Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Η καταστροφή του Ουρανού, παγκόσμιο Χημικό Έγκλημα στην Ατμόσφαιρα

Αποσπάσματα από άρθρο του Gabriel Stetter, Basel - Ελβετία, στο περιοδικό raum & zeit 127

Όλο το άρθρο στα γερμανικά στο: http://www.holmestead.ca/chemtrails/r+z-german.pdf

Ακούγεται σαν μια απίστευτη Ιστορία Φαντασίας-Τρόμου και όμως οι νεώτερες αποκαλύψεις επιβεβαιώνουν: Στα πλαίσια αμερικανικού Πρότζεκτ ψεκάζουν αεροπλάνα μία επικίνδυνη μίξη Αλουμινίου στον Ουρανό, και στην Ευρώπη.

Η γεμάτη από χημικά «τεχνητή» ατμόσφαιρα υποτίθεται πως θα δροσίσει την ατμόσφαιρα της γης και θα εξυγιαίνει το στρώμα Όζοντος.

Το αποτέλεσμα: ανυπολόγιστες καταστροφές για την Υγεία και το Περιβάλλον!

Μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άτομα παρακολουθούν ήδη τις παρακάτω διαδικασίες:

Πέντε έως δεκαπέντε αεροπλάνα εμφανίζονται τόσο σε αγροτικές όσο και αστικές περιοχές και πηγαινοέρχονται σε ένα ύψος στα 6.000 περίπου μέτρα.

Αυτό που αρχικά μοιάζει με απλή «ουρά» αεροπλάνου από τα καυσαέρια του, αφήνει τον θεατή, με μια προσεκτικότερη και μεγαλύτερης διάρκειας ματιά, κατάπληκτο:

Αυτές οι «ουρές» που σχηματίζονται δημιουργώντας ένα κανονικότατο τεράστιο πλέγμα δεν χάνονται ακόμη και μετά από αρκετά λεπτά, αλλά παραμένουν ακίνητα στη θέση τους να «κρέμονται». Παράλληλα εμφανίζεται συχνά και μια διάταξη του εκπεμπόμενου αερίου («ουράς») που μοιάζει με κορδόνι από πέρλες, η οποία μπορεί να παίρνει και μορφή σταγόνας.

Αργά αλλά σταθερά σε μια διάρκεια 30 έως 60 λεπτών απλώνονται οι «ουρές» ή οι «σταγόνες» δημιουργώντας μια επίμονη θολή μάζα από σύννεφα, που μοιάζει σαν ανακατεμένες αφρός γάλακτος.

Αυτό που αρχικά θεωρήθηκε σαν «ουρά» από καυσαέρια αεροπλάνου εξελίσσεται ακόμη περισσότερο σε στρώμα ομίχλης.

Μετά από δύο με πέντε ώρες καλύπτεται το τμήμα του ουρανού στο οποίο διασταυρώθηκαν τα αεροπλάνα, με ένα θολή στρώση ομίχλης-σύννεφου.

Κατά περίεργο τρόπο οι αρχικές γραμμές («ουρές») παραμένουν ακόμη και μετά από ώρες μέσα σ’ αυτή τη γαλακτώδη ομίχλη αναγνωρίσιμες.

Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας συνεχίζουν να διασταυρώνονται τα αεροπλάνα στον ουρανό σε σχήμα – διάταξη σκακιέρας, μέχρι που χάνονται στην ολοένα πυκνότερη ομίχλη.

Ανάμεσα στον παρατηρητή και τον προηγουμένως γαλάζιο ουρανό δημιουργήθηκε πλέον ένα αδιαπέραστο στρώμα ομίχλης, το οποίο σύντομα καλύπτει όλο τον ουρανό.

Εάν κάπου ανάμεσα στο στρώμα ομίχλης μπορεί ακόμη να φανεί ο ήλιος, περιβάλλεται συχνά από μία αύρα φωτός, στην οποία μπορεί να διακρίνει κανείς ένα αμυδρό εφέ ουράνιου τόξου. (Αυτό το εφέ οφείλετε στη διάθλαση του φωτός πάνω στη σκόνη αλουμινίου των chemtrails («χημικές ουρές»), των χημικών γραμμών δηλαδή που αφήνουν τα αεροπλάνα.

Ήδη μετά από λίγες ώρες αλλάζει εντελώς η θερμοκρασία περιβάλλοντος, και σημειώνεται μία πτώση της θερμοκρασίας μέχρι και 7 βαθμών Κελσίου.

Ταυτόχρονα μειώνεται ομοιόμορφα και η υγρασία στην ατμόσφαιρα με τιμές γύρω στα 30%.

(Αυτό το αποτέλεσμα οφείλεται στα άλατα βαρίου τα υπάρχουν στα συστατικά των chemtrails. Στους επόμενους ψεκασμούς της ίδιας σειράς ψεκασμών η μείωση της υγρασίας είναι μικρότερη.)

Το κρύο και η υγρασία που προκύπτουν διατηρούνται ακόμη και μέρες αργότερα, στη συνέχεια ακολουθεί συνήθως ωραίος καιρός, αλλά ασυνήθιστα ομιχλώδης και πιο δροσερός. Οι βροχοπτώσεις απουσιάζουν εντελώς. Επίσης παρατηρείται ένα χαρακτηριστικό «θόλωμα-ξέπλυμα» του ουρανού. Αν κοιτάξει κανείς στον ορίζοντα, δεν φαίνονται πουθενά τόνοι του γαλάζιου χρώματος στο ουρανό. Μόνο μια ωχρή, λευκή λωρίδα φαίνεται, η οποία στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να χρωματίζεται επιπλέον με αποχρώσεις του καφέ από τα ορυκτά καύσιμα στον αέρα.

Αυτό το χαρακτηριστικό των «White Skies”, του λευκά επιχρισμένου ουρανού, είναι το πιο προδοτικό, καθότι το πιο επίμονο χαρακτηριστικό της δράσης των chemtrails.

Συχνά επανέρχεται ο Καιρός μετά από μια ολόκληρη εβδομάδα στις «φυσιολογικές» για την εποχή τιμές. Όχι σπάνια ακολουθεί τότε και η επόμενη επιχείρηση ψεκασμού.

Τί κρύβεται από πίσω;

Ήδη εδώ και τουλάχιστον 12 χρόνια αναζητούν επιστήμονες και ειδικοί στρατηγικές ενάντια στη καταστροφή του κλίματος, για την οποία επανειλημμένα έχουν γίνει προγνώσεις.

Το Μάρτιο του 1991 καταθέτουν οι δύο κινέζικης καταγωγής, αμερικανοί ερευνητές David Chang και I-Fu Shih αίτηση για καταχώρηση πατέντας για «Στρατοσφαιρικό εμπλουτισμό-Welsbach με σκοπό την Μείωση της παγκόσμιας Υπερθέρμανσης»

(“Πατέντα Wlsbach”)

Ο αντιπροσωπευόμενος καταθέτης της ανωτέρω Αίτησης και εμπορικός επικαρπωτής ήταν ο γίγαντας των αεροπορικών και διαστημικών πτήσεων “Hughes Aerospace” στο Λος Άντζελες.

Κατά τη διάρκεια των ερευνών τους, ανάμεσα σε άλλα και στο Lawrence Livermore National Laboratory στην Καλιφόρνια, ανέπτυξαν οι δύο Βιοχημικοί μία πανούργα λύση Υψηλής Τεχνολογίας για το πρόβλημα, το οποίο αξιολογείται ως το μεγαλύτερο του παρόντος, την Υπερθέρμανση του πλανήτη.

Οι επίσημες Κλιματολογικές έρευνες υπολογίζουν, με απλά λόγια, πως εξαιτίας της εκτεταμένης χρήσης ορυκτών καυσίμων τα τελευταία 150 χρόνια, παρεμποδίζεται η διαφυγή θερμότητας από τη Γη στο διάστημα. Αυτή η δυσκολία στην ανταλλαγή θερμότητας οδηγεί σε άνοδο της Θερμοκρασίας σε παγκόσμια κλίμακα, η οποία εν’ τω μεταξύ έχει λάβει τρομακτικές διαστάσεις. Αυτή η υπέρ-Θέρμανση τελικά θα ανατρέψει το κλίμα σε όλη τη Γη. Ακολούθως θα λιώσουν οι πάγοι στους Πόλους, θα εμφανιστούν παγκοσμίως ξηρασίες, όλο και περισσότερα Είδη ζώντων οργανισμών θα εκλείψουν και τελικά μέσα σε 20 έως 50 χρόνια δεν θα μπορεί να επιβιώσει εδώ ούτε ο Άνθρωπος.

Για να αντιμετωπιστούν αυτές οι εξελίξεις προτείνουν ο Chang και ο Shih να απελευθερωθούν στη Στρατόσφαιρα τα λεγόμενα σωματίδια Welsbach μέσω μιας συνδετικής ουσίας (ουσίας φορέα).

Μεταλλικά Σωματίδια με μεγάλη Δράση

Τα σωματίδια Welsbach είναι Οξείδια Μετάλλων, τα οποία μετατρέπουν την Θερμότητα, η οποία εμποδίζεται στη διαφυγή της από την ατμόσφαιρα της Γης από τα αέρια-Θερμοκηπίου, πλησίον της Γης σε υπέρυθρα κύματα. Αυτά τα υπέρυθρα κύματα παροχετεύονται στη συνέχεια στο διάστημα, έτσι ώστε να προκύψει το επιθυμητό αποτέλεσμα του «δροσισμού». Σύμφωνα με την περιγραφή της πατέντας θα πρέπει να προστεθούν μικροσκοπικά σωματίδια μετάλλων στα καύσιμα των αεροπλάνων, έτσι ώστε αυτά να εξέρχονται από τον κινητήρα κατά τη διαδικασία καύσης. Πρόκειται εδώ ιδιαίτερα για Οξείδια Αλουμινίου με μορφή σκόνης, όπως και Άλατα Βαρίου, τα οποία στον ουρανό γίνονται ορατά - άκουσον άκουσον - σαν «καθαρά λευκές πουπουλένιες λωρίδες»!

Στα μεταλλικά σωματίδια αποδίδεται μια διπλή ιδιότητα: από τη μία πλευρά επενεργούν έτσι ώστε η εκπεμπόμενη από τη Γη θερμότητα να μετατραπεί - μέσω ενός ιδιαίτερα περίπλοκου φωτοχημικού μηχανισμού - αρχικά σε φως και στη συνέχεια σε υπέρυθρη Ακτινοβολία, η οποία παροχετεύεται τελικά στο Διάστημα. Από την άλλη πλευρά το φως του ήλιου που φτάνει στη Γη «χτυπά» πάνω στη σκόνη Αλουμινίου και αντανακλάται.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μπορεί να διαβάσει κανείς επιπλέον στην Πατέντα Welsbach, πως τα σωματίδια τα οποία διασπείρονται στην Ατμόσφαιρα θα μπορούν να αναπτύσσουν και να διατηρούν την αποτελεσματικότητα τους κατά τη διάρκεια ενός διαστήματος μέχρι και ένα χρόνο, αφού πρώρα επιτευχθεί ένας επαρκής κορεσμός μίας περιοχής.

Άλλες «Κορυφές» του Livermore, , εξέφρασαν αρχικά τον σκεπτικισμό. Έτσι ένας Ειδικός πραγματογνώμονας, ο Kenneth Caldeira, εξέτασε την ανακάλυψη με τη βοήθεια πολύπλοκων μοντέλων αναπαραστάσεων μέσω υπολογιστών. (Computersimulation).

Οι αναπαραστάσεις στους υπολογιστές εκπλήσσοντας επιβεβαίωσαν τελικά τις υποθέσεις των Chang και Shih και προέβλεπαν ένα βαθμό επίδρασης της τάξης του ενός με δύο τοις εκατό. Ο Caldeira υπολόγισε πως αυτό θα ήταν αρκετό, ώστε να αναχαιτιστεί η υπερθέρμανση του πλανήτη μέχρι και κατά 85%. Και συμπέρανε πως αυτό το αποτέλεσμα θα επέτρεπε ακόμη και τον διπλασιασμό καύσεων ορυκτών καυσίμων για ένα διάστημα 50 χρόνων – χωρίς ιδιαίτερα μειονεκτικά επακόλουθα...



Το οικονομικό κόστος γι’αυτό είναι ανεκτό. Αναλύσεις του Liveromre έδειξαν πως για το Chemtrail-Projekt θα έπρεπε να δαπανώνται ετησίως περί τα 1 δις δολάρια.

Ένα σχετικά χαμηλό ποσό συγκρινόμενο με τα κέρδη που θα άφηνε να εισρεύσουν ετησίως οι Βιομηχανίες Πετρελαίου, Χημικών και η Βιομηχανία Στρατού.

Ενθουσιασμένοι Ερευνητές

Η αρχική πυροδότηση της ανάπτυξης αυτής της παγκοσμίως πρωτοφανούς, θρασύτητας, όπως και υπερβολικά παράτολμης Επιχείρησης, θα μπορούσε να είχε γίνει, όταν ακόμη ο Dr. Edward Teller, ιδρυτής της Livermore Laboratory όπως επίσης γνωστός στο κόσμο σαν Πατέρας της Βόμβας Υδρογόνου, τέθηκε επί το έργο.

Από το 1994 έως το 1998 ο Τeller εξασκούσε εντατικό Lobbying για τους προστατευόμενούς του από το Livermore και την «Μέθοδο τους περί της Βιοφυσικής Μείωσης της υπερθέρμανσης της Γης» και πρότεινε εκτεταμένα πιλοτικά πειράματα, αρχικά πάνω από δικές τους (αμερικανικές) περιοχές και μετά πάνω από περιοχές των «φιλικών Κρατών.»

Ήδη από το Μάιο του 2000, σύμφωνα με τον William Thomas στο “Stolen Skies”, είχε παρουσιαστεί η Πατέντα Welsbach, στο ΙPCC (International Panel on Climate Change-Διεθνής Επιτροπή Κλιματικών Αλλαγών). Αυτή η διεθνής Επιτροπή, απαρτίζεται από πολλές εκατοντάδες Ερευνητές του Κλίματος, οι οποίοι συνεδριάζουν τακτικά κάτω από την «ομπρέλα επικυριαρχίας» της UNO.

Η πλειοψηφία των Ειδικών καλωσόρισε αμέσως την πρόθεση Ψεκασμού ως επιτυχία υποσχόμενη. Ο βαρύτερος ενδοιασμός που προέκυψε ήταν αυτός που αφορούσε τον παράγοντα χρωματικής αισθητικής. Επρόκειτο για τον εμφανή αποχρωματισμό του ουρανού τις ημέρες που ακολουθούσαν αμέσως μετά τις επιχειρήσεις ψεκασμών.

Οι Ειδικοί φοβόντουσαν πως αυτό θα διακινδύνευε τη μυστικότητα της επιχειρούμενης χειραγώγησης του Κλίματος.

Αυτός ο εμφανής λευκός χρωματισμός, ιδιαίτερα προς τον ορίζοντα, θα μπορούσε να τραβήξει ιδιαιτέρως την προσοχή συνειδητοποιημένων σχετικά με το περιβάλλον μεμονωμένων ατόμων και να βάλει σε κίνδυνο ολόκληρη την επιχείρηση.

Εφόρμηση της Πολεμικής Αεροπορίας

Τον καιρό της Συνδιάσκεψης του IPCC όμως ήδη διενεργούνταν σε μεγάλη κλίμακα πειράματα με Chemtrails από την αμερικανική Πολεμική Αεροπορία. Τον Ιούνιο του 1996 παρουσιάσθηκε μία έκθεση με τον Τίτλο “Ο Καιρός ως πολλαπλασιαστής Δύναμης: “κατακτώντας” τον Καιρό έως το 2025». (“Weather as a Force multiplier: Owning the weather in 2025”). Διασαφηνίζει τις προσπάθειες που γίνονται, ώστε να τεθεί υπό έλεγχο ο Καιρός σε παγκόσμια κλίμακα, έτσι ώστε να μπορεί κανείς να τον χειριστεί και να τον διαμορφώσει στη συνέχεια κατά την αρέσκεια του. Σε αυτό το στρατιωτικό έγγραφο, γίνετε λόγος ειδικά για “cloud seeding”, για δημιουργία νεφών δηλαδή με συγκεκριμένες χημικές ή κλιματολογικές ιδιότητες. Στόχος των διεξαγόμενων πειραμάτων ήταν η «ατμοσφαιρική συσκότιση» (“aerial obfuscation”).

Δεν χρειάζεται κανείς μεγάλη φαντασία για να αναγνωρίσει στα παραπάνω περιγραφόμενα τεχνητούς σχηματισμούς νεφών.

Κάτω από τον τίτλο «Χειρισμός Καιρού» («Weather Modification»), προτείνεται στην αμερικανική Αεροπορία, στο προσεχές μέλλον, να χειριστεί-διαμορφώσει κατά τέτοιο τρόπο συνολικά τον καιρό, ώστε να ευνοηθούν σε παγκόσμια κλίμακα καταστροφές όπως Ξηρασίες και Πλημμύρες.

Το Θέμα Ελέγχου του Καιρού είναι σχεδόν πέντε χρόνια μετά την έναρξη των πειραμάτων στις ΗΠΑ, περισσότερο από ποτέ το αγαπημένο παιχνίδι των τεχνολογικών Ελίτ.

Πρόγραμμα ανάγκης για τη Σωτηρία της Ανθρωπότητας

Το Πρόγραμμα-Chemtrail, είναι μία απαραίτητη Λύση Ανάγκης, για να αναχαιτιστεί η υπερθέρμανση της ατμόσφαιράς μας και για να εξασφαλιστεί πως θα επιζήσει τουλάχιστον ένα τμήμα της ανθρωπότητας.

Επίσημα το πρόγραμμα αυτό ονομάζεται «η Ασπίδα» και πραγματοποιείται με τη χρήση της Πατέντας –Welsbach (1991) ήδη από το 1995.

Η ασπίδα θερμότητας που δημιουργείται, είναι ένα γιγαντιαίο εγχείρημα παγκόσμιας κλίμακας με μη προβλεπόμενη έκβαση.

Η πρόθεση δημιουργίας παγκόσμιας Ασπίδας, υπόκειται στην UNO και στον δικό της διεθνή έλεγχο. Η πραγματοποίηση αυτού γίνεται διαμέσου της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (WHO), η οποία με τη σειρά της προωθεί την εκτέλεση στο NATO και σε μεγάλες αεροπορικές εταιρείες (πολιτικής αεροπορίας).

Η διάταξη εντολών μέσα στο Πρόγραμμα «Ασπίδα», είναι αυστηρά ιεραρχικής δομής. Πληροφορίες προωθούνται μόνο όταν είναι απαραίτητο για το Πρόγραμμα.

Όταν κάποιος καινούργιος πρόκειται να «μυηθεί», πρέπει να δεσμευτεί με συμβόλαιο σε διατήρηση της μυστικότητας.

Προϋπολογισμένοι Κίνδυνοι

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει πως ο αριθμός των ανθρώπινων θυμάτων του Προγράμματος «Ασπίδα» θα είναι περίπου 2 δισεκατομμύρια κατά την 50ετή προβλεπόμενη διάρκεια διεξαγωγή τυ προγράμματος, δηλαδή 40 εκατομμύρια θύματα ανά έτος. Εδώ συνυπολογίζεται και ο πρόωρος θάνατος ηλικιωμένων ανθρώπων όπως και ανθρώπων με αναπνευστικά προβλήματα.

Άλλες πηγές, όπως το US-αμερικάνικο Κέντρο Έλεγχου ασθενειών (US-american Disease Control –CDC) στο Meryland μιλούν για 3-4δισεκατομμύρια νεκρούς, δηλαδή 60-80 Εκατομμύρια ανά έτος.

Αυτές οι «παράπλευρες απώλειες» θεωρούνται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WΗΟ) και το CDC μάλλον ανεκτά, εάν ληφθεί υπ’ όψιν η επαπειλούμενη καταστροφή του κλίματος ή των οικονομικών επιρροών που θα λάμβαναν χώρα διαφορετικά.

Οικολογία σε οικονομικό ζουρλομανδύα

Συμβατικά μέτρα οικολογικής προστασίας είναι, για τους κινούντες τα νήματα, αργές, ασύμφορες οικονομικά και μη αποδοτικές λύσεις. Πολλές προσπάθειες για την προστασία του περιβάλλοντος δημιούργησαν-κατά μια άποψη- προσωρινά τουλάχιστον, περισσότερα προβλήματα παρά λύσεις.

Η υποψία πως, πολλά προγράμματα προστασίας του περιβάλλοντος ανά τον κόσμο εδώ και αρκετό καιρό σκηνοθετούνται απλά προς εφησυχασμό της συνείδησης των πολιτών, δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα. Σε αυτή την κατεύθυνση δείχνουν και οι σταδιακές ακυρώσεις μεγάλων οικολογικών προγραμμάτων όπως του Πρωτοκόλλου του Κυότο ή της διαγραφής σχεδόν όλων των περιβαλλοντικών οδηγιών για τα εργοστάσια που λειτουργούν με κάρβουνο στις Η.Π.Α.(2003).

Γίνεται λοιπόν αναζήτηση ενός συμβιβασμού ανάμεσα σε βραχυπρόθεσμες οικολογικές και μακροπρόθεσμες οικονομικές λύσεις για την προστασία της Παγκόσμιας Οικονομίας και όχι της αντίστοιχης Οικολογίας– με τα ανάλογα αβέβαια αποτελέσματα.

Δισεκατομμύρια κέρδη για την Βιομηχανία

Το παγκόσμια Πρόγραμμα chemtrails-Έλεγχος καιρού είναι, και δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία επ’ αυτού, μία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων επιχείρηση. Παρά το τεράστιο κόστος, διενεργείται γιατί είναι υψηλά κερδοφόρο. Η βιομηχανία κερδίζει πολύ περισσότερα από όσα «γίνονται καπνός» στον ουρανό. Η επιχείρηση chemtrail θα μπορούσε να είναι μία σύμπραξη ανάμεσα στις πετρελαϊκές εταιρίες, τις φαρμακευτικές όπως και τις στρατιωτικές βιομηχανίες, όπου ακόμη και η τελευταία παριστάνει όπως κάθε άλλη επιχείρηση μία επιχείρηση με σκοπό το κέρδος. Όπως και σε πολλά άλλα προγράμματα η μεγιστοποίηση του κέρδους, σε αυτή τη σύμπραξη των τριών βασικών βιομηχανιών, θα αποτελεί άμεση προτεραιότητα.

Επιπτώσεις στη Υγεία

Έρευνες που αφορούν τις επιπτώσεις στην Υγεία, από την ευρεία προσπάθεια επηρεασμού του καιρού μέσω των chemtrails, μπορούν να διεξαχθούν εύκολα από ανεξάρτητους ερευνητές.

Κατά τις ημέρες και εβδομάδες μετά από ψεκασμούς σε συγκεκριμένες περιοχές των ΗΠΑ σημειώθηκαν ως στατιστικά συχνά εμφανιζόμενα τα ακόλουθα συμπτώματα:

Ξαφνικό μάτωμα της μύτης σε έντονη παραμονή έξω, προβλήματα αναπνευστικά, πονοκέφαλοι, προβλήματα Ισορροπίας όπως και χρόνια ατονία.

Επιπλέον εμφανίστηκαν πολλές επιδημίες γρίπης, Άσθμα, Φλεγμονές των ματιών (επιπεφυκίτιδες), όπως και απώλεια μνήμης. Σύμφωνα με τις έρευνες για το Alzheimer, η δηλητηρίαση του σώματος με αλουμίνιο είναι ως γνωστόν ένας από τους βασικούς παράγοντες για την εμφάνιση της ασθένειας.

Τα επονομαζόμενα Νανοβακτηρίδια, τα οποία κατά προτίμηση τρώνε αλουμίνιο, θα μπορούσαν να προωθούνται μέσω των chemtrails στις αναπνευστικές οδούς των ανθρώπων.

Γιατί μυστικά;

Η φανερή προσπάθεια, να διατηρηθεί μυστική η διεξαγωγή του Πειραματισμού με τον Καιρό μας , η οποία διενεργείται τουλάχιστον από το 1999, εξηγείται ανάμεσα σε άλλα και με τα παρακάτω:

Ο Ψεκασμός με chemtrails έρχεται σε αντίθεση με αμέτρητους διεθνείς κανονισμούς και συγκρούεται με βασικά ερωτήματα εθνικής κυριαρχίας, όπως και ερωτήματα σχετικά με την προστασία του εθνικού εναέριου χώρου.

Η εναέρια κυκλοφορία ανώνυμων –δίχως διακριτικά- αεροπλάνων, είναι ακόμη και σε περίοδο πολέμου παράνομη, λόγος για τον οποίο οι από- και προσγειώσεις να επιτρέπονται μόνο σε στρατιωτικά αεροδρόμια μιας ξένης δύναμης, η οποία να διαθέτει τα δικά της κυριαρχικά δικαιώματα επί της χώρας. Εδώ θα μπορούσε να μιλά πρακτικά κανείς μόνο για την περίπτωση της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας, η οποία είναι η μόνη που μπορεί να δρα κατ’ αυτό τον τρόπο.

Επιπλέον προστίθενται και βασικά ερωτήματα νομικής ευθύνης σε περίπτωση απόδειξης πρόκλησης βλάβης σε Ανθρώπους (αρρώστιες, φυσικές βλάβες) και στο περιβάλλον (ερωτήματα νομικής ευθύνης κατά το Διεθνές Δίκαιο). Πως θα έπρεπε να γίνουν οι χειρισμοί για παράδειγμα μηνύσεων από Ομάδες Περιβαλλοντικής Προστασίας για αποζημίωση και πως με μία αγανακτισμένη αντίδρασή?

Εξ’ αιτίας του εύρους τέτοιων προβλημάτων που μπορεί να δημιουργηθούν προτείνεται φυσικά μια μυστική διαδικασία δράσης, η οποία έρχεται να συνδυαστεί σε περίπτωση ανάγκης με την «αξιόπιστα αρνητική» στάση στις δημόσιες υπηρεσίες.

Διότι αν γινόταν γνωστές οι διαπλεκόμενες πλευρές-παράμετροι, θα οδηγούνταν με σχετικά σίγουρη πιθανότητα στην παύση των chemtrails τουλάχιστον στην Ευρώπη.

Σχόλιο: Τι απομένει λοιπόν να κάνουμε; Είναι ένα ζήτημα που χρειάζεται συντονισμένοι δράση των πολιτών σε όλες της χώρες, κύρια στις ΗΠΑ και Ευρώπη. Το παγκόσμιο κίνημα ενάντια στην αλλαγή του κλίματος θα χρειασθεί να κινηθεί όχι μόνο με βάση το μακροπρόθεσμο σύνθημα «αλλάξτε το σύστημα, όχι το κλίμα», αλλά και με ένα πιο βραχυπρόθεσμο: «σταματείστε τους ψεκασμούς της ατμόσφαιρας, σταματείστε την υπερθέμανση»


Ο ήλιος παρουσιάζει μία αύρα καθώς πέφτει το φως πάνω στη σκόνη Αλουμινίου δημιουργώντας ιριδισμούς τύπου ουράνιου τόξου.

Εικόνες 1-4: Τραβήχτηκαν μέσα σε μισή ώρα στις 14/10/2003 στο Ζeist της Ολλανδίας.Οι «χημικές Ουρές» απλώνονται σταδιακά στον προηγουμένως καταγάλανο ουρανό σχηματίζοντας ένα νεφώδες πέπλο.



Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Συλλαλητήριο στο Κιλκίς ενάντια στα μεταλλεία

Σήμερα 30 Αυγούστου και ώρα 7μμ, στην Πλατεία Ειρήνης στο Κιλκίς, το Μέτωπο Αγώνα Ενάντια στα Μεταλλεία σε Κρούσια – Πάικο διοργανώνει μεγάλο συλλαλητήριο αντιδρώντας στην άδεια που έχει δοθεί στην εταιρεία ΑΚΤΩΡ για εξορύξεις χρυσού η οποία καθίσταται ιδιαίτερα επίκινδυνη για την δημόσια υγεία δεδομένου ότι στην περιοχή των Κρουσίων έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη ουρανίου.


Όπως τονίζει το Μέτωπο, εξόρυξη ουρανίου δεν μπορεί να γίνει ιδιωτικά γιατί το ουράνιο είναι στρατηγικό ορυκτό, οπότε γεννάται το ερώτημα πώς η πολιτεία δίνει άδεια εξόρυξης σε μια περιοχή που περιέχει ουράνιο, μιλώντας μόνο για χρυσό. Η ανακοίνωση του Μετώπου έχει ως εξής:

Οι φήμες και οι υποψίες υπήρχαν, ακούσματα από τους ανθρώπους στα χωριά υπήρχαν, «ουράνιο» ακούγαμε από δω κι από εκεί, απ’ τον έναν κι απ’ τον άλλο – από όλους – εκτός από τους ανθρώπους του Υπουργείου. Αυτοί όποτε ρωτήθηκαν απάντησαν με τη σιωπή τους. Υπάρχει ουράνιο; Επιτρέπεται η εξόρυξή του; Είναι επικίνδυνο για την υγεία και το περιβάλλον; Απαντήσεις από το ΥΠΕΚΑ, υπεύθυνες και σοβαρές δεν υπάρχουν. Γι’ αυτό αγαπητοί μας συμπολίτες ψάξαμε μόνοι μας και ορίστε λοιπόν οι απαντήσεις: Ουράνιο υπάρχει, μετρήσεις υπάρχουν, αποδείξεις υπάρχουν (από το ΙΓΜΕ και αντίστοιχες υπηρεσίες άλλων κρατών.) Ο μεταλλευτικός κώδικας (Ν. 210/1973) αναφέρει σαφώς ότι εξόρυξη ουρανίου δεν μπορεί να γίνει ιδιωτικά γιατί το ουράνιο είναι στρατηγικό ορυκτό. Γεννάται το εύλογο ερώτημα πώς η επίσημη πολιτεία δίνει σε διαγωνισμό μια περιοχή που περιέχει ουράνιο…μιλώντας μόνο για χρυσό; Και τι θέλουν τελικά να εξορύξουν από τον τόπο μας; Στις 23 Ιούλη οι φορείς του τόπου μας χτύπησαν τον κώδωνα του κινδύνου στην Αθήνα, στο ΥΠΕΚΑ, λέγοντάς τους ότι το Κιλκίς κάθεται πάνω σε μια ραδιενεργή βόμβα – να μη μας θυσιάσουν! Αυτοί, στις 31 Ιούλη υπέγραψαν την κατακύρωση του διαγωνισμού – άναψαν το φυτίλι!

Τι είναι το ουράνιο;

Ποιες είναι οι επιπτώσεις του στην υγεία και το περιβάλλον; Μάθετε :

«Το Ουράνιο (U) ανήκει στα βαρέα μέταλλα και είναι ραδιενεργό και τοξικό.» (UBA 2005, Schnug et al. 2008, Coetzee 2008).- «Η εξόρυξη ουρανίου απαιτεί μεγάλες ποσότητες νερού και έχει σοβαρές και μακροχρόνιας διάρκειας επιπτώσεις στο περιβάλλον»

«Τα ισότοπα ουρανίου παραμένουν ραδιενεργά για εκατομμύρια χρόνια: Για να χάσει τη ραδιενέργειά του το U238 πρέπει να περάσουν 4,5 δις. χρόνια, για το U235 να περάσουν 704 εκατ. χρόνια, και για το U234 245.000 χρόνια !»

«…επικίνδυνα αέρια στις υπόγειες εργασίες» – «διαρκής έκθεση των εργατών στη ραδιενέργεια και σε σκόνη ουρανίου» – «ραδιενεργή σκόνη και σωματίδια διαφεύγουν στην ατμόσφαιρα»

«Η λάσπη που περιέχεται στις λεκάνες με το χρησιμοποιημένο νερό της εξόρυξης διατηρεί το 85% της ραδιενέργειας» (www.nuclearfreequeensland.org) «.» (Hazards of Uranium, Inge Lindemann, German Society for Radiation Protection):

Ασθένειες που προκαλούνται από το ουράνιο - Ποιοι πλήττονται κυρίως:

Στερεές μορφές καρκίνου Εργάτες μεταλλείου Ritz 1999

Καλοήθεις & μη ονομαστοί όγκοι Μεταλλωρύχοι Roscoe 1997

Ασθένειες αίματος Μεταλλωρύχοι Roscoe 1997

Λευχαιμία Εργάτες μεταλλείου Μεταλλωρύχοι υπόγειων στοών Mohner 2006, Rericha 2006, Darby, 1995

Λέμφωμα (μορφή καρκίνου) Εργάτες μεταλλείου McGeoghegan et al. 2000

Πολλαπλό μυέλωμα (μορφή καρκίνου) Μεταλλωρύχοι Tomásek et al. 1993

Γαστρικός καρκίνος Μεταλλωρύχοι υπόγειων στοών Κάτοικοι της περιοχής Darby et al. 1995, BEIR IV 1988, Wilkinson 1985

Καρκίνος στο συκώτι Εργάτες μεταλλείου Μεταλλωρύχοι υπόγειων στοών Tomásek et al. 1993 Darby et al. 1995

Καρκίνος της χοληδόχου και εξωηπατικός Μεταλλωρύχοι υπόγειων στοών Tomásek et al. 1993

Καρκίνος του νεφρού Εργάτες μεταλλείου Dupree-Ellis et al. 2006

Ψυχικές διαταραχές Μεταλλωρύχοι υπόγειων στοών Tomásek 1994

Γενετικές δυσπλασίες Μεταλλωρύχοι υπόγειων στοών Κάτοικοι της περιοχής Müller 1992, Shield 1992

«Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν αμέσως μετά την έκθεση του οργανισμού στο ουράνιο ή και με κάποια καθυστέρηση ανάλογα με τον οργανισμό. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν επίσης: αδυναμία των άκρων, μούδιασμα άκρων, απώλεια μνήμης, όρασης ή/και νόησης, πονοκεφάλους, προβλήματα στη γνωστική ικανότητα και στη συμπεριφορά, σεξουαλική δυσλειτουργία.» (Hazards of Uranium, Inge Lindemann, German Society for Radiation Protection)

Θυμηθείτε: Γιουγκοσλαβία, Τσερνομπίλ, Ιαπωνία… Οι αναφορές είναι πολλές.

Οι αποδείξεις του κακού είναι απίστευτα πολλές και παγιωμένες. Αυτά δεν είναι ανάπτυξη – Είναι η σχεδιασμένη ανθρωποθυσία μας Εμείς οι κάτοικοι του Κιλκίς ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να τους αφήσουμε να μας αφανίσουν

Οι θέσεις που έχουν διατυπωθεί σε τοπικό επίπεδο σε ό,τι αφορά στη δημιουργία μεταλλείων στη Δημοτική Ενότητα Κρουσσών είναι γνωστές, αρνητικές και αδιαπραγμάτευτες. Κατά της μεταλλευτικής δραστηριότητας στην περιοχή έχουν ταχθεί τόσο το Δημοτικό Συμβούλιο Κιλκίς με ομόφωνη απόφασή του, όσο και τοπικοί φορείς και σύλλογοι με ψηφίσματά τους, καθώς και κάτοικοι με υπογραφές τους. Παρά όμως την εκπεφρασμένη αρνητική θέση σύσσωμης της τοπικής κοινωνίας, η πολιτεία επιμένει να αγνοεί ηθελημένα και να εμπαίζει τους δημότες αυτού του τόπου και τις επιθυμίες τους σε σχέση με το ίδιο τους το μέλλον.

Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν, και παρόλες τις επίσημες διαβεβαιώσεις ότι θα ληφθούν υπόψη οι τοπικές αντιδράσεις, υπεγράφη τελικά η κατακύρωση του δημόσιου διεθνούς ανοιχτού πλειοδοτικού διαγωνισμού για την εκμίσθωση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης δημόσιου μεταλλευτικού χώρου στις περιοχές Μεταξοχωρίου, Βάθης, Γερακαριού, Φύσκας, Κεντρικού, Μυλοχωρίου και Αντιγόνειας Νομού Κιλκίς, στην εταιρεία ΑΚΤΩΡ.

Ο Δήμος Κιλκίς έχοντας απορρίψει εδώ και μήνες έστω και το ενδεχόμενο δημιουργίας μεταλλείων στην περιοχή των Κρουσίων, εναντιώνεται σε μια τέτοια προοπτική για τον τόπο και στηρίζει το Μέτωπο Αγώνα Ενάντια στα Μεταλλεία σε Κρούσια – Πάικο.

Ειδικότερα, καλεί όλους τους δημότες να δώσουν το παρόν τους στο συλλαλητήριο που διοργανώνεται από το Μέτωπο την ερχόμενη Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012, προκειμένου να ενωθεί η φωνή της τοπικής κοινωνίας απέναντι στα σχέδια του υπουργείου Περιβάλλοντος, που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τη θέση τόσο του Δήμου Κιλκίς όσο και των κατοίκων, για ανάπτυξη μέσω της επιστροφής στην καλλιέργεια της ελληνικής γης.



Το οικονομικοχρηματιστικό και το οικολογικό χρέος


Το έχουμε ξαναδιατυπώσει: πίσω από την παγκόσμια οικονομική κρίση βρίσκεται στην ουσία η οικολογική κρίση. Με την έννοια της έλλειψης πόρων και ενέργειας από τη μια και την πεπερασμένη δυνατότητα του πλανητικού συστήματος να απορροφήσει τον μεγάλο όγκο των αποβλήτων μας από την άλλη.

Η οικονομική κρίση, έχει γίνει πια καθαρό σε όλους, οφείλεται στο γεγονός ότι η καπιταλιστική οικονομία κινείται  πλέον με βάση το χρέος.  Πραγματικά, η μεγάλη αύξηση της παγκόσμιας κατανάλωσης τα τελευταία 15-20 χρόνια(βασικά μεταξύ 1990-2007) πυροδοτήθηκε και στηρίχθηκε από την μαζική χορήγηση δανείων από τις τράπεζες. Είχαμε παντού αυξανόμενα επίπεδα χρέους. Των νοικοκυριών, των επιχειρήσεων, των κυβερνήσεων. Με τη μορφή καταναλωτικών χρεών, χρηματοπιστωτικών επενδύσεων, δημοσίων χρεών, εξωτερικών χρεών σε κάθε χώρα. Στο προηγούμενο της κρίσης διάστημα το χαρακτηριστικό ήταν η αύξηση ιδίως των καταναλωτικών χρεών.  Χρησιμοποιήθηκαν σαν μηχανισμός, ώστε η κατανάλωση να γίνει ο βασικός μοχλός της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Εκ των πραγμάτων τα καταναλωτικά δάνεια χρησιμοποιήθηκαν για να αποσυνδέσουν τις καταναλωτικές δαπάνες των εργαζομένων και των μισθωτών από τα αντίστοιχα εισοδήματά τους(« Δεν έχεις τα λεφτά για μεγαλύτερο και καινούργιο αυτοκίνητο; Πάρε το με χρηματοδότηση από την τράπεζά σου». «Δεν έχεις όλα τα λεφτά για ιδιόκτητο και μεγάλο σπίτι; Πάρε στεγαστικό δάνειο». Στην κουλτούρα του «δανείσου και ξόδευε» είναι πιο ευάλωτα τα κοινωνικά στρώματα χαμηλού εισοδήματος και η μεσαία τάξη. Όμως αυτή η κουλτούρα δεν φέρνει μακροπρόθεσμα ευημερία για αυτά, αλλά στο τέλος-όταν δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα δάνεια-μάλλον φέρνει δυστυχία, αφού τα κάνουν έρμαια των πιστωτών).

Βέβαια δεν ήταν όλες οι οικονομίες το ίδιο επιρρεπείς στη δυναμική αυτή των χρεών. Στις λεγόμενες «αναδυόμενες» οικονομίες(π.χ. Κίνα, Ινδία) μάλιστα είχαμε αποταμιεύσεις από το 2001 μέχρι 2008. Αλλά και στις «προηγμένες» οικονομίες είχαμε δύο διαφορετικές, βασικά, συμπεριφορές σε σχέση με τα χρέη, το ίδιο διάστημα. Στις «φιλελεύθερες οικονομίες της αγοράς»(π.χ. ΗΠΑ, Μ. Βρετανία, Καναδάς, Αυστραλία κ.λπ.) είχαμε ενθάρρυνση για υψηλότερα επίπεδα καταναλωτικού χρέους, από ότι στις λεγόμενες «συντονισμένες οικονομίες της αγοράς»(π.χ. Γερμανία, Ολλανδία, Γαλλία, Σκανδιναβία κ.λπ.), παρόλο που και στα δύο είδη καπιταλισμού συμφωνούν ότι θα πρέπει να επιδιώκεται η «ανάπτυξη». Και σε περιόδους κρίσης η «ανάκαμψη». Διαφέρουν μόνο στον τρόπο: οι μεν τη στηρίζουν στην κατανάλωση, οι δε στις παραγωγικές επενδύσεις.

Και στις δύο περιπτώσεις οι κυβερνήσεις-σε περιόδους κρίσης-τείνουν να δανείζονται χρήματα για να τονώσουν την «ανάκαμψη»(χρειάσθηκαν τεράστια χρηματικά ποσά π.χ. στο τέλος του 2008 και αρχές 2009, ώστε να «σταθεροποιηθεί» το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα, και αυτά εξασφαλίσθηκαν από αυξημένο δημόσιο δανεισμό σε όλες τις πληγείσες από την κρίση χώρες: υπολογίζεται πάνω από 7-8 τρισεκατομμύρια δολάρια). Το γεγονός αυτό έχει σαν αποτέλεσμα εκτός από το μεγάλωμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής «φούσκας» και την κατάρρευση της ίδιας της χρηματοπιστωτικής αγοράς, λόγω απώλειας της «εμπιστοσύνης». Οι ίδιες οι πρακτικές των κυβερνήσεων και των οικονομικών ιθυνόντων, που εφαρμόστηκαν για να τονώσουν την οικονομική ανάπτυξη, οδηγούν τελικά στην οικονομική κατάρρευση. Δεν είναι βασικά  η «ανευθυνότητα» ή η «απληστία» των αγορών -αν και έπαιξε σημαντικό ρόλο- η αιτία της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης και της κρίσης των δημοσιονομικών χρεών. Η βασικότερη αιτία είναι η ίδια η επιδίωξη της συνέχισης και της προστασίας της οικονομικής ανάπτυξης και της επικρατούσας αντίστοιχης ιδεολογίας της.

Η πιστωτική κρίση και η ύφεση-που ζούμε σήμερα στον καπιταλιστικό κόσμο-είναι μέρος μόνο της συστημικής αποτυχίας του παραγωγικοκαταναλωτικού καπιταλιστικού προτύπου. Επακόλουθο των οικονομικών επιπτώσεων που έχει η όλο και μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη.  Όμως και η αυξημένη κατανάλωση υλικών αγαθών και η αυξημένη παραγωγή τους απαιτούν αυξημένη χρήση υλικών και ενέργειας. Επίσης έχουν αυξημένη παραγωγή αποβλήτων, όσο και να αυξάνεται ο βαθμός απόδοσης της χρησιμοποιημένης τεχνολογίας.

Το τελικό αποτέλεσμα των αυξημένων οικονομικών δραστηριοτήτων του οποιασδήποτε μορφής κεφαλαίου είναι η κατάρρευση των αποθεμάτων των φυσικών πόρων του πλανήτη και του περιβάλλοντος. Αυτό φαίνεται και από τη «φούσκα» των τιμών των υλικών αγαθών. Αυτή οφείλεται εν μέρει μόνο στην κερδοσκοπία. Κύρια αιτία της είναι η συνειδητοποίηση των αγορών ότι υπάρχει πλέον μεγάλο πρόβλημα στον εφοδιασμό. Περιβαλλοντικοί παράγοντες, ελλείψεις πόρων, η οικονομική διεύρυνση στην Ν.Α. Ασία(αναδυόμενες χώρες) κ.λπ., μειώνουν τη διάρκεια ζωής των πεπερασμένων αποθεμάτων που έχουν απομείνει. Ο ανταγωνισμός μεταξύ της εξασφάλισης τροφής και της εξασφάλισης της μετακίνησης(τρόφιμα ή βιοκαύσιμα) συμβάλει π.χ. στην αύξηση των τιμών των τροφίμων. Η αύξηση των εκπομπών του άνθρακα και η συνακόλουθη κλιματική αλλαγή, η μείωση της βιοποικιλότητας, η αποψίλωση και οι πυρκαγιές των δασών, η μείωση των ιχθυαλιευμάτων, η έλλειψη νερού, η υποβάθμιση των καλλιεργούμενων εδαφών συμβάλλουν στην μείωση της αποδοτικότητας και των οικονομικών δραστηριοτήτων των ανθρώπων και διογκώνουν το πρόβλημα της ικανοποίησης των βιοτικών αναγκών τους.

Οι υλικές και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της επιδιωκόμενης ανάπτυξης είναι εξίσου υπεύθυνες για τη κρίση, όσο και οι επιπτώσεις της δράσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Μας οδηγεί εκτός της δημιουργίας οικονομικών χρεών και στη δημιουργία οικολογικών χρεών.  Η ανικανότητά μας να ρυθμίσουμε τις χρηματοοικονομικές αγορές συνδυάζεται με την ανικανότητά μας να προστατέψουμε τους φυσικούς πόρους και να περιορίσουμε τις οικολογικές καταστροφές. Τα χρέη που αφήνουμε στα παιδιά μας και τις μελλούμενες γενιές δεν θα είναι μόνο οικονομικά-που θα πρέπει να πληρώσουν τους πιστωτές μας-θα είναι και οικολογικά προς τον πλανήτη και τα οικοσυστήματα-που θα πρέπει να τα αποκαταστήσουν ξεπληρώνοντάς τα, αν θέλουν φυσικά να επιβιώσουν στο μέλλον.

Προς το παρόν και τα οικολογικά μας χρέη είναι το ίδιο «επισφαλή», όσο και τα χρηματοοικονομικά. Κανένα από τα δύο είδη δεν αντιμετωπίζουμε ακόμα σωστά, αφού επιμένουμε στη κατεύθυνση της καταναλωτικής ανάπτυξης. Η με αυτόν τον τρόπο επιδιωκόμενη –έστω και βραχυπρόθεσμα-επάνοδο στην «ευημερία», δεν πρόκειται να έρθει και να είναι βιώσιμη. Είμαστε καταδικασμένοι σε αποτυχία, αν επιμένουμε στη ποσοτική μεγέθυνση των ΑΕΠ και των κάθε είδους οικονομικών δραστηριοτήτων και κατανάλωσης, που μπορεί να υπονομεύουν τη μελλοντική μας ύπαρξη. Γιατί η κακώς εννοούμενη σημερινή ευημερία, μπορεί να υπονομεύει πραγματικά τις συνθήκες στις οποίες μπορεί να βασισθεί η αυριανή μας ευημερία. Η παρούσα κατάρρευση, που βιώνουμε και σαν ελληνική κοινωνία, είναι ένα μήνυμα ότι το «αύριο είναι ήδη εδώ», αν δεν αλλάξουμε ρότα.

Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ


Bild

Τα έντονα καιρικά φαινόμενα των τελευταίων χρόνων-από καύσωνες και πλημμύρες μέχρι συχνούς τυφώνες και πυρκαγιές σε όλα τα πλάτη και τα μήκη του πλανήτη-είναι όχι πια ενδείξεις, αλλά αποδείξεις για το ότι η κλιματική αλλαγή έχει ξεκινήσει και δεν πρόκειται για μια εκτίμηση που θα πρέπει να την περιμένουμε στο μέλλον.

Ένα επιπλέον στοιχείο που συνηγορεί σε αυτή τη διαπίστωση- και είναι μετρήσιμο άμεσα -είναι οι πάγοι. Όπως ανακοίνωσαν Αμερικανοί ερευνητές αυτή τη βδομάδα(εφημερίδα taz του Βερολίνου): ο όγκος και η επιφάνεια των πάγων στην Αρκτική φέτος το καλοκαίρι έφθασε τα  4,19 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και έπιασε ρεκόρ μείωσης. Είναι κατά 600.000 τετρ. χιλιόμ. λιγότερη από τον Σεπτέμβρη του 2007, που είχε το ρεκόρ μείωσης με 4,25 εκατομ. Ενώ στη Γροιλανδία είχαμε συνήθως το φαινόμενο να λιώνουν στο μισό οι πάγοι, φέτος έλιωσαν σε τρομακτικό βαθμό φθάνοντας στο 97% του όγκου τους(στο εσωτερικό το πάχος έφθανε μέχρι και 3 χιλιόμ.).

Για σύγκριση: στις αρχές της 10ετίας του `80 η καλυμμένη με πάγο επιφάνεια της Αρκτικής ήταν περίπου 7 εκατομ. τετρ. χιλιόμ. Αιτία φυσικά είναι το ένα ρεκόρ μετά το άλλο που πιάνει θερμοκρασία. Στα μέσα Ιουλίου στα νότια και δυτικά της Γροιλανδίας μετρήθηκαν θερμοκρασίες ρεκόρ, μέχρι τους 23 βαθμούς. Γενικά τα 13 από τα 15 τελευταία χρόνια ήταν τα θερμότερα χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο, από τότε που έχουμε μετρήσεις.

Κάποιοι επιστήμονες προειδοποιούν λοιπόν ότι αν συνεχίσουμε τον πολιτισμό που στηρίζεται στα ορυκτά καύσιμα, σε λίγο δεν θα υπάρχει καν πολιτισμός σε έναν πλανήτη που καταρρέει. Άλλοι όμως –για να μπορούμε να συνεχίζουμε όπως μέχρι τώρα και να μην ανησυχούμε-προτείνουν λύσεις αμφιλεγόμενες, τις οποίες όμως και εφαρμόζουν κάποιες κυβερνήσεις σε συνεργασία με κάποιες αντίστοιχες επιχειρήσεις και στρατιωτικούς μηχανισμούς. Μία από αυτές είναι και ο χημικός ψεκασμός της ατμόσφαιρας(Chemtrails). Αντί λοιπόν αυτές οι κυβερνήσεις(κύρια η αμερικάνικη) να εφαρμόζουν τις συμφωνίες έστω του Kyoto, εφαρμόζουν εδώ και πολύ καιρό τέτοιους ψεκασμούς, ώστε με τη δημιουργία τεχνητών νεφών να μειώνουν την ηλιακή ενέργεια που περνά από την ατμόσφαιρα στην επιφάνεια της γης. Όμως τέτοιε πρακτικές δεν μπορούν να μειώσουν τα αποτελέσματα του «φαινομένου του Θερμοκηπίου», όπως αποδείχνεται μέχρι τώρα. Αντίθετα οι ψεκασμοί αυτοί έχουν και άσχημες παρενέργειες για τον ίδιο τον άνθρωπο και τα γήινα οικοσυστήματα. Αλλά με το θέμα των ψεκασμών της ατμόσφαιρας θα ασχοληθούμε σε άλλη ανάρτηση.

Σάββατο 4 Αυγούστου 2012

Μετακομίζουμε σύντομα σε νέα ιστοσελίδα

Αυτές τις μέρες, όπως θα παρατηρήσατε, υπήρξε πλημελής διαχείριση του μπλοκ. Ο λόγος είναι ότι διαμορφώσαμε και θα ανεβάσουμε στο διαδίκτυο αντίστοιχη ιστοσελίδα. Ελπίζω ότι έτσι θα έχουμε ερισσότερες δυνατότητες επικοινωνίας. Η διεύθυνση θα είναι η εξής:
http://www.topikopoiisi.com/

Άλλο είναι η ζωή κι άλλο αυτό που ζούμε

Τον τελευταίο καιρό κάνω ένα πείραμα. Έβαλα σπόρους μπρόκολου σε μια γλάστρα και ίδιους σπόρους σε μια πρασιά στο χωράφι. Τους πότιζα κάθε μέρα και παρατηρούσα την εξέλιξη.

Οι σπόροι εντός της γλάστρας, φύτρωσαν και αμέσως άρχισαν τον μεταξύ τους ανταγωνισμό, λόγω πυκνοκατοίκησης. Έκαναν ψηλό και λιγνό βλαστό πριν ακόμα βγάλουν το τρίτο φύλλο. Γίνανε ψηλοί και αδύναμοι μέχρι το σημείο που οι περισσότεροι εξ αυτών λύγισαν, διπλώθηκαν και άρχισαν να σέρνονται και να ακουμπούν στο χώμα της γλάστρας. Ένα δυο φυτά επέζησαν, συνέχισαν να στέκουν ψηλά και άρχισαν να αναπτύσσουν φυλλαράκι, κι αυτά όμως είναι ασθενικά λόγω της πρόωρης προσπάθειας να πάρουν μπόι και να ξεχωρίσουν από τα άλλα.
Οι σπόροι που έβαλα στο χωράφι, αναπτύσσονται κανονικά και όλα τα φυτά φαίνονται ότι έχουν προοπτική.
Ακριβώς έτσι γίνεται εδώ και μερικές δεκαετίες και με τους ανθρώπους. Οι σύγχρονοι γονείς μεγαλώνουν παιδιά μέσα σε ένα ανταγωνιστικό συστημικό περιβάλλον σχολείων και πανεπιστημίων, τα εφοδιάζουν με μοναδικό όραμα να πάρουν πτυχία και μεταπτυχιακά για να αποκτήσουν μια καλή θέση ενοικίασης του εαυτού τους είτε σε πολυεθνική είτε στο δημόσιο και να βγάζουν εύκολα και ξεκούραστα φράγκα. Μόνη προοπτική και μόνο ζητούμενο το χρήμα και μάλιστα το όσο γίνεται πιο πολύ και πιο άκοπα.
Τα παιδιά ανταγωνιζόμενα αποκτούν ύψος αλλά όχι ρίζες, τα περισσότερα κλατάρουν στην πορεία και τα υπόλοιπα έχουν γίνει πειθήνια γρανάζια ενός συστήματος που απομυζεί τις ζωές τους, δίχως να έχουν άλλην προοπτική και άλλον τρόπο επιβίωσης αφού ούτε ριζικό σύστημα ανέπτυξαν όταν έπρεπε ούτε μαθήματα ιδανικών της ζωής έλαβαν από το σπίτι ή το σχολείο τους.
Και καταλήξαμε στο σήμερα. Με ανθρώπους που όταν τους κόβεις το χρήμα είναι σαν υπολογιστές που τους κόβεις την παροχή ενέργειας. Με ανθρώπους άβουλους που έχουν ως καθημερινή ασχολία να κυκλοφορούν το χρήμα, ανθρώπους αδύναμους να αντιδράσουν, ανήξερους να παράξουν, ανήμπορους ακόμα και να εξαγοράσουν τη ζωή, όπως έμαθαν να κάνουν, λόγω έλλειψης του κινητήριου μοχλού, του χρήματος.
Αλλού είναι η ζωή φίλοι και φίλες. Η ζωή υπάρχει μόνο όπως την ορίζει η Φύση. Διότι ο άνθρωπος είναι πλάσμα της Φύσης. Αλλά μέσα στην πληθώρα των ύβρεων που διαπράττει τόλμησε να ορίσει ακόμα και τη ζωή αλλιώς. Και έφυγε από τη Φύση. Μπήκε σε ένα σύμπαν παράλληλο, σε μια φούσκα, όρισε άλλα ιδανικά, σνομπάρισε τα πρωταρχικά και αρχέγονα και τώρα το πληρώνει. Και θα το πληρώσουν ακόμα πιο ακριβά οι επόμενες γενιές. Όσες καταφέρουν να υπάρξουν.
Αυτό τον καιρό νιώθω σαν ινδιάνος που βρίσκεται σε πόλεμο με τα χλωμά πρόσωπα που απειλούν τη γη του. Και το κακό είναι είναι Αύγουστος κι έρχονται όλοι αυτοί οι «ανυποψίαστοι» αστοί στο χωριό και σε όποια κουβέντα κάνουμε, τσακωνόμαστε. Διότι η νοοτροπία του ότι όλα είναι δεδομένα αρκεί να έχεις το χρήμα να τα αγοράσεις, είναι εμποτισμένη στο είναι τους. Και η αδυναμία κατανόησης των συνεπειών της κάθε απλής τους κίνησης. Και το ότι καταναλώνουν ολοένα και περισσότερη ενέργεια απειλώντας το φυσικό μου περιβάλλον με βιομηχανικές ΑΠΕ, ή το ότι αδιαφορούν για τα πάντα διότι έτσι έμαθαν στην αστική ατομική κοινωνία που ζουν, προσωπικά με εξοργίζει. Και ο Αύγουστος που φέρνει τις εμπόλεμες παρατάξεις σώμα με σώμα, ακόμα αργεί να φύγει. Εμείς εδώ ζούμε το τέλος του καλοκαιριού κι εκείνοι την αρχή του. Από Αύγουστο χειμώνα λέγανε οι παλιοί, μπρόκολα και κουνουπίδια φυτέψαμε ήδη, ενώ οι τωρινοί αστοί λένε ακόμα καλές διακοπές και σε δέκα μέρες θα λένε καλό χειμώνα. Πώς να συνεννοηθείς;

To παραπάνω κείμενο από την ιστοσελίδα του συγγραφέα Γιάννη Μακριδάκη