Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Η κρίση κάνει τα οικολογικά ζητήματα να φαίνονται λιγότερο επείγοντα;

Σήμερα πίσω από το κοινωνικό πρόβλημα- στη δύση που αναφερόμαστε- κρύβεται το οικολογικό. Οι ελίτ έχουν καταλάβει ότι με το καταναλωτικό πρότυπο που έχουν προωθήσει όλα αυτά τα χρόνια της παγκοσμιοποίησης, δεν μπορούν πια να διατηρούν μια πολυπληθή μεσαία τάξη. Θέλουν να τη συρρικνώσουν, γιατί βλέπουν ότι τα όρια που θέτει ο πλανήτης, απαιτούν να μειωθεί η υπερκατανάλωση στη δύση, γιατί έχουν μπει στο προσκήνιο και οι πολυπληθείς ελίτ της ανατολής(κύρια Κίνα και Ινδία. Για παράδειγμα η αυτοκινητοβιομηχανία της Γερμανίας δεν χρειάζεται πια να αγοράζουν τα αυτοκίνητά τους οι Νοτιοευρωπαίοι μικρομεσαίοι, γιατί η Κίνα-το 2009 στη κορύφωση της κρίσης-παρήγγειλε με τη μία για τους αξιωματούχους της 40.000 χιλιάδες BMW και 30.000 Μερσεντές, ενώ η Μερσεντές πουλάει στην ελίτ της Ινδίας 5.000 λιμουζίνες το μήνα τελευταία).
‘Oσο και να επιδιώκει το καπιταλιστικό σύστημα να μεγαλώσει τη συνολική «πίτα», και με δημιουργία θέσεων εργασίας και αύξηση της αγοραστικής δύναμης να κατανείμει και «προς τα κάτω» τα κομμάτια της-πράγμα που έκανε στην περίοδο του «μπουμ»- αυτό δεν μπορεί να γίνει ερήμην του πλανήτη που διαθέτει περιορισμένους πόρους και θέτει όρια. Το δυτικό καταναλωτικό μοντέλο δεν μπορεί να οικουμενοποιηθεί και οι πρώτοι που το νοιώθουν έντονα είναι οι μεσαίες τάξεις της δύσης επειδή είχαν συνηθίσει σε αυτό. Οι «αποκάτω» των άλλων περιοχών του πλανήτη έτσι και αλλιώς δεν είχαν ενταχθεί ποτέ σε αυτό το μοντέλο. Το μόνο που καταφέρνει λοιπόν σε αυτή τη φάση το σημερινό μοντέλο «ανάπτυξης» είναι -όχι να μεγαλώνει-αλλά να «φουσκώνει» την πίτα έτσι ώστε οι «φούσκες» που δημιουργούνται κάποια στιγμή να σπάνε με επακόλουθο οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις. Από αυτό βέβαια εξακολουθεί να κερδίζει εικονικά η παγκόσμια οικονομική ελίτ-αφού έχει στα χέρια της 10πλάσιο χρήμα, από τις συνολικές πραγματικές αξίες που έχει δημιουργήσει το παραγωγοκαταναλωτικό σύστημα. Όμως τα κέρδη είναι εικονικά και κανείς τους δεν ξέρει πώς να ξεφουσκώσει αυτή τη μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη φούσκα.
Η εξασφάλιση θέσεων εργασίας στις επιχειρήσεις της και αγοραστικής δύναμης για ικανοποίηση των αναγκών μέσω των διάφορων αγορών, δεν εξασφαλίζουν και τη πραγματική ικανοποίηση των καταναλωτικών αναγκών στο μέλλον. Εξάλλου υπάρχουν εργασίες που δεν έχουν νόημα-όπως π.χ. στην πολεμική ή την πυρηνική βιομηχανία- και που τα αποτελέσματά τους έχουν μεγάλο «εξωτερικό» κόστος για την κοινωνία-όπως η χημική γεωργία που οι καταναλωτές της το πληρώνουν όχι μόνο με την αγορά των υποβαθμισμένων προϊόντων της αλλά και με την υγεία τους στο ιατροφαρμακευτικό σύστημα. ή με την αποκατάσταση των μολυσμένων εδαφών και νερών.
Η επόμενη παγκόσμια κρίση θα είναι κρίση των τιμών των τροφίμων και της ενέργειας. Και των δύο η αιτία είναι ότι οδηγούν σε «οικολογική πτώχευση» την «Α.Ε. Γη».
Οι ενδείξεις υπάρχουν ήδη: ο καύσωνας πέρυσι στη Ρωσία και η ξηρασία στην Αργεντινή οδήγησαν στα ύψη τις τιμές των δημητριακών και του ψωμιού, γιατί ένα αντιοικολογικό σύστημα παραγωγής και διανομής της τροφής σε παγκόσμιο επίπεδο είναι υπεύθυνο για το μισό σχεδόν των εκπομπών των αερίων του «θερμοκηπίου», αιτία για τις κλιματικές αλλαγές. Η μείωση αντίστοιχα των οικονομικά εκμεταλλευομένων αποθεμάτων πετρελαίου έχει σαν αποτέλεσμα την ανοδική πορεία των τιμών ενέργειας(τώρα έχουν μείνει τα αποθέματα που είναι βαθιά στη θάλασσα και η εξόρυξή τους στοιχίζει πολύ και δεν διαθέτουν κατάλληλη τεχνολογία, για αυτό και ο πόλεμος στη Λιβύη με πρωταγωνιστή την Αγγλία, αφού η ΒΡ θέλει τα εύκολα πετρέλαια της λιβυκής ερήμου, ενώ ο Καντάφι της είχε δώσει άδεια μόνο για γεωτρήσεις στον κόλπο της Σύρτης στη μεσόγειο, που είναι πάνω από 2.500 μ. βάθος. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με την εκμετάλλευση των αποθεμάτων στην ελληνοκυπριακή ζώνη της μεσογείου, είτε να οδηγήσει σε πόλεμο, είτε μελλοντικά σε ένα ατύχημα τύπου κόλπου του Μεξικού-λόγω του μεγάλου βάθους-και τη μετατροπή της μεσογείου σε χαβούζα, αν γίνει δυνατή αυτή η εκμετάλλευση).
Υπάρχει βέβαια και ένα μέρος του «έξυπνου» κεφαλαίου που έχει αποφασίσει να επενδύσει στην «πράσινη» ανάπτυξη και στη βιόσφαιρα σαν παραγωγικό συντελεστή, δημιουργώντας και «πράσινες θέσεις εργασίας». Αυτό θα παρατείνει για λίγο την πτώχευση του πλανήτη που αναφέρω πιο πάνω και βέβαια δε μπορεί να είμαστε ενάντια σε αυτή την παράταση(και για τον λόγο ότι θα μας δώσει ίσως το χρόνο να επιτύχουμε τη στροφή προς τον πολιτισμό της από-ανάπτυξης), όμως δε θα είναι η λύση η τελική, γιατί θα είναι σαν να βάλουμε βιοντίζελ στη μηχανή ενός αυτοκινήτου που μας πάει στο γκρεμό. Τον γκρεμό θα τον αποφύγουμε αν αλλάξουμε τη μέχρι τώρα πορεία και ακολουθήσουμε τη στρατηγική της «αποανάπτυξης εδώ»(όπου δημιουργούνται κοινωνικά-οικολογικά προβλήματα), «συντήρησης εκεί» (όπου δεν δημιουργούνται) και «ανάπτυξης παραπέρα»(όπου όχι μόνο δεν δημιουργούνται αυτά τα προβλήματα, αλλά επιλύονται και τα ήδη δημιουργημένα).
Τα κοινωνικά και τα οικολογικά προβλήματα δεν διαχωρίζονται, ούτε τα μεν είναι πιο επείγοντα από τα δε, γιατί προέρχονται από την ίδια μήτρα: την εκμετάλλευση ανθρώπων και φύσης -για την ικανοποίηση της απληστίας και τη δημιουργία όλο και μεγαλύτερου κέρδους- από μια οικονομικοπολιτική ελίτ, που κατέχει την εξουσία παντού. Γιατί αυτός ο πλανήτης μπορεί να ικανοποιήσει με ένα «καλό γεύμα» όλη την ανθρωπότητα, αλλά δεν μπορεί να ικανοποιήσει την απληστία των ολίγων(π.χ. σήμερα 3 άνθρωποι κατέχουν ότι όλη η Αφρική των 700.000.000 κατοίκων).

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Ρύπανση Θεσσαλικής γης από συσκευασίες φυτοφαρμάκων

Στις όχθες των καναλιών του κάμπου, καθώς και στο κανάλι που οδηγεί το νερό στη Κάρλα, υπάρχουν σωροί από άδεια μπουκάλια φυτοφαρμάκων. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος να μεταφερθούν τα υπολείμματα των φυτοφαρμάκων στο επιφανειακό και υπόγειο νερό, να εισαχθούν στη διατροφική αλυσίδα και τέλος να συγκεντρωθούν στην Κάρλα όπου θέλουμε να γίνει η επανασύσταση του βιότοπου. Τα περισσότερα μπουκάλια έχουν το απαγορευτικό σήμα, ότι δεν πρέπει να διατεθούν στο περιβάλλον, ότι είναι επικίνδυνα για τα πουλιά και τα ψάρια και ότι είναι ύποπτα για καρκινογένεση.
Προφανώς οι τοπικές αρχές δεν κάνουν τίποτα όσον αφορά:
• στην εκπαίδευση των αγροτών στη διαχείριση των επικινδύνων υπολειμμάτων στις συσκευασίες των φυτοφαρμάκων
• στον έλεγχο, για τη σωστή διαχείριση των άδειων συσκευασιών, των φυτοπροστατευτικών προϊόντων
• στην εφαρμογή ποινών που προβλέπονται από τους κώδικες ορθής γεωργικής πρακτικής
• στη συγκέντρωση από τις αρμόδιες των άδειων συσκευασιών από κοινόχρηστους χώρους σε τακτά χρονικά διαστήματα

Οι φωτογραφίες δείχνουν την ενεξέλεγκτη διάθεση των συσκευασιών των φυτοφαρμάκων.




Οι ενεργοί μικροοργανισμοί και οι εφαρμογές τους στη Γεωργία

• Στη φύση, με βάση τη δράση τους, υπάρχουν 3 ειδών μικροοργανισμοί: α) λίγοι αναγεννητικοί (που είναι γενικώς ωφέλιμοι, το 10% περίπου) β) λίγοι εκφυλιστικοί (γενικώς παθογόνοι, άλλο ένα 10%), γ) η μεγάλη πλειοψηφία των ουδέτερων (80% οπορτουνιστές-καιροσκόποι, ακολουθούν την ομάδα που κυριαρχεί σε ένα περιβάλλον). Με ένα μικρό αριθμό αναγεννητικών-θετικών ΜΟ μπορούμε να επηρεάσουμε μεγάλους βιότοπους ΜΟ
• Οι ΕΜ είναι καλλιέργεια επιλεγμένων φυσικών μικροοργανισμών που χαρακτηρίζονται από αναγεννητική δράση. Το μείγμα των ΕΜ περιέχει έναν συνδυασμό από 80 περίπου είδη μικροοργανισμών με βασικούς: της μαγιάς(ζύμες), του γαλακτικού οξέως, της φωτοσύνθεσης, τους ακτινομύκητες και τους ζυμομύκητες . Τα φωτοσυνθετικά βακτήρια έχουν τον κύριο ρόλο.
• Οι ΕΜ δεν είναι πατενταρισμένοι και εφαρμόζονται περισσότερο από 30 χρόνια σε όλο τον κόσμο σε μη κερδοσκοπική βάση. Το πρωτογενές ανενεργό μείγμα παράγεται σήμερα σε 59 χώρες(Ελλάδα όχι), σύμφωνα με τις συνταγές του Dr. Higa(του εφευρέτη τους). Είναι δυνατόν να ενεργοποιηθεί με μελάσα και νερό κερδίζοντας από 1 λίτρο ΕΜ1, 30 λίτρα ΕΜα ενεργοποιημένο.
• Ο πολλαπλασιασμός γίνεται στο χώρο όπου θα γίνουν οι εφαρμογές, ώστε να ενσωματωθούν στο μείγμα και τα είδη μικροβίων που υπάρχουν στο περιβάλλον. Αυτό το διάλυμα το ονομάζουμε EMα (= ζυμωμένη Μελάσα).
• Με εφαρμογή τους σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα-μέσω του νόμου της επικράτησης- μπορούμε να μετατρέψουμε το μεγάλο όγκο των οπορτουνιστών σε ωφέλιμους και έτσι να έχουμε σε αυτά: 90 % ωφέλιμους (αναγεννητικούς) μικροοργανισμούς και 10% μόνο παθογόνους (εκφυλιστικούς)
Η συγκεκριμένη δράση των διάφορων οικογενειών των ΕΜ:
1. Τα Φωτοσυνθετικά Βακτήρια: είναι κυρίαρχος ο ρόλος τους στους ΕΜ. Χρησιμοποιούν το φως και τη θερμότητα του εδάφους σαν πηγές ενέργειας και μετατρέπουν τις οργανικές ουσίες που βρίσκονται στο έδαφος-χρειάζεται να προστεθούν τέτοιες αν είναι φτωχό-τις εκκρίσεις των ριζών, ακόμα και επιβλαβείς ουσίες –όπως π.χ. το υδρόθειο-σε χρήσιμα για τα φυτά υλικά, όπως αμινοξέα, νουκλεοτίδια, βιοαντιδραδστήρια, σάκχαρα κ.λπ. Αυτά αφομοιώνονται άμεσα από τα φυτά, βοηθώντας στην ανάπτυξή τους. Βοηθούν επίσης να αναπτυχθούν και άλλοι ωφέλιμοι Μ.Ο., όπως είναι τα μυκόρριζα, τα οποία μαζί με τα άλλα αζωτοβακτήρια του εδάφους συντελούν στη δέσμευση του ατμοσφαιρικού αζώτου. Αυξάνουν τη διαλυτότητα των φωσφορικών αλάτων του εδάφους και έτσι εφοδιάζουν τα φυτά με φώσφορο.
2. Οι Ζύμες(μαγιές): είναι από πολύ παλιά γνωστές, από τις ζυμώσεις των αλκοολούχων ποτών, του ψωμιού κ.λπ. Παρασκευάζουν αντιμικροβιακές ουσίες από τις εκκρίσεις της οικογένειας των φωτοσυνθετικών βακτηρίων-κύρια από τα αμινοξέα και τα σάκχαρα-καθώς και από τις οργανικές ουσίες του εδάφους και τις εκκρίσεις των ριζών των φυτών. Παράγουν επίσης ορμόνες και ένζυμα, τα οποία με τη σειρά τους βοηθούν να πολλαπλασιάζονται τα ριζίδια των φυτών και είναι επίσης τροφή για τα βακτήρια του γαλακτικού οξέος και τους ακτινομύκητες των ΕΜ. Είναι λοιπόν οι ζύμες μια μικρή μεν ομάδα, αλλά μεγάλης σημασίας για τη στήριξη της ζωής.
3. Τα Βακτήρια Γαλακτικού Οξέος: είναι και αυτά γνωστά από παλιά, από την Παρασκευή γιαουρτιού, τουρσιών κ.λπ. Με τη σειρά τους παράγουν γαλακτικό οξύ από τα σάκχαρα και τους υδατάνθρακες που παράγουν οι άλλες δύο αναφερθείσες βασικές οικογένειες των ΕΜ. Λόγω του γαλακτικού οξέος έχουν ισχυρή αποστειρωτική δράση. Καταστέλλουν τη δράση των επιβλαβών Μ.Ο.(π.χ. των νηματωδών) με τη μείωση του ΡΗ του εδάφους. Επιταχύνουν την αποδόμηση της οργανικής ουσίας-κύρια της λιγνίνης και κυτταρίνης-και τη ζυμώνουν.
Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι ενισχύουν το ανοσιοποιητικό σύστημα του ανθρώπου, μειώνουν τη χοληστερόλη και την αρτηριακή πίεση. Επίσης προφυλάσσουν από μεταλλάξεις.


Στη φυτική παραγωγή:
• Παράγονται από τους ΕΜ -μέσω ζύμωσης- βιοενεργά αντιοξειδωτικά συστατικά, βιταμίνες, ένζυμα, αμινοξέα, φυσικά αντιβιοτικά κ.λπ. Ενισχύουν ταυτόχρονα τη φωτοσύνθεση στο έδαφος, την υγεία και τη γονιμότητά του, συμβάλλουν στην ανάπτυξη των μυκόρριζων και άρα στην υγεία και η ανάπτυξη των φυτών χωρίς χημικά λιπάσματα και στη συνέχεια και στην υγεία των ζώων. Αποστειρώνουν το έδαφος από τους επιβλαβείς Μ.Ο.και έτσι είναι εύκολη η απαλλαγή από τα χημικά παρασιτοκτόνα και με την πάροδο του χρόνου επιτυγχάνεται και ο έλεγχος των ζιζανίων. Έχουμε συμβίωση των μικροοργανισμών και των φυτών:
• α) Θρέψη των φυτών από τους μικροοργανισμούς: τα φυτά αφομοιώνουν τους ΜΟ και τα συστατικά των ΜΟ είναι «έτοιμη τροφή» για τα φυτά. Προσφέρουν άζωτο(N), φωσφόρο(P), κάλλιο(K), ιχνοστοιχεία, πρωτεΐνες, βιταμίνες, ένζυμα.
• β) Φυτοπροστασία των φυτών από τους μικροοργανισμούς: οι ΕΜ υποστηρίζουν τους ωφέλιμους ΜΟ του εδάφους, συντελώντας στη προστασία των φυτών. Είναι φυσικό μέσο προστασίας με διέγερση της ανθεκτικότητας των φυτών. Η φυλλόσφαιρα είναι ένας τεράστιος χώρος διαβίωσης των μικροοργανισμών και καταστρέφουν με ένζυμα τα κύτταρα των παθογόνων
• Έχουμε αύξηση παραγωγικότητας(έρευνα πανεπιστημίου Γεωργίας της Οκινάβα: κατά 30% αύξηση σοδειάς βρώμης και σόγιας, κατά 15-20% αύξηση ριζικού συστήματος και βλαστών των λεμονιών, λόγω βασικά της αύξησης στην παραγωγή χλωροφύλλης: στη βρώμη-σόγια υπερδιπλασιάσθηκε η παραγωγή χλωροφύλλης). Παράλληλη αύξηση της παραγωγής πρωτεϊνών.
• Ενίσχυση της φύτρωσης, ανθοφορίας, καρποφορίας, ωρίμανσης, διατηρησιμότητας των προϊόντων και της ποιότητάς τους(περισσότερες βιταμίνες, σάκχαρα, αντιοξειδωτικά)
Ζωική παραγωγή:
Υπάρχουν 4 σημαντικοί παράγοντες που επηρεάζουν την υγεία των ζώων: το γενετικό υλικό(ράτσα), ο χώρος σταβλισμού -κατοικίας, το τάϊσμα-διατροφή-νερό και τα μικρόβια.
Όσον αφορά στους 3 τελευταίους, μπορούμε να επιδράσουμε σημαντικά με ΕΜ, γιατί βοηθούν στην αναζωογόνηση του ανοσιοποιητικού συστήματος:
• Το 70 % της άμυνας του ανοσοποιητικού βρίσκεται στο πεπτικό σύστημα. Μία λαϊκή παροιμία λέει: «Ο θάνατος έρχεται από το πεπτικό σύστημα».
• Στο πεπτικό σύστημα και πάνω στην επιδερμίδα έχουν τα ζώα και οι άνθρωποι 10 έως 100 φορές περισσότερα μικρόβια απ’ ότι κύτταρα.
• Τα μικρόβια αυτά έχουν αναπτύξει μια λειτουργική συμβίωση με το σώμα ξενιστής και είναι απαραίτητα για την σωστή λειτουργία του.
• Υπάρχουν πάντοτε συγκεκριμένοι συνδυασμοί μικροβίων πάνω στη βλέννα, μέσα και κάτω από τη βλέννα ακριβώς πάνω στα εντερικά κύτταρα. Ελέγχουν τις ουσίες και επιτρέπουν στις ασφαλείς να εισέρχονται στο θηλαστικό.
• Με εφαρμογή των ΕΜ και μέσω του νόμου της επικράτησης, έχουμε συνεργασία τους με τον βιότοπο των μικροβίων του κάθε οργανισμού, επιτυγχάνοντας βελτίωση της υγείας του με όλα τα επακόλουθα.
• Με τους EM μπορούμε να εμπλουτίσουμε το χώρο παραγωγής με επιθυμητά μικρόβια, καταστέλλοντας την πληθώρα μη επιθυμητών μικροβίων που υπάρχει.
• Μπορούμε να πετύχουμε αύξηση της παραγωγικότητας(έρευνα πανεπιστημίου Γεωργίας της Οκινάβα: η χρήση των ΕΜ με τη μορφή Μποκάσι μετά από 3 μήνες σε χοίρους είχε καθημερινή αύξηση βάρους κατά 250 γραμ.(1,5 φορές) μεγαλύτερη από συγκριτική ομάδα χωρίς ΕΜ. Στα πουλερικά μετά από 50 μέρες η διαφορά ήταν 150 γραμ., ενώ επιταχύνεται η ανάπτυξη των οστών τους).
• Δυσάρεστες οσμές στους χώρους εκτροφής: Οι δυσάρεστες οσμές προκαλούνται συνήθως από μια πρόσμειξη στοιχείων , όπως η αμμωνία , το υδρόθειο , η τριμεθυλαμινη και η μεθυλμερκαπτανη . Αποτελούν τροφή για τους μικροοργανισμούς στη τεχνολογία των ΕΜ , οι οποίοι τις καταβροχθίζουν λαίμαργα και τις εξαφανίζουν. Επίσης πολλοί πιστεύουν πως τα αναερόβια βακτήρια είναι οι «κακοί « της υπόθεσης δυσάρεστες οσμές και τα αερόβια βακτήρια οι «καλοί». Στους ΕΜ υπάρχουν όμως και αναερόβια βακτήρια, που προκαλούν την ζύμωση και όχι μόνο δεν προκαλούν δυσάρεστες οσμές ,αλλά ευθύνονται για την αρκετά ευχάριστη μυρωδιά που πολλοί άνθρωποι βρίσκουν ελκυστική.

Για συγκεκριμένες συνταγές εφαρμογών και χρήσεων δέστε στην ιστοσελίδα της ΟΙΚΟ-ΕΜ:
http://www.oiko-em.gr/

La Tribune: «Εύρηκα» για την ελληνική περιουσία

Πηγή: tvxsteam tvxs.gr/node/70952

Σε μυστικό γερμανικό σχέδιο με την ονομασία «Εύρηκα», το οποίο εκπονούν γερμανικοί οίκοι, αναφέρεται η γαλλική εφημερίδα La Tribune. Στο δημοσίευμα γίνεται ουσιαστικά λόγος για σχέδιο εκχώρησης της ελληνικής περιουσίας μέσω της δημιουργίας ενός ειδικού χαρτοφυλακίου συμμετοχών.
Σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα, το γερμανικό σχέδιο έξι σημείων, που θα έλυνε το πρόβλημα υπερχρέωσης της Ελλάδας χωρίς να προκαλέσει τη χρεοκοπία της χώρας, περιλαμβάνει την εξαγορά περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού δημοσίου από μία εταιρεία με έδρα το Λουξεμβούργο. Το «Εύρηκα» καταρτίστηκε από συμβούλους της κυβέρνησης της Άγκελα Μέρκελ, με επικεφαλής τον Μάρτιν Βίτιγκ, τον διευθύνοντα σύμβουλο του ομίλου Roland Berger.
Σε πρώτη φάση το σχέδιο προβλέπει ότι η Ελλάδα θα συγκεντρώσει όλα τα περιουσιακά στοιχεία της (τράπεζες, ακίνητα, λιμάνια, τηλεπικοινωνίες κλπ) σε έναν φορέα παρόμοιο με την Treuhandastalt, η οποία δημιουργήθηκε το 1990 στη Γερμανία για να προωθήσει την ιδιωτικοποίηση περίπου 8.500 εταιρειών της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Η αξία αυτών των περιουσιακών στοιχείων υπολογίζεται στα 125 δισεκατομμύρια ευρώ, με βάση τις εκτιμήσεις που έχουν γίνει για ορισμένα από αυτά που περιλαμβάνονται στην «επίσημη» λίστα των προς ιδιωτικοποίηση εταιρειών.

Την ίδια ώρα, η Ελευθεροτυπία ξεκαθαρίζει ότι μετά από πιέσεις του Βερολίνου αλλά και με τις ευλογίες των Γερμανών βιομηχάνων, εγκαθίσταται στην Αθήνα ευρωπαϊκό «διευθυντήριο» που θα παρακολουθεί και θα συντονίζει την εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Η εφημερίδα δεν ξεκαθαρίζει τη σχέση του εν λόγω διευθυντηρίου με την ομάδα δράσης που ήδη βρίσκεται στην Ελλάδα υπό τον Χ. Ράιχενμπαχ, αλλά επισημαίνει ότι, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, η κυβέρνηση Παπανδρέου, φέρεται να έχει επιλέξει έναν ευρωπαϊκό οίκο συμβούλων -γερμανικής προέλευσης. Το δημοσίευμα επισημαίνει ότι η πρόσληψη Ευρωπαίου συμβούλου εκπληρώνει ένα εκ των βασικών αιτημάτων της τρόικας για την επιστροφή του κλιμακίου της στην Αθήνα. Ο εν λόγω σύμβουλος, σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία θα εισηγείται τρόπους υλοποίησης των μέτρων και θα εξειδικεύει τόσο την αύξηση των εσόδων όσο και τη μείωση των εξόδων.

«Εγώ ήμουν η αυγοβόλος»

Ο Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μανώλης Όθωνας, μιλούσε ζωντανά σε τηλεοπτικά συνεργεία, όταν ένα αυγό προσγειώθηκε στο κεφάλι του. Το περιστατικό συνέβη την Κυριακή, στο Ρέθυμνο, στην πόλη από την οποία κατάγεται.
Την ευθύνη για την... αυγοβολή αναλαμβάνει η ιστορικός κ. Μαρίνα Δημητριάδου, με κείμενο που απέστειλε στο enet.gr (κείμενο το οποίο έχει αναρτήσει και σε blog, που δημιούργησε επί τούτου).
Η κ Δημητριάδου αναφέρει:
"Προβληματίστηκα αν θα έπρεπε να συνεχίσω αυτή την ιστορία αυγοβολής που έλαβε χώρα ένα κυριακάτικο πρωινό (25/9/2011) στη μαρίνα Ρεθύμνου με δράστρια εμένα και θύμα τον κ. Όθωνα, βουλευτή Ρεθύμνου και υφυπουργό του υπουργείου Δήθεν Προστασίας του Πολίτη. Αλλά φαίνεται πως τη συνεχίζει ο ίδιος ο κ. Όθωνας έχοντας υποβάλει μήνυση εναντίον μου για προσβολή της τιμής του (και επιπλέον δηλώνοντας παράσταση πολιτικής αγωγής για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης εν ολίγοις επιφυλάσσεται να μου ζητήσει χρήματα στο μέλλον!!!). Προβληματίστηκα επίσης για το ύφος που θα ήθελα να έχει ένα τέτοιο κείμενο: χιουμοριστικό ή σοβαρό; Η υπόθεση έχει και τα δύο, επομένως το ίδιο θα συμβεί και στο κείμενο.

Την Κυριακή το πρωί ο κ. Όθωνας ήρθε να μας μιλήσει για την αξία του ποδηλάτου στη ζωή μας! Ενώ καταποντίζεται η χώρα, ο εκπρόσωπος του Ρεθύμνου θεώρησε ότι αυτός ήταν ο καταλληλότερος τρόπος να πλησιάσει τους ψηφοφόρους του σε αυτές τις δύσκολες ώρες που κρίνεται η αξιοπιστία της κυβέρνησης. Ίσως βέβαια να ήταν όντως ο καταλληλότερος να το κάνει, καθώς μας έχουν κάνει τη ζωή ποδήλατο. Ίσως ήγγικεν η ώρα να αναβαθμιστεί ο ρόλος του ποδηλάτου στη ζωή μας, γιατί σύντομα δεν θα υπάρχουν λεφτά για βενζίνη και για τέλη κυκλοφορίας. Θεώρησα τουλάχιστον προκλητική αυτή την επιλογή του η οποία και προκάλεσε τη δική μου αντίδραση. Και είπα αφού μπήκα στο χορό να χορέψω λίγο ακόμη. Άλλωστε εγώ δεν έχω τίποτα για να το χάσω.

Την Κυριακή πέρασα οχτώ ώρες στο κρατητήριο λόγω αυγοβολής! Και ο κ. Όθωνας που κατ’ εξακολούθηση πνίγει το Σύνταγμα στα χημικά δεν έχει περάσει ούτε μία ώρα στο κρατητήριο για πρόκληση σωματικής και ψυχικής βλάβης σε βάρος χιλιάδων πολιτών που διαδηλώνουν ενάντια στην ψήφιση μέτρων και νόμων που υποβαθμίζουν περαιτέρω τη ζωή, την εργασία και την αξιοπρέπειά τους. Χημικά που αποδεδειγμένα έχουν κριθεί καρκινογόνα και απαγορεύονται σε καιρό πολέμου, επιτρέπονται σε καιρό ειρήνης. Και στατιστικά η δήθεν σοσιαλιστική και δήθεν δημοκρατική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει κάνει κατάχρηση χρησιμοποιώντας τα πλέον σχεδόν σε κάθε πορεία. Γιατί άραγε δεν υπάρχει αυτεπάγγελτη έγκληση κατά παντός υπευθύνου για εμπρόθετη πρόκληση σωματικών και ψυχικών βλαβών από ξυλοκόπημα και χρήση χημικών; Γιατί πέρασα εγώ λόγω αυγοβολής οχτώ ώρες στο κρατητήριο κι εκείνος καμία; Είναι γνωστό ότι μια μάσκα αυγού ωφελεί το τριχωτό της κεφαλής. Από την άλλη τα δακρυγόνα και τα κλομπ καθόλου!

Θίχτηκε ο κ. Όθωνας γιατί τον αποκάλεσα προδότη και δοσίλογο. Την ίδια ώρα προσπαθεί να μας πείσει ότι όπως το ποδήλατο έτσι και τα μέτρα που έχει λάβει η κυβέρνηση είναι αναγκαία. Μήπως επιπλέον ψεύδεται ο κ. Όθωνας; Όπως ομολογείται στις εκθέσεις της Τράπεζας της Ελλάδος (Έκθεση του Διοικητή για το 2010 και έκθεση για τη Νομισματική Πολιτική 2010-2011), για να μείνουμε στα καθ’ ημάς και να μην παραπέμψω στις εκθέσεις του ΔΝΤ, της Ε.Ε και του ΟΟΣΑ, η ένταση της οικονομικής κρίσης, της μείωσης των εισοδημάτων και της τεράστιας αύξησης της ανεργίας που βιώνει η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων αυτής της χώρας είναι αποτέλεσμα των μέτρων που πήρε η κυβέρνηση, δηλαδή της πολιτικής βούλησης να δημιουργηθεί ύφεση για να γίνει η «εσωτερική υποτίμηση», όπως λένε οι οικονομολόγοι. Η δημιουργία ύφεσης λοιπόν είναι μια πολιτική απόφαση της κυβέρνησης με όλες τις τραγικές συνέπειες που έχει για τον πληθυσμό αυτής της χώρας. Μήπως λοιπόν τα κοσμητικά που απέδωσα στον κ. Όθωνα εκείνο το κυριακάτικο πρωινό δεν εμπίπτουν στην κατηγορία της εξύβρισης αλλά συνιστούν χαρακτηρισμούς που περιγράφουν την πραγματικότητα, και ίσως θα μπορούσα να κριθώ ακόμη και επιεικής; Και τελικά, όταν μιλάμε για δημόσια πρόσωπα, πού σταματάει η κριτική και πού αρχίζει η εξύβριση; Μήπως η μήνυση που μου κατέθεσε ο κ. Όθωνας αποσκοπεί σε φίμωση οποιασδήποτε κριτικής θα μπορούσε να ασκηθεί στην κυβέρνηση;

Γεννήθηκα στην Αθήνα πριν 33 χρόνια κι έχω ζήσει σχεδόν όλη μου τη ζωή στην Ελλάδα (με κάποια μικρά διαλείμματα στο εξωτερικό). Δεν ξέρω γιατί υπερτονίστηκε η κυπριακή μου καταγωγή και γιατί θεωρήθηκα ξένη, την ίδια στιγμή που υπάρχει όλη αυτή τη φιλολογία περί αδελφότητας Ελλήνων και Κυπρίων με την ευκαιρία της εξόρυξης του φυσικού αερίου. Έγιναν ξένοι οι «αδερφοί»; Άραγε πώς μπορεί να θεωρηθεί ξένος οποιοσδήποτε εργάζεται, δημιουργεί και προσπαθεί να ζήσει τη ζωή του με αξιοπρέπεια σε οποιοδήποτε τόπο; Ποιος τους έχει βάλει αυτούς τους διαχωρισμούς και γιατί; Ποιους τελικά ωφελούν;

Είχα την ευτυχία να σπουδάσω Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Και είχα ακόμη μεγαλύτερη ευτυχία να συνεχίσω για μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στο οποίο κάνω το διδακτορικό μου. Έχω την τύχη να γνωρίσω εξαιρετικούς επιστήμονες που εργάζονται στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και έχουν δημιουργήσει ιδανικές συνθήκες για σπουδή, έρευνα και διάλογο. Η κυβέρνηση στην οποία έχει νευραλγική θέση ο κ. Όθωνας έχει κρίνει τους καθηγητές μου αναξιόπιστους, τους φοιτητές που αγωνίζονται ενάντια στην κατάργηση του πανεπιστημίου μειοψηφίες. Και ο κ. Όθωνας ως βουλευτής Ρεθύμνου όφειλε να γνωρίζει ότι το Πανεπιστήμιο Κρήτης είχε κάνει συγκεκριμένες προτάσεις για το νέο νόμο πλαίσιο που αγνοήθηκαν παντελώς. Ψεύδεται η αρμόδια υπουργός ότι δεν της έγιναν προτάσεις. Ψεύδεται ότι έκανε διάλογο. Για το δικό μας πανεπιστήμιο την παραπέμπω στην ιστοσελίδα του, στην περίπτωση που λόγω φόρτου εργασίας πέταξε κατά λάθος το αντίτυπο που της απεστάλη. Άλλοι είναι αναξιόπιστοι και κατασπαταλούν το δημόσιο χρήμα και όχι οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι. Όντως υπάρχουν παρατυπίες και όντως υπάρχει σε αρκετές περιπτώσεις παράβαση δεοντολογίας. Μήπως όμως θα καταργούσαμε όλη τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση επειδή υπάρχουν τριάντα κακοί καθηγητές; Η βουλή έχει συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό ανάξιων βουλευτών από το αντίστοιχο ανάξιων καθηγητών στα πανεπιστήμια. Τι κάνουμε σε αυτή την περίπτωση άραγε; Το ελληνικό πανεπιστήμιο είναι ίσως ο μόνος πραγματικά δημοκρατικός κρατικός θεσμός. Κανένας λειτουργός του δεν είναι διορισμένος, κανένα όργανό του δεν έχει την απόλυτη εξουσία και κάθε όργανο ελέγχεται από άλλα. Και ως δημοκρατικός θεσμός έχει όλα τα προβλήματα που έχει μια δημοκρατία. Μήπως τελικά έχουν με τη δημοκρατία πρόβλημα οι κ. βουλευτές που το ψήφισαν καταργώντας την στο ελληνικό πανεπιστήμιο;

Ο δήμαρχος Ρεθύμνου (με τον οποίο είμαστε παλιοί γνώριμοι) ειρωνεύτηκε λέγοντας ότι είμαι 33 χρονών φοιτήτρια και αυτό τα λέει όλα. Ακόμη κι έτσι να ήταν, προς τι η ειρωνεία κ. Μαρινάκη; Ποιο είναι τελικά το πρόβλημα που δημιουργούν οι αποκαλούμενοι «αιώνιοι» φοιτητές; Πότε υπήρξε μια πολιτική υποτροφιών στο ελληνικό πανεπιστήμιο για να μπορεί το κράτος να μας βάλει χρονικό όριο στις σπουδές μας; Σε τι επιβαρύνει κάποιος που συνεχίζει να σπουδάζει όταν μετά τα έξι χρόνια φοίτησης δεν δικαιούται καμία απολύτως φοιτητική παροχή; Πιάνει χώρο στα αμφιθέατρα άραγε; Ας σταματήσει επιτέλους αυτή η συζήτηση που αποπροσανατολίζει τον κόσμο από τα πραγματικά και υπαρκτά προβλήματα του πανεπιστημίου. Δεν είναι ντροπή ούτε βάρος κάποιος που σπουδάζει πολλά χρόνια κάνοντας και άλλα πράγματα στη ζωή του. Άλλα είναι ντροπή και βάρος.

Η κυβέρνηση στην οποία έχει νευραλγική θέση ο κ. Όθωνας, με έχει χαρακτηρίσει λοιπόν αναξιόπιστη και επιπλέον κλέφτρα. «Μαζί τα φάγαμε», είπε ο κ. Πάγκαλος, και αναίσχυντα συνεχίζει να υποστηρίζει τη δήλωσή του μην έχοντας ανακαλέσει. Ο κ. Όθωνας συμφωνεί, καθώς δεν έσπευσε να υπερασπίσει την εντιμότητά μου. Μήπως δεν ξέρει λοιπόν ότι δεν έχω κανένα περιουσιακό στοιχείο; Ότι δουλεύω από τα 23 μου και έχω δύο μήνες ένσημα; Ότι ζω με 400 ευρώ το μήνα γιατί έχω προσπαθήσει να δουλεύω στο αντικείμενο που έχω σπουδάσει;

Μου το έχει πει ο κ. Όθωνας και η κυβέρνησή του: οι ανθρωπιστικές επιστήμες δεν είναι απαραίτητο συστατικό ενός πολιτισμού. Δεν παράγουν πολιτισμό. Ποιος σπουδάζει πλέον ιστορία, κοινωνιολογία, αρχαιολογία, ανθρωπολογία και όλα τα συναφή; Μήπως είμαστε περιθωριακοί και ρομαντικοί όλοι εμείς που θεωρούμε ακόμη αυτά τα αντικείμενα σημαντικά; Είναι πολυτέλεια μου λέει ο κ. Όθωνας και να τα παρατήσω. Ίσως και να μην έχει άδικο. Αλλά δεν είχα ποτέ περισσότερα για να τα επιθυμώ. Και προτιμώ να ζήσω τη μικρή ζωή μου με αξιοπρέπεια χωρίς να υπακούω στις προσταγές τις αγοράς. Θα αναγκαστώ βέβαια γιατί πλέον τα περιθώρια στενεύουν και με ωραίες ιδέες δεν γεμίζει το τσουκάλι. Μα όσο μπορώ θα αντισταθώ και θα συνεχίσω το διδακτορικό μου και ας ξέρω πως ποτέ δεν θα καταφέρω να ασχοληθώ με την έρευνα παρόλο που θα μπορούσα να είμαι καλή (να επισημάνω ότι όλα τα ερευνητικά ιδρύματα της χώρας είναι υποψήφια για την εφαρμογή του μέτρου της εργασιακής εφεδρείας). Με καταδίκασε σε δυσπραγία βλέπετε ο κ. Όθωνας και η κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει, παρόλη την επιθυμία μου να προσφέρω. Έχει μειώσει το αντικείμενό μου, τη δουλειά μου, το μέλλον μου. Μου έχει απαγορέψει να ονειρεύομαι. Έχει φορτώσει στην πλάτη μου ένα χρέος με το οποίο δεν έχω καμία σχέση. Και επιπλέον μου έχει κάνει μήνυση γιατί του πέταξα ένα αυγό, επιφυλασσόμενος να μου ζητήσει ακόμη και χρηματική ικανοποίηση!

Ο κ. Όθωνας σε δηλώσεις του προεκλογικά έλεγε, όπως και ο κ. πρωθυπουργός, ότι λεφτά υπάρχουν. Άραγε πραγματικά δεν ήξερε; Και αν ναι, μετά που έμαθε γιατί δεν παραιτήθηκε ως όφειλε ζητώντας τη διενέργεια εκλογών για την ανανέωση της εντολής του λαού που δεν ψήφισε την τωρινή κυβέρνηση για αυτά που κάνει. Ο κ. Όθωνας είναι μέλος μιας παράνομης κυβέρνησης που συνεχίζει να βρίσκεται στην εξουσία υπό την απειλή δακρυγόνων, απολύσεων, μειώσεων των μισθών, ανεργίας, λογοκρισίας και μηνύσεων για αυγοβολή. Αν είχε τη στοιχειώδη ευθιξία θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί εδώ και καιρό.

Και να μη μου πει ότι είμαι υποκινούμενη από τίποτα σκοτεινές και αόρατες δυνάμεις. Ούτε τα στρουμφάκια ούτε οι τζεντάι βρίσκονται πίσω μου. Καιρό τώρα υπάρχει αυτή η παραφιλολογία ότι όσοι δεν ανήκουμε σε συγκεκριμένες πολιτικές ομάδες είμαστε κατευθυνόμενοι.Ούτε κατευθυνόμενοι είμαστε ούτε πιόνια. Ζούμε, βλέπουμε, κρίνουμε, αποφασίζουμε και δρούμε.

Όταν είπα ότι ήθελα να γράψω αυτό το κείμενο, φίλοι με παρότρυναν να το ξανασκεφτώ. Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη είναι αυτός και όχι παίξε γέλασε. Μπορεί να με βλάψει από την υπερβολική του επιθυμία να με προστατεύσει. Μα στοιχείο απαραίτητο μιας υγιούς δημοκρατίας δεν είναι και η κριτική και ο διάλογος; Επιτρέπει ακόμη το διάλογο η κυβέρνηση; Ή η μοναδική απάντηση στις αγωνιώδεις εκκλήσεις των κατοίκων της Ελλάδας για διάλογο απαντώνται με κλομπ και δακρυγόνα; Ο δικός μας διάλογος με τον κ. Όθωνα θα κριθεί στο δικαστήριο. Αν βέβαια καταδεχτεί να παραβρεθεί στην εκδίκαση της μήνυσης που μου έχει καταθέσει. Μήπως δεν αντέχουν οι πολιτικοί μας στην κριτική; Μήπως πρέπει να φοβόμαστε για κυρώσεις όταν δικαίως --όπως παραδέχεται και ο ίδιος-- διαμαρτυρόμαστε και ασκούμε κριτική; Μήπως ήδη φοβόμαστε και δεν μιλάμε; Και μήπως αυτός ο φόβος δεν αρμόζει σε δημοκρατικά καθεστώτα; Μήπως τότε έχουμε πλέον άλλο πολίτευμα; Ολιγαρχία; Δικτατορία;

Τέλος να κλείσω με μια ερώτηση που μου κάνουν δημοσιογράφοι. Με ρωτούν αν θα το ξαναέκανα. Είμαι υπόδικη για πράξη που έχω ήδη κάνει, παραδεχτεί και αναλάβει τις ευθύνες. Αυτή είναι ερώτηση για δημοσκόπηση. «Τι θα κάνατε σε έναν υπουργό αν σας δινόταν η ευκαιρία να του κάνετε κάτι;» Σε καμιά περίπτωση δεν προτείνω την αυγοβολή ως πολιτική στάση και μορφή κοινωνικού αγώνα! Και πραγματικά δεν ξέρω πώς πρέπει να αντιδρώ όταν με σταματάει κόσμος στο Ρέθυμνο και μου δίνει συγχαρητήρια, τη στιγμή που θεωρώ πως έχω κάνει πιο αξιόλογα πράγματα από το να πετάξω ένα αυγό και δεν έτυχαν ανάλογης υποδοχής! Για μένα το θέμα θεωρείται λήξαν. Οι καιροί που ζούμε είναι πάρα πολύ δύσκολοι και οι επιλογές που έχουμε είναι θαρρώ δύο: ή θα συνεχίσουμε να στρεφόμαστε ο καθένας εναντίον όλων των άλλων ή θα οικοδομήσουμε σχέσεις αλληλεγγύης και να αγωνιστούμε μαζί για ένα παρόν με ποιότητα (και όχι επίφαση αφθονίας με διακοποδάνεια). Κι ας αρχίσουμε με τη μαζική άρνηση πληρωμής της του κεφαλικού φόρου (εισφορά «αλληλεγγύης» θα μπορούσε να ονομαστεί μόνο αν προοριζόταν για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, και κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει). Η ζωή μας είναι πολύ μικρή για να μην τη ζούμε με αξιοπρέπεια...

Υ.Γ. Για να αποσαφηνίσω αυτό το σημείο στα βίντεο που συμβάλλει στη φαιδρότητα του όλου επεισοδίου, το «ωχ σόρρυ» που ακούγεται δεν απευθύνεται προφανώς στον κ. Όθωνα, αλλά σε έναν κύριο που βρισκόταν πίσω του και ίσως «έφαγε» το δεύτερο αυγό. Αν τον πέτυχα, του ζητώ ειλικρινά συγγνώμη. Και κάτι τελευταίο. Στην κατ’ ιδίαν συνομιλία μας με τον κ. υπουργό, το μόνο που με ρώτησε ήταν αν χρειάζομαι ψυχολόγο και τίποτε άλλο. Αυτή ήταν «η συζήτηση σε πολύ καλό κλίμα» που ακολούθησε το περιστατικό, σύμφωνα με το σχόλιο του κυβερνητικού εκπροσώπου. Τα σχόλια δικά σας".

επίκαιρη ....ποίηση

Φόρον εις το κατούρημα και φόρον εις το κλάμα
φορολογούνται χωριστά ή και τα δυο αντάμα.
Ομως το εις την ύπαιθρον λαμβάνον χώραν χέσιμον
τυγχάνει εξαιρέσιμον.

Γεώργιος Σουρής

Διαμορφώνεται μια άλλη αφήγηση για το αύριο των εθνών:


Πέρα από το μοντέλο της ανάπτυξης-μεγέθυνσης και του ιδιωτικού ή κρατικού καπιταλισμού-σοσιαλισμού, να περάσουμε στην «μετά την ανάπτυξη» εποχή. Στην εποχή της «αποανάπτυξης» και των ομοσπονδιών των κοινοτήτων. Στις αμεσοδημοκρατικές οικολογικές κοινωνίες της ισοκατανομής

Η Ελλάδα έγινε ο αδύνατος κρίκος της ευρωζώνης, που δέχεται τη πιο σκληρή επίθεση των κερδοσκοπικών παγκόσμιων κεφαλαίων, λόγω της μανίας της πολιτικής και οικονομικής της ελίτ, για ανάπτυξη και «εκσυγχρονισμό» με κάθε κόστος. Βρίσκεται σε αδιέξοδο εξαιτίας της μανίας της ελίτ της για γέφυρες, λιμάνια, δρόμους, αεροδρόμια, στάδια και εξοχικά(σε oλόκληρη τη μεταπoλεμική περίoδo μόvo τo 15% τωv συvoλικώv επεvδύσεωv παγίoυ κεφαλαίoυ στρεφόταv στη μεταπoίηση, εvω τo 42% τωv ιδιωτικώv επεvδύσεωv στρεφόταv στις κατoικίες και τα 2/3 τωv δημoσίωv στηv υπoδoμή). Και δεν μαθαίνει από τα λάθη της. Θέλει κι άλλο από τα ίδια, με καινούργια δάνεια, με φαστ-τρακ ανάπτυξη και ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των συλλογικών αγαθών-όπως το νερό και η ενέργεια- για την προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων για «ανάπτυξη».
Μα δεν μπορεί να ζητά διαρκώς από την οικονομία να αυξάνεται για να ξεπληρώνει τόκους του παρελθόντος, βάσει δανείων που προϋπέθεταν ότι η οικονομία θα αυξάνεται! Η οικονομία δεν είναι δυνατόν να αυξάνεται επ’ αόριστον σε έναν πλανήτη με φυσικά όρια. Μπορούν να παίρνουν ό,τι δάνεια θέλουν από το μέλλον και να βάζουν ό,τι επιτόκια θέλουν, αυτό δεν σημαίνει ότι ο πλανήτης θα υπακούσει στις φαντασίες τους. Έχουμε φθάσει για παράδειγμα ήδη στη κορύφωση της παραγωγής πετρελαίου (Peak Oil) και τα αποθέματά του εξαντλούνται, ενώ η εξαγωγή αυτών(από τα βάθη της θάλασσας) θα είναι και πολυδάπανη(αύξηση επομένως των τιμών) και επικίνδυνη(βλέπε κόλπο του Μεξικού, το ίδιο θα πρέπει να περιμένουμε και στη Μεσόγειο, όπου θα είναι υποχρεωμένοι να το εξάγουν από μεγάλα βάθη, χωρίς κατάλληλη τεχνολογία, με κίνδυνο να μετατρέψουν όλη τη Μεσόγειο σε χαβούζα). Το ίδιο και με άλλα αποθέματα(π.χ. των σπάνιων γαιών). Ταυτόχρονα έχουμε φθάσει στα όρια της ρύπανσης των νερών και του αέρα, ενώ έχουμε δρομολογήσει μια διαδικασία ανεξέλεγκτων κλιματικών αλλαγών που εκτός του ότι θα κάνει τη ζωή αβίωτη για μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού(ήδη έχουμε σε μεγάλο βαθμό αύξηση των περιβαλλοντικών μεταναστών), θα κάνει και αδύνατες πολλές οικονομικές δραστηριότητες(έχουμε ήδη αύξηση των ακραίων καιρικών φαινομένων, όπως το πρόσφατο κύμα καύσωνα στη Ρωσία ή την ξηρασία στην Αργεντινή που οδήγησαν και στην αύξηση των τιμών των τροφίμων-κύρια των δημητριακών και του ψωμιού-με αποτέλεσμα σε ένα βαθμό και τις λαϊκές εξεγέρσεις στη Β. Αφρική).
Το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο επενδύει και δανείζει με τη λογική και την προσδοκία μιας ετήσιας αύξησης-ανάπτυξης του παγκόσμιου ΑΕΠ τουλάχιστον 2-3%. Αλλά για να πραγματοποιείται κάτι τέτοιο κάθε χρόνο, θα απαιτούσε μέχρι το 2030 και έναν δεύτερο πλανήτη σαν τη γη (λόγω εκθετικής εξέλιξης του ποσοστού ανάπτυξης) -πράγμα αδύνατο. Αν συνεχίσει έτσι ο «τουρμποκαπιταλισμός» το μόνο που θα καταφέρει είναι να οδηγήσει σε χρεοκοπία την «Α.Ε. ΓΗ». Για να μη γίνει αυτό θα χρειασθεί η παγκόσμια ελίτ σήμερα να δεχθεί την χρεοκοπία κάποιων μελών της. Οι ιδιώτες επενδυτές-αγοραστές των κρατικών ομολόγων και οι παγκόσμιοι παίκτες, έπαιξαν και έχασαν. Πίστευαν ότι η οικονομία θα αναπτύσσεται για πάντα, προσδοκούσαν μεγάλα κέρδη, αλλά στο επιχειρηματικό καπιταλιστικό παιγνίδι είναι αποδεκτές και οι ζημίες. Γιατί αυτές θα πρέπει να κοινωνικοποιηθούν; Μήπως κοινωνικοποιούνται τα κέρδη τους; Το αντίθετο φοροδιαφεύγουν κιόλας με την ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων τους. Η κρίση των δημοσιονομικών χρεών θα πρέπει να λυθεί υπέρ των κοινωνιών και όχι για άλλη μια φορά υπέρ των «από πάνω». Απαιτείται συντονισμένη δράση των κινημάτων των πολιτών λοιπόν στις υπερχρεωμένες χώρες για στάση πληρωμής και, εν τέλει, εξάλειψη του χρέους.


Αλλά το κίνημα αυτό δεν θα πρέπει να προτείνει μόνο την εξάλειψη του χρέους. Θα πετύχαινε απλά τη μερική συρρίκνωση του όγκου του κυκλοφορούντος χρήματος σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτός ο όγκος υπολογίζεται ότι είναι δεκαπλάσιος των παραγόμενων αξιών της πραγματικής παγκόσμιας οικονομίας (κυκλοφορούν με διάφορες μορφές κάπου 600 τρισεκατομμύρια εκφρασμένα σε δολάρια, ενώ το παγκόσμιο ΑΕΠ είναι γύρω στα 50-60 τρισεκατομ. δολάρια). Ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός –με την κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου-έχει μετατρέψει το χρήμα-από μέσο ανταλλαγής- στο κατεξοχήν εμπόρευμα με την διακίνηση του οποίου μεγιστοποιεί τα κέρδη, κερδίζοντας φυσικά πάλι χρήμα. Η μεγαλύτερη φούσκα είναι αυτή: του υπέρμετρου όγκου του χρήματος και κανείς από τους ιθύνοντες του καπιταλισμού δεν γνωρίζει πια πως θα ξεφουσκώσει. Η απορρύθμιση και η απελευθέρωση των «αγορών» έχει μετατρέψει το χρηματοπιστωτικό σύστημα σε χαοτικό. Και το γεγονός αυτό οδηγεί στη συνέχεια το «όλον» σύστημα σε συστημική κρίση. Η κρίση χρεών είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου και στηρίζεται στο γεγονός της «εξάρτησης» όλων μας-μαζί και της οικονομίας-από το χρήμα. Όπως οι «τζάνκυ», έτσι και η πραγματική καπιταλιστική οικονομία, χρειάζεται όλο και μεγαλύτερη «δόση» χρήματος για να λειτουργήσει. Είναι μια αντίφαση που δεν μπορεί να επιλυθεί ομαλά και με συναίνεση των μεσαίων τάξεων, όπως γινόταν μέχρι σήμερα.
Το κίνημα λοιπόν αυτό θα πρέπει ταυτόχρονα να προωθήσει την «απεξάρτηση» από αυτό το είδος χρήματος που συσσωρεύεται σε όλο και λιγότερα χέρια. Ειδικά για την Ελλάδα να απορρίψει με κάθε μέσον την πλήρη εξάρτηση από τις τράπεζες και τις πολιτικές του μνημονίου που ετοιμάζει η κυβέρνηση με την υποχρέωση συναλλαγών μόνο με ηλεκτρονικό χρήμα (κάρτες). Να επιλέξει και να προσπαθήσει να συνδιαμορφώσει την ήδη διατυπωμένη πρόταση της αποανάπτυξης, που είναι μια πρόταση ξεπεράσματος του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και κατανάλωσης, ξεπεράσματος των τρόπων ζωής που τον συνοδεύουν. Είναι και μια πρόταση ξεπεράσματος της σημερινής συστημικής κρίσης.
Η κατεύθυνση της αποανάπτυξης προτείνει να στηριχθούμε στην οικονομία της εγγύτητας και στην αυτοδυναμία και αυτάρκεια –όσο γίνεται περισσότερο-περιοχών και χωρών καθώς και στις δίκαιες ανταλλαγές μεταξύ τους. Αυτό δεν θα οδηγεί μελλοντικά σε ελλείμματα.
Για αυτό θα χρειασθεί να στηριχθούμε: στα συλλογικά αγαθά, στις αξίες της απλότητας-λιτότητας, της συντροφικότητας-αλληλεγγύης, της συνεργατικότητας, του αλληλοσεβασμού- αναγνώρισης διαφορετικότητας και του αλτρουισμού-κοινοτισμού, για να δημιουργήσουμε τον πολιτισμό της «μετά την ανάπτυξη» εποχής.
Βέβαια, σήμερα και ειδικά για την Ελλάδα, η γενικότερη πρόταση για την αποανάπτυξη, κινδυνεύει να γίνει αντιληπτή, σαν δεκανίκι του «αποαναπτυσσόμενου καπιταλισμού», που θα επιδιώξει στο επόμενο διάστημα τη συρρίκνωση των μεσοστρωμάτων και τον περιορισμό του καταναλωτικού μοντέλου, ώστε να αφορά πλέον μόνο τις οικονομικές ελίτ στη δύση, ξεκινώντας από τους αδύνατους κρίκους της Ν. Ευρώπης(με πρώτη την Ελλάδα).


Ο κίνδυνος να κατηγορηθεί ότι με τη ρητορική της λιτότητας, προτείνει την «πτώχευση της κοινωνίας» και ότι θέλει να «χρυσώσει το χάπι» για τους «νεόπτωχους» για να υπάρξει από τη μεριά τους συναίνεση και να μετατρέψει τον καταναγκασμό τους-από την επιλογή του καπιταλισμού στη φάση της κρίσης του-σε δική τους επιλογή είναι αυτονόητος. Αλλά αυτή η κατηγορία θα μπορεί να βρει ερείσματα στην κοινωνία μόνο, αν δεν διακηρύξει ρητά και αν δεν επιδιώξει πρακτικά, το ξεπέρασμα των καπιταλιστικών σχέσεων σε όλα τα επίπεδα και δεν προετοιμασθεί ταυτόχρονα για κοινωνικές συγκρούσεις και ανταγωνισμούς.
Για ανταγωνισμούς όμως που δεν θα έχουν και πολύ σχέση με τους παλιούς διαχωρισμούς «της πάλης των τάξεων», αν και η Μαρξιστική ανάλυση θα είναι πολύ χρήσιμη για τη διαμόρφωση του «υποκειμένου» της μετάβασης σε αμεσοδημοκρατικές οικολογικές κοινωνίες της ισοκατανομής. Η υπέρβαση του παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης και παραγωγής και των τρόπων ζωής, που το συνοδεύουν, θα συναντήσει αντιστάσεις σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Δεν μιλάμε μόνο για την ελίτ του 1-2%, αλλά ιδιαίτερα για τα μεσοστρώματα, που θα επιμένουν στην άνοδό τους στους «από πάνω», για να συνεχίζουν ή να αρχίσουν(όπως στη Ν.Α. Ασία) να καταναλώνουν όπως μέχρι σήμερα. Και για όσους σημερινούς «από κάτω»(μεταξύ των οποίων και τμήματα της εργατικής τάξης στη δύση) συμμετέχουν στους «κοινωνικούς αγώνες» με στόχο την πρόσβαση στον μέχρι τώρα υπάρχοντα καπιταλιστικό πλούτο και δεν αμφισβητούν τον χαρακτήρα αυτού του πλούτου, που είναι στην ουσία αρπαγή και δάνεια από τις δυνατότητες επιβίωσης των μελλοντικών γενεών σε αυτόν τον πλανήτη. Μπορεί ο Έλληνας εργάτης ή υπάλληλος να έχει σοβαρούς λόγους να ζητά καλύτερο μισθό, αλλά αν το κάνει π.χ. για να μπορεί να αγοράσει καινούργιο αυτοκίνητο ή τηλεόραση ή κινητό ή για να πληρώνει το ιδιωτικό σχολείο του παιδιού του, τότε θα συμβάλει στην «ανάπτυξή τους» και στις ολέθριες συνέπειες για την κοινωνία και το περιβάλλον. Άλλο να αποδεχθείς τη λιτότητα για να βελτιωθούν ποιοτικά οι συνθήκες της ζωής σου στο διάστημα μετάβασης προς την κοινωνία που προαναφέραμε, και άλλο να σου την επιβάλλουν αναγκαστικά οι ελίτ για το ίδιο διάστημα, ώστε να ανακάμψει ο έλεγχος των παραγωγικών σχέσεων και η αύξηση των κερδών από τη μεριά τους, μέσα από τη μείωση του κόστους εργασίας και την «εφεδρεία» της εργατικής δύναμης.
Η κατεύθυνση της αποανάπτυξης με τη στρατηγική της τοπικοποίησης, που προτείνεται σε αυτό το μπλοκ, για να ελπίζει ότι η πρότασή της θα γίνει αποδεκτή από την κοινωνική πλειοψηφία-και δεν θα αφορά μόνο σε κάποιες μειοψηφίες που την επιλέγουν συνειδητά- θα πρέπει να συνεχίσει να ελπίζει ότι θα υπάρξει μια προσέγγιση ανάμεσα στους αγώνες που γίνονται για να βελτιωθεί η θέση των εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων και στις συνειδητές προσπάθειες για το ξεπέρασμα του κοινωνικού μοντέλου που στηρίζεται στην υπερβολική ατομική κατανάλωση. Σε αυτό βοηθά το γεγονός ότι από τη μια συρρικνώνεται το κοινωνικό κράτος πρόνοιας και άρα δεν θα μπορούν να ικανοποιούνται πια αιτήματα σοσιαλδημοκρατικού τύπου και από την άλλη ότι το κεντρικό κράτος θα παίζει το ρόλο κύρια του μηχανισμού καταστολής και ελέγχου. Όλο και περισσότεροι πολίτες θα καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δεν χρειάζονται ένα τέτοιο κράτος. Αυτό θα συμβεί αν συναντηθεί η συνειδητή επιλογή με τις ανάγκες της νεολαίας και των «από κάτω» και βρεθεί το κοινό σημείο για στήριξη στο συλλογικό τρόπο παραγωγής και κατοχής μέσων για την ικανοποίηση των αναγκών-συλλογική κατοχή της γης για παράδειγμα. Μόνο αν υπάρξει στήριξη της συλλογικής κατανάλωσης των περιορισμένων –τοπικά και πλανητικά-συλλογικών κοινωνικών και φυσικών αγαθών και πόρων. Μόνο τότε, μπορεί να υπάρξει ελπίδα για μια μελλοντική ευημερία μέσα από την λιτότητα ("λιτή αφθονία") και την αυτοανάπτυξη-αυτοπραγμάτωση των ανθρώπων, που θα τους μετατρέψει σε μελλοντικά πρόσωπα ,ξεπερνώντας την έννοια του σημερινού νεωτεριστικού ατόμου.

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

TO AYΡΙΟ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ

Γράφει ο Ιωάννης Παρασκευουλάκος, Δικηγόρος, Μέλος της γραμματείας της ΜΚΟ ΣΟΛΩΝ
w w w . s o l o n . o r g . g r

«Να ζήσεις σε ενδιαφέρουσες εποχές»
Κινέζικη ευχή - παροιμία

Δεν είμαι σίγουρος αν η παραπάνω
παροιμία συνιστούσε ευχή ή κατά-
ρα όταν την έλεγαν οι Κινέζοι. Η
γνώμη μου είναι ότι: α) ζούμε όντως σε
ενδιαφέρουσες εποχές, χωρίς η παρατήρη-
ση να αφορά ειδικά την Ελλάδα και β) δεν
μπορούμε παρά να αντιμετωπίζουμε αυτό το
δεδομένο υπό την θετική του προοπτική.
Δεν υπάρχει καλύτερος παιδαγωγός από
τις δυσκολίες και τις κρίσεις. Οι άνοστες
εποχές των ήρεμων νερών χρησιμεύουν
ως υπναγωγά: ναρκώνουν την συνείδηση
και παραλύουν την λογική και την προβλε-
πτικότητα.
Στην ώρα της κρίσης ο άνθρωπος απογυ-
μνώνεται ριζικά από το περιττό και το επου-
σιώδες και στρέφεται στις (ανεπίγνωστες
πολλές φορές) αρετές του, που θα του προ-
σφέρουν το διέξοδο. Σκόπιμα δεν χρησιμο-
ποιώ τη λέξη «ικανότητες» γιατί η λέξη είναι
ηθικά αμφίσημη, όπως αναλύω πιο κάτω
στο 2ο από τα δύο προβλήματα.
Θεωρώ δηλαδή, ότι δύο κυρίως προβλή-
ματα αναφύονται εδώ: το πρώτο είναι ότι οι
αρετές που ξεπροβάλλουν από την αφάνεια
και σώζουν, δεν έχουν διάρκεια, δεν σταθε-
ροποιούνται και δεν γίνονται μόνιμο τμήμα
του ηθικού μας εξοπλισμού.
Το δεύτερο, ότι η διέξοδος δεν είναι πάντα
προϊόν θετικών διεργασιών, δηλαδή δεν γί-
νεται με επίκληση στις ηθικές δυνατότητές
μας, αλλά συχνότερα ή σχεδόν πάντα με
την επιστράτευση της πρώτης επιλογής και
δυνατότητας που μας προβάλλει ως εφικτή
και αποτελεσματική και τέτοια είναι συνήθως
η πιο εμπεδωμένη και γνωστή μας. Συνή-
θως επίσης, η πιο γνωστή από τις δυνατό-
τητές μας είναι αυτή που μας οδήγησε στην
κρίση, η οποία ουδέποτε πέφτει από τον ου-
ρανό αλλά πάντα είναι αποτέλεσμα συγκε-
κριμένων ενεργειών ή παραλείψεών μας.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, η κρίση κατά την
γνώμη μου επανέρχεται αργά ή γρήγορα,
πιο πολύπλοκη, πιο σύνθετη και θα απαιτήσει
κάποια στιγμή κάθε ικμάδα δυνάμεως, απλά
και μόνο για την επιβίωση…
...
3. Μερικά βασικά προαπαιτούμενα, που τα
παραθέτω ως κανόνες επιβίωσης και όχι
ως κανόνες μεγαλουργήματος.
α. Υπάρχει χώρος για όλους (άτομα και
έθνη) με το μέγιστο του εαυτού τους. Η
αληθινή ιδιοσυχνότητα, το αληθινό ταλέντο
δεν συγκρούεται με το διπλανό του, αλλά
αυτό ακριβώς χρειάζεται για να συνυπάρξει
ομαλά η εαυτότητα, ο αληθινός ρόλος μέσα
στον κόσμο. Ο Εαυτός δεν πασχίζει για
lebensraum (ζωτικό χώρο), γιατί ο διπλανός
Εαυτός δεν τον συμπιέζει ούτε τον εκτοπίζει
ούτε τον υποτάσσει, γιατί ακριβώς ο διπλα-
νός Εαυτός και οι άλλοι Εαυτοί είναι μέρος
του ίδιου του Εαυτού του και της Ελευθερίας
του. Η τρέχουσα αντίληψη περί εαυτότητας,
αντλημένη από τα κριτήρια της σωματικό-
τητας και της συμπεριφοράς ομάδων και
εθνών, που αντιλαμβάνεται τον εαυτό μόνο
ως υφιστάμενο σε αποκλειστικό χώρο,
που απειλείται από τις γειτνιάζουσες όμοι-
ες σωματικότητες, θα πρέπει να παρέλθει,
αντικαθιστάμενη από την νέα αίσθηση του
εαυτού που όχι μόνο συνυπάρχει σε χώρο
και χρόνο με τους άλλους εαυτούς, αλλά
ακριβώς από αυτή την συνύπαρξη αντλεί με-
γάλο μέρος της ίδιας του της οντότητας και
αλληλοεμπλουτίζεται.
Όπως για τα άτομα έτσι και για τα έθνη
υπάρχει όντως αυτό που αποτελεί ιδιαίτε-
ρη ταυτότητα, ιδιοσυγκρασία. Η πλάνη πως
τα κράτη-έθνη είναι μόνο συσσωματώσεις
συμφερόντων και κατά συνέπεια μόνο η
επιδίωξη αυτών των συμφερόντων, περισ-
σότερο ή λιγότερο επιτυχημένα, μπορεί να
τα αφορά, υπήρξε μια υπεραπλουστευτική
αφαίρεση, που καθόλου δεν μας έκανε κα-
λύτερους, αφού αφαίρεσε την έννοια του
προτύπου από το λεξιλόγιο (ή, όπως είναι
της μόδας, την «ατζέντα») των εθνών. Και
χωρίς πρότυπο η εξέλιξη και η βελτίωση κα-
θίστανται αδιανόητες.
β. Κύριο ζήτημα είναι κάτι που δεν σχετί-
ζεται άμεσα με τα ίδια τα έθνη: εννοώ τους
φορείς σύλληψης και έκφρασης σε πραγμα-
τικό χρόνο και όχι σαν ιστορική ανασκόπηση
(που είναι το συνηθέστερο) των όρων και των
προαπαιτούμενων του νέου, κι’ αυτοί δεν εί-
ναι προς το παρόν (και για ένα πολύ μακρι-
νό μέλλον ακόμα) τα έθνη, αλλά άτομα και
ομάδες που διαθέτουν ένα συνδυασμό, μιας
σχεδόν «σωματικής» αίσθησης του «τώρα»
και των προβλημάτων του, μιας επαρκούς
ιστορικής γνώσης, αληθινά καλής θέλησης
και ανοιχτών οριζόντων, και ικανότητα ορα-
ματισμού του μέλλοντος, που δεν πρέπει
να το θεωρούμε επέκταση του ανεπαρκούς
Δεν υπάρχει μέσον πρόλη-
«τώρα» αλλά ένα ευδαίμον ξάφνιασμα των
ανεπίγνωστων δυνατοτήτων μας για «επί γης
ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία», πάντα συνδε-
δεμένο με μια στέρεα λογική.
γ. Απαραίτητο συστατικό του μέλλοντος, αν
πρόκειται να είναι μέλλον επιβίωσης, είναι
η αποκατάσταση της λογικής σαν ρυθμιστι-
κού παράγοντα συμπεριφορών ανθρώπων
και εθνών, εκεί που τώρα πρυτανεύει η επι-
θυμία και η αυθαίρετη σκέψη, που υπηρετεί
την επιθυμία. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί αν
καλλιεργήσουμε τη συνήθεια του στοχασμού
και την ικανότητα να μπαίνουμε στη θέση
του «άλλου», όποιος κι’ αν είναι αυτός, όσο
μισητός κι’ αν είναι, όσο και αδιανόητο αν
μας φαίνεται στην αρχή αυτό. Η παραπάνω
διαδικασία δεν είναι παρά η αναπνοή του
νου, που χωρίς αυτή, όπως και κάθε τι ζω-
ντανό, δεν ζει.
Ας μη ξεχνάμε πως οι αυτονόητες αλή-
θειες μας συχνά δεν είναι παρά καλλιεργη-
μένες αυταπάτες, που μεταβιβάζονται από
γενιά σε γενιά χωρίς σταματημό και χωρίς
αναθεώρηση. Ας δώσουμε στις αποφάσεις
μας άλλη μιαν ευκαιρία, τουλάχιστον εκεί
που υπάρχει το περιθώριο χρόνου. Η μάχη
που κρίνει το μέλλον μας θα αφορά τη σύ-
γκρουση μεταξύ όσων η Λογική και η Δι-
καιοσύνη μας μάς λένε, με όσα επιτάσσει
η δύναμη και τα συμφέροντά μας. Και οι
δύο σκοπιές είναι δικές μας. Και τα δύο
στοιχεία συνυπάρχουν μέσα μας. Πρόκειται
για μια μάχη στο εσωτερικό του ανθρώπου.
4. Ως επίλογος. Τι αφέλεια! Νομίσαμε
πως με γιορτές και τελετουργίες θα ξορκί-
ζαμε το θηρίο της χωριστικότητας, και αυτό
γέλαγε και με κάθε φιέστα μας γινόταν πιο
δυνατό και προετοιμαζόταν για την επόμε-
νη επίθεση, έχοντας διδαχθεί από τα λάθη
του και τις ήττες του. Δεν γνωρίζει τίποτα
από το μέλλον και την ευστροφία του αν-
θρώπινου πνεύματος, αλλά γνωρίζει καλά
τα λάθη του και μαθαίνει από το παρελθόν,
ενώ εμείς όχι, αν και αυτό θα ήταν το πιο
εύκολο. Τα ευχολόγια τα περιγελά και, όταν
οι διανοητικές κορώνες μας κοπάσουν και
θα έχουμε γίνει ακόμα πιο αδύνατοι από
το κουτσομπολιό και τις δοκησισοφίες, θα
επιτεθεί ξανά.
Δεν υπάρχει μέσον πρόληψης εναντίον
του θηρίου αυτού παρά η ανθρώπινη δημι-
ουργικότητα και η θυσιαστική επιλογή ως
άτομα, ομάδες και έθνη, ώστε να ξοδευτεί
το κακόβουλο απόθεμα. Αναφέρομαι στο
απόθεμα που δημιουργήθηκε από την προ-
αιώνια παραβατικότητά μας ως είδους και
που διεκδικεί δικαιώματα και αποτυπώνει
την ύπαρξή του στην πολιτική των κρατών
διαχρονικά, στις πεποιθήσεις των απλών
ανθρώπων, σε αμφιλεγόμενες φιλοσοφί-
ες, στην αυταρχική και δεσποτική όψη της
επιστήμης, στην χαώδη τέχνη και πάει λέ-
γοντας. Η βιαιότητα της επίθεσής του μάλ-
λον θα μας ξαφνιάσει. Δυστυχώς η ώρα
της εξηγηματικότητας και της βαθμιαίας
αλλαγής, η εποχή του άπλετου χρόνου, έχει
παρέλθει.

Π.Ο.Υ.: Πάνω από 2 εκατ. άνθρωποι τα θύματα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης κάθε χρόνο


Πάνω από 2 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο σε όλον τον κόσμο εξαιτίας ασθενειών που προκαλούνται από την ατμοσφαιρική ρύπανση, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε σήμερα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Από αυτά τα 2 εκατομμύρια, 1,3 εκατομμύριο πεθαίνουν από τη ρύπανση στις πόλεις, η οποία πλήττει τόσο τις αναπτυγμένες όσο και τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Οι πιο επικίνδυνες περιοχές βρίσκονται στις ταχέως αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα. Σε μερικές πόλεις, αναφέρει ο ΠΟΥ, ο οποίος αρνείται να εκπονήσει μια κατάταξη για τις περισσότερο πληγείσες πόλεις, η συγκέντρωση μικροσωματιδίων είναι 15 φορές μεγαλύτερη από το μέγιστο όριο που έχει καθορίσει ο ΠΟΥ.

Αυτή η ρύπανση προέρχεται κυρίως από πηγές καύσης, όπως οι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και τα οχήματα με κινητήρα εσωτερικής καύσης.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, 1,1 εκατομμύριο θάνατοι θα μπορούσαν να αποφευχθούν, εάν είχαν τηρηθεί οι προδιαγραφές ασφαλείας.

Ο μολυσμένος αέρας μπορεί να "διεισδύσει στους πνεύμονες, να εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος και να προκαλέσει καρδιακές παθήσεις, καρκίνο του πνεύμονος, περιπτώσεις άσθματος και αναπνευστικών λοιμώξεων", δήλωσε ο ΠΟΥ, που έχει συγκεντρώσει στοιχεία για την ποιότητα του αέρα σε 1.100 πόλεις σε 91 χώρες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, 80 από τις 91 χώρες που παρείχαν πληροφορίες στον ΠΟΥ δεν πληρούν τα κριτήρια αναφοράς του διεθνούς οργανισμού, σε θέματα ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Σε πολλές πόλεις, δήλωσε σήμερα σε συνέντευξη Τύπου η Δρ. Μαρία Νέιρα, διευθύντρια του τμήματος Δημόσιας Υγείας και Περιβάλλοντος του ΠΟΥ, "η ατμοσφαιρική ρύπανση φθάνει πλέον σε επίπεδα επικίνδυνα για την υγεία."

Οι κύριες αιτίες της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι τα μέσα μεταφοράς, η βιομηχανία, η χρήση της βιομάζας και άνθρακα στις κουζίνες και για την θέρμανση, καθώς και οι μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιούν ως καύσιμό άνθρακα.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, οι πιο σοβαρές επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης εμφανίζονται σε άτομα που είναι ήδη άρρωστα, σε παιδιά και στους ηλικιωμένους.

Τα δεδομένα που δημοσιοποίησε σήμερα ο ΠΟΥ είναι πάντως ελλιπή, σημείωσε ο διεθνής οργανισμός, καθώς λείπουν τα στοιχεία από πολλές χώρες, όπως η Ρωσία και ορισμένες χώρες της Αφρικής.
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=313030

Η κλιματική αλλαγή προκαλεί την τήξη των πάγων στο Everest


από το tvxsteam :

Οι πάγοι του Έβερεστ φαίνεται να υποχωρούν καθώς η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τη φυσιογνωμία των Ιμαλαίων και οι ορεινές κοινότητες αρχίζουν να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Επιστήμονες πραγματοποίησαν οδοιπορικό 18 ημερών στην περιοχή και εντόπισαν τα σημάδια αυτής της αλλαγής.

Ο μεγαλύτερος παγετώνας του Νεπάλ, έκτασης 16 χλμ., φαίνεται ότι έχει αρχίσει να λιώνει εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής καθώς πλέον αντί για πάγος φαίνεται ένας μαύρος βράχος στην κορυφή του. Το αποτέλεσμα αυτό που θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα χρόνων ή δεκαετιών είναι αποτέλεσμα των μουσώνων του καλοκαιριού δηλαδή μόλις μερικών μηνών.
Οι επιστήμονες κατηγορούν τον ισχυρισμό που περιείχε η έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, η «τελευταία λέξη» για την κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με τον οποίο οι παγετώνες των Ιμαλαίων θα έχουν εξαφανιστεί μέχρι το 2035. Το σκάνδαλο αυτό, όπως χαρακτηρίζεται είναι γνωστό ως Glaciergate ή Himalayagate και σύμφωνα με ερευνητές γύρισε πίσω την επιστήμη και καθυστέρησε την κυβερνητική δράση για την κλιματική αλλαγή.

Ο Alton Byers επιστημονικός διευθυντής του Mountain Institute δήλωσε πως τα τελευταία 10-15 χρόνια οι παγετώνες που βρίσκονται σε χαμηλά υψόμετρα λιώνουν πολύ γρηγορότερα απ’ο,τι σε προηγούμενες δεκαετίες προκαλώντας μια σειρά από φυσικές καταστροφές.

To Mountain Institute με 32 επιστήμονες και μηχανικούς από 13 χώρες εξέτασε τους κινδύνους που προέρχονται από την κλιματική αλλαγή στην περιοχή του Everest. Ένας από αυτούς τους κινδύνους είναι το σπάσιμο των παγωμένων λιμνών που δημιουργούνται από τους λιωμένους πάγους με αποτέλεσμα ορμητικές πλημμύρες. Αυτές οι πλημμύρες από μεγάλο υψόμετρο μπορούν να παρασύρουν μπάζα και να καταστρέψουν υποδομές ακόμη και να σκοτώσουν ανθρώπους.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν περισσότερες από 1.600 παγωμένες λίμνες στο Νεπάλ από τις οποίες ένας μικρός αλλά σημαντικός αριθμός θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνες.

Η τήξη των παγετώνων ελοχεύει επίσης τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης ολόκληρων βουνοπλαγιών αλλά και την εξάντληση των αποθεμάτων νερού.

Επιπλέον, ποταμοί όπως ο Ινδός, ο Γάγγης, ο Βραχμαπούτρας εξαρτώνται από την εποχική τήξη των παγετώνων όπως επίσης και τα μισά ποτάμια στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν. Συγκεκριμένα ο Ινδός ποταμός στο Πακιστάν, τροφοδοτείται σε ποσοστό 60%-80% από την τήξη των παγετώνων κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Η Μητρόπολη Δημητριάδος( Βόλος) για τη φορολόγηση της Εκκλησίας

Σε απάντηση σχολίου το Γραφείο Τύπου της Μητρόπολης Δημητριάδος γράφει:
«Στο φύλλο της 23ης Σεπτεμβρίου 2011 της «Θεσσαλίας» δημοσιεύεται σχόλιο της δημοσιογράφου κ. Ελένης Σταμούλη (τελευταία σελίδα), η οποία, αναδημοσιεύοντας μέρος επερώτησης του ευρωβουλευτού των Οικολόγων Πράσινων κ. Μιχάλη Τρεμόπουλου προς την Κομισιόν, γίνεται - άθελά της θέλουμε να πιστεύουμε - φορέας απροκάλυπτης παραπληροφόρησης των αναγνωστών σας.
Συγκεκριμένα: Η κ. Σταμούλη ακρίτως υιοθετεί την ανακριβή αναφορά του ευρωβουλευτού - εξ αφορμής της άδικης επιβολής έκτακτου τέλους ακινήτων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ - σύμφωνα με την οποία: «Οι πελατειακές λογικές δεν αναιρούν την ανάγκη η εκκλησιαστική περιουσία να γίνει μέρος της λύσης και να φορολογηθεί με τα ίδια κριτήρια που ισχύουν για όλους τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς... Η εξαίρεση της Εκκλησίας της Ελλάδος από τα βάρη σημαίνει ακόμη μεγαλύτερα και πιο εξοντωτικά βάρη για όλους εκείνους που δεν αντέχουν πια να τα σηκώσουν».
Κατανοούμε την ανάγκη πολιτικής επιβίωσης του κ. Τρεμόπουλου, επενδύοντας στο λαϊκισμό και στο ψέμα, αδυνατούμε, όμως να κατανοήσουμε τη «λογική» της κ. Σταμούλη, η οποία αγνοεί, ενώ δε θα έπρεπε - εφόσον οι δημοσιεύσεις εκ μέρους της Εκκλησίας είναι συνεχείς - ότι η Εκκλησία της Ελλάδος όχι απλά φορολογείται, αλλά φορολογείται και πληρώνει εννέα (9) διαφορετικούς φόρους, με συντελεστές πολύ μεγαλύτερους από εκείνους των φυσικών προσώπων, όσον αφορά στην ακίνητη περιουσία της, η οποία χρησιμοποιείται για εμπορικούς λόγους (την παραπέμπουμε απλώς στο Δελτίο Τύπου της 15ης Σεπτεμβρίου 2011 της Ιεράς Συνόδου «Περί της φορολογήσεως της Εκκλησίας»).
Προφανώς η κ. Σταμούλη και ο κ. Τρεμόπουλος αναφέρονται - χωρίς σαφώς να το επισημαίνουν για την αποφυγή παρερμηνειών, ενώ αποτελεί στοιχειώδη δημοσιογραφική και πολιτική, αντιστοίχως, υποχρέωσή τους - στην εξαίρεση των χώρων Λατρείας (Ιεροί Ναοί και Μοναστήρια) και των Ιδρυμάτων κοινωνικής προσφοράς της Εκκλησίας, που δεν έχουν κερδοσκοπικό χαρακτήρα και επιτελούν ανυπέρβλητο κοινωνικό έργο, το οποίο το υποτιθέμενο «κράτος πρόνοιας» αδυνατεί να επιτελέσει και ασφαλώς ουδέ στο ελάχιστο ενισχύει.
Αλήθεια, θέλουν στα σοβαρά να φορολογηθούν οι τόποι Λατρείας του Θεού, όπου οι πολίτες βρίσκουν το τελευταίο καταφύγιο ελπίδας και παρηγοριάς; Ας μας το πουν, θα έχει ενδιαφέρον. Αν θέλουν η πατρίδα μας να μετατραπεί σε σοβιετία στη χειρότερη, μάλιστα, εκδοχή της, να μας το πουν.
Όσον αφορά στη μισθοδοσία του ιερού κλήρου, για την οποία τόνοι λαϊκίστικης λάσπης έχουν χυθεί τον τελευταίο καιρό, επισημαίνουμε στην κ. Σταμούλη ότι αυτή αποτελεί συμβατική υποχρέωση της Ελληνικής Πολιτείας εις αντάλλαγμα τεράστιου μέρους της εκκλ/κής περιουσίας που παραχωρήθηκε στο κράτος τις προηγούμενες δεκαετίες για την ανασυγκρότηση και ανάπτυξή του. Και επιτέλους, είναι θλιβερό να επιδιώκει κανείς την εξαφάνιση και εκμηδένιση μιας τόσο σημαντικής κοινωνικής ομάδας, όπως οι κληρικοί και οι πολυπληθείς οικογένειές τους, για να ικανοποιηθεί δήθεν, προς καιρόν το λαϊκό αίσθημα.
Αυτό που έχει αξία είναι ν' αγωνιζόμαστε για την άνοδο του επιπέδου όλων. Εκεί θα κριθεί το μέτρο τόσο της δημοσιογραφικής, όσο και της πολιτικής αξιοπιστίας και εντιμότητας».

Απάντηση: Είναι προφανές ότι η απάντηση στο ερώτημα που τίθεται από τη Μητρόπολη αν πρέπει να εξαιρεθούν ναοί και μοναστήρια από τον ειδικό φόρο που επιβλήθηκε προσφάτως σε όσους έχουν ιδιοκτησία, είναι αρνητική και υπογραμμισμένη μάλιστα... Οι περιουσίες των μοναστηριών είναι τεράστιες, όπως και της Εκκλησίας συνολικά. Όταν φορολογούνται άνθρωποι που με δάνειο έφτιαξαν ένα σπίτι και ακόμη το ξεχρεώνουν, είναι κατάφωρη αδικία κοινωνική, μοναστήρια που στο εσωτερικό τους χτυπάει η καρδιά της πιο σύγχρονης τεχνολογίας -και καλά κάνει- να μένουν στο απυρόβλητο, σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Και είναι βέβαιον, ότι και οι πιστοί στη μεγάλη τους πλειοψηφία, ακόμη κι όταν δεν το εκφράζουν, αυτή την αδικία τη νιώθουν στο πετσί τους.
Όσο για τους κληρικούς και τη συμφωνία κράτους-εκκλησίας τι να πούμε; Ας μας υποδείξει η Μητρόπολη, μια συμφωνία των εργαζόμενων με την πολιτεία, που επίσης κρατάει χρόνια και έγινε πράξη με αγώνες και αίμα από τη μεριά τους, που τηρείται σήμερα; Αυτό δεν είναι κοινωνική αδικία;
Αν όλα αυτά είναι… σοβιετία -τι φράση κι αυτή…- τότε λυπούμαι, μέρες που περνούμε όλοι δύσκολες, ας μην τις κάνουμε δυσκολότερες με ακρότητες του είδους.
ΕΛ.Σ.

Το αρχικό σχόλιο της δημοσιογράφου ήταν το παρακάτω:
«Στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, είναι αυτονόητο ότι όλοι πρέπει να συμβάλουν στη διέξοδο από την κρίση. Είναι εξοργιστικό ότι μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου, αντί να προωθήσει το χωρισμό της από το κράτος, προσπαθεί να διατηρήσει προνομιακούς δεσμούς με την Εκκλησία προς άγραν ψήφων. Οι πελατειακές όμως λογικές δεν αναιρούν την ανάγκη η εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία να γίνει μέρος της λύσης και να φορολογηθεί με τα ίδια κριτήρια που ισχύουν για όλους τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς. Κανονικά θα έπρεπε η ελληνική Εκκλησία, που επίσημα μιλά για την επώδυνη κρίση και εκφράζει τη συμπάθειά της για τις θυσίες της κοινωνίας, να ζητήσει η ίδια τον τερματισμό της σημερινής προνομιακής της θέσης. Η εξαίρεσή της από τα βάρη, σημαίνει ακόμη μεγαλύτερα και πιο εξοντωτικά βάρη για όλους εκείνους που δεν αντέχουν πια να τα σηκώσουν».
Είναι λόγια του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλη Τρεμόπουλου, στην ερώτηση που υπέβαλλε στην Κομισιόν ζητώντας να μάθει αν είναι ενήμερη για την προνομιακή φορολογική μεταχείριση της Εκκλησίας της Ελλάδος, αν το έχει συζητήσει στις διαβουλεύσεις με την ελληνική κυβέρνηση και αν έχουν καταλήξει με την τελευταία σε κάποια κοινά αποφασισμένη δέσμευση επ’ αυτού. Ο Τρεμόπουλος στην ίδια ερώτηση κάνει ευθέως λόγος και για συμμετοχή της Εκκλησίας της Ελλάδος στα έξοδα μισθοδοσίας των κληρικών, που σήμερα καταβάλλονται εξ ολοκλήρου από τα άδεια πια δημόσια Ταμεία.
Περιμένουμε με εξαιρετικό ενδιαφέρον να μας δημοσιοποιήσουν οι Πράσινοι την απάντηση των ευρωπαίων εταίρων μας στην ερώτηση τους. Γιατί πια και η πρόκληση έχει ξεπεραστεί προ καιρού, στο συγκεκριμένο θέμα. Γιατί την αδικία, ο Θεός δεν τη θέλει…

Τα χωριά μας αργοπεθαίνουν


Το κείμενο το πήρα με μαίηλ. Είναι μεγάλο για αυτό και κάποιες επιλογές του:

- Για το Χωριό μας ο λόγος!. Γιά το κάθε Ελληνικό Χωριό. Του παραχωρούμε(;) λίγο χρόνο καί χώρο(;) για να μεταφέρουμε έστω και επιγραμματικά, τη δραματική του κραυγή της εγκατά¬λειψης. Μακριά οι λυρικοί οίστροι. Χρόνια τώρα το υμνήσαμε εμμέτρως, καιρός να το θρηνήσουμε με σεβασμό και αγάπη υπερμέτρως.
...
Τα τελευταία χρόνια τα Χωριά μας έχουν έλθει σε τραγική κατάσταση. Φυγή, και μάλιστα άτακτη των νέων, στα «ξένα», ή για αλλού. Μάλιστα, και με την ευλογημένη Πατρική κατάρα « φευγάτε από τα χωράφια ..νά γλιτώσετε». Στα Πατρικά έχουν μείνει οι Σεβάσμιοι. Σε λίγα χρόνια κι αυτοί, θα φύγουν λησμονημένοι για το αγύριστο ταξίδι…κρίμα. Ουδείς αρμόδιος αιρετός ή διορισμένος νεόπλουτος μικροαστός, κι αυτός με το δίκιο του – μέχρι σήμερα, άκουσε τις φωνές του χωριού και μελέτησε με προσοχή τα σοβαρά ζητήματά του, στην πραγματική τους βάση. Κι ας κόπτονται όλοι τους για το αντίθετο!. Μας έφαγε ο στίχος, η νοσταλγία και η φιλολογία για τη ζωή του χωριού. Με χορούς, πανηγύρια ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ με νεο-αστούς και νεογενιτσαρισμούς, και πολιτιστικούς συλλόγους, οι περισσότεροι σφραγίδες, -εκείνες οι γιορτές κερασιού, καλαμποκιού, μελιτζάνας, ρυζιού, και άλλες γραφικότητες – φαίνεται κανέναν δεν προβληματίζουν επί της ουσίας- προσπαθούμε να το κρατήσουμε στη ζωή. Εκείνες οι αναβιώσεις, λέει, εθίμων γιατί να μην είναι Βιώσεις, η ίδια κατά Φύση Ζωή;;;
...
Αρκετά όμως με τις διαπιστώσεις. Αρκετούς Πακτωλούς στερέψαμε! Πολλά πακέτα ντελόρ ξεκοκαλίσαμε, και με τις επιδοτήσεις τετραωρόφων μονοκαλλιεργειών, πεντάδυμων κοπαδιών, άτοκων (;) δανείων. Κάμποσους άπληστους Κροίσους, πλουτίσαμε. Πάμπολους υβριστές κηφήνες τοκογλύφους, τους μετατρέψαμε σε αρχολίπαρους και αρχομανείς. Αρκετά στρουθοκαμηλίσαμε και μιθριδατιστήκαμε!!!. Αρκετό δηλητήριο και φαρμάκι, ποτίσαμε την Μάνα Γή μας. Τη ς οφείλουμε, έστω, μία έμπρακτη συγνώμη. Φτάνει πια το λαγοκάρδισμα και το γλείψιμο των πληγών του Λαζάρου. Νισάφι!.
Καιρός για προτάσεις, για άμεσες υλοποιήσιμες προτάσεις. Επιστροφή στις ρίζες στα Πάτρια και στα Μήτρια. Στις Ανατολές του Ζωοδότη Ήλιου, στα Ηλιοβασιλέματα. Στα χορταριασμένα σπιτικά των Γονιών μας. Στην αυτάρκη οικιακή Χωριάτικη οικονομία. Επιστροφή στην ΚΟΙΝΗ ΜΟΙΡΑ.
Επιστροφή τώρα, σήμερα!!! στόν βασιλικό και στον ασβέστη.. στά βελάσματα, στα γαυγίσματα, στα χλιμιντρίσματα, στα καλημερίσματα των γειτόνων, στις μυρουδιές, στα χρώματα, στα Άγια Χώματα, στη Γενέθλια Γή, στα καμπανίσματα του εσπερινού και των Κυριακάτικων πρωϊνών. Επιστροφή στην κατά Φύση Ζωή. Στά περιβόλια, στα αμπέλια καί μποστάνια!!!. Στό ζυμωτό ψωμί, στον αναμμένο φούρνο, στα κακαρίσματα. Στίς νερομάνες βρύσες, και στους ίσκιους των πλατανιών, στις δροσιές των ελάτων, στα βοσκοτόπια, στις ρεματιές.
Μακριά από τις κονσέρβες των εμφιαλωμένων νερών. Μακριά από τους καρκίνους, των σκουπιδουπόλεων, των σολάριουμ, των κομμωτηρίων, των μπότοξ, των γυμναστηρίων, των τεχνιτών και αφύσικων αναγκών. Καιρός, οι Χωρικοί να αποδείξουμε πώς δεν είμαστε χάσκακες καί μπουνταλάδες σαν τους πτυχιούχους άπληστους τεχνοκράτες νεόπτωχους αστούς -πού δεν προλάβαμε να γίνουμε σαν κι αυτούς- πού κατέστρεψαν τα πάντα, και δεν έχουμε καμία σχέση με τον τοτινό Μήτσιου ή Θύμιου, τρελό του Χωριού του ασπρόμαυρου ελληνικού σινεμά, και της έγχρωμης τωρινής ρεκλάμας της απληστίας, της απάτης, της τροφονοθείας. Μακριά από μιζανθρώπους και μισανθρώπους και πανούργους κουστουμάτους. Τα μωρμολύκια ( κουρκουλούκια) είναι για τα αμπέλια και τις ερημιές.

Καιρός να ανασυγκροτηθεί το Χωριό, αφού διαθέτει μεταξύ των άλλων και περισπούδαστους μορφομένους, τόσο της Φυτικής, όσο και Ζωικής παραγωγής. Καιρός να πούμε όχι στους μεταλλαγμένους υβριδικούς σπόρους στα χημικά λιπάσματα, στα επικίνδυνα ζιζανιοκτόνα, στα κλωνοποιημένα υβριδικά ζώα. Επιστροφή στους σπόρους, των Παππούδων μας, των Γιαγιάδων μας, στις δικές μας Πατροπαράδοτες ράτσες ζώων. Μακριά από τις επιδοτούμενες (;) υβριδικές μονοκαλλιέργειες. Επιστροφή στις δικές μας Παραδοσιακές, πού χάθηκαν ή λησμονήθηκαν!. Εκείνες οι απαγορεύσεις περί τρελλών αγελάδων, γρίπες των πτηνών, νέες γρίπες των χοίρων, μάλλον έχουν ύποπτη προέλευση!!! ή είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.
...
...
Καιρός να ξαναθυμηθούμε: «Ω! Φύση Πολυμήχανη, Μητέρα, Περίπλοκη, Μέγιστη, Φιλική, Πάνσοφη Κόρη, Γης και Θαλάσσης, Βασιλεύουσα. Πάντων μεν συ και Πατήρ και Μήτηρ, Κραταιή, Αθάνατη, Αιωνίας ζωής πρόνοια, Πάντων εσύ Βασιλεύουσα». (Ορφικά: Ορφεύς προς Μουσαίον, το φύσεως θυμίαμα – αρώματα). Καιρός να ξαναθυμηθούμε επίσης πώς: ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΟΥ ΜΕΝΕΤΟΙ.-

Το δίκτυο αγροτών-καταναλωτών ΑΓΡΟΝΑΥΤΕΣ


Από το blog της Λαϊκής Συνέλευσης Μολάων( http://plateiamolaon.wordpress.com):

Το δίκτυο αγροτών-καταναλωτών ΑΓΡΟΝΑΥΤΕΣ ευελπιστει να εξελιχθεί σε έναν κόμβο σύνδεσης των παραγωγών γεωργικών προϊόντων και τροφίμων, με τους άμεσα ενδιαφερόμενους καταναλωτές.
Τα λαχανικά και τα φρούτα που προσφέρονται ποικίλουν ανάλογα με την εποχή, ενώ για τα τρόφιμα υπαρχει πλήρης διαθεσιμότητα.
Όλα τα προϊόντα μας προέρχονται από μικρής κλίμακας αγροκαλλιεργητές της Πέλοποννήσου (νομοί Λακωνίας, Αρκαδίας και Κορινθίας) που εμπιστευόμαστε λόγω των επιλογών τους για παραγωγή δίχως φυτοφάρμακα, χημικά λιπάσματα και ζιζανιοκτόνα. Στην πραγματικότητα τα προϊόντα πιστοποιoύνται απο τους ίδιους τους αγρότες και τους καταναλωτές που συμμέτέχουν ήδη στο δίκτυό μας. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζουμε ποιοτικά ανώτερα τρόφιμα σε ανταγωνιστικές τιμές.
Εγγραφές στο πρόγραμμα Kοινοτικά Στηριζόμενης Αγροτικής Παραγωγής (ΚΣΑΠ) θα ξεκινήσουν τον Οκτώβριο, αφού συγκροτηθούν δύο τουλάχιστον ομάδες καταναλωτών. Μέχρι τότε μπορείτε να κάνετε μεμονωμένες παραγγελίες από τα διαθέσιμα προϊόντα μας.
Προς το παρόν το δίκτυο λειτουργεί σε δοκιμαστική μορφή και αναμένει την υποστήριξη και την ανταπόκριση σας.
Επικοινωνήστε μαζί μας:
Τηλ. 6980.358.038
email: agronaftes@yahoo.gr

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

ΚΑΙ ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΣΗ

ΜΝΗΜΟΝΙΟ θα πει : Δέσμευση της εθνικής κυριαρχίας , άρα τελούμε υπό κατοχή, και δέσμευση ολόκληρης της κινητής και ακίνητης δημόσιας περιουσίας.
Οι όροι του είναι ανθρωπίνως αδύνατο να εκπληρωθούν, όσες παράνομες περικοπές μισθών κι αν γίνουν, γι’ αυτό ενεργοποιούνται οι εκποιήσεις, η χώρα μας αλλάζει ιδιοκτήτες. Είμαστε στο κατώφλι για να εισέλθουμε σε αυτή τη νέα ποιοτικά φάση : τη ρευστοποίηση της χώρας. Άνθρωποι, ακίνητα, ζωές γίνονται χαρτιά, τίτλοι.
Δρομολογούνται δύο Ανώνυμες Εταιρείες : μια για το πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού και μία για όλη την Ελλάδα. Εκποιούνται τα πάντα σε υπερταχύτητες της χρηματιστηριακής οικονομίας χωρίς έλεγχο ΣΤΕ και Ελεγκτικού Συνέδριου.
Το χρέος παραμένει απείραχτο. Όλο το τίμημα π.χ. του Α/Δ Ελληνικού θα πάει στους τοκογλύφους και είναι οι ληστρικοί τόκοι ελαχίστων μόνο μηνών. Ξεπουλάμε χωρίς πόθεν έσχες και δημεύσεις των υπαιτίων, χωρίς αποτίμηση από αδέκαστη διεθνή Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου, ενώ πρόκειται για χρέος απεχθές (odious debt) βάσει του Διεθνούς Δικαίου.
Η ΛΥΣΗ
Αντί της ΑΕ της πραξικοπηματικής εξουσίας κάνουμε, η λαϊκή βάση, ταυτόχρονα ειρηνική κατάληψη των υποθηκευμένων φιλέτων και αληθινή αξιοποίηση βάσει ελληνικών μελετών με διαφανείς διαδικασίες και εφαρμογή εν ανάγκη του μολών λαβέ. Αντί να τα φάνε οι καρτελατζήδες, οι οφσόρ των δωσίλογων και οι Τούρκοι è ξαναμοιράζουμε τη χώρα μας εμείς, οι Έλληνες, οι εδώ και οι της Διασποράς.
Μεγάλο πλεονέκτημα για τη ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ η ύπαρξη έτοιμης μελέτης του Πολυτεχνείου για Μητροπολιτικό Πάρκο . Με συμβατές καινοτομικές μεθόδους και χρήσεις στα υπάρχοντα 500.000 τμ κτίσματα και τα 6000 ελεύθερα στρέμματα θα εξασφαλισθεί οικονομική αυτοδυναμία κατασκευής και λειτουργίας, χωρίς να ξεπουληθεί.
ΑΚΡΟΤΕΛΕΥΤΙΟ ΑΡΘΡΟ 120 / 4
«H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Μια επιστολή από μια καθηγήτρια

Είμαι μία εκ των διαρκώς καθυβριζόμενων Δημοσίων Υπαλλήλων. Υπηρετώ την Εκπαίδευση 12 χρόνια. Έχω αξιολογηθεί πολλάκις από τους μαθητές μου, τους συναδέλφους, τους προϊσταμένους μου, τις τοπικές κοινωνίες, όπου δούλεψα, ως τουλάχιστον επαρκής. Δεν είναι δική μου ευθύνη που το Κράτος είναι ανίκανο, ως αμιγώς κομματικός μηχανισμός που είναι, να θέσει αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης και μάλιστα αδικούμαι απ΄ αυτήν τη πρακτική.
Έζησα και δούλεψα 4 χρόνια στα Ψαρά που ο υπουργός αγνοεί κατά που πέφτουν. Έχω δουλέψει πριν το Δημόσιο 16 χρόνια στον Ιδιωτικό τομέα όπου και σε όλες
τις εργασίες που έκανα αξιολογήθηκα θετικά. Πληρώνω κανονικά τους φόρους
μου 30 χρόνια, δεν χρηματοδοτήθηκα ως ΜΚΟ, δεν έλαβα κρατική επιδότηση
κανενός τύπου όταν έρρεε το χρήμα, δεν πήρα δωράκι από υποβρύχιο ούτε
αντάλλαξα λίμνη με τη Μονή Βατοπεδίου. Έχω εργαστεί σε ΟΛΕΣ τις δουλειές από που πέρασα ,εκτός ωραρίου και πέραν αμοιβής, όταν υπήρξε ανάγκη (στο
Δημόσιο δεν είχα ούτε καν την ηθική επιβράβευση). Δεν έχω κάνει στη θητεία μου στο Δημόσιο ούτε μία ώρα αμειβόμενου ιδιαίτερου μαθήματος σε μαθητή.
Μού έχουν γίνει τους τελευταίους 20 μήνες, 5 περικοπές οριζόντιου τύπου
στις αμοιβές μου που ως εκπαιδευτικού είναι οι χαμηλότερες στο Δημόσιο και
αυτή τη στιγμή είναι χαμηλότερες του αντίστοιχου συναδέλφου σε ιδιωτικό
σχολείο. Λοιδορούμαι συστηματικά από ανθρώπους που δεν έχουν πληρώσει ποτέ φόρο, ζουν πάμπλουτα και λένε ότι "δεν γουστάρουν να με πληρώνουν πια".
Ο μόνιμος χαρακτηρισμός που μου αποδίδεται είναι "κοπρίτης".
Με ...το νέο μισθολόγιο θα φτάσω στα όρια της εξαθλίωσης και με την
εργασιακή εφεδρεία δεν μου επιτρέπεται καν να απολυθώ απευθείας, να πάρω
την αποζημίωση μου καθώς και ό,τι έχω αποδώσει για το εφάπαξ μου και να
φτιάξω μια δουλειά δική μου έξω, στην αγορά. Σήμερα ο Λοβέρδος συλλήβδην με έβαλε στους αποδιοπομπαίους τράγους που ευθύνονται για τα πάντα σ΄ αυτή τη χώρα.
Κε υπουργέ είμαι σίγουρη ότι εάν τα μέλη των κυβερνήσεων σας έδιναν στον
ΑΣΕΠ η πλειονότης ούτε κλητήρες δεν θα διοριζόσασταν. Όμως , 20 μήνες τώρα,
σας αξιολογεί η τρόικα ,ο δικός σας ΑΣΕΠ, και σας έχει αξιολογήσει ως
άχρηστους αλλά σας διατηρεί στην εξουσία ως βολικούς και ταπεινούς
υπαλλήλους.
Αγαπητέ υπουργέ θα σας έπρεπε μία μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση καθώς
και αστική αγωγή για αποζημίωση αλλά οι φοβερές συνδικαλιστικές μας ενώσεις
δεν διαθέτουν μήτε τμήμα νομικής υποστήριξης, αφού χρόνια τώρα αποτελούν
το αριστερό σας χέρι. Σας παραδίδω στη χλεύη των σκεπτόμενων ανθρώπων και
των έντιμων εργαζόμενων γνωρίζοντας ότι όλοι οι μικροαστοί νοικοκυραίοι θα
επικροτήσουν με ζητωκραυγές τις ισοπεδωτικές επικοινωνιακές τακτικές. Θα
σας έλεγα : Ντροπή σας , αλλά η έννοια της ντροπής προϋποθέτει την ύπαρξη
Αρχών και Συνείδησης που ως φαίνεται δεν διαθέτετε.

Επιστολή Έλληνα φορολογούμενου στον Βενιζέλο: «Αρνούμαι να. πληρώσω!»

Με την παρούσα επιστολή μου, σας γνωστοποιώ την πρόθεση μου να μην πληρώσω την συμμετοχή μου στην κρίση που περνάει η χώρα μου.
Οι λόγοι είναι απλοί:
Εσείς οι πολιτικοί, αλλά και οι δημόσιοι λειτουργοί σας, είχατε την ευκαιρία, αλλά και την εντολή από τον ελληνικό λαό, να διαχειριστείτε τα χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων, όσο και των κοινοτικών κονδυλίων από το 1981 και μετά. Να τα διαχειριστείτε με τέτοιο τρόπο έτσι, ώστε η χώρα να έχει ανάπτυξη και κοινωνικές παροχές. Στα 30 χρόνια αυτό που καταφέρατε είναι κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος για ίδιο όφελος, παραπλάνηση του λαού για δήθεν κοινωνικές παροχές και διόγκωση του δημοσίου τομέα για ψηφοθηρικούς λόγους.
Καταφέρατε μία χώρα, η οποία από αρχαιοτάτων χρόνων ήταν υπερήφανη και δεν υποδουλωνόταν σε ξένους κατακτητές, εσείς με τις πράξεις σας να την ξανά-υποδουλώσετε.
Το σύνταγμα της χώρας μου μιλάει για την ισότητα των Ελλήνων. Άραγε για ποιά ισότητα μιλάμε; Το συνάδελφο σας κύριο Μαντέλη, τον καταδικάσατε σε φυλάκιση με τριετή αναστολή. Ποινή που αφορούσε δωροδοκία, ψευδή φορολογική δήλωση και τέλος για ζημία, την οποία υπέστη το Ελληνικό Δημόσιο (δηλαδή εγώ, ο Ελληνικός λαός). Γιατί δεν του δεσμεύσατε την περιουσία του; Στο πρόσωπο του κυρίου Μαντέλη, αναφέρομαι και σε όλα τα λαμόγια πολιτικούς και μη, που κλέψανε τον ιδρώτα μου.
Αναρωτιέμαι, εγώ, που δεν θα σας πληρώσω τα 500-1000 ευρώ της εφορίας, τί ποινή θα μου επιβάλλετε, σε σχέση πάντα με την ποινή που επιβάλατε στον κύριο Μαντέλη και στον κάθε κύριο Μαντέλη; Πολύ θα ήθελα να με δικάσει ο δικαστής που δίκασε τον κύριο Μαντέλη και να μου απαγγείλει κατηγορία.
Δεν σας πληρώνω, αφού δεν φορολογείτε, δεν εισπράττετε και δεν δεσμεύετε τις περιουσίες αυτών που φοροδιαφεύγουν. Μέχρι σήμερα τα κανάλια αναφέρονται σε 37 δισεκατομμύρια από ανείσπρακτους φόρους, τους οποίους δεν μπορείτε και δεν θέλετε να εισπράξετε. Προχθές ο κύριος Ρακιτζής, αναφέρθηκε σε κρατικό υπάλληλο, η οποία υπεξαίρεσε 16 εκατομμύρια ευρώ και της επιβλήθηκε η ποινή της εξάμηνης διακοπής από την εργασία της. Και για όλα αυτά ζητάτε να πληρώσω εγώ ο μισθωτός;
Δεν σας πληρώνω, γιατί αποτύχατε εδώ και 30 χρόνια να φτιάξετε την υγεία, την παιδεία και γενικά όλες εκείνες τις υποδομές που πρέπει να έχει ένα σύγχρονο κράτος.
Δεν σας πληρώνω, γιατί αναλάβατε την διακυβέρνηση με ψέματα και συνεχίζετε να κυβερνάτε με ψέματα.
Δεν σας πληρώνω, γιατί δεν έχετε εντολή από τον λαό, να υπογράφετε τέτοιου είδους μνημόνια.
Δεν σας πληρώνω, γιατί αρνούμαι να ταϊζω 301 ανθρώπους και την κλίκα τους, που το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να προδίδουν τα όνειρα του λαού και να ζούν εις βάρος του.

Θα πληρώσω την συμμετοχή μου στο κράτος, όταν αυτό αποφασίσει να γίνει δίκαιο και να κατανέμει τα βάρη δίκαια.
Θα πληρώσω, όταν το κράτος θα λειτουργήσει σαν κράτος και όχι σαν κομματική επιχείρηση με τα «δικά τους» παιδιά.
Θα πληρώσω, όταν αυτοί που μας κυβερνάνε και οι δημόσιοι λειτουργοί θα λειτουργήσουν για το κοινό συμφέρον και όχι για να φτιάξουν περιουσία.
Τελειώνοντας, θέλω να σας τονίσω ότι ο πολιτικός σας χρόνος (αναφέρομαι σε όλο το πολιτικό σύστημα) τελείωσε. Ο Ραγιάς ξύπνησε, από εδώ και στο εξής θα ακούτε και θα νοιώθετε μόνο την οργή του.
Υποδουλώσατε τα όνειρα μου και το μέλλον των παιδιών μου. Πιστέψτε με, δεν έχω τίποτα να χάσω.

Κωνσταντίνος Κυρίας

Απόφαση "βόμβα" του ΣτΕ: Η ΔΕΗ δε δικαιούται, ούτε να εισπράξει φόρους, αλλά ούτε και να κόψει το ρεύμα!

Ο δικηγόρος Αθηνών και νομικός Σύμβουλος του Συλλόγου κ. Παναγιώτης Χασιώτης, επισημαίνει ότι σύμφωνα με την υπ΄ αριθ. 1934/1998 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας η οποία είχε κρίνει αντισυνταγματικές τις λεγόμενες τότε "παρκο-εταιρίες" του Δήμου Αθηναίων, οι οποίες έκαναν έλεγχο στάθμευσης των αυτοκινήτων και επέβαλαν και τα σχετικά πρόστιμα σε ιδιώτες, η ΔΕΗ δε δικαιούται να εισπράττει φόρους και να διακόπτει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, σε πελάτες της, οι οποίοι για οποιοδήποτε λόγο αρνούνται να καταβάλλουν το "τέλος ακινήτων". Παράλληλα, ούτε οι άλλες ιδιωτικές εταιρίες - πάροχοι ηλεκτρικού ρεύματος, έχουν το δικαίωμα να προβαίνουν σε είσπραξη φόρων ή διακοπή της ηλεκτροδότησης.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της παραπάνω απόφασης, αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 3 και 26 παρ. 2 του Συντάγματος, η οποιαδήποτε ανάθεση άσκησης δημόσιας εξουσίας σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (όπως είναι η Δ.Ε.Η. και οι άλλες ιδιωτικές εταιρείες παροχής ρεύματος)!

Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, η άσκηση δημόσιας εξουσίας αποτελεί την κατ΄εξοχήν έκφραση κυριαρχίας του Κράτους και ασκείται μόνο από το Δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου.

Το παραπάνω, προστίθεται στους λόγους αντισυνταγματικότητας που ήδη έχουν επισημάνει οι νομικοί συνεργάτες του Συλλόγου μας. (Δείτε το πλήρες κείμενο των γνωμοδοτήσεων).

Παρακάτω παρατίθεται το "κρίσιμο" άρθρο 11, της υπ΄ αριθ. 1934/1998 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας.

11. Επειδή οι μνημονευμένες διατάξεις του άρθ. 36 του δημοτικού και κοινοτικού κώδικα και του άρθρου 45 του νόμου 2218/1994, κατά το μέρος που προβλέπουν ευθέως ή επιτρέπουν την ανάθεση αστυνομικής φύσεως αρμοδιοτήτων (βεβαίωση της παράβασης, ακινητοποίηση οχημάτων, επιβολή προστίμων) σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, αντίκεινται στις θεμελιώδεις διατάξεις του άρθ. 1 παρ. 3 και 26 παρ. 2 του Συντάγματος, κατά την έννοια των οποίων, αστυνομική εξουσία, ως η κατεξοχήν δημόσια εξουσία και έκφραση κυριαρχίας, ασκείται, διά της αστυνομικής αρχής, μόνο από το κράτος (και νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου που και αυτά είναι αποκεντρωμένες καθ'ύλην κρατικές υπηρεσίες) και όχι από ιδιώτες. Μειοψήφησαν οι Σύμβουλοι Φ. Κατζούρος, Αθ. Τσαμπάση, Σ. Ρίζος και Ν. Σακελλαρίου, οι οποίοι υποστήριξαν ότι δεν προσκρούει στο Σύνταγμα η ανάθεση ασκήσεως τέτοιου είδους δραστηριοτήτων, όπως αυτές που αναφέρονται από τη διάταξη του άρθρου 45 του νόμου 2218/1994.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με το Σύλλογο ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ.

Στοιχεία επικοινωνίας του Συλλόγου:
α) site: www.forologoumenos.gr
β) e-mail: greek.taxpayers@gmail.com ή secretariat@forologoumenos.gr
γ) Τηλέφωνο: 210-3242032
δ) Διεύνθυνση: Μνησικλέους 2 & Μητροπόλεως 43, 10556, Αθήνα (δείτε το χάρτη)

Γιάννης Σιάτρας
Πρόεδρος Δ.Σ.

Έλληνες Φορολογούμενοι
(Απ. Πρωτοδικείου Αθηνών 556/2011)
Μνησικλέους 2,
10556 Αθήνα
τηλ: (+30)2103242032
Μέλος του Taxpayers Association of Europe
www.forologoumenos.gr

Νέα από περιαστικές καλλιέργειες στη Θεσσαλονίνη





Ξκινήσαν άλλα 2 στρέμματα καλλιέργιας στο στρατόπεδο Καρατάσιου από την Κίνηση ΠΕΡΚΑ.
Υπάρχει μια ρήξη με την αστυνομία, το στρατό και την εκκλησία για την πρόσβαση των συμμετεχόντων πολιτών-καλλιεργητών σε κάποια σημεία του στρατοπέδου, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει στήριξη από άλλους πολίτες και συλλόγους καθώς και θετική στάση του δήμου.
Υπάρχει η σκέψη και για εξωτερικές δράσεις πίεσης στο στρατό, καθώς και για μετατροπή και χρήση κτιρίου του στρατόπεδου σαν κοινωνικού κέντρου με αυτοδιαχείρηση.
Η πρωτοβουλία ΠΕΡΚΑ(Περιαστικές Καλλιέργειες) αριθμεί πάνω απο 100 άτομα και στην κυριολεξία δεν χωράνε στις εκτάσεις του στατοπέδου Καρατάσιου.
Ήδη έχει συσταθεί ομάδα για ανατολικά της Θεσσαλονίκης( στρατόπεδο Κόδρα ).

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Το νερό: η σημασία του για τη ζωή σαν "πληροφορικό" και "θεραπευτικό" μέσο,

• Βασικό στοιχείο για τη ζωή στον πλανήτη(το ανθρώπινο σώμα π.χ. αποτελείται από 70-75% νερό-αίμα 90%-εγκέφαλος85%-σωματικά υγρά βασικός μηχανισμός).
• Είναι κατά κάποιον τρόπο το «αίμα» και τα «σωματικά υγρά» του οργανισμού της «γαίας»(πλανήτη).
• Ο άνθρωπος με τις δραστηριότητές του στη βιομηχανική εποχή, έχει επιδράσει αρνητικά στους κύκλους του νερού(χημική ρύπανση στο έδαφος, στα νερά και στον αέρα, ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες επιβλαβών συχνοτήτων, ραδιενέργεια κ.λ.π.).
• Έχει κάνει στις περισσότερες των περιπτώσεων το νερό να είναι φορέας αρνητικών για τη ζωή ουσιών και πληροφοριών.
• Αν επιδρούμε είτε θετικά είτε αρνητικά, τότε επιδρούμε απευθείας στις διαδικασίες της ζωής.
• Αυτό συμβαίνει επειδή έχει πολλές φυσικές και χημικές ανωμαλίες, οι οποίες είναι ακριβώς χρήσιμες για τη ζωή:
1) Το μόριο του Η2Ο σχηματίζεται από 2 άτομα Η και 1 άτομο Ο σε γωνία 105 μοιρών. Αποτελεί ένα δίπολο με ένα θετικό πόλο των 2 ατόμων του υδρογόνου και ένα αρνητικό του ατόμου του οξυγόνου. Συμπεριφέρεται σαν ένας μικρός «ηλεκτρομαγνήτης».
2) Τα μόρια έλκονται (ετερώνυμα). Η σύνδεση περισσότερων μορίων σχηματίζει υγρούς κρυστάλλους (Cluster)με αρκετό χώρο ενδιάμεσά τους
3) Οι υγροί αυτοί κρύσταλλοι προσλαμβάνουν από το περιβάλλον κύματα και συμμετέχουν στη ταλάντωσή τους. Προσλαμβάνουν δηλ. Πληροφορίες και τις μεταδίδουν.
4) Το νερό ενσωματώνει για κάποιο διάστημα διάφορες ενώσεις, με τις οποίες έρχεται σε επαφή και «αποθηκεύει» την αντίστοιχη πληροφορία τους, το «ίχνος» τους, σαν κύμα με τη συχνότητά του. Είναι δηλαδή φορέας πληροφοριών.
5) Μπορεί οι διάφορες χημικές ενώσεις με τις οποίες ήλθε σε επαφή το νερό να μην υπάρχουν πια στο νερό, αλλά έχει μείνει η πληροφορία τους(το νερό έχει «μνήμη»). Είναι λοιπόν το νερό «μεταφορέας» όχι μόνο ουσιών αλλά και πληροφοριών τους, που με τη σειρά τους παίζουν μεγάλο ρόλο στον μεταβολισμό των ζωντανών οργανισμών και στην ενδοεπικοινωνία των κυττάρων τους( το νερό σαν «πληροφορικό» μέσο είναι και η βάση της ομοιοπαθητικής). Σαν «μεταφορέας» μπορεί να μεταφέρει και θετικές και αρνητικές επιδράσεις στους οργανισμούς και στον άνθρωπο.
6) Νερό με μεγάλους κρυστάλλους έχει μικρή δύναμη δέσμευσης, δηλαδή λίγη ενέργεια. Παρόλο που έχουμε πάρα πολλά μόρια, επειδή σχηματίζουν μεγάλους κρυστάλλους, η ενέργειά τους ασχολείται με τον «εαυτό τους»
Τα διαλυμένα στο νερό π.χ. μέταλλα δεν μπορούν να συγκρατηθούν στο διάλυμα και αντιδρούν μεταξύ τους . Έχει επίσης λιγότερη δυνατότητα να διαπερνά τη μεμβράνη των κυττάρων ή να μεταφέρει μαζί του άλλες ουσίες και πληροφορίες. Ανενεργές νερό: ασθενείς δυνάμεις έλξης-δέσμευσης
7) Νερό με μικρούς κρυστάλλους έχει μεγάλη δύναμη δέσμευσης, δηλαδή πολλή ενέργεια. Είναι π.χ. αρκετή η δύναμη λίγων μορίων για να συγκρατηθεί ένα μέταλλο στο διάλυμα. Ενεργοποιημένο νερό: μεγάλη δύναμη έλξης-δέσμευσης
8) «Μη θεραπευτικό» νερό: Σε μη γάργαρο νερό η ξένη ουσία δεν συγκρατείται και αποβάλλεται από το διάλυμα. Αν λοιπόν η δομή του νερού δεν είναι καλή, τότε έχουμε πολλά απόβλητα στον οργανισμό. Αν η ουσία είναι επιζήμια για τον οργανισμό τότε το μη καλό νερό δεν μπορεί να την πάρει μαζί του, όταν αποβάλλεται από τον οργανισμό και παραμένει σε αυτό. Έτσι ένα τέτοιο νερό δεν καθαρίζει τον οργανισμό. Αν η ουσία είναι ωφέλιμη δεν μπορεί να τη μεταφέρει στα κύτταρα.
9) «Θεραπευτικό» νερό: Σε νερό με καλή δομή(γάργαρο), οι δυνάμεις δέσμευσης από λίγα μόνο μόρια γύρω από τη ξένη ουσία τη συγκρατούν στο διάλυμα και δεν κατακάθεται στον οργανισμό. Λίγα ελεύθερα μόρια είναι πολύ πιο αποτελεσματικά από τα πολλά περισσότερα των Cluster. Ένα καλό και ενεργοποιημένο νερό και καθαρίζει από τις επιβλαβείς και μεταφέρει τις ωφέλιμες.


Από το μη ενεργοποιημένο νερό περνάνε στο έντερο μόνο τα μικρά Κλούστερ, ενώ από το ενεργοποιημένο μπορούν να περάσουν όλα.




Θεραπευτικό νερό λοιπόν έχουμε όταν είναι καθαρό και τρεχούμενο από πηγές, ποτάμια, βρύσες.
Αντίθετα ένα στάσιμο, σε φιάλη ή μπιτόνι νερό είναι ανενεργό και μη θεραπευτικό. Επίσης ένα χλωριωμένο νερό δε μπορεί να είναι θεραπευτικό, είναι αντίθετα επιβλαβές:
Χλώριο: είναι νευροτοξίνη και σχηματίζει καρκινογόνες ενώσεις, υπεύθυνο για καρδιακές παθήσεις-αρτηριοσκλήρωση. Επίσης σκοτώνει τα προβιοτικά(καλά) βακτηρίδια του παχέος εντέρου
Χλωρίωση νερού:
• Στα ύψη οι καρδιακές παθήσεις από την εφαρμογή της: φθορά εσωτερικής επένδυσης αρτηριών(χαράκωση), διευκόλυνση χοληστερόλης για το «στοκάρισμα» των αρτηριών.
• Μειώνει την αποτελεσματικότητα του πεπτικού συστήματος, γιατί σκοτώνει τα προβιοτικά, τα οποία βοηθούν στο τελικό στάδιο πέψης και συνθέτουν βιταμίνες. Αυτά είναι το 2ο ανοσιοποιητικό μας σύστημα.
• Μακροπρόθεσμη μείωση υγείας
Ενεργοποίηση –καθαρισμός του νερού
Η σπειροειδής (μαθηματικά υπερβολική), με μορφή δίνης κίνηση του νερού του δίνει ενέργεια(σπάει τα μεγάλα κλούστερ) στη φύση, καθώς κινείται σε ρυάκια, ποτάμια, υπόγεια ποτάμια-πηγές κ.λπ. Επίσης όταν ανακατεύουμε με μορφή δίνης το νερό, κάνοντας διαλύματα, αυξάνουμε ακριβώς τη δυνατότητα δέσμευσης της ουσίας -που ανακατεύουμε- από το νερό, ενεργοποιώντας το. Το ίδιο κάνουμε όταν «δυναποποιούμε» το νερό στα ομοιοπαθητικά φάρμακα.
Οι μικροοργανισμοί έχουν μεγάλη σχέση με τη διαδικασία του καθαρισμού του νερού στη φύση. Η δύναμη αυτοκαθαρισμού του νερού λειτουργεί καλά και σωστά στο πλαίσιο των τοπικών οικοσυστημάτων, που έχουν ένα πλούσιο υδάτινο σύστημα πυραμίδας.

Η τρομακτική ενέργεια που παίρνει το νερό με την κίνηση δίνης στα πλαίσια ενός κυκλώνα, φαίνεται στη φωτογραφία του κυκλώνα «Ισαβέλλα»

Αύξηση της μετανάστευσης στην Ασία λόγω κλιματικών αλλαγών


Περισσότεροι από 30 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν to 2010 εξαιτίας περιβαλλοντικών και κλιματικών καταστροφών που έγιναν στην Ασία. Η επιδείνωση δε των προβλημάτων λόγω της κλιματικής αλλαγής φαίνεται να εντείνει το μεταναστευτικό ρεύμα λόγω περιβαλλοντικών λόγων.

Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, οι πλημμύρες, η ξηρασία και η μείωση της παραγωγικότητας των εδαφών είναι αποτελέσματα των κλιματικών αλλαγών που οδηγούν ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του ασιατικού πληθυσμού να μεταναστεύουν σε άλλες περιοχές της Ασίας.
Σύμφωνα με την Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης, οι κυβερνήσεις οφείλουν να προετοιμαστούν ώστε να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Το κόστος προβλέπεται υψηλό, περίπου 40 δισεκατομμύρια δολάρια, για την εφαρμογή των μέτρων προστασίας όπως θαλάσσια τείχη και δημιουργία υποδομών για την προστασία από καταιγίδες.

Ο αριθμός των ακραίων καιρικών φαινομένων αυξάνεται κυρίως στις περιοχές της Ασίας και του Ειρηνικού που γίνονται συχνά το επίκεντρο μεγάλων φυσικών καταστροφών.

Περιοχές που κινδυνεύουν περισσότερο είναι νησιά με χαμηλό υψόμετρο, όπως π.χ. οι Μαλδίβες, από τις οποίες σύμφωνα με δήλωση του υπουργού Περιβάλλοντος Mohamed Aslam, έχει ήδη αναγκαστεί να μεταναστεύσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Το Μπαγκλαντές αποτελεί επίσης μια περιοχή που κινδυνεύει από σοβαρές πλημμύρες.
Το πρόβλημα προβλέπεται να ενταθεί τα επόμενα χρόνια, με δυνητικά σοβαρές συνέπειες.

Η Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης εκπονεί έκθεση στην οποία θα καθορίζονται λεπτομερώς τα πιθανά προβλήματα από την κλιματική αλλαγή και θα περιέχει προτάσεις για την αντιμετώπισή τους.

Σχόλιο: οι διαπιστώσεις της τράπεζας αυτής έρχονται πολύ αργά. Η επιτροπή για το κλίμα του ΟΗΕ τις έχει διατυπώσει εδώ και πολλά χρόνια. Όμως σαν τράπεζα "ανάπτυξης" που είναι, προφανώς και δεν προτείνει από-ανάπτυξη για να μην έχουμε κλιματική αλλαγή. Αναμένει "ανάπτυξη"-σύμφωνα με τη λογική των "αναπτυξιολόγων"-από τα έργα που θα είναι υποχρεωμένες οι κυβερνήσεις να κάνουν για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Και πράγματι το τραπεζικό-χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο θα πραγματοποιήσει τεράστια κέρδη μελλοντικά από τις μελλούμενς καταστροφές. Το κόστος για τις κοινωνίες θα είναι τεράστιο, αλλά αυτό το κόστος ελπίζουν να το καρπωθούν οι ελίτ της "ανάπτυξης ή θάνατος". Ποντάρουν στην "ανάπτυξη των καταστροφών" πια, γιατί ξέρουν ότι αν συνεχίσουν οι κοινωνίες να ακολουθούν το δικό τους μοντέλο "ανάπτυξης", μόνο καταστροφές θα παράγουν από δω και πέρα.