Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου, Παρασκευή 24 02 2012 - κάποια συμπεράσματα...


Το νερό πηγή ζωής και στοιχείο ευζωίας του ανθρώπου: Νερό, τροφή, αέρας, ψυχικός κόσμος & άσκηση.





1. Oι Δημοτικοί Σύμβουλοι, στην συντριπτική τους πλειοψηφία ζουν σε προ-μνημονιακές εποχές. Ζουν στον κόσμο τους και δεν έχουν συναίσθηση του κινδύνου... είναι ανίκανοι και απρόθυμοι να αντιμετωπίσουν το οικονομικό τσουνάμι που πλησιάζει το λιμάνι του Βόλου με μεγάλη ταχύτητα.

2. Κατάλαβαν όλοι ότι το θέμα του νερού δεν είναι υπόθεση κάποιων γραφικών και βιτσιόζων. Είναι υπόθεση όλων των Πηλειορειτών.

3. Αποδεικνύεται οτι η ένταξη των χωριών του Πηλίου στον Καλλικράτη ήταν καταστροφική για τα ίδια τα χωριά.

4. Οι λεγόμενοι αντιδήμαρχοι είναι κομματικοί παρατηρητές και πληροφοριοδότες. Παρότι κατάγονται απ' τα χωριά, έχουν ξεκόψει από τις ρίζες τους στο όνομα της καρέκλας που κατέχουν, αποτελώντας έτσι μόνιμο κίνδυνο για τους κατοίκους των χωριών τους οποίους υποτίθεται πως υπηρετούν.

5. Το δις εξαμαρτατείν του Δήμαρχου, να αρνηθεί δηλαδή δύο φορές την αίτηση των κατοίκων για συζήτηση με αντικείμενο το νερό, πήρε την πρέπουσα απάντηση: Η σκόνη που σήκωσε το πλήθος που κατέβηκε από τα χωριά σκέπασε την ατζέντα των θεμάτων του συγκεκριμένου Δημ Συμβούλιου.
Ο χώρος καταλήφθηκε και ο κόσμος επέβαλλε τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Αν θέλανε ας έκαναν και αλλιώς...
Αλλωστε ο Δήμαρχος με αφορμή τον εμπρησμό του δημαρχείου είχε πεί στις τελευταίες διαδηλώσεις για το μνημόνιο: " ...το δημαρχείο ανήκει στο λαό. Είναι το σπίτι της τοπικής Δημοκρατίας"
Φαίνεται πως δεν το πολυπιστεύει.... Ο κόσμος όμως το πιστεύει και το επιβάλλει όταν χρειάζεται.

6. Παρά την αμηχανία και τον φόβο από την κάθοδο των Πηλειοριτών που γέμισαν την αίθουσα και τους ΄διαδρόμους του δημαρχείου, οι επικεφαλείς των παρατάξεων προσπάθησαν να καρπωθούν την οργή των ανθρώπων αυτών με πολιτικάντικα παιχνίδια. Επειδή όμως ο κόσμος είναι ψυλλιασμένος εισέπραξαν "κοσμητικά" επίθετα για όλη τους τη ζωή.
7. Η απόφαση που πήραν τελικά προβλέπει αναστολή της χλωρίωσης παντού και σύγκληση του ΔΣ μέσα σε 15 μέρες με αποκλειστικό θέμα τη διαχείριση των νερών των πηγών του Πηλίου με την συμμετοχή των κατοίκων.
Για να φτάσουν ως εκεί, έκαναν εξαιρετικές κωλοτούμπες που διασκέδασαν τον κόσμο μέχρι... ναυτίας.
Πάντα με την επωδό να επαναλαμβάνεται κατα διαστήματα: "Δεν φεύγετε από δώ αν δεν αποφασίσετε αυτά που απαιτούμε".

Έχουμε μπροστα μας αγώνα. Για κάθε ζήτημα ξεχωριστά αλλά πάντα μέσα στο συνολικό κάδρο της υπόθεσης.

Τώρα αντιμετωπίζουμε την χλωρίωση. Πάμε πιό πέρα: στην διαχείριση.

Ένα-ένα και με ενημερωμένο τον κόσμο όχι μόνο των χωριών αλλά και της πόλης.
Γι αυτό το τελευταίο θα 'χουμε σύντομα κάτι συγκροτημένο, κάποιες ιδέες απλών ανθρώπων.

http://www.novafm106.gr/articles/citizens-movement/1527-water-and-sources-pelion

ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΕΚΡΗΞΕΩΝ…29ο τεύχος Ευπλοϊας

29o Τεύχος | Φλεβάρης 2012

http://www.eyploia.gr/


Τεύχος αφιέρωμα στον αγώνα που κάνει το «Αρχιπέλαγος»
ενάντια στους πλιατσικολόγους της θάλασσας του Αιγαίου





(Ο μπουρλοτιέρης Κωνσταντίνος Κανάρης με τους συντρόφους του)




ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΔΙΧΩΣ ΤΕΛΟΣ Η ΑΛΙΕΙΑ ΜΕ ΔΥΝΑΜΙΤΙΔΑ ΣΤΙΣ ΝΟΤΙΕΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ
ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗΣ ΤΩΝ ΜΠΟΥΡΛΟΤΙΕΡΗΔΩΝ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
ΔΙΧΩΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ
ΕΠΕΝΔΥΟΥΝ ΣΤΟ ΧΑΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΟΜΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΙΕΙΑ
ΣΤΟΠ ΣΤΙΣ ΕΚΡΗΞΕΙΣ
ΨΑΡΕΜΑ ΜΕ ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ
ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΑΛΙΕΥΜΑΤΩΝ

ΜΗΠΩΣ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΄21 ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ;

Άμεση δημοκρατία…Ανω Σύρου

Ο Τέος Ρόμβος

Στο ραντεβού ήρθε με τη Χαρά। Πάντα με τη Χαρά είναι। Από τότε που συναντήθηκαν στο κοινόβιο της οδού Μπενάκη. Μην ψάχνετε... Δεκαετία του '70, μόλις του είχαν κάψει το βιβλιοπωλείο. «Οκτάπους», αν το έχετε ακουστά. Μαύροι τοίχοι, αναρχικά βιβλία. Αλλά τι σας λέω τώρα; Πάμε στα σύγχρονα.


Έχει το χρήμα γίνει παρωχημένο;

του Anselm Jappe

Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και οι επίσημοι φορείς μας προετοιμάζουν: πολύ σύντομα, μια καινούρια παγκόσμια οικονομική κρίση πρόκειται να ξεσπάσει, και θα είναι χειρότερη από αυτή του 2008. Μιλούν ανοιχτά για «καταστροφές». Μα τι θα συμβεί μετά; Πώς θα είναι οι ζωές μας μετά από μια κατάρρευση των τραπεζών και των δημοσίων οικονομικών σε ευρεία κλίμακα; Στην Αργεντινή έχει ήδη συμβεί το 2002. Με τίμημα μια εξαθλίωση σε μαζική κλίμακα, η οικονομία της χώρας μπόρεσε να αναπτυχθεί ξανά λίγο: αλλά, σε αυτή την περίπτωση, δεν αφορούσε παρά μόνο μια χώρα. Σήμερα, όλες οι οικονομίες, ευρωπαϊκές και βορειοαμερικάνικες, κινδυνεύουν να βουλιάξουν όλες μαζί, χωρίς πιθανή σωτηρία.
Πότε το χρηματιστηριακό κραχ δεν θα είναι πια ένα καινούριο νέο στα ΜΜΕ, αλλά ένα γεγονός το οποίο θα αντιλαμβανόμαστε βγαίνοντας στο δρόμο; Απάντηση: όταν το χρήμα θα χάσει τη συνήθη λειτουργία του. Είτε γινόμενο σπάνιο (αντιπληθωρισμός), είτε κυκλοφορώντας σε τεράστιες ποσότητες, αλλά απαξιωμένες (πληθωρισμός). Και στις δύο περιπτώσεις, η κυκλοφορία των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών θα επιβραδύνεται ώσπου να μπορέσει να σταματήσει τελείως: οι κάτοχοί τους δεν θα βρίσκουν ποιος θα μπορεί να τους πληρώσει σε χρήμα, σε χρήμα «με αξία», που θα τους επιτρέπει με τη σειρά τους να αγοράζουν άλλα εμπορεύματα και υπηρεσίες. Θα τα κρατούν επομένως για τους εαυτούς τους. Θα έχουμε γεμάτα μαγαζιά, αλλά χωρίς πελάτες, εργοστάσια σε κατάσταση άριστης λειτουργίας, αλλά χωρίς προσωπικό να τα δουλέψει, σχολεία όπου οι καθηγητές δεν θα εμφανίζονται, επειδή θα είναι απλήρωτοι πολλούς μήνες. Θα συνειδητοποιήσουμε τότε μια αλήθεια που είναι τόσο προφανής ώστε δεν τη βλέπαμε: δεν υπάρχει καμία κρίση στην παραγωγή την ίδια. Η παραγωγικότητα σε όλους τους τομείς αυξάνει διαρκώς. Η καλλιεργήσιμη γη θα μπορούσε να θρέψει όλον τον παγκόσμιο πληθυσμό, και τα εργαστήρια και τα εργοστάσια παράγουν πολύ περισσότερες ποσότητες από αυτές που είναι αναγκαίες, ευκταίες και βιώσιμες. Οι μιζέριες του κόσμου δεν οφείλονται, όπως στον Μεσαίωνα, σε φυσικές καταστροφές, αλλά σε ένα είδος μαγείας που χωρίζει τους ανθρώπους από τα προϊόντα τους.
Αυτό που δεν λειτουργεί, είναι η διασύνδεση που τίθεται ανάμεσα στους ανθρώπους και αυτό που παράγουν: το χρήμα. Στη νεωτερικότητα, το χρήμα έχει γίνει η «καθολική διαμεσολάβηση» (Μαρξ). Η κρίση μας φέρνει αντιμέτωπους με το θεμελιακό παράδοξο της καπιταλιστικής κοινωνίας: η παραγωγή των αγαθών και των υπηρεσιών δεν είναι σκοπός, αλλά μόνο μέσο. Ο μόνος σκοπός είναι ο πολλαπλασιασμός του χρήματος, είναι να επενδύσεις ένα ευρώ για να πάρεις δύο. Και όταν αυτός ο μηχανισμός χαλάσει, είναι όλη η «πραγματική» παραγωγή που υποφέρει και που μπορεί ακόμα και να μπλοκάρει εντελώς. Επομένως, όπως ο Τάνταλος του ελληνικού μύθου, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με πλούτη που, όταν θέλουμε να τα βάλουμε στο χέρι, αποσύρονται: επειδή δεν μπορούμε να τα πληρώσουμε. Αυτή η αναγκαστική αποποίηση ήταν πάντα η τύχη του φτωχού. Αλλά τώρα, για πρώτη φορά, αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε ολόκληρη την κοινωνία, ή σχεδόν. Η τελευταία λέξη της αγοράς είναι λοιπόν να μας αφήσει να πεθάνουμε της πείνας, περιτριγυρισμένοι από συσκευασμένα τρόφιμα που βρίσκονται παντού και σαπίζουν, χωρίς κανείς να πρέπει να τα αγγίξει.
Ωστόσο, οι καταφρονητές του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού μας διαβεβαιώνουν ότι η χρηματοδότηση, η πίστωση και τα χρηματιστήρια δεν είναι παρά εξογκώματα ενός υγιούς οικονομικού σώματος. Μόλις σκάει η φούσκα, υπάρχουν αναταραχές και πτωχεύσεις, αλλά τελικά δεν πρόκειται παρά για μια ευεργετική αιμορραγία, και θα ξεκινήσουμε ξανά στη συνέχεια με μια πιο στέρεη πραγματική οικονομία. Αλήθεια; Σήμερα, αποκτάμε σχεδόν τα πάντα πριν την πληρωμή τους. Τουλάχιστον η πλειοψηφία του πληθυσμού που ζει σε πόλεις, δε θα μπορούσε να θρέψει τον εαυτό της, ούτε να έχει θέρμανση, φωτισμό, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μετακίνηση. Ούτε για 3 μέρες. Αν το σουπερμάρκετ, η εταιρία ηλεκτρισμού, η αντλία καυσίμου και το νοσοκομείο δεν δέχονται παρά «καλό» χρήμα (για παράδειγμα, ένα δυνατό ξένο νόμισμα, και όχι γραμμάτια τυπωμένα από την ίδια την εθνική τράπεζα, εντελώς απαξιωμένα), και εάν δεν υπάρχει πλέον αρκετό τέτοιο χρήμα, θα φτάσουμε γρήγορα στη δυσχέρεια. Αν είμαστε αρκετοί, και έτοιμοι για «ανταρσία», μπορούμε ακόμα να κάνουμε εφόδους στο σουπερμάρκετ, ή να συνδεθούμε κατευθείαν με το ηλεκτρικό δίκτυο. Αλλά όταν το σουπερμάρκετ δεν θα είναι πια εφοδιασμένο, και η μονάδα παραγωγή ενέργειας θα σταματήσει, εξαιτίας της αδυναμίας να πληρωθούν οι εργαζόμενοι και οι προμηθευτές, τι θα κάνουμε; Θα μπορούσαμε να οργανώσουμε συμφωνίες ανταλλαγής, νέες μορφές αλληλεγγύης, άμεσες ανταλλαγές: θα είναι μια καλή ευκαιρία για να αναγεννήσουμε τους «κοινωνικούς δεσμούς». Αλλά ποιος μπορεί να πιστέψει ότι θα τα καταφέρουμε σε πολύ λίγο χρόνο και σε μεγάλη κλίμακα, στη μέση του χάους και των λεηλασιών; Θα πάμε στην εξοχή, λένε κάποιοι, για να οικειοποιηθούμε άμεσα τις πρώτες ύλες. Κρίμα που η Ευρωπαϊκή Κοινότητα πλήρωνε για δεκαετίες τους αγρότες για να κόβουν τα δέντρα τους, να καταστρέφουν τα αμπέλια τους και να θανατώνουν τα ζώα τους… Μετά την κατάρρευση των ανατολικών χωρών, εκατομμύρια άνθρωποι επέζησαν χάρη στους γονείς τους που ζούσαν στην εξοχή και χάρη σε μικρούς κήπους. Ποιος μπορεί να πει το ίδιο για τη Γαλλία ή τη Γερμανία;
Δεν είναι σίγουρο ότι θα φτάσουμε σε αυτά τα άκρα. Αλλά ακόμα και μια μερική κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος θα μας φέρει αντιμέτωπους με τις συνέπειες του γεγονότος ότι είμαστε χειροπόδαρα δεμένοι με το χρήμα, με το να του εμπιστευόμαστε το αποκλειστικό καθήκον της διασφάλισης της λειτουργίας της κοινωνίας. Το χρήμα υπήρχε από την αυγή της ιστορίας, μας διαβεβαιώνουν: αλλά στις προκαπιταλιστικές κοινωνίες, δεν έπαιζε παρά περιθωριακό ρόλο. Δεν είναι παρά τις τελευταίες δεκαετίες που έχουμε φτάσει στο σημείο όπου σχεδόν κάθε μία εκδήλωση της ζωής περνάει από το χρήμα, και όπου το χρήμα διεισδύει σε κάθε γωνιά της ατομικής και συλλογικής ύπαρξης. Χωρίς το χρήμα που κάνει τα πράγματα να κυκλοφορούν, είμαστε σαν ένα σώμα χωρίς αίμα. Αλλά το χρήμα δεν είναι «αληθινό» παρά όταν είναι η έκφραση μιας εργασίας που έχει πραγματικά εκτελεστεί και της αξίας μέσα από την οποία αυτή η εργασία εκπροσωπείται. Το υπόλοιπο του χρήματος δεν είναι παρά μια μυθοπλασία που βασίζεται πάνω στη μοναδική αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των παικτών – μια εμπιστοσύνη που μπορεί να εξατμιστεί, όπως βλέπουμε σήμερα. Είμαστε μάρτυρες ενός φαινομένου που δεν έχει προβλεφθεί από την οικονομική επιστήμη: όχι στην κρίση ενός νομίσματος, και της οικονομίας που αυτό εκπροσωπεί, προς όφελος ενός άλλου, πιο ισχυρού. Το ευρώ, το δολάριο και το γιεν βρίσκονται όλα σε κρίση, και οι ελάχιστες χώρες που εξακολουθούν να έχουν πιστοληπτική διαβάθμιση ΑΑΑ από τους οίκους αξιολόγησης δεν θα μπορέσουν μόνες τους να σώσουν την παγκόσμια οικονομία. Καμία από τις προτεινόμενες οικονομικές συνταγές δεν λειτουργεί, πουθενά. Η ελεύθερη αγορά λειτουργεί τόσο λίγο όσο και το Κράτος, η λιτότητα τόσο λίγο όσο η πολιτική κινήτρων, ο κευνσιανισμός τόσο λίγο όσο ο μονεταρισμός. Το πρόβλημα βρίσκεται σε ένα πρόβλημα πιο βαθύ. Είμαστε μάρτυρες μιας απαξίωσης του χρήματος, ως τέτοιο, της απώλειας του ρόλου του, της αχρήστευσης του. Αλλά όχι από μια συνειδητή απόφαση μιας ανθρωπότητας επιτέλους κουρασμένης από αυτό που ήδη ο Σοφοκλής αποκαλούσε «η πιο ολέθρια από τις εφευρέσεις του ανθρώπου», αλλά ως μια διαδικασία ανεξέλεγκτη, χαοτική και εξαιρετικά επικίνδυνη. Είναι σαν να πήραμε την αναπηρική καρέκλα από κάποιον, αφού τον είχαμε αναγκάσει να μη χρησιμοποιεί τα πόδια του για πολύ καιρό. Το χρήμα είναι το φετίχ μας: ένας θεός που μόνοι μας δημιουργήσαμε, αλλά από τον οποίο πιστεύουμε ότι εξαρτόμαστε, και στον οποίο είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε τα πάντα για να κατευνάσουμε τον θυμό του.
Τι να κάνουμε; Οι πωλητές εναλλακτικών συνταγών δεν απουσιάζουν: κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία, συστήματα τοπικών ανταλλαγών, υποτιμημένα νομίσματα, κοινωνική στήριξη συμπολιτών που έχουν ανάγκη… Αυτά θα μπορούσαν, στην καλύτερη περίπτωση, να λειτουργήσουν σε μικρές κλίμακες, ενώ τα υπόλοιπα τριγύρω ακόμα θα λειτουργούσαν. Ένα πράγμα είναι σίγουρο ωστόσο: δεν αρκεί να αγανακτούμε μπροστά στις υπερβολές της οικονομίας ή στην απληστία των τραπεζιτών. Ακόμα κι αν αυτή η απληστία φυσικά ισχύει, δεν είναι η αιτία, αλλά η συνέπεια του ασφυκτικού σημείου στο οποίο βρίσκεται η καπιταλιστική δυναμική. Η αντικατάσταση της ζωντανής εργασίας –η μόνη πηγή αξίας που, υπό τη μορφή του χρήματος, είναι ο μοναδικός σκοπός της καπιταλιστικής παραγωγής– μαζί με τις τεχνολογίες –που δεν δημιουργούν αξία– έχει σχεδόν στερέψει την πηγή της παραγωγής αξίας. Ο καπιταλισμός, αναπτύσσοντας, υπό την πίεση του ανταγωνισμού, τις τεχνολογίες πριόνισε, σε μακροπρόθεσμο επίπεδο, το κλαδί πάνω στο οποίο καθόταν. Αυτή η διαδικασία, που αποτελεί κομμάτι της βασικής του λογικής εξαρχής, έχει ξεπεράσει ένα κρίσιμο κατώφλι τις τελευταίες δεκαετίες. Η μη-κερδοφόρα χρήση του κεφαλαίου δεν μπόρεσε να κρυφτεί παρά με μια επιστροφή, πάντα πιο μαζική, στην πίστωση, η οποία είναι μια πρόωρη κατανάλωση κερδών που αναμένονται για το μέλλον. Τώρα, ακόμα κι αυτή η τεχνητή παράταση της ζωής του κεφαλαίου μοιάζει να έχει εξαντλήσει όλους τους πόρους της.
Μπορούμε λοιπόν να θέσουμε την αναγκαιότητα –αλλά επίσης να διαπιστώσουμε τη δυνατότητα, την τύχη– να βγούμε από αυτό το σύστημα που είναι βασισμένο πάνω στην αξία και την αφηρημένη εργασία, το χρήμα και το εμπόρευμα, το κεφάλαιο και τον μισθό. Αλλά αυτό το άλμα προς το άγνωστο προκαλεί φόβο, ακόμα και σε αυτούς που δεν εγκαταλείπουν ποτέ την κριτική των εγκλημάτων των «καπιταλιστών». Προς το παρόν, αυτό που επικρατεί είναι περισσότερο το κυνήγι μιας άσχημης κερδοσκοπίας. Ακόμη κι αν δεν μπορούμε παρά να μοιραστούμε την αγανάκτηση μπροστά στα κέρδη των τραπεζών, πρέπει να παραδεχτούμε πως αυτή η αγανάκτηση παραμένει πίσω από μια κριτική του καπιταλισμού ως σύστημα. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός πως ο Ομπάμα και ο Τζωρτζ Σόρος λένε ότι την καταλαβαίνουν. Η αλήθεια είναι πολύ πιο τραγική: αν οι τράπεζες βυθιστούν, αν κηρύξουν πτώχευση αλυσιδωτά, αν σταματήσουν να διανέμουν το χρήμα, κινδυνεύουμε όλοι να βυθιστούμε μαζί τους, επειδή εδώ και καιρό μας έχει αφαιρεθεί η δυνατότητα να ζήσουμε με άλλο τρόπο, εκτός από να ξοδεύουμε χρήμα. Θα είναι καλό να το ξαναμάθουμε – αλλά ποιος ξέρει με ποιο τίμημα αυτό θα συμβεί!
Κανείς δεν μπορεί να πει ειλικρινά ότι ξέρει πώς να οργανώσει τη ζωή δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων όταν το χρήμα θα έχει χάσει τη λειτουργία του. Θα ήταν καλό τουλάχιστον να παραδεχτούμε το πρόβλημα. Πρέπει ίσως να προετοιμαστούμε για το «μετα-χρήμα» όπως για το «μετα-πετρέλαιο».

Μετάφραση: Ειρήνη Γαϊτάνου

πηγή: http://marxistreloaded.wordpress.com/2012/02/28/obsomoney/

Σχόλιο: για να περάσουμε στην "μετα-χρήμα" εποχή, θα χρειασθεί να περάσουμε στην "μετα-ανάπτυξη" εποχή, δηλαδή στην κοινωνική οικονομία των αναγκών και της αλληλεγγύης, που θα μπορεί να είναι μόνο οικονομία της εγγύτητας। Άρα θα χρειασθεί να οργανωθούμε σε κοινωνίες τοπικοποιημένες, της ισοκατανομής, του μικρότερου δυνατού οικολογικού αποτυπώματος και της άμεσης δημοκρατίας σαν τρόπο διακυβέρνησης.

H Eλλάδα εκπορνεύεται


Του Γιάννη Μακριδάκη

Προχωράμε με σημαία την ανάπτυξη, διατυμπανίζει ο Σαμαράς. Η Ελλάδα πρέπει να γίνει χώρα φιλοεπενδυτική, κραυγάζει ο Βενιζέλος. Ακόμα και ο Κον Μπεντίτ, ο οικολόγος, δηλώνει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα των απεργών της Ελευθεροτυπίας ότι η Ελλάδα χρειάζεται ένα γιγαντιαίο σχέδιο ανάπτυξης στους τομείς της ενέργειας, του τουρισμού και των συγκοινωνιών.
Περισσότερα

Handelsblatt: «Θησαυρίσαμε από τις πωλήσεις όπλων στην Ελλάδα»



Η γερμανική εξοπλιστική βιομηχανία θησαύρησε κατά το παρελθόν από παραγγελίες εξοπλιστικών προγραμμάτων από την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα, γράφει η ηερμανική εφημερίδα Handelsblatt.
Ειδικά για την Ελλάδα, το ρεπορτάζ αναφέρει: «Όποιος θέλει να δει τα πιο σύγχρονα τεθωρακισμένα της Ευρώπης, θα πρέπει να επισκεφτεί την Ελλάδα. Ακόμη και το 2008 η ελληνική κυβέρνηση παρήγγειλε 170 άρματα Leopard 2, η παραγγελία ύψους 1,7 δις ευρώ δόθηκε στην Krauss Maffei Wegmann στο Μόναχο. Και ο στόλος υποβρυχίων της Ελλάδας είναι πρώτης τάξεως: για 1,6 δις ευρώ οι εταιρίες HDW και Ferrostaal παρέδωσαν στην Ελλάδα υπερσύγχρονα υποβρύχια τύπου 209».
Περισσότερα

Το «Όχι» μου στη Γερμανική βουλή, είναι ένα «Ναι» στην αντίσταση

Προσωπική δήλωση της βουλευτίνας του Γερμανικού Κόμματος της Αριστεράς DIE LINKE, Christine Buchholz

Σήμερα καταψηφίζω το νομοσχέδιο της γερμανικής κυβέρνησης με τον παραπλανητικό τίτλο «Οικονομική βοήθεια για την Ελληνική Δημοκρατία». Με αυτό προσπαθεί να μας πείσει, ότι θέλει τάχα να βοηθήσει τους Έλληνες. Αυτό είναι ένα ψέμα. Ούτε ένα σεντ από τα 130 δισεκατομύρια ευρώ του σχεδίου θα πάει στον ελληνικό λαό. Το ελληνικό κράτος θα πάρει τα λεφτά, για να ξεπληρώσει τα χρέη του στις γερμανικές, γαλλικές και ελληνικές τράπεζες. Η δήθεν βοήθεια δε δίνεται στον ελληνικό λαό, αλλά στις ευρωπαϊκές τράπεζες.
Καταψηφίζω σήμερα, επειδή δε θέλω να επιβραβευθούν αυτοί που ευθύνονται για την κρίση. Και καταψηφίζω επείδη θα είναι οι Έλληνες εργαζόμενοι και οι φτωχοί που στο τέλος της ημέρας θα πρέπει να πληρώσουν τα σπασμένα άλλων. Κάθε ευρώ που δίνεται θα πρέπει να ξεπληρωθεί με εξαιρετικά ψηλούς τόκους. Θα κληθούν να πληρώσουν οι Έλληνες εργαζόμενοι που οι μισθοί τους έχουνε αγγίξει τα όρια της πείνας, που καθημερινά χάνουν τις δουλείες τους και που καταληστεύονται οι συντάξεις τους.
Καταψηφίζω γιατί είναι εμφανές, ότι αυτή η πολιτική μπορεί να εφαρμοστεί μόνο με διατάγματα από τα Έξω. Το δήθεν σχέδιο διάσωσης είναι στα αλήθεια ένα όπλο με το οποίο η Ελλάδα χάνει την κυριαρχία επί της δημοσιονομικής της πολιτικής. Η Τρόικα, αποτελούμενη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Κομισιόν και το ΔΝΤ καταστρέφει τη δημοκρατία για τη διεξαγωγή ενός ανελέητου οικονομικού πολέμου εναντίον της ελληνικής εργατικής τάξης.
Και στη Γερμανία οι εργαζόμενοι πληρώνουν για αυτή την πολιτική. Είναι τα δικά τους λεφτά που θα πάνε στα σχέδια διάσωσης των τραπεζών. Για να μας παραπλανήσουν μας παρουσιάζουν τους Έλληνες εργαζόμενους σαν τους ενόχους. Όχι, οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν είναι «τεμπέληδες». Ούτε ζούσαν «πάνω από τις ανάγκες τους». Καταψηφίζω γιατί αρνούμαι να λάβω μέρος σε αυτό το παιγνίδι που στρέφει τον ένα Ευρωπαίο εργαζόμενο ενάντια στον άλλο.
Χρειαζόμαστε κατώτατους μισθούς σε ένα πανευρωπαϊκό επίπεδο. Χρειαζόμαστε την εδώ και τώρα εθνικοποίηση των τραπεζών. Η δράση των χρηματιστηριακών αγορών πρέπει να περιοριστεί. Μόνο έτσι μπορεί να σταματήσει η καιροσκοπική χρεωκοπεία ολόκληρων κρατών.
Το «Όχι» μου στη Βουλή είναι συνάμα ένα «Ναι» στην αντίσταση. Υποστηρίζω τις απεργίες των ελληνικών συνδικάτων ενάντια στις περικοπές της Τρόικας. Και υποστηρίζω επίσης τις προγραμματιζόμενες κινητοποιήσεις στο τραπεζικό κέντρο της Φρανκφούρτης τον επόμενο Μάιο. Μόνο η αλληλεγγύη στην αντίσταση μπορεί να ανατρέψει τα διατάγματα και τις περικοπές της άρχουσας τάξης.

Βερολίνο, 27 Φεβρουαρίου 2012.

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

ΚΑΛΑ...ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ...ΔΕΝ ΒΟΥΛΙΑΞΕ???

Άλλη μία μικρή (?) είδηση που πέρασε στα ψιλά:

"Σε αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ισλανδίας προχώρησε σήμερα ο οίκος αξιολόγησης Fitch.
Η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας αναβαθμίστηκε κατά μία βαθμίδα μπαίνοντας στην κατηγορία ΒΒΒ-.
Όπως υποστηρίζει ο Fitch η Ισλανδία πλέον βρίσκεται στην κατηγορία "επενδύσεις" γεγονός που την κατατάσσει σε "αξιόπιστο δανειολήπτη".


Απλά και καθαρά...! Αλήθεια πως έγινε αυτό? Αυτοί χρεωκόπησαν το 2008 έτσι δεν είναι? Τι έγινε στο μεταξύ?
Εφάρμοσαν κάποιο καλό και διδακτικό μνημόνιο? Και είχαν μπει και στο ΔΝΤ αν θυμάμαι καλά...αλλά κάποια στιγμή
τους έστειλαν από εκεί που ήρθαν! Τρομάζω λίγο τώρα...καλά πως μπόρεσαν και το έκαναν αυτό? Δεν φοβήθηκαν?
Δεν φοβήθηκαν μήπως πεινάσουν, δεν έχουν πετρέλαιο, φάρμακα, προφυλακτικά και άλλα απαραίτητα είδη πρώτης ανάγκης?
Τα συνημμένα περιγράφουν όλο το ιστορικό....όμως έχουν αξία και οι...λεπτομέρειες:
Μικρή λεπτομέρεια 1
Η Ισλανδία προστάτεψε τους πολίτες της μιλώντας στους δανειστές εξ’ ονόματος των πολιτών της και όχι στους πολίτες της εξ’ ονόματος των δανειστών (σαν κάτι άλλά καλόπαιδα)
Μικρή λεπτομέρεια 2
Η Ισλανδία έχει δικό της ΝΟΜΙΣΜΑ!!!
Μικρή λεπτομέρεια 3
Η Ισλανδία ΑΡΝΗΘΗΚΕ να πληρώσει το ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΧΡΕΟΣ!!!
ΜΕΓΑΛΗ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ 4 (για τα εγχώρια παπαγαλάκια)
Βασικές οικονομικές δραστηριότητες στην Ισλανδία: Αλιεία και κτηνοτροφία (όχι βαριά βιομηχανία, πετρέλαιο, φυσικό αέριο κλπ που εμείς δεν έχουμε (!) γι αυτό πρέπει να προσκυνούμε Μερκοζί, Σόιμπλε και τους εν Ελλάδι αντιπροσώπους τους)
ΜΕΓΑΛΗ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ 5 (και τελευταία)
Χαρακτηριστικό του νησιού είναι οι θερμοπίδακές του που χρησιμοποιούνται για οικιακή θέρμανση.
ΘΕΡΜΟΠΙΔΑΚΕΣ = ΓΕΩΘΕΡΜΙΚΑ ΠΕΔΙΑ.
Σημείωση: Στην Ευρώπη δύο χώρες έχουν τα μεγαλύτερα γεωθερμικά πεδία: Η Ισλανδία και η Ελλάδα!

ΕΙΠΑΤΕ ΤΙΠΟΤΑ???


Ενα ενδιαφέρον site, του BBC που ανανεώνεται διαρκώς και μας πληροφορεί ποιός χρωστάει τι και σε ποιόν.......
http://www.bbc.co.uk/news/business-15748696

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΕΚΤΑΚΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Δημοσιεύθηκε το Σχέδιο Νόμου "ΗΛΙΟΣ" - "EΛΛΗΝΙΚΟ" !
Για τον λόγο αυτό καλούμε σε έκτακτη συνάντηση της Ομάδας Οικολογικού Χρέους με προτεινόμενη ημέρα την Τετάρτη 29/02/2012 κ ώρα 17:30 μ.μ. στο Pure Bliss, Ρόμβης, 24Α, Αθήνα.

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ :
• Ενημέρωση απο την Ομάδα Τεκμηρίωσης για το σχέδιο νόμου "ΗΛΙΟΣ" - "ΕΛΛΗΝΙΚΟ".
• Δυναμικές κινητοποιήσεις της Ομάδας τις επόμενες εβδομάδες.
• Πρόταση για άμεση πραγματοποίηση μιας εκδήλωσης στο πλαίσιο της ενημέρωσης κ κινητοποίησης των πολιτών.

Η παρουσία όλων μας θεωρείται σημαντική για την ενημέρωση μας απο την ομάδα τεκμηρίωσης κ για τον λόγο αυτό παρακαλείσθε όλοι να γνωστοποιήσετε την παρουσία σας ή την πρόταση σας για αλλαγή της ημερομηνίας της συνάντησης.

Στη συνάντηση θα παρευρίσκεται κ το συνεργείο της Ιαπωνικής Τηλεόρασης στο πλαίσιο της συνεργασίας της με την Πρωτοβουλία Συγκρότησης Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ).

ΡΙΖΩΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ


ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
Στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών κατά της προωθούμενης εκποίησης του Ελληνικού και υπέρ της δημιουργίας του Μητροπολιτικού Πάρκου Ελληνικού, ο Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης σε συνεργασία με την «Πρωτοβουλία για έναν αυτοδιαχειριζόμενο αγρό στο Ελληνικό» προγραμματίζει τη δημιουργία ενός ελαιώνα εντός του πρώην αεροδρομίου, με πρώτη δενδροφύτευση την Κυριακή 4 Μαρτίου 2012 στις 11.00π.μ (είσοδος από την οδό Αεροπορίας - πύλη κανόε-καγιάκ).

Ο Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης καλεί πολίτες και συλλογικότητες να συμμετάσχουν στη δενδροφύτευση και τις παράλληλες δραστηριότητες που θα λάβουν χώρα εντός του πρώην αεροδρομίου την ημέρα αυτή. Τους καλεί επίσης να «υιοθετήσουν» ελαιόδεντρα, καταβάλλοντας το ποσό των 5? ανά δέντρο και να συμβάλλουν στη μελλοντική φροντίδα τους.

Όσοι και όσες επιθυμούν να συμμετάσχουν στη δενδροφύτευση μπορούν να δηλώσουν ενδιαφέρον και να παραγγείλουν δέντρα μέχρι την Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου στα τηλ. 2132026025, 2132026022 και 6939110201.

Αθήνα: Ουρά στο Κέντρο Υποδοχής για το συσσίτιο

Η ουρά έφτανε μέχρι το δρόμο, όπως άλλωστε γίνεται σε καθημερινή βάση πλέον.
Εκεί, στη συμβολή των οδών Σοφοκλέους και Πειραιώς, άνθρωποι όλων των ηλικιών αναζητούσαν, στις γιορτινές αυτές μέρες, ένα πιάτο φαγητό για να χορτάσουν και ένα ρούχο για να ζεσταθούν.
Ο κόσμος, όμως που προσήλθε σήμερα στο Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ) ήταν πολύς και οι μερίδες δεν επαρκούσαν για όλους. Περίπου 100 άνθρωποι έφυγαν έχοντας στα χέρια τους μόνον ένα σάντουιτς.
«Υπολογίζουμε ότι προσέρχονται στα συσσίτια ακόμα και 1800 άτομα την ημέρα. Η αύξηση σε σχέση με πέρυσι φτάνει το 15%. Δυστυχώς το φαγητό δεν επαρκεί πάντα για όλους», εξηγεί στο ΑΜΠΕ ο αντιπρόεδρος του ΚΥΑΔΑ, αναπληρωτής καθηγητής Νευρολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αντώνης Ρόμπος.
Μια πρόσκαιρη λύση στο πρόβλημα έδωσαν σήμερα νέοι εθελοντές, που μοίρασαν με δική τους πρωτοβουλία σάντουιτς σε όσους έμειναν νηστικοί. «Ερχόμαστε κάποιες μέρες, έπειτα από συνεννόηση με το ΚΥΑΔΑ και μοιράζουμε σάντουιτς ή λίγο φαγητό, όταν οι μερίδες του δήμου δεν επαρκούν για όλους», επισημαίνει ο νεαρός Θοδωρής. «Γι’ αυτό και σήμερα όσοι δεν φάνε μερίδα, θα προμηθευτούν τουλάχιστον ένα σάντουιτς», προσθέτει.
Το Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του δήμου Αθηναίων έβαλε σήμερα τα… γιορτινά του για να υποδεχτεί άστεγους όλων των ηλικιών που έχουν ανάγκη λίγο φαγητό. Σήμερα το μεσημέρι το φαγητό που προσφέρθηκε σε περίπου 500 άτομα, τους τυχερούς της ημέρας, ήταν μουσακάς. Αύριο το τραπέζι θα είναι σαρακοστιανό, με ρύζι με γαρίδες και ταραμά.
«Σήμερα και αύριο μοιράζουμε πολύ καλό φαγητό, που το προμηθευτήκαμε από εταιρεία κέτερινγκ. Είμαστε κάθε μέρα κοντά στους άστεγους, αλλά θέλουμε και στις γιορτές να νιώθουν ότι οι εργαζόμενοι του Κέντρου είναι δίπλα τους», επισημαίνει ο κ. Ρόμπος.
Η 56χρονη Ζωή Μπάτσαλη έρχεται στα συσσίτια του δήμου Αθηναίων τα τελευταία τρία χρόνια. «Δεν κλέβω, δεν ζητιανεύω, αλλά πεινάω, γι’ αυτό και έρχομαι εδώ. Πριν από τρία χρόνια απολύθηκα από τη δουλειά μου και δεν κατάφερα να ξαναεργαστώ. Δυστυχώς δεν υπάρχουν δουλειές πλέον», εξιστορεί. Φορώντας μια ξανθιά περούκα, θέλησε σήμερα να γιορτάσει τις Απόκριες με το δικό της τρόπο και να δώσει μια χαρούμενη νότα στη δύσκολη καθημερινότητά της. Ωστόσο, συνάντησε τις αποδοκιμασίες των γύρω της. «Τα πατροπαράδοτα έθιμα δεν τα θέλει κανείς πλέον. Όλοι εδώ είναι δυστυχισμένοι», προσθέτει.
Το φαγητό στο Κέντρο Σίτισης του ΚΥΑΔΑ διανέμεται δύο φορές ημερησίως, το μεσημέρι 12-1 μ.μ. και το απόγευμα 5-6 μ.μ. Αύριο, Καθαρά Δευτέρα, ο δήμος Αθηναίων έχει προγραμματίσει, εκτός από τα συσσίτια, γιορτή για όλους, με παραδοσιακό γλέντι, στο λόφο του Φιλοπάππου και στο πάρκο ΚΑΠΑΨ στους Αμπελόκηπους.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_26/02/2012_429911

Ιχθυοκαλλιέργειες: πρώτη η Ελλάδα λέει το Google Earth – Απόφαση-σταθμός στον Πόρο



Την ώρα που τα θαλάσσια οικοσυστήματα κλονίζονται από την υπεραλίευση, τα προϊόντα των ιχθυοκαλλιεργειών αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά τροφίμων του δυτικού κόσμου και εξελίσσονται σε έναν από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους κλάδους παγκοσμίως.
Μεγάλος όγκος της ιχθυοκαλλιέργειας λαμβάνει χώρα στη Μεσόγειο. Ερευνητές χρησιμοποίησαν δορυφορικές εικόνες από το Google Earth για να εντοπίσουν μονάδες υδατοκαλλιεργειών σε 16 χώρες.
Συγκεκριμένα, “σαρώθηκε” το 91% των ακτών της Μεσογείου και εντοπίστηκαν 248 κλωβοί εκτροφής τόνου (κυκλικοί κλωβοί διαμέτρου άνω των 40 μέτρων) και 20.976 ακόμα κλωβοί σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων από τις ακτές. Η πλειονότητα των κλωβών εκτροφής ψαριών εντοπίστηκε στην Ελλάδα (49%) με την Τουρκία να ακολουθεί (31%).
Η ανάλυση των εικόνων υποδεικνύει ότι το 2006 η Ελλάδα ήταν πρώτη σε παραγωγή με 103.819 τόνους ψαριών, με Τουρκία, Ισπανία και Ιταλία να ακολουθούν.
Η ποσότητα που αντιστοιχεί στην Ελλάδα είναι 30% υψηλότερη από ό,τι δηλώθηκε στον FAO, ενώ της Τουρκίας είναι 18% μεγαλύτερη, της Κύπρου 16% και της Κροατίας 10%.
Ωστόσο, όπως αναφέρεται στην έρευνα η συνολική ποσότητα 225.736 τόνων ψαριών που δηλώθηκαν από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) είναι σχετικά ακριβής.
Τα αποτελέσματα της έρευνας πιστοποιούν τη σχετική συνέπεια των δεδομένων που δημοσιεύει ο FAO πάνω στο θέμα, αλλά και τη συμβολή της τεχνολογίας του Google Earth σε παρόμοιες προσπάθειες συλλογής στοιχείων.
Το συμπέρασμα προέρχεται από καναδική μελέτη που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική επιθεώρηση PLoS One.
—Απόφαση-σταθμός για τις υδατοκαλλιέργειες στην Ελλάδα
Εντωμεταξύ, το διοικητικό εφετείο Πειραιά απέρριψε την αίτηση αναστολής της εταιρείας «ΔΙΑΣ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ», κατά της απόφασης του αντιπεριφερειάρχη Νήσων, Δημήτρη Κατσικάρη, ο οποίος τον Ιούλιο του 2011 είχε αποφασίσει την οριστική παύση λειτουργίας δύο μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας στον Πόρο.
Σύμφωνα με την «Πανελλήνια Συντονιστική Επιτροπή Φορέων περιοχών που θίγονται από την ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας», είναι η πρώτη φορά που εφαρμόζεται η εν λόγω αρμοδιότητα του Ν. 1650/1986 για τις ιχθυοκαλλιέργειες και η απόφαση του δικαστηρίου δημιουργεί νομολογία που μπορεί να αξιοποιηθεί σε όλη την Ελλάδα.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της “Καθημερινής” έπειτα από αυτοψία των αρμοδίων υπηρεσιών της Περιφερειακής Ενότητας Νήσων τον Ιούλιο, διαπιστώθηκε, ότι οι μονάδες εξακολουθούσαν να λειτουργούν έχοντας καταλάβει επιπλέον χώρο του μισθωμένου, παραβιάζοντας τους περιβαλλοντικούς όρους και παρά το γεγονός ότι τους είχε ήδη επιβληθεί πρόστιμο.
Η μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας καταλάμβανε θαλάσσια έκταση 13,242 στρεμμάτων, επιπλέον της μισθωμένης στη θαλάσσια περιοχή του Όρμου Βαριαρνή, ενώ στη θαλάσσια περιοχή Καλάμι, η εταιρεία είχε καταλάβει θαλάσσια έκταση 23,838 στρεμμάτων, επιπλέον της μισθωμένης.
Η απόφαση θεωρείται σημαντική διότι δημιουργεί δεδικασμένο προς όφελος φορέων περιοχών που αντιτίθενται στην επέκταση μονάδων ιχθυοκαλλιεργειών που καταστρέφουν το περιβάλλον.
Πηγή: http://www.econews.gr/2012/02/20/ixthyokalliergeies-google-earth-poros/

Δείτε επίσης παλιότερη ανάρτησή μας στο http://topikopoiisi.blogspot.com/2010/09/blog-post_06.html

Ιπποφαές: καλλιέργεια και φροντίδα







Το ιπποφαές (Hippophae ramnoides) είναι μια από τις πιο πολυσυζητημένες καλλιέργειες των τελευταίων ετών. Φυτό ιδιαίτερα ανθεκτικό και με πολλαπλές χρήσεις – από τη ζαχαροπλαστική έως την φαρμακευτική. Ο καρπός του είναι ιδιαίτερα πλούσιος σε βιταμίνη C και χρησιμοποιείται για την τόνωση του ανοσοποιητικού και της ηπατικής λειτουργίας, καθώς και για τις μικροβιοκτόνες ιδιότητές του.
Μερικά στοιχεία για την καλλιέργεια του φυτού:
• Είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στις αντίξοες καιρικές συνθήκες και μπορεί να ανεχτεί θερμοκρασίες από – 40 έως +40 βαθμούς.
• Μπορεί να φυτευτεί ακόμα και σε άγονα, χαλικώδη εδάφη, αρκεί να μην είναι ξηρά ή να μην κατακλύζονται από λιμνάζοντα νερά.
• Σε αργιλοπηλώδη και εύφορα εδάφη δεν θα χρειαστεί σχεδόν καθόλου λίπανση.
• Έχει την τάση να πετάει πολλούς λαίμαργους βλαστούς και παραφυάδες, για αυτό χρειάζεται τακτικό κλάδεμα αραίωμα των βλαστών ώστε να μπορεί να διεισδύει το φως στο εσωτερικό της κόμης του.
• Το φυτό είναι δίοικο, δηλαδή υπάρχουν αρσενικά και θηλυκά φυτά. Φυτέψτε 1 αρσενικό φυτό για κάθε 10 θηλυκά.
• Οι ρίζες του μπορούν να δεσμεύουν ατμοσφαιρικό άζωτο και να το μετατρέπουν σε εδαφικό.
• Οι αποστάσεις φυτεύσεις κυμαίνονται από 1-1,5 μέτρο μεταξύ δύο διαδοχικών φυτών, πάνω σε σειρές φύτευσης που απέχουν μεταξύ τους γύρω στα 5 μέτρα {δηλαδή περίπου 150-200 φυτά/ στρέμμα}

Περισσότερα:
στο http://topikopoiisi.blogspot.com/2011/06/blog-post_86.html
και στο http://www.agro-help.com/2010/09/blog-post_12.html

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Τράπεζα σπόρων

Του Γ. ΚΟΚΚΙΝΑΚΟΥ
«Η απόδοση ενός πατρογονικού ελαιόδεντρου δεν είναι το λάδι, αλλά το καθαρό νερό της σοφίας του»
Οδυσσέας Ελύτης

Η φωτιά στο τζάκι έκαιγε και το τσίπουρο έρεε στην παρέα όπως και η κουβέντα. Ο γέρο αγρότης, με χαραγμένο στο πρόσωπό του την απαρχή του κόσμου και με συμφωνία με τον Χάρο να «φύγει » με κοινή συμφωνία μαζί του κατά πως λέει ο ίδιος, φαινόταν να μην παρακολουθεί αλλά προς το τέλος όταν η κουβέντα περιστρεφόταν γύρω από την οικολογία με τράβηξε παράμερα και με οδήγησε στο κελάρι του σπιτιού. Με αργά, σίγουρα βήματα με αργές κινήσεις πιάνει στα χέρια του δύο σακουλάκια από τα πολλά που είχε φυλαγμένα και μου λέει με σιγανή, ψελιστική φωνή: «Είναι σπόροι από την εποχή του παππού μου».
Συνωμοτικά, επίμονα, με κοίταγε κατευθείαν στα μάτια. Πώς ανοίγει κανείς το ντουλάπι με τιμαλφή; Με προσοχή, με φόβο μην τον δει κανείς, μα τα τιμαλφή του γέρου Κώστα ήταν οι σπόροι. Οχι λίρες , ευρώ ή χρυσαφικά. Κράτησα χρόνια αυτή τη συγκίνηση. Μέχρι που πέρυσι ο δρόμος με έβγαλε στο ΜΑΙΧ και επισκέφτηκα την τράπεζα σπόρων που υπάρχει και λειτουργεί εκεί. Μοναδική στην Κρήτη.
Με τον ίδιο τρόπο η Αδαμαντία μας οδήγησε με τον φίλο μου τον Γιάννη τον βιοκαλλιεργητή στο εσωτερικό του ψυγείου όπου φυλάσσονται σε βαθιά κατάψυξη σπόροι από ενδημικά φυτά της Κρήτης αλλά και από την υπόλοιπη Ελλάδα.
Με το ίδιο τελετουργικό, με την ίδια συγκίνηση, με το ίδιο πάθος. «Εδώ φυλάμε, διατηρούμε και κατά διαστήματα αναπαράγουμε το μεγαλύτερο μέρος από τα ενδημικά φυτά της Κρήτης» μας λέει, «όπως και πληθώρα φυτών από όλη την χώρα». Δίπλα είναι ο βοτανικός κήπος και λίγο πιο πέρα τα αποξηραμένα δείγματα από 8.000 περίπου φυτά της χώρας μου εξηγεί η Χριστίνα.
Η Γιώτα μου εξηγεί ότι βλέπει στο μικροσκόπιο. Τους γυρόκοκκους στην εξέταση του μελιού. Η τέταρτη της παρέας η Ελένη λείπει. Τέσσερις γυναίκες έχουν κάνει όλη αυτή τη δουλειά. Δεν είπαν τίποτα για προβλήματα, ελλείψεις προσωπικού, πενιχρές αμοιβές, μείωση ή έλλειψη κρατικών επιδοτήσεων. Μόνο τον έρωτα στα μάτια τους για αυτό που κάνουν διακρίνεις. Αλλιώς αυτό το έργο δεν θα υπήρχε. Δοσμένες στο καθήκον όχι ως επάγγελμα αλλά ως πράξη νοήματος στη ζωή.
Μια μολυβοντομάτα μας έκοψε στα τέσσερα η Αδαμαντία την αλάτισε και μας την πρόσφερε πάνω στον πάγκο εργασίας. Ηταν κάτι σαν μεταλαβιά.
Αυτά θα σώσουν την πατρίδα, όχι όσοι ως γελωτοποιοί και σαλτιμπάγκοι την έχουν μετατρέψει σε παρτίδα. Οι αφανείς, της δημιουργίας, της αφοσίωσης, της προσπάθειας, που έχουν ως μέγα κίνητρο την ηθική εσωτερική ικανοποίηση. Μακράν από τα ψεύτικα φώτα της δημοσιότητος, τις επισημότητες, τις «διακρίσεις», τα «βραβεία» την επιτήδευση , τις δημόσιες σχέσεις και την καριέρα.
Πως και έκανες αυτό το πρόγραμμα ρωτώ τον διευθυντή του ΜΑΙΧ Αλ. Νικολαϊδη. Και ο «στυγνός» τεχνοκράτης μου απαντά: «Μα γιατί θεωρώ το γενετικό υλικό πολιτισμική κληρονομιά της χώρας». Λοιπόν πολιτισμός δεν είναι να λες αλλά να κάνεις κάτι για να διασώζεται η ρίζα…
Πηγή: http://apokoinou.com/?p=1046
Δείτε επίσης την ανάρτησή μου: http://topikopoiisi।blogspot।com/2011/02/blog-post_6220।html

Ίδρυση του 1ου Συνεταιρισμού για την εξαγορά της ΕΥΑΘ



Συνεταιρισμός ΚΕΥΑ Δ' Δημοτικής Κοινότητας
Στη συνάντηση της Κίνησης136 που έγινε την Τετάρτη 22-2-2012 στις 7 το βράδυ, με πολίτες της ΤΟΥΜΠΑΣ στο Πολιτιστικό Κέντρο ΤΟΥΜΠΑΣ, αποφασίστηκε η ίδρυση Συνεταιρισμού, του πρώτου από όσους θα χρειαστεί να ιδρυθούν συνολικά, για την υλοποίηση της εξαγοράς του πωλούμενου 40% και της διοίκησης της ΕΥΑΘ ΑΕ από τους πολίτες της Θεσσαλονίκης.
Υπογράφτηκε το καταστατικό του Συνεταιρισμού από τα ιδρυτικά μέλη και συγκροτήθηκε η 11μελής προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή, η αποστολή της οποίας είναι η διεκπεραίωση όλων των διαδικασιών για τη νομιμοποίηση του Συνεταιρισμού πρώτα απ' όλα, ενώ στη συνέχεια η οργάνωση των πρώτων εκλογών για την ανάδειξη των αιρετών οργάνων του. Τα όργανα που θα εκλεγούν είναι το Διοικητικό Συμβούλιο και το Εποπτικό Συμβούλιο, όπως προβλέπονται από το καταστατικό.
Το όνομα του Συνεταιρισμού είναι : Κοινωνική Εταιρεία Ύδρευσης Αποχέτευσης Δ' Δημοτικής Κοινότητας Δήμου Θεσσαλονίκης - "ΚΕΥΑ Δ' ΔΚΔΘ".
Δράσεις του Συνεταιρισμού για επόμενο διάστημα:
1. Ολοκλήρωση των διαδικασιών νομιμοποίησης του Συνεταιρισμού.
2. Μαζικοποίηση του Συνεταιρισμού με εκδηλώσεις και παρεμβάσεις στην κοινωνία της ΤΟΥΜΠΑΣ.
3. Σχεδιασμός και οργάνωση της εκδήλωσης που έχει προγραμματιστεί σε συνεργασία της Δ' Δημοτικής Κοινότητας και του Συνεταιρισμού μας. Η εκδήλωση είναι κάλεσμα προς τους πολίτες της ΤΟΥΜΠΑΣ την Κυριακή 11 Μαρτίου ώρα 11:00 στο θέατρο του Πολιτιστικού Κέντρου ΤΟΥΜΠΑΣ, με το οποίο καλούμε τους πολίτες της ΤΟΥΜΠΑΣ να πυκνώσουν τις τάξεις του σπουδαίου αυτού εγχειρήματος που στοχεύει στη διάσωση και τη μη κερδοσκοπική, διαφανή και δημοκρατική διαχείριση ενός πολύτιμου κοινωνικού αγαθού όπως είναι το νερό της πόλης.
Η εξέλιξη αυτή σηματοδοτεί στην πράξη πλέον, την έναρξη της ανάπτυξης του μοντέλου που έχει σχεδιαστεί και οργανωθεί από την Κ136. Η επιτυχία του θα μπορούσε να αποτελέσει σημαντική βάση ανάλογων πρωτοβουλιών και σε άλλους τομείς της οικονομίας, με δεδομένο το μέγεθος της κρίσης που βιώνει τόσο η οικονομία όσο και η κοινωνία στη χώρα μας.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΑΘ-ΤΟ ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ
ΙΔΡΥΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ ΕΞΑΓΟΡΑΣ
ΚΑΙ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΗΣ ΕΥΑΘ
ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ - ΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ - ΜΙΑ ΨΗΦΟΣ

Καλούμε τους κατοίκους Πυλαίας και Τούμπας να συμμετέχουν στους συνεταιρισμούς της περιοχής τους.
• Πυλαία Δευτέρα 5 Μαρτίου ώρα 19:00μμ στην αίθουσα του συλλόγου, η ''Πύλη'' (Βουλγαροκτόνου 34)
• Τούμπα Κυριακή 11 Μαρτίου ώρα 11:00πμ στο θέατρο του Πολιτιστικού Κέντρου Τούμπας
Ενημερώσου.
Κίνηση 136: http://www.136.gr/

Μια ρεαλιστική ουτοπία

Στην Ελλάδα και γενικότερα γύρω μας, βιώνουμε την κατάρρευση ενός υλιστικού πολιτισμού, την αποσύνθεση μιας κοινωνίας υποκριτικής ευμάρειας και όση αγωνία, οδύνη και απόγνωση επιφέρει στις ψυχές μας αυτή η πτώση, τόσο θα πρέπει να ενδυναμώσουμε την παραπαίουσα ψυχή μας με μια επαναστατική διάθεση, με ιδανικά και πίστη στον νέο κόσμο που εμείς θα κληθούμε να χτίσουμε πάνω στα συντρίμμια του παλιού.
Η πτώση του κομμουνισμού, το ξεθώριασμα της αριστερής σκέψης, η άνευ όρων παραδοχή σε ένα οικονομικό σύστημα που κονιορτοποιεί κάθε διάθεση για αυτοπροσδιορισμό έχουν αλλοιώσει την μόνη ρεαλιστικά επαναστατική διάθεση για φαντασία και ουτοπική σκέψη. Όσο κυριαρχούν παγιωμένες κοινωνικές αντιλήψεις, όσο μαντρώνουμε τα χωράφια της φαντασίας μας με τα αγκαθωτά σύρματα του βολέματος, τόσο θα περνάμε χειροπέδες στα όνειρα μας ανίκανοι να ελευθερωθούμε από τα δεσμά που έχουμε καταδικάσει οι ίδιοι, τους εαυτούς μας. Όσο ανεχόμαστε αυτές τις πολιτικές που ενθρονίζουν την αδικία ως μια αναπόφευκτη συνθήκη για την ομαλή συνέχιση του πολιτισμού μας και παραμένουμε απαθείς χωρίς να κάνουμε τίποτα, όχι μόνο γινόμαστε συνένοχοι αυτών των πολιτικών, αλλά μολύνουμε ανεπανόρθωτα την μόνη ανακριτική δύναμη ως προς την αυτογνωσία, αυτή της συνείδησης.
Eίναι απαραίτητη μια ριζοσπαστική αναθεώρηση του κόσμου και της πραγματικότητας που μας περιβάλλει, χρειαζόμαστε το πλημμύρισμα από την απελευθερωτική δύναμη του ουτοπικού πνεύματος, ότι όλα είναι δυνατά, ότι μπορεί να αλλάξει ο κόσμος προς το καλύτερο. Εάν δεν επινοήσουμε ένα νέο χάρτη για τις ζωές μας, η προοπτική για αυτόν τον πολιτισμό, διαγράφεται ζοφερή. Τα λόγια του Γκράμσι είναι πιο επίκαιρα από ποτέ: «Ο παλιός κόσµος πεθαίνει και ο καινούργιος πασχίζει να γεννηθεί. Ζούµε στην εποχή των τεράτων».
Η συνέχεια στο http://www.anotherworldishere.com/%ce%bd%ce%ad%ce%b1/1878/

Κοινωνικές Τάξεις στην Ελλάδα του 2012



Το ακόλουθο άρθρο το ανεβάζω, όχι γιατί είναι ενδιαφέρον μόνο, αλλά γιατί έχει και χιούμορ:

Διάβασα πρόσφατα ένα άρθρο που μιλούσε για νεοάστεγους Έλληνες, το οποίο μου έδωσε και την αφορμή, σε συνάρτηση με την αγάπη που έτρεφα πάντα για το μάθημα της Ιστορίας, να φτιάξω μια λίστα με τις κοινωνικές τάξεις όπως διαμορφώνονται αυτή τη στιγμή στην χώρα μας και να αφήσω και εγώ κάτι για τους ιστορικούς των επόμενων γενεών!

Λοιπόν έχουμε και λέμε ... Οι κοινωνικές τάξεις στην Ελλάδα του 2012 (πάντα από την ταπεινότερη στην σημαντικότερη) είναι οι ακόλουθες:
...
Η συνέχεια του άρθρου εδώ

Καταρρίπτεται ο μύθος του τεμπέλη

Οι στατιστικές καταρρίπτουν τον μύθο του έλληνα τεμπέλη γράφει έρευνα του BBC που αξιολογεί στατιστικά στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Η Ελλάδα δέχεται δριμύτατη κριτική. Πολλοί της καταλογίσουν ότι ζει πάνω από τις δυνατότητες της. Άλλοι λένε ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες. Οι στατιστικές, σημειώνει το BBC, λένε μια τελείως διαφορετική ιστορία.
Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι η χώρα δεν έχει χάσει το δρόμο της λόγω τεμπελιάς. Αν κοιτάξετε τις μέσες ετήσιες ώρες εργασίας ανά εργαζόμενο, οι Έλληνες δείχνουν πολύ εργατικοί.
Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ δείχνουν ότι ο μέσος Έλληνας εργαζόμενος εργάζεται 2.017 ώρες ανά έτος το οποίο είναι περισσότερο από κάθε άλλον Ευρωπαίο. Από τα 34 μέλη του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα βρίσκεται μόλις δύο θέσεις πίσω από την πρωτοπόρο σε ώρες εργασίας που είναι η Νότια Κορέα.
Από την άλλη πλευρά, ο μέσος Γερμανός εργαζόμενος εργάζεται μόλις 1.408 ώρες το χρόνο. Η Γερμανία είναι 33η και πρότελευταία στην λίστα του ΟΟΣΑ. Ο μέσος Έλληνας εργάζεται 40% περισσότερες ώρες από τον μέσο Γερμανό.
Περισσότερα εδώ

Νέο Μνημόνιο και Max Keiser

Για το νέο μνημόνιο που προτάθηκε στην Ελλάδα, ο Max Keiser δήλωσε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει ανάπτυξη με αυτά τα μέτρα που λαμβάνονται.
"Μέσω αυτού του νέου γύρου μέτρων λιτότητας, η Ελλάδα οδηγείται δέσμια σε μια προδιαγεγραμμένη πορεία τραίνου προς την "τελική λύση". Το ΔΝΤ θα έχει από πριν αγοράσει όλες τις σιδηροδρομικές γραμμές και τα βαγόνια που θα οδηγήσουν τους Έλληνες προς αυτή την "τελική λύση".

"Εάν η συμφωνία επιτευχθεί, οι ιδιώτες κάτοχοι του ελληνικού χρέους αναμένεται να έχουν περίπου 70 % μείωση στην αξία των επενδύσεών τους. Ωστόσο, αυτοί οι ιδιώτες επενδυτές, στων οποίων το χρέος πρόκειται να τους γίνει "κούρεμα", έχουν ήδη ασφαλίσει πλήρως αυτό το χρέος στην αγορά των CDS και, ακόμα και αν ο κόσμος γυρίσει ανάποδα, αυτοί θα έχουν εξασφαλισμένο το κέρδος τους", τόνισε ο Keiser.

"Δεν υπάρχει κανένα ρίσκο γι' αυτούς. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η Ελλάδα βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε αυτή τη μέγγενη. Θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι όλο το τοξικό χρέος που έχει συσσωρευθεί στους ισολογισμούς των τραπεζών στη Γερμανία, τη Βρετανία, τις ΗΠΑ, έχει φορτωθεί στον ισολογισμό της Ελλάδας. Και τώρα η ελληνική κυβέρνηση έχει την απαίτηση να πληρώσει ο ελληνικός λαός για όλο αυτό το τοξικό χρέος. Το χρέος της Ελλάδας δεν δημιουργήθηκε στην Ελλάδα, αλλά σε αυτές τις άλλες χώρες. Η Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε σαν χωματερή του παγκόσμιου τοξικού χρέους".

Σε ερώτηση γύρω από αν θα τεθούν νέοι όροι στην Ελλάδα στο προσεχές μέλλον, ο Κeiser υπενθύμισε: "Την ελληνική κυβέρνηση την έχουν διορίσει οι τραπεζίτες. Και η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση εκπαιδεύτηκε στη Σχολή του Σικάγου, εκεί ακριβώς που εκπαιδεύτηκε και η επικεφαλής του ΔΝΤ, Christine Lagarde. Πάει καιρός που οι Έλληνες στερούνται κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης. Αυτό που οφείλουν να κάνουν αυτή τη στιγμή είναι να επαναστατήσουν και να αντικαταστήσουν αυτή την κυβέρνηση, ώστε να αποκτήσουν αυτοδιάθεση και να επανακτήσουν την εθνική τους κυριαρχία".

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Για την υποστήριξη του αγώνα του ελληνικού λαού


Ραούλ Βανεγκέμ - Γιάννης Γιουλούντας

Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό της μέχρι τότε σταδιακής, σχολαστικής και προσεκτικά οργανωμένης καταστροφής του δημόσιου συμφέροντος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, και διάσημη για την ακούραστη αντίσταση που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη χαλιναγωγήσουν.

Ο έλληνας δεν χορεύει και δε θα χορέψει ποτέ στο ένα πόδι, ούτε θα σκύψει δουλικά, ανεξάρτητα από τα καθεστώτα που θέλουν να του επιβάλλουν. Χορεύει με τα χέρια του, σαν να θέλει να πετάξει προς τα αστέρια. Γράφει στους τοίχους αυτό που θα του άρεσε να διαβάσει κάπου αλλού. Καίει μια τράπεζα όταν δεν του αφήνουν πλέον την πολυτέλεια να ψήσει στην παραδοσιακή του ψησταριά. Ο έλληνας είναι τόσο ζωντανός, όσο η ιδεολογία της απειλής θανάσιμη. Και ο έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται.

Ναι, η Ευρώπη της οικονομίας ήθελε να δημιουργήσει ένα παράδειγμα. Αλλά μες τον εκνευρισμό της να χτυπήσει τη χώρα που φαινόταν η πιο αδύναμη στη ευρωζώνη, μέσα στην υπερβολική της βία, η μάσκα της έπεσε. Είναι τώρα περισσότερο από ποτέ, η ώρα να καταδείξουμε το αληθινό της πρόσωπο: αυτό του ολοκληρωτισμού. Γιατί πρόκειται πραγματικά περί αυτού. Και υπάρχει μόνο μία απάντηση στον ολοκληρωτισμό: ο αγώνας, επίμονος και ανυποχώρητος, μέχρι τη μάχη, αν χρειαστεί, καθώς διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη. Έχουμε έναν κόσμο, μια ζωή, και αξίες να υπερασπιστούμε. Παντού στους δρόμους, είναι τα αδέλφια μας, οι αδελφές μας, τα παιδιά μας, οι γονείς μας, οι οποίοι έχουν πληγεί μπροστά στα μάτια μας, ακόμα και αν είναι μακριά. Πεινάμε, κρυώνουμε και πονάμε μαζί τους. Όλα τα χτυπήματα που δέχονται μας τραυματίζουν εξίσου. Κάθε παιδί στην Ελλάδα που λιποθυμά στο σχολείο του, μας καλεί στην αγανάκτηση και στην εξέγερση.

Για τους έλληνες, είναι καιρός να πούνε όχι, και, για όλους εμάς, ήρθε ο καιρός να τους υποστηρίξουμε. Επειδή ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται της μάχης κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού, που καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία, απειλεί την καθημερινή επιβίωση, διαδίδει την απόγνωση, το φόβο και την αποχαύνωση μέσα από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων.

Πέρα από έναν συναισθηματικό θυμό που εκτονώνεται με την καταστροφή των συμβόλων της καταπίεσης, αναπτύσσει έναν διαυγή θυμό, των αγωνιστών που αρνούνται να στερηθούν την ίδια τους τη ζωή προς όφελος της τραπεζικής μαφίας και της λογικής της, αυτής του “τρελού χρήματος”. Με τις συνελεύσεις της άμεσης δημοκρατίας, το κίνημα της πολιτικής ανυπακοής, το κίνημα “Δεν πληρώνω" και τις πρώτες εμπειρίες της αυτοδιαχείρισης, μια νέα Ελλάδα αναδύεται αυτή τη στιγμή, που απορρίπτει την τυραννία της αγοράς για λογαριασμό των ανθρώπων. Δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό θα πάρει για τους ανθρώπους να ελευθερωθούν από την εθελοντική δουλεία τους, αλλά είναι βέβαιο ότι, αντιμετωπίζοντας τη γελοιότητα της πελατειακής πολιτικής, των διεφθαρμένων δημοκρατιών, τον τραγελαφικό κυνισμό του κράτους των banksters (τραπεζική μαφία), θα έχουμε μόνο την επιλογή -ενάντια σε κάθε εκβιασμό- να διαχειριστούμε τις υποθέσεις μας εμείς οι ίδιοι.

Η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας.
Είναι επίσης το μέλλον μας.
Ανακαλύψτε την ξανά μαζί της!
Το 2012 ας γίνουμε όλοι έλληνες!

ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΟΥ

Το πήρα με μαίηλ:

Αγαπητοί φίλοι και φίλες
Η γαλλική εφημερίδα LIBERATION της Τρίτης 21 Φεβρουαρίου δημοσιεύει ένα σημαντικό κείμενο αντιμνημονιακής συμπαράστασης προς τον ελληνικό λαό και ενάντια στις ισοπεδωτικές πολιτικές που με αφετηρία την Ελλάδα προβλέπεται να επεκταθούν σε όλη την Ευρώπη. Συνυπογράφεται από κορυφαίους γάλλους στοχαστές- μεταξύ των οποίων ο Μπαντιού, ο Μπαλιμπάρ, ο Νανσύ, ο Ρανσιέρ, η Μπάρμπαρα Κασσέν, ο Μισέλ Σουριά, ο Ντιντί -Υμπερμάν,ο Ρογκοζίνσκι, κ.ά. Κινητοποιήθηκαν με πρωτοβουλία του περιοδικού αληthεια που τους πρότεινε κ το κείμενο για συνυπογραφή. Συνοδεύεται από ένα κάλεσμα για τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής επιτροπής αλληλεγγύης που ήδη βρίσκει ανταπόκριση σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Το κείμενο θα δημοσιευτεί κ στη Guardian κ στο ιταλικό Μανιφέστο αλλά πιστεύουμε ότι θα δημοσιευτεί κ αλλού δεδομένου ότι υπογραφές κ μέιλ συμπαράστασης λαμβάνονται από πολλές χώρες. Γνωρίζετε εξ ίσου καλά ότι δυστυχώς τα μηνύματα που έρχονται από πολλές χώρες της Ευρώπης είναι δυσοίωνα και αφήνουν να διαφανεί η προέλαση οικονομικών πολιτικών που δεν οδηγούν απλά στην προγραμματισμένη εξαθλίωση ολόκληρων πληθυσμών αλλά διαλύουν την ίδια την έννοια του κοινωνικού, της ιστορίας, του πολιτισμού, χωνεύοντας τα πάντα μέσα στη νεο-φιλελεύθερη λογιστική του κέρδους, της μόνης αξίας που είναι συμβατή με τις αγορές.
Προωθήστε το σας παρακαλώ στον κύκλο σας
με φιλικούς χαιρετισμούς
Δημήτρις Βεργέτης

ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΟΥ

Τη στιγμή που ένας στους δύο Έλληνες νέους είναι άνεργος, 25.000 άστεγοι περιπλανώνται στους δρόμους της Αθήνας, το 30% του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχιας, χιλιάδες οικογένειες υποχρεούνται να βάλουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα προκειμένου να μην πεθάνουν από την πείνα και το κρύο, νεόφτωχοι και πρόσφυγες δίνουν μάχες για τους σκουπιδοτενεκέδες στους δημόσιους χώρους, οι «σωτήρες» της Ελλάδας, υπό το πρόσχημα ότι οι Έλληνες «δεν καταβάλουν αρκετές προσπάθειες», επιβάλλουν ένα νέο σχέδιο βοήθειας που διπλασιάζει τη χορηγούμενη θανατηφόρα δόση. Ένα σχέδιο που καταργεί το εργατικό Δίκαιο και καταδικάζει τους φτωχούς σε ακραία ένδεια, εξαφανίζοντας παράλληλα τις μεσαίες τάξεις.

Ο στόχος δεν είναι σε καμία περίπτωση η «σωτηρία» της Ελλάδας: όλοι οι οικονομολόγοι που είναι άξιοι του ονόματός τους συμφωνούν επ’ αυτού. Το ζητούμενο είναι να κερδηθεί χρόνος προκειμένου να σωθούν οι πιστωτές ενώ παράλληλα η χώρα οδηγείται σε μια προδιαγεγραμμένη χρεοκοπία. Πρωτίστως, το ζητούμενο είναι να μετατραπεί η Ελλάδα σε εργαστήριο μιας κοινωνικής μεταλλαγής που θα γενικευθεί, σε έναν δεύτερο χρόνο, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το μοντέλο που δοκιμάζεται πάνω στους Έλληνες είναι εκείνο μιας κοινωνίας χωρίς δημόσιες υπηρεσίες, στο πλαίσιο της οποίας τα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα ιατρικά κέντρα κατεδαφίζονται, η υγεία καθίσταται προνόμιο των πλουσίων, οι ευπαθείς πληθυσμοί προορίζονται για μια προγραμματισμένη εξόντωση, ενώ όσοι εξακολουθούν να έχουν μια εργασία καταδικάζονται σε ακραίες μορφές εργασιακής επισφάλειας και οικονομικής εξαθλίωσης.

Προκειμένου όμως αυτή η αντεπίθεση του νεοφιλελευθερισμού να πετύχει τον στόχο της χρειάζεται να εγκαθιδρύσει ένα καθεστώς που καταργεί τα πλέον στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα. Με διαταγή των σωτήρων, βλέπουμε λοιπόν να εγκαθίστανται στην Ευρώπη κυβερνήσεις τεχνοκρατών που περιφρονούν τη λαϊκή κυριαρχία. Πρόκειται για ένα σημείο καμπής όσον αφορά στα κοινοβουλευτικά καθεστώτα στο πλαίσιο των οποίων βλέπουμε τους «αντιπροσώπους του λαού» να εξουσιοδοτούν εν λευκώ τους ειδικούς και τους τραπεζίτες, απαρνούμενοι την υποτιθέμενη εξουσία τους να αποφασίζουν. Ένα είδος κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος, το οποίο προσφεύγει, μεταξύ άλλων, και σε ένα διευρυμένο κατασταλτικό οπλοστάσιο απέναντι στις λαϊκές διαμαρτυρίες. Έτσι, από τη στιγμή που οι βουλευτές επικύρωσαν την διαμετρικά αντίθετη με την εντολή που είχαν λάβει σύμβαση που τους υπαγόρευσε η Τρόικα (Ευρωπαϊκή Ένωση, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), μια εξουσία στερούμενη δημοκρατικής νομιμότητας υποθήκευσε το μέλλον της χώρας για τα επόμενα τριάντα ή σαράντα χρόνια.

Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζεται να δημιουργήσει έναν δεσμευμένο τραπεζικό λογαριασμό στον οποίον θα κατατίθεται απευθείας η βοήθεια προς την Ελλάδα προκειμένου να χρησιμοποιείται αποκλειστικά προς όφελος του χρέους. Τα έσοδα της χώρας οφείλουν να αφιερώνονται κατά «απόλυτη προτεραιότητα» στην εξόφληση των πιστωτών και, εφόσον παραστεί ανάγκη, να κατατίθενται απευθείας σε αυτόν τον λογαριασμό την διαχείριση του οποίου έχει αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Σύμβαση υπαγορεύει ρητά ότι κάθε νέα υποχρέωση που θα προκύπτει στο πλαίσιό της θα διέπεται από το αγγλικό δίκαιο, το οποίο απαιτεί υλικές εγγυήσεις, ενώ οι διενέξεις θα εκδικάζονται από τα δικαστήρια του Λουξεμβούργου, με την Ελλάδα να έχει αποποιηθεί εκ των προτέρων κάθε δικαίωμα προσφυγής ενάντια σε όποια κατάσχεση αποφασίσουν οι πιστωτές της. Για να ολοκληρωθεί η εικόνα, οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν ανατεθεί σε ένα Ταμείο υπό τη διαχείριση της Τρόικας στο οποίο θα κατατίθενται οι τίτλοι ιδιοκτησίας των δημοσίων αγαθών. Εν συντομία, έχουμε να κάνουμε με μια γενικευμένη λεηλασία, χαρακτηριστικό γνώρισμα του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού που προσφέρει εν προκειμένω στον εαυτό του μια θεσμική καθοσίωση. Στο βαθμό που πωλητές και αγοραστές θα κάθονται στην ίδια πλευρά του τραπεζιού, δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι το εν λόγω εγχείρημα ιδιωτικοποιήσεων αποτελεί πραγματικό συμπόσιο για τους αγοραστές.

Όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί έως τώρα είχαν ως μοναδικό αποτέλεσμα την εμβάθυνση του ελληνικού εθνικού χρέους το οποίο, με τη βοήθεια των σωτήρων που δανείζουν με τοκογλυφικά επιτόκια, έχει κυριολεκτικά εκτοξευθεί στα ύψη προσεγγίζοντας το 170% ενός ακαθάριστου εθνικού προϊόντος σε ελεύθερη πτώση, ενώ το 2009 δεν αντιπροσώπευε παρά το 120%. Μπορεί κανείς να στοιχηματίσει ότι αυτός ο εσμός σχεδίων σωτηρίας -τα οποία παρουσιάζονται κάθε φορά ως «τελικά»- δεν στόχευε παρά στο να εξασθενίσει ολοένα και περισσότερο τη θέση της Ελλάδας ούτως ώστε, στερούμενη κάθε δυνατότητας να προτείνει από μόνη της τους όρους μιας ανασυγκρότησης , να εξαναγκαστεί να εκχωρήσει τα πάντα στους πιστωτές της υπό τον εκβιασμό «καταστροφή ή λιτότητα». Η τεχνητή και καταναγκαστική επιδείνωση του προβλήματος του χρέους χρησιμοποιήθηκε σαν όπλο εφόδου για την άλωση μιας κοινωνίας στο σύνολό της.

Σκόπιμα χρησιμοποιούμε εδώ όρους που ανήκουν στη στρατιωτική ορολογία: πρόκειται σαφώς για έναν πόλεμο που διεξάγεται με τα μέσα της οικονομίας, της πολιτικής και του δικαίου, έναν πόλεμο ταξικό εναντίον ολόκληρης της κοινωνίας. Και τα λάφυρα που η χρηματοπιστωτική τάξη υπολογίζει να αποσπάσει από «τον εχθρό» είναι τα κοινωνικά κεκτημένα και τα δημοκρατικά δικαιώματα, αλλά αυτό που διακυβεύεται σε τελική ανάλυση είναι η δυνατότητα για μια ανθρώπινη ζωή. Και η ζωή εκείνων που δεν παράγουν ή δεν καταναλώνουν αρκετά σε σύγκριση με τις στρατηγικές μεγιστοποίησης του κέρδους, δεν πρέπει να διατηρηθεί.

Έτσι, η αδυναμία μιας χώρας πιασμένης στη μέγγενη της χωρίς όρια κερδοσκοπίας και των καταστροφικών σχεδίων σωτηρίας, γίνεται η μυστική πόρτα από την οποία εισβάλλει βίαια ένα μοντέλο κοινωνίας σύμφωνο προς τις απαιτήσεις του νέο-φιλελεύθερου φονταμενταλισμού. Μοντέλο που προορίζεται για ολόκληρη την Ευρώπη και πέραν αυτής. Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα, και γι αυτό η υπεράσπιση του ελληνικού λαού δεν είναι συρρικνώσιμη σε μια χειρονομία αλληλεγγύης ή αφηρημένης ανθρωπιάς: διακυβεύεται το μέλλον της δημοκρατίας και η τύχη των ευρωπαϊκών λαών. Παντού η «επιτακτική αναγκαιότητα» μιας «οδυνηρής αλλά σωτήριας» λιτότητας θα μας παρουσιαστεί ως το μέσον για να αποφύγουμε τη μοίρα της Ελλάδας, ενώ οδηγεί κατευθείαν σε αυτήν.
Μπροστά σε αυτή την οργανωμένη επίθεση ενάντια στην κοινωνία, μπροστά στην καταστροφή και των τελευταίων νησίδων της δημοκρατίας, καλούμε τους συμπολίτες μας, τους γάλλους και ευρωπαίους φίλους μας να εκφρασθούν σθεναρά. Δεν πρέπει να αφήσουμε το μονοπώλιο του λόγου στους ειδήμονες και στους πολιτικάντηδες. Το γεγονός ότι το αίτημα κυρίως των γερμανών και των γάλλων ιθυνόντων είναι η απαγόρευση πλέον των εκλογών στην Ελλάδα μπορεί να μάς αφήνει άραγε αδιάφορους; Ο στιγματισμός και η συστηματική δυσφήμηση ενός λαού δεν θα άξιζε άραγε μια απάντηση; Είναι δυνατόν να μην υψώσουμε την φωνή μας ενάντια στη θεσμική δολοφονία του ελληνικού λαού; Και μπορούμε άραγε να σιωπούμε μπροστά στην καταναγκαστική εγκαθίδρυση ενός συστήματος που θέτει εκτός νόμου ακόμη και την ίδια την ιδέα της κοινωνικής αλληλεγγύης;

Βρισκόμαστε σε ένα σημείο μη επιστροφής. Είναι επείγον να δώσουμε τη μάχη των αριθμών και τον πόλεμο των λέξεων για να αναχαιτίσουμε την ακραίο-φιλελεύθερη ρητορική του φόβου και της παραπληροφόρησης. Είναι επείγον να αποδομήσουμε τα μαθήματα ηθικής που συσκοτίζουν την πραγματική διαδικασία που εκτυλίσσεται μέσα στην κοινωνία. Είναι κάτι περισσότερο από επείγον να απομυθοποιήσουμε τη ρατσιστική εμμονή περί ελληνικής «ιδιαιτερότητας» που φιλοδοξεί να αναγάγει τον υποτιθέμενο εθνικό χαρακτήρα ενός λαού (τεμπελιά ή κατά βούληση πονηριά) σε πρωταρχική αιτία μιας κρίσης η οποία στην πραγματικότητα είναι παγκόσμια. Αυτό που μετρά σήμερα δεν είναι οι ιδιαιτερότητες, πραγματικές ή φαντασιακές, αλλά τα κοινά: η τύχη ενός λαού που θα επηρεάσει και τους άλλους.

Πολλές τεχνικές λύσεις έχουν προταθεί για να βγούμε από το δίλημμα «ή καταστροφή της κοινωνίας ή πτώχευση» (πράγμα που σημαίνει, το βλέπουμε σήμερα: «και καταστροφή και πτώχευση). Όλες οι λύσεις πρέπει να εξεταστούν σαν στοιχεία στοχασμού προκειμένου να οικοδομήσουμε μιαν άλλη Ευρώπη. Αλλά κατ’ αρχάς πρέπει να καταγγείλουμε το έγκλημα, να αναδείξουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ελληνικός λαός, εξ αιτίας των «σχεδίων βοήθειας» τα οποία έχουν συλληφθεί από και για τους κερδοσκόπους και τους πιστωτές. Τη στιγμή που ένα κίνημα υποστήριξης υφαίνεται σε όλο τον κόσμο, όπου τα δίκτυα Ιντερνέτ βουίζουν από πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, οι γάλλοι διανοούμενοι θα ήταν άραγε οι τελευταίοι που θα ύψωναν τη φωνή τους υπέρ της Ελλάδας; Χωρίς να περιμένουμε περισσότερο, ας πολλαπλασιάσουμε τα άρθρα, τις παρεμβάσεις στα μέσα, τις συζητήσεις, τις εκκλήσεις, τις διαδηλώσεις. Γιατί κάθε πρωτοβουλία είναι καλοδεχούμενη, κάθε πρωτοβουλία είναι επείγουσα. Σε ό,τι μας αφορά, ιδού τι προτείνουμε: να προχωρήσουμε τάχιστα στη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής επιτροπής διανοουμένων και καλλιτεχνών για την αλληλεγγύη προς τον ελληνικό λαό που αντιστέκεται.
Αν δεν είμαστε εμείς, ποιος θα είναι;
Αν δεν είναι τώρα, πότε θα είναι;

Βίκη ΣΚΟΥΜΠΗ, Αρχισυντάκτρια του περιοδικού αλήthεια, Αθήνα.
Michel SURYA, Διευθυντής του περιοδικού Lignes, Παρίσι.
Δημήτρις Βεργέτης, Διευθυντής του περιοδικού αλήthεια.

Υψηλός ο κίνδυνος για μη επίτευξη των στόχων έως το 2020, με πιθανότητα να χρειαστεί και νέο πακέτο στήριξης


Σύμφωνα με την ανάλυση βιωσιμότητας χρέους (Debt Sustainability Analysis- DSA) της Τρόικα που παρουσιάσθηκε στο Eurogroup απαιτείται η κάλυψη ενός χρηματοδοτικού κενού ύψους 20 δισ. ευρώ περίπου. Η έκθεση, που ήρθε στο φως της δημοσιότητας, υποστηρίζει πως εάν η ύφεση βαθύνει μεσοπρόθεσμα και δεν εφαρμοσθούν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, το ελληνικό χρέος, παρά το κούρεμα, θα φτάσει το 160% του ΑΕΠ το 2020. Σύμφωνα με την έκθεση, το πιο πιθανό σενάριο για το ελληνικό χρέους είναι να ανέλθει στο 129%.
Πρόκειται για τη 10σέλιδη «ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους», βάσει της οποίας προκύπτει πως η ύφεση που θα δημιουργηθεί από τη δρακόντεια πολιτική λιτότητας θα είναι τόσο βαθιά που δεν θα επιτρέψει την έξοδο της Ελλάδας από την παγίδα του χρέους μέσα στα επόμενα χρόνια. Επιπλέον, υπαινίσσεται ότι θα χρειαστεί και τρίτο πακέτο στήριξης. Επίσης, κάνει λόγο πως οι δύο βασικές αρχές του νέου προγράμματος, μείωση του χρέους και αύξηση της ανταγωνιστικότητας, είναι αυτοαναιρούμενες. Επισημαίνει ότι η λιτότητα θα οδηγήσει σε αύξηση του χρέους, με παράλληλη σημαντική αποδυνάμωση της οικονομίας.
Με γραπτές ερωτήσεις του, τόσο προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο όσο και προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο Dany Cohn-Bendit, συμπρόεδρος της Ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, ζητάει να δοθεί μια σαφής και ειλικρινής απάντηση στα επιμέρους ζητήματα που προκύπτουν από την αποκαλυπτική αυτή έκθεση.

Καθαρά Δευτέρα στην Ακαδημία Πλάτωνα

Μια μεγάλη γιορτή ενάντια στην κατάθλιψη των ημερών θέλουμε να στήσουμε στο Πάρκο την Καθαρή Δεύτερα. Με τα φαγητά μας από το σπίτι, με τη φασολάδα που θα προσφέρει το Καφενείο και τους χαρταετούς που θα πετάξουμε, θα γεμίσουμε ξανά το Αρχαιολογικό Πάρκο. Είναι ανάγκη ο κόσμος να βγει από τα σπίτια του, να αποτινάξει από πάνω του τη θλίψη και να περπατήσει ξανά στο πάρκο μας, στο Αρχαιολογικό Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος.
Τώρα στα διαδικαστικά. Το Καφενείο θα ανοίξει περίπου στις 11.00 το πρωί. Αν θελήσει κανείς καφέ νωρίτερα θα μεριμνήσει η Επιτροπή. Το τσουκάλι με τη φασολάδα θα μπει άμεσα και μέχρι το μεσημέρι θα ξεκινήσει η διανομή.
περισσότερα http://akadimia-platonos.blogspot.com/2012/02/blog-post_6217.html

Μπορούμε και μόνοι μας!









25.02.12
Διανεμήθηκαν 24 τόνοι πατάτες μέσα σε 4 ώρες


Είναι σίγουρο, πως παρόμοιες σκέψεις για την αγορά προϊόντων κατευθείαν από τον παραγωγό, τις έκαναν στο παρελθόν κι άλλοι. Στην Κατερίνη, τα μέλη της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας, απλά την υλοποίησαν, και μάλιστα, με τον πιο άψογο τρόπο!
Χθες, Σάββατο 25 Φεβρουαρίου, από τις 9 το πρωί και επί 4 ώρες, 533 οικογένειες με εκατοντάδες οχήματα, κατέκλεισαν το πάρκινγκ των δικαστηρίων Κατερίνης και χωρίς να σημειωθεί το παραμικρό πρόβλημα, αγόρασαν 24 τόνους πατάτες, απευθείας από τον παραγωγό, στην ελκυστική τιμή των 0,25 € το κιλό.
Τα πάντα είχαν οργανωθεί μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια: Περίπτερο ενημέρωσης, έλεγχος παραγγελιών, ρυθμιστές κυκλοφορίας, παρκαδόροι, μεταφορείς, βοηθοί για ηλικιωμένους, υπεύθυνοι καθαριότητας κλπ. Όλα πήγαν καλά! Εκτός από μία μικρή λεπτομέρεια: Οι πατάτες δεν έφτασαν για όλους! Δεν ήταν λίγοι οι πολίτες που προσήλθαν στο χώρο διανομής και ζήτησαν να αγοράσουν πατάτες, χωρίς να έχουν παραγγείλει.
Έτσι, πριν ακόμη ξεκινήσει ο παραγωγός το ταξίδι της επιστροφής για το Νευροκόπι, οι εθελοντές της Πιερίας έδιναν την επόμενη παραγγελία: δύο φορτηγά πατάτες (35 τόνους) για το επόμενο Σάββατο 3 Μαρτίου. Αυτή τη φορά από δύο παραγωγούς.
Η ημέρα για την ομάδα που συμμετείχε στην οργάνωση της δράσης ήταν κουραστική. Όμως, κανείς δεν παραπονέθηκε! Όλοι, με το χαμόγελο στα χείλη, δούλεψαν επί 4 ώρες υπομονετικά και κέρδισαν το στοίχημα. Βέβαια, ούτε η ομάδα αυτή δεν θα ήταν αρκετή από μόνη της για να υλοποιήσει την «καλή ιδέα». Οι βασικοί πρωταγωνιστές της χθεσινής μέρας ήταν οι 533 οικογένειες, οι οποίες στήριξαν τη δράση γυρίζοντας επιδεικτικά την πλάτη στα Super Market: «Μπορούμε και μόνοι μας» έλεγαν οι πολίτες, φεύγοντας από το πάρκινγκ των δικαστηρίων, κρατώντας περήφανοι στα χέρια ένα ελληνικό προϊόν, άριστης ποιότητας, το οποίο κατάφεραν να το αγοράσουν στο 1/3 της τιμής που πωλείται στην αγορά.
Ο παραγωγός πληρώθηκε cash και έφυγε από την Κατερίνη έχοντας στην τσέπη του ζεστό χρήμα αντί της άχαρης 6μηνη επιταγής του μεσάζοντα και βεβαίως μια νέα παραγγελία για την επόμενη εβδομάδα.
Το βράδυ της ίδιας μέρας 25.02.2012, στις 22:00, ξεκίνησαν και πάλι οι παραγγελίες μέσω διαδικτύου στην ιστοσελίδα στη Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας. Οι τελευταίες γραμμές αυτής της επιστολής γράφονται περίπου μια ώρα μετά τα μεσάνυχτα. Ξημερώνει Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012. Τα Super Market είναι κλειστά. Κι όμως, οι πολίτες της Πιερίας αγοράζουν πατάτες! Πριν λίγο κατατέθηκε η 156η παραγγελία. Ήδη 14,5 τόνοι έχουν προπουληθεί και πολύ φοβάμαι, πως κι αυτή τη φορά οι πατάτες δεν θα φτάσουν.
Οι δύο παραγωγοί, για να ευχαριστήσουν τους πολίτες της Κατερίνης, θα χαρίσουν το επόμενο Σάββατο 1 τόνο πατάτες στο «Κοινωνικό Παντοπωλείο» , στους «Αλληλέγγυους» της πολυσχιδούς Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας

http://www.otoposmou.gr/

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΒΟΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΝΕΡΩΝ

Το πηγαία νερά του Πηλίου αποτελούν πόρο κεφαλαιώδους σημασίας για τη ζωή των κατοίκων και των φυσικών οικοσυστημάτων. Το φυσικό αυτό αγαθό – το οποίο δεν έχει ιδιοκτήτη – έχει χαρακτηριστικά εξαιρετική ποιότητας και αποτελεί πόλο έλξης για τους χιλιάδες που επισκέπτονται τον τόπο μας κάθε χρόνο. Με την συγχώνευση των μικρότερων δήμων μέσω του Καλλικράτη ο νέος Δήμος Βόλου απέκτησε δικαιοδοσία στη διαχείριση ενός μεγάλου μέρους των πηγών του Πηλίου.
Τόσο εμείς - οι κάτοικοι των χωριών - όσο και οι επισκέπτες για εκατοντάδες χρόνια πίναμε το νερό αυτό χωρίς να έχει παρατηρηθεί κανένα υγειονομικό πρόβλημα. Η ΔΕΥΑΜΒ αγνοώντας τις τοπικές κοινωνίες, με αλαζονική διάθεση, ξεκίνησε την αυθαίρετη και αυτόβουλη διαχείριση των πηγαίων νερών, εγκαθιστώντας με ευκολία συστήματα μόνιμης χλωρίωσης στα χωριά μας, χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα μικροβιακής φύσεως – κάτι που προκύπτει τόσο από μετρήσεις της ΔΕΥΑΜΒ όσο και των κατοίκων – που θα δικαιολογούσε κάτι τέτοιο και χωρίς καν να μας ενημερώσει. Γι αυτό οτιδήποτε άλλο λέγεται ή γράφεται, θεωρούμε ότι είναι εκ του πονηρού. Το αποτέλεσμα ήταν να αλλοιωθεί και να υποβαθμιστεί η ποιότητα του νερού, να επικρατήσει σύγχυση και οργή στους κατοίκους και να δυσφημιστούν τα νερά του Πηλίου. Η εύκολη λύση της μόνιμης χλωρίωσης, χωρίς άλλη μέριμνα π.χ συντήρηση δικτύων που αποτελεί, άλλωστε, υποχρέωση της ΔΕΥΑΜΒ, έρχεται σε αντίθεση με τον νομοθέτη ο οποίος ορίζει ότι οποιαδήποτε μέθοδος απολύμανσης χρησιμοποιηθεί, δεν πρέπει αυτή να υποβαθμίζει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του πόσιμου νερού. Επίσης, εξαιρούνται από τη μόνιμη χλωρίωση δεξαμενές από τις οποίες υδρεύονται οικισμοί κάτω των 3.000 κατοίκων, πόσο δε μάλλον όταν το νερό είναι πηγαίο.

Καταγγέλλουμε τόσο το έλλειμμα δημοκρατίας όσο και τις αρνητικές επιπτώσεις που αποδεδειγμένα υπάρχουν από την εφαρμογή χλωρίου στο πόσιμο νερό στην υγεία μας στο περιβάλλον και στην τοπική οικονομία (τουρισμό). Μέσα από τις λαϊκές συνελεύσεις που πραγματοποιήσαμε στα χωριά μας για το θέμα αυτό, ζητάμε ΣΗΜΕΡΑ, με άμεση απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου :

1. Να ανακληθεί άμεσα οποιαδήποτε απόφαση για μόνιμη χλωρίωση καθώς αυτό αποτελεί απαίτηση των μαζικών λαϊκών μας συνελεύσεων και ζήτημα ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ και ΣΥΝΝΟΜΟ.
2. Να γίνεται επιμελής καθαρισμός των δεξαμενών και συντήρηση των δικτύων διανομής.
3. Να γίνονται τακτικές αναλύσεις της ποιότητας του πόσιμου νερού σε συνεργασία με τα τοπικά συμβούλια καθώς και άμεση ενημέρωση των κατοίκων.
4. Ενημέρωση και διάλογο για το νερό και για όλα τα σπουδαία για τη ζωή μας ζητήματα πριν από ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ παρέμβαση της δημοτικής ή άλλης αρχής.
5. Σεβασμό των ιδιαιτεροτήτων των τοπικών κοινωνιών των χωριών μας ώστε να λαμβάνονται υπ όψιν στην διαχειριστική αλλά και οικονομική πολιτική της ΔΕΥΑΜΒ.
6. Να συγκληθεί έκτακτο δημοτικό συμβούλιο το συντομότερο με αποκλειστικό θέμα τη διαχείριση του νερού και μέχρι τότε να ανασταλούν όλες οι εφαρμοζόμενες διεργασίες της ΔΕΥΑΜΒ.

Τονίζουμε, σύμφωνα με τα παραπάνω, ότι η μέχρι σήμερα πολιτική της ΔΕΑΥΜΒ είναι αλαζονική και δημιουργεί υποψίες σε όλους μας σε μια εποχή που η έννοια διαχείριση των φυσικών πόρων ταυτίζεται με εκποίησή τους (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ). Διακηρύττουμε ότι δεν θα δεχτούμε οποιαδήποτε παρέμβαση που θέτει σε κίνδυνο την υγεία μας, το περιβάλλον και το μέλλον των πηγών του Πηλίου. Πιστεύουμε ότι η διαχείριση ενός τέτοιου φυσικού αγαθού, όπως το νερό, δεν μπορεί παρά να είναι προϊόν συναίνεσης και συνεργασίας με τις τοπικές κοινωνίες. Αλλιώς δεν είναι για το καλό τους…




Κάλεσμα
Εδώ και αρκετό καιρό δίνουμε μία μάχη εναντίον της πολιτικής της ΔΕΥΑΜΒ να χλωριώσει το νερό που πίνουμε και να μας χαρατσώσει με την τοποθέτηση υδρομετρητών. Οι κάτοικοι των χωριών του Πηλίου που ανήκουν στον Δήμο Βόλου μέσα από τις αλλεπάλληλες συνελεύσεις σε όλα τα χωριά έχουν εκφράσει την ισχυρή τους αντίθεση σε αυτήν την πολιτική με ψηφίσματα, υπογραφές αλλά και δυναμικές ενέργειες απομάκρυνσης των χλωριωτών.
Ωστόσο ο Δήμαρχος εξακολουθεί επίμονα να αγνοεί την οργισμένη αντίδραση των κατοίκων και προχωρά στην υλοποίηση των αποφάσεων που έχει από καιρό πάρει στηριζόμενος στη λογική της προληπτικής απολύμανσης την οποία θεωρούμε απαράδεκτη από κάθε άποψη.
Δύο φορές ως τώρα ο Δήμαρχος αρνήθηκε το αίτημα των λαϊκών συνελεύσεων των χωριών του Πηλίου για συζήτηση του θέματος στο δημοτικό συμβούλιο. Όπως υποστήριξε στο τελευταίο συμβούλιο της ΔΕΥΑΜΒ δεν προτίθεται να αναγάγει την υπόθεση της χλωρίωσης σε μείζον πολιτικό ζήτημα. Υπάρχουν, είπε, πιο σοβαρά ζητήματα που απασχολούν το δημοτικό συμβούλιο.
Θεωρούμε λοιπόν απαραίτητη την παρουσία μας στο δημοτικό συμβούλιο για να δώσουμε την ευκαιρία στον Δήμαρχο και σε όλα τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου να ακούσουν το κοινωνικό, το πολιτικό και το οικονομικό σκεπτικό μας στο σοβαρό ζήτημα που έχει προκύψει εδώ και δύο μήνες στα χωριά μας και να εκτιμήσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Πρόθεσή μας είναι ο διάλογος και θα τον επιδιώξουμε ειρηνικά διεκδικώντας τον λόγο στον φυσικό μας χώρο
Καλούμε λοιπόν τους κατοίκους των χωριών μας να παραστούν στο δημοτικό συμβούλιο.

Κι αν η… ουτοπία είναι πλέον πράξη;



Ενας άλλος κόσμος είναι εφικτός. Είναι δίπλα μας και περιμένει τη συμμετοχή μας
Δίκτυα ανταλλαγής σε όλη την Ελλάδα εφαρμόζουν τις πρακτικές της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, αποδεικνύοντας ότι οι λύσεις υπάρχουν


Πόσο ουτοπικές είναι σήμερα οι ιδέες περί κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας; Πόσο ουτοπικές είναι οι προσπάθειες για ανταλλαγή προϊόντων και υπηρεσιών, χωρίς χρήματα; Τα δίκτυα ανταλλαγών είναι ήσσονος σημασίας προσπάθειες ορισμένων γραφικών, περιθωριακών ή κάποιων ομάδων που απέχουν από την πραγματικότητα και το μέσο Ελληνα; Μήπως δεν αφορούν όλες αυτές οι πρωτοβουλίες τους πολλούς, αλλά τους λίγους;
Τις ερωτήσεις αυτές διατυπώνει όλο και περισσότερος κόσμος, ειδικά τώρα, που η κρίση έχει χτυπήσει και το τελευταίο ελληνικό σπίτι και όλοι ψάχνουν μια σανίδα σωτηρίας.
Οι βάσεις για την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία έχουν μπει στη χώρα μας εδώ και χρόνια. Εφαρμόζονται στην πράξη και μάλιστα επιτυχημένα. Κι επιπλέον αποτελούν τη μοναδική πρόταση που αφήνει ελπίδα για το μέλλον, συγκριτικά με όσες πολιτικές προτάσεις έχουν διατυπωθεί από το εγχώριο και ευρωπαϊκό σύστημα μέχρι σήμερα.
Η συνέχεια εδώ

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Νίκη των εργαζομένων στην Ελευθεροτυπία

Χτες, Παρασκευή 24 Φλεβάρη, οι εργαζόμενοι στην Ελευθεροτυπία πέτυχαν μια σημαντική νίκη όταν τα δικαστήρια απέρριψαν αίτηση των ιδιοκτητών της Ελευθεροτυπίας για να απαγορευτεί η έκδοση του 2ου τεύχους της εφημερίδας των εργαζομένων της Ελευθεροτυπίας, η οποία κυκλοφορεί σήμερα με τιράζ 60.000 φύλλα. Το πρώτο τεύχος είχε εξαντληθεί στα περισσότερα σημεία πώλησης και ήταν πρώτο σε πωλήσεις (πάνω από 31.000 φύλλα) σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη εφημερίδα.

Φτιάξτε μόνοι σας απορρυπαντικό πλυντηρίου σε 10 λεπτά

Όλοι γνωρίζουμε ότι τα σημερινά απορρυπαντικά πλυντηρίου καθαρίζουν πολύ καλά, ακόμη και τους δύσκολους λεκέδες(και όσοι δεν ασχολούνται έχουν πειστεί από τις σχετικές αμέτρητες διαφημίσεις). Πολλοί όμως από μας δεν γνωρίζουμε τις αρνητικές συνέπειες που έχει η χρήση τους τόσο σε μας τους ίδιους όσο και στο περιβάλλον. Εν συντομία ας δούμε 2-3 βασικά. Τα συστατικά των σημερινών απορρυπαντικών (ειδικά αυτά με τα ενεργά ένζυμα) μένουν στις ίνες των ρούχων και αφήνουν υπολείμματα όσο καλά κι αν τα ξεβγάλουμε. Εμείς όμως φοράμε τα ρούχα και το σώμα μας έρχεται σε συνεχόμενη επαφή με επικίνδυνες ουσίες, που το αφυδατώνουν και συμβάλλουν στην εμφάνιση αλλεργιών κ εκζεμάτων. Οι φθαλικές ενώσεις που περιέχονται στα αρώματά τους απορροφώνται από το δέρμα, προκαλούν επίσης αλλεργίες και μια σειρά από άλλες βλάβες( αναπαραγωγικό σύστημα, ενδοκρινικό, αναπνευστικό, καρκινογενέσεις κλπ). Μην ξεχνάμε ότι οι πρώτες ύλες των συνθετικών απορρυπαντικών δεν είναι τα ζωϊκά και φυτικά λίπη(όπως στα σαπούνια), αλλά παράγωγα του πετρελαίου και άλλες ύποπτες χημικές ουσίες. Κάντε ένα γκουγκλάρισμα και βρείτε τους διαπιστωμένους κινδύνους από τα συστατικά που γράφονται στη συσκευασία του απορρυπαντικού σας. Δεν θα τα χρησιμοποιήσετε ξανά και έχετε κ έναν επιπλέον λόγο, όπως προανέφερα. Μολύνονται οι θάλασσες, τα ποτάμια και οι λίμνες από τις ουσίες που περιέχουν κ από τα φωσφορικά άλατα με αποτέλεσμα το φαινόμενο του ευτροφισμού κ τη σταδιακή μείωση του πληθυσμού των ψαριών. Κάποια στιγμή θα συμμαζέψω το σκληρό μου και θα ενημερώσω πολύ αναλυτικότερα για όλους τους κινδύνους κ τις παρενέργειες των συνθετικών απορρυπαντικών. Τώρα πάμε στη λύση, που δεν είναι άλλη από το πράσινο σαπούνι και τη σόδα που χρησιμοποιούσαν οι γιαγιάδες μας. Μπορείτε λοιπόν να φτιάξετε μόνοι σας ένα φυσικό απορρυπαντικό πλυντηρίου, που καθαρίζει εξίσου καλά κ δεν έχει τους μπλε κ πράσινους επικίνδυνους κόκκους. Θα κάνετε μια βολτίτσα στο μπακάλη της γειτονιάς για να αγοράσετε σόδα πλυσίματος, πράσινο ή άσπρο σαπούνι και μια στάση στο κοντινό γεωπονικό μαγαζάκι για να πάρετε φθηνά τον βόρακα. Και να η συνταγή που θέλει στην κυριολεξία ένα δεκαλεπτάκι για να υλοποιηθεί. Δεν είναι μπακάλικη με φλυτζάνια κ ποτήρια σαν αυτές που θα βρείτε χιλιάδες στο internet, αλλά μελετημένη, πεχαμετρημένη κ θέλει ζυγαριά.
130 γρ σαπούνι τριμμένο (τηγανοσάπουνο, πράσινο, άσπρο, μασσαλίας)
130 γρ βόρακα
130 γρ σόδα πλύσεως(όχι φαγητού)
Σε κατσαρόλα με 1 κιλό βρασμένο νερό ρίχνετε το τριμμένο σαπούνι και ανακατεύετε με τον αυγοδάρτη μέχρι να λειώσει καλά. Σε άλλη κατσαρόλα που περιέχει 1 κιλό ζεστό νερό ρίχνετε τον βόρακα και ανακατεύετε καλά μέχρι να διαλυθεί. Στη συνέχεια στην ίδια κατσαρόλα ρίχνετε την σόδα και ανακατεύετε. Εδώ δεν χρειάζεται να είσαστε ακριβώς πάνω από την κατσαρόλα, αφού οι αναθυμιάσεις μπορεί να ερεθίσουν τα μάτια(δεν είναι κάτι επικίνδυνο, απλώς λίγο προσοχή). Μετά ρίχνετε το διαλυμένο σαπούνι στην κατσαρόλα με το μείγμα σόδας-βόρακα, προσθέτετε άλλα 2 κιλά νερό και ανακατεύετε για λίγο. Το φυσικό απορρυπαντικό σας είναι έτοιμο και το αδειάζετε σε ένα 4λιτρο δοχείο από απιονισμένο νερό. Μοιάζει με πηχτό ζελέ, έχει ωραίο χρώμα, αλλά προς θεού δεν πίνεται. Καθαρίζει τέλεια και τα ρούχα σας και το πλυντήριό σας. Ο βόρακας είναι φυσικό υλικό(χρησιμοποιείται κ σε λίπανση καλλιεργειών) και καθαρίζει πολύ καλά. Η σόδα επίσης καθαρίζει και μάλιστα πολλές βρωμιές, αλλά έχετε στο νου σας ότι η μακρόχρονη χρήση της σε ρούχα(ευαίσθητα) μπορεί να τα ξεθωριάσει λιγάκι. Για να μην συμβεί αυτό βάλετε πολύ λίγο ξύδι(μισό κουταλάκι) μαζί με το απορρυπαντικό. Όχι πολύ, γιατί θα «κόψει» το σαπούνι και δεν θα καθαρίσουν τα ρούχα. Εναλλακτικά και καλύτερα, μπορείτε να μην χρησιμοποιήσετε συμβατικό μαλακτικό, αλλά μαλακτικό με ξύδι που ξεβγάζει όλα τα πιθανά υπολείμματα σόδας(θα ενημερώσω κ για αυτό σε άλλο ποστ). Η δοσολογία εξαρτάται από τον όγκο των ρούχων, την βρωμιά τους και πόσο καλά το πετύχατε. Γενικά ρίχνετε στη θήκη του υγρού περίπου 80μλ. Αν για κάποιο λόγο σας έγινε πολύ πηκτό αραιώστε το με περισσότερο νερό, αλλά τότε αυξήστε την δόση. Για δύσκολους λεκέδες ακολουθείτε προπλυντηριακή διαδικασία(σχετική ενημέρωση σε επερχόμενο ποστ). Με αυτή την συνταγή φτιάχτηκε απορρυπαντικό για 40-45 πλύσεις με μόλις 2 ευρώ κόστος. Μοσχοβολάει σαπούνι, δεν χρειάζεται κανένα επιπλέον άρωμα, αλλά αν είστε του αρώματος ρίξτε μερικές σταγόνες φυσικού αιθέριου έλαιου(όχι χημικού) ή ανθόνερου από βότανα. Για τις νοικοκυρές κ τους νοικοκυραίους που βαριούνται να το φτιάξουν, εμείς το διαθέτουμε και το ανταλλάσσουμε. (με ή χωρίς άρωμα). Επειδή το ποσοστό σαπωνοποιημένων ελαίων και το ph των σαπουνιών διαφέρει από μάρκα σε μάρκα(και από παρτίδα σε παρτίδα), το χειροποίητο απορρυπαντικό μπορεί να μην είναι το ίδιο αποτελεσματικό για διαφορετικό σαπούνι. Ρωτήστε μας, για να σας ενημερώσουμε (και για άλλες λεπτομέρειες)
http://botanokipos.blogspot.com/2012/01/10.html
Πληροφορίες: infobotanokipos+gmail.com, όπου +, @ Τηλ 6977281060, 6972809727

Αποβολή των μαθητών του 2ου Ενιαίου Λυκείου Κιλκίς επειδή συμμετείχαν σε διαμαρτυρία κατά των μεταλλείων χρυσού


Το Μέτωπο Αγώνα ενάντια στα Μεταλλεία σε Κρούσια και Παϊκο διατυπώνει και δημόσια τη δυσαρέσκεια και τον προβληματισμό του για την απόφαση του διευθυντή του 2ου Ενιαίου Λυκείου Κιλκίς να «διαπαιδαγωγήσει» με ημερήσια αποβολή τους μαθητές που έλαβαν μέρος στην πορεία ενάντια στα μεταλλεία.
Την κίνηση αυτή θεωρούμε άκρως αντιπαιδαγωγική καθώς το μήνυμα που μεταδίδει είναι η στυγνή τυπολατρία του άτεγκτου γραφειοκράτη, ο οποίος το μόνο που κάνει είναι να τηρεί το γράμμα του νόμου αγνοώντας την ουσία. Και ουσία είναι η ενεργός συμμετοχή των νέων στα κοινά, η διαμόρφωση και διατύπωση γνώμης «λόγω» και «έργω» μέσα από διαδικασίες ζυμώσεων.
Εδώ και χρόνια προβληματίζει την κοινωνία, η αποχή των νέων από τις κοινές υποθέσεις. Μια κατάσταση που επί χρόνια «βόλευε» τους έχοντες την εξουσία γιατί συμπλήρωνε το παζλ των «φιλήσυχων» πολιτών που ενδιαφέρονται μονάχα για τις προσωπικές τους υποθέσεις. Και τους βόλευε γιατί με αυτόν τον τρόπο δεν υπήρχε κανένας να ελέγχει τα πεπραγμένα τους. Αν κάποιος «τολμούσε» να εκφράσει άποψη αντίθετη από τη δική τους, τότε τοποθετούνταν αυτόματα στη μαύρη λίστα των διώξεων λόγω διαφορετικών πεποιθήσεων.
Στην εποχή των διώξεων λόγω κοινωνικών φρονημάτων μας μεταφέρει η απόφαση του διευθυντή του 2ου Ενιαίου Λυκείου Κιλκίς αφού στιγματίζει την απόφαση των μαθητών να ακούσουν τη φωνή της συνείδησης τους. Τιμωρεί δηλαδή την απόφαση τους να αντιδράσουν σε ότι υποτιμά τη νοημοσύνη τους και αύριο την ποιότητα ζωής τους. Τιμωρεί και ακόμα χειρότερα ποινικοποιεί την κοινωνική δράση. Τους ωθεί να σκύβουν το κεφάλι.
Καλούμε τόσο τον ίδιο όσο και τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Κιλκίς να ανακαλέσουν άμεσα την απόφαση αυτή και τους υπενθυμίζουμε ότι οι κοινωνικοί αγώνες δεν ποινικοποιούνται. Ο καιρός των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων, για όσους δεν το έχουν καταλάβει, έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

Μέτωπο αγώνα ενάντια στα μεταλλεία σε Κρούσια-Πάικο

Μεταλλεία χρυσού στο Κιλκίς: ποιος παραπληροφορει ποιον;

του Σαράντη Δημητριάδη, ομότιμου καθηγητή στο Τμήμα Γεωλογίας ΑΠΘ:

Από την πρώτη προσωπική μου δημόσια παρέμβαση-ενημέρωση για το θέμα των επικείμενων εξορυκτικών δράσεων στην περιοχή του Κιλκίς, από το πρώτο κείμενό μου σε τοπικη εφημερίδα, όπως και στη συνέχεια σε 24σέλιδο κείμενό μου με τίτλο «Σχέδια Εξορυκτικής – Μεταλλευτικής Δραστηριότητας στο Δήμο Κιλκίς, Σωτηρία; Μια κάποια Λύση; ή Καταστροφή;» είχα τονίσει, και από τότε συνεχώς υπενθυμίζω, πως το κύριο πρόβλημα που δημιουργείται και που αφορά στο περιβάλλον και στη δημόσια υγεία προέρχεται από τα συνεπαγόμενα μιας τεράστιας σε κλίμακα εξορυκτικής επέμβασης, με κύριο στόχο την απόληψη και του τελευταίου ίχνους χρυσού που υπάρχει στο υπέδαφος μιας έκτασης 91 χιλιάδων στρεμμάτων, δίπλα στην πόλη του Κιλκίς…
Όλο το κείμενο εδώ

Ποιός είναι ο "φτωχός";

Δείτε το βίντεο για το τέστ φτώχειας της Ένωσης καταναλωτών Βόλου:

http://enka-volou.blogspot.com/search/label/VIDEO%20-%20%CE%A4%CE%B5%CF%83%CF%84%20%20%CE%A6%CF%84%CF%8E%CF%87%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82

Χρυσάφι είναι ο τόπος μας!!!

Δείτε σχετικά βίντεο στο:
http://ecology-salonika.org/2010/02/23/gold-is-our-homeland/

Προς όσους παραμένουν και μπορούν ακόμα να είναι καταναλωτές!

Αν κάθε Έλληνας καταναλωτής καταφέρει μέσα στο 2012 να αγοράσει ελληνικά ντόπια προϊόντα αξίας 1.000 ευρώ στη θέση εισαγόμενων προϊόντων που αγόρασε πέρυσι, τότε θα προστεθεί στην προβληματική ελληνική οικονομία το αστρονομικό ποσό των 12 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ολόκληρο το περιβόητο ΕΣΠΑ που υποτίθεται ότι θα αναζωογονούσε τη χώρα, είναι 18 δισεκατομμύρια για τέσσερα χρόνια. Αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει η είσοδος 12 δις ευρώ τον χρόνο στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα; Τι ανάσα θα είναι για κάθε περιοχή και τη τοπική της οικονομία; τι ελατήριο θα δώσει στους ντόπιους παραγωγούς να συνεχίσουν ή να στραφούν στη παραγωγή ντόπιων προϊόντων και στη δημιουργία αντίστοιχων νέων θέσεων δημιουργικής απασχόλησης;

Στροφή στο ελληνικό ντόπιο τρόφιμο και ποτό, στροφή στον παραγωγό αυτών των προϊόντων. Και σιγά-σιγά, στροφή στο ελληνικό ρούχο και το ελληνικό παπούτσι.
Μην ψαρώνετε από τα πολυδιαφημισμένα ξένα προϊόντα, μη θεωρείτε μόδα την κατανάλωση τους.
Οι πολυεθνικές του τροφίμου, του ποτού, του ρούχου, της συσκευής, μας έκαναν να τρώμε πλαστική τροφή και να ξεχάσουμε την κατάλληλη για κάθε εποχή χωριστά μεσογειακή διατροφή, να ντυνόμαστε με τρόπο που δεν μας ταιριάζει, να πίνουμε ουίσκια και βότκες και να ξεχάσουμε το ντόπιο κρασάκι και τσίπουρο κ.λπ., κ.λπ.
Η ματιά μας πρέπει να είναι ανοικτή στον κόσμο, αλλά όχι ως το σημείο να περιφρονήσουμε τους εαυτούς μας και να υιοθετήσουμε συμπεριφορές συλλογικής καταστροφής μας.
Ως εδώ.
Αξίζουμε πολύ περισσότερα και ως παραγωγοί και ως καταναλωτές και ως αυτεξούσιοι πολίτες.

Βέβαια αξίζουμε να απολαμβάνουμε και ποιότητα και υγεία μέσω της κατανάλωσής μας. Τα προϊόντα της τοπικής αγοράς μπορούν πιο εύκολα να επιλέγονται από τους καταναλωτές τους με βάση την ποιότητα και την υγεία. Το να στηρίζουμε παραγωγούς της περιφέρειάς μας ή της χώρας μας, δε σημαίνει ότι πρέπει να πάψει να μας ενδιαφέρει και η κριτική πλευρά: η ποιότητα των προϊόντων, ο χρόνος ζωής τους, οι συνθήκες που παράγονται, η τιμή και το περιθώριο κέρδους.
Όσον αφορά λοιπόν στη ποιότητα των διατροφικών προϊόντων θα πρέπει να προτιμάμε εκείνα που είναι όσο γίνεται πιο απαλλαγμένα από γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (γ.τ.ο)- μεταλλαγμένα και από χημικές ουσίες που επιβαρύνουν και την υγεία μας και το περιβάλλον στο οποίο ζούμε. Τέτοια προϊόντα είναι τα βιολογικά και οικολογικά. Μπορεί να έχουν μεγαλύτερο κόστος παραγωγής –προς το παρόν-αλλά αξίζει η υποστήριξή τους γιατί και αυξάνουν και τις θέσεις εργασίας(μη μηχανοποιημένες καλλιέργειες-εκτροφές) και μειώνουν το κόστος της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψής μας.
Το να επιλέγεις προϊόντα που δεν έρχονται από μακριά, είναι ταυτόχρονα και οικολογικό καθώς οι μεταφορές μεγάλων αποστάσεων επιβαρύνουν το κλίμα.
Δεν καλούμε βέβαια σε αδιάκριτο μποϋκοτάζ στα ξένα προϊόντα ή τα προϊόντα μιας ολόκληρης χώρας, γιατί μπορεί σε αυτά να υπάρχουν και ποιοτικώς καλά και υγιεινά βιολογικά προϊόντα, αλλά υπάρχει διαφορά μεταξύ βιολογικών και οικολογικών προϊόντων. Ένα βιολογικό προϊόν μπορεί να είναι υγιεινό π.χ. αλλά δεν είναι κατ` ανάγκη και οικολογικό, αν έρχεται από πολύ μακριά και έχει καταναλωθεί πολύ ενέργεια κατά τη μεταφορά, συσκευασία και συντήρησή του.
Η λύση και για τη σημερινή κάθε μορφής-και όχι μόνο οικονομικής- κρίση που περνάμε σα χώρα είναι να στραφούμε προς μια οικονομία της εγγύτητας, που όμως θα πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της συνεργατικής-συνεταιριστικής εργασίας, του μικρότερου δυνατού οικολογικού αποτυπώματος. Μια τέτοια οικονομία πέρα του ότι θα βοηθά στην επανεκτίμηση των δυνατοτήτων μας σαν άνθρωποι, θα μας βοηθήσει ταυτόχρονα να αποκτήσουμε και αυτοεκτίμηση μέσα από τη μετατροπή μας από απλούς καταναλωτές προϊόντων και υπηρεσιών, σε παραγωγούς κάθε είδους αξιών, υλικών και πνευματικών. Φτωχός δεν είναι όποιος δεν έχει χρήματα, αλλά αυτός που δεν είναι σε θέση να κάνει κάτι για να προσφέρει στον εαυτό του και στους άλλους, ώστε με τη σειρά του να απολαύσει και αυτά που θα του προσφέρουν οι άλλοι.

Δεν "πεθάναμε από έρωτα", από πείνα θα πεθάνουμε;



Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Πολίτες της Πιερίας: http://www.otoposmou.gr/

«2,5 € το δεκάκιλο»


Πολίτες της Πιερίας οργανώνονται για να χτυπήσουν τα Super Market και τους μεσάζοντες. Παρήγγειλαν 20 τόνους πατάτες, προς 2,5 Ευρώ τα 10 κιλά,
απευθείας από τον παραγωγό.
Ετοιμάζονται να παραγγείλουν ρύζι και όσπρια με στόχο να αναδείξουν την αισχροκέρδεια σε βάρος του απροστάτευτου πολίτη.


Φίλες και φίλοι,
Πριν λίγες μέρες, αγρότες από τη Δράμα μοίρασαν 10 τόνους πατάτες Νευροκοπίου μπροστά στο Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Οι παραγωγοί διαμαρτύρονταν για την εξαιρετικά χαμηλή τιμή με την οποία αγοράζουν την πατάτα τους οι έμποροι. Επιπλέον, κατήγγειλαν ότι το 70% της παραγωγής τους παραμένει αδιάθετο, ενώ την ίδια στιγμή εισάγονται στην Ελλάδα πατάτες από την Αίγυπτο.
Ήταν μια πρωτοβουλία η οποία, για ευνόητους λόγους, έγινε δεκτή από τους πολίτες και προβλήθηκε επαρκώς από τα ΜΜΕ, και ειδικά από την ιδιωτική τηλεόραση, η οποία τον τελευταίο καιρό δεν χάνει ευκαιρία να κάνει θέμα των οκτώ τον δοκιμαζόμενο πολίτη, που στέκεται στην ουρά, είτε για ένα πιάτο φαγητό ή για ένα σακί δωρεάν πατάτες.
Τώρα, όλοι γνωρίζουμε, πως οι αγρότες στο Νευροκόπι της Δράμας έχουν πρόβλημα με τη σοδειά τους. Ε, και λοιπόν, αυτό ήταν; Ποιος θα βοηθήσει αυτούς τους συμπολίτες μας; Ο υπουργός, ο βουλευτής, ο δήμαρχος, η επιτροπή …ανταγωνισμού; Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι απλοί πολίτες;
Εμείς, τα μέλη της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας, επειδή πιστεύουμε ότι οποιαδήποτε αλλαγή στην κοινωνία πρέπει να ξεκινήσει από τη βάση της, δηλαδή από εμάς τους απλούς πολίτες, λάβαμε την παρακάτω πρωτοβουλία και ξεκινώντας από την τοπική κοινωνία της Πιερίας, κάνουμε την αρχή και ζητάμε να την στηρίξετε.
Η πρωτοβουλία μας «2,5 € το δεκάκιλο»
http://www.otoposmou.gr/