. «Βρισκόμαστε σε πόλεμο με τον ιό», αποφάνθηκαν και διάφοροι
επιστήμονες και διάφοροι καθεστωτικοί- και μη καθεστωτικοί- πολιτικοί. Για
παράδειγμα ο Τραμπ: «Είμαστε σε πόλεμο και πολεμάμε έναν αόρατο εχθρό», δήλωσε
στην πρώτη του συνέντευξη στα ΜΜΕ. Ο Μακρόν επίσης είδε ότι «είμαστε σε πόλεμο,
ο οποίος απαιτεί μια γενική επιστράτευση», ενώ η μακαρίτισσα πλέον βασίλισσα
της Αγγλίας Ελισάβετ μίλησε για «νοσηλευτικό προσωπικό στο μέτωπο», κατ`
αναλογία του 2ου παγκόσμιου πολέμου.<br />
Και δεν ήταν μόνο η ορολογία που χρησιμοποιήθηκε πολεμική. Σε κάποιες
περιπτώσεις πάρθηκαν και μέτρα, ανάλογα του πολέμου. Στις ΗΠΑ π.χ. η General
Motors υποχρεώθηκε- με τον νόμο «Defence Production Act», που είχε τεθεί σε
ισχύ το 1950 κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Κορέα-να παράγει αναπνευστήρες
μαζί με τα άλλα μηχανήματα και αυτοκίνητα. Όπως πριν στον πόλεμο η βιομηχανία παρήγαγε
τανκς για τις μάχες, τώρα παράγει –και στην Ελλάδα-μάσκες και εμβόλια σαν «όπλα
ενάντια στον ιό»!<br />
Το ίδιο το κράτος πήρε αποφάσεις και έδρασε σαν σε συνθήκες πολέμου: έκλεισε
εστιατόρια και σχολεία, έστειλε τους περισσότερους υπαλλήλους του στο σπίτι για
“homework”, εφάρμοσε πολλά μεγάλα «προγράμματα σωτηρίας» για τις επιχειρήσεις
και τα νοικοκυριά, έκλεισε σύνορα! Το αν υπήρχαν ή όχι τα αντίστοιχα χρήματα
δεν έπαιζε και μεγάλο ρόλο, από κάπου εξασφαλίσθηκαν, γιατί έπρεπε να «κερδηθεί
ο πόλεμος ενάντια στον αόρατο εχθρό»! Σε μεγάλο βαθμό εφάρμοσε πολιτικές
«πολεμικής οικονομίας».<br />
Ορολογία για μια ζωή σε συνθήκες πολέμου χρησιμοποιείται –ιδίως από τους
ακτιβιστές του κινήματος-και στην περίπτωση της κλιματικής κρίσης: συγκρίνεται
ο παγκόσμιος αγώνας ενάντια στην κλιματική αλλαγή με τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο.
Από το 2018 ήδη η Επιτροπή του ΟΗΕ για το κλίμα IPCC αξίωσε από τις κυβερνήσεις
μια «παγκόσμια επιστράτευση»! Και πολλοί διανοούμενοι και
οικονομολόγοι-ακόμα και καθεστωτικοί, όπως ο νομπελίστας Josepf
Stiglitz-προπαγανδίζουν αυτή την ιδέα.<br />
Όπως και στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο η πολεμική βιομηχανία –τεχνολογία
πέτυχε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να παράγει όλα αυτά τα όπλα με τα οποία
οι δημοκρατικές συμμαχικές χώρες κατόρθωσαν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τις
χώρες του φασιστικού άξονα, έτσι γρήγορα πρέπει και η «πράσινη»
οικονομία-τεχνολογία να παράξει τα «αντίστοιχα όπλα» («πράσινα φαντς», μεγάλες
«πράσινες εταιρείες», φαραωνικά αιολικά-ηλιακά συστήματα, ηλεκτρικά αυτοκίνητα
κ.λπ) ενάντια στην κλιματική αλλαγή.<br />
Να γίνουν μάλιστα όλα αυτά αποδεκτά από τις τοπικές κοινωνίες-όπου
κατασκευάζονται χωρίς περιβαλλοντικές μελέτες και μελέτες κόστους οφέλους για
αυτές-γιατί πρόκειται για όπλα που εξασφαλίζουν το γενικότερο καλό<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/8505503#_ftn2">[2]</a>.
Απλά σήμερα θα πρέπει να επιδιωχθούν-και αυτό το ισχυρίζονται οι καθεστωτικοί
ειδήμονες και όχι οι ακτιβιστές-μέσω της «κινητοποίησης –στράτευσης της αγοράς»
και όχι βέβαια της κρατικής οικονομίας και των κρατικών μηχανισμών
(νεοφιλελεύθερη γαρ είναι η κυρίαρχη άποψη) ή των ίδιων των πολιτών, που όταν
κινητοποιούνται χαρακτηρίζονται από τους εξουσιαστές και τα καθεστωτικά ΜΜΕ σαν
«κλιματικοί τρομοκράτες».<br />
Και το πιο προωθημένο κίνημα της «αλλαγής του συστήματος και όχι του κλίματος»
είναι της άποψης ότι οι συνθήκες του κλιματικού πολέμου, στις οποίες μας οδηγεί
σήμερα ο καπιταλισμός και οι οικονομικοπολιτικές ελίτ<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/8505503#_ftn3">[3]</a>, δεν
μπορούν να αλλάξουν αν δεν αντιμετωπίσουμε ταυτόχρονα σαν <b>ενιαίο το
οικολογικό και το κοινωνικό πρόβλημα</b> της ανθρωπότητας. Ζούμε σε
συνθήκες ταυτόχρονου οικολογικού και ταξικού πολέμου!<br />
<b>Για την ευζωία πέρα από την επιβίωση στον καταστροφικό καπιταλισμό!</b><br />
Καθώς τον Μάρτιο του 2020 στην Ευρώπη έφθασε και διαδόθηκε γρήγορα η πανδημια
Covid19, οι αγορές κεφαλαίου και τα χρηματιστήρια πέσανε σε πανικό. Ο
γερμανικός DAX, για παράδειγμα έκανε βουτιά 40% σε λίγες μέρες και αν δεν
επενέβαινε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας για να «μπουκώσει» με
δισεκατομμύρια ευρώ την οικονομία της, δεν θα έστεκε στα πόδια της καμία
«αγορά»! Οι νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι και πολιτικοί ξεχάσανε αυτά που
έλεγαν πριν για το «αόρατο χέρι της αγοράς» που την αυτορυθμίζει μακριά από το
κράτος και απαιτούσαν πια την παρέμβαση των κυβερνήσεων για να ξεπερασθεί η
κρίση.<br />
Το κράτος όμως και οι κυβερνήσεις, χρησιμοποιώντας τους δημόσιους-«Κοινούς»
κατά τη γνώμη μας<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/8505503#_ftn4">[4]</a>-πόρους,
δεν είναι μόνο εκεί για να «σώζουν» τις αγορές. Καμία «καινοτομία» και εφεύρεση
π.χ. δεν θα ήταν δυνατή να επικρατήσει μόνο μέσω των «ελεύθερων αγορών», αν
πριν, είτε τα δημόσια ερευνητικά κέντρα μέσα από τα πανεπιστημιακά ερευνητικά
προγράμματα, είτε τα επιδοτούμενα από το κράτος ιδιωτικά εργαστήρια δεν έκαναν
τη βασική δουλειά. Αυτό ισχύει είτε για τις «πράσινες» καινοτομίες, είτε για
εμβόλια κατά του κορώνα, που δεν θα υπήρχαν αν εδώ και χρόνια δεν είχαν
επενδύσει τα κράτη και η ΕΕ<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/8505503#_ftn5">[5]</a> στην
βιοτεχνολογία mRNA και δεν την είχαν επιδοτήσει.<br />
Είτε πρόκειται για σχολεία, είτε για δρόμους, για γραμμές σταθερής τροχιάς, για
νοσοκομεία, για δίκτυα υδροδότησης και ενεργειακού εφοδιασμού, η εξασφάλιση του
κοινού καλού και των κοινών κοινωνικών αγαθών επιτυγχάνεται καλύτερα και
φθηνότερα όταν αναλαμβάνει το Δημόσιο και το Κοινωνικό Κράτος και όχι η
ελεύθερη αγορά.<br />
Και η διαχείριση της κλιματικής κρίσης μπορεί να έχει κάποια επιτυχία, μόνο αν
πάρουν μέτρα οι κυβερνήσεις και τα κράτη και δεν αφεθεί η αντιμετώπισή
της στη θέληση και την απροθυμία των ελεύθερων αγορών, όπως το έκαναν οι
συμφωνίες- στα πλαίσια του ΟΗΕ-του Παρισιού, της Γλασκώβης και της <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/368892_klimatiki-dikaiosyni-ena-sholio-gia-tin-pagkosmia-diaskepsi-gia-klima-poy">Αιγύπτου
τελευταία</a><a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/8505503#_ftn6">[6]</a>.
Δεν υπάρχει και μια παγκόσμια διακυβέρνηση που θα τα έπαιρνε και θα τα επέβαλε,
αφού ο ΟΗΕ είναι συμβουλευτικός στην ουσία οργανισμός για την «παγκόσμια
Κοινότητα». Οι πλούσιες χώρες είναι βασικά οι πρωταίτιοι της κλιματικής κρίσης
και όχι οι φτωχές, παρόλο που ο παγκόσμιος Νότος –λόγω του «υπερπληθυσμού» τους<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/8505503#_ftn7">[7]</a>-θεωρείται
από πολλούς ιθύνοντες του καπιταλισμού υπεύθυνος για την οικολογική κρίση
στον πλανήτη.<br />
Μένει όλη αυτή η στροφή προς την βιωσιμότητα για την εξασφάλιση μιας <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/359030_ta-koina-kai-i-eyzoia">καλής
ζωής-ευζωίας</a>, να επιλεγεί από τον ίδιο το σημερινό άνθρωπο-πολίτη και τις
κοινότητές του- κυρίως των «αναπτυγμένων» χωρών. Η κατεύθυνση της αποανάπτυξης
υποστηρίζει ότι η αφθονία μπορεί να βρεθεί στα δημόσια-κοινωνικά-συλλογικά
αγαθά και στη στην επάρκειά τους. Η αφθονία και η επάρκεια είναι ένα θέμα <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/325575_o-thisayros-ton-dianthropinon-sheseon">σχεσιακών
αγαθών</a>, αυτονομίας, φιλικότητας και ευζωίας.<br />
Μόνο μια <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/344401_i-ennoia-toy-koinotismoy-einai-kombiki-simera">κοινοτικά
οργανωμένη κοινωνία</a> που αποφασίζει ότι «έχει αρκετά» και <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/374047_ta-ligotera-einai-synithos-eparki">περιορίζει
τον εαυτό της</a>, μπορεί να λύσει το πρόβλημα της σπανιότητας, ικανοποιώντας
τον εαυτό της με ό,τι είναι κοινωνικά και συλλογικά διαθέσιμο από τοπικούς,
κοινοτικούς και δημόσιους πόρους. Μόνο μια κοινωνία που είναι ισότιμη και
μοιράζεται ό, τι είναι διαθέσιμο μπορεί να ξεφύγει από τις ανισότητες που
οδηγούν σε συνθήκες αστάθειας και πολέμου. Αλλά οι υπάρχουσες ήδη συνθήκες
πολέμου και αστάθειας που ζούμε σήμερα, ευνοούν ακριβώς στο να αλλάξουμε τρόπο
σκέψης και στάση ζωής, ώστε να αποφύγουμε την τελική κατάρρευση και δυστοπία,
να άρουμε τους καταναγκασμούς και τις δυσοίωνες συνθήκες στις οποίες μας οδηγεί
ο καταστροφικός σήμερα καπιταλισμός, προς την κατεύθυνση μιας απελευθερωμένης
–μετακαπιταλιστικής κοινωνίας.<br />
<br />
<br />
<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/8505503#_ftnref1">[1]</a> Το
2022, τα ακραία καιρικά φαινόμενα προκάλεσαν κόστος 270 δισεκατομμυρίων
δολαρίων ΗΠΑ παγκοσμίως. Ιδιαίτερα ακριβοί ήταν: ο τυφώνας "Ίαν"(100
δισεκατομμύρια ευρώ) στη Φλόριντα και ο μουσώνας στο Πακιστάν, σύμφωνα με
ανακοίνωση της μεγαλύτερης πολυεθνικής εταιρείας ασφαλειών Munich Re.<br />
<br />
<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/8505503#_ftnref2">[2]</a> Και
όπως η πολεμική βιομηχανία και η ανάπτυξή της πριν κατά και μετά τον 2ο
παγκόσμιο πόλεμο λειτούργησε σαν τον κινητήρα της καπιταλιστικής ανάπτυξης,
έτσι και η «πράσινη» ανάπτυξη θα γίνει ο νέος κινητήρας για να μετατραπεί ο καπιταλισμός
μέσω της αγοράς σε «πράσινο καπιταλισμό», ώστε να μην καταρρεύσει.<br />
<br />
<br />
<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/8505503#_ftnref3">[3]</a> Από
την εκπομπή Panorama του γερμανικού ARD( <a href="https://www.ardmediathek.de/video/panorama/das-klima-und-die-reichen/das-erste/Y3JpZDovL25kci5kZS9iMjNlMTMzYS02YzZlLTRmMzEtYTI0ZS1hMmUyOTZkMjI2ZmM">https://www.ardmediathek.de/video/panorama/das-klima-und-die-reichen/das-erste/Y3JpZDovL25kci5kZS9iMjNlMTMzYS02YzZlLTRmMzEtYTI0ZS1hMmUyOTZkMjI2ZmM</a><br />
): Μέχρι το 2050 ο καθένας μας με τις δραστηριότητές του, έχει δικαίωμα
να εκπέμπει 3τ/έτος. Σήμερα το πιο πλούσιο στον κόσμο 1% έχει εκπομπές 8,5 δις
τόνων διοξειδίου το χρόνο, ενώ το 50% των φτωχότερων «από κάτω» μόνο 6,1 δις.
τόνων το χρόνο. Έχουμε στην ουσία να κάνουμε και με ένα ταξικό πρόβλημα!<br />
<br />
<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/8505503#_ftnref4">[4]</a> Τα
«ΚΟΙΝΑ»: <a href="https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf/1121051">https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf/1121051</a><br />
<br />
<br />
<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/8505503#_ftnref5">[5]</a> <a href="https://www.bankingnews.gr/index.php?id=598260">Παράδειγμα τα <b>εμβόλια
της Pfizer – BioNTech:</b></a> η πλήρης έγκριση του εμβολίου «Pfizer» από
τον αμερικανικό Οργανισμό τροφίμων και φαρμάκων FDA δεν δόθηκε στην Pfizer,
αλλά στην BioNTech Manufacturing GmbH που εδρεύει στην Γερμανία και είναι ο
πραγματικός εφευρέτης του λεγόμενου εμβολίου «Pfizer». Απλά η Pfizer και η
BioNTech συνεργάσθηκαν για την παρασκευή του εμβολίου. Η ίδια η BioNTech είναι
δημιουργία του κρατικού παρεμβατισμού και επιδοτήσεων. Η γερμανική κυβέρνηση
υποστήριξε ακόμα και την ίδρυση της BioNTech.<br />
Το 2007, με το πρόγραμμα Go-Bio χορήγησε για πρώτη φορά μια επιχορήγηση 1,2
εκατομμυρίων ευρώ «Φάσης Ι» για την υποστήριξη της έρευνας του ιδρυτή της
BioNTech Ugur Sahin στο Πανεπιστήμιο του Mainz σχετικά με την ανάπτυξη
θεραπειών καρκίνου που βασίζονται σε mRNA, και στη συνέχεια ακολούθησε σχεδόν
επιχορήγηση 3 εκατομμυρίων ευρώ «Go-Bio Phase II» στη νεοϊδρυθείσα BioNTech RNA
Pharmaceuticals GmbH το 2010. Στα επόμενα χρόνια, η BioNTech θα συνεχίσει να
απολαμβάνει δημόσια υποστήριξη: τόσο από την κρατική κυβέρνηση της
Ρηνανίας-Παλατινάτου, της οποίας το Mainz είναι η πρωτεύουσα, όσο και ως
ηγετικό μέλος ενός λεγόμενου «cluster» εταιρειών και ερευνητικών ιδρυμάτων.
Μεταξύ 2012 έως το 2017 έλαβαν 40 εκατομμύρια ευρώ σε ενίσχυση από το Γερμανικό
Ομοσπονδιακό Υπουργείο Παιδείας και Έρευνας. Οι ροές του δημόσιου χρήματος στη
BioNTech αυξήθηκαν κατακόρυφα το 2020, με το ξέσπασμα της πανδημίας του Covid,
που της έδωσαν την ευκαιρία να στραφεί από τις μέχρι τώρα ανεπιτυχείς
προσπάθειές της για τη θεραπεία του καρκίνου με βάση mRNA στην ανάπτυξη εμβολίου
με βάση το mRNA κατά του Covid- 19.<br />
Στις 15 Σεπτεμβρίου 2020, η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι παρείχε στην
BioNTech 375 εκατομμύρια ευρώ σε επιδοτήσεις για την υποστήριξη του εμβολίου
της για τον Covid-19 και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων άλλα 100 εκατομμύρια.<br />
<br />
<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/8505503#_ftnref6">[6]</a> Ακόμα
και οι οπτιμιστές της «ανάπτυξης», ιδιαίτερα της «πράσινης ανάπτυξης»,
παραδέχονται ότι η προστασία του κλίματος δεν μπορεί να επιτευχθεί αν δεν
υπάρχει μια δίκαιη κατανομή των εκπομπών του CO2 και των μέτρων- βαρών για την
απαιτούμενη μείωσή τους: Για να μείνει η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας
κάτω του 1,5 ο C, έχει προταθεί από τους επιστήμονες μια διαφοροποιημένη
σταδιακή μείωση για τα διάφορα κράτη: π.χ. η Γερμανία θα πρέπει να γίνει
«ουδέτερη» ως προς τις εκπομπές το αργότερο το 2035, η Ινδία αντίθετα το 2090,
γιατί ο μέσος Ινδός εκπέμπει μόνο 1,8 τόνους διοξειδίου το χρόνο. Πρωταθλητές
στις εκπομπές είναι το Κατάρ με 32,4 τ/έτος/κάτοικο και τα κράτη του περσικού
κόλπου μαζί με την Σαουδική Αραβία. Ακολουθούν οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η
Αυστραλία με περίπου 15 τ/έτος/κάτοικο, η Ιαπωνία με 8,7 τα, η Κίνα με 7,4 και
η Ευρωζώνη με 6,5 τόνους/έτος/κάτοικο. Χώρες όμως όπως το Αφχανιστάν, η Αγκόλα,
το Μπαγκλαντές, το Μπενίν, Μπουργκίνα Φάσο, Καμπότζη, οι περισσότερες
αφρικανικές χώρες και της Κεντρικής-Νότιας Αμερικής, κλπ.(<a href="https://data.worldbank.org/indicator/EN.ATM.CO2E.PC">https://data.worldbank.org/indicator/EN.ATM.CO2E.PC</a>)
με κάτω του 1 τόνου εκπομπών ανά κάτοικο το χρόνο-που είναι το όριο για τη
βιωσιμότητα-είναι ήδη σήμερα <b>ουδέτερες</b>( ουδετερότητα:
εκπομπές-απορρόφηση CO2=0). Τα ανάλογα μέτρα για την επίτευξη της μείωσης και
της ουδετερότητας των οικονομιών των χωρών δεν μπορούν παρά να δρομολογηθούν
από τα κράτη και όχι από τις ελεύθερες αγορές ή από μια παγκόσμια διακυβέρνηση
που δεν υπάρχει.<br />
<br />
<br />
<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/8505503#_ftnref7">[7]</a> Δεν
είναι οι<b> πολλοί</b> άνθρωποι το πρόβλημα, αποδεικνύεται ότι το
πρόβλημα είναι οι άνθρωποι που καταναλώνουν <b>πολύ</b>! Ακόμα και αν η
Αφρική δεν κατοικούνταν, για παράδειγμα, δεν θα υπήρχε κάποια βελτίωση για το
κλίμα, αφού από κει δεν προέρχονται σχεδόν καθόλου εκπομπές CO2 που παίζουν
κάποιο ρόλο στο ισοζύγιο: εκπομπές-απορρόφηση. Ένα επιπλέον στοιχείο: το
πλουσιότερο 10% της ανθρωπότητας (με μέσο εισόδημα 87.200 ευρώ το χρόνο)
εκπέμπει το 48% του συνολικού «ισοδύναμου» διοξειδίου, ενώ το φτωχότερο 50%
(μέσο εισόδημα 15200) μόνο το 12%. Στη Γερμανία π.χ. το 1% των πλουσίων
εκπέμπει 117,8 τ/άτομο/έτος, το 10% των πλουσιότερων 34,1 τόνους, ο «μέσος»
γερμανός 12,2 και το 50% των «από κάτω» 5,9 τόνους/άτομο/έτος. Είναι αναγκαίο
να γίνει κατανοητό και από τους «έχοντες και κατέχοντες» ότι δεν μπορούν να
καταναλώνουν απερίσκεπτα –με κριτήριο τα απαραίτητα για την προστασία του
κλίματος μέτρα-εις βάρος των κοινών πόρων και των «από κάτω», γιατί η κλιματική
καταστροφή θα αφορά και τους ίδιους, αφού ταξιδεύουμε με το ίδιο καράβι στην
τρικυμία αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο, ανεξάρτητα του ποιος είναι ο καπετάνιος
και ποιοι οι μούτσοι του καραβιού.<o:p></o:p></p>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-44262701167781415792023-01-06T12:13:00.000+02:002023-01-06T12:13:31.540+02:00Μινιμαλισμός: "τα λιγότερα είναι συνήθως επαρκή"!<p> <i>Η Επιβράδυνση και ο
μινιμαλιστικός τρόπος ζωής που εξοικονομεί πόρους , θα ήταν τα κλειδιά από τη
μια της προσωπικής ευτυχίας και από την άλλη της λύσης στις κρίσεις του
παρόντος.</i></p><p></p><p class="MsoNormal">Η ζωή στις δυτικές κοινωνίες "κυριαρχείται από έναν πραγματικό καταναγκασμό
για κατανάλωση". Αυτό περιορίζει την ελευθερία των ανθρώπων. Αγοράζουν
πράγματα που δεν χρησιμοποιούν, ασχολούνται διαρκώς με την επικοινωνία και
ταυτόχρονα ανησυχούν διαρκώς για τα υπάρχοντά τους. Ο μέσος άνθρωπος-καταναλωτής στον "αναπτυγμένο" κόσμο κατέχει σήμερα κάπου 10.000 αντικείμενα και δεν έχει ούτε τον χρόνο για να τα χρησιμοιποιήσει, ούτε τον χώρο για να τα αποθηκεύσει.</p><p class="MsoNormal"> Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι
θέλουν να απελευθερωθούν από αυτούς τους καταναγκασμούς υπέρ του
αυτοκαθοριζόμενου προσωπικού χρόνου και της ευζωίας, υπέρ της επιβράδυνσης και
της προσεκτικής προσέγγισης στην χρήση των δικών τους πόρων και των ΚΟΙΝΩΝ πόρων.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"><b>Εύρεση του σωστού
μέτρου</b>: <b>Έξι βασικοί κανόνες για μια τακτοποιημένη και καλή ζωή</b><o:p></o:p></p><p class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;"></p><ul style="text-align: left;"><li><span style="font-family: Symbol; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><b>Συνειδητή
κατανάλωση</b>! Πριν από οποιαδήποτε αγορά, θα πρέπει να θέτει κανείς στον
εαυτό του τρεις ερωτήσεις: Το χρειάζομαι πραγματικά αυτό; Διατίθεται επίσης
μεταχειρισμένο; Και: Ποιον και τι υποστηρίζω με την αγορά μου; Σκεφτείτε την συγκεκριμένη
αγορά για λίγες ημέρες. Η επιθυμία για αυτήν στη συνέχεια συνήθως «κάνει φτερά»
και εξαφανίζεται.</li><li><span style="font-family: Symbol; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><b>Χρηματοδότηση!</b>
Συνιστάται κάποιο κλασικό βιβλίο
προϋπολογισμού για να παρακολουθείτε τα πάντα. "Αν τα βγάζεις πέρα με λίγα
χρήματα, μπορείς να ζήσεις τη ζωή σου πιο ελεύθερα". Συνιστάται επίσης να
πληρώνετε με μετρητά αντί για κάρτα. "Αυτό προστατεύει από παρορμητικές
αγορές. Τότε συνειδητοποιούμε πραγματικά πόσα χρήματα περνούν από τα χέρια μας.
"</li><li><span style="font-family: Symbol; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--> <b>Τακτοποιήστε και ξεφορτωθείτε</b>! Όταν ταξινομείτε ρούχα, βιβλία και ηχητικά
μηχανήματα, πρέπει να ξεκινάτε με την ερώτηση "Μου φέρνει χαρά;". Αν
όχι, μπορεί να φύγει. "Ωστόσο, είναι σημαντικό να μην πετάμε απλώς τα
πράγματα, αλλά να αξιοποιούμε όλα τα πράγματα που εξακολουθούν να είναι χρήσιμα",
για παράδειγμα χαρίζοντάς τα σε κοινωνικά κέντρα και παντοπωλεία.</li></ul><!--[if !supportLists]--><o:p></o:p><p></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;"><o:p></o:p></p><p class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;"><o:p></o:p></p><p class="MsoNormal">
</p><ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal"><b>Μειώστε τη γκαρνταρόμπα σας στα βασικά</b>!
Συνιστάται να καθαρίσετε την ντουλάπα. "Όλα τα ρούχα που δεν έχουν
φορεθεί για ένα χρόνο μπορούν να φύγουν". Επιπλέον, συμφέρει να
περιοριστείτε σε λίγα χρώματα. "Τότε όλα ταιριάζουν με όλα - και για
ποικιλία και χρωματικές πινελιές, μερικά προσεκτικά επιλεγμένα αξεσουάρ. <span lang="DE">"<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><b>Εξασκήστε τη ψηφιακή ενσυνειδητότητα !</b>Τα
κοινωνικά δίκτυα και το Messenger "συχνά αποτρέπουν τους χρήστες από
πιο παραγωγικές και όμορφες εμπειρίες". Απενεργοποιήσετε τις
ειδοποιήσεις <span lang="DE">push</span> και να
ορίσετε ώρες και ζώνες «ελεύθερες από την οθόνη», όπως π.χ. τη
κρεβατοκάμαρα. "Ο χρόνος που εξοικονομείται με αυτόν τον τρόπο μπορεί
στη συνέχεια να απολαμβάνεται ακόμη πιο συνειδητά: για παράδειγμα, κατά τη
διάρκεια ενός περιπάτου στη φύση, μιας καλής συζήτησης ή του μαγειρέματος ενός
νόστιμου γεύματος".<o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal"><b>Διατροφή! </b>Μια υγιεινή, οικολογικά και ηθικά
καθαρή διατροφή μπορεί να συμβάλει στον μινιμαλισμό, και τα τοπικά και
εποχιακά ψώνια στην εβδομαδιαία αγορά είναι προτιμότερα από τα καταστήματα
εκπτώσεων. Όταν ψωνίζετε, φροντίστε ταυτόχρονα να αποφεύγετε τις πλαστικές
σακούλες.<o:p></o:p></li>
</ul><p class="MsoNormal"><br /></p><i></i><p></p>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-48694526903680869052023-01-02T19:39:00.001+02:002023-01-02T19:39:39.160+02:00Το 2022 τελειώνει και η μπροστά μας εξελίσσεται ένα ζοφερό μέλλον!<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAw1oq6Ho6CUxEaOs5HvFf8gQx6QR35Eu69YWnNP8XfnULxbIIYUoIEIJJSiW0T7WLTkzIegFDI9erfE1pgoC7Mdka8SNa8L6pE1OH1mtOb76CZ3Z2-Kfcn72GvZ-Bq2miScl2KRCVrqpHmaNxtBRdputFWVPzFSl-kWncxgq7T-9sdvXXlSNCEiB9/s980/36-klimatiki_allagi.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="520" data-original-width="980" height="170" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAw1oq6Ho6CUxEaOs5HvFf8gQx6QR35Eu69YWnNP8XfnULxbIIYUoIEIJJSiW0T7WLTkzIegFDI9erfE1pgoC7Mdka8SNa8L6pE1OH1mtOb76CZ3Z2-Kfcn72GvZ-Bq2miScl2KRCVrqpHmaNxtBRdputFWVPzFSl-kWncxgq7T-9sdvXXlSNCEiB9/s320/36-klimatiki_allagi.jpeg" width="320" /></a></div><br />Πέρσι τέτοιο καιρό
γράφαμε: <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/324835_2021-teleionei-kai-i-anaptyxi-exakoloythei-na-katastrefei-ton-planiti">Το 2021 τελειώνει και η «ανάπτυξη»
εξακολουθεί να καταστρέφει τον πλανήτη</a>.<p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Δυστυχώς και το 2022
τίποτα δεν άλλαξε προς το καλύτερο. Μάλλον προς το χειρότερο οδεύουμε σαν
ανθρωπότητα, αλλά και σαν χώρα. Και η οποιαδήποτε ευχή μας για ένα καλύτερο
2023 δεν έχει καμία βάση!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Από τη μια η
Διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα<a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CE%BC%CE%B9%CE%B1%20%CE%94%CE%B9%CE%BA%CF%84%CF%8D%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%84%CE%AE%CF%84%CF%89%CE%BD%20%CE%B1%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%85%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%B7%CF%82%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%B6%CF%89%CE%AE%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CF%89%CE%BD%20%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CE%BD/%CE%A4%CE%BF%202022%20%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AC%20%CE%BC%CE%B1%CF%82%20%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CF%83%CF%83%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9%20%CE%AD%CE%BD%CE%B1%20%CE%B6%CE%BF%CF%86%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%BC%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>, η
λεγόμενη </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-weight: bold;">COP</span><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">27, ήταν καταδικασμένη σε
αποτυχία αφού η επιλογή της Αιγύπτου να τη φιλοξενήσει ισοδυναμούσε με τη
νομιμοποίηση μιας στυγνής δικτατορίας. Από την άλλη, για πρώτη φορά κλήθηκαν να
πάρουν μέρος πολυεθνικές ορυκτών καυσίμων όπως οι BP, Shell, Equinor, κ.α.
Διαπιστεύθηκαν γύρω στους 600 αντιπροσώπους πολυεθνικών εξόρυξης και εμπορίας
ορυκτών καυσίμων, που στο αιγυπτιακό θέρετρο είχαν ένα και μοναδικό στόχο: Να
αξιοποιήσουν όλη την επιρροή που διαθέτουν για να αποτρέψουν ριζικές και
δεσμευτικές αποφάσεις! Μεταξύ των χορηγών της Διάσκεψης βέβαια δεν μπορούσε να
λείψει και η Coca Cola που έχει σκορπίσει εκατοντάδες εκατομμύρια πλαστικά
μπουκάλια στον κόσμο ρυπαίνοντας στεριές και θάλασσες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal">Έτσι το τελικό αποτέλεσμα της Παγκόσμιας Διάσκεψης Κορυφής <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/368892_klimatiki-dikaiosyni-ena-sholio-gia-tin-pagkosmia-diaskepsi-gia-klima-poy">δεν
μας έφερε ούτε εκατοστό πιο κοντά σε αυτό που πρέπει να γίνει.</a> Το μόνο
συμπέρασμα που απομένει για τον ίδιο τον κόσμο και το κίνημα κατά της
κλιματικής αλλαγής είναι να σταματήσει να αφήνει την πολιτική των κυβερνήσεων
και των υπαίτιων της κλιματικής καταστροφής να τους σέρνουν από τη μύτη τους. Θα
χρειασθεί να συνταχθεί μαζί με το αντιπολεμικό κίνημα-που έχει αναζωογονηθεί με
αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία και ο οποίος <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/336813_polemos-stin-oykrania-allo-ena-bima-pros-mia-oloklirotiki-katastrofi">πόλεμος
θα οξύνει το οικολογικό και κλιματικό πρόβλημα</a>- και μεταξύ των άλλων να
επιδιώξει να σταματήσει η <a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/cop27">εξαίρεση του
πολέμου και της στρατιωτικής ρύπανσης από τις συμφωνίες για το κλίμα</a>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Οδεύουμε ολοταχώς
προς ένα </b><a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/7140232"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ζοφερό μέλλον</b></a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">!<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Επανειλημμένα έχουν προειδοποιήσει οι κλιματολόγοι: μέτρα
αντιστροφής της κλιματικής αλλαγής πρέπει να ληφθούν τώρα, γιατί ήδη οι
μεταβολές του κλίματος γίνονται ανεπίστρεπτες. Στο μέλλον δεν θα μπορούν να
ληφθούν μέτρα. Η Γη θα έχει μπει σε άλλη, αυτοτροφοδοτούμενη «κλιματική τροχιά»
ασύμβατη με τη διατήρηση των ανώτερων μορφών ζωής στον πλανήτη.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ήδη ο πόλεμος και οι κυρώσεις έχουν σαν αποτέλεσμα την
πολλαπλή επιβάρυνση του περιβάλλοντος. Ταυτόχρονα, και ιδίως στην Ευρώπη -και
ειδικά στη Γερμανία- γίνεται μαζική μεταφορά πόρων σε νέα εξοπλιστικά
προγράμματα, ενώ αυτοί οι πόροι θα ήταν απαραίτητοι για την ενεργειακή μετάβαση
πέρα από τους υδρογονάνθρακες, όπως επίσης και για την καταπολέμηση των
κοινωνικών ανισοτήτων και άλλων οικολογικών απειλών.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ταυτόχρονα, το 2022 οξύνθηκε η μεγάλη οικονομική και
κοινωνική κρίση και στις αναπτυγμένες και στις χώρες του Νότου. Οξύνθηκε επίσης
σε μεγάλο βαθμό η <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/339592_i-eperhomeni-episitistiki-krisi">παγκόσμια
επισιτιστική κρίση.</a> Παντού –και στη χώρα μας ιδιαίτερα-έχουμε αύξηση των
τιμών των τροφίμων και της ενέργειας και πριν τον πόλεμο, με τις κυρώσεις όμως
της Δύσης στη Ρωσία να αυξάνονται αυτόν τον χρόνο και να οδηγούν σε έξαρση την <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/313946_ti-simainei-i-torini-energeiaki-krisi">ενεργειακή
κρίση</a> ιδιαίτερα στην Ευρώπη και τη χώρα. Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι
θα υποστούν φέτος ακραία φτώχεια και πείνα. Και αυτό δεν θα γίνει μόνο στον
Νότο, αλλά εκδηλώνεται ήδη και στην Ευρώπη και τη χώρα μας.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ειδικά για την Ελλάδα<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Δυστυχώς στην ζοφερή αυτή συγκυρία, όπου τρεις διαφορετικού
τύπου κρίσεις (οικονομική, οικολογική, υγειονομική) συμπίπτουν χρονικά, η
πολύπαθη Ελλάδα βρίσκεται στη δίνη τους στον υπέρτατο βαθμό. Η χώρα βρίσκεται
στη χειρότερη κατάσταση από το γεγονός ότι στο τιμόνι της είναι μια κυβέρνηση
πρωτοφανούς ανικανότητας και φαυλότητας, η οποία αντιμετωπίζει την οποιαδήποτε
κοινωνική κριτική και αντίσταση στα τεκταινόμενά της με καταστολή και
αυταρχικότητα-παρακολουθώντας με τις υποκλοπές της Ε.Υ.Π. όσους πιθανόν
αμφισβητούν τις πολιτικές της- που ξεπερνά κάθε όριο που βάζει έστω το
κουτσουρεμένο σύνταγμα και το κοινωνικό συμβόλαιο της αντιπροσωπευτικής αστικής
δημοκρατίας «μας»! <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Το «Σχέδιο ανάπτυξης» (η διαβόητη «έκθεση Πισσαρίδη») που θα
έφερνε υποτίθεται το πολυθρύλητο «αναπτυξιακό άλμα» που υποσχόταν η κυβέρνηση
Μητσοτάκη προεκλογικά, δεν είναι παρά ένα σχέδιο διαιώνισης και
συγκεντροποίησης του παρασιτικού μοντέλου υπέρ της μειοψηφίας της οικονομικής
ελίτ της χώρας. Ούτε μετασχηματισμό της οικονομίας προς την κατεύθυνση των
κοινωνικών αναγκών, ούτε κάποια παραγωγική ανασυγκρότηση με βάση τον
αγροδιατροφικό τομέα ή έστω τον βιομηχανικό. Ο μοναδικός εκσυγχρονισμός που
υλοποιεί είναι αυτός των ΒΑΠΕ, που <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/370801_i-koroidia-me-tin-prasini-energeia">υποτίθεται
ότι φέρνουν την «πράσινη ανάπτυξη»,</a> ενώ στην ουσία δημιουργούν ένα
οικολογικό αποτύπωμα μεγαλύτερο από αυτό που πάνε να μειώσουν.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ταυτόχρονα όμως το μοντέλο που ακολουθείται είναι αυτό της
εκποίησης του δημόσιου πλούτου και του κτηματομεσιτικού τύπου εκμετάλλευσης των
δημόσιων εκτάσεων-κυρίως αυτών που κατέστρεψαν τα τελευταία χρόνια οι πυρκαγιές
με «κεφαλαιοποίηση της συμφοράς»-άλλες εκ των οποίων δίνονται για εγκατάσταση
των βιομηχανικών-αιολικών και ηλιακών- ΑΠΕ κι άλλες για φαραωνικά τουριστικά
«πρότζεκτ»-από το Ελληνικό ως το «<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Kassiopi</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Projekt</span>» στην Κέρκυρα. Όλα αυτά
προβάλλονται από τα καθεστωτικά ΜΜΕ σαν επιτυχίες, αλλά δεν είναι παρά
«αρπαχτές» των ημετέρων της κυβέρνησης, αναδεικνύοντας τον νεοφιλελευθερισμό
της στο «ανώτατο στάδιο της κλεπτοκρατίας».<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Το «κουτόχορτο» που διανέμουν πλουσιοπάροχα τα
χρηματοδοτούμενα από την κυβέρνηση ΜΜΕ-λίστα Πέτσα-δεν πρέπει να καταπίνεται
«αμάσητο» από τους Έλληνες πολίτες και σταδιακά να αναπτύξουν ένα <a href="https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf/1930131">κοινοτικό
κίνημα</a> αντίστασης και <a href="https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf/1121051">στήριξης
της ζωής και των συλλογικών κοινωνικών αγαθών-«Κοινών»!</a><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κανένας εφησυχασμός!<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Αν συνεχίσουμε την ίδια πορεία –και στη χώρα μας-βασιζόμενοι
σε έναν πολιτισμό που στηρίζεται στην κυριαρχία επί των άλλων ανθρώπων, στην
κυριαρχία των οικονομικών ελίτ στις ανθρώπινες κοινότητες, στην χωρίς όρια
κυριαρχία και εκμετάλλευση της Φύσης και των τοπικών και πλανητικών
οικοσυστημάτων, αν δεν αλλάξουμε πολύ γρήγορα το αξιακό μας σύστημα και τον
ίδιο τον ανθρώπινο πολιτισμό που στηρίζεται στο δυτικό καπιταλιστικό μοντέλο
«αέναης ανάπτυξης και προόδου», οι παρούσες νέες γενιές των παιδιών μας και οι
μελλοντικές γενιές των εγγονών μας, υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη πιθανότητα να
είναι οι τελευταίες στον πλανήτη μας.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Για όλους τους παραπάνω λόγους, η πιο επιτακτική ανάγκη
σήμερα είναι να παλέψουμε για τη διακοπή αυτού του πολέμου στην Ευρώπη-όπως και
κάθε άλλου περιφερειακού και δια «αντιπροσώπων» πολέμου. Βέβαια, δεν είναι
σίγουρο ότι η ανθρωπότητα θα μπορέσει να σωθεί αν σταματήσει ο πόλεμος-αυτό που
είναι βέβαιο είναι ότι θα χαθεί αν δεν σταματήσει. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Για αυτό θα χρειασθεί να αναπτυχθεί ένα <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ρωμαλέο αντιπολεμικό κίνημα</b> σε παγκόσμιο επίπεδο, που συντασσόμενο
με το υπάρχον-που είναι αναγκαίο να εξελιχθεί και να γίνει και αυτό ρωμαλέο-<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">κίνημα της «αλλαγής του συστήματος και όχι
του κλίματος»,</b> θα προσπαθήσει για την αλλαγή της μέχρι τώρα πορείας της
ανθρωπότητας και την απόρριψη του καπιταλιστικού μοντέλου ανάπτυξης που μας
οδηγεί στην καταστροφή.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b>Η οικονομική ανάπτυξη και η προστασία του κλίματος είναι
αμοιβαία αποκλειόμενες, γι' αυτό και ο καπιταλισμός δεν έχει μέλλον,</b> γράφει
η οικονομική δημοσιογράφος και ιστορικός <a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/-ulrike-herrmann"><span style="color: windowtext;">Ulrike Herrmann στο νέο της βιβλίο</span></a>: „Das
Ende des Kapitalismus. <span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;">Warum
Wachstum und Klimaschutz nicht vereinbar sind – und wie wir in Zukunft leben
werden“(«</span>Το<span style="mso-ansi-language: DE;"> </span>τέλος<span style="mso-ansi-language: DE;"> </span>του<span style="mso-ansi-language: DE;"> </span>καπιταλισμού<span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;">. </span>Γιατί η ανάπτυξη και η προστασία
του κλίματος δεν συνδέονται-και πως θα ζήσουμε στο μέλλον»)<o:p></o:p></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/OneDrive/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CE%BC%CE%B9%CE%B1%20%CE%94%CE%B9%CE%BA%CF%84%CF%8D%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%84%CE%AE%CF%84%CF%89%CE%BD%20%CE%B1%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%85%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%B7%CF%82%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%B6%CF%89%CE%AE%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CF%89%CE%BD%20%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CE%BD/%CE%A4%CE%BF%202022%20%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AC%20%CE%BC%CE%B1%CF%82%20%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CF%83%CF%83%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9%20%CE%AD%CE%BD%CE%B1%20%CE%B6%CE%BF%CF%86%CE%B5%CF%81%CF%8C%20%CE%BC%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Στο Σαρμ
Ελ Σέιχ που είναι ένας φυσικός παράδεισος στα νότια της Χερσονήσου του Σινά
στην Ερυθρά Θάλασσα με τα πανέμορφα κοράλλια που φιλοξενεί στον βυθό του, σε
βάθη μάλιστα εύκολα προσπελάσιμα, και έχουν αναγορεύσει την περιοχή σε
αγαπημένο προορισμό των δυτών όλου του κόσμου. Ωστόσο η ανθεκτικότητα των
συγκεκριμένων κοραλλιογενών υφάλων υποβιβάζεται -αργά αλλά σταθερά- από τις γιγαντιαίες
τουριστικές επενδύσεις και την «ανάπτυξη» της χερσονήσου η οποία διαβρώνει τις
φυσικές ομορφιές της.<o:p></o:p></p>
</div>
</div>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-8708157084563308122022-12-25T19:23:00.001+02:002022-12-25T19:23:38.825+02:00 Η κοροϊδία με την πράσινη ενέργεια<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh062tmqZC0BDI-fxurQBGzUjKNOyBP_MVRkByQpefuCgYXD-X-QUyE_P9445ciQW_qFZ3UoVQrx2O4PktT9Njhd4J6ehgTzsTrML8Klmd5d4mtUNdnfPZBpca_ugzOzkC3dUo5u3HblV2seWvJOHI2Nm4IVRr7784LaeRp96x2OiF4hgB4oY_ag_sY/s700/1291810997_orig.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="467" data-original-width="700" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh062tmqZC0BDI-fxurQBGzUjKNOyBP_MVRkByQpefuCgYXD-X-QUyE_P9445ciQW_qFZ3UoVQrx2O4PktT9Njhd4J6ehgTzsTrML8Klmd5d4mtUNdnfPZBpca_ugzOzkC3dUo5u3HblV2seWvJOHI2Nm4IVRr7784LaeRp96x2OiF4hgB4oY_ag_sY/s320/1291810997_orig.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal">Στο κείμενό μας <b><a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/315306_mayri-anaptyxi-prasini-anaptyxi-i-apoanaptyxi">«Μαύρη
ανάπτυξη», «Πράσινη Ανάπτυξη» ή Αποανάπτυξη;</a></b> Υποστηρίζαμε ότι
“Μέχρι τώρα, η οποιασδήποτε μορφής «ανάπτυξη» πάει πάντα χέρι-χέρι με την
αύξηση της κατανάλωσης πόρων και ενέργειας. Και ενώ αυτό έχει γίνει κατανοητό
από την πλειοψηφία των ανθρώπων από την μέχρι τώρα κριτική του πεδίου της
«μαύρης ανάπτυξης», από δω και πέρα είναι αναγκαία και η κριτική της πρότασης
της «πράσινης ανάπτυξης… Η πράσινη ανάπτυξη και οι πράσινες τεχνολογίες θα
έχουν ένα βραχυπρόθεσμα θετικό ισοζύγιο για τη βιόσφαιρα και τα οικοσυστήματα.
Θα τους δώσουν μια περιορισμένη χρονικά «παράταση» της επιβίωσής τους. Δεν θα
είναι μακροπρόθεσμη λύση, αφού και η βιώσιμη πράσινη ανάπτυξη θα απαιτήσει
επεκτάσεις πέρα από τις δυνατότητες του πλανήτη, αν δεν έχουμε ταυτόχρονη μείωση
της παραγωγής-κατανάλωσης, τουλάχιστον σε κάποιους τομείς της ανθρώπινης
δραστηριότητας”.<br />
H EE , μετά τις συμφωνίες του Παρισιού και της Γλασκώβης για το κλίμα,
αποφάσισε ότι η προστασία του κλίματος μπορεί να επιτευχθεί από την αγορά, με
επενδύσεις του «πράσινου» κεφαλαίου και των «πράσινων» funds στην «πράσινη»
τεχνολογία και τις εταιρείες του τομέα. Μάλιστα στοιχειοθέτησε κανόνες και
προδιαγραφές καθώς και μια κλίμακα χαρακτηρισμού και σφραγίδας του βαθμού
«πρασινοποίησης» αυτών των επενδύσεων.<br />
<b>Όμως, παρά την πράσινη σφραγίδα, δισεκατομμύρια εισρέουν ακόμα σε ορυκτές
μορφές ενέργειας.*</b><br />
<i>Η παραπάνω εικόνα δείχνει το πράσινο βάψιμο από την ΕΕ στις γκρίζες
επενδύσεις: Σε πολλά funds (αμοιβαία κεφάλαια) «βιώσιμης» υποτίθεται ανάπτυξης,
κρύβονται από πίσω όχι και τόσο πράσινες και βιώσιμες εταιρείες.</i><br />
Διαφημίζουν επενδύσεις σε βιώσιμες πράσινες εταιρείες, αλλά σε πολλές
περιπτώσεις επενδύουν στον άνθρακα, το πετρέλαιο ή την αεροπορική βιομηχανία:
σχεδόν το 48% όλων των κεφαλαίων στην Ευρώπη που χαρακτηρίζονται ως ιδιαιτέρως
βιώσιμα και πράσινα («Dark Green»:"σκουρο-πράσινα") επενδύουν επίσης
χρήματα εκεί που δεν μπορεί να αναγνωρισθεί καμία οικολογική προστιθέμενη αξία.<br />
Αυτή η απάτη με την πράσινη σήμανση αφορά όλο και μεγαλύτερο αριθμό επενδυτών.
Εξάλλου, οι «πράσινες» επενδύσεις είναι πολιτικά επιθυμητές και ενθαρρύνονται.
Σύμφωνα, για παράδειγμα, με τον Ομοσπονδιακό Οργανισμό Περιβάλλοντος της
Γερμανίας, οι επενδυτές τοποθέτησαν 409 δισεκατομμύρια ευρώ σε βιώσιμα πράσινα
funds το 2021 και ο όγκος αυτών των επενδύσεων έχει υπερδιπλασιαστεί από το
2019. Αλλά προφανώς δεν είναι όλες αυτές οι τοποθετήσεις τόσο πράσινες όσο
υπονοούν οι πάροχοί τους στη διαφήμισή τους.<br />
Στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος μέσων ενημέρωσης "Great Green
Investment Investigation", η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt, μαζί με τις
ολλανδικές πλατφόρμες Follow the Money και Investico και οκτώ ευρωπαϊκούς
οίκους μέσων ενημέρωσης, αξιολόγησαν περισσότερα από 800 αμοιβαία τέτοια
κεφάλαια που χαρακτηρίζονται ως πράσινα, συμπεριλαμβανομένων 547 κεφαλαίων που
είναι διαπραγματεύσιμα στη Γερμανία. Όλα έχουν υποβληθεί στους αυστηρότερους
οικολογικούς κανονισμούς της Επιτροπής της ΕΕ και έτσι επιτρέπεται να
πραγματοποιούν επενδύσεις μόνο σε φιλικά προς το κλίμα επενδυτικά πλάνα.<br />
Η έρευνα έδειξε ότι τα χρήματα εισέρρευσαν όχι μόνο σε «ιδιαιτέρως βιώσιμες
πράσινες εταιρείες», αλλά και στην αεροπορική εταιρεία Lufthansa, την
RWE-γερμανική πολυεθνική συμβατική εταιρεία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με
εργοστάσια λιγνίτη, λιθάνθρακα, πυρηνικής ενέργειας, φυσικού αερίου και το
υγροποιημένου φυσικού αερίου μεταξύ των συμβατικών πηγών ενέργειας στο
χαρτοφυλάκιο της, πλάι στις εγκαταστάσεις ΒΑΠΕ- και τη Rusal, μια εταιρεία
παραγωγής αλουμινίου και άνθρακα από τη Ρωσία.<br />
Οι συμβατικές και μη πράσινες εγκαταστάσεις ή δραστηριότητές τους δεν μπορούν
με κανένα τρόπο να έχουν τον χαρακτηρισμό «πράσινες. Η πιο γνωστή περίπτωση
μιας τέτοιας κατηγορίας είναι η θυγατρική της Deutsche Bank, η DWS. Το γραφείο
του εισαγγελέα διεξάγει επί του παρόντος έρευνα σε αυτήν.<br />
<b>«Πράσινο ξέπλυμα» (greenwashing)</b><br />
Κάποιοι σύμβουλοι επενδύσεων υποψιάζονται «πράσινο ξέπλυμα»: "Ειλικρινά,
όταν βλέπω ποια κεφάλαια είναι ξαφνικά βιώσιμα και ποια δεν ήταν βιώσιμα πριν,
έχω την αίσθηση . . . ότι αυτή η σφραγίδα της βιωσιμότητας μπαίνει τώρα σε
όλα", λέει η Sabine Thelen (όνομα αλλαγμένο). Δεν μπορούσε να φανταστεί
ότι αυτό συνέβαινε πραγματικά. Παρ' όλα αυτά, η Thelen πρέπει να πουλήσει τα
κεφάλαια.<br />
Η Helga Franke (όνομα αλλαγμένο) αγωνίζεται επίσης με τη δουλειά της. Με
διπλωματικό τρόπο, η ειδικός ταμιευτηρίων λέει: "Το βλέπω ως μεγάλη
πρόκληση να μην παρασυρθούμε στο greenwashing"<br />
Οι δηλώσεις των συμβούλων προέρχονται από μια μελέτη που διεξήχθη από το
Πανεπιστήμιο του Kassel. Η Έδρα Βιώσιμης Χρηματοδότησης θέλησε να διαπιστώσει
πώς λειτουργεί στην πράξη η παγκοσμίως διακηρυγμένη «πράσινη μεγα-στροφή» στις
χρηματοοικονομικές επενδύσεις. Το συμπέρασμα: άσχημα, πολύ άσχημα!<br />
<b>Η απάτη με την σήμανση</b><br />
Σχεδόν τα μισά από τα εξεταζόμενα κεφάλαια επενδύουν στο πετρέλαιο, τον άνθρακα
και τις αερομεταφορές, και συνεπώς σε τομείς της οικονομίας που βλάπτουν το
κλίμα. Για τα κεφάλαια που είναι διαθέσιμα στη Γερμανία, το εν λόγω ποσό
ανέρχεται σε περίπου πέντε δισεκατομμύρια ευρώ - σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι
8,5 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία, σε αντίθεση με ό,τι διαφημίζεται, δεν
εισρέουν σε οικολογικές εταιρείες.<br />
Αυτό ακριβώς δεν θα έπρεπε να γίνεται. Αφού η αγορά των βιώσιμων επενδύσεων
ήταν μια ζούγκλα γεμάτη με λέξεις μάρκετινγκ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε τον
περασμένο Μάιο έναν κανονισμό για την ταξινόμηση των αμοιβαίων κεφαλαίων
ανάλογα με τη βιωσιμότητά τους.<br />
Τον υψηλότερο βαθμό καθαρότητας έχουν τα κεφάλαια της κατηγορίας του
"Άρθρου 9"<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/3764202#_ftn1">[1]</a>, η
οποία περιλαμβάνει τα περισσότερα από τα 800 αμοιβαία κεφάλαια που
αξιολογήθηκαν σε αυτή τη μελέτη. Συνεπώς, οι επενδύσεις σε βιομηχανίες που
βλάπτουν το κλίμα, όπως οι αερομεταφορές ή η ηλεκτροπαραγωγή με καύση άνθρακα,
θα έπρεπε να αποτελούν ταμπού.<br />
<b>Δεν γίνονται σχεδόν καθόλου έλεγχοι από τις εποπτικές αρχές</b><br />
Οι πάροχοι αμοιβαίων κεφαλαίων μπορούν να καθορίσουν οι ίδιοι πόσο βιώσιμοι
είναι. Και ο πειρασμός να παρουσιαστεί κανείς όσο το δυνατόν πιο βιώσιμος είναι
μεγάλος. Οι έλεγχοι για την ταξινόμηση αυτών των funds από τις εποπτικές αρχές
δεν πραγματοποιούνται σχεδόν ποτέ. Ο κανονισμός της ΕΕ δεν προβλέπει καν
κυρώσεις. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξήγησε ότι πρόκειται για έναν σχετικά πρόσφατο
κανονισμό. Ως εκ τούτου, ήταν πολύ νωρίς για να εξαχθούν συμπεράσματα και
παραρέπεμψε στις εθνικές εποπτικές αρχές.<br />
Εκπρόσωπος της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Αρχής Χρηματοοικονομικής Εποπτείας
(Bafin) εξηγεί απαντώντας σε σχετική ερώτηση: "Δεδομένου ότι ο κανονισμός
περιλαμβάνει εκτός από τους περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς στόχους, αυτό θα
μπορούσε να σημαίνει τελικά ότι οι επενδύσεις δεν είναι απαραίτητο να είναι
φιλικές προς το κλίμα"<br />
Η αρχή ελέγχει εάν οι πάροχοι συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις διαφάνειας και
τους αντίστοιχους όρους επένδυσης. "Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, μπορεί
ιδίως να διαταχθεί αντίστοιχη προσαρμογή των προσυμβατικών πληροφοριών ή του
ενημερωτικού δελτίου πώλησης. "<br />
Για τις ανάγκες της έρευνας, το Follow The Money και η Investico συγκέντρωσαν
την πλειονότητα των επενδυτικών κεφαλαίων που διαπραγματεύονται στην Ευρώπη και
αυτοαποκαλούνται κεφάλαια του άρθρου 9.<br />
<b>Η πλειονότητα επενδύεται σε ορυκτές πηγές ενέργειας και αεροπορικές
μεταφορές</b><br />
Σε ένα δεύτερο βήμα, συνέκριναν τις επενδύσεις των «μαυροπράσινων» funds με
στοιχεία από την περιβαλλοντική οργάνωση Urgewald και την Πρωτοβουλία για τα
Ομόλογα για το Κλίμα (CBI), μια εταιρεία χρηματοοικονομικών ερευνών με έδρα το
Λονδίνο. Η Urgewald και το CBI κατηγοριοποιούν το πόσο βιώσιμες είναι οι
εταιρείες στη δική τους βάση δεδομένων.<br />
Για παράδειγμα, αναλύθηκαν 547 κεφάλαια του άρθρου 9 που διαχειρίζονται στη
Γερμανία, στα οποία συνολικά επενδύθηκαν περισσότερα από 272 δισεκατομμύρια
ευρώ σε μετοχές και ομόλογα των εταιρειών. Από αυτά, 260 επενδύουν επίσης τα
χρήματά τους στην "γκρίζα" παραγωγή ενέργειας και στις αεροπορικές
εταιρείες, δηλαδή σχεδόν το 48% και συνεπώς σχεδόν κάθε δεύτερο εξεταζόμενο
fund.<br />
Σε ορισμένα ακραία παραδείγματα, τα funds επενδύουν συνολικά πάνω από το 40%
του κεφαλαίου τους σε εταιρείες από τη βιομηχανία πετρελαίου και άνθρακα και
τις αερομεταφορές, ενώ κάποια άλλα βέβαια επενδύουν λιγότερο από 2% στον ίδιο
τομέα.<br />
<b>Ποια funds είναι "καθαρά" τοποθετημένα - και ποια όχι</b><br />
Η εξέταση των funds με βάση τον όγκο τους δείχνει έτσι σοβαρές διαφορές στο
ποσό των χρημάτων που επενδύονται σε "γκρίζες" εταιρείες. Ορισμένα
είναι ήδη καλά τοποθετημένα όσον αφορά τις βιώσιμες πτυχές τους - σύμφωνα με
την ανάλυση δεδομένων, τρία μεγάλα funds καταφέρνουν να λειτουργούν εντελώς
χωρίς τοποθετήσεις σε ορυκτές επενδύσεις.<br />
Από την άλλη πλευρά, άλλα απέχουν πολύ από το στόχο της βιωσιμότητας, παρά τις
διαβεβαιώσεις για το αντίθετο. Το Principal Global Sustainable Listed
Infrastructure fund (PGIM) και το Macquarie Sustainable Global Listed
Infrastructure fund, για παράδειγμα, έχουν τη λέξη "sustainable" στην
ονομασία τους. Ωστόσο, πάνω από το 40% των κεφαλαίων τους βρίσκεται σε
εταιρείες που δραστηριοποιούνται στους κλάδους του πετρελαίου, του άνθρακα και
των αερομεταφορών.<br />
Τα δύο μάλλον μικρότερα funds ηγούνται της ποσοστιαίας σύγκρισης στη Γερμανία.
Το PGIM αξίζει περίπου δέκα εκατομμύρια ευρώ, τα κεφάλαια της Macquarie περίπου
35 εκατομμύρια. Ωστόσο, το Blackrock Global Funds -New Energy Fund, ένας
σημαντικός παίκτης της χρηματοπιστωτικής αγοράς, βρέθηκε επίσης στην πρώτη
πεντάδα των πιο "βρώμικων" αμοιβαίων κεφαλαίων.<br />
Από τα σχεδόν έξι δισεκατομμύρια ευρώ, η Blackrock έχει τοποθετήσει 1,1
δισεκατομμύρια σε τέσσερις εταιρείες που κερδίζουν επίσης χρήματα από τα ορυκτά
καύσιμα. Η εν λόγω εταιρεία είναι ηNexteraEnergy Inc. (384 εκατ. ευρώ), EnelSpa
(323 εκατ. ευρώ), RWEAG (312 εκατ. ευρώ) και China Longyuan Power Group (82
εκατ. ευρώ).<br />
<b>Η γκρίζα ζώνη: μεταξύ άνθρακα και αιολικής ενέργειας</b><br />
Το παράδειγμα της Blackrock δείχνει τη γκρίζα ζώνη στην οποία
δραστηριοποιούνται οι εταιρείες. Αυτό που είναι καθαρό ή γκρίζο μερικές φορές
δεν είναι άμεσα ορατό. Η China Longyuan Power Group είναι ένα τέτοιο
παράδειγμα: η εταιρεία λειτουργεί σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα
και κερδίζει τα χρήματά της με αιολικές και ηλιακές εγκαταστάσεις. Όπως και η
κινεζική, η Nextera από την πολιτεία Φλόριντα των ΗΠΑ δραστηριοποιείται στον
τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας- ωστόσο, η εταιρεία πραγματοποιεί επίσης
γεωτρήσεις για φυσικό αέριο και λειτουργεί αγωγούς.<br />
Σύμφωνα με τα στοιχεία, η Nextera είναι η εταιρεία που έλαβε τα περισσότερα
χρήματα από τα funds: 52 funds επένδυσαν συνολικά περισσότερα από 1,2
δισεκατομμύρια ευρώ στη Φλόριντα. Ο δεύτερος μεγαλύτερος αποδέκτης των
κεφαλαίων των funds είναι η RWE AG, η ίδια η εταιρεία που θέλει να εξορύξει τον
λιγνίτη κάτω από το δάσος Hambach στη Βόρεια Ρηνανία Βεστφαλία της Γερμανίας,
κόντρα στην αντίσταση του τοπικού πληθυσμού. Πέντε δήθεν πράσινα ταμεία
επένδυσαν συνολικά 530 εκατομμύρια ευρώ στην RWE.<br />
Στην τρίτη θέση βρέθηκε ο ιταλικός προμηθευτής ενέργειας Enel, λίγο κάτω από
μισό δισεκατομμύριο ευρώ. Περισσότερα από 50 «μαυρο-πράσινα» funds θεώρησαν την
Enel αρκετά πράσινη για να επενδύσουν. Στο πλαίσιο αυτό, η ίδια η Enel
παρουσιάζει το μερίδιο της ενέργειας που παράγεται από "συμβατικές"
πηγές, συμπεριλαμβανομένου του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, του άνθρακα και
της πυρηνικής ενέργειας, στο 42,5% το 2021.<br />
Πολλοί επικριτές της κατάστασης αυτής, όπως ο Dirk Rathjen, μέλος του
διοικητικού συμβουλίου του Institute for Asset Accumulation (IVA), επικρίνουν
τις ευρωπαϊκές προσπάθειες ρύθμισης. Λέει ο Rathjen. "Ο ορισμός της
βιωσιμότητας έχει χάσει εντελώς το στόχο"<br />
Δεν αυξάνεται μόνο η αγορά, αυξάνεται και η κατάχρηση. "Πολλές προσφορές
δεν τηρούν αυτό που υπόσχονται. Η διαφήμιση είναι συχνά νεφελώδης και
αδιαφανής", λέει ο Nils Nauhauser από το κέντρο συμβουλευτικής καταναλωτών
της Βάδης-Βυρτεμβέργης. Ο καθένας θα μπορούσε να περιγράψει τις επενδύσεις ως
οικολογικές. Nauhauser: "Οι όροι δεν προστατεύονται και στην περίπτωση
ψευδών πληροφοριών δεν υπάρχει στην πραγματικότητα απειλή κυρώσεων".<br />
<b>Αλλά η υπόθεση DWS συγκλονίζει περισσότερο τον κλάδο:</b> Η
εταιρεία αμοιβαίων κεφαλαίων, η οποία ανήκει κατά πλειοψηφία στην Deutsche
Bank, αντιμετώπισε πρόβλημα ποινικού δικαίου λόγω πιθανoύ "πράσινου
ξεπλύματος". Εδώ και αρκετούς μήνες, η εισαγγελία της Φρανκφούρτης
διερευνά την αρχική υποψία για απάτη στις επενδύσεις κεφαλαίου στο περιβάλλον
της DWS. Στα τέλη Μαΐου του 2022, λοιπόν, έγινε επιδρομή στους δίδυμους πύργους
της Deutsche Bank και στα κεντρικά γραφεία της DWS.<br />
Η εταιρεία αμοιβαίων κεφαλαίων DWS είναι ύποπτη για συστηματική υπερεκτίμηση
της δέσμευσής της στη βιωσιμότητα και τις πράσινες επενδύσεις. Αυτό προκλήθηκε
από τις δηλώσεις της πρώην επικεφαλής του τμήματος βιωσιμότητας Desiree Fixler
τον Αύγουστο του 2021. Η Fixler είχε αποχωρήσει από την DWS λόγω διαφωνίας και
είχε αρχικά απευθυνθεί στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ (SEC) και στο
Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών των ΗΠΑ (FBI) με εσωτερικές πληροφορίες.<br />
Οι Αμερικανοί ξεκίνησαν έρευνα, αργότερα και οι Γερμανοί. Σύμφωνα με μια
εκπρόσωπο, η εισαγγελία της Φρανκφούρτης βρήκε ενδείξεις ότι "σε αντίθεση
με τις πληροφορίες στα ενημερωτικά δελτία πωλήσεων των αμοιβαίων κεφαλαίων της
DWS, τα κριτήρια ESG<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/3764202#_ftn2">[2]</a> ελήφθησαν
στην πραγματικότητα υπόψη μόνο σε μια μειοψηφία των επενδύσεων". Σε μεγάλο
αριθμό συμμετοχών, οι απαιτήσεις αυτές αγνοήθηκαν. Κατά συνέπεια, η DWS θα
μπορούσε να είναι ένοχη για "απάτη με τα ενημερωτικά δελτία".<br />
Η υπόθεση προκάλεσε αναστάτωση στον κλάδο. Η αβεβαιότητα είναι μεγάλη, αναφέρει
ο ποινικολόγος Markus Adick. Προειδοποιεί: «Όποιος περιγράφει ένα αμοιβαίο
κεφάλαιο στο ενημερωτικό δελτίο ως ειδικά συμβατό με τα ESG κριτήρια πρέπει
επίσης να διασφαλίζει ότι οι πληροφορίες είναι σωστές». "Εξίσου
προβληματικοί για τις εταιρείες είναι και οι κίνδυνοι φήμης", λέει η
Anahita Thoms, εμπειρογνώμονας σε θέματα ESG και εταίρος της δικηγορικής
εταιρείας Baker McKenzie.<br />
Σταδιακά, οι κίνδυνοι φτάνουν στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Η μεγάλη γαλλική
τράπεζαBNPParibas, για παράδειγμα, υποβάθμισε τελευταία τον αριθμό των funds
του άρθρου 9 από 26 σε 8. Άλλοι πάροχοι, όπως η Amundi, η Axa και η Blackrock,
έχουν ήδη προσαρμόσει τον αριθμό.<br />
Θα είναι αυτό αρκετό για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στις πράσινες
επενδύσεις;<br />
Ο Joost Schmets από την ένωση επενδυτών European Investors λέει:
"Υπάρχει ο κίνδυνος μια μεγάλη ομάδα επενδυτών που συμπεριλαμβάνουν τη
βιωσιμότητα στις επενδυτικές τους αποφάσεις να απογοητευτούν και να χάσουν την
πίστη τους σε μια βιώσιμη οικονομία".<br />
Αλλά το πρόβλημα δεν αφορά μόνο το γεγονός ότι γίνονται και «μαύρες» επενδύσεις
από κεφάλαια που χαρακτηρίζονται ως πράσινα και βιώσιμα. Γιατί και καθαρά
«πράσινες» επενδύσεις σε φαραωνικά έργα ΒΑΠΕ-όπως γίνεται π.χ. στα ελληνικά
βουνά και περιοχές Natura-έχουν μεγαλύτερο οικολογικό αποτύπωμα από αυτό που
πάνε να μειώσουν. <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/313946_ti-simainei-i-torini-energeiaki-krisi">Οι
ΒΑΠΕ έχουν αρνητικό αποτύπωμα στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής.</a> Οι
διαφημιζόμενες και αδρά επιδοτούμενες «πράσινες» επενδύσεις επιδεινώνουν αντί
να βελτιώνουν τους δείκτες περιβαλλοντικής προστασίας.<br />
<b>Το τελικό μας συμπέρασμα:</b> από τη στιγμή που η απεξάρτηση από τους
υδρογονάνθρακες και η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ανατέθηκε από τις
κυβερνήσεις και τον ΟΗΕ στην αγορά, στην «πράσινη ανάπτυξη», στις «πράσινες
εταιρείες» και στο «πράσινο κεφάλαιο», που έχουν στόχο τη μεγιστοποίηση των
κερδών για τους επενδυτές κοροϊδεύοντας με την «πράσινη ενέργεια», δεν μπορεί
παρά να φθάσουμε γρηγορότερα -από ότι περίμεναν οι επιστήμονες-στην κλιματική
καταστροφή!<br />
<br />
*Στοιχεία από την έρευνα της <a href="https://epaper.tagesspiegel.de/article/af51ba7cd6f5d638a54dfaaed3a1e4fd4e618262524615c3d354f397ea0c8357">γερμανικής
εφημερίδας tagesspiegel</a><br />
<br />
<br />
<br />
<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/3764202#_ftnref1">[1]</a> <b>Άρθρο
9 - τα «βαθέως- πράσινα» προϊόντα</b> <b>ή τα «προϊόντα αντίκτυπου»</b><br />
Τα κεφάλαια που ταξινομούνται σύμφωνα με το "άρθρο 9" είναι
χρηματοοικονομικά προϊόντα με τα οποία "επιδιώκεται μια βιώσιμη
επένδυση". Μεταξύ άλλων, έχει καθιερωθεί η απλουστευμένη δήλωση ότι
επιδιώκεται ο αντίκτυπος της βιωσιμότητας ή ότι επιδιώκεται ένας ρητός στόχος
βιωσιμότητας. Στην τεχνική ορολογία, συχνά αναφέρονται επίσης ως "βαθέως
πράσινα" ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, ως "funds αντίκτυπου".<br />
<br />
<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/3764202#_ftnref2">[2]</a> ESG:
αρχικά για την Environmental, Social, Governance: Περιβαλλοντική, κοινωνική,
διακυβέρνηση- πράσινη, φιλική προς το κλίμα, οικολογική διακυβέρνηση της
ΕΕ. <o:p></o:p></p><br /><p></p>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-86905147997729975572022-12-07T23:00:00.000+02:002022-12-07T23:00:14.488+02:00 Οι λύσεις βρίσκονται στο έδαφος<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-m_ozyZmSvr1od_x0Yc1NERuV7mcTo9-9VvdploY_TklINovPXL20NG1oe1v5Om9Pz5y42Q53tnAoMHVM5gtP3HDwOKXEknqFz_7BiQ7YRPiBJcjafBTgXvq-XbV4SnJMLn5PzqKVv8gBbnGnXTuVKNPcvvwVCia2uA4vhBFs7HjXDzBjHFj0XNf2/s460/%CE%AD%CE%B4%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="305" data-original-width="460" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-m_ozyZmSvr1od_x0Yc1NERuV7mcTo9-9VvdploY_TklINovPXL20NG1oe1v5Om9Pz5y42Q53tnAoMHVM5gtP3HDwOKXEknqFz_7BiQ7YRPiBJcjafBTgXvq-XbV4SnJMLn5PzqKVv8gBbnGnXTuVKNPcvvwVCia2uA4vhBFs7HjXDzBjHFj0XNf2/s320/%CE%AD%CE%B4%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%82.jpg" width="320" /></a></div><br /><b><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Συνέντευξη
στη Βασιλική Γραμματικογιάννη</span></b><p></p>
<p class="A"><b><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Ο Γιώργος
Κολέμπας είναι Καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης με σπουδές οικολογίας στο
Πανεπιστήμιο της Φραγκφούρτης. Από το 1990 που εγκαταστάθηκε στο Πήλιο
ασχολείται με την προώθηση και την οργάνωση της βιολογικής οικο-παραγωγής στην
Ελλάδα. Για τον κύριο Κολέμπα, αλλά και για εμάς εδώ στο </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt;">BIO</span><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">, η επιστροφή στην αγροτο-οικο-γεωργία είναι η λύση όχι
μόνο για την κλιματική κρίση και για την επισιτιστική ασφάλεια αλλά και για την
επιβίωση των αγροτών. Επιστροφή στις παλιές αξίες λοιπόν για να προχωρήσουμε
μπροστά. Για να προχωρήσουμε στο μέλλον.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span></span><span style="font-family: "Arial Unicode MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Arial Unicode MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="A" style="margin-left: 36.0pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Στις προηγούμενες μέρες η προσοχή
μας ήταν στραμμένη στη Σύνοδο </span></i></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt;">COP</span></i></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">27, ωστόσο από την ατζέντα της Διάσκεψης φαίνεται να
απουσιάζει η εντατική γεωργία και η συμβολή της στην κλιματική κρίση. Έχετε
ασχοληθεί με το θέμα της βιώσιμης καλλιέργειας σχεδόν σε όλη σας τη ζωή. Θα
θέλατε να μας πείτε με ποιο τρόπο θα μπορούσε ο αγροδιατροφικός τομέας να
συμβάλει στην ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής;<o:p></o:p></span></i></b></p>
<p class="A" style="margin-left: 19.65pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Από τον κύκλο του άνθρακα βλέπουμε ότι υπάρχει
ανταλλαγή μεταξύ ατμόσφαιρας και βιόσφαιρας. Ο άνθρακας αποσπάται από την
ατμόσφαιρα βασικά μέσω της φωτοσύνθεσης στα φύλλα, κατά την οποία τα φυτά
μετατρέπουν το ατμοσφαιρικό </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt;">CO</span><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">2 σε υδατάνθρακες. Η βλάστηση
λοιπόν είναι καταρχήν αυτή που ρυθμίζει το ισοζύγιο ατμόσφαιρας -βιόσφαιρας και
στη συνέχεια έχουμε τις επίγειες διεργασίες-ανταλλαγές με την υπόλοιπη βιομάζα
και το ίδιο το έδαφος. <o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Από το συνολικό
ποσό του οργανικού άνθρακα που παράγεται από τη φωτοσύνθεση το μισό περίπου
παραμένει και αποθηκεύεται στη φυτική μάζα και ένα μέρος μετά τη γήρανση των
φυτών καταλήγει στο έδαφος, στη λεγόμενη δεξαμενή «συντριμμιών» του άνθρακα και
μετατρέπεται στον εδαφολογικό άνθρακα, που αποσυντίθεται πολύ πιο αργά. Ο
εδαφολογικός άνθρακας αποτελεί τη δεξαμενή του αδρανή άνθρακα. Ο συνολικός
άνθρακας του εδάφους είναι πολλαπλάσιος αυτού της βλάστησης.<o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A" style="margin-left: 36.0pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Τα οικοσυστήματα δηλαδή λειτουργούν σαν αποθήκες άνθρακα;<o:p></o:p></span></i></b></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Τα επίγεια
οικοσυστήματα αποτελούν δεξαμενές άνθρακα. Με νεότερους υπολογισμούς θεωρείται
ότι στα δάση μόνο «σταθμεύουν» περίπου 800 </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt;">GT</span><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">, περισσότερο και από την ατμόσφαιρα. Οι βιολογικές διεργασίες μπορούν να
επηρεάσουν το ποσό του άνθρακα σε αυτές τις δεξαμενές, μεσοπρόθεσμα και
μακροπρόθεσμα, ενώ ο ίδιος ο άνθρωπος μπορεί να παρέμβει και άμεσα για αύξηση
του αποθηκευμένου άνθρακα σε αυτές.</span><span style="mso-ansi-language: EL;"> </span><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Οι καλλιέργειες και η παραγωγή
τροφίμων θα είναι ο κατεξοχήν τομέας, όπου θα πρέπει να γίνουν μεγάλες αλλαγές
ώστε να αυξηθεί ο αποθηκευμένος άνθρακας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Η επιστροφή στην αγρο-οικολογική γεωργία σε μεγάλη
κλίμακα θα μετρίαζε σε μεγάλο βαθμό τη σημερινή κλιματική κρίση.</span></b><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"> Η διεθνής οργάνωση των μικρών
αγροτών </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt;">Via</span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"> </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt;">Campesina</span><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"> πιστεύει ότι η αειφόρος, μικρής κλίμακας
οικογενειακή γεωργία, θα συνεισφέρει σε μεγάλο βαθμό στην «ψύξη» της γης, γιατί
είναι εντάσεως εργασίας και απαιτεί λίγα καύσιμα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A" style="margin-left: 36.0pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Πως αυτό θα γίνει εφικτό;<o:p></o:p></span></i></b></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Οι τρέχουσες
πολιτικές κατά των αγροτογεωργών, όπως οι νόμοι που ευνοούν την ιδιωτικοποίηση
και την μονοπώληση των σπόρων και οι κανονισμοί για την προστασία των
εταιρειών, οι οποίοι έχουν εξοντώσει τα παραδοσιακά συστήματα τροφίμων, θα
έπρεπε να καταργηθούν. Οι υπάρχουσες τάσεις για αυξημένη συγκέντρωση της γης
και για επέκταση της βιομηχανικής γεωργίας θα πρέπει να αντιστραφούν. <o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Θα πρέπει
εκατομμύρια γεωργών - αγροτικών κοινοτήτων να αποκτήσουν τη δυνατότητα να
επιστρέφουν στο έδαφος πάνω από 7 δισεκατομμύρια τόνους οργανικής ουσίας κάθε
χρόνο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Είναι απαραίτητη
η εφαρμογή γεωργικών και εμπορικών πολιτικών σε τοπικό, εθνικό και διεθνές
επίπεδο για την υποστήριξη της τοπικής παραγωγής- διανομής-αγοράς-κατανάλωσης
τροφίμων με στόχο την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αυτάρκεια. <o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Επίσης η
«από-ανάπτυξη» στη παραγωγή κρέατος για μια ζωο-εκτροφή στα πλαίσια
ολοκληρωμένων αγροκτημάτων, αλλά και των υδατοκαλλιεργειών –ιχθυοτροφείων είναι
ουσιαστική. <o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Τέλος εκπαίδευση
αντίστοιχη των πολυλειτουργικών αγροτών και των νέων γενιών μέσα από την
αντίστοιχη στροφή του εκπαιδευτικού συστήματος.<o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Τότε η κρίση του
κλίματος έχει μια πιθανή λύση: το έδαφος!<o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Να σημειωθεί
επιπλέον ότι σύμφωνα με αναλύσεις το σημερινό εμπορικό σύστημα παραγωγής και
διανομής της τροφής μπορεί και να είναι υπεύθυνο μέχρι και για το μισό των
εκπομπών του «ισοδύναμου» διοξειδίου του άνθρακα. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ μόνο η
ζωοεκτροφή εκπέμπει το 18% του «ισοδύναμου </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt;">CO</span><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">2» σε παγκόσμιο επίπεδο. <o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></i></b></p>
<p class="A" style="margin-left: 36.0pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Επομένως;<o:p></o:p></span></i></b></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Είναι καιρός να
γυρίσουμε σελίδα και να δημιουργήσουμε ένα υγιέστερο πλανήτη, με τη βελτίωση
των εδαφών, με τη βιώσιμη γεωργική παραγωγή για περισσότερα και καλύτερα
τρόφιμα, στηριζόμενοι στη δυναμική των αγροτικών κοινοτήτων, των
κοινοτικών-δημοτικών δικτύων παραγωγής διανομής και κατανάλωσης, της μικρής κλίμακας
τοπικής αγοράς. Αν, ειδικά για τον ελληνικό αγροδιατροφικό τομέα, επιλέξουμε τη
λεγόμενη «αγροτική» γεωργία και το τελικό επακόλουθο της την οικο-γεωργία. Η
επιστροφή στην αγροτο-οικο-γεωργία, θα μας εξασφάλιζε και την ικανοποιητική
παραγωγή τροφίμων και την αποφυγή της κλιματικής αλλαγής.<o:p></o:p></span></p>
<p class="A" style="margin-left: 19.65pt;"><span style="font-family: "Arial Unicode MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A" style="margin-left: 19.65pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Για να παραχθεί μια θερμίδα
φαγητού χρησιμοποιούνται δέκα θερμίδες ενέργειας που αυτή τη στιγμή προέρχεται
κυρίως από ορυκτά καύσιμα. Συνεπώς για να πάμε σε μια γεωργία μηδενικών ρύπων
θα πρέπει η παραγωγή να γίνεται με καθαρή ενέργεια. Υπάρχει η δυνατότητα στην
ελληνική ύπαιθρο για αυτοπαραγωγή ενέργειας των καλλιεργητών και πόσος χρόνος
θα χρειαστεί για να γίνει αυτή η μετάβαση; <o:p></o:p></span></i></b></p>
<p class="A" style="margin-left: 19.65pt;"><i><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></i></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Στις μέρες μας η
μηχανοποιημένη παραγωγική διαδικασία της τροφής καταναλώνει κατά μέσο όρο
περισσότερες μονάδες ορυκτής ενέργειας για να παραχθεί μία μονάδα διατροφικής
ενέργειας.</span><span style="mso-ansi-language: EL;"> </span><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Αυτό μπορούσε να γίνεται όσο
υπήρχαν ακόμα φθηνά ορυκτά καύσιμα και σε μεγάλες ποσότητες από τις εξορύξεις.</span><span style="mso-ansi-language: EL;"> </span><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Κάποια στιγμή η δαπάνη για να εξαχθεί π.χ. ένα βαρέλι</span><span style="mso-ansi-language: EL;"> </span><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">πετρελαίου, θα ξεπεράσει την αξία της απόδοσης ενός βαρελιού, άρα η
εξόρυξη, εκτός από αντιπεριβαλλοντική-αντικλιματική, θα γίνει και οικονομικά
αντιπαραγωγική.<o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Από την άλλη <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">η καλλιέργεια ενεργειακών φυτών για
αγροκαύσιμα έχει σαν αποτέλεσμα οι γαιοκτήμονες του Νότου μαζί με τις
πολυεθνικές των αυτοκινήτων του Βορρά να διεκδικούν μεγάλες εκτάσεις υπέρ του
«οδηγού» και εις βάρος του «υποσιτισμένου».</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Και στην Ελλάδα
πολλοί αγρότες έχουν αρχίσει να καλλιεργούν ενεργειακά φυτά σε γη που θα
μπορούσαν να καλλιεργήσουν δημητριακά διατροφής με καλή απόδοση, χωρίς την
υπερχρήση νερού-που χρειάζονται τα ενεργειακά φυτά-λόγω λειψυδρίας που έχουμε
στη χώρα. Έτσι οι αγρότες μας θα μπορούσαν να παράγουν αιθανόλη και βιοαέριο
για ενεργειακή χρήση, από τα φυτικά υπολείμματα των καλλιεργειών, τα οποία
συνήθως καίνε για να προετοιμάσουν τα χωράφια για την επόμενη χρονιά. Επίσης η
αγριοαγκινάρα σαν πολυετές φυτό που δεν χρειάζεται καθόλου νερό θα μπορούσε να
είναι μια λύση για τους αγρότες που θέλουν να καλλιεργήσουν ενεργειακά φυτά.
Βιοαέριο θα μπορούσαν να παράγουν και οι δήμοι από τα οργανικά απόβλητα των
οικισμών και των πόλεων, ώστε να διατίθεται για θέρμανση και κίνηση με αλλαγή
των κινητήρων. <o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Οι αγρότες θα
μπορούσαν να συμβάλουν στην ενεργειακή αυτονομία τους και με εγκαταστάσεις
φωτοβολταϊκών συστημάτων στις στέγες και ταράτσες των σπιτιών, στις στέγες των
αγροτικών υπόστεγων και αποθηκών, σε μη παραγωγική γη. Επίσης με εγκατάσταση
μικρών ανεμογεννητριών-και όχι των φαραωνικών που εγκαθιστούν οι εταιρείες
ΒΑΠΕ- σε ευνοϊκά σημεία μη παραγωγικής γης. <o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Όλα αυτά θα
έπρεπε να έχουν γίνει…χθες. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά, αν υπάρξει αντίστοιχη
πολιτική βούληση.<o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-family: "Arial Unicode MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A" style="margin-left: 19.65pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Για τους αγρότες που ήδη έχουν
επενδύσει σε αυτό το μοντέλο της εντατικής καλλιέργειας με βαριά γεωργικά
μηχανήματα και πιθανόν και πολλά τραπεζικά δάνεια. Πως μπορούν αυτοί οι
άνθρωποι να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα χωρίς να καταστραφούν οικονομικά; <o:p></o:p></span></i></b></p>
<p class="A" style="margin-left: 19.65pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Ήδη, οι μέχρι
τώρα μικροαγρότες της ελληνικής υπαίθρου έχουν καταστραφεί οικονομικά. Η Ελλάδα
από την ένταξη της στην Ε.Ε έλαβε 120 δις ευρώ σαν επιδοτήσεις. Από τα λεφτά
αυτά τα 51,3 δις επέστρεψαν στις εταιρείες της Δ. Ευρώπης που προμηθεύουν τόσα
χρόνια τη χώρα με εξοπλισμό, μηχανήματα και πρώτες ύλες. Η αγροτική παραγωγή
αυξήθηκε, αλλά ταυτόχρονα έχει μεγαλώσει το χρέος των αγροτών στις τράπεζες. Με
στοιχεία της πρώην Αγροτικής τράπεζας, το 70% της αγροτικής γης είναι
υποθηκευμένο. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Σύμφωνα με στοιχεία της
Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης, 55.000 στρέμματα, για παράδειγμα στη Θεσσαλία,
βρίσκονται στο στάδιο της ερημοποίησης, που σημαίνει νεκρή γη, όσο και να τη
λιπαίνεις δεν αποδίδει πια.</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Μόνο αν στραφούν
στην αγρο-οικο-γεωργία, κυρίως οι νέοι αγρότες, θα βρουν λύση για να επιβιώσουν
τα επόμενα χρόνια. Αυτό συνδέεται με την επιταχυνόμενη ανάγκη για συγκρότηση
ενός νέου αγροτικού κινήματος με κύριο χαρακτηριστικό του την
επαναφορά-επανάκτηση του μικρο-χωροτόπου από τους μικρούς αγρότες, στη βάση
μιας γενικότερης «επανατοπικοποίησης» και «επανεδαφικοποίησης» της οικονομίας.
Προς τη διεκδικητική αυτή κατεύθυνση διαμορφώνεται η τάση της αγροοικολογίας
αλλά και οι άλλες εναλλακτικές αλληλοσυμπληρούμενες μορφές καλλιέργειας όπως η
αει/μόνιμη καλλιέργεια-</span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt;">permaculture</span><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">, οι κοινοτικά υποστηριζόμενες
καλλιέργειες-ΚΥΓΕΩ, η αναγεννητική γεωργία, η ολιστική γεωργία κ.ά.<o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A" style="margin-left: 19.65pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Η επερχόμενη επισιτιστική κρίση
μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για τη μετάβαση σε μια βιώσιμη γεωργία;<o:p></o:p></span></i></b></p>
<p class="A"><i><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></i></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Η επερχόμενη
επισιτιστική-διατροφική κρίση, η οποία θα οξυνθεί γρήγορα λόγω και του πολέμου
στην Ουκρανία, οφείλεται ταυτόχρονα και στην κλιματική αλλαγή λόγω πτώσης της
παραγωγής τροφής, αλλά και στο υπάρχον εμπορικό σύστημα διανομής της που
απορρίπτει στις χωματερές και τα σκουπίδια μέχρι και το 30% της παραγόμενης
τροφής.<o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Στην Ευρώπη 88
εκατομμύρια τόνοι τροφίμων καταλήγουν κάθε χρόνο στα σκουπίδια. Αποτέλεσμα
αυτού είναι 14 δισ. στρέμματα- δηλαδή το 28% των καλλιεργούμενων εδαφών-
χρησιμοποιούνται για παραγωγή 1,3 δισ. τόνων πεταμένης τροφής σε παγκόσμιο
επίπεδο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Για τη μετάβαση
στη βιώσιμη γεωργία χρειάζεται γενικότερα να απορρίψουμε το καπιταλιστικό
αναπτυξιακό μοντέλο παραγωγής, συσσώρευσης και κατανάλωσης. Να απορρίψουμε το
μοντέλο της χημικής βιομηχανοποιημένης γεωργίας.</span><span style="mso-ansi-language: EL;"> </span><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Να επιλέξουμε
την κατεύθυνση μιας αγροδιατροφικής οικονομίας των αναγκών και όχι των
επιθυμιών, των μικρών αποστάσεων και της εγγύτητας μεταξύ παραγωγής και
κατανάλωσης, της δίκαιης διανομής των τροφίμων –με αποφυγή των μεσαζόντων– μέσω
δικτύων παραγωγο–αναλωτών και τοπικών αυτοδιαχειριζόμενων αγορών. Είναι ήδη
υπαρκτά- αλλά μειοψηφικά –τα κινήματα σχετικά με την προσέγγιση της ολιγο<b>-</b>επάρκειας.
Μπορεί να αναπτυχθούν παραπέρα ως «Κοινά» μέσω αναδιανομής των γαιών σε μικρά
τμήματα, με επανατοπικοποίηση της παραγωγής, καθώς και με την οργάνωση της
διανομής μέσω μικρών και απ’ ευθείας συστημάτων-δικτύων, που αναφερθήκαμε.<o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A" style="margin-left: 19.65pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Η πανδημία ήταν από πολλές
απόψεις είναι ένα κάλεσμα αφύπνισης της κοινωνίας για την ανάγκη αλλαγών.
Βλέπουμε λοιπόν να ξεπηδούν διάφορα εγχειρήματα για τη δημιουργία
οικοκοινοτήτων. Θα μπορούσε μια τέτοια στροφή της κοινωνίας να επιταχύνει τη
μετάβαση σε μικρής κλίμακας καλλιέργειες με μηδενικές εκπομπές; </span></i></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Arial Unicode MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="A"><span style="font-family: "Arial Unicode MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Στην Ελλάδα της προηγούμενης οικονομικής
κρίσης και των Μνημονίων επιτήρησης -από τους διεθνείς «επενδυτές» της
«ανάπτυξης» και «φτωχοποίησης»- και της επερχόμενης πολλαπλής κρίσης στην
μετα-κόβιτ εποχή, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ο πρωτογενής τομέας
μπορεί να γίνει ο εφαλτήρας για μια αναζωογόνηση και παραγωγική ανασυγκρότηση η
οποία θα ξεκινούσε από τις τοπικές κοινωνίες.</b><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Και για την αντιμετώπιση της επισιτιστικής
κρίσης που έρχεται, αλλά και για μια απασχόληση μεγαλύτερου ποσοστού του
πληθυσμού για την αντιμετώπιση της σημερινής ανεργίας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Γενικότερα είναι
αναγκαίο να αναπτυχθεί στη χώρα όχι μόνο από επιλογή, αλλά κυρίως από ανάγκη,
ένα ρεύμα αντίστροφης εσωτερικής μετανάστευσης, από τις πόλεις προς τη
περιφέρεια για να υπάρξει αναζωογόνηση και της τοπικής κοινωνίας. Η αποκέντρωση
όμως αυτή για να μπορεί να είναι λύση και για τους ανέργους των πόλεων-που δεν
έχουν τους πόρους για μια τέτοια μετεγκατάσταση στην επαρχία- θα χρειαστεί
αφενός να υποστηριχθεί και θεσμικά από το κράτος και αφετέρου να μη γίνεται
ατομικά -γιατί έτσι δεν θα είναι βιώσιμη και η μιζέρια της πόλης μπορεί να
συνεχιστεί με την ακόμη μεγαλύτερη μιζέρια της επαρχίας-αλλά ομαδικά. Με τη
μορφή των οικοκοινοτήτων ή «διευρυμένων» οικογενειών που θα έχουν κοινό ταμείο.
<o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Θα μπορούσαν να
σχηματιστούν ομάδες νέων ανέργων των πόλεων που θα πλαισιώνονται και από
μετανάστες και πρόσφυγες-που θα θέλουν να εγκατασταθούν στη χώρα χωρίς να
επιδιώξουν να φύγουν για Ευρώπη-και να στηριχτούν για μια δημιουργική συλλογική
εγκατάσταση στην ελληνική περιφέρεια. Να τους παραχωρηθούν από το κράτος και
τους δήμους δημόσιοι ή δημοτικοί χώροι και παρατημένα κτήματα και εγκαταστάσεις
-υπάρχουν πολλές ιδιοκτησίες που δεν έχει γίνει αποδοχή κληρονομιάς από τους
κληρονόμους τους και έτσι έχουν μετατραπεί σε δημόσιες. <o:p></o:p></span></p>
<p class="A"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">Θα ήταν μια
διέξοδος και για τους νέους αλλά και για τον ελληνικό αγροδιατροφικό τομέα που
δεν έχει ανθρώπους για να ασχοληθούν. Ιδίως στις ορεινές κοινότητες, όπου οι
γερασμένοι αγρότες δεν έχουν νεανικά χέρια για να τους βοηθήσουν στις αγροτικές
δουλειές και θα τα παρατήσουν, αν δεν το έχουν κάνει ήδη.<o:p></o:p></span></p>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-18937204780000409692022-12-07T22:55:00.000+02:002022-12-07T22:55:06.938+02:00Για μια αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα συμβίωσης ενηλικιωμένων<p> </p><p class="MsoListParagraph" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span></b><!--[endif]--><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ζώντας μαζί αντί ο καθένας/μια μόνη<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Η διαβίωση σε μια τέτοια κοινότητα έχει τα χαρακτηριστικά
κοινοτικής ζωής που επωφελείται από ένα ισχυρό κοινωνικό δίκτυο εντός της
ομάδας διαβίωσης. Οι κοινόχρηστοι χώροι κυρίως προσκαλούν για αυτό, αλλά συχνά
και οι κοινές δραστηριότητες, είτε συζητήσεις για κοινού ενδιαφέροντος θέματα είναι
αυτές, είτε για κοινές εργασίες στον κήπο, είτε για οργάνωση γιορτών και
εκδρομών. Ωστόσο, θα μπορούν τα μέλη να αποσύρονται, αν το επιθυμούν. Αυτό θα τους
επιτρέπει το δικό τους δωμάτιο ή σπιτάκι που θα διαθέτουν, με ταυτόχρονη
πρόσβαση στους ομαδικούς χώρους, όταν το χρειάζονται.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Σε μια κοινότητα συμβίωσης ζουν μαζί ηλικιωμένοι που είτε
έχουν ήδη συνταξιοδοτηθεί είτε πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν, αλλά και νέοι-ες
που θα εργάζονται στις θέσεις εργασίας τις οποίες θα έχει δημιουργήσει η
κοινότητα (π.χ.μαγείρου-σας για την κοινή κουζίνα, κηπουρού για τον κήπο ή τις
καλλιέργειες μέρους της τροφής της κοινότητας, νοσοκόμου-ας για την καθημερινή
φροντίδα υγείας όσων έχουν ανάγκη κ.λπ.). Το κίνητρο είναι ότι δεν θέλουν να
ζήσουν μόνοι τους στα γηρατειά και επιθυμούν να συνεχίσουν να είναι κοινωνικοί
και επικοινωνιακοί ή οικονομικό γιατί έχουν χαμηλές συντάξεις για να διατηρούν
δικό τους σπίτι και δεν επιθυμούν να μπουν σε γηροκομείο.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoListParagraph" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">2.<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ενεργητική
κοινότητα διαβίωσης</b><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Λεγόμενη και ενεργητική κοινότητα διαβίωσης, απευθύνεται (αν
και όχι αποκλειστικά σε δραστήριους ακόμα) ηλικιωμένους πολίτες, όπου σαν
κάτοικοι ζουν μαζί αλλά και ανεξάρτητα και οργανώνουν τη ζωή τους χωρίς
εξωτερική βοήθεια, αλλά με αλληλεγγύη μεταξύ τους και πιθανά με τη βοήθεια όσων
από τη νέα γενιά θα αποφασίσουν να συμβιώσουν, ανταποδίδοντας στη στήριξη που
θα απολαμβάνουν από την κοινότητα.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Στην ενεργητική κοινότητα ενηλικιωμένων μπορεί να υπάρχουν κυρίως
ηλικίες 50 ετών και άνω. Οι περισσότεροι κάτοικοί της εξακολουθούν να είναι
πολύ δραστήριοι και κάνουν πολλά μαζί. Μια τέτοια κοινότητα μπορεί να είναι και
ένας συνδυασμός νέων οικογενειών και ηλικιωμένων πολιτών. Μπορεί πολλές γενιές να
ζουν μαζί με στόχο τη συντροφικότητα, την αλληλεγγύη και αλληλοστήριξη (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">πολυγενεακή διαβίωση, </b>λέγεται αυτό<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">)</b>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Οι κοινοί χώροι, όπως σάουνα, κοινόχρηστη κουζίνα, οι χώροι
για χόμπι, πιθανό στούντιο ή εργαστήριο, ο ξενώνας, ενδεχομένως και κοινό
σαλόνι, καθώς και οι χώροι του κήπου ή της καλλιέργειας μοιράζονται σύμφωνα με
τους συμφωνημένους από τα μέλη κανόνες.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Μπορεί επίσης μια τέτοια κοινότητα να εξασφαλίζει ένα κοινό
χώρο συνάντησης όπου τα μέλη μπορούν να συναντηθούν, να ανταλλάξουν και να
στηρίξουν ο ένας τον άλλον, σε ένα φάσμα δραστηριοτήτων και υπηρεσιών που
βασίζονται κυρίως στην αυτοβοήθεια ή την εθελοντική εργασία. Υπό αυτή την
έννοια, συχνά μπορούν να συνδυάζουν τις υπηρεσίες των κοντινών κέντρων υγείας,
των κέντρων ημερήσιας φροντίδας, ή κέντρων γυναικών και μητρότητας καθώς και
απογευματινής απασχόλησης για παιδιά και των χώρων συνάντησης ηλικιωμένων-ΚΑΠΗ,
για την παροχή υπηρεσιών μεταξύ των.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Το κοινό σημείο είναι ότι βασίζονται όλα αυτά στην επιθυμία
να αναβιώσει η συντροφικότητα και η αλληλοϋποστήριξη μεταξύ νέων και
ηλικιωμένων. Ο όρος που χρησιμοποιείται με αυτόν τον τρόπο αντιτίθεται σκόπιμα
σε μορφές σύγκρουσης γενεών. Τα μέλη συχνά αναλαμβάνουν οι ίδιοι καθήκοντα και
έτσι συμβάλλουν σημαντικά στην ομαδική συμβίωση.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoListParagraph" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">3.<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span></b><!--[endif]--><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Νομικές προϋποθέσεις<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Κατά τη δημιουργία μιας τέτοιας κοινότητας, υπάρχουν
ορισμένα νομικά προβλήματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Πάνω απ' όλα, είναι
σημαντικοί οι σαφείς και προσυμφωνημένοι κανονισμοί της κοινότητας. Αυτό
περιλαμβάνει και διάφορες συμβάσεις και συμφωνίες με τρίτους, όπως η πιθανή
σύμβαση μίσθωσης υπαρχόντων κτιρίων ή η σύμβαση με εργολάβο, μηχανικό και
αρχιτέκτονα στην περίπτωση κατασκευής νέων κτιρίων . Στην πρώτη περίπτωση
μπορεί να θεωρηθεί σκόπιμο κάθε κάτοικος να συνάπτει ξεχωριστή σύμβαση μίσθωσης
με τον ιδιοκτήτη. Έτσι αποφεύγονται τα προβλήματα όταν οι κάτοικοι φεύγουν από
την κοινότητα ή μετακομίζουν.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Όσοι αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία να δημιουργήσουν από την
αρχή μια τέτοια κοινότητα, θα χρειασθεί να ετοιμάσουν ένα λεπτομερές σχέδιο
λειτουργίας της που θα αφορά: τους <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">κανόνες
συμβίωσης</b>, τα <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">οικονομικά</b> της, τα
αντίστοιχα <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">νομικά ζητήματα</b>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Στην περίπτωση που θα δημιουργήσει και θέσεις εργασίας, θα
πρέπει να προσδιορίζονται με σύμβαση τα καθήκοντα των εργαζομένων(π.χ.
μάγειρου, κηπουρού ή νοσοκόμου) ή της υπηρεσίας υγειονομικής φροντίδας, πέραν
όσων προσφέρονται εθελοντικά. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τον/ην εργαζόμενο/η
με νοσηλευτική δραστηριότητα, ή αναλαμβάνει τη φροντίδα σε διάφορους τομείς
όπως τα διοικητικά και οικιακά καθήκοντα. Για το σκοπό αυτό, τα πρόσωπα αυτά θα
πρέπει να οριστούν από κοινού από τους κατοίκους της συμβίωσης. Χρειάζεται
επίσης σύμβαση με τις κοινωνικές υπηρεσίες, έτσι ώστε η Κοινότητα να δικαιούται<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την αντίστοιχη κοινωνική υπηρεσία.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Μπορεί και ένας/μια συγγενής κάποιου μέλους της κοινότητας
να μετακομίσει στη κοινότητα διαβίωσης και να παρέχει υπηρεσίες φροντίδας. Η
σύμβαση μίσθωσης που συνάπτει με τον πάροχο των κτιριακών εγκαταστάσεων θα
πρέπει να υπόκειται στις ίδιες απαιτήσεις.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Θα πρέπει επίσης να εξασφαλίζεται και η πλήρης
ενδονοσοκομειακή περίθαλψη των μελών, όταν θα είναι αναγκαίο. Εάν υπάρχει
ανάγκη για περίθαλψη, μπορεί να ανατεθεί σε μια υπηρεσία εξωτερικής περίθαλψης
η φροντίδα των ενοίκων της κοινότητας με απευθείας συνεννόηση με το ή τα <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">αρμόδια ταμεία ασφάλισης-περίθαλψης</b><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Επιπλέον, οι συγκάτοικοι της Κοινότητας θα πρέπει να ορίσουν
από κοινού και κάποιον-εργαζόμενο ή μέλος της-που θα τους εκπροσωπεί προς
τρίτους. Ο <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">εκπρόσωπος</b> αυτός μπορεί
επίσης να υποστηρίζει την Κοινότητα με γενικές δραστηριότητες φροντίδας,
διοίκησης και καθαριότητας.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoListParagraph" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">4.<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span></b><!--[endif]--><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ενοίκιο ή αγορά;<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Υπάρχουν δύο επιλογές για τη μετακόμιση σε μια κοινότητα
συμβίωσης: ενοικίαση ή αγορά. Το ποια επιλογή είναι η καλύτερη εξαρτάται από
διάφορους παράγοντες. Αυτό περιλαμβάνει τις προσωπικές προτιμήσεις των ήδη
αποφασισμένων μελών, όσον αφορά τη βάση της κοινότητας και κυρίως την επιθυμητή
τοποθεσία.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Αν υπάρχουν προσφερόμενες από κάποιον πάροχο κατάλληλες
επιθυμητές εγκαταστάσεις, σε επιθυμητή τοποθεσία, τότε προχωρά σε συμβάσεις
ενοικίασης. Αν δεν υπάρχουν τέτοια προσφορά και θα πρέπει από την αρχή να
κατασκευασθούν π.χ. τα αυτόνομα σπιτάκια και οι κοινοί χώροι της κοινότητας,
τότε τα πράγματα είναι πιο δύσκολα για την «πρωτοβουλία δημιουργίας της
Κοινότητας». Θα πρέπει να εξασφαλισθεί η κοινή ιδιοκτησία(συνιδιοκτησία) του
οικοπέδου ή του κτήματος που θα γίνει η εγκατάσταση και στη συνέχεια η οργάνωση
της κατασκευής των χώρων. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχουν δύο εκδοχές: 1) κατασκευάζονται
με συλλογική ευθύνη και «κοινό ταμείο»(από τα ποσά των μερίδων που θα καταβάλει
το κάθε μέλος)- καθώς και με <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">επιδίωξη
εξωτερικής χρηματοδότησης από κάποιο κοινωνικό πρόγραμμα</b>- οι παρόμοιοι ατομικοί
και κοινοί χώροι με προαποφασισμένη από κοινού μέθοδο(π.χ. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">cob</span><span lang="EN-US"> </span>ή
«τροχοβίλες» ή προκατασκευασμένα σπιτάκια). 2. Το κάθε μέλος, ανάλογα τους
πόρους που διαθέτει κατασκευάζει το «δικό του» σπιτάκι με τις προδιαγραφές που
προτιμά και απομένει η συλλογική απόφαση για το είδος, τη μέθοδο και τον αριθμό
των κοινών δομών που θα κατασκευασθούν.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoListParagraph" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">5.<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span></b><!--[endif]--><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Τα πρώτα βήματα<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Η ομάδα πρωτοβουλίας που αναλαμβάνει τη δημιουργία της
Κοινότητας έχει καταρχήν μπροστά της τα παρακάτω «καθήκοντα»:<o:p></o:p></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">1.<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]-->Επικοινωνία με την τοπική κοινωνία της
προσπάθειας δημιουργίας της κοινότητας<o:p></o:p></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">2.<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]-->Έρευνα για νέα πιθανά μέλη που θα την
πλαισιώσουν<o:p></o:p></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">3.<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]-->Διατύπωση των όρων της συμβίωσης και διαμόρφωση
ενός «εσωτερικού κανονισμού» ή ενός καταστατικού αν θα θελήσει να πάρει και
νομική μορφή(-.χ. συλλόγου, μη κερδοσκοπικής, ή ΚΟΙΝΣΕΠ)<o:p></o:p></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">4.<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]-->Έρευνα για την τοποθεσία της εγκατάστασής της<o:p></o:p></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">5.<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]-->Δημιουργία <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">κοινού
ταμείου για την</b> <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">αρχική χρηματοδότηση</b>
όπου ο/η καθένας/μια συνεισφέρει ανάλογα με τις δυνατότητές του ή ισόποσα(θέμα
απόφασης).<o:p></o:p></p>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-89902640399615187382022-11-30T09:42:00.005+02:002022-11-30T09:59:03.877+02:00Για την κλιματική δικαιοσύνη και την παγκόσμια διάσκεψη COP27<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAGq7KCqW-oSptaXToWwoeyJaNxrXIFzCZbx_G8ZmV-7hjOy9K5NzKUjuYwPnKbyPpIhFpYEszd3u9lZvJXD_IFPEPFyWieUOu1bU3Sjx64lJLD43o0CTvTyigTeXnpTLden2ZqO7GFzN1E_Fc_M2axuQd6gwxkEcHRF3QGoD-e7jDs-wVxe6CNLh1/s480/%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AE.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="480" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAGq7KCqW-oSptaXToWwoeyJaNxrXIFzCZbx_G8ZmV-7hjOy9K5NzKUjuYwPnKbyPpIhFpYEszd3u9lZvJXD_IFPEPFyWieUOu1bU3Sjx64lJLD43o0CTvTyigTeXnpTLden2ZqO7GFzN1E_Fc_M2axuQd6gwxkEcHRF3QGoD-e7jDs-wVxe6CNLh1/s320/%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AE.jpg" width="320" /></a></div><br /> <b><i>Τι μας διδάσκει η COP27;</i></b><p></p>
<p class="MsoNormal"><span class="MsoHyperlink"><a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/366137_pagkosmios-apologismos-cop27-oi-stohoi-gia-klima-apehoyn-poly-apo-na-einai">Στην
COP27, στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα στο Σαρμ Ελ Σέιχ της Αιγύπτου,</a></span>
συγκεντρώθηκαν για ένα δεκαπενθήμερο 20. 000 άνθρωποι, αρχηγοί κρατών,
γραφειοκράτες, επιστήμονες, δημοσιογράφοι, εκπρόσωποι ΜΚΟ, για να ανταλλάξουν
απόψεις για την κατάσταση του κόσμου. Θα μπορούσε κανείς να περιμένει ότι αυτή
η τεράστια προσπάθεια θα μας έφερνε πιο κοντά στο στόχο της αποτροπής της
επικείμενης καταστροφής του πλανήτη. Θα μπορούσε κανείς να περιμένει από τους
συγκεντρωμένους να δώσουν χώρο και στη δικαιοσύνη για να μπορεί να βρει μια
θέση και η κλιματική δικαιοσύνη!<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Αλλά τι σημαίνει
δικαιοσύνη; Και ποιος χρωστάει τι και σε ποιον;<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal"> Για περισσότερα από δέκα χρόνια, κινήματα αγροτών,
αυτόχθονων πληθυσμών, ακτιβιστών για την κλιματική δικαιοσύνη, των νέων <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">for</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">future</span>, των οικολογικών
οργανώσεων κ.λπ., προσπαθούν να υποχρεώσουν τον Παγκόσμιο Βορρά να επανορθώσει
για τις κλιματικές ζημιές - για τις ζημιές που έχουν ήδη συμβεί, που συμβαίνουν
τώρα και που αναπόφευκτα θα συμβούν, λόγω της κλιματικής αλλαγής. Μετά από πίεση
και επιμονή από τα κάτω, μετά από αμέτρητες επιστημονικές προειδοποιήσεις για
αυτές ακριβώς τις κλιματικές καταστροφές, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ δεν μπορούσαν
πλέον να σιωπούν σχετικά με τη συζήτηση για την κλιματική δικαιοσύνη και την
απώλεια και τη ζημία.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Όλοι μίλησαν γι' αυτό, ήταν υποχρεωμένοι να μιλήσουν! Αλλά
δεν επιτεύχθηκε συμφωνία. Η Παγκόσμια Διάσκεψη Κορυφής για το Κλίμα στο Σαρμ ελ
Σέικ δεν μας έφερε ούτε εκατοστό πιο κοντά σε αυτό που πρέπει να γίνει.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Γιατί από τη μία πλευρά, αναφέρθηκαν στην προοπτική
ιδιαίτερων συμφωνιών μεταξύ μεμονωμένων χωρών-ρυπαντών και καθεμιάς από τις
χώρες που θα καταστραφούν σύντομα. Από την άλλη εννοούν το λεγόμενο
"ταμείο αποζημιώσεων", από το οποίο χώρες όπως το Πακιστάν ή η
Σομαλία θα λάβουν "αποζημιώσεις" για τις καταστροφές που υπέστησαν.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Αλλά τέτοιες ιδιαίτερες συμφωνίες δεν γίνονται ποτέ επί
ίσοις όροις και, όπως μας έχουν διδάξει αρκετά καλά τα τελευταία τριάντα
χρόνια, δεν βρίσκουν ποτέ μια πραγματικά κατάλληλη λύση. Αν το νότιο μισό του
Πακιστάν βυθίστηκε σχεδόν ολοκληρωτικά στις πλημμύρες τον Αύγουστο, αυτό θα
ξανασυμβεί τα επόμενα χρόνια, όχι μόνο μια φορά, αλλά πολλές φορές,
επαναλαμβανόμενα σε όλο και μικρότερα χρονικά διαστήματα, όπως υπονοεί ο κατ'
ευφημισμόν όρος "κλιματική αλλαγή". <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τον μαρασμό της Σομαλίας
κάτω από εβδομάδες καύσωνα: και αυτό, επίσης, δεν θα σταματήσει από εδώ και
πέρα, αλλά θα συνεχιστεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο μακροπρόθεσμα, μέχρι το
τελευταίο κουφάρι βοδιού να γίνει σκόνη κάπου στον καυτό ήλιο.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Το καθολικά πάντως ευπρόσδεκτο ταμείο - κάτι πρέπει να είναι
ευπρόσδεκτο! - έχει αποφασιστεί μόνο ως τέτοιο: η μυθική "διεθνής
κοινότητα" δεν έχει de facto και in concreto δεσμευτεί σε τίποτα απολύτως.
Ακόμα περισσότερο: Οι βιομηχανικές χώρες υιοθέτησαν ρητορικά ένα κεντρικό
αίτημα του παγκόσμιου Νότου, αλλά ταυτόχρονα το εξουδετέρωσαν!<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Αποζημιώσεις<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Με τις αποζημιώσεις δεν αντιμετωπίζεται καν το πραγματικό
σκάνδαλο, το γεγονός ότι αυτές, αν πρόκειται να καταβληθούν, θα καταβληθούν
εθελοντικά. Καμία δύναμη στον κόσμο δεν μπορεί επί του παρόντος να αναγκάσει τους
πρωταίτιους της κλιματικής καταστροφής να κάνουν παραχωρήσεις. Τελικά μια
άσχετη αλλά έντιμη μειοψηφία από αυτούς - για παράδειγμα, η περιοχή της
Βαλλονίας στο Βέλγιο ή η Σκωτία - έχουν δηλώσει την προθυμία τους να αναλάβουν
συγκεκριμένες δεσμεύσεις: όσο καλόπιστα και να το αντιμετωπίσει κανείς, το ποσό
αυτό ανέρχεται σε μερικά εκατομμύρια, ενώ απαιτούνται πολλά δισεκατομμύρια.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Αλλά ακόμη και αυτή η ανεπάρκεια παραμένει εθελοντική. Πολιτικά
μιλώντας: είναι απλώς ένα ήπιο δώρο από το τραπέζι των αφεντικών σε εκείνους που
πρέπει να υποφέρουν από την κλιματική καταστροφή. Στην πραγματικότητα θα έπρεπε
να γίνει εντελώς το αντίθετο, να αναγνωρισθούν νομικά οι αξιώσεις, χωρίς όρους,
με βάση την σαφώς προσδιορίσιμη αρχή του "ο ρυπαίνων πληρώνει", καθώς
και γενικά με βάση τα πολιτικά και νομικά ανθρώπινα δικαιώματα.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Αγωγές για αποζημίωση είναι αναμενόμενες ήδη σήμερα- θα
μπορούσαν επίσης να κατατεθούν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Ωστόσο, δεν
έχουν όλοι πρόσβαση σε αυτές τις διαδικασίες, οι οποίες θα είναι χρονοβόρες και
το αποτέλεσμα θα παραμείνει ανοιχτό για χρόνια, ίσως δεκαετίες, και θα μπορούσε
να είναι πολιτικά καταστροφικό σε περίπτωση αρνητικής ετυμηγορίας. Ιδιαίτερα
από τη στιγμή που μια θετική απόφαση δεν θα αρχίσει καν να διευκρινίζει ποιος
είναι υπεύθυνος σε μεμονωμένες περιπτώσεις και πόσα μπορούν να λάβουν από ποιον
και πότε. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Αυτό βέβαια δεν αντιτίθεται στην έναρξη τέτοιων διαδικασιών
- εάν δεν προσεγγίζονται απλώς νομικά, αλλά πρωτίστως πολιτικά. Αλλά πολιτικά
σημαίνει: ένας αγώνας που θα χωρίσει τον κόσμο σε εκείνους που αγωνίζονται για
τα δικαιώματά τους καθώς και για την επιβίωσή τους και σε εκείνους που απλά
θέλουν να συνεχίσουν όπως μέχρι τώρα, επειδή έχουν τη δύναμη να το κάνουν.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Τι θα ήταν καιρός να
αποφασισθεί στη διάσκεψη;<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Η σημερινή πραγματικότητα φέρνει στο μυαλό την εποχή που οι
άλλοτε αποικιοκρατούμενες χώρες έπρεπε να διώξουν έναν προς έναν τους
αποικιοκράτες αφέντες τους από τη χώρα τους, επειδή δεν ήθελαν να φύγουν με τη
θέλησή τους και δεν θα έφευγαν ποτέ με τη θέλησή τους. Σήμερα, ένας τέτοιος
αγώνας εξακολουθεί να στρέφεται κατά των ίδιων δυνάμεων, αλλά δεν θα μπορούσε
πλέον να διεξαχθεί από χώρα σε χώρα. Θα έπρεπε να διεξαχθεί από κοινού σε
παγκόσμιο επίπεδο. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Αυτή η διαπίστωση είναι το μόνο ενδιαφέρον αποτέλεσμα που
επιτεύχθηκε στο Sharm el-Sheik: η διαπίστωση ότι οι κυρίαρχες δυνάμεις αυτού
του κόσμου δεν δείχνουν την παραμικρή προθυμία να σταματήσουν την καταστροφή
αυτού του κόσμου, ότι θα πρέπει να εξαναγκαστούν να το κάνουν. Αυτό ισχύει
ιδιαίτερα αν αναγνωρίσει κανείς ταυτόχρονα ότι οι νομικά τεκμηριωμένες και
συνεπώς άνευ όρων αποζημιώσεις για τα θύματα για τις ζημίες που υπέστησαν και
αναμένονται, μπορούν στην πραγματικότητα να αποτελέσουν μόνο το δεύτερο βήμα.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Το πρώτο βήμα που θα έπρεπε να γίνει θα ήταν αυτό της <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">εξόδου από έναν παγκόσμιο τρόπο παραγωγής
και ζωής που συσσωρεύει μόνο καταστροφές επί καταστροφών για την πλειοψηφία των
ανθρώπων</b>. Το ότι αυτό συμβαίνει, και όχι το αντίθετο, εξηγεί επίσης την
υπερβολική οργή με την οποία επιτίθενται οι αρχές -π.χ. στη Γερμανία -στους
ακτιβιστές του κλίματος, οι οποίοι μόνο συμβολικά στέκονται εμπόδιο στην
καταστροφή και την αδικία. Το κρατίδιο της Βαυαρίας μπορεί να τολμά να
φυλακίσει δεκαπέντε από αυτούς για τριάντα συνεχόμενες ημέρες "ως
προληπτικό μέτρο" επειδή, όπως εξηγεί ευθέως ο επικεφαλής της τοπικής
καγκελαρίας, μπορεί οι ακτιβιστές να διαπράξουν εγκλήματα. "Μια
υπερασπίσιμη δημοκρατία", άφησε να εννοηθεί, "δεν επιτρέπει να τη
σέρνουν από τη μύτη της"<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Το μόνο συμπέρασμα που απομένει για τον ίδιο τον κόσμο και
το κίνημα κατά της κλιματικής αλλαγής είναι να σταματήσει να αφήνει την
πολιτική αυτή και τους δράστες της να τους σέρνουν από τη μύτη τους. Αυτό,
διδάσκει το Σαρμ ελ Σέικ.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal">Διαβάστε επίσης: </p><h1 class="" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: var(--red); font-family: "open sans", sans-serif; line-height: 3.8rem; margin: 8px 176px 0px 0px; min-height: 76px; padding: 0px;"><span style="font-size: small;"><a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/368892_klimatiki-dikaiosyni-ena-sholio-gia-tin-pagkosmia-diaskepsi-gia-klima-poy">Κλιματική δικαιοσύνη: ένα σχόλιο για την Παγκόσμια Διάσκεψη για το Κλίμα που ολοκληρώθηκε</a></span></h1>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-39035986227833136632022-11-19T22:01:00.000+02:002022-11-19T22:01:09.647+02:00Παγκόσμιος απολογισμός: οι στόχοι για το κλίμα απέχουν πολύ από το να είναι επαρκείς!<p> <span style="background-color: white; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px;">Στην COP27, στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα στο Σαρμ Ελ Σέιχ της Αιγύπτου, ξεκίνησαν οι εργασίες της. Θα διαρκέσουν δύο εβδομάδες, κατά τις οποίες θα πραγματοποιηθεί ένας παγκόσμιος απολογισμός προκειμένου να ευθυγραμμιστούν οι μέχρι σήμερα προσπάθειες για την προστασία του κλίματος με τους στόχους της συμφωνίας του Παρισιού.</span></p><div style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; margin: 0px; padding: 0px;"><div style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"><div id="yiv9364724677" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"><div style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"><div dir="ltr" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"><div style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Οι τελευταίες εκθέσεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος αποκάλυψαν ότι απαιτούνται ταχείες και μαζικές προσπάθειες για να περιοριστεί η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Βρισκόμαστε ήδη σε βαθιά κλιματική κρίση, με το συμφωνημένο όριο θέρμανσης στον 1,5 βαθμό σε παγκόσμιο επίπεδο, να είναι πλέον «μετά βίας εφικτό» και τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, να προειδοποιεί ότι ο πλανήτης οδηγείται σε «μη αναστρέψιμο κλιματικό χάος».</p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Οι κλιματικοί στόχοι που έχουν παρουσιαστεί από τις χώρες μέχρι στιγμής απέχουν πολύ από το να είναι επαρκείς για την επίτευξη αυτού του στόχου( βλέπε π.χ. <a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/h-co2" rel="nofollow noopener noreferrer" shape="rect" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none;" target="_blank">H αγορά των εκπομπών και η τιμή του CO2, δεν μπορούν να προστατέψουν το κλίμα!</a>). Ενώ η ίδια η Διακυβερνητική Επιτροπή ισχυρίζεται ότι έχει δείξει πως υπάρχουν λύσεις για κάθε τομέα οικονομικών δραστηριοτήτων ώστε να μειωθούν σημαντικά οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2030.</p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Η Κατάσταση των διαπραγματεύσεων</p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Στην τελευταία διάσκεψη για το κλίμα <a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/-cop269896892" rel="nofollow noopener noreferrer" shape="rect" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none;" target="_blank">COP26 στη Γλασκώβη τον Νοέμβριο του 2021</a>, οι χώρες κατάφεραν να συμφωνήσουν σε κανόνες για τους μηχανισμούς της διεθνούς αγοράς, στην οποία ανάθεσαν την προστασία του κλίματος. Ωστόσο, πολλά ζητήματα εφαρμογής αυτών των κανόνων έμειναν στον αέρα<sup style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;">1 </sup>και θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο περαιτέρω διαπραγμάτευσης στο Σαρμ Ελ Σέιχ, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι εν λόγω μηχανισμοί της αγοράς μπορούν να συμβάλουν αποτελεσματικά στην προστασία του κλίματος.</p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Εδώ οι συζητήσεις άρχισαν με μια <a href="https://www.efsyn.gr/kosmos/366015_sto-trapezi-tis-cop27-oi-apozimioseis-ftohon-horon-logo-klimatikis-allagis" rel="nofollow noopener noreferrer" shape="rect" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none;" target="_blank">σημαντική συμφωνία</a> : να μπει για πρώτη φορά στην ατζέντα της διάσκεψης το θέμα - εδώ και μια 10ετία το απέρριπταν- της κλιματικής δικαιοσύνης και των αποζημιώσεων από τα πλούσια κράτη στις «φτωχές»- και περισσότερο ευάλωτες στις κλιματικές καταστροφές-χώρες, οι οποίες μικρή ευθύνη φέρουν για τις εκπομπές που προκαλούν την άνοδο της θερμοκρασίας στον πλανήτη.</p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">«Αυτό δημιουργεί για πρώτη φορά ένα θεσμικά σταθερό χώρο στην επίσημη ατζέντα της COP και της Συμφωνίας του Παρισιού για να συζητηθεί το επείγον ζήτημα του διακανονισμού της χρηματοδότησης που απαιτείται για να αντιμετωπιστούν τα υπάρχοντα κενά που αφορούν τις απώλειες και τις ζημιές», είπε κατά την εναρκτήρια συνεδρίαση ο πρόεδρος της COP27 Σάμεχ Σούκρι. Και πρόσθεσε ότι «η ενσωμάτωση στην ατζέντα αντανακλά μια αίσθηση αλληλεγγύης για τα θύματα των κλιματικών καταστροφών».</p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Οι διαπραγματεύσεις της διάσκεψης γίνονται υπό την σκιά μεγάλων παγκόσμιων προβλημάτων, όπως ο <a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/cop27" rel="nofollow noopener noreferrer" shape="rect" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none;" target="_blank">πόλεμος στην Ουκρανία</a>, η άνοδος του πληθωρισμού και των τιμών της ενέργειας και ο κίνδυνος της οικονομικής ύφεσης-κατάρρευσης.</p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Οι μικροπρόθεσμες επιπτώσεις που έχουν αυτά τα προβλήματα στρέφουν τα βλέμματα των πολιτών –κυρίως στις «αναπτυγμένες» χώρες της Δύσης-μακριά από τις παρούσες επιπτώσεις των κλιματικών καταστροφών και της ανάγκης αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής-που προς το παρόν αφορούν κυρίως τις «φτωχές» χώρες. Παράλληλα έχουν οδηγήσει τις κυβερνήσεις να ενδιαφέρονται περισσότερο για την εξασφάλιση φθηνών απομεινάντων υδρογονανθράκων παρά να προβούν στη λήψη σημαντικών μέτρων και δεσμεύσεων για το κλίμα. </p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Οι εμπειρογνώμονες του <a href="https://www.oeko.de/" rel="nofollow noopener noreferrer" shape="rect" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none;" target="_blank">Ινστιτούτου Öko</a> συμμετέχουν εδώ και πολλά χρόνια στις αντιπροσωπείες της γερμανικής κυβέρνησης και της ΕΕ στις διαπραγματεύσεις για το κλίμα - σε θέματα υποβολής εκθέσεων και διαφάνειας, διεθνών αγορών άνθρακα και μείωσης των εκπομπών από τις διεθνείς αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές</p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Έχει ετοιμάσει μια μελέτη που παρέχει μια επισκόπηση της κατάστασης των διεθνών διαπραγματεύσεων για το κλίμα και των ζητημάτων που διακυβεύονται στη διάσκεψη COP27 για την κλιματική αλλαγή. Ασχολείται επίσης με την τρέχουσα εφαρμογή της Συμφωνίας του Παρισιού, τα ενδιαφερόμενα μέρη στις διαπραγματεύσεις και τις κλιματικές πολιτικές των βασικών μερών:</p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;"><a href="https://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/STUD/2022/733989/IPOL_STU(2022)733989_EN.pdf" rel="nofollow noopener noreferrer" shape="rect" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none;" target="_blank">The COP27 Climate Change Conference – Status of climate negotiations and issues at stake (europa.eu)</a></p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Ο εφησυχασμός της πλειοψηφίας των ανθρώπων και των πολιτών σε κάθε χώρα-και στην Ελλάδα-για την επερχόμενη κλιματική καταστροφή, δε μπορεί να συνεχισθεί!</p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Θα χρειασθεί να επιδιώξουμε παντού μια <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/361082_gia-mia-realistiki-oytopia" rel="nofollow noopener noreferrer" shape="rect" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none;" target="_blank">ρεαλιστική ευτοπία</a></p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Το στοίχημα που πρέπει να βάλουμε όλοι και παντού οι πολίτες -που έχουν συνείδηση της κακοτοπίας που μας περιμένει-είναι το πως θα δημιουργηθεί ένα-τοπικό και ταυτόχρονα παγκόσμιο- κίνημα που μπορεί να αποτελέσει τη βάση για μια ευτοπική διέξοδο:</p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Προς τη κατεύθυνση και μετάβαση σε νέες κοινωνίες ειρήνης και ισοκατανομής του λιγότερου. Για επάρκεια με το μικρότερο οικολογικό αποτύπωμα. Για μετάβαση της ανθρωπότητας στο στάδιο της <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/345930_i-apoanaptyxi-os-ermineytiko-plaisio-gia-tin-drasi-ton-apo-kato" rel="nofollow noopener noreferrer" shape="rect" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none;" target="_blank">Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης</a>, της αυτονομίας με άμεση δημοκρατία και της Κοινοτικής οργάνωσης της κοινωνίας στη βάση του ομοσπονδιακού Κοινοτισμού.</p><div style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"> <hr size="1" style="border: 1px solid var(--red); box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px; width: 100px;" /><div id="yiv9364724677gmail-ftn1" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">1. Στην πράξη, και όχι στα λόγια, στην COP26 αποφάσισαν:</p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;"><br clear="none" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;" />1) Να αναστείλουν την υπόσχεση των εκατό δισεκατομμυρίων για το Πράσινο Ταμείο<br clear="none" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;" />2) Να μην αποδεχθούν αποζημίωση για τις «απώλειες και ζημιές»<br clear="none" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;" />3) Να αφήσουν το πεδίο σχεδόν ελεύθερο στα ορυκτά καύσιμα<br clear="none" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;" />4) Να αντιμετωπίσουν την σταθεροποίηση του κλίματος μέσω της αγοράς «αντισταθμίσεων άνθρακα» και τεχνολογιών<br clear="none" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;" />5) Να προικίσουν αυτή την αγορά με ένα παγκόσμιο μηχανισμό ανταλλαγής «δικαιωμάτων ρύπανσης»<br clear="none" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;" />6) Να αναθέσουν εν τέλει τη διαχείριση αυτής της αγοράς στο χρηματοπιστωτικό σύστημα...δηλαδή στους πλούσιους του 1%...οι επενδύσεις και ο τρόπος ζωής των οποίων είναι η κύρια αιτία της υπερθέρμανσης.</p></div></div></div></div></div></div></div></div><div style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; margin: 0px; padding: 0px;"> </div>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-16271559239526024462022-10-29T21:31:00.000+03:002022-10-29T21:31:05.719+03:00Η κοινωνία της «διακινδύνευσης» και η «αντιπροσωπευτική δημοκρατία»<p> Ειδικότερα: <b>Κλιματική αλλαγή και δημοκρατία</b></p><p></p><p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">Ο μεγαλύτερος ορατός
κίνδυνος, κατά την μεγάλη πλειοψηφία των επιστημονικών μελετών των τελευταίων
χρόνων, είναι η κλιματική αλλαγή-καταστροφή, μεταξύ πολλών άλλων κινδύνων, που
αφορούν την ύπαρξη της ανθρωπότητας, οργανωμένης σε κοινωνίες «διακινδύνευσης».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">Ο όρος <a href="https://www.politeianet.gr/books/9789605465841-beck-ulrich-pedio-koinonia-tis-diakinduneusis-248438">«
κοινωνία διακινδύνευσης»</a> διατυπώθηκε βασικά από τον κοινωνιολόγο Ούλριχ
Μπεκ, που τον πρότεινε για να αντικαταστήσει τους κυρίαρχους όρους <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«βιομηχανική κοινωνία» ή<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«καταναλωτική κοινωνία». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">Η «διακινδύνευση»
χαρακτηρίζει την εξέλιξη των νεωτερικών σύγχρονων κοινωνιών στην πορεία προς
την παγκόσμια κοινωνία, με την έννοια της διακινδύνευσης, του ρίσκου, που υπάρχει
κατά την οργανωμένη προσπάθεια αποφυγής της καταστροφής, κατά την προσπάθεια
υπέρβασής της, καθώς <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και γενικότερων
αρνητικών καταστάσεων στις ανθρώπινες κοινωνίες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">Η παγκοσμιοποιημένη μοντέρνα-μεταμοντέρνα
κοινωνία δημιουργεί η ίδια τις απειλές, τους κινδύνους και τον ρίσκο τους, όπως
τα πυρηνικά όπλα και εργοστάσια, τη μόλυνση και την κατάρρευση του
περιβάλλοντος-ιδίως την μόλυνση του αέρα των πόλεων με τα «νέφη»-τους
αυτοκινητόδρομους που μεταβάλλονται σε λαιμητόμους για την ανθρώπινη και τις
άλλες μορφές ζωής, τον υποσιτισμό των «φτωχών»-που οι χώρες τους στην ουσία
είναι πλούσιες σε πόρους, αλλά καταληστεύονται από τις εταιρείες των
«αναπτυγμένων»-την παχυσαρκία-κυρίως στον «αναπτυγμένο» κόσμο- τις ασθένειες
και επιδημίες –που μετατρέπονται εύκολα και γρήγορα σε <a href="https://www.efsyn.gr/node/274956">υγειονομική κρίση και πανδημίες</a> –
τις κοινωνικές ανισότητες παράλληλα με τις οικονομικές και χρηματοπιστωτικές
κρίσεις.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Και φυσικά σαν επακόλουθο της υπερπαραγωγής,
της υπερκατανάλωσης και συνεχούς αύξησης των καύσεων και των εκπομπών
«ισοδύναμου διοξειδίου» προκαλεί και <a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/9448514">η ίδια την κλιματική
αλλαγή</a>, τον μεγαλύτερο από αυτούς τους κινδύνους.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">Η σημερινή
παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική κοινωνία προκαλεί ρίσκο και διακινδύνευση
βέβαια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε και αυτόματη καταστροφή. Υπάρχει
ταυτόχρονα και έγκαιρη επιστημονική πρόβλεψη της κάθε «εν δυνάμει» μελλοντικής
καταστροφής και έχουν δημιουργηθεί και κοινωνικοπολιτικοί θεσμοί που προσπαθούν
να τις αποτρέψουν, χωρίς βέβαια να μπορούν να κάνουν τελεσίδικη την αποτροπή
τους. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">«Με την αύξηση των
κινδύνων, εμφανίζονται στην κοινωνία της διακινδύνευσης εντελώς νέοι τύποι
προκλήσεων στη δημοκρατία. Η κοινωνία της διακινδύνευσης φιλοξενεί μια τάση
προς ένα μόνιμο ολοκληρωτισμό της πρόληψης κινδύνου, που αποκτά το δικαίωμα αποτροπής
του χειρότερου και, με έναν εντελώς γνώριμο τρόπο, δημιουργεί κάτι ακόμα
χειρότερο. Οι πολιτικές “ παρενέργειες“ των “παρενεργειών “ του πολιτισμού
απειλούν τη συνεχιζόμενη ύπαρξη του δημοκρατικού πολιτικού συστήματος. Αυτό το
σύστημα παγιδεύεται στο άχαρο δίλημμα είτε της αποτυχίας μπροστά στους συστηματικά
παραγόμενους κινδύνους, είτε της αναστολής θεμελιωδών δημοκρατικών αρχών, μέσω
της προσθήκης αυταρχικών, καταπιεστικών “υποστηριγμάτων”»<a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η
κλιματική αλλαγή σήμερα, με τις προβλέψεις για εξέλιξή της σε κλιματική
καταστροφή, έχει αρχίσει να επηρεάζει τις αντοχές των θεσμών της
αντιπροσωπευτικής-κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, δίνοντας ισχυρό άλλοθι στους
ηγέτες των κρατών να περιορίζουν την δημοκρατική έκφραση των «υπηκόων» τους και
να εκδηλώνουν έντονα μεγαλύτερο αυταρχισμό-ολοκληρωτισμό. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">Η <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">αντιπροσωπευτική δημοκρατία</b>, κυρίως ως θεσμός όπου οι πολίτες έχουν
το δικαίωμα του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι», αλλά ακόμα και αυτοί που
εκλέγονται-κυρίως από τη μειοψηφία- έχουν ελάχιστες δυνατότητες να
επηρεάσουν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το κοινωνικό γίγνεσθαι, ενώ
κάποιοι - που εκλέγονται από την πλειοψηφία σαν κυβερνώντες –διακατέχονται από
την τάση του αυταρχισμού, είναι <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">το πρώτο
θύμα στις αποκλίνουσες καταστάσεις και σε περιόδους ύπαρξης κινδύνου</b>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">Η δημοκρατία ως στάση
ζωής των πολιτών ώστε <a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/5496576">να μπορεί να
είναι <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">άμεση</b></a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> </b>είναι το δεύτερο θύμα από άποψη ουσίας και ελέγχου της
δημοκρατίας. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">Επειδή για τις
αποσταθεροποιητικές πολιτικές καταστάσεις λόγω των κλιματικών μεταβολών, είτε
σε παγκόσμιο είτε σε τοπικό επίπεδο, δεν υπάρχουν σημαντικές αναλύσεις και
προβλέψεις-σχετικά δηλαδή με το πώς αυτές θα επηρεάσουν με τρόπο καθοριστικό την
καθημερινή ζωή των ανθρώπων, την κοινωνική και ατομική τους συμπεριφορά, την
αντοχή των δημοκρατικών θεσμών, την κοινωνική συνοχή, καθώς και τη δημογραφική
σύνθεση των κοινωνιών-θα χρειασθεί σαν πολίτες να οργανωθούμε από τώρα για την
θετική αντιμετώπισή τους. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">Διαφορετικά, στη βάση των
«ακραίων γεγονότων»-όπως π.χ των «ακραίων καιρικών φαινομένων»<a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
που μας κάνουν πλύση εγκεφάλου τα ΜΜΕ και στη χώρα μας-θα λαμβάνονται αποφάσεις
με τον χαρακτήρα του «κατεπείγοντος» από του τεχνοκράτες, ειδικούς και πολικούς
ιθύνοντες και όχι μέσω της δημοκρατικής διαδικασίας λήψης αποφάσεων, πράγμα που
θα εξασθενήσει ακόμα παραπέρα τους δημοκρατικούς θεσμούς και τα κοινοβούλια.
Αυτό έγινε και με την οικονομική χρηματοπιστωτική κρίση και πρόσφατα με την
υγειονομική του Κόβιτ19, που ήταν μια –ηθελημένη ή μη-πρόβα για τα συστήματα
εξουσίας. Φαντασθείτε τι έχει να γίνει όταν τα προβλήματα από την κλιματική
αλλαγή διογκωθούν και πάρουν τη μορφή χιονοστιβάδας! Όπως βιώσαμε τη <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/239587_diktatoria-tis-ygeias-i-dimokratia">δικτατορία
της υγείας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></a>τα τελευταία χρόνια, έτσι
πρόκειται να βιώσουμε πολύ πιο επώδυνα, τη <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">δικτατορία
του κλίματος</b>!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">Το σύστημα εξουσίας στα
πλαίσια του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού μας έχει δείξει πως αντιμετωπίζει τους
κλυδωνισμούς και την απειλούμενη κατάρρευσή του μπροστά στα τοπικά ή παγκόσμια
μεγα-προβλήματα. Δεν αντιμετωπίζει σχεδόν ποτέ τις αιτίες αυτών των
προβλημάτων, όπως για παράδειγμα της φονταμενταλιστικής βίας-τρομοκρατίας, της
εγκληματικότητας ή του προσφυγικού ζητήματος. Τα αντιμετωπίζει με την μέθοδο της
αυταρχικοποίησης, του ολοκληρωτισμού και της κρατικής τρομοκρατίας. Αν αντιμετωπίσει
και την «κλιματική τρομοκρατία» με την ίδια μέθοδο, αφενός δεν θα μπορέσει να
αποφύγει την ίδια την κλιματική κατάρρευση-αν δεν αλλάξει το
παραγωγικο-καταναλωτικό μοντέλο και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων που τη
γενούν-αφετέρου θα καταλήξει σε ένα <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/8413229">οικο-τεχνο-φασισμό</a>.</b>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">Ο καπιταλισμός ήταν και
είναι ένα σύστημα που έχει ιστορικά επιδείξει μια τεράστια ικανότητα
προσαρμογής στις διάφορες προκλήσεις. Το μεγάλο ερώτημα σήμερα όμως είναι το αν
δεν χάνει τα φρένα που στο παρελθόν του επέτρεψαν να επιβιώσει. Ο τρόπος με τον
οποίο ο καπιταλισμός αντιμετωπίζει την οικολογική κρίση δείχνει ότι γρήγορα
πηγαίνει σε μια φάση της τελικής διάβρωσης, από την οποία έχει μόνο μία
διέξοδο: τον οίκο-φασισμό, μια προοπτική που βασίζεται στην ιδέα ότι πολλοί
άνθρωποι στον πλανήτη περισσεύουν. Δρα περιθωριοποιώντας αυτούς που
περισσεύουν. Αυτό το κάνει ήδη και στην πιο σκληρή του εκδοχή, τους εξοντώνει,
κάθε φορά περισσότερο συνειδητοποιημένος<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>για την επικείμενη <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">γενική έλλειψη</b>
και όλο και πιο αποφασισμένος να διατηρήσει τους σπάνιους πόρους σε λίγα χέρια.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">Αλλά ένα σοβαρό πρόβλημα
για τον οίκο-φασισμό είναι ότι οι δομές της εξουσίας είναι συγκεντρωτικές και
κάνουν εντατική χρήση της ενέργειας και της τεχνολογίας και θα πληγούν από την
κατάρρευση και οι ίδιοι οι καπιταλιστές, με αποτέλεσμα οι ικανότητες τους για
δράση θα περιοριστούν. Μεγαλύτερη πιθανότατα λοιπόν από τον οικοφασισμό, ίσως,
έχει ένα σενάριο <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">νεοφεουδαρχισμού</b>,
με τους παλιούς καπιταλιστές κυρίαρχους να αντιμετωπίζουν τους «από κάτω» τους,
σαν υπαλλήλους και <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">υποτελείς
-δουλοπάροικους</b>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="mso-ansi-language: EL;">Και εμείς οι «από κάτω» τι θα κάνουμε;<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">Να μην ανησυχούμε γιατί
θα εξασφαλισθεί για τον καθένα μας ένα μεγαλύτερο κομμάτι</span><span lang="DE"> </span><b><span style="mso-ansi-language: EL;">πίττας;</span></b><span style="mso-ansi-language: EL;">. <span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Μας ενδιαφέρει να διατηρήσουμε
αυτό που έχουμε<b> </b>ή, αντίθετα<b>, θα μπορούσαμε να κάνουμε άνετα χωρίς
πολλά από τα στοιχεία της πίττας τους;<o:p></o:p></b></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">Η «ανάπτυξη» και οι
κοινωνίες «ευημερίας» που μας υποσχόταν ο καπιταλισμός τις τελευταίες
δεκαετίες, κάθε άλλο παρά περισσότερο ευτυχισμένους μας έκανε στις Δυτικές
χώρες. Ούτε τους φτωχούς του Τρίτου κόσμου βοήθησε-αντίθετα μετέτρεψε πολλούς
από αυτούς σε οικονομικούς, πολιτικούς, περιβαλλοντικούς μετανάστες, αφού
διέλυσε τους παραδοσιακούς τοπικούς τρόπους επιβίωσης- ενώ ήδη το κόστος των
κλιματικών καταστροφών είναι δυσβάσταχτο για τις οικονομίες των κρατών.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">Η επιλογή λοιπόν που
έχουμε να κάνουμε σήμερα –εμείς οι «από κάτω» του Βορρά-Δύσης και του
Νότου-Ανατολής και της Ελλάδας, όπου και να κατατάξουμε τη χώρα μας-είναι
μεταξύ μιας ανεξέλεγκτης ύφεσης και μιας ελεγχόμενης και βιώσιμης
απο-ανάπτυξης.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Να επιλέξουμε να
στηριχθούμε –όσο γίνεται περισσότερο-στις τοπικές οικονομίες, στην αυτοδυναμία
και αυτάρκεια των περιοχών και των χωρών, στις δίκαιες ανταλλαγές μεταξύ τους.
Θα χρειασθεί να επαναπροσδιορίσουμε τις βασικές μας ανάγκες και τον τρόπο
ικανοποίησή τους. Όσο γίνεται λιγότερο μέσω των αγορών και με μικρότερο
κοινωνικό και οικολογικό αποτύπωμα. Επιδιώκοντας την ευημερία μέσω της
«ατομικής εγκράτειας» και της «συλλογικής αφθονίας». Μέσω αυτοανάπτυξης, αυτοπραγμάτωσης
και αυθυπέρβασή μας σαν κοινωνικά όντα. Επιδιώκοντας μια <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/4420654">Νέα
Οικουμενικότητα</a></b>! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">Με τα προτάγματα της <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Αυτονομίας, της Αποανάπτυξης, του
Κοινοτισμού και της Άμεσης Δημοκρατίας: </b>να δημιουργήσουμε ένα κοινωνικό
κίνημα, που ξεκινώντας από την «άμυνα», από τα συνθήματα: δεν «πληρώνουμε τα
χρέη και τα υπερκέρδη σας», «δε πουλάμε τα κοινωνικά και δημόσια αγαθά μας,
ούτε το περιβάλλον μας», «δε χρειαζόμαστε τα λεφτά σας» κ.λπ., θα πρέπει να
προχωρήσει επιθετικά στη δημιουργία εναλλακτικών μορφών ατομικής και κοινωνικής
ύπαρξης. Να διαμορφώσει και να βάλει σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα από τα κάτω, για
τους «από κάτω», που θα δίνει λύσεις στην καθημερινότητά τους, αποτινάζοντας
από πάνω τους το καθεστώς της αποικίας χρέους, στο οποίο βρίσκεται η χώρα, αλλά
θα αλλάζει και την κυρίαρχη ατομική και κοινωνική συνείδηση του ατομικισμού που
έχει διαμορφώσει τον κυρίαρχο σημερινό ανθρωπολογικό τύπο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>της ελληνικής κοινωνίας, ανεξάρτητα της
ταξικής του προέλευσης.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;">Ιδίως <b><a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/344401_i-ennoia-toy-koinotismoy-einai-kombiki-simera">η
έννοια του Κοινοτισμού θα είναι κομβικής σημασία</a>ς </b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">για αυτό το κίνημα!<b><o:p></o:p></b></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="DE"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="DE" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: DE; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="DE" style="mso-ansi-language: EL;"> </span><span style="mso-ansi-language: EL;">Αναφέρεται στο βιβλίο του Ζήση Αργυρόπουλου <a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/8942117">«Κλιματική
αλλαγή: Προετοιμάζοντας τη Θεσσαλία»,</a> σελ.58.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="DE"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="DE" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: DE; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="DE" style="mso-ansi-language: EL;"> </span><span style="mso-ansi-language: EL;">Οι εικόνες από τις καταστροφικές συνέπειες των τυφώνων-όπως της «Κατρίνα»
στη Ν. Ορλεάνη- τις καταστροφές των νησιών Βανουάτου ή των όλο και πιο συχνών
και επικίνδυνων ανεμοστρόβιλων, πλημμυρών, δασικών πυρκαγιών κ.λπ., δείχνουν
καθαρά τη γρήγορη κατάρρευση των δομών και μηχανισμών αντιμετώπισης
καταστροφών, καθώς και την αδυναμία του κεντρικού κράτους να αντιμετωπίσει
φαινόμενα τέτοιας έκτασης και συχνότητας. Εντωμεταξύ αυτά τα ίδια ΜΜΕ,
υποβαθμίζουν την εμφάνιση όλο και συχνότερα καταιγίδων που παίρνουν τη μορφή
τυφώνα ή κυκλώνων στη Μεσόγειο και στη χώρα, με ταχύτητες αέρα τα τελευταία
χρόνια που δεν υπήρχαν ιστορικά-βλέπε κυκλώνας «ΙΑΝΟΣ»!<o:p></o:p></span></p>
</div>
</div><b></b><p></p>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-44245029891886105712022-10-28T16:38:00.002+03:002022-10-28T16:38:20.825+03:00Η αποανάπτυξη ως ερμηνευτικό πλαίσιο για την δράση των «από κάτω»<p>Η έννοια της αποανάπτυξης υπογραμμίζει την ανάγκη απόρριψης
του φετιχισμού της ανάπτυξης των σύγχρονων οικονομιών και της οικοδόμησης
εναλλακτικών μορφών κοινωνίας, βασισμένες στην ανθεκτικότητα, τη συμμετοχή, και
κοινωνική δικαιοσύνη. Μακριά από το να είναι μια απλοϊκή απολογία της αρνητικής
ανάπτυξης (με όρους πτώσης του ΑΕΠ), ο λόγος για την αποανάπτυξη στοχεύει στην
απελευθέρωση των κοινωνιών και των «από
κάτω» τους από τους καταναγκασμούς της ανάπτυξης και στο να ανοίξει χώρο για
μια πιο κριτική προσέγγιση στη διαμόρφωση συνθηκών ευζωίας για τα κατώτερα
στρώματα των κοινωνιών. Για το λόγο αυτό, έχει γίνει σημείο συμβολής διαφόρων
ρευμάτων κριτικών ιδεών και πολιτικών δράσεων.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Από κοινωνιολογική άποψη, η αποανάπτυξη μπορεί να οριστεί ως
ένα ερμηνευτικό πλαίσιο για ένα αναδυόμενο κοινωνικό κίνημα, μέσω του οποίου οι
φορείς του συμμετέχουν σε νέες συλλογικές δράσεις. Ένα ερμηνευτικό πλαίσιο που επιτρέπει
στα άτομα να εντοπίζουν, να αντιλαμβάνονται, να ταυτοποιούν και να ονομάζουν τα
γεγονότα που βιώνουν. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ακτιβιστές κατά των αυτοκινήτων,
οι ποδηλάτες, ακτιβιστές για τα δικαιώματα των πεζών, υπερασπιστές της
βιολογικής γεωργίας, επικριτές της αστικοποίησης και οι υποστηρικτές της
ηλιακής ενέργειας και των τοπικών νομισμάτων έχουν όλοι αρχίσει να βλέπουν τις
ιδέες της αποανάπτυξης ως μια κατάλληλη αναπαράσταση για τις κοσμοθεωρίες τους
και/ή τις αντι-ηγεμονικές πρακτικές τους.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Η αποανάπτυξη ως ερμηνευτικό πλαίσιο παρέχει μια ολοκληρωμένη
διάγνωση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κοινωνία και τη συνδέει με τη
δυνατότητα δράσης πολλαπλών φορέων. Οι αποαναπτυξιακοί γίνονται
"σημαίνοντες παράγοντες" που εμπλέκονται στην παραγωγή εναλλακτικών
νοημάτων και αντι-ηγεμονικών πρακτικών, οι οποίες βρίσκονται στον αντίποδα
εκείνων που υπερασπίζονται οι κυρίαρχες συζητήσεις. Με τη σειρά του, αυτό δίνει
έμφαση στο τι είδους κοινωνικές ομάδες ηγούνται μιας τέτοιας αλλαγής και
απαιτεί ανάλυση του συνόλου των στρατηγικών και του πίνακα εναλλακτικών
επιλογών, οι οποίες επιχειρούν να οικολογικοποιήσουν το παρόν.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">«Πολιτικοί» και «α-
πολίτικοι» δρώντες<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Ο ευτελισμός της συζήτησης γύρω από τα "υποκείμενα της
αλλαγής" έχει συχνά παράσχει μια γενική αναφορά στην κοινωνία των πολιτών.
Αντίθετα, εδώ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>υιοθετούμε έναν
"ανοικτό" ορισμό της κοινωνίας των πολιτών, ο οποίος απορρίπτει πιο
κοινές(και στενότερες) αντιλήψεις. Ενώ η παραδοσιακή κοινωνία των πολιτών έχει
οριστεί ως η τάξη των ιδιοκτητών (για παράδειγμα, από τους προπάτορες του φιλελευθερισμού
όπως ο Τζον Λοκ και ο Άνταμ Φέργκιουσον), ή, πιο πρόσφατα, ο ιστός των
συνδέσμων και των μη κερδοσκοπικών οργανισμών που δημιουργούν κοινωνικό
κεφάλαιο και συμβάλλουν στην οικονομική ανάπτυξη, η κατανόηση της κοινωνίας των
πολιτών ως ανοιχτού χώρου δίνει έμφαση στη συνύπαρξη (και συχνά στον
ανταγωνισμό) διαφορετικών αξιών, στόχων και προσεγγίσεων. Ο χώρος της κοινωνίας
των πολιτών περιλαμβάνει τους "καλούς, τους κακούς και τους
άσχημους", με ορισμένες δυνάμεις μέσα σ' αυτήν που είναι φορείς αλλαγής
και άλλοι που αγωνίζονται για τη διατήρηση του <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>status quo. Επίσης, οι τρόποι δράσης
διαφέρουν, με ορισμένους να θεωρούνται "πολιτικοί", ενώ άλλοι συχνά
να χαρακτηρίζονται ως "απολίτικοι". Ωστόσο, ακόμη και αυτές οι
αναπαραστάσεις υπόκεινται σε συνεχείς αλλαγές στην ανοικτή αρένα της κοινωνίας
των πολιτών: Αυτό που θεωρείται ριζοσπαστικό σήμερα μπορεί να θεωρηθεί
mainstream αύριο και αυτό που θεωρείται «μη πολιτικό» σήμερα μπορεί να θεωρηθεί
«πολιτικό» αύριο.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Στην πραγματικότητα, στο χώρο της κοινωνίας των πολιτών, οι
ιδέες και οι ιδεολογίες επαναδιατυπώνονται συνεχώς και τα ηγεμονικά
παραδείγματα απολαμβάνουν μόνο μια προσωρινή κυριαρχία, καθώς αμφισβητούνται
από νέες απόψεις και αξίες.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Έτσι, στο πλαίσιο της κοινωνίας των πολιτών, είναι δυνατόν
να γίνει διάκριση μεταξύ "πολιτικών" και"απολίτικων"
ακτιβιστών. Οι πρώτοι είναι ομάδες που, λόγω των μεγαλύτερων αποθεμάτων
κοινωνικού κεφαλαίου και οριζόντιων πρακτικών, μπορούν να εγγυηθούν την
οικονομική ανάπτυξη και μπορεί να ενισχύσουν τις διαδικασίες εκδημοκρατισμού.
Οι τελευταίοι, είναι ομάδες που όχι μόνο αντιστέκονται στη κυβερνησιμότητα
(δηλαδή στο σύνολο των πρακτικών μέσω των οποίων οι κυβερνήσεις παράγουν
"καλούς" πολίτες, τους καταλληλότερους για την επίτευξη των
κυβερνητικών πολιτικών), αλλά εκφράζουν επίσης την απροθυμία να κυριαρχήσει ο
φετιχισμός της ανάπτυξης. Οι παραπάνω ορισμοί, δεν έχουν σκοπό να είναι
μανιχαϊστικοί, αλλά απελευθερώνουν την αντίσταση και ανοίγουν νέες δυνατότητες
για την κατανόηση της ριζοσπαστικής αλλαγής.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Το αποαναπτυξιακό
πλαίσιο<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Η λέξη De´croissance (στα γαλλικά ο όρος για την
αποανάπτυξη) εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1972 στα πρακτικά δημόσιας συζήτησης
που διοργανώθηκε στο Παρίσι από το Club du Nouvel Observateur, και αναφέρθηκε
αρκετές φορές (Amar, 1973- Georgescu-Roegen, 1979- Gorz, 1977) μετά από τη
δημοσίευση της έκθεσης "Τα όρια της ανάπτυξης" της Λέσχης της Ρώμης.
Το 1982, διοργανώθηκε στο Μόντρεαλ ένα συνέδριο με τον τίτλο Les enjeux de la
de´croissance (Οι προκλήσεις της αποανάπτυξης), αλλά η έννοια χρησιμοποιείται κυρίως
ως συνώνυμο της οικονομικής ύφεσης. Η αποανάπτυξη έγινε ακτιβιστικό σύνθημα στη
Γαλλία το 2001, στην Ιταλία το 2004 (ως Decrescita), στην Καταλονία και στην
Ισπανία το 2006 (ως Decreixement και Decrecimiento). Το σλόγκαν της
αποανάπτυξης χρησιμοποιήθηκε για να αμφισβητηθεί ο φετιχισμός της ανάπτυξης και
να διεκδικηθεί μια δημοκρατική αναδιανεμητική μείωση της κλίμακας της παραγωγής
και της κατανάλωσης στις βιομηχανικές χώρες ως μέσο για την επίτευξη της
περιβαλλοντικής βιωσιμότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ευημερίας.
Αργότερα οι ακτιβιστές και το κίνημα δράσης -ιδιαίτερα στην Ευρώπη- άρχισαν να
χρησιμοποιούν την αποανάπτυξη όχι μόνο ως σύνθημα κατά των κυρίαρχων
φαντασιώσεων, αλλά και για την προώθηση εναλλακτικών πρακτικών και τρόπων ζωής.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ο αγγλικός όρος "degrowth" εισήχθη στο πρώτο
διεθνές συνέδριο για την αποανάπτυξη στο Παρίσι το 2008, το οποίο σηματοδότησε
επίσης την καθιέρωση της αποανάπτυξης ως διεθνούς τομέα έρευνας. Ο όρος εισήλθε
στην ακαδημαϊκή συζήτηση και, από το 2010, τουλάχιστον πέντε ειδικά τεύχη
διεθνών κριτικών περιοδικών αφιερώθηκαν στο θέμα . Η αποανάπτυξη έχει επίσης
εισχωρήσει στις πολιτικές συζητήσεις και στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης,
συμπεριλαμβανομένων διάσημων εφημερίδων όπως οι Le Monde, Le Monde Diplomatique,
El Pais, La Vangaurdia, The Wall Street Journal και Financial Times.
Ταυτόχρονα, η αποανάπτυξη υπόκειται σε αποκλίσεις και συχνά αναγωγικές
ερμηνείες. Οι μαρξιστές συγγραφείς έχουν κατηγορήσει την αποανάπτυξη ότι δεν
ασχολείται με την καπιταλιστική δομή της σύγχρονης κοινωνίας με το να βασίζεται
απλά στην ηθική, τις καλές πρακτικές και τον τρόπο ζωής και όχι στην πολιτική
σύγκρουση. Άλλοι έχουν αναφερθεί στην αποανάπτυξη ως ιδεολογία, αποδίδοντάς της
έτσι αρνητική χροιά. Πολλοί συνεχίζουν να την ερμηνεύουν ως μια απλή μείωση του
ΑΕΠ, η οποία είναι μια εξαιρετικά στρεβλή και μειωτική άποψη του όρου.
Λαμβάνοντας υπόψη τον αδύναμο και αυθαίρετο χαρακτήρα του ΑΕΠ ως δείκτη οικονομικής
επίδοσης και σύμφωνα με τον Latouche (2009), οι αρχές της απο-ανάπτυξης αποτυπώνονται
καλύτερα με τον όρο "α-ανάπτυξη"( ‘a-growth’), ο οποίος υπογραμμίζει την
ανάγκη απεγκλωβισμού της κοινωνίας από την ιδεολογία της ανάπτυξης, όπως
ακριβώς ο α-θεϊσμός αποσκοπεί στο να αποκοπεί από την ύπαρξη του Θεού και την
επιρροή του στην κοινωνία. Υπάρχει μια ατελείωτη συζήτηση σχετικά με το
σύνθημα, αλλά αναμφίβολα, δεδομένου ότι η αποανάπτυξη είναι πολύ πιο πιασάρικη
πολιτικά από την α-ανάπτυξη, ο όρος απολαμβάνει όλο και μεγαλύτερη διάδοση.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Σε κάθε περίπτωση η αποανάπτυξη δεν είναι μόνο μια οικονομική
έννοια. Ξεκίνησε στην αρχή του εικοστού πρώτου αιώνα ως κίνητρο από ακτιβιστές,
έχει γίνει ένα ερμηνευτικό πλαίσιο που συγκροτείται από μια μεγάλη σειρά προβληματισμών,
στόχων, στρατηγικών και δράσεων. Επιπλέον, ως μια περίπτωση επιστήμης που
καθοδηγείται από ακτιβιστές, η αποανάπτυξη γίνεται επίσης μια έννοια που
συζητείται στην ακαδημαϊκή κοινότητα και μπορεί να φιλοδοξεί να γίνει ένα νέο
παράδειγμα για ριζοσπαστικές αλλαγές. Η αποανάπτυξη έχει πολλαπλές πνευματικές
πηγές που διατυπώνουν μια διάγνωση της μη βιώσιμης ουσίας της καπιταλιστικής
κοινωνίας και προσφέρει μια πρόβλεψη για κοινωνικά βιώσιμο μετασχηματισμό. Τα
τέσσερα πιο εξέχοντα ρεύματα σκέψης που ενσωματώνουν την αποανάπτυξη είναι:<o:p></o:p></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]-->τα <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">οικονομικά
και οικολογικά όρια της ανάπτυξης</b>, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]-->τα <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">κοινωνικά
όρια της ανάπτυξης και της ευημερίας</b>, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]-->τα <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ανθρωπολογικά
όρια της ανάπτυξης και η πολιτισμική κριτική τη</b>ς, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]-->τα <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">δημοκρατικά
και δικαιϊκά όρια της ανάπτυξης</b>. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Για τα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>οικολογικά και
τα οικονομικά όρια της ανάπτυξης αναφερόμαστε σε ένα παλιότερο κείμενό μας: <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/229246_adiexodo-toy-kapitalistikoy-monteloy-anaptyxis1-ta-hrimatooikonomika-kai">«Το
αδιέξοδο του καπιταλιστικού μοντέλου «ανάπτυξης», τα χρηματοοικονομικά και
οικολογικά χρέη»</a><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η κοινωνική κριτική
στην ανάπτυξη ασχολείται σε μεγάλο βαθμό με το ρόλο που διαδραματίζουν τα αγαθά
κοινωνικής θέσης στην επίτευξη της ευημερίας. Πράγματι, η άνιση κατανομή και
πρόσβαση σε αυτά τα αγαθά δημιουργεί συχνά κοινωνικές ανισορροπίες που οδηγούν
σε ένα σπιράλ συνεχώς αυξανόμενης κατανάλωσης . Επιπλέον, η επιτάχυνση της ανάπτυξης
έχει συχνά ως αποτέλεσμα περισσότερες ώρες εργασίας και λιγότερη ισορροπία
μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και επίσης επιβαρύνει τους
κοινωνικούς δεσμούς και τη συνοχή. Με τη σειρά του, αυτό εξηγεί γιατί οι
αυξήσεις του ΑΕΠ δεν συμβάλλουν σημαντικά και στην αύξηση της ευημερίας και της
γενικής ευτυχίας, στις κοινωνίες όπου τουλάχιστον η ικανοποίηση των βασικών
αναγκών έχει επιτευχθεί (παράδοξο του Easterlin, 1974)<a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/%CE%97%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%80%CF%84%CF%85%CE%BE%CE%B7%20%CF%89%CF%82%20%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%AF%CF%83%CE%B9%CE%BF%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B4%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B7%20%CF%84%CF%89%CE%BD%20%C2%AB%CE%B1%CF%80%CF%8C%20%CE%BA%CE%AC%CF%84%CF%89%C2%BB.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Οι <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/305716_o-kyriarhos-anthropologikos-typos-kai-i-simerini-systimiki-krisi">ανθρωπολογικές
και πολιτισμικές κριτικές</a> αμφισβητούν τα θεωρητικά θεμέλια της νεοκλασικής
οικονομικής επιστήμης και τις προσπάθειές της να απλοποιήσει την πολυπλοκότητα
των ανθρώπων και των διαπροσωπικών σχέσεων σε εκείνες των ατόμων που επιδιώκουν
το συμφέρον τους, την ευχαρίστηση και τη μεγιστοποίηση της χρησιμότητας. Το
"αντι-ωφελιμιστικό κίνημα στις κοινωνικές επιστήμες" για παράδειγμα, υποστηρίζει
ότι η οικονομία του δώρου, που βασίζεται στην αμοιβαιότητα, είναι καταλληλότερη
για τη διατήρηση των σημαντικών ισορροπιών και ενισχύει τις ανθρώπινες
αλληλεπιδράσεις. Διάφορες πολιτισμικές έρευνες έχουν επικρίνει τις θεωρίες
ανάπτυξης που βασίζονται σε ένα απλουστευτικό <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">συνεχές της προόδου</b> από τις «αναπτυσσόμενες» προς στις «αναπτυγμένες»
χώρες. Μάλιστα, ορισμένοι αναλυτές έχουν υποστηρίξει ότι οι καταναγκασμοί της
ανάπτυξης εκφυλίζουν τη δημοκρατία, κυρίως με την ενίσχυση της επιρροής των
τεχνοκρατικών εξουσιών στα ηνία των κυβερνήσεων. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Καθώς η ανάπτυξη θεωρείται ως ο μόνος τρόπος για την
παραγωγή ευημερίας και την επίτευξη προόδου, η δημοκρατική λήψη αποφάσεων καθίσταται
–στην καλύτερη περίπτωση-επικουρική της οικονομικής διακυβέρνησης, η οποία -
λόγω της προώθησης των τεχνικών ρυθμίσεων - είναι καλύτερο να ανατεθεί σε
ειδικούς. Ως αποτέλεσμα, η αντιπροσωπευτική δημοκρατία αποδυναμώνεται (όπως
αποδεικνύεται από την άνοδο της τεχνοκρατίας σε όλο τον στον κόσμο και, πιο
πρόσφατα, σε χώρες της Ευρώπης που μαστίζονται από την κρίση, όπως η Ελλάδα και
η Ιταλία) και αναδύεται μια βαθιά διάσταση μεταξύ των στόχων της δημοκρατίας
και εκείνων της ανάπτυξης.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Τον περασμένο αιώνα, το φαντασιακό των πολιτών είχε
καθορισθεί από μια εξουσία που πηγάζει από τα δημοκρατικά καθεστώτα (μέσω της
κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης) και από την ελεύθερη επιχειρηματικότητα της
αγοράς (από το αστικό ιδεώδες). Μια τέτοια διαρκής διασύνδεση μεταξύ
δημοκρατικών κρατών και των ελεύθερων αγορών, που από το 1990 και μετά
ενισχύθηκε από την πτώση του σοβιετικού μπλοκ, σήμαινε ότι το δημόσιο καλό
μπορεί να επιτευχθεί μέσω των οικονομικών επιδόσεων, μετατρέποντας έτσι την
επιταγή της ανάπτυξης στην κύρια δημόσια πολιτική των κομμάτων και του κράτους.
Ωστόσο, η σημερινή κρίση του καπιταλισμού, η οποία είναι βαθιά συνδεδεμένη με
τα φυσικά όρια της ανάπτυξης, συμβάλλει στη διάβρωση των δημοκρατικών δικαιωμάτων
σε πολλές χώρες. Κατά συνέπεια, η διατήρηση του καπιταλιστικού status quo και η
ανάπτυξη για χάρη της ανάπτυξης συνεπάγονται μια πολιτική απομάκρυνσης από την
επίτευξη του «Κοινού Καλού».<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Έτσι, είναι σαφές ότι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία στον
καπιταλιστικό κόσμο είναι μόνο εργαλείο για τον πραγματικό στόχο, δηλαδή την
καπιταλιστική ανάπτυξη. Εάν θέλουμε η καπιταλιστική κρίση <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/231881_pame-gia-katarreysi">να μην
καταλήξει σε κατάρρευση</a>, αλλά να αντιμετωπιστεί με βιώσιμο τρόπο και να
υπάρξει μια προοπτική μακροχρόνιας ευτοπικής διεξόδου προς την κατεύθυνση του
πλαισίου που βάζει η αποανάπτυξη, τότε νέα φαντασιακά που φτάνουν πέρα από τα ιδεώδη
τα βασισμένα στην ανάπτυξη και την αγορά πρέπει να προσδιοριστούν και να γίνουν
κυρίαρχα. Είναι απαραίτητο να διαμορφωθούν οι <a href="https://www.efsyn.gr/node/278723">στρατηγικές και πρακτικές της
Αποανάπτυξης</a>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ζούμε σε έναν καπιταλιστικό κόσμο που καταρρέει, και πέρα
από την αντίσταση, η δημιουργία θετικών προοπτικών, η διαμόρφωση και -
περισσότερο από οτιδήποτε – η υλοποίηση ενός αλληλέγγυου αποαναπτυξιακού οράματος,
είναι ιδιαίτερης σημασίας, σήμερα. Επίσης <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/344401_i-ennoia-toy-koinotismoy-einai-kombiki-simera">κομβική
έννοια για την υλοποίηση αυτού του οράματος είναι ο Κοινοτισμός.</a><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/%CE%97%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%80%CF%84%CF%85%CE%BE%CE%B7%20%CF%89%CF%82%20%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%AF%CF%83%CE%B9%CE%BF%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B4%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B7%20%CF%84%CF%89%CE%BD%20%C2%AB%CE%B1%CF%80%CF%8C%20%CE%BA%CE%AC%CF%84%CF%89%C2%BB.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Από τη
δεκαετία του 1970 παρατηρήθηκε για πρώτη φορά το παράδοξο
(«Easterlin-Paradox»,1974), σύμφωνα με το οποίο: Η ικανοποίηση και η ποιότητα
ζωής των ανθρώπων, από ένα σημείο και μετά, δεν εξαρτάται από την αύξηση του
εισοδήματος και της κατανάλωσης, αλλά πολύ περισσότερο από άλλους παράγοντες.<o:p></o:p></p>
</div>
</div>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-25706952653752751172022-10-28T16:35:00.003+03:002022-10-28T16:35:48.275+03:00Έρχεται το τέλος της δυτικής «ευημερίας»;<p> <span style="color: #222222; font-family: Georgia, "serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%;">Θα μπορούσε να έχει
αρχίσει<b> ήδη το Endgame</b>, σκέφτονται πολλοί συστημικοί
οικονομολόγοι-μεταξύ των οποίων και ο <b>Claudio Borio</b>, επικεφαλής
οικονομολόγος της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIZ)</span><a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/6305769#_ftn1"><span style="color: #a64b1f; font-family: Georgia, "serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; text-decoration-line: none;">[1]</span></a><span style="color: #222222; font-family: Georgia, "serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%;">, του κεντρικού οργάνου των παγκόσμιων
κεντρικών τραπεζών. Για αυτούς έχει συσσωρευτεί επί δεκαετίες μια προβληματική
κατάσταση, η οποία τώρα απειλεί να εκτονωθεί σε ένα μεγάλο παγκόσμιο οικονομικό
χάος - ένα τελικό παιχνίδι για την «παγκόσμια ευημερία».</span></p><p class="MsoNormal"><span style="color: #222222; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">
Ένα «Τελικό Παιχνίδι» στο οποίο όχι μόνο ο πληθωρισμός θα τρελαθεί και τα
χρηματιστήρια θα καταρρεύσουν, αλλά και κρίσεις πείνας, κοινωνικές αναταραχές
και περαιτέρω διεθνείς συγκρούσεις θα συγκλονίσουν τον κόσμο, όπου οι
φτωχότεροι πλήττονται ιδιαίτερα σκληρά<br />
Η επικεφαλής του ΔΝΤ Georgieva εκτιμά ότι υπάρχει προς το παρόν η απειλή μιας
διεθνούς οικονομικής κατάρρευσης και ύφεσης. Ακόμη και αν η οικονομική παραγωγή
συνεχίσει να αυξάνεται, «θα μοιάζει με ύφεση, επειδή τα πραγματικά εισοδήματα
συρρικνώνονται και οι τιμές αυξάνονται», δήλωσε.<br />
Οι φτωχότερες χώρες έχουν ήδη πληγεί ιδιαίτερα σκληρά. Μια διεθνής κρίση χρέους
υφίσταται εδώ και μήνες. Το ένα τέταρτο των αναδυόμενων χωρών και πάνω από το
60% των αναπτυσσόμενων χωρών είναι είτε αφερέγγυες είτε απειλούνται έντονα με
χρεοκοπία, σύμφωνα με την καταμέτρηση του ΔΝΤ. Τα τρόφιμα είναι ακριβά- η
ενέργεια είναι εν μέρει απλησίαστη, επίσης επειδή η Γερμανία και η υπόλοιπη
Δυτική Ευρώπη αγοράζουν στις αγορές υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG).<br />
«Επί τρία χρόνια βιώσαμε το ένα σοκ μετά το άλλο. Πρώτα το Covid. Στη συνέχεια,
η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Επιπλέον, κλιματικές καταστροφές σε όλες
τις ηπείρους», λέει η Georgieva. Επειδή ο συστημικός ανταγωνισμός μεταξύ της
«δημοκρατικής» Δύσης και «αυταρχικών κρατών» όπως η Κίνα, η Ρωσία ή η Σαουδική
Αραβία γίνεται όλο και πιο εμφανής, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου σημεία
εκκίνησης για την εξεύρεση κοινών λύσεων - σε αντίθεση με την οικονομική κρίση
του 2008 και του 2009.<br />
Από την άλλη, τους ιθύνοντες του καπιταλισμού τους απασχολεί η εξέλιξη
μιας γιγαντιαίας αύξησης του χρέους: κράτη, εταιρείες και ιδιώτες έχουν
δημιουργήσει όλο και μεγαλύτερες υποχρεώσεις. Σήμερα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις
του Ινστιτούτου Διεθνών Οικονομικών η <b>αξία του ακαθάριστου χρέους
είναι περίπου 3,5 φορές το παγκόσμιο οικονομικό προϊόν</b>. Επειδή η
εξυπηρέτηση του χρέους γινόταν όλο και πιο φθηνή μέχρι πρόσφατα, το ολοένα και
υψηλότερο χρέος φαινόταν μη προβληματικό. Τώρα όμως έρχεται ο λογαριασμός της
μέχρι τώρα 40ετούς εποχής των ολοένα και φθηνότερων δανείων.<br />
Σχεδόν όλα τα περιουσιακά στοιχεία εξακολουθούν να αποτιμώνται πολύ υψηλά
από ότι είναι στην πραγματικότητα. Ακίνητα, μετοχές, ομόλογα, μη εισηγμένες
εταιρείες, εκλεκτά κρασιά, πνευματικά δικαιώματα τραγουδιών - ο κατάλογος των
διογκωμένων τιμών των περιουσιακών στοιχείων είναι ατελείωτος. Με γνώμονα το
φθηνό χρήμα, οι αποτιμήσεις συνέχισαν να αυξάνονται. Και ακόμη και αν εν τω
μεταξύ μειώνονται, φαίνεται ότι υπάρχει ακόμη πολύς αέρας σε αυτή τη </span><a href="https://www.spiegel.de/wirtschaft/soziales/inflation-und-rezessionsangst-das-ende-der-wunderboerse-a-d37eaebf-29da-4184-a8d5-a37d49f379de"><b><span style="color: #a64b1f; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; text-decoration: none; text-underline: none;">μέγα-
φούσκα</span></b></a><b><span style="color: #222222; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">.</span></b><span style="color: #222222; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><br />
Για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι πολιτικοί και οι χρηματοπιστωτικές αγορές
πόνταραν στο γεγονός ότι η παγκοσμιοποιημένη οικονομία προσφέρει σχεδόν
ατελείωτες δυνατότητες παραγωγής και «αέναης ανάπτυξης». Μια ευέλικτη παγκόσμια
προσφορά αγαθών και μια διεθνώς κινητή εργασία φαινόταν ότι εξασφάλιζε - χωρίς
τον κίνδυνο του πληθωρισμού-και την αύξηση της ποσότητας του χρήματος και των
πιστώσεων για να τροφοδοτηθεί η απαραίτητη ζήτηση.<br />
Όμως τώρα γίνεται φανερό ότι η οικονομία προσκρούει σε αξεπέραστα όρια: Όχι μόνο
στα όρια που θέτουν οι δυνατότητες των τοπικών και πλανητικών οικοσυστημάτων,
οι φυσικοί πόροι και η ίδια η φύση. Η υγειονομική κρίση του Κορονοϊού, η οποία
εξακολουθεί να είναι οξεία ιδίως στην Κίνα, έχει προκαλέσει τη διάλυση πολλών
διασυνοριακών αλυσίδων εφοδιασμού. Λειτουργεί ως ενισχυτής των ήδη ορατών
οικονομικοπολιτικών διαχωριστικών γραμμών, ιδίως μεταξύ δημοκρατικών και
αυταρχικών συστημάτων. Ο πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας έχει θέσει υπό
θεμελιώδη αμφισβήτηση τον ενεργειακό εφοδιασμό της Γερμανίας και της Ευρώπης -
και έχει εκτοξεύσει τις τιμές παγκοσμίως.<br />
Παράλληλα, ο αριθμός των ατόμων σε ηλικία απασχόλησης </span><a href="https://www.spiegel.de/wirtschaft/soziales/russland-und-die-demografische-krise-wladimir-putin-und-das-peak-power-syndrom-a-2e8bfaf5-0ceb-4f76-b954-36422df93459"><span style="color: #a64b1f; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; text-decoration: none; text-underline: none;">συρρικνώνεται
σε όλο και περισσότερες χώρες</span></a><span style="color: #222222; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">-
ιδίως στη Δύση και την Ευρώπη, αλλά τώρα και στην Κίνα-μειώνοντας μακροπρόθεσμα
τις οικονομικές δραστηριότητες σε κάθε χώρα. Υπάρχει μια «μεγάλη δημογραφική
αντιστροφή».<br />
Τώρα </span><a href="https://www.spiegel.de/wirtschaft/soziales/klima-konjunktur-und-chaos-aera-der-knappheiten-kolumne-a-2397f9a2-5860-44b3-9da6-6b256d9bd642"><b><span style="color: #a64b1f; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; text-decoration: none; text-underline: none;">αρχίζει
μια εποχή πραγματικής σπανιότητας</span></b></a><span style="color: #222222; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">.<br />
Τα προγράμματα τόνωσης της οικονομίας των κρατών και τα μέτρα στήριξης
δισεκατομμυρίων δολαρίων των κεντρικών τραπεζών κατά τη διάρκεια της κρίσης της
Κορόνας, μόλις τώρα αρχίζουν να δείχνουν τα αποτελέσματά τους: λιγότερη
προσφορά, μεγαλύτερη ζήτηση. Δεν είναι περίεργο που ο πληθωρισμός έχει αυξηθεί τόσο
απότομα.<br />
Οι κεντρικές τράπεζες, αν και με καθυστέρηση, αντέδρασαν και άρχισαν να ανεβάζουν
με γοργούς ρυθμούς τα επιτόκια σε όλο τον κόσμο. Παρά τον κίνδυνο να
προκαλέσουν μια βαθιά παγκόσμια ύφεση, το ΔΝΤ τις ενθαρρύνει ρητά να το κάνουν
αυτό. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="color: #222222; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Πόσο όμως πρέπει να
αυξηθούν τα επιτόκια;<br />
Στη φάση του υψηλού πληθωρισμού, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>οι κεντρικές τράπεζες πρέπει να διατηρούν τα
βασικά επιτόκια πάνω από το ποσοστό πληθωρισμού για να περιορίσουν τη δυναμική
του. Όσο το «πραγματικό επιτόκιο» (βασικό επιτόκιο μείον τον πληθωρισμό) είναι
αρνητικό, τείνει να οδηγεί την οικονομία σε περαιτέρω ανάπτυξη.<br />
Επί του παρόντος, το πραγματικό επιτόκιο εξακολουθεί να είναι έντονα αρνητικό.
Τα βασικά επιτόκια μείον το ποσοστό αύξησης των τιμών εξακολουθούν να είναι -3%
και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, ενώ θα έπρεπε να αυξηθούν σε 5% με 7%,
προκειμένου να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα φρεναρίσματος του
πληθωρισμού. Όσο πιο εύθραυστη είναι μια καπιταλιστική οικονομία, τόσο
υψηλότερα θα πρέπει να αυξηθούν τα επιτόκια. Ένα σκληροπυρηνικό σενάριο. Μπορεί
να το αντέξουν οι καπιταλιστικές οικονομίες;<br />
Είναι προφανές ότι ένα τέτοιο πλήρες φρένο θα οδηγήσει σε τεράστιες στρεβλώσεις
στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Οι διογκωμένες αποτιμήσεις θα μπορούσαν να
καταρρεύσουν πολύ γρήγορα υπό αυτές τις συνθήκες. Το «Endgame» θα καταλήξει σε
ένα γιγαντιαίο οικονομικό κραχ, συμπεριλαμβανομένων των κρίσεων δημόσιου χρέους
και της κατάρρευσης των χρηματιστηρίων.<br />
Στη φθινοπωρινή σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας οι ιθύνοντές τους
έχουν ως στόχο την αποτροπή ενός τέτοιου άτακτου παγκόσμιου κραχ και τη
σταδιακή και ομαλή αποδιάρθρωση της αρχιτεκτονικής του χρέους - με περικοπές
χρέους για τις φτωχότερες χώρες, συνετή δημοσιονομική πολιτική στις
πλουσιότερες χώρες και μέτρα στήριξης κατά των επιθέσεων πανικού στα
χρηματιστήρια.<br />
Το πόσο δύσκολο είναι να διατηρηθεί αυτή η ισορροπία φαίνεται σήμερα στο
Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο είναι η πρώτη καθιερωμένη οικονομία που βιώνει τη
δύναμη με την οποία η νέα εποχή του σφιχτού χρήματος </span><a href="https://www.efsyn.gr/stiles/ano-kato/363220_i-endoxi-panolethria-tis-thatser-toy-21oy-aiona"><span style="color: #a64b1f; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; text-decoration: none; text-underline: none;">μπορεί
να τιμωρήσει τα λάθη της πολιτικής</span></a><span style="color: #222222; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">.
Αυτό προκλήθηκε από την ανακοίνωση της νέας βρετανικής κυβέρνησης για αύξηση
των δαπανών και ταυτόχρονη μείωση των φόρων - αυξάνοντας έτσι περαιτέρω το ήδη
υψηλό δημόσιο χρέος</span><a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/6305769#_ftn2"><span style="color: #a64b1f; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; text-decoration: none; text-underline: none;">[2]</span></a><span style="color: #222222; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">.<br />
Το «Endgame» μόλις άρχισε. Το πώς θα εξελιχθεί είναι ανοιχτό.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="color: #222222; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><br />
Εμείς, από πολύ νωρίς ισχυρισθήκαμε σε άρθρο μας εδώ ότι: Η οικονομική
κρίση, όπως φαίνεται να εκφράζεται σήμερα, οφείλεται στο γεγονός ότι η
καπιταλιστική οικονομία κινείται πλέον με βάση το χρέος. Είχαμε παντού
αυξανόμενα επίπεδα χρέους. Των νοικοκυριών, των επιχειρήσεων, των κυβερνήσεων.
Με τη μορφή καταναλωτικών χρεών, χρηματοπιστωτικών επενδύσεων, δημοσίων χρεών,
εξωτερικών χρεών σε κάθε χώρα. Το χρέος χρησιμοποιήθηκε σαν μηχανισμός, ώστε η
κατανάλωση να γίνει ο βασικός μοχλός της καπιταλιστικής ανάπτυξης, μιας
ανάπτυξης που οδηγεί στο<b> </b></span><a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/229246_adiexodo-toy-kapitalistikoy-monteloy-anaptyxis1-ta-hrimatooikonomika-kai"><b><span style="color: #a64b1f; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; text-decoration: none; text-underline: none;">αδιέξοδο
του καπιταλιστικού μοντέλου με τα χρηματοοικονομικά και οικολογικά χρέη που
δημιουργεί για τις επόμενες γενιές.</span></b></a><span style="color: #222222; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><br />
Η ιδεολογία της «ανάπτυξης» </span><a href="https://www.efsyn.gr/node/267772"><span style="color: #a64b1f; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; text-decoration: none; text-underline: none;">έχει διαβρώσει την κυρίαρχη πολιτική
πρακτική των κυβερνήσεων</span></a><span style="color: #222222; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"> παντού
και την υποτάσσει όχι στις ανάγκες των κοινωνιών-σε αυτές υπόσχονται πάντα την
αφθονία και την «ευημερία»- αλλά στις ανάγκες των μη ρυθμιζόμενων κεφαλαίων και
των απελευθερωμένων αγορών.<br />
Η κατεύθυνση της αποανάπτυξης υποστηρίζει αντίθετα ότι η αφθονία μπορεί να
βρεθεί στη σ<b>την επάρκεια</b>. Η αφθονία και η επάρκεια είναι ένα θέμα </span><a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/325575_o-thisayros-ton-dianthropinon-sheseon"><span style="color: #a64b1f; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; text-decoration: none; text-underline: none;">σχεσιακών
αγαθών</span></a><span style="color: #222222; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">, όχι υλικών. Είναι
θέμα αυτονομίας, φιλικότητας και </span><a href="https://www.efsyn.gr/node/244841"><span style="color: #a64b1f; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; text-decoration: none; text-underline: none;">ευζωίας.</span></a><span style="color: #222222; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"> Μόνο μια κοινωνία που αποφασίζει
ότι «έχει αρκετά» και περιορίζει τον εαυτό της από την επιδίωξη αυτού που
μπορεί να επιδιωχθεί, μπορεί να λύσει το πρόβλημα της σπανιότητας,
ικανοποιώντας τον εαυτό της με ό,τι είναι διαθέσιμο. <b>Μόνο μια κοινωνία
που είναι ισότιμη και μοιράζεται ό, τι είναι διαθέσιμο μπορεί να ξεφύγει από
τις ανισότητες που διατηρούν την αστάθεια και δημιουργούν μια αίσθηση της
γενικευμένης σπανιότητας και του ανικανοποίητου.</b><br />
<br />
<br />
</span><a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/6305769#_ftnref1"><span style="color: #a64b1f; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; text-decoration: none; text-underline: none;">[1]</span></a><span style="color: #222222; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"> </span><a href="https://www.bis.org/speeches/sp220908.pdf"><span style="color: #a64b1f; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; text-decoration: none; text-underline: none;">https://www.bis.org/speeches/sp220908.pdf</span></a><span style="color: #222222; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><br />
<br />
<br />
</span><a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/6305769#_ftnref2"><span style="color: #a64b1f; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; text-decoration: none; text-underline: none;">[2]</span></a><span style="color: #222222; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"> Η ανακοίνωση αυτού του προγράμματος
προκάλεσε την απώλεια εμπιστοσύνης των αγορών με κατακρήμνιση της στερλίνας,
νομισματική κρίση και θεαματική αύξηση των αποδόσεων των κρατικών ομολόγων. Η
συναλλαγματική ισοτιμία της λίρας έπεφτε δραστικά, τα βρετανικά κρατικά ομόλογα
αδιάθετα, με αποτέλεσμα η Τράπεζα της Αγγλίας να αναγκαστεί να παρέμβει στις
χρηματοπιστωτικές αγορές για να αποτρέψει την κατάρρευση των συνταξιοδοτικών
ταμείων. Η κεντρική τράπεζα του Λονδίνου πρέπει στην πραγματικότητα να βάλει
φρένο στον καλπάζοντα πληθωρισμό. Τώρα έχει ουσιαστικά αναγκαστεί από την
κυβέρνηση να κάνει το αντίθετο. Έτσι οι αγορές υποχρέωσαν την πρωθυπουργό του
Ηνωμένου Βασιλείου Liz Truss στην αποπομπή του υπουργού της των Οικονομικών
Kwasi Kwarteng, ενώ στη συνέχεια αναγκάσθηκε να παραιτηθεί και η ίδια,
προκαλώντας ταυτόχρονα και πολιτική κρίση στη χώρα!</span><o:p></o:p></p>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-86564430726956599022022-10-28T16:32:00.004+03:002022-10-28T16:32:51.517+03:00Εκπροσώπηση και Άμεση Δημοκρατία<p> <b>Οι λειτουργικές αρχές
της δημοκρατίας απασχολούν και στοιχειώνουν το πνεύμα των αμεσοδημοκρατών
οραματιστών</b></p><p class="MsoNormal">
<br />
Στη σημερινή «αντιπροσωπευτική» κοινοβουλευτική δημοκρατία, η <b>αντιπροσώπευση</b>
μέσα από το κομματικό σύστημα, έχει οδηγήσει σε νέας μορφής ολιγαρχία, επειδή
οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και διανομής ευνοούν τις οικονομικές ελίτ
να κυριαρχούν και στους κρατικούς μηχανισμούς, με αποτέλεσμα ένα κράτος πάνω
από την κοινωνία και μια κυβέρνηση στην υπηρεσία αυτών των ελίτ-παλιά όλες τις
πολιτικοοικονομικές ελίτ τις συμπεριλαμβάναμε στην έννοια της αστικής τάξης,
που όμως στις μετανεωτερικές κοινωνίες με τη μεγάλη διαφοροποίηση στην
κοινωνική διαστρωμάτωση δεν μπορεί να εκφράσει τη σημερινή κοινωνική
πραγματικότητα.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Επειδή λοιπόν στις σημερινές ανισόρροπες απαλλοτριωτικές
κοινωνίες, η αντιπροσώπευση στιγματίσθηκε δικαιολογημένα από <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">την κλοπή</b> της πραγματικής εξουσίας από
τα χέρια των πολιτών, αυτή έχει γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος που έχει φορτωθεί
τις αποτυχίες ενός ολόκληρου ανισόρροπου και παρακμιακού πολιτικού συστήματος
στα μάτια και τον νου των αμεσοδημοκρατών στοχαστών. Όπως για την έννοια της
δημοκρατίας που σήμερα έχει συνδεθεί με την «αντιπροσωπευτική», προτείνουν την
έννοια της «άμεσης Δημοκρατίας», έτσι προτείνουν επίσης αντί της έννοιας της
αντιπροσώπευσης την έννοια της <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">εκπροσώπησης,</b>
στις απαραίτητες διεργασίες οργανωτικές ή λειτουργικές για την πραγμάτωση νέων
κοινωνιών άμεσης δημοκρατίας. <b><br />
</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Και στα πλαίσια μιας <b>αμεσοδημοκρατικής
πολιτείας,</b> για να υλοποιηθεί μια- διαφορετική της κοινοβουλευτικής -αναδιανεμητική
εξουσία, πάνω στα πρακτικά οργανωτικά και λειτουργικά προβλήματα της υλοποίησής
της, η εκπροσώπηση είναι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μια αναγκαία
διεργασία συντονισμού και διαβούλευσης. Είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική η
εκπροσώπηση των συνελεύσεων των πολιτών σε ανώτερα επίπεδα διαβούλευσης για να
δικτυωθούν και να λειτουργήσουν συντονισμένα πολιτειακές τοπικές κοινότητες,
δήμοι και περιφέρειες στο δρόμο προς τη θέσμιση και τη λειτουργία μιας
Κοινοπολιτείας της Κοινότητας των Κοινοτήτων. </span><br />
<br />
Οι αμεσοδημοκράτες-κοινοτιστές μιλούν και γράφουν για συνελεύσεις που κληρώνουν
και εκλέγουν συμβούλια, για <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ανακλητούς
σύμβουλους</b> που συμμετέχουν κι αυτοί για διαβούλευση και λήψη αποφάσεων σε
μια ανώτερης βαθμίδας συνέλευση και εκλέγουν κάποιο <b>Εκτελεστικό Συντονιστικό
Συμβούλιο </b>με συντονιστικό και εκτελεστικό ρόλο. Δηλαδή όταν
αναγκάζονται να μιλήσουν<u> <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">επί του
πρακτέου</b>,</u> για το πώς μπορεί να λειτουργήσει μια θεσμικά ορισμένη
αμεσοδημοκρατία, δεν μπορούν παρά να προσφύγουν στην περιγραφή ουσιαστικά
«εκπροσωπευτικών» διεργασιών τις οποίες βέβαια διαχωρίζουν από τους κακούς
δαίμονες τις «αντιπροσωπευτικές» διεργασίες μέσω των κάθε 4-5 χρόνων γενικών
εκλογών στο σημερινό εκλογικό σώμα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Όταν εστιάζουν επί της οργανωτικής ουσίας μιας αμεσοδημοκρατικής
πολιτείας προσπαθούν να περιγράψουν πώς μπορούν να δικτυωθούν οι κοινωνίες σε
υπερτοπικό επίπεδο. Η <b>εκπροσωπευτική λογική</b> όσο και να θέλει να την
αποφεύγει κανείς είναι εμμέσως πρόδηλη κι αναπόφευκτη .<br />
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">«Η
οργανωτική μορφή , πολύ σχηματικά και συνοπτικά μπορεί να είναι η εξής: οι
γενικές συνελεύσεις στη βάση είναι η κύρια πηγή των αποφάσεων και της εξουσίας
. Συνελεύσεις των δήμων και των περιφερειών εκλέγουν ή κληρώνουν τα Συμβούλια,
τα οποία είναι υπόλογα στις συνελεύσεις και ανακλητά από αυτές .Τα Συμβούλια σε
δεύτερη φάση συγκροτούν τη Συνέλευση των Συμβουλίων, που είναι υπόλογη στις
συνελεύσεις και από την οποία μπορεί ενδεχομένως να ορισθεί ένα Εκτελεστικό
Συμβούλιο ως συντονιστικό κι εκτελεστικό όργανο, υπόλογο με τη σειρά του στη
Συνέλευση των Συμβουλίων κι ανακλητό από αυτή .»</span></i>, <span style="mso-bidi-font-weight: bold;">γράφει<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ο Γ. Οικονόμου<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στο Κεφ. 4 ( ΜΕΡΟΣ
IV ) του βιβλίου του: «ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΞΑΝΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ»<b><br />
</b></span>Σε αυτό θα προσθέσουμε όμως και το απαραίτητο χαρακτηριστικό της <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">διαβούλευσης</b> στο από βαθμίδα σε βαθμίδα
εξελισσόμενο <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Σύστημα Συμβουλίων</b>. Τα
Συμβούλια-το λέει και η ίδια η ελληνική λέξη: <b>Συν-βουλεύομαι- </b>δεν έχουν
μόνο παθητικό κι άβουλο ρόλο της εκτέλεσης αποφάσεων και του συντονισμού, αλλά
από τη στιγμή συμμετέχουν σε Συνέλευση Συμβουλίων, αποτελούν σώματα που
συνέρχονται <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">και για να αποφασίσουν</b> -στη
βάση των προτάσεων των συνελεύσεων που εκπροσωπούν, αλλά και προτάσεων
αντιμετώπισης επειγόντων νέων προβλημάτων που δεν έχουν προλάβει να
αντιμετωπίσουν οι συνελεύσεις των πολιτών -τι θα προτείνουν στην ανώτερης
βαθμίδας Συνέλευση Συμβουλίων. <br />
Για ένα κατεπείγον ζήτημα παράδειγμα, μιας θαλάσσιας ρύπανσης ή μιας γρήγορα
μεταδιδόμενης πυρκαγιάς, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που θα πρέπει να
αντιμετωπισθεί άμεσα, δεν πρέπει να περιμένουμε πρώτα να κινητοποιηθεί όλο το
κοινωνικό σώμα από τη βάση με τις συνελεύσεις των πολιτών μέσα από τις
χρονοβόρες διεργασίες συναπόφασης, γιατί τότε « ζήτω που καήκαμε». <span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Να πιάνει φωτιά δηλαδή το σπίτι μας και όσοι
το αντιλαμβάνονται πρώτοι να πρέπει πρώτα να ρωτήσουν όλους τους κατοίκους
ακόμη και τα μικρά παιδιά για το τι πρέπει άμεσα να γίνει . Μια τέτοια <b>εμμονή
στη</b> <b>δημοκρατικότητα </b>μπορεί να αποβεί μοιραία και καταστροφική για τον
τοπικό πληθυσμό. </span><br />
<b><br />
</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Άρα θα πρέπει οι συνελεύσεις να
έχουν αποφανθεί από πριν για την<b> ανάγκη ιεράρχησης των ζητημάτων </b>και
ποια είναι εκείνα τα ζητήματα για τα οποία δικαιούνται τα Συμβούλια να παίρνουν
αποφάσεις από το δικό τους επίπεδο χωρίς να μεσολαβούν οι συνελεύσεις και …η
χρονοτριβή τους.</span><br />
Άρα τα Συμβούλια θα πρέπει να λαμβάνουν κάποιες αποφάσεις από μόνα τους, αλλά
βέβαια όχι χωρίς λογοδοσία στις συνελεύσεις που τα εξέλεξαν. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Λόγον διδόναι</b>! Λέγανε στην
αρχαιοελληνική δημοκρατία. Το ότι μπορούν να παρθούν και λάθος αποφάσεις είναι
αναπόφευκτο, αλλά για αυτό θα πρέπει να υπάρχει λογοδοσία στις συνελεύσεις,
γιατί πάντα η συναπόφαση των πολλών έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να είναι πιο
σωστή, χωρίς να είναι και αντικειμενικά πάντα η πιο ιδανική. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Οι πολιτικές
διαδικασίες κάνουν το πολίτευμα ή το πολίτευμα τις διαδικασίες ;<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Το ερώτημα είναι σαν αυτό που διερωτάται κανείς αν «η κότα
γέννησε το αυγό ή το αυγό την κότα»!<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.politeianet.gr/books/9786188485143-oikonomou-n-giorgos-athens-school-dimiourgontas-xana-tin-politiki-330151">Ο <b>Γ.
Οικονόμου</b> </a>στην προσπάθεια του να ορίσει τι ακριβώς περιλαμβάνει η
άμεση δημοκρατία δεν θα αποφύγει αυτό για το οποίο κατηγορεί τους Κοινοτιστές,
δηλαδή την <b>«διαδικασιοκρατία» </b>.<br />
Λέει χαρακτηριστικά στη<b> </b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">σελίδα
191</span>: «Η συνολική θέσμιση είναι δυνατή στη δημοκρατική δημόσια πολιτική
σφαίρα .Όμως για να λειτουργήσει αυτή χρειάζεται τις δημοκρατικές διαδικασίες :
ισηγορία, παρρησία, δικαίωμα όλων στο λόγο, πρωτοβουλίες για νομοθετικό έργο ,
κλήρωση όλων στην εκτελεστική και δικαστική εξουσία, ανακλητότητα των
αξιωματούχων , ενδελεχής έλεγχος, διαφάνεια, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λόγον διδόναι και απόδοση ευθυνών ( πολιτικών,
ποινικών αστικών )». Και « έτσι λοιπόν από το πολίτευμα προκύπτουν οι
διαδικασίες και τα μέσα, όχι το αντίστροφο που νομίζουν οι Κοινοτιστές».<br />
Συνεχίζει όμως-προσπαθώντας να αποφύγει τη λογική ασυνέπεια σχετικά με την
διαδικασιοκρατία για την οποία κατηγορεί τους κοινοτιστές: <br />
«Οι διαδικασίες και τα μέσα δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς την πηγή τους και το
λόγο ύπαρξης τους ..οι διαδικασίες δεν είναι απλά μέσα , αλλά σκοποί του
δημοκρατικού πολιτεύματος .Υπάρχουν τότε και μόνο τότε όταν υπάρχει το
πολίτευμα.<br />
Οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες υπάρχουν ένεκα της άμεσης δημοκρατίας και για
να οδηγήσουν στην άμεση δημοκρατίας ,όχι στον σοσιαλισμό, όχι στον
«μετακαπιταλισμό», στην απομεγέθυνση , στις «κοινότητες », στο κομμουνισμό.<br />
Στο σοσιαλισμό οδήγησαν και οδηγούν οι σοσιαλιστικές διαδικασίες , στον
κομμουνισμό οι κομμουνιστικές, στο ολιγαρχικό αντιπροσωπευτικό πολίτευμα οι
ολιγαρχικές διαδικασίες και στο νεοφιλελεύθερο μετα αντιπροσωπευτικό οι μετα
αντιπροσωπευτικές .»<br />
<br />
Και συνεχίζει:<br />
<span style="mso-bidi-font-weight: bold;">«Οι διαδικασίες δεν είναι ανεξάρτητες
από το πολίτευμα, είναι αλληλένδετες με αυτό ,…<br />
Με άλλα λόγια η δημοκρατία είναι ένα πλέγμα διαδικασιών, θεσμών, σημασιών,
αξιών που επιτρέπουν και εξασφαλίζουν την πολιτική βούληση της κοινωνίας για
όλη την επικράτεια… Η άμεση δημοκρατία ως πολίτευμα πρέπει να είναι ο σκοπός.
Όμως δεν είναι αυτοσκοπός , είναι σε δεύτερο στάδιο και εφαλτήριο για άλλους
προορισμούς<b>…»<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Ο ισχυρισμός του αυτός
είναι πολύ θολός</span>. Επειδή ισχυρίσθηκε ότι η άμεση δημοκρατία κι όχι η
Κοινότητα ή ο Κομμουνισμός είναι ο σκοπός των κινημάτων, στην ουσία αναγορεύει το
εργαλείο που είναι ο αμεσοδημοκρατικός τρόπος λήψης των αποφάσεων σε αυτοσκοπό!
<br />
Εδώ χρειάζεται μια αναλυτική εστίαση για να διαλυθεί η θολούρα και να αρθεί η
αντίφαση. <span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Το ερώτημα που μπαίνει είναι
αν τα<b> Κινήματα της Άμεσης Δημοκρατίας και του Κοινοτισμού </b>βάζουν σαν<b>
πρώτιστο ή απόλυτο σκοπό ένα πολίτευμα</b>, ένα εργαλείο συναποφάσεων δηλαδή,
μια αμεσοδημοκρατία θεσμικά κατοχυρωμένη που θα εξασφαλίζει την ελευθερία την αυτονομία
και την ευζωία των<b> θεσμιζόντων πολιτών </b>ή μέσω αυτού του πολιτεύματος να
επιτύχουν την<b> ισοκατανομή της εξουσίας </b>που θα συμπληρώνεται από την<b>
ισοκατανομή της γνώσης και του πλούτου </b>και θα εξασφαλίζει την<b> κοινωνική
ευζωία σε ισορροπία με τη φύση;</b></span><br />
Το παραπάνω δίλημμα που μπαίνει από μερικούς αμεσοδημοκράτες θεωρητικούς και
στοχαστές, το απαντάμε με τον Γιάννη Μπίλλα στο βιβλίο <a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/2606938">μας <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">«Για την Κοινότητα των Κοινοτήτων, με το
πρόταγμα της αυτονομίας, της αποανάπτυξης, του Κοινοτισμού και της άμεσης
δημοκρατίας».</b></a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> </b>Κατά τη γνώμη
μας ο<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> σκοπός και τα μέσα </b>υλοποίησής
του είναι<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> αλληλένδετα και κανένα δεν
προηγείται του άλλου.<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">«Η Κοινότητα των
Κοινοτήτων αποτελεί πρόταση αυτοθέσμισης των κοινωνιών και των ανθρώπων που δεν
αρκούνται στη διαπίστωση ότι για όλα ευθύνεται ο καπιταλισμός και οι
τραπεζίτες. Που δεν επιλέγουν τη θυματοποίησή τους και την παθητικότητα. Που αρνούνται
τον ιδρυματισμό τους, αναθέτοντας τη λύση στο πολιτικό προσωπικό των κομμάτων
της αντιπροσωπευτικής και εξόχως ολιγαρχικής δημοκρατίας. Η Κοινότητα των
Κοινοτήτων κινείται ενάντια και παράλληλα σε αυτή την αφήγηση, προτείνοντας μια
άλλη μορφή οργάνωσης της κοινωνίας. Το κύτταρο της κοινωνίας που θα αγαπήσουμε
έχει στον πυρήνα του την έννοια της κοινότητας με τα νοήματα και τα προτάγματά
της. Στη θέση του κεντρικού κράτους, που θα περιορίζεται σιγά σιγά, θα ανθίσουν
οι <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">αμεσοδημοκρατικές ομόσπονδες
κοινότητες ανθρώπων, έθνη κοινοτήτων και κοινότητες εθνών</b>.»<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal"><b><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Οι δομές της Κοινότητας
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>των Κοινοτήτων</i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--><o:p></o:p></i></p>
<ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt;"><b><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Κοινότητες υπαίθρου </i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;">με γενικές συνελεύσεις και το
εκλεγόμενο κάθε φορά ανακλητό <b>Συμβούλιο Κοινότητας(Σ.Κ</b>.). Δέκα
τέτοιες κοινότητες αποτελούν έναν υπαίθριο Δήμο<o:p></o:p></i></li>
<li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt;"><b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"> Αστικές Κοινότητες </i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;">με βάση τα νοικοκυριά ενός δρόμου ή
οικοδομικού τετραγώνου με Σ.Κ.<o:p></o:p></i></li>
<li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Κοινότητες μιας γειτονιάς συμμετέχουν
στη <b>Συνέλευση Γειτονιάς(Σ.Γ.) </b>με τα Σ.Κ. και εκλέγουν
το <b>Συνοικιακό Συμβούλιο(Σ.Σ.)</b>.<o:p></o:p></i></li>
<li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Όλα τα Σ.Σ. συμμετέχουν στη συνέλευση
του <b>Δήμου της πόλης</b> για τον συμμετοχικό
προγραμματισμό-προϋπολογισμό και τον κοινωνικό έλεγχο και εκλέγουν
το <b>Συμβούλιο του Δήμου(Σ.Δ).</b><o:p></o:p></i></li>
<li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt;"><b><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Τέταρτο επίπεδο διαβούλευσης: </i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Τα συμβούλια των υπαίθριων και των
αστικών δήμων συμμετέχουν στη <b>συνέλευση της Χ.Ε. </b>και
εκλέγεται το <b>Συμβούλιο της Χωρικής Ενότητας</b> για τη
συμμετοχή στην <b>Ομοσπονδική Κοινοπολιτεία </b>της επικράτειας<o:p></o:p></i></li>
</ul>
<p class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Αυτό το <b>Σύστημα
συμβουλίων( ΣΣ </b>)θα αποτελέσει τον πολιτικό κορμό για τη μετάβαση σε
μια κοινωνία άμεσης δημοκρατίας. <o:p></o:p></i></p>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-62795943682313426052022-09-28T19:16:00.000+03:002022-09-28T19:16:05.227+03:00Για μια δικτύωση των κοινοτήτων αγώνα, αντίστασης και υπεράσπισης της ζωής και των «Κοινών» <p class="MsoNormal">Μέχρι τώρα ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός υποσχόταν
«κοινωνίες ευημερίας και αφθονίας», αποκρύπτοντας τις παράπλευρες απώλειες από
τις απειλές που συνόδευαν την παγκοσμιοποίησή του.<br />
Η μεγαλύτερη από αυτές τις απειλές μέχρι τώρα, ήταν αυτό που από κάποιους
επιστήμονες ονομάσθηκε «συνδημία του υποσιτισμού-παχυσαρκίας-κλιματικής
αλλαγής». Υποσιτισμός στον «υπο ανάπτυξη κόσμο», παχυσαρκία στον «αναπτυγμένο»
κόσμο<a href="https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf#_ftn1">[1]</a> και
κλιματική αλλαγή για όλον τον πλανήτη.<br />
Τώρα έχουμε επιπλέον και την πανδημία Κόβιτ19, που προστιθέμενη στις
προηγούμενες, δημιουργεί τέτοιες συνθήκες ώστε η παγκόσμια ελίτ και οι
κυβερνήσεις της να την εκμεταλλευθούν σαν την «τέλεια καταιγίδα» για να
μπορέσουν να εφαρμόσουν τέτοια μέτρα οικονομικής και πολιτικής ατζέντας, τα
οποία σε κάθε άλλη περίπτωση θα προκαλούσαν μεγάλη αντίδραση από τους «από
κάτω» αυτού του πλανήτη.<br />
Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί και η πολεμική σύγκρουση στην Ευρώπη με
θέατρο την Ουκρανία: αυτή θα οξύνει την επερχόμενη επισιτιστική-διατροφική
κρίση, αλλά και την ενεργειακή, κρίσεις που είχαν ήδη διαφανεί και πριν τον
πόλεμο με αυξήσεις τιμών παντού, αφού και η τροφή<a href="https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf#_ftn2">[2]</a> και
η ενέργεια<a href="https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf#_ftn3">[3]</a> έχουν
μετατραπεί σε χρηματιστηριακά προϊόντα.<br />
<b>Ο κόσμος που θέλουμε να αλλάξουμε</b><br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></p><ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal">2018,
26 άνθρωποι έχουν πλέον περιουσιακά στοιχεία που ισούνται με τα εισοδήματα
των φτωχότερων 3,8 δισεκ. κατοίκων της γης,<o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal">Ενώ
η παγκόσμια προσφορά τροφίμων είναι παραπάνω από επαρκής για 12 δισ.
ανθρώπων με 2700 θερμίδες την ημέρα, ταυτόχρονα 1 δισ. ανθρώπων υποσιτίζεται.<o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal"> 30%(1,3
δισ. τόνοι) παραγόμενης τροφής πάει στα σκουπίδια. Για πεταμένη τροφή
καλλιεργούνται κάθε χρόνο 14 δισεκ. στρέμματα, δηλαδή το 28% των συνολικών
καλ. εδ.<o:p></o:p></li>
</ul><p class="MsoNormal"> <br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></p><ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal">Στην
10ετία του 1970-80 ο μέσος άνθρωπος στον αναπτυγμένο κόσμο κατείχε περίπου
6000 αντικείμενα και οι έρευνες για την ευτυχία έδειχναν ότι ήταν
ευχαριστημένος περισσότερο από σήμερα που κατέχει περίπου 10.000
αντικείμενα<o:p></o:p></li>
</ul><p class="MsoNormal">Οι εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί σήμερα από τον
«καταστροφικό καπιταλισμό», όπως τον έχει αναλύσει η Ναόμι Κλάιν, είναι τέτοιες
που θα κάνουν ακατοίκητη τη Γη για τους περισσότερους ανθρώπους για τους
παρακάτω λόγους:<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></p><ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal"> Κλιματική
αλλαγή, κλιματικές ασθένειες και θάνατοι λόγω της υπερθέρμανσης,
παγκοσμιοποίηση της ασθένειας και επερχόμενες πανδημίες<o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal">αέρας
που δεν θα αναπνέεται, ατμοσφαιρική ρύπανση που κάνει αόρατο τον
Ήλιο(κινέζικες πόλεις)<o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal">επισιτιστική
και ενεργειακή κρίση που οξύνονται και λόγω των πολεμικών
συγκρούσεων(βλέπε πχ. Ουκρανία)<o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal">εξαφάνιση
ειδών,<o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal">οξύνιση
των ωκεανών,<o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal">μόνιμη
οικονομική κατάρρευση, κεφαλαιοποίηση της καταστροφής<a href="https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf#_ftn4">[4]</a>,
αύξηση συγκρούσεων, πολέμων και ολοκληρωτισμών.<o:p></o:p></li>
</ul><p class="MsoNormal">Ο εφησυχασμός λοιπόν της πλειοψηφίας των ανθρώπων δε μπορεί
να συνεχισθεί!<br />
Τα διλήμματα και τα δράματα που κρύβονται στις παραπάνω δυσμενείς εξελίξεις ,
πρόκειται να βιωθούν κυρίως από τις μελλοντικές γενιές στις οποίες οι σημερινές
κληροδοτούν όχι μόνο οικονομικά χρέη, αλλά και πολύ περισσότερα οικολογικά
χρέη, με την έννοια ότι τα παιδιά και τα εγγόνια μας , αν θέλουν να επιβιώσουν
θα χρειασθεί να αλλάξουν τον σημερινό τρόπο ζωής και τον τρόπο οργάνωσής τους .<br />
Η εξέγερσή τους-αν ποτέ την κάνουν-θα έχει να κάνει περισσότερο με τις συνθήκες
που καταστρέφουν τη ζωή τους και με την επιδίωξη ενός <b>ευζωϊκού τρόπου</b> ζωής.
Υπάρχει ήδη ένα παγκόσμιο ρεύμα <b>«φυγής»</b> και <b>«παραίτησης»,</b> καθώς
και ένα γρήγορα αναπτυσσόμενο κίνημα των <b>«φειδωλών-μινιμαλιστών</b>»
της γενιάς των «<b>Μιλλένιαν</b>ς»(γεννημένοι στις δεκαετίες του 1980-90) και
της «<b>γενιάς Ζ»(</b>γεννημένοι από το τέλος της 10ετίας του 1990 μέχρι το
2010), που προσπαθούν να ισορροπήσουν μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής με
σύνθημα: «<b>μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα με λιγότερα, γιατί τα λιγότερα είναι
συνήθως αρκετά»!</b><br />
<b>ΗΠΑ:</b> καλοκαίρι 2021, πάνω από 24 εκατομ. εργαζόμενοι προχώρησαν
στην μεγάλη «έξοδο» από την εργασία τους( και λόγω πανδημίας) και διαμένουν
κυρίως στα Van τους χωρίς να πληρώνουν πια λογαριασμούς.<br />
<b>Ε.Ε: </b>δύο εκατομ. λιγότεροι εργαζόμενοι, που «παράτησαν» τις
εργασίες τους αμφισβητώντας το νόημα της μισθωτής εργασίας.<br />
<b>Κίνα: </b>το κίνημα <b>«lieflat</b>» αντιδρά στο εξαντλητικό
πρόγραμμα εργασίας στις επιχειρήσεις <b>«996» </b>(9 π.μ.-9 μ.μ.-6
μέρες τη βδομάδα).<br />
<b>Ιαπωνία: </b>το κίνημα <b>freeters</b> από το 1990
ενάντια στο 15ωρο και την ελαστικότητα, και από το 2010 η «γενιά satori», οι
«αναχωρητές» που θεωρούν τον εαυτό τους μινιμαλιστές και αντικαταναλωτές.<br />
<b>Γερμανία: </b>για παράδειγμα, το 30% των εκπαιδευτικών παθαίνουν τα
τελευταία χρόνια «<b>burn</b> <b>out»</b> λογω των συνθηκών εργασίας
στα σχολεία. Το burn out το παθαίνουν συχνά και στελέχη επιχειρήσεων σε όλους
τους κλάδους βγαίνοντας πρόωρα με αναπηρική σύνταξη.<br />
<b>Ελλάδα: </b>από πρόσφατη έρευνα(Φεβρουάριος 2022) για την «μεγάλη
παραίτηση» όπως ονομάσθηκε, το 46% προτιμά να παραιτηθεί από την εργασία του
όταν δεν έχει ποιότητα η ζωή του. Στον τουρισμό π.χ. οι επιχειρηματίες δεν
βρίσκουν εργαζόμενους με τις συνθήκες που προσφέρουν.<br />
<b>Γενικά:</b><br />
-οι περισσότεροι βρίσκουν ένα προσωπικό δρόμο διαφυγής με τα «βαγόνια του
τρένου της ανάγκης»- προς την Ευρώπη οι Έλληνες, προς την περιφέρεια των χωρών τους
οι υπόλοιποι, αφήνοντας πίσω τους τις μεγαλουπόλεις(«<a href="https://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/6241223">Να τελειώνουμε
με τις μεγαλουπόλεις</a>»).<br />
-Το στοίχημα: πως το μη πολιτικό ή μη κοινοτικό αυτό κίνημα μπορεί να
αποτελέσει τη βάση για μια ευτοπική διέξοδο προς τη κατεύθυνση δημιουργίας
δομών εργασίας και κοινοτικής ζωής σε συνθήκες αυτοκαθορισμού και σχετικής
αυτάρκειας μέσω της μετάβασης των υποκειμένων σε νέες τοπικοποιημένες
κοινότητες της ισοκατανομής του λιγότερου για επάρκεια με το μικρότερο
οικολογικό αποτύπωμα.<br />
Θα χρειασθεί να περάσει η ανθρωπότητα στο στάδιο, <b>της
Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης, της αυτονομίας με άμεση δημοκρατία και της
Κοινοτικής οργάνωσης της κοινωνίας στη βάση του ομοσπονδιακού Κοινοτισμού.</b><br />
Θα χρειασθεί οι άνθρωποι να επανανοηματοδοτήσουν τη ζωή τους:<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></p><ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal"><b>Επιβράδυνση
στον χρόνο: π</b>ιο αργά και σε βάθος!<o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal"><b>Εγγύτητα
στον χώρο</b>: πιο μικρά, πιο κοντά και τοπικά!<o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal"><b>Επάρκεια
στην ιδιοκτησία, στα μέσα και τους πόρους διαβίωσης</b>: ποιότητα,
επάρκεια, τα λιγότερα είναι συνήθως αρκετά!<o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal"><b>Ενσυναίσθηση
στις διανθρώπινες σχέσεις και στις σχέσεις με τις άλλες μορφές ζωής: </b>Αναγνώριση
της διαφορετικότητας και συμπάθεια-αλληλοστήριξη!<o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal"><b>Επαναοικειοποίηση
τόπων, Κοινών συλλογικών και σχεσιακών αγαθών -χρόνου: </b>Αποκατάσταση
καταστροφών, επανάκτηση και αύξηση του ελεύθερου προσωπικού χρόνου
για αυτοπραγμάτωση-αυτοανάπτυξη!<o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal"><b>Ευρύτητα
στη γνώση και τις δεξιότητες: </b>ολιστική πολύπλευρη γνώση και
ολοκληρωμένα πρόσωπα!<o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal"><b>Επανανοηματοδότηση
στη συνείδηση και τη ζωή: </b>Συνεργατικά και αλληλέγγυα! όποιος
φροντίζει για όλους, φροντίζει και για τον εαυτό του!<o:p></o:p></li>
<li class="MsoNormal"><b>Επιστροφή </b>προς
τις δύο μάνες: γαία-κοινότητα<o:p></o:p></li>
</ul><p>
</p><p class="MsoNormal"><b>Η έννοια του Κοινοτισμού είναι κομβική, σήμερα</b><br />
Γιατί στις σημερινές συνθήκες, και λόγω των πολλαπλών κρίσεων που αφορούν και
την ίδια τη δομή του καπιταλιστικού συστήματος σε παγκόσμιο επίπεδο, το
κοινοτικό πνεύμα και ο κοινοτισμός έχει επανέλθει σε όλο τον κόσμο και
διαμορφώνεται- κυρίως και προς το παρόν- με τη συλλογική υπόσταση των <b>«κοινοτήτων
του αγώνα» και των «κοινοτήτων αντίστασης στον κίνδυνο και τη καταστροφή».</b> Η
κοινωνία των «από κάτω», εκείνων δηλαδή που βρίσκονται σε κίνδυνο και είναι τα
θύματα της παγκοσμιοποίησης και των κρατών, δημιουργούν εγχειρήματα κοινοτισμού
και κοινοτικές σχέσεις μεταξύ τους. Η παράδοση του κοινοτισμού εμφανίζεται,
υποχωρεί και ξαναεμφανίζεται, ιδίως στις δύσκολες συνθήκες.<br />
Αυτό που δεν κατάφερε το κίνημα του σύγχρονου κοινοτισμού, ήταν να αναπτύξει
παράλληλα και αντι-θεσμούς απέναντι των επικρατούντων υφιστάμενων θεσμών, έτσι
ώστε να μπορεί να συσταθεί μία δύναμη δυαδικής εξουσίας, αποκεντρωμένη,
ομοσπονδιακή και προερχόμενη από τους πολίτες, ώστε αυτή να αποκτήσει τον
έλεγχο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, τον οποίο έλεγχο εξακολουθεί
προς το παρόν να κρατά για τον εαυτό του το συγκεντρωτικό, γραφειοκρατικό
εθνικό κράτος. Για να δημιουργήσουμε τέτοιους αντι-θεσμούς στις σημερινές
συνθήκες του άκρατου ατομικισμού είναι πολύ δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Είναι
πολύ δύσκολο να οργανώσουμε μια πραγματική δημοκρατική πολιτεία, αλλά και
δυσκολότερο να τη διατηρήσουμε, όπως συμβαίνει με όλα τα πράγματα. Το ζήτημα
της επαναστατικής αλλαγής και στα μέρη μας, προϋποθέτει την αποκέντρωση σε
κοινότητες, δήμους και περιφέρειες και τη δικτύωσή τους σε ανακλητά συμβούλια.<br />
Ο κόσμος του αγώνα, συρρικνωμένος πάλι σήμερα σε σχέση με λίγα χρόνια πριν,
αλλά υπαρκτός και επίμονα δραστήριος, στρέφεται καθημερινά-ιδίως στα πλαίσια
και της επιδημιολογικής κρίσης, αλλά και κατά και μετά τις καταστροφικές
πυρκαγιές του περσινού καλοκαιριού όπου π.χ. στη Β. Εύβοια εκφράσθηκε η
αλληλεγγύη και το κοινοτικό πνεύμα ακόμα και με συνελεύσεις ντόπιων και
αλληλέγγυων- στρέφεται λοιπόν όλο και περισσότερο στην έννοια της Κοινότητας
μέσα από μια θολή προσέγγιση της εικόνας της. Η υιοθέτηση της έννοιας θα
επιταχυνθεί στα επόμενα χρόνια, γιατί θα καλύπτει πολλές προσεγγίσεις και
ανάγκες για συλλογική πραχτική και δράση. <br />
Στην Ελλάδα της επιδημιολογικής κρίσης άρχισαν να χρησιμοποιούν τον όρο
Κοινότητα και να μιλάνε για την αναγκαιότητα επιστροφής στην έννοιά της, ακόμα
και καθεστωτικοί πολιτικοί και κονδυλοφόροι( π.χ. «Με ατομική ευθύνη να κρατάμε
τα μέτρα και να εμβολιασθούμε για να προστατέψουμε την κοινότητα από τον ιό»,
λένε. Αυτοί βέβαια εννοούν την «κοινότητα των υπηκόων» και όχι την κοινότητα
των αυτόνομων πολιτών).<br />
Ο κοινοτισμός και η άμεση δημοκρατία με την ομοσπονδιακή μορφή, αποτελεί σήμερα
την ιδέα που μπορεί, όσο πιθανώς καμία άλλη, να εδαφικοποιήσει ταυτόχρονα σε
τοπικό/γεωγραφικό αλλά και οικουμενικό/φαντασιακό επίπεδο την έννοια του
κοινωνικού αυτοκαθορισμού.<br />
Οι κοινοτικοί δεσμοί και σχέσεις σήμερα δεν στηρίζονται μόνο στην έννοια της
χωρικής εγγύτητας-αν και αποτελεί βασική προϋπόθεση-αλλά διέπονται περισσότερο
από τις κοινές πολιτισμικές, κοινωνικές και πολιτικές αξίες. Προς αυτή την
κατεύθυνση ζητούμενο είναι να δημιουργηθούν εκείνοι οι κοινοτικοί δεσμοί-θεσμοί
που θα βρίσκουν έδαφος στο κοινωνικό πεδίο και θα διαμορφώνουν σταδιακά και τη
νέα κοινωνική πραγματικότητα.<br />
Η δικτύωση των υπαρχόντων σήμερα κοινοτήτων αγώνα, αντίστασης και υπεράσπισης
της ζωής και των «Κοινών» στην Ελλάδα<a href="https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf#_ftn5">[5]</a>
είναι απαραίτητη και μπορεί να γίνει ο εφαλτήρας για την <b>από τα κάτω
διαμόρφωση ενός προγράμματος υπέρβασης του καπιταλιστικού κοινωνικού
σχηματισμού και του κεντρικού αυταρχικού κράτους.</b><br />
<br />
<br />
<br />
<a href="https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf#_ftnref1">[1]</a> Παγκόσμιος
οργανισμός Υγείας: το 2022 πάνω από το 50% των Ευρωπαίων ενήλικων είναι
υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Γερμανία: κάθε χρόνο 20.000 χειρουργικές επεμβάσεις για
παχυσαρκία με κόστος αντιμετώπισης 6-33 δις. Ευρώ.<br />
<br />
<a href="https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf#_ftnref2">[2]</a> Σε
άρθρο των New York Times, παρουσιάζεται ο κίνδυνος της έλλειψης τροφίμων: «Ένα
κρίσιμο μέρος του παγκόσμιου αποθέματος σιταριού, καλαμποκιού και κριθαριού
έχει παγιδευτεί στη Ρωσία και την Ουκρανία λόγω του πολέμου, ενώ ένα ακόμη
μεγαλύτερο μέρος των λιπασμάτων του κόσμου έχει κολλήσει στη Ρωσία και τη
Λευκορωσία. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι παγκόσμιες τιμές των τροφίμων και των
λιπασμάτων εκτοξεύονται στα ύψη. Από την εισβολή τον περασμένο μήνα, οι τιμές
του σιταριού έχουν αυξηθεί κατά 21%, του κριθαριού κατά 33% και ορισμένων
λιπασμάτων κατά 40%»<br />
<br />
<a href="https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf#_ftnref3">[3]</a> Η
εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, μπορεί να εκτροχιάσει ακόμη περισσότερο το
κλίμα με αύξηση των εκπομπών διοξειδίου, καθώς πολλές χώρες οδηγούνται -αντί
στη μείωσή τους-σε μια ξέφρενη αναζήτηση νέου εφοδιασμού σε αέριο και πετρέλαιο
προκειμένου να αντικαταστήσουν τις ρωσικές εισαγωγές, ενισχύοντας με αυτό τον
τρόπο την εξάρτησή τους από τα ορυκτά καύσιμα. Ήδη ο πόλεμος και οι κυρώσεις
έχουν σαν αποτέλεσμα την πολλαπλή επιβάρυνση του περιβάλλοντος. Ταυτόχρονα, και
ιδίως στην Ευρώπη -και ειδικά στη Γερμανία- γίνεται μαζική μεταφορά πόρων σε
νέα εξοπλιστικά προγράμματα, ενώ αυτοί οι πόροι θα ήταν απαραίτητοι για την
ενεργειακή μετάβαση πέρα από τους υδρογονάνθρακες, όπως επίσης και για την
καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων και άλλων οικολογικών απειλών.<br />
<br />
<a href="https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf#_ftnref4">[4]</a> <b>«Κεφαλαιοποίηση
της συμφοράς»: Η καταστροφή ως ευκαιρία για το κεφάλαιο</b><br />
Με τα λόγια, όχι κάποιας ριζοσπαστικής οργάνωσης, αλλά του ίδιου του <b>Επιμελητηρίου
Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος </b>για την καταστροφή των πυρκαγιών το
καλοκαίρι του 2021 στην Εύβοια:<br />
«Για ποιον άραγε λόγο είναι ευκαιρία η καταστροφή μιας περιοχής όπως η Εύβοια;»<br />
Τα σχέδια της κυβέρνησης για την «αποκατάσταση» της καλοκαιρινής καταστροφής
της Εύβοιας (με τίτλο: «Διαγραμματική Απεικόνιση Μηχανισμού Διακυβέρνησης του
Master Plan» και συνίσταται σε πλήρη επανασχεδιασμό της περιοχής σε χωροταξικό
και πολεοδομικό επίπεδο που αποφασίστηκε από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό), είναι
ελκυστική «ευκαιρία» για «κεφαλαιοποίηση της συμφοράς». Για «ανεξέλεγκτη δηλαδή
εισβολή συμφερόντων που μεταβάλλουν άρδην το περιβάλλον, τη φυσιογνωμία και τον
τρόπο ζωής μιας περιοχής, παραμερίζοντας, εν ονόματι της έκτακτης ανάγκης,
πραγματικά εμπόδια και νομικές διαδικασίες που ίσχυαν μέχρι τότε και
αξιοποιώντας την απόγνωση των κατοίκων που έχουν δικαιολογημένα απολέσει τις
αντιστάσεις».<br />
<br />
<br />
<a href="https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf#_ftnref5">[5]</a> Υπάρχει
ήδη μια τέτοια προσπάθεια για Πανελλαδική Δικτύωση, όπως επίσης και στην
περιοχή της Θεσαλίας.<o:p></o:p></p><div class="blog-social " style="background-color: #431108; color: #222222; font-family: Georgia, "Times New Roman", Times, serif; font-size: 14px; line-height: 1; margin: 0px 0px 10px; position: relative;"><div style="clear: both;"></div></div>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-74249795962209559732022-09-14T11:50:00.006+03:002022-09-14T11:50:50.034+03:00Τα "ΚΟΙΝΑ" και η Ευζωϊα<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSOpRWGiOwOl69FaALWXSJL1GV6lqvaTnYZfEvtN0BtYHI_4ZWc0KjMXPxiQh0rNe_JSlveJERyeSiUY-tRChFG3n81Xwo-BmyiDQzMpdNCJLZkLT_YudsBEtH8Hq7sp-L7U4ooxlMud5Ya4ODAf8HGY4XKOtO0bULyL3ahsp0ZcXMDMcn1A1pDLnG/s547/apokoinou.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="496" data-original-width="547" height="290" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSOpRWGiOwOl69FaALWXSJL1GV6lqvaTnYZfEvtN0BtYHI_4ZWc0KjMXPxiQh0rNe_JSlveJERyeSiUY-tRChFG3n81Xwo-BmyiDQzMpdNCJLZkLT_YudsBEtH8Hq7sp-L7U4ooxlMud5Ya4ODAf8HGY4XKOtO0bULyL3ahsp0ZcXMDMcn1A1pDLnG/s320/apokoinou.png" width="320" /></a></div><br /><b>Τα «ΚΟΙΝΑ»<a href="file:///C:/Users/Giorgos/Downloads/%CE%A4%CE%B1%20%CE%9A%CE%9F%CE%99%CE%9D%CE%91%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%95%CE%A5%CE%96%CE%A9%CE%AA%CE%91.docx#_ftn1" name="_ftnref1" title=""><sup><b><sup><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></sup></b></sup></a>
και η «ευζωία»</b><p></p>
<p class="MsoNormal">Οι νεοκλασικοί οικονομολόγοι έχουν υιοθετήσει κάποια
κριτήρια για να χαρακτηρίζουν τα αγαθά: δυνατότητα αποκλεισμού χρήσης τους,
αντιπαλότητα για την εξασφάλισή τους, κλπ., δίνοντάς τους κάποιες ιδιότητες,
που δεν είναι φυσικές, αλλά πολιτικά, νομικά, πολιτιστικά και τεχνικά
καθορισμένες από την κυρίαρχη κάθε φορά κοινωνικοπολιτική εξουσία, άρα μπορούν
αντίστοιχα να αλλάζουν. Έτσι, η αντίληψη που έχουμε για το τι είναι <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">φυσικό</b>, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ιδιωτικό, λεσχιακό(</b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;">club</span>), συλλογικό(σύλλογος), δημόσιο,
κοινωνικό, κρατικό ή κοινοτικό</b> αγαθό-πέρα από την σύγχυση που υπάρχει στον
χαρακτηρισμό τους- μπορεί να αλλάζει επίσης, αν αλλάζουν οι κοινωνικές μας
σχέσεις.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Καταρχήν σήμερα, στα πλαίσια μιας κοινωνίας των αγορών, τα
ιδιωτικά αγαθά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>χαρακτηρίζονται από δύο
βασικές ιδιότητες: τον <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">αποκλεισμό</b>(π.χ.
μέσω της υψηλής τιμής που μπορούν να έχουν στην αγορά) και τον <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ανταγωνισμό-αντιπαλότητα </b>για την
εξασφάλισής τους(μέσω της φυσικής σπανιότητας ή της εμπορικής τους στην αγορά).
<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Με τα δημόσια αγαθά τα πράγματα διαφέρουν, γιατί υποτίθεται
ότι το τι είναι δημόσιο δεν το καθορίζει η αγορά, αλλά το κράτος. Μόνο για τα
φυσικά αγαθά όπως ο αέρας ή ο ήλιος δεν χρειάζεται η παρέμβαση του κράτους για
να θεωρηθούν δημόσια αγαθά. Όμως προσοχή: ενώ π.χ. στην περίπτωση του ήλιου το
φως του δεν λιγοστεύει με τη χρήση του από τους ανθρώπους και μπορεί –με την
πρώτη ματιά-να μοιράζεται εξίσου, όταν κατασκευάζονται μεγάλα κτίρια και εμείς
μένουμε στους κάτω ορόφους ή σε στενές πίσω αυλές, καταλαβαίνουμε ότι το
στερούμαστε και υπάρχει ανταγωνισμός. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Και ενώ εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τη διαφορά μεταξύ
ιδιωτικών αγαθών-εμπορεύματα και υπηρεσίες που προσφέρονται από ιδιώτες και
ιδιωτικές εταιρείες-και των δημοσίων –όπως εκπαίδευση, υγειονομικό σύστημα,
δρόμοι, αποχετευτικά συστήματα, νομικό πλαίσιο ή θεσμοί ασφαλείας, άμυνας
κ.λπ.- και επίσης τη διαφορά μεταξύ ιδιωτικής κτήσης και δημόσιας χρήσης, είναι
αρκετά δύσκολο να γίνεται διαχωρισμός μεταξύ ενός δημόσιου και ενός κοινοτικού
αγαθού. Το βασικότερο είναι ότι Θα πρέπει σε κάθε περίπτωση χωριστά να μπορούμε
να τα διακρίνουμε, αφού έχουμε να κάνουμε με δυο μορφές της <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">συλλογικής-κοινής</b> ιδιοκτησίας στους
τομείς του δημόσιου και αυτού των ΚΟΙΝΩΝ/Κοινωνικής οικονομίας<a href="file:///C:/Users/Giorgos/Downloads/%CE%A4%CE%B1%20%CE%9A%CE%9F%CE%99%CE%9D%CE%91%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%95%CE%A5%CE%96%CE%A9%CE%AA%CE%91.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>, που οι
διαφορές τους είναι αρκετά θολές και δεν έχουν συγκεκριμενοποιηθεί ακόμα. Για
τον χαρακτηρισμό των κοινοτικών αγαθών, θα πρέπει να δοθεί μεγάλη σημασία στο
ερώτημα: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ποιος κάνει τι, με τι το κάνει</b>
και <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">για ποιο σκοπό<a href="file:///C:/Users/Giorgos/Downloads/%CE%A4%CE%B1%20%CE%9A%CE%9F%CE%99%CE%9D%CE%91%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%95%CE%A5%CE%96%CE%A9%CE%AA%CE%91.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><sup><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></sup></b><!--[endif]--></span></sup></a></b>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Κοινά -κοινοτικά αγαθά<a href="file:///C:/Users/Giorgos/Downloads/%CE%A4%CE%B1%20%CE%9A%CE%9F%CE%99%CE%9D%CE%91%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%95%CE%A5%CE%96%CE%A9%CE%AA%CE%91.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>,
κατά τη γνώμη μας, είναι εκείνα τα αγαθά ή πόροι που οι άνθρωποι χρησιμοποιούν
και διαχειρίζονται από κοινού, με την έννοια ότι –στηριζόμενοι σε
παραδοσιακούς, εθιμοτυπικούς και κοινωνικούς κανόνες και
πρακτικές-διαπραγματεύονται από κοινού τους δικούς τους κανόνες διαχείρισης και
χρήσης τους. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Γιατί είναι
απαραίτητο να διακρίνουμε τα ΚΟΙΝΑ από τα δημόσια αγαθά<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008-09 που ήταν κυρίως
κρίση χρεών και δημοσιονομικής διαχείρισης και άρα εξαρτιόταν από το ποιος είχε
την κρατική εξουσία, έδειξε στον κόσμο το πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει
έλεγχος από τους πολίτες για τη ρύθμιση των συνθηκών ζωής τους. Οι κρατικές
ρυθμίσεις και νόμοι, καθώς και οι κρατικές δομές, οδήγησαν στο αποτέλεσμα οι
ζημιές να πληρώνονται από τους πολίτες και την κοινωνία και τα κέρδη να
καρπώνονται από τις τράπεζες, τους επενδυτές και τα ιδιωτικά κεφάλαια. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Σήμερα ο καθένας και η καθεμιά σχεδόν καταλαβαίνει τη
διαφορά μεταξύ της οικονομίας στην υπηρεσία του ΚΟΙΝΟΥ ΚΑΛΟΥ και της ιδιωτικής
οικονομίας. Αυτό που πολλοί δεν καταλαβαίνουν ακόμα είναι η διαφορά μεταξύ των
κοινών συλλογικών αγαθών και των δημοσίων τέτοιων. Αυτή η διαφορά έχει να κάνει
και με τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και με την πραγματικότητα του
διαχωρισμού μας ως πολίτες στις κατηγορίες των παραγωγών και των καταναλωτών.
Ενώ είμαστε μια ενιαία φυσική οντότητα, εντούτοις υπάρχει και μέσα μας αυτός ο
διαχωρισμός. Διαφορετικά συμπεριφερόμαστε σαν παραγωγοί και έχουμε διαφορετική
συμπεριφορά σαν καταναλωτές, συχνά πολύ αντιφατική με την πρώτη.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Στο σημερινό καπιταλιστικό σύστημα ο διαχωρισμός που παράγει
ο καταμερισμός της εργασίας σε παραγωγούς και καταναλωτές ιδιωτικών και
δημόσιων αγαθών-προϊόντων, βασίζεται σε μια δομική ιεραρχική δομή «από τα πάνω
προς τα κάτω». Αυτή η ιεραρχική δομή δεν ισχύει στα πλαίσια των δομών των
ΚΟΙΝΩΝ. Τα περισσότερα κοινοτικά εγχειρήματα βασίζονται σε δικούς τους κανόνες
και ρυθμίσεις, με την βοήθεια των οποίων μπορούν να κάνουν οριζόντια χρήση των
πόρων με βιώσιμο και δίκαιο τρόπο, έξω από τις επιταγές των όρων
κέρδους-ζημίας.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Είτε πρόκειται για παραδοσιακές και ιθαγενικές κοινότητες
που διαχειρίζονται τα κοινά τους δάση, ποτάμια ή λίμνες, είτε πρόκειται για νέα
δημιουργούμενα κοινοτικά εγχειρήματα όπως είναι οι ενεργειακές κοινότητες ή οι
ψηφιακές κοινότητες ομότιμης καινοτόμας παραγωγής γνώσης και τεχνολογίας, ο
διαχωρισμός σε παραγωγούς και καταναλωτές –χρήστες των πόρων και προϊόντων τους
δεν ισχύει. Δεν ισχύει επίσης η αντίληψη που επικρατεί στο σώμα των πολιτών της
αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, ότι δηλαδή η αλλαγή των νόμων, των δομών και των
κοινωνικών σχέσεων μπορεί να γίνεται μόνο από τα πάνω προς τα κάτω, από την
κυβέρνηση και το κοινοβούλιο προς την τοπική αυτοδιοίκηση και τους θεσμούς του
περιφερειακού κράτους.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Όταν οι παθητικοί πολίτες της ανάθεσης των αποφάσεων στους
ειδικούς και τους πολιτικούς εκπροσώπους τους όμως, από χρήστες πόρων και
προϊόντων της εταιρικής παραγωγής και από καταναλωτές πολιτικών προγραμμάτων
των κομμάτων εξουσίας, μετατρέπονται στα πλαίσια αυτών των κοινοτήτων σε
παραγωγούς αξιών χρήσης και σε πολιτικά υποκείμενα που αποφασίζουν τα ίδια για
τις συνθήκες ύπαρξής τους, τότε αποκομίζουν την αντίληψη, τη γνώση και την
εμπειρία του πως τα δικά τους όνειρα, οι δικές τους ιδέες και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεξιότητες, τα ταλέντα τους και οι ιδιαίτερες
προσωπικές στάσεις καθώς και οι αυτοβελτιωμένες υπεύθυνες συμπεριφορές, μπορούν
να ταιριάξουν άμεσα με το αποκαλούμενο «κοινό καλό», που υποτίθεται είναι και
το κοινωνικό συμβόλαιο στο οποίο στήθηκαν οι «αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες».<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Διαφορετικά από ό,τι συμβαίνει με τις εμπορικές αλυσίδες
διανομής αγαθών ή τις γραφειοκρατικές διαδικασίες παραγωγής δημόσιων υπηρεσιών,
παραμένει στη συλλογική, συνεργατική ή συνεταιριστική παραγωγή και διανομή των
αντίστοιχων αγαθών, η ελευθερία της απόφασης στα πρόσωπα μέλη-χρήστες. Τα
τοπικά οργανωμένα στη βάση της άμεσης δημοκρατίας <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">commons</span>, είναι επομένως παραγωγικά
συστήματα και συστήματα αυτοκυβέρνησης, πέρα από τον μοντέρνο καπιταλιστικό
καταμερισμό της εργασίας.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Οι υπάρχουσες καπιταλιστικές απρόσωπες αγορές<a href="file:///C:/Users/Giorgos/Downloads/%CE%A4%CE%B1%20%CE%9A%CE%9F%CE%99%CE%9D%CE%91%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%95%CE%A5%CE%96%CE%A9%CE%AA%CE%91.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a> δεν
μπορούν να εξελιχθούν σε Κοινά. Αυτά μπορούν να δημιουργηθούν, να διαμορφωθούν
και να υπάρξουν έξω από τη λογική των αγορών και οι κανόνες τους θεσμίζονται
από όσους ανθρώπους συμμετέχουν σε αυτά.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ανταγωνίζομαι-συνέρχομαι-συνεργάζομαι-συμπαράγω-παραγωκαταναλώνω<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Η αγορά και η εμπορευματική σχέση μετατρέπει τος ανθρώπους
σε μονοδιάστατα οικονομικά όντα και τα συνδέει μεταξύ τους σαν άτομα,
κοινωνικοποιώντας τα μόνο μέσω της κατανάλωσης και της επιδίωξης της ατομικής
ωφελιμότητας. Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος –άτομο υποκύπτει σε μια ανώνυμη ξένη
προς αυτόν δύναμη, με την οποία όμως ταυτίζεται και εσωτερικεύει τη λογική της.
Έτσι αποκομίζει τη δυνατότητα να πραγματώνεται μέσω της κατανάλωσης και της
κατοχής πραγμάτων και υπηρεσιών, δια μορφώνοντας την προσωπικότητα
του-καταναλωτή. Οι αγορές δεν είναι μόνο οι τόποι διανομής, αλλά και οι χώροι
της συνεπαγόμενης διασύνδεσης των ατόμων, δηλαδή της εμπορευματοποίησης των
πολλαπλών ανθρώπινων σχέσεων.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Η κατανάλωση όμως γίνεται πάντα ατομικά και δεν υπάρχει
κάποια αληθινή συλλογικότητα σε αυτήν, αλλά ο/η καθένας/μια αισθάνεται μόνος/η,
όταν καταναλώνει, ακόμη και όταν βρίσκεται σε μια παρέα ή ομάδα. Το μόνο που
παράγεται κατά τη διαδικασία της είναι όλο και περισσότερη κατανάλωση. Αυτό που
δημιουργεί συνεπώς πάντα, είναι περισσότερη κατανάλωση, πράγμα που οδηγεί τους
παραγωγούς να ενσωματώσουν τον καταναγκασμό να πρέπει να πουλάνε όλο και
περισσότερο στους καταναλωτές, πράγμα που με τη σειρά του συμπίπτει θαυμάσια με
τον καταναγκασμό της καπιταλιστικής οικονομίας να μεγεθύνεται και να
«αναπτύσσεται» συνεχώς.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Στους χώρους των αγορών, μέσω της ατομικής κατανάλωσης, οι
άνθρωποι διαχωρίζονται σε ανταγωνιστικά άτομα-«δομική αποξένωση» έχει ονομασθεί
αυτό- και δεν μπορούν να απελευθερωθούν ποτέ «εξαγοράζοντας» την ελευθερία
τους. Οι αγορές βασίζονται ακριβώς σε αυτή την δομική αποξένωσή μας από τον
άλλον και την αναπαράγουν εκ νέου συνεχώς. Αλλά αυτή η αποξένωσή μας ως άτομα,
δεν σημαίνει ότι εμείς οι άνθρωποι δεν μπορούμε επίσης να συνερχόμαστε και να
συνεργαζόμαστε. Στον χώρο της αγοράς όμως η συνεργασία έχει συνεχώς την πικρή
γεύση του ανταγωνισμού. Συνερχόμαστε και συνεργαζόμαστε έτσι ώστε να
συμμετέχουμε από καλύτερη θέση στον ανταγωνισμό και να μπορούμε να επικρατούμε
έναντι του άλλου. Στη βάση του ανταγωνισμού κάθε συνεργασία σημαίνει ότι η μια
πλευρά αποκλείει την άλλη προσπαθώντας να της «τη φέρει». Βγάζει στην επιφάνεια
τον πιο εγωιστικό εαυτό και των δύο πλευρών, είτε της νικήτριας είτε της
ηττημένης. Η επιτυχία κάποιου/ας σημαίνει αποτυχία του/της άλλου/ης.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Η λογική της αγοράς προστάζει: «διώχτον, αλλιώς θα
διωχθείς», «σύντρεψέ τον, αλλιώς θα συντριβείς». Ο <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ανταγωνισμός</b> δεν είναι κατά βάση έκφραση της απληστίας ή του «κακού
θέλω»(«εγωιστικού γονιδίου»), αλλά είναι υποκειμενική επίδραση της παραπάνω
λογικής. Από την άλλη πλευρά η <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">συνεργασία
</b>σημαίνει συνεύρεση και ένωση των δυνάμεών μας, ώστε από κοινού να εργασθούμε
για ένα σκοπό. Είναι ένα <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">οντολογικό </b>χαρακτηριστικό
της ανθρώπινης δημιουργικής δραστηριότητας και η βάση για τη δημιουργία των
συλλογικών αγαθών-ΚΟΙΝΩΝ. Η συνεργασία δεν είναι μια αντίθεση στον ανταγωνισμό.
Οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις, για παράδειγμα, οργανώνουν στο εσωτερικό τους
τη συνεργασία σε ομάδες των εργαζομένων τους, διαφορετικά δεν θα ήταν σε θέση
να παράγουν τα προϊόντα τους. Ακόμα και προς τα έξω, συνεργάζονται με άλλες
επιχειρήσεις, για να γίνουν πιο εύρωστες, σχηματίζοντας ομίλους ή καρτέλ. Η
συνεργασία επομένως στις επιχειρήσεις είναι προϋπόθεση καλύτερου ανταγωνισμού
τους και δεν έρχεται σε αντίθεση με την ύπαρξή τους. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Στα ΚΟΙΝΑ και τα συνεργατικά, συλλογικά εγχειρήματα ή
συνεταιρισμούς αντίθετα, η συνεργασία των μελών τους είναι <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">μέσον και στόχος ταυτόχρονα. </b>Εδώ συμβαίνουν δύο πράγματα: είναι μια
κοινωνική δομή και πραχτική του συνεργάζεσθαι πρώτον και δεύτερο μια κοινή
παραγωγή αγαθών οιασδήποτε μορφής. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Η
συνεργασία παράγει εδώ συνεργασία και αξίες χρήσης! </b>Δεν υπάρχει σε αυτές
τις δομές μεγάλη ώθηση για να ανταγωνισθείς τους άλλους. Το αντίθετο, όταν οι
κανόνες που διαμορφώνονται από κοινού εδώ, είναι αρκετά ισχυροί και οδηγούν
στην εμφάνιση ανταγωνισμού, τότε υπάρχει κίνδυνος για τα ίδια τα εγχειρήματα.
Αυτό φαίνεται ιδιαίτερα στην περίπτωση περιορισμένων ανταγωνιστικών πόρων και
προϊόντων. Αν π.χ. κάποιο μέλος αγροτικού συνεταιρισμού οδηγείται στη χρήση
περισσότερου νερού άρδευσης από ό,τι είναι συμφωνημένο, τότε οδηγεί ταυτόχρονα
τα άλλα μέλη να δράσουν επίσης προς την ίδια κατεύθυνση, ώστε να εξασφαλίσουν
και αυτά μεγαλύτερο μερίδιο στο νερό άρδευσης. Οι άλλοι τότε εξελίσσονται σε
ανταγωνιστές, πράγμα που θα είναι εις βάρος όλων, γιατί κάποτε δεν θα υπάρχει
αρκετό νερό για όλους τους συνεταιριστές. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Στην περίπτωση μη περιορισμένων ανταγωνιστικών πόρων,
μπορούν να υπάρχουν παράλληλα πρότζεκτ που να έχουν τον ίδιο στόχο. Αυτή η
παραλληλία δεν είναι ανταγωνιστική με την έννοια ότι δεν πρόκειται για
εξωστρακισμό του άλλου πρότζεκτ. Η οικεία επιτυχία δεν εξαρτάται από την
αποτυχία του «αντίπαλου ανταγωνιστή». Πολύ περισσότερο δεν εμποδίζεσαι από
κανέναν να επωφεληθείς από τα καλά αποτελέσματα των άλλων και να
χρησιμοποιήσεις και ο ίδιος τις εμπειρίες τους. Οι σχέσεις δηλαδή μεταξύ των
καλώς εννοούμενων «ανταγωνιστών» είναι φυσικής συνεργατικής προέλευσης. Αυτή
είναι και η ουσία της σημασίας που έχουν τα ΚΟΙΝΑ, και προς τα «μέσα» τους και
προς τα «έξω», στη σχέση τους με τα άλλα συλλογικά εγχειρήματα.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Προς <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">τα «έξω»</b>
όμως, όταν πρόκειται για τη συμμετοχή στην υπάρχουσα καπιταλιστική αγορά, τα
πράγματα είναι πιο σύνθετα. Εδώ αποφασιστικό για την ύπαρξή τους είναι η
προοπτική. Από τη μεριά των παραδοσιακών εμπορευματικών δρώντων στην αγορά, ένα
κοινοτικό συνεργατικό εγχείρημα αντιμετωπίζεται σαν ένας πραγματικός
ανταγωνιστής, αν αναμειγνύεται στο δικό τους μερίδιο της αγοράς. Από τη μεριά
των κοινοτικών εγχειρημάτων, ένας παραδοσιακός εμπορικός μέτοχος της αγοράς
μπορεί να θεωρηθεί ουδέτερος, όταν αυτός δεν στερεί πόρους από αυτά. Οι
δραστηριότητές τους δεν κατευθύνονται στο να τον «διώξουν» από την αγορά, αλλά
στο να αναπτύξουν καλά το δικό τους εγχείρημα. Αυτό συμβαίνει πάντα όταν τα
συλλογικά προϊόντα είναι πραγματικά καλύτερα από των εμπορικών προμηθευτών,
όπου το «καλύτερα» αξιολογείται με κριτήριο τις ανάγκες των χρηστών τους, καθώς
και τα κίνητρα των παραγωγών.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Η <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Wikipedia</span>,
για παράδειγμα, έθεσε εκτός συνεργασίας ελεύθερες εγκυκλοπαίδιες, όχι μόνο
γιατί η ίδια είναι πιο επίκαιρη και πιο ελεύθερα προσβάσιμη, αλλά επίσης επειδή
μπορούσαν οι ενδιαφερόμενοι χρήστες της να δουλέψουν συνεργατικά παράγοντας
πληροφορία και γνώση, να γίνουν δηλαδή <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">συμπαραγωγοί</b>
στο πρότζεκτ της. Αυτή η συμπαραγωγή δεν μπορεί να συμβεί στα πλαίσια ενός
εμπορικού παραδοσιακού παραγωγικού μοντέλου, όπου υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ
παραγωγών και καταναλωτών. Αν όμως –άλλο παράδειγμα-δημιουργείται μια κοινότητα
παραγωγών αγροτικών προϊόντων και των καταναλωτών αυτών των προϊόντων και
υπάρχει και η συμφωνία οι καταναλωτές έχοντας άμεση σχέση με τους παραγωγούς,
να μπορούν να συμμετέχουν βοηθητικά στις εργασίες στα αντίστοιχα αγροκτήματα,
τότε καταργείται σε ένα βαθμό αυτός ο διαχωρισμός μεταξύ παραγωγών και
καταναλωτών-Κοινωνικά Υστηριζόμενη Γεωργία(ΚΥΓΕΩ) λέγεται αυτό-και μπορούμε να
μιλάμε για <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">παραγωκαταναλωτές</b>. Το
ίδιο συμβαίνει και με ένα συνεργατικό ή συνεταιριστικό εγχείρημα που τα
προϊόντα ή οι υπηρεσίες του μπορούν να καταναλώνονται ή να χρησιμοποιούνται και
από τα ίδια τα μέλη του.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Συμπερασματικά: ανταγωνισμός και συνεργασία <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">δεν είναι καταρχήν αντιφατικά. </b>Ο
ανταγωνισμός χρειάζεται ουσιωδώς τη συνεργασία, ενώ η συνεργασία μπορεί να
ανταπεξέλθει εξίσου καλά, αν όχι καλύτερα, χωρίς τον ανταγωνισμό. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Για τον ανταγωνισμό είναι αναγκαία η
συνεργασία, ενώ το αντίστροφο δεν ισχύει</b> (θα λέγαμε στα μαθηματικά).<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Μέσα από τον αγώνα των κοινοτικών εγχειρημάτων για τη
δημιουργία και συμπαραγωγή ΚΟΙΝΩΝ , στην ουσία εκφράζεται και η επιδίωξη και
διεκδίκηση εκείνων των κοινωνικών συνθηκών που θα εξασφαλίζουν την <span class="MsoHyperlink"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><a href="https://www.efsyn.gr/node/244841">ευζωία με επάρκεια</a></b></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> των πολλών</b> και όχι μόνον των μελών
τους.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Downloads/%CE%A4%CE%B1%20%CE%9A%CE%9F%CE%99%CE%9D%CE%91%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%95%CE%A5%CE%96%CE%A9%CE%AA%CE%91.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Για τα
ΚΟΙΝΑ έχουμε αναφερθεί διεξοδικά στο βιβλίο μας ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ
ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ, σελ 117-140.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Downloads/%CE%A4%CE%B1%20%CE%9A%CE%9F%CE%99%CE%9D%CE%91%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%95%CE%A5%CE%96%CE%A9%CE%AA%CE%91.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Η
Κοινωνική οικονομία είναι ένας τρίτος τομέας μεταξύ του Ιδιωτικού και του
δημόσιου τομέα οικονομίας.<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Downloads/%CE%A4%CE%B1%20%CE%9A%CE%9F%CE%99%CE%9D%CE%91%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%95%CE%A5%CE%96%CE%A9%CE%AA%CE%91.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Βλέπε: <span class="MsoHyperlink"><a href="https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf/-commons">https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf/-commons</a></span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoFootnoteText"><o:p> </o:p></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Downloads/%CE%A4%CE%B1%20%CE%9A%CE%9F%CE%99%CE%9D%CE%91%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%95%CE%A5%CE%96%CE%A9%CE%AA%CE%91.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Είναι
απαραίτητο επίσης να γίνει διαχωρισμός μεταξύ των κοινών αγαθών και κοινών
πόρων: κοινοί πόροι είναι αυτοί που είναι ελεύθερα προσβάσιμοι και προσφέρονται
σε όλους και όλες, χωρίς να υπάρχουν δικαιώματα ή κανόνες που καθορίζουν τη
χρήση τους. Αντίθετα, τα κοινά αγαθά χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι μια κοινότητα
ανθρώπων έχει διαπραγματευθεί τους δικούς της όρους διαχείρισης των από κοινού
χρησιμοποιούμενων πόρων, είτε αυτοί οι όροι είναι επίσημης είτε πολιτισμικής ή
εθιμοτυπικής υφής.<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Downloads/%CE%A4%CE%B1%20%CE%9A%CE%9F%CE%99%CE%9D%CE%91%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%95%CE%A5%CE%96%CE%A9%CE%AA%CE%91.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Οι
αγορές, κυρίως οι καπιταλιστικές, «συμπεριφέρονται» μεν απρόσωπα, αλλά στα ΜΜΕ
περιγράφονται σαν να είναι ανθρώπινες υπάρξεις: αποφασίζουν, προωθούν και
τιμωρούν, αισθάνονται νευρικές, χάνουν την εμπιστοσύνη τους ή αντιδρούν
προσεκτικά και με επιφύλαξη κ.λπ. Από την άλλη πλευρά οι άνθρωποι
συμπεριφέρονται σύμφωνα με τις επιταγές τους και όχι αντίστροφα που θα έπρεπε,
δηλαδή να είναι οι αγορές στην υπηρεσία των αναγκών τους. Οι κυβερνήσεις
υποτίθεται παίρνουν μέτρα και κάνουν νόμους για να λειτουργούν οι αγορές
«ελεύθερα» και ανάλογα ποιο κόμμα είναι στην εξουσία, είτε τις αφήνει
«ανεξέλεγκτες» είτε προσπαθεί να τις «ρυθμίσει». Το αποτέλεσμα είναι ότι η
«αγορά», από ανθρώπινος μηχανισμός που ήταν πριν τον καπιταλισμό, στα πλαίσιά
του εξελίχθηκε σε ένα φυσικό ον, στις θελήσεις του οποίου θα πρέπει εμείς οι
άνθρωποι να «χορεύουμε», ας είναι και ροκ ή ζεϊμπέκικο. Όπως το διατύπωσε ο
Polanyi από το 1957: Αντί μιας ενσωμάτωσης της οικονομίας της αγοράς στις
κοινωνικές σχέσεις, έχουμε αντίστροφα την ενσωμάτωση των ανθρώπινων κοινωνικών
σχέσεων στο οικονομικό σύστημα της αγοράς.<o:p></o:p></p>
</div>
</div>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-38787397400826303102022-09-12T09:53:00.001+03:002022-09-12T09:53:36.426+03:00Αποανάπτυξη –Τοπικοποίηση του ελληνικού αγροδιατροφικού τομέα σαν απάντηση για στην επερχόμενη επισιτιστική κρίση<p> Η επερχόμενη επισιτιστική-διατροφική κρίση, η οποία θα
οξυνθεί γρήγορα λόγω και του πολέμου στην Ουκρανία είναι τμήμα της
γενικότερης-γενικευμένης, καθολικής πλέον και συνεχούς κρίσης, φέρνει στην
επιφάνεια και πάλι το αίτημα της διατροφικής κυριαρχίας (και όχι απλώς ασφάλειας)
για όλες τις χώρες αλλά κυρίως για τις χώρες του Νότου και ειδικότερα και για
τη χώρα μας.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Η αγροτική ζωή στη χώρα μας που άλλοτε χαρακτηρίζονταν από
κάποια διατροφική, παραγωγική και οικολογική ισορροπία, υφίσταται πλέον τις
συνέπειες-ανισορροπίες της διεθνοποιημένης και χρηματιστικής-κερδοσκοπικής
οικονομίας της αγοράς, με τις τιμές των διατροφικών προϊόντων να διαμορφώνονται
στα διεθνή χρηματιστήρια. Η εμπορευματοποίηση και εξάρτηση της αγροτικής
τεχνογνωσίας, των καλλιεργητικών σπόρων και των αγροτικών εισροών-εφοδίων
(λιπασμάτων, φαρμάκων κ.λπ.) νομικά κατοχυρωμένων με πατέντες, ανέτρεψαν την
μέχρι το 1980 σχετική επάρκεια στον αγροδιατροφικό τομέα στη χώρα, όπου όλα τα
παραπάνω ήταν «φυσικά», ελεύθερα και «κοινά».<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Εκεί στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και αρχές τις δεκαετίας
του ’80, εισβάλλει στην οικονομία της υπαίθρου η ονομαζόμενη «Πράσινη
Ανάπτυξη», έχοντας ως κυρίαρχο στοιχείο την υποταγή του περιβάλλοντος και των
αγροτών στην εντατικοποίηση της παραγωγής και στο μύθο της συνεχούς μεγέθυνσης.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Στη Θεσσαλία για παράδειγμα: Μονοκαλλιέργειες καρπουζιών,
καπνού, καλαμποκιού και κυρίως βάμβακος ισοπεδώνουν κάθε σπιθαμή της γης.
Δένδρα κόβονται, ανεμοφράκτες γκρεμίζονται, μπροστά το τρακτέρ ψεκάζει με
ζιζανιοκτόνα, ακολουθεί το χημικό λίπασμα και στη συνέχεια η σπορά με
καινούργιους υβριδικούς σπόρους. Αργότερα ακολουθούν κι άλλοι ψεκασμοί με
ζιζανιοκτόνα (για τα χορτάρια) και με εντομοκτόνα για «τα βλαβερά» έντομα.
Χιλιάδες τόνοι χημικών λιπασμάτων, ζιζανιοκτόνων, εντομοκτόνων, παρασιτοκτόνων,
ρίχνονται στην αγροτική γη. Το νερό της βροχής και του ποτίσματος ξεπλένει τα
υπολείμματα των φυτοφαρμάκων και των λιπασμάτων.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο αγρότης να χάσει την επαφή με τον
κύκλο ζωής της γης. Υιοθετεί τη γραμμική αντίληψη για την παραγωγή και χάνει
την αυτάρκεια του. Επιδοτήσεις ρέουν άφθονες, πολυεθνικές αγροχημικών, τράπεζες
και εταιρείες παραγωγής αγροτικών μηχανημάτων κάνουν χρυσές δουλείες. Η Ελλάδα
από την ένταξή της στην Ε.Ε. έλαβε 120 δις Ευρώ σαν επιδοτήσεις. Από τα λεφτά
αυτά τα 51,3 δις επέστρεψαν στις εταιρείες της Δ. Ευρώπης που προμηθεύουν τόσα
χρόνια τη χώρα με εξοπλισμό, μηχανήματα και πρώτες ύλες.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Αγοράζονται μεγαλύτερα και βαρύτερα γεωργικά μηχανήματα, η
γη οργώνεται όλο και πιο βαθιά, ρίχνονται περισσότερα λιπάσματα και φυτοφάρμακα,
η αγροτική παραγωγή αυξάνεται, ενώ ταυτόχρονα μεγαλώνει το χρέος των αγροτών
στις τράπεζες. Με στοιχεία της Αγροτικής τράπεζας, το 70% της αγροτικής γης
είναι υποθηκευμένο.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Κάποια στιγμή η ύβρις της διαρκούς μεγέθυνσης δείχνει τα
όρια της. Η απόδοση της αγροτικής γης, παρ’όλο που διπλασιάζεται η
ποσότητα του λιπάσματος, μένει η ίδια και μειώνεται. Σύμφωνα με στοιχεία της
Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης, 55.000 στρέμματα στη Θεσσαλία βρίσκονται στο
στάδιο της ερημοποίησης, που σημαίνει νεκρή γη, όσο και να τη λιπαίνεις δεν
αποδίδει πια.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Οι τιμές των αγροτικών προϊόντων κατρακυλούν, τα
προϊόντα μένουν απούλητα. Οι Γκουρού της διαρκούς ανάπτυξης προσπαθούν να
στρέψουν τους αγρότες στην καλλιέργεια μεταλλαγμένων(GMO) και ενεργειακών
φυτών(βιοκαύσιμα), διατηρώντας ανέπαφο το ίδιο μοντέλο παραγωγής.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Στο μεταξύ οι αγρότες μετρούν απώλειες. Η ύπαιθρος
εγκαταλείπεται, η βιοποικιλότητα βρίσκεται σε κίνδυνο, εξαφανίζεται ο πλούτος
των ντόπιων ποικιλιών, φυτών και ζώων, τα ύδατα υπεραντλούνται και μολύνονται,
ενώ σημειώνεται κατακόρυφη πτώση του υδροφόρου ορίζοντα. Στις πεδιάδες της
Θεσσαλίας οι γεωτρήσεις φτάνουν πια στα 350 μέτρα βάθος.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Η έννοια της αυτοδυναμίας-κυριαρχίας των τροφίμων
επανέρχεται λοιπόν ως διεκδικητικό αίτημα και εναλλακτικό δομικό και ανθεκτικό
αντίδοτο στην προαναφερθείσα κρίση και το εσωτερικό και εξωτερικό αδιέξοδο ενός
μεγα-παραγωγικού συστήματος. Αυτό συνδέεται με την επιταχυνόμενη ανάγκη για
συγκρότηση ενός νέου αγροτικού κινήματος με κύριο χαρακτηριστικό του την
επαναφορά-επανάκτηση του μικρο-χωροτόπου από τους αγρότες, στη βάση μιας
γενικότερης «επανατοπικοποίησης» και «επανεδαφικοποίησης» της οικονομίας. Προς
τη διεκδικητική αυτή κατεύθυνση διαμορφώνεται η τάση της αγροοικολογίας αλλά
και οι άλλες εναλλακτικές αλληλοσυμπληρούμενες μορφές καλλιέργειας (όπως η
αει/μόνιμη καλλιέργεια-permaculture, οι κοινοτικά υποστηριζόμενες καλλιέργειες,
η αναγεννητική γεωργία, η ολιστική γεωργία κ.ά.).<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Χρειάζεται γενικότερα να απορρίψουμε το καπιταλιστικό
αναπτυξιακό μοντέλο παραγωγής, συσσώρευσης και κατανάλωσης. Να απορρίψουμε το
μοντέλο της χημικής βιομηχανοποιημένης γεωργίας. Να επιλέξουμε το μοντέλο της
αγροτικής οικο-γεωργίας, που είναι λύση και για την κλιματική αλλαγή. Να
επιλέξουμε την κατεύθυνση μιας αγροδιατροφικής οικονομίας των αναγκών και όχι
των επιθυμιών, των μικρών αποστάσεων και της εγγύτητας μεταξύ παραγωγής και
κατανάλωσης, της δίκαιης διανομής των τροφίμων –με αποφυγή των μεσαζόντων– μέσω
δικτύων παραγωγο–αναλωτών και τοπικών αυτοδιαχειριζόμενων αγορών. Και τούτο, με
στόχο τον συλλογικό και δημοκρατικό/συνεργατικό σχεδιασμό της παραγόμενης
τροφής και των καλλιεργειών, σε συνδυασμό και με τον επίσης συλλογικό
καθορισμό/σχεδιασμό των βασικών αναγκών των ντόπιων πληθυσμών.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Τέτοιου είδους εναλλακτικά και ήδη υπαρκτά αλλά μειοψηφικά
κινήματα σχετικά με την παραγωγή και διανομή αγροτικών τροφίμων αποκτούν όλο
και μεγαλύτερη απήχηση όχι μόνο στους αγρότες αλλά και στους συνειδητούς
καταναλωτές. Έχοντας την προσέγγιση του κινήματος της <b>ολιγο-επάρκειας,</b> μπορεί
να αναπτυχθούν παραπέρα ως «Κοινά» μέσω αναδιανομής των γαιών σε μικρά τμήματα,
με επανατοπικοποίηση της παραγωγής, καθώς και με την οργάνωση της διανομής μέσω
μικρών και απ’ ευθείας συστημάτων-δικτύων, που αναφερθήκαμε.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Για τη χώρα μας ειδικότερα: Θα χρειασθεί να επιλέξουμε τη
λεγόμενη «αγροτική» γεωργία και το τελικό επακόλουθό της την οικο-γεωργία(το
οικο- όχι μόνο με την έννοια του οικολογικού, αλλά και με την αρχαιοελληνική
έννοια του «οίκου» που εξασφάλιζε το «ζειν»). Η επιστροφή στην
αγροτο-οικο-γεωργία, θα μας εξασφάλιζε και την ικανοποιητική παραγωγή τροφίμων
και την αποφυγή της υποβάθμισης της υγείας μας και ταυτόχρονα του περιβάλλοντος
και της κλιματικής αλλαγής<a name="m_2357775148401214837__ftnref1"></a><a href="https://mail.google.com/mail/u/0/#m_2357775148401214837__ftn1" title=""><span style="mso-bookmark: m_2357775148401214837__ftnref1;"><sup>[1]</sup></span><span style="mso-bookmark: m_2357775148401214837__ftnref1;"></span></a><span style="mso-bookmark: m_2357775148401214837__ftnref1;"></span>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b>Τι σημαίνει αυτό;</b><br />
Σημαίνει στροφή στη γεωργία που θα στοχεύει στην όλο και μεγαλύτερη αυτοδυναμία
της αλυσίδας: αγρότης - κοινότητα - περιοχή - επικράτεια. Για τους αγρότες
σημαίνει ότι θα παράγουν πρώτα για τις ανάγκες τις δικές τους (τουλάχιστον να
παράγουν ένα μέρος της τροφής τους) και στη συνέχεια να παράγουν για τις
ανάγκες της περιοχής τους και της χώρας. Από ανάγκη πρέπει να εφαρμόσουν αυτό
που λέγεται «πολυλειτουργικότητα». Η δραστηριότητά τους να έχει πολλές πλευρές:
οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική. Η δουλειά τους θα έχει και κάποια πλευρά
μη άμεσα κερδοφόρα, όπως π.χ. για την αποκατάσταση της ισορροπίας στην περιοχή.
Θα παράγουν, θα μεταποιούν οι ίδιοι το προϊόν τους και θα το διακινούν
δημιουργώντας θέσεις εργασίας. Θα προστατεύουν το περιβάλλον, θα αποκτούν
σχέσεις με την τοπική κοινωνία και θα γίνονται παράγοντες ζωής της κοινότητας,
προωθώντας την κοινοτίστικη αντίληψη και βοηθώντας να κρατηθεί ζωντανή η
περιοχή τους και γενικότερα η κοινωνία της υπαίθρου.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><br />
Ξεφεύγοντας απ’ τη νοοτροπία της απλής εμπορευματικής διαδικασίας, όπου ο
αγρότης παράγει για να παραδώσει στον έμπορο ή το βιομήχανο και στη συνέχεια να
εισπράξει και να τρέφεται ο ίδιος και η οικογένειά του απ’ το σούπερ μάρκετ, θα
εμπλουτίσει με τέτοια στοιχεία τη ζωή του, που θα την κάνει επιθυμητή και για
τα παιδιά του, ώστε να μη φεύγουν απ’ τον τόπο τους. Αποφεύγοντας σε μεγάλο
βαθμό τους μεσάζοντες, θα παίρνει σωστές και δίκαιες τιμές. Απ’ την άλλη, τη
στιγμή που ο πολυλειτουργικός αγρότης θα παράγει και για τον εαυτό του, είναι
φανερό ότι θα μπει πιο εύκολα στη λογική της υγιεινής τροφής, γιατί δεν θα
θέλει να τρώει τα δηλητήρια, που πριν με ελαφριά καρδιά χρησιμοποιούσε, επειδή
παρήγαγε για την απρόσωπη αγορά. Έτσι θα στραφεί πιο εύκολα προς την Οικολογική
γεωργία (με τη μορφή των βιοκαλλιεργειών, της βιοδυναμικής καλλιέργειας ή της
φυσικής και περμακουλτούρας). Επίσης πιο εύκολα θα αναδιαρθρώσει τις ανάγκες
του και θα ξεφύγει απ’ τον καταναλωτισμό και τις εξωτερικές εισροές. Θα
αναγκασθεί να επανέλθει σε είδη και ποικιλίες που δεν θα χρειάζονται χημική υποστήριξη,
αλλά θα είναι δοκιμασμένες στην περιοχή, δηλ. στις ξεχασμένες ντόπιες ποικιλίες
και ράτσες και θα ξεφύγει απ’ τα υβρίδια και απ’ τα γενετικά τροποποιημένα.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><br />
Και δεν θα παράγει μόνο αρκετά και υγιεινά προϊόντα με τον τρόπο που θα
καλλιεργεί και θα αντιμετωπίζει το έδαφος και τα άλλα είδη ζωής. ‘Οντας
αναγκασμένος να εξυγιάνει πρώτα -πρώτα το έδαφος και να φροντίζει να έχει όλο
και περισσότερη οργανική ουσία, που είναι απαραίτητη για την παραγωγή του, θα
συμβάλει αντικειμενικά και στη λύση για την αποφυγή της κλιματικής αλλαγής. Η
αειφόρος μικρής κλίμακας οικογενειακή γεωργία είναι εντάσεως εργασίας (άρα
δημιουργεί πολύ περισσότερες θέσεις εργασίας από την μηχανοποιημένη γεωργία)
και απαιτεί λίγα καύσιμα, αυτή θα συνεισφέρει σε μεγάλο βαθμό και στην «ψύξη»
της γης.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><br />
Μια τέτοια ριζική αλλαγή των μεθόδων καλλιέργειας και εκτροφής καθώς και του
τρόπου διατροφής μας θα απαιτήσει σαφώς θεμελιώδεις αλλαγές. Οι τρέχουσες
πολιτικές κατά των αγροτογεωργών, όπως οι νόμοι που ευνοούν την ιδιωτικοποίηση
και την μονοπώληση των σπόρων και οι κανονισμοί για την προστασία των
εταιρειών, οι οποίοι έχουν εξοντώσει τα παραδοσιακά συστήματα τροφίμων, θα
έπρεπε να καταργηθούν. Οι υπάρχουσες τάσεις για αυξημένη συγκέντρωση της γης
και για επέκταση της βιομηχανικής γεωργίας θα πρέπει να αντιστραφούν.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Στην Ελλάδα της προηγούμενης οικονομικής κρίσης και των
Μνημονίων επιτήρησης -από τους διεθνείς «επενδυτές» της «ανάπτυξης» και
«φτωχοποίησης»- και της επερχόμενης πολλαπλής κρίσης στην μετα-Κόβιτ εποχή, ο
πρωτογενής τομέας μπορεί να γίνει ο <b>εφαλτήρας για μια
αναζωογόνηση, </b>η οποία θα ξεκινούσε από τις τοπικές κοινωνίες. Για μια
αντιμετώπιση της επισιτιστικής κρίσης που έρχεται, αλλά και για μια απασχόληση
μεγαλύτερου ποσοστού του πληθυσμού για την αντιμετώπιση της σημερινής ανεργίας.
Η παραγωγή ποιοτικών διατροφικών αγαθών-με συγκριτικό πλεονέκτημα στις
ανταλλαγές-από τις εναλλακτικές καλλιέργειες των ντόπιων «χρυσοφόρων» φυτών,
αλλά και γεωργικών αγαθών για δευτερογενή μεταποίηση και κλωστουφαντουργία, θα
ικανοποιούσε βασικές ανάγκες του ντόπιου πληθυσμού και θα εξασφάλιζε βιώσιμο
εισόδημα για τους εργαζόμενους στον τομέα. Η αναδιάρθρωση που πρέπει να γίνει
από τους Έλληνες αγρότες δεν είναι η στροφή σε εξεζητημένα ανταγωνιστικά
προϊόντα-που προτείνουν οι κάθε λογής τεχνοκράτες σήμερα- αλλά σε καλλιέργειες
που θα εξασφαλίσουν την διατροφική ασφάλεια του πληθυσμού και την προώθηση της
όσο γίνεται μεγαλύτερης αυτάρκειας για τις τοπικές κοινωνίες.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Τέτοια προϊόντα για παράδειγμα μπορεί να παραχθούν από τις
βιο-οικο-καλλιέργειες των ντόπιων ποικιλιών: σιτηρών και αραβόσιτου, οσπρίων,
σπανακιού και όλων των κηπευτικών και χόρτων όπως το ραδίκι, αγκινάρας,
φράουλας, σπαραγγιού, ρίγανης και αρωματικών φυτών -μελισσόχορτο, φασκομηλιά,
μέντα, εχινάτσια, γαϊδουράγκαθο, δενδρολίβανο, βασιλικός κ.λπ. με απόσταξη για
αντίστοιχα αιθέρια έλαια-πολυβιταμινούχου και υψηλής περιεκτικότητας σε
πρωτεΐνη σπιρουλίνας, μανιταριών, κερασιάς, ροδακινιάς, δαμασκηνιάς, ροδιάς,
λωτού, στέβιας, κρόκου, τρούφας, αλόης, μαστίχας κλπ, καθώς φυσικά και ελιάς
και αγουρέλαιου<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Άλλα ξεχωριστά τοπικά παραδοσιακά προϊόντα που παρήγαγε
κάποτε η ελληνική γη, αλλά τείνουν να τα παρατήσουν οι σημερινοί αγρότες είναι:
η κορινθιακή σταφίδα, ξερά σύκα Μεσσηνίας, Λακωνίας, Εύβοιας και Αττικής,
τοματάκι της Σαντορίνης, κουμ-κουάτ της Κέρκυρας, πατάτες Νάξου, πεπόνι της
Μυτιλήνης, καρπούζια της Μεσσηνίας, μανταρίνι Καλύμνου, νεροκρέμμυδο Ζακύνθου,
η οινοποιήσιμη ποικιλία βαρτζαμί της Λευκάδας, φράουλες της Ηλείας, κάστανα της
Λακωνίας και της Αρκαδίας, όσπρια της Δυτικής Μακεδονίας και του Έβρου, πατάτες
των Σερρών, της Δράμας του Αμυνταίου και της Πελοποννήσου, οπωροκηπευτικά των
Μεγάρων, ακτινίδια της Πιερίας, φάβα της Σαντορίνης, αχλάδια της Λέσβου<sup>.</sup><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ο στόχος θα είναι όλες αυτές οι καλλιέργειες από
μονοκαλλιέργειες που είναι σήμερα να μετατραπούν σε πολυκαλλιέργειες στα
πλαίσια ολοκληρωμένων αγροκτημάτων, όπου τα ζώα θα εκτρέφονται σαν
συμπληρωματικά των καλλιεργειών, για την ανακύκλωση των υλικών και κάποιων
απαραίτητων για τη διατροφή μας ζωικών προϊόντων. Εκτός των πουλερικών, μπορούν
να εκτρέφονται και ένας ανάλογος αριθμός αιγοπροβάτων ή αγελάδων-βουβαλιών,
καθώς και ανάλογων αλόγων ή γαϊδουριών που μπορούν να προσφέρουν βοήθεια στις
εργασίες(στην περίπτωση θηλυκών γαϊδουριών μπορούμε να έχουμε και το πολύτιμο
γάλα τους.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Αφήσαμε για το τέλος την Κάνναβη, που μπορεί να γίνει μέσο
για την αναζωογόνηση της αγροτικής μας οικογεωργίας, γιατί είναι πολυδύναμο
φυτό, με βιομηχανικά και φαρμακευτικά προϊόντα. Έχουμε να κάνουμε κυρίως με την
κλωστική(βιομηχανική)<a name="m_2357775148401214837__ftnref2"></a><a href="https://mail.google.com/mail/u/0/#m_2357775148401214837__ftn2" title=""><span style="mso-bookmark: m_2357775148401214837__ftnref2;"><sup>[2]</sup></span><span style="mso-bookmark: m_2357775148401214837__ftnref2;"></span></a><span style="mso-bookmark: m_2357775148401214837__ftnref2;"></span>, αλλά και την
φαρμακευτική κάνναβη. Πέρα από το επίμαχο συνθετικό «κάνναβη», η βιομηχανική
δεν έχει κανένα άλλο κοινό με την Ινδική κάνναβη. Πρόκειται για φυτό που
καλλιεργείται παγκοσμίως, καθώς είναι ποικιλία με διεθνώς αναγνωρισμένες
οικολογικές ιδιότητες και το σύνολο του υπέργειου μέρους του είναι πλήρως
αξιοποιήσιμο. Με επεξεργασία και μεταποίηση μπορούν να παραχθούν περισσότερα
από 25.000 προϊόντα, όπως: σπόρια, έλαια, βάμματα, θεραπευτικά σκευάσματα,
κηραλοιφές, αλεύρι, τρόφιμα, πρωτεΐνη και διατροφικά συμπληρώματα, φαρμακευτικά
σκευάσματα, ηδύποτα, οικοδομικά και μονωτικά υλικά, χαρτί και χαρτοπολτό,
βιοπλαστικά, βιοκαύσιμα, κλωστές- ίνες, υφαντά και υφάσματα, σειρά ρούχων,
καλλυντικά και άλλα καινοτόμα και οικολογικά προϊόντα όπως βελτιωτικά εδάφους,
ζωοτροφές κα. <br />
H βιολογική παραγωγή<sup> </sup>της κλωστικής κάνναβης στη χώρα είναι μια
ευκαιρία με προοπτικές για κάθε τοπική κοινωνία. Χρειάζεται βέβαια να
αναπτυχθεί ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης με δημιουργία αντίστοιχων
συνεταιριστικών βιομηχανικών- μεταποιητικών μονάδων(μια δυναμική για δημιουργία
πολλών χιλιάδων θέσεων απασχόλησης. </p>
<p class="MsoNormal">Καταλήγουμε με μια <b>συγκεκριμένη πρόταση</b>: οι συλλογικότητες
και οι <b>κοινότητες αγώνα, <span style="background-color: white; color: #222222; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 14.6667px;">αντίστασης και υπεράσπισης της ζωής και των ΚΟΙΝΩΝ</span><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 14.6667px;"> </span><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 14.6667px;">(Υγεία, Διατροφή, Νερό, Ενέργεια),</span></b> το επόμενο χρονικό διάστημα, να επιδιώξουν να έρθουν
σε επαφή με υπάρχοντες τοπικούς παραγωγούς τροφής και να συντονίσουν ένα δίκτυο
διανομής της παραγωγής τους, καθώς και να στηρίξουν νέους αγρότες που μπαίνουν
ή πρόκειται να μπουν στον τομέα με παροχή γνώσης, μέσων και βοήθειας στις
καλλιέργειές τους. Να αναπτύξουν ένα <b>παραγωγικό και διανεμητικό δίκτυο</b><a name="m_2357775148401214837__ftnref3"></a><a href="https://mail.google.com/mail/u/0/#m_2357775148401214837__ftn3" title=""><sup>[3]</sup></a> που θα
στηρίζεται κοινωνικοπολιτικά προς την κατεύθυνση της διατροφικής ασφάλειας για
το πιο ευάλωτο μέρος του πληθυσμού. Ειδικότερα: να στηρίξουν τη σύσταση ενός
<b>δικτύου παραγωγής και διανομής ψωμιού</b>, για τις δύσκολες μέρες που έρχονται.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"> <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--><o:p></o:p></p>
<div class="MsoNormal">
<hr align="left" size="1" width="33%" />
</div>
<p class="MsoNormal"><a name="m_2357775148401214837__ftn1"></a><a href="https://mail.google.com/mail/u/0/#m_2357775148401214837__ftnref1" title=""><span style="mso-bookmark: m_2357775148401214837__ftn1;"><sup>[1]</sup></span><span style="mso-bookmark: m_2357775148401214837__ftn1;"></span></a><span style="mso-bookmark: m_2357775148401214837__ftn1;"></span> Η καλή είδηση π.χ.
του 2020: για πρώτη φορά μετά το 1984 η Ελλάδα εξήγαγε περισσότερα τρόφιμα και
αγροτικά προϊόντα απ’ όσα εισήγαγε.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Το εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων έκλεισε το 2020 με
πλεόνασμα 510,953 εκατ. ευρώ, τη στιγμή που τα τελευταία χρόνια ήταν ελλειμματικό
κατά 500 - 700 εκατ. ευρώ περίπου ετησίως, ενώ το έλλειμμα έχει αγγίξει στο
παρελθόν ακόμα και τα 2 δισ. ευρώ. Η κρίση Covid 19 άλλαξε όλα τα δεδομένα στο
εμπόριο και την παραγωγή εντείνοντας την τοπική παραγωγή. Επίσης Η συγκυρία της
πανδημίας έχει ενισχύσει πάρα πολύ τη στροφή των καταναλωτών στην υγιεινή
διατροφή, και σύμφωνα με τους αναλυτές, η τάση αυτή έχει χαρακτήρα μονιμότητας
ειδικά στις νεότερες ηλικιακές ομάδες.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><a name="m_2357775148401214837__ftn2"></a><a href="https://mail.google.com/mail/u/0/#m_2357775148401214837__ftnref2" title=""><span style="mso-bookmark: m_2357775148401214837__ftn2;"><sup>[2]</sup></span><span style="mso-bookmark: m_2357775148401214837__ftn2;"></span></a><span style="mso-bookmark: m_2357775148401214837__ftn2;"></span> Όταν μιλάμε για
την βιομηχανική (ή κλωστική) κάνναβη αναφερόμαστε στις 52 ποικιλίες της
βιομηχανικής κάνναβης που είναι εγγεγραμμένες στον «Κοινό κατάλογο ποικιλιών
καλλιεργούμενων φυτικών ειδών» και έχουν περιεκτικότατα σε τετραϋδροκανναβινόλη
(THC) σε ποσοστό μικρότερο του 0,2%. Η βιομηχανική κάνναβη διαφέρει από
γενετική άποψη και τη χημική της σύσταση από την ευφορική κάνναβη, αφού
περιλαμβάνει ελάχιστη ποσότητα THC, που είναι το ψυχοδραστικό συστατικό της, με
αποτέλεσμα να μην μπορεί να έχει ευφορική χρήση. Έχει δημιουργηθεί ήδη το
KANNABIO, ο πρώτος Συνεταιρισμός βιολογικής κλωστικής κάνναβης στην Ελλάδα.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><a name="m_2357775148401214837__ftn3"></a><a href="https://mail.google.com/mail/u/0/#m_2357775148401214837__ftnref3" title=""><span style="mso-bookmark: m_2357775148401214837__ftn3;"><sup>[3]</sup></span><span style="mso-bookmark: m_2357775148401214837__ftn3;"></span></a><span style="mso-bookmark: m_2357775148401214837__ftn3;"></span> Να οργανωθεί ένα
οδοιπορικό με επίσκεψη στους υπάρχοντες χώρους παραγωγής και σε κτήματα, όσων
θα δεχτούν να μπουν στο δίκτυο. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-43269876759571418212022-08-31T15:39:00.001+03:002022-08-31T15:39:55.831+03:00Αυτοοργάνωση: Η οργάνωση των εξεγερμένων κοινοτήτων των Ζαπατίστας<p> <b>Το σύγχρονο κίνημα
του Κοινοτισμού και των ΚΟΙΝΩΝ μπορεί να διδαχθεί από τις Κοινότητες των
Ζαπατίστας</b></p>
<p class="MsoNormal">Οι κοινότητες των Ζαπατίστας αποτελούνται από ιθαγενικούς
λαούς όπως Τσόλ, Τσοτσίλ, Τσελτάλ, Τοχολαμπάλ, Σόκες με διαφορετικές τοπικές
γλώσσες και έθιμα.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Οι Αυτόνομοι Εξεγερμένοι Δήμοι περιλαμβάνουν κοινότητες ,που
αποτελούν το 80% των Ιθαγενικών χωριών της Chiapas. Εδαφικά, οι περιοχές στις
οποίες πλειοψηφούν οι εξεγερμένοι δεν είναι ενιαίες. Ορισμένες φορές ακόμη και
στα πλαίσια ενός δήμου ή μιας κοινότητας στην Τσιάπας συνυπάρχουν Ζαπατίστας
και μη Ζαπατίστας.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ζαπατιστικό Μοντέλο
Αυτοοργάνωσης<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Από την αρχή οι Ζαπατίστας έστρεψαν την προσοχή τους στην οργάνωση
της ζωής των εξεγερμένων κοινοτήτων. Αυτό εντάθηκε όταν διακόπηκε ο διάλογος
και στην Τσιάπας άρχισε ο λεγόμενος "πόλεμος χαμηλής έντασης" από την
τότε κυβέρνηση του Σεδίγιο.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Οι οργανωτικές δομές των κοινοτήτων που ελέγχουν οι
Ζαπατίστας βασίζεται στο μοντέλο της αυτοοργάνωσης με βάση:<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-fareast-font-family: Arial;"><span style="mso-list: Ignore;">•<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><!--[endif]-->την
ιδεολογία που συνδυάζει παραδοσιακές πρακτικές των Μάγια με τον ελευθεριακό
κοινοτισμό<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-fareast-font-family: Arial;"><span style="mso-list: Ignore;">•<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><!--[endif]-->αμεσοδημοκρατικές
διαδικασίες από τα κάτω προς τα πάνω.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-fareast-font-family: Arial;"><span style="mso-list: Ignore;">•<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><!--[endif]-->Κοινοτική
οργάνωση στηριγμένη στις κοινότητες τα Καρακόλ (Σαλιγκάρι, Κοχύλι) και τους
αυτόνομους Δήμους<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-fareast-font-family: Arial;"><span style="mso-list: Ignore;">•<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><!--[endif]-->Κριτική
σκέψη απέναντι στην καπιταλιστική Λερναία Ύδρα<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Οι Ζαπατίστας ίναι οργανωμένοι ως εξής: στη βάση βρίσκονται
οι κοινότητες με τις τοπικές τους αρχές. Οι κοινότητες είναι οργανωμένες σε
Δήμους, όπου και εκεί υπάρχει η αρχή του κάθε Δήμου. Το τελευταίο επίπεδο είναι
τα Καρακόλ (σαλιγκάρια), πολιτικοπολιτιστικοί χώροι, οι οποίοι απαρτίζονται από
όλους τους δήμους, και έχουν σαν αρχή το Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης ή
Επιτροπή Χρηστής Διακυβέρνησης. Το 2008 υπήρχαν πέντε Καρακόλες που
αποτελούνταν συνολικά από 39 Δήμους, οι οποίοι συνένωναν συνολικά 1111
κοινότητες. Από τον Αύγουστο όμως του 2019 οι Ζαπατίστας δημιουργούν 11 νέα <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ζαπατιστικά Κέντρα Αυτόνομης Αντίστασης και
Εξέγερσης</b>-CRAREZ. Έτσι σήμερα υπάρχουν συνολικά 43<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>CRAREZ (12 caracoles και 31 MAREZ-Αυτόνομοι
Δήμοι)<a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%91%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%AC%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%B6%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Οι Ζαπατίστας στόχευαν και στοχεύουν πάντα στη διεύρυνση της
κοινωνικής βάσης της εξέγερσης, στην οργάνωση της ζωής των εξεγερμένων και στην
ανάπτυξη ενός ευρύτατου δικτύου κινημάτων αλληλεγγύης σε όλες τις ηπείρους. Η
διεύρυνση της κοινωνικής βάσης πραγματοποιείται σε εθελοντική βάση. Κοινότητες
και δήμοι που προσχωρούν στην εξέγερση καταργούν τις παλιές διοικητικές αρχές
τους και εκλέγουν νέες.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Η κάθε κοινότητα όπως ήδη αναφέρθηκε-έχει την τοπική της
αρχή, η οποία αποτελείται από ανθρώπους της κοινότητας που εκλέγονται με
πλειοψηφία από τη συνέλευση της κοινότητας. Οι αρμοδιότητές τους διαρκούν έως 3
μήνες. Η τοπική αρχή λύνει τα τοπικά προβλήματα, αξιολογεί τις ανάγκες και
υπερασπίζεται τα δικαιώματα της κοινότητας. Αν κάποιο πρόβλημα δεν λύνεται
τοπικά, προωθείται στην αρχή του Αυτόνομου Δήμου στον οποίο είναι οργανωμένη η
κοινότητα.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Η αρχή του Δήμου ερευνά το πρόβλημα και όταν υπάρχουν αρκετά
στοιχεία τότε παίρνει μια απόφαση, σε συνάρτηση πάντα με τα τοπικά έθιμα και
τις συνήθειες της κάθε περιοχής. Αν δεν βρεθεί εδώ λύση, το πρόβλημα προωθείται
στο Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης στο οποίο ανήκει ο δήμος. Όλα τα μέλη των
αρχών, από το τοπικό επίπεδο έως και το Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης,
ασχολούνται με τα προβλήματα αυτά με συνείδηση χωρίς κάποιο χρηματικό
αντάλλαγμα. Η δικαιοσύνη αποδίδεται χωρίς διαχωρισμούς μεταξύ ανθρώπων,
πολιτικών, κομμάτων και θρησκείας. Τα μέλη των αρχών είναι εξίσου γυναίκες και
άντρες, με εναλλαγή στις θέσεις.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Η οργάνωση της ζωής των εξεγερμένων αφορά όλους τους
βασικούς τομείς: αγροτική παραγωγή, υγεία, εκπαίδευση κ.λπ. Είναι ζήτημα
καθοριστικό για την επιβίωση των ανθρώπων, αφού όποια κοινότητα ή δήμος προσχωρεί
στην εξέγερση, αυτόματα διακόπτει τις σχέσεις του με την κεντρική διοίκηση και
το μεξικάνικο κράτος. Οικονομικοί πόροι ή άλλες διευκολύνσεις από πλευράς
κράτους δεν γίνονται δεκτές, είτε σε επίπεδο ομοσπονδιακό είτε σε επίπεδο
πολιτείας.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Από το 1994 μέχρι σήμερα, με την εθελοντική εργασία των
Ζαπατίστας αλλά και την στήριξη των κινημάτων αλληλεγγύης στην Τσιάπας,
οργανώθηκαν συνεταιρισμοί εκμετάλλευσης καφέ και κακάο, άρχισε ο εξηλεκτρισμός
βασικών χωριών, χτίστηκαν νοσοκομεία και σχολεία. Ωστόσο, εξακολουθούν να
υπάρχουν ανάγκες του πληθυσμού που να είναι ακόμα ανεκπλήρωτες. Οι προσπάθειες
οργάνωσης και βελτίωσης της ζωής των ζαπατίστικων πληθυσμών γίνονται σε
συνθήκες περικύκλωσης από το στρατό και τους παραστρατιωτικούς, που σε σταθερή
βάση επιχειρούν να καταστρέψουν ότι δημιουργείται, από τις καλλιέργειές τους
μέχρι τα ίδια τους τα σπίτια.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Όταν οι ιθαγενείς διεκδίκησαν τη γη που δούλευαν για τους
γαιοκτήμονες πριν το 94, είχαν να αντιμετωπίσουν δολοφονίες, εκβιασμούς και
εξαφανισμούς. Η ανακτημένη γη τώρα δουλεύεται είτε συλλογικά, είτε κοινοτικά,
είτε μέσω των συνεταιρισμών και κολεκτίβων. Οι Ζαπατίστας κατάλαβαν ότι η γη
είναι η βάση εκμετάλλευσης για τους καπιταλιστές, αλλά ταυτόχρονα είναι και η
βάση αντεπίθεσης στον καπιταλισμό. Και πραγματικά, η ζωή τους από την
επανάκτηση της γης και μετά έχει αλλάξει.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Για τους Ζαπατίστας ισχύει η αρχή: η γη είναι αυτού που τη
δουλεύει. Έτσι ανήκει στα ΚΟΙΝΑ –δηλαδή σε όλους-και δουλεύεται συλλογικά, αποφεύγονται
διαμάχες και υπάρχει δικαιοσύνη. Το ότι οι Αυτόνομοι Δήμοι και τα Συμβούλια
Καλής Διακυβέρνησης αποφασίζουν για τη γη είναι μια μεγάλη και αληθινή αλλαγή
για τους ιθαγενικούς λαούς. Στη γη καλλιεργούν πατάτες, ρύζι, καφέ, φασόλια και
καλαμπόκι για εσωτερική κατανάλωση. Έχουν συμφωνήσει να αγαπάνε και να
προσέχουν τη φύση, για αυτό κάνουν αναδάσωση, προσέχουν το δάσος, τα ποτάμια, τους
βράχους, δεν χρησιμοποιούν φυτοφάρμακα, δεν κόβουν δέντρα χωρίς λόγω, προσέχουν
τα μη οργανικά σκουπίδια τους κτλ.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ο αντικαπιταλιστικός αγώνας των Ζαπατίστας δεν έμεινε μόνο
στην απαλλοτρίωση των μέσων παραγωγής, αλλά προχώρησε και στη δημιουργία νέων σχέσεων
αυτονομίας. Έχοντας στα χέρια τους τη γη και τον τόπο όπου παράγουν την τροφή
τους, γεννιούνται, μεγαλώνουν και συμβιώνουν, οικοδομούν τώρα και άλλα
πράγματα, όπως αυτοδιαχειριζόμενα μαγαζιά, αυτόνομα ζαπατιστικά σχολεία, κοινοτικές
κλινικές, ενώ αγοράζουν τα απαραίτητα φάρμακα που δεν ιδιοκατασκευάζουν. Επίσης
η εργασία συλλογική σε τοπικό επίπεδο κοινότητας και Δήμου, οργανωμένοι σε
κολεκτίβες, συλλογικότητες και κοοπερατίβες.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal">Ο <span class="MsoHyperlink"><a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/344401_i-ennoia-toy-koinotismoy-einai-kombiki-simera">σύγχρονος
Κοινοτισμός</a></span> –και στις αναπτυγμένες χώρες- μπορεί να είναι ταυτόχρονα
και «τοπικοποιημένος»(ιθαγενικός) και
«οικουμενικός»(διεθνιστικός-κοσμοπολιτικός). Αυτή η σύνδεση του ιθαγενισμού με
τον κοσμοπολιτισμό μπορεί να συμβεί και το απέδειξαν πρόσφατα και το
Ζαπατίστικο Κίνημα στο Μεξικό και το Κουρδικό Κίνημα στη Ροζάβα της Συρίας.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Τα σημερινά ελλαδικά, αλλά και ευρωπαϊκά εγχειρήματα του
πολύμορφου κοινοτικού κινήματος πολλά έχουν να μάθουν από τους ιθαγενικούς
λαούς για να εμπλουτίσουν τις δραστηριότητές τους, ώστε να εμπεριέχονται οι
δυνατότητες μιας κοινωνίας σε μετακαπιταλιστική μετάβαση, στοιχεία της οποίας
έχουν ήδη δημιουργηθεί, εάν και ακόμα ξετυλίγονται και δεν είναι πλήρη.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYQLJA3ygotTGpvuygg85E0TVv_L0yzrFK8snc-5MduS3UzsG1JDCtgEPT5wQAffiKXF4pO5N6nfy36uB65Jw2XNv7Nk296QFnK-aOe6biLNgWOs55a3wPnQq49d8UUeeNK2tTyXM5saYhsHs3q31EHZ_qVtfs8dKS7MGPwZ7DiwcgIHLe5Y1W1mmy/s1280/%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%B6%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%84.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYQLJA3ygotTGpvuygg85E0TVv_L0yzrFK8snc-5MduS3UzsG1JDCtgEPT5wQAffiKXF4pO5N6nfy36uB65Jw2XNv7Nk296QFnK-aOe6biLNgWOs55a3wPnQq49d8UUeeNK2tTyXM5saYhsHs3q31EHZ_qVtfs8dKS7MGPwZ7DiwcgIHLe5Y1W1mmy/s320/%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%B6%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%84.jpg" width="320" /></a></div><br /><o:p></o:p><p></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Giorgos/Documents/Gia%20to%20Blog/%CE%9D%CE%AD%CE%BF%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%91%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%AC%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7%20%CE%B6%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Από τον
Αύγουστο του 2019 οι Ζαπατίστας δημιουργώντας 11 νέα Ζαπατιστικά Κέντρα
Αυτόνομης Αντίστασης και Εξέγερσης-CRAREZ έχουν αυτονομήσει συνολικά 43<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>CRAREZ (12 caracoles -περιφέριες και 31
MAREZ-Αυτόνομοι Δήμοι). Με τα ανακοινωθέντα του Υποδιοικητή Galeano(μέχρι
πρότινος Μάρκος) οι Ζαπατίστας περνάνε σε μια νέα εποχή, στην πρώτη γραμμή του
αγώνα ενάντια στην κλιματική καταστροφή και τον καπιταλισμό που μας οδηγεί σε
αυτήν:<o:p></o:p></p>
<p class="MsoFootnoteText">"Η φύση είναι μια ελαστική μεμβράνη που μας
επιστρέφει τις πέτρες που της ρίχνουμε με πολλαπλάσια ταχύτητα. Και ο Θάνατος
επιστρέφει πάντα όλο και πιο ισχυρός. Ένας πόλεμος διεξάγεται μεταξύ συστήματος
και φύσης. Στη σύγκρουση αυτή δεν χωρούν ημίμετρα ή δειλία. Είσαι είτε με το
σύστημα είτε με τη φύση. Είτε με τον θάνατο είτε με τη ζωή"<o:p></o:p></p>
</div>
</div>ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com0