Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Βιρτουόζοι : Φίλε, δώσε κάτι !!!


Tsopana Rave - Δώς μου δυo κατοστάρικα (Δώσε οτι έχεις)






Φτώχεια καταραμένη !!!
Μόλις βγήκε η κυβέρνηση και είπε ότι «θα πληρώσουν οι έχοντες και οι κατέχοντες» όλοι άρχισαν να δηλώνουν φτωχοί καταρρίπτοντας τον μύθο ότι η Ελλάδα είναι μια φτωχή χώρα με πλούσιους κατοίκους.
Τώρα πλέον η Ελλάδα είναι μια φτωχή χώρα με φτωχούς κατοίκους και δεν μιλάμε για την πλειοψηφία, λέμε ότι όλοι οι κάτοικοί της είναι φτωχοί.

Τελευταίος που δήλωσε φτωχός είναι ο δημοσιογράφος – εκδότης κ. Νίκος Χατζηνικολάου

Ο Παλαιών Πατρών Γεώργιος

Του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΑΪΤΖΗ από την Ελευθεροτυπία

Η πρωθυπουργική ιστορία της οικογένειας Παπανδρέου αρχίζει με έναν εμφύλιο και τελειώνει με μία οικονομική Χιροσίμα. Και επειδή «βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόχευτος», μεταξύ των δύο θλιβερών Γεωργίων παρεμβάλλεται η εύθυμος περίοδος του Ανδρέα, ο οποίος εόρτασε την κατοχή της εξουσίας, όχι βεβαίως σε πανδοχεία, αλλά στο Καστρί, στην Ελούντα και στην «Αγράμπελη».
Και η εκκίνηση της παπανδρεϊκής τριλογίας καταγράφεται από ιστορικούς οι οποίοι, φοβούμενοι πως οι αναγνώστες θα βαρεθούν να διαβάζουν παθήματα άνευ μαθημάτων, παρέδωσαν την πένα τους στον μυθιστορηματικό οίστρο του κ. Κουρή. Αλλά ο ρηξικέλευθος εκδότης, στερούμενος πλέον Μιμής, φωτογραφίζει με τα δημοσιεύματά του τον τρίτο Παπανδρέου τον Μακρύτερο. Πράγματι, στο φύλλο του περασμένου Σαββάτου ο τίτλος της «Αυριανής» διαλαλεί: «Το όργιο φημολογίας για πτώχευση παραλύει την χώρα, τσακίζει την οικονομία και προκαλεί πανικό στον κόσμο».
Αλλά εάν θεωρείτε αναξιόπιστη την εφημερίδα των Σφαγείων, σας προσφέρουμε ένα σχόλιο της «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», η οποία με τη δική μας «Ελευθεροτυπία» έχει τούτο το κοινό: συντάσσεται στον Νέο Κόσμο. Και υιοθετούμε το άρθρο για τα ελληνικά πράγματα που διαβάσαμε την προηγούμενη Πέμπτη στις σελίδες της γείτονος, επειδή μεταξύ άλλων γράφονται τα εξής: «Μήνυμα προς τον Γιώργο Παπανδρέου. Η σιωπή είναι χρυσός. Κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του για να διαμαρτυρηθεί, καθιστά ακόμα δυσκολότερη την προσπάθεια χρηματοδότησης της Ελλάδας. Γεννά στο μυαλό των επενδυτών την ιδέα ότι η χώρα έχει πρόβλημα, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχει. Αντί να καθησυχάζει, εγείρει νέα ερωτηματικά ως προς την αξιοπιστία της χώρας».
Πράγματι, οι πρωτοετείς της Σοφοκλέους και ο κ. Παπακωνσταντίνου γνωρίζουν ότι η πιστοληπτική ικανότητα της Πολιτείας εξασφαλίζεται εφόσον παραμένουν απαράγραπτα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και υπάρχουν πολιτικοί να τα υποστηρίζουν. Αλλά ο Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου -το αστέρι των Βρυξελλών κατά τον κ. Στίγκλιτς- εξήγγειλε την παραγραφή αυτής ακριβώς της κυριαρχίας.
Η ρητορική του πρωθυπουργού λοιπόν εξοικονόμησε χωρίς επιτόκιο τα εύγλωττα επίθετα ανίκανοι, ανάξιοι, τυχοδιώκτες, ζητιάνοι, παράσιτα, αλήτες, τεμπέληδες, πρόστυχοι, επικίνδυνοι, δουλοπρεπείς, που χαρακτηρίζουν πλέον τους Ελληνες στον ενεστώτα διαρκείας όλων των ευρωπαϊκών γλωσσών.
Και για να διαλυθεί οποιαδήποτε ασάφεια γεννούν οι αφηρημένες λέξεις κυριαρχία, δικαιώματα και Πολιτεία, ο υπουργός Οικονομίας, που γνωρίζει ως πρώην εκπρόσωπος Τύπου να δίνει τίτλους στους δημοσιογράφους και επιχειρήματα στους αντιπάλους, παρομοίωσε την ελληνική οικονομία με το διαβόητο ναυάγιο του «Τιτανικού». Και απέφυγε τα παραδείγματα του Κατακλυσμού, του Αρμαγεδώνος, της Αποκάλυψης ή της Κόλασης, επειδή στις περιπτώσεις αυτές οι διασωθέντες δεν έχουν ταξικά χαρακτηριστικά, όπως στον καταποντισμό του υπερωκεανίου.
Συνάμα οι εθνικοί μας ηγέτες, μετά τον «Τιτανικό» του Κάμερον, συμμετέχουν προφανώς στον «Νονό» του Κόπολα ή στον «Ταξιτζή» του Σκορσέζε, αφού παρομοιάζουν τη διαπραγματευτική τους τακτική με «πιστόλι πάνω στο τραπέζι», μπερδεύοντας τις τράπεζες και τους τραπεζίτες με τα τραπέζια, τις πιστώσεις και τους πιστωτές με τα πιστόλια και αποκομίζουν άνευ όρων τους ονομαστικούς τίτλους απατεώνες, κλέφτες, ληστές, εγκληματίες και γκάνγκστερ στα αγγλοσαξονικά, στα τευτονικά και στα φράγκικα.
Και επειδή έχουμε 25η Μαρτίου, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός μας θυμίζει τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, ο οποίος ουδέποτε συνάντησε το λάβαρο της νεωτέρας μυθολογίας -παρά μόνον στον γνωστό πίνακα- και αναζήτησε την προσωπική του ασφάλεια στη ρασοφόρο βίζα που διέθετε, στα ανάκτορα του Πάπα και στις αυλές των δυτικών κυβερνήσεων, οι οποίες τον έκριναν ανάξιο προστασίας αφού, δυστυχώς, επέστρεψε ως θεμέλιος λίθος της οικονομικής ασυδοσίας των ομοίων του.

Πώς η κλιματική αλλαγή έδωσε τέλος σε μια εδαφική διένεξη


Από το tvxsteam

Για τρεις σχεδόν δεκαετίες η Ινδία και το Μπανγκλαντές ανταγωνίζονταν η μια την άλλη για την ιδιοκτησία ενός μικρού ακατοίκητου νησιού στον Κόλπο της Βεγγάλης, του New Moore Island. Η διένεξη έλαβε πια τέλος. Όχι, όμως, επειδή οι διαπραγματεύσεις προχώρησαν και οι δυο χώρες έφτασαν σε σχετική συμφωνία. Αλλά γιατί το μικρό αυτό νησί εξαφανίστηκε κάτω από τη θάλασσα. Η κλιματική αλλαγή έδωσε, λοιπόν, λύση εκεί που η διπλωματία απέτυχε.
Σε συνδυασμό ανόδου της στάθμης της θάλασσας και υπαναχώρηση του εδάφους απέδωσαν Ινδοί επιστήμονες την εξαφάνιση του νησιού, το οποίο το Μπανγκλαντές αποκαλεί South Talpatti. Aφού επιβεβαίωσαν την εξαφάνιση του μόλις 10.4 τετραγωνικών χιλιομέτρων νησιού, μέσω δορυφορικών φωτογραφιών, αλλά και ρωτώντας τους ψαράδες της περιοχής, απέδωσαν το γεγονός αυτό στην κλιματική αλλαγή. Συγκεκριμένα, στην περιοχή παρατηρείται ετήσια άνοδος της θερμοκρασίας κατά 0.4 βαθμών Κελσίου, ενώ την τελευταία δεκαετία η στάθμη της θάλασσας αυξάνεται κατά 5 mm το χρόνο –από 3 mm το χρόνο έως το 2000.
Ενώ δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι είναι πιθανό ακόμα 10 νησιά να ακολουθήσουν το παράδειγμα του New Moore Island. Το 1996, μάλιστα, το γειτονικό νησί Lohachara επίσης εξαφανίστηκε κάτω από το νερό, αναγκάζοντας τους κατοίκους του να καταφύγουν στην ηπειρωτική χώρα. Ακόμα, σχεδόν το μισό νησί Ghoaramara είναι τώρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Σημειώνεται, τέλος, ότι το Μπαγκλαντές, χώρα 150 εκατομμυρίων κατοίκων, είναι μια από τις χώρες που κινδυνεύουν περισσότερο από τις συνέπειες τις κλιματικής αλλαγής. Σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις, 18% των ακτών της χώρας αναμένεται να εξαφανιστεί κάτω από την αυξανόμενη στάθμη της θάλασσας. Συγκεκριμένα, αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για αύξηση 1 μέτρου της στάθμης έως το 2050, υπολογίζεται ότι 20 εκατομμύρια ανθρώπων θα αναγκαστούν να βρουν νέο τόπο διαμονής.

Σχόλιο:
Ένα νέο τόπο ζητούν και οι κάτοικοι του μικρού χωριού Kivalina, στην Αλάσκα.
Η Kivalina, ένα εσκιμώικο χωριό 400 κατοίκων, σκαρφαλωμένο σε ένα νησί του Αρκτικού Κύκλου, κατηγορεί δύο ντουζίνες εταιρειών καυσίμων και εταιρείες κοινής ωφέλειας ότι επηρεάζουν την κλιματική αλλαγή, προκαλώντας την επιτάχυνση της διάβρωσης του νησιού. Το χωριό θέλει οι εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των ExxonMobil, Shell Oil και πολλών άλλων, να πληρώσουν το κόστος της μετεγκατάστασης τους στην ηπειρωτική χώρα, η οποία θα μπορούσε να ανέλθει ακόμη και σε 400 εκ. δολάρια.
Η υπόθεση είναι μία από τις τρεις μεγαλύτερες δίκες από μηνυτήριες αναφορές που έχουν κατατεθεί από περιβαλλοντικές κινήσεις και οργανώσεις, ιδιώτες δικηγόρους και κρατικούς αξιωματούχους σε όλη την επικράτεια της Αλάσκα. Το χωριό βρίσκεται αντιμέτωπο με μία δύσκολη μάχη...

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Πραγματογνωμοσύνη για το νερό του Πηλίου

Την πραγματογνωμοσύνη την έκανε ο Professor Dr. A. Grohmann
Επίτιμος Καθηγητής του Πολυτεχνείου του Βερολίνου, Τομέας Ελέγχου
Ρύπανσης του Νερού και αποτέλεσε μέρος της πρακτικής άσκησης των
φοιτητών του.
Μεταξύ άλλων στην πραγματογνωμοσύνη αναφέρεται:
"Το Πήλιο είναι ένα πράσινο βουνό με επαρκείς βροχοπτώσεις το
χειμώνα και όχι ιδιαίτερα παρατεταμένη ξηρή περιόδο το καλοκαίρι.
Το νερό της βροχής συγκρατείται από τις ρίζες των δένδρων,
οδηγείται σε λεκάνες απορροής και καταλήγει υπογείως ή μέσα από
πηγές στη θάλασσα.
Βακτήρια και άλλοι μικροοργανισμοί του ζωντανού εδάφους
καθαρίζουν το βρόχινο νερό και δεσμεύουν τα θρεπτικά συστατικά
που εμπεριέχονται σε αυτό, έτσι ώστε στο νερό των πηγών να
αναπτύσσονται μεν βακτήρια του νερού (Αquabacterium commune),
όχι όμως και παθογόνα. Το νερό από τις πηγές του Πηλίου είναι
υγιεινό και καθαρό, όπως αυτό ορίζεται από το ισχύον νομικό
πλαίσιο. Είναι δροσερό, χωνευτικό και ιδιαίτερα εύγευστο. Το νερό
των πηγών των ψηλών βουνών είναι το πλέον καθαρό, εφόσον αυτό
δεν ρυπαίνεται από άγρια ζώα ή τον άνθρωπο και τα ζώα εκτροφής.
Τα παλαιότερα χρόνια δεν υπήρχαν αντλίες και κατάλληλα δίκτυα
υδροδότησης και έτσι οι άνθρωποι έχτιζαν τα σπίτια και τους
οικισμούς τους πλησίον πηγών και πηγαδιών με εξαιρετικά καθαρό
νερό, ώστε να μην είναι αναγκασμένοι να το μεταφέρουν από μακριά.
Αυτό αποτέλεσε την απαρχή της ρύπανσης των πηγών από τον
άνθρωπο."
Και οι πηγές του Πηλίου δεν έμειναν ανέπαφες:
«Σιγά σιγά τα χρόνια περνούσαν. Κάποιες βρύσες
μολύνονταν, οι άνθρωποι αρρώσταιναν από δυσεντερία, τύφο
και άλλες μολυσματικές ασθένειες. Κάποιοι πέθαναν από τύφο,
όπως έχει γραφτεί στο δημοτολόγιο του δήμου Ζαγοράς».
Οι κάτοικοι ορεινών οικισμών αγαπούν το φρέσκο, δροσερό,
διαυγές και καθαρό νερό των πηγών. Θα ήθελαν να λένε σε επισκέπτες κατοίκους πόλεων: «πάρτε νερό από το σπίτι μας,είναι ακριβώς όπως το νερό από την πηγή». Υπάρχουν πόλεις που το εμφιαλωμένο είναι η μοναδική πηγή πόσιμου νερού. Πολλοί κάτοικοι του Βόλου τρέχουν με τα μπιτόνια τους σε πηγές του Πηλίου για να τα γεμίσουν, όμως η πλειοψηφία τους, ιδίως το καλοκαίρι, πίνει εμφιαλωμένο, γιατί το νερό της βρύσης περιέχει πολύ χλώριο. Από το Βόλο εξέρχονται 28.800.000 €/έτος στις εταιρείες εμφιαλωμένων άλλων νομών και εισάγονται και θάβονται 80.000 πλαστικές φιάλες στις χωματερές του, σύμφωνα με το ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΑΚΡΙΝΙΤΣΑΣ (ΤΟ ΝΕΡΟ: Οι κρήνες της Μακρινίτσας ΜΑΚΡΙΝΙΤΣΑ ΠΗΛΙΟΥ)
Το σημαντικό της πραγματογνωμοσύνης είναι ότι προτείνει μέτρα με τα οποία το νερό των πηγών μπορεί να είναι καθαρό, χωρίς να χρειάζεται χλωρίωσή του. Αυτά τα μέτρα μπορούν να υλοποιηθούν εύκολα, αρκεί να υπάρξει βούληση και τα δημοτικά συμβούλια να πάρουν αντίστοιχη απόφαση

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Εικονικό νερό: ένα νέο εργαλείο στη διαχείριση των υδατικών πόρων

Στη σωστή διαχείριση των υδατικών πόρων βοηθά η έννοια του «εικονικού νερού». Το εικονικό ή αόρατο ή κρυμμένο νερό αναφέρεται στην ποσότητα του νερού που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας. Έτσι για παράδειγμα χρειάζονται περίπου 50 λίτρα(l) νερού για να παραχθεί 1 πορτοκάλι, 800 l για να παραχθεί 1 ποτήρι γάλα, 900 l για να παραχθεί 1 κιλό καλαμπόκι, 11.000 l για ένα παντελόνι τζιν και 16.000 l για να παραχθεί 1 κιλό βοδινό κρέας (λέγεται εικονικό ή αόρατο γιατί μετά την παραγωγή ενός προϊόντος, το νερό που χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή του δεν εμπεριέχεται πια στο προϊόν αυτό).
Η έννοια του εικονικού νερού μας βοηθά στο να αντιληφθούμε πόσο νερό χρειαζόμαστε για την παραγωγή διάφορων προϊόντων, ώστε να διαχειριστούμε καλύτερα τους υδάτινους πόρους, ιδιαίτερα σε αγροτικές περιοχές με ελλειμματικό υδατικό ισοζύγιο. Μπορεί να υπολογιστεί η ποσότητα του εικονικού νερού που χρησιμοποιείται σε ετήσια βάση, λαμβάνοντας υπόψη την παραγωγή αλλά και την κατανάλωση των κυριότερων αγροτικών προϊόντων.
Κάποιοι επιστήμονες (Χ. Προχάσκα του Ινστιτούτου Εδαφολογίας Θεσσαλονίκης και A.Grohmann T.U. Berlin) υπολόγισαν το εικονικό νερό για τη Θεσσαλία το 2005.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους "η Θεσσαλία χρησιμοποιεί μεγάλες ποσότητες εικονικού νερού στην εξαγωγή βιομηχανικών φυτών (κυρίως βαμβακιού και δευτερευόντως ζαχαρότευτλων) και σιτηρών, ενώ δεν παράγει λιγότερο υδροβόρα προϊόντα. Αν η Θεσσαλία εισήγαγε βαμβάκι αντί να το εξάγει και αν παρήγαγε περισσότερα λαχανικά και βρώσιμα φυτά, αντί να τα εισάγει η ζήτηση νερού θα μειώνονταν τουλάχιστον κατά 540 εκατομ. κ.μ ετησίως, ποσότητα μεγαλύτερη από την ποσότητα του υπογείου νερού που αναμένεται να αναπληρωθεί από την εκτροπή του Αχελώου, που σύμφωνα με την μελέτη ΠΕ –ΕΥΔΕ υπολογίζεται σε 400 εκατ. κ. μ. ετησίως.»
Οι αγρότες γενικά δεν αξιοποιούν σχεδόν καθόλου τα επιφανειακά νερά, αντλούν ανεξέλεγκτα τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα με αποτέλεσμα να μειώνετε συνεχώς η στάθμη του και να αυξάνεται συνεχώς το κόστος άντλησής του. Με τις μονοκαλλιέργειες, την αλόγιστη χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων και την έλλειψη σωστής ενημέρωσης για τη χρήση τους και τις επιπτώσεις (τα νιτρικά στα νερά έχουν φτάσει στο «κόκκινο»), ζητούν φαραωνικά έργα και την «εκτροπή της λογικής» (βλέπε Αχελώος), και οι πολιτικοί τους τα υπόσχονται, παρόλο που οδηγούν σε φαύλο κύκλο.

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Φράγμα στον Αμαζόνιο

Το πόσο σημαντικός είναι ο Αμαζόνιος, όχι μόνο για τα τοπικά οικοσυστήματα και τις ανθρώπινες κοινότητες, αλλά και για το πλανητικό υδατικό σύστημα, έχει γίνει εδώ και πολύ καιρό γνωστό.
Λόγω της ημέρας αναδημοσιεύω σχετικό κείμενο που αφορά στον τοπικό πόλεμο για τα νερά του, με αφορμή ένα φράγμα που προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση της Βραζιλίας:

Άδεια για την κατασκευή ενός αμφιλεγόμενου υδροηλεκτρικού φράγματος στον Αμαζόνιο παραχώρησε η κυβέρνηση της Βραζιλίας, έργο για το οποίο οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και οι ιθαγενείς ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι θα εκτοπίσει φυλές ιθαγενών και θα προκαλέσει περαιτέρω καταστροφή στη λεκάνη του Αμαζονίου.
Ο υπουργός Περιβάλλοντος της Βραζιλίας, Carlos Minc παραχώρησε στο σχέδιο για το φράγμα στο Belo Monte περιβαλλοντική άδεια την περασμένη Δευτέρα, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για τις εταιρίες που ενδιαφέρονται για την κατασκευή του τρίτου μεγαλύτερου υδροηλεκτρικού εργοστασίου του κόσμου, στον ποταμό Xingu του Αμαζονίου.
Σύμφωνα με το υπουργείο Ενέργειας της χώρας, το φράγμα, το οποίο αναμένεται να ξεκινήσει την παραγωγή το 2015, θα κοστίσει περίπου 6.8 δισεκατομμύρια λίρες και θα παράγει 11.000GW ηλεκτρισμού.
Περιβαλλοντολόγοι και ιθαγενείς αντιτίθενται έντονα στο σχέδιο για το φράγμα, το οποίο όπως παραδέχεται η κυβέρνηση θα έχει ως αποτέλεσμα 500 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης να καλυφθεί από νερό. «θέλουμε να βεβαιωθούμε ότι το Belo Monte δεν θα καταστρέψει το οικοσύστημα και την βιοποικιλότητα που φροντίζουμε εδώ και χιλιάδες χρόνια» λέει ο Megaron Tuxucumarrae, ηγέτης των ινδιάνων Kayapo. «Είμαστε αντίθετοι με τα φράγματα στον Xingu και θα πολεμήσουμε για να προστατεύσουμε τον ποταμό».
Η προτεινόμενη κατασκευή του φράγματος αυτού στην πολιτεία Para του Αμαζονίου, αποτελεί μέρος της μεγάλης κυβερνητικής επενδυτικής προσπάθειας με στόχο να βοηθήσει τη χώρα να αντεπεξέλθει στην αυξανόμενη απαίτηση για ενέργεια της γρήγορα αναπτυσσόμενης οικονομίας, αλλά και την μείωση των εκπομπών του θερμοκηπίου, αφού η υδροηλεκτρική ενέργεια δεν παράγει άμεσα διοξείδιο του άνθρακα.
Σύμφωνα με τον υπουργό Περιβάλλοντος, Carlos Minc, η ανάδοχη εταιρία θα αναγκαστεί να ξοδέψει περί τα 800 εκατ. δολάρια για να αντισταθμίσει την περιβαλλοντική ζημιά που θα επιφέρει το έργο, αλλά σημείωσε ότι «Δεν πρόκειται να λάβει χώρα κάποια περιβαλλοντική καταστροφή». Ο υπουργός αρνήθηκε ότι οι ινδιάνοι θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την πατρογονική γη τους λόγω του φράγματος. «Ούτε ένας άνθρωπος δεν θα εκτοπιστεί. Θα επηρεαστούν έμμεσα, αλλά δεν θα χρειαστεί να εγκαταλείψουν τη γη τους».
Ο επικεφαλής της περιβαλλοντικής υπηρεσίας Ibama, Roberto Messias λέει ότι περίπου 12.000 άνθρωποι θα επηρεαστούν από την κατασκευή αλλά ότι πολλοί από αυτούς ζουν σε ξύλινα παραπήγματα στις όχθες του ποταμού και ότι είναι πιθανόν να ωφεληθούν από την κατασκευή του έργου. «Σύμφωνα με τις μελέτες μας, ο πληθυσμός δεν έχει επαρκείς συνθήκες υγιεινής ή υπηρεσίες υγείας. Οι συνθήκες που περιγράφονται στην άδεια είναι σχεδιασμένες προκειμένου να δώσει ένα ανώτερο επίπεδο ζωής στον ντόπιο πληθυσμό... στο τέλος της κατασκευής.
Σχέδια για κατασκευή φράγματος στον ποταμό Xingu υπάρχουν από τη δεκαετία του 1970 αλλά ποτέ δεν υλοποιήθηκαν, εν μέρει λόγω των σφοδρών αντιδράσεων που προκαλούσαν σε περιβαλλοντικές ομάδες και ακτιβιστές.
Πηγή: Guardian

Η Ημέρα Νερού

Το καλό που έχουν οι λεγόμενες μέρες... εορτασμού κάποιου θέματος ή προβλήματος είναι ότι θυμόμαστε το θέμα ή το πρόβλημα και αναγκάζονται όλοι οι υπεύθυνοι και τα ΜΜΕ να αναφερθούν σε αυτό, σε παγκόσμιο επίπεδο. Το κακό είναι ότι μετά το πέρασμα αυτής της μέρας όλοι το ξεχνούμε(εκτός από αυτούς που το αντιμετωπίζουν άμεσα βέβαια), γιατί θα πρέπει να ασχοληθούμε με την επόμενη γιορτινή μέρα και το θέμα της. Αυτό οδηγεί τους περισσότερους να έχουν ένα αίσθημα ότι έκαναν το καθήκον τους προς το παρόν και ότι η λύση θα έλθει στο μέλλον. Εξάλλου υπάρχουν κάποιες μειοψηφίες και οργανώσεις που ασχολούνται καθημερινά με τα αντίστοιχα αυτά ζητήματα και οι υπόλοιποι μπορούν να είναι ήσυχοι λες και τα παγκόσμια αυτά προβλήματα δεν εξαρτώνται από τη καθημερινή τους στάση.
Η Ημέρα Νερού εορτάζεται λοιπόν παγκοσμίως σήμερα 22α Μαρτίου. Οι διεθνείς οργανισμοί με την ευκαιρία της ημέρας μας δίνουν συγκλονιστικά στοιχεία αναφορικά με την έλλειψη ή τη μόλυνσή του σε πολλές χώρες του πλανήτη. Η UNICEF π.χ. τονίζει ότι καθημερινά πεθαίνουν 6.000 παιδιά από έλλειψη νερού, ότι κάθε 15 δευτερόλεπτα ένα παιδί στις αναπτυσσόμενες χώρες χάνει τη ζωή του. Από όλους τους φυσικούς πόρους στη γη, υπάρχει ένας χωρίς τον οποίο η ζωή είναι αδιανόητη: το νερό.
Για αυτόν τον πόρο, πολλοί έχουν διατυπώσει την άποψη, ότι θα έχουμε μελλοντικούς πολέμους, όχι μόνο μεταξύ κρατών αλλά και περιοχών απορροής μεταξύ τους.
Μια κατάσταση από την οποία δεν απέχουμε και τόσο πολύ και στη χώρα μας και κυρίως στη Θεσσαλία όπου υπάρχει ένα τεράστιο υδατικό πρόβλημα που γίνεται οξύτερο χρόνο με το χρόνο. Έχουμε αναφερθεί ξανά στο πρόβλημα. Οι προεκτάσεις του όχι μόνο καταστρέφουν το περιβάλλον αλλά και τη ζωή των ανθρώπων και το αγροτικό εισόδημα. Με επίκεντρο τα έργα εκτροπής του Αχελώου, εδώ και 3 δεκαετίες έχουμε μια αντιπαράθεση τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο.
Οι κύριοι υδατικοί πόροι της Θεσσαλίας είναι ο ποταμός Πηνειός (ένας από τους πιο σημαντικούς ελληνικούς ποταμούς), οι υπόγειοι υδροφορείς της δυτικής και της ανατολικής Θεσσαλίας και τα νερά της τεχνητής λίμνης Πλαστήρα( της οποίας όμως η λεκάνη απορροής προέρχεται από το υδατικό σύστημα του Αχελώου). Η κύρια υδρολογική λεκάνη είναι του ποταμού Πηνειού, ενώ υπάρχει ακόμη η λεκάνη της Κάρλας και κάποια μικρότερα ρέματα. Τα αποθέματα αυτά νερού θα ήταν αρκετά, αν τις προηγούμενες δεκαετίες γινόταν η διαχείρισή τους με λογικό τρόπο.
Η αλλαγή των μεθόδων άρδευσης, η εξοικονόμηση νερού στη διαχείριση της ζήτησης, η αναδιάρθρωση των καλλιεργειών είναι μέρος μιας ουσιαστικής και ολοκληρωμένης λύσης του υδατικού προβλήματος της Θεσσαλίας. Υπάρχει πληθώρα εκθέσεων και πορισμάτων πάνω στο ζήτημα, που όμως ανακυκλώνουν δεδομένα προηγούμενων δεκαετιών, τα οποία δεν ισχύου πια σήμερα. Έχει γίνει όμως πρόσφατα και μια καινούργια έρευνα από ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Θεσσαλίας(υπό το καθηγητή Μυλόπουλο)της οποίας τα ευρήματα δεν γίνονται αποδεκτά από τις τοπικές αρχές, κύρια της Λάρισας, οι οποίες με κάθε τρόπο θέλουν την εκτροπή του Αχελώου, επιλέγοντας πολεμικές τακτικές.

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

Η Αφρική θέλει να επαναπατριστούν οι Αϊτινοί στην ήπειρο από όπου κατάγονται.

Μετά το καταστροφικό σεισμό του Ιανουαρίου, πολλές χώρες της δυτικής Αφρικής κατά τη πρόσφατη σύνοδο της Αφρικανικής Ένωσης, δήλωσαν ότι είναι έτοιμες να δεχθούν, αν το θελήσουν και αυτοί βέβαια, τους απόγονους των τότε δυτικοαφρικανών σκλάβων. Γιατί η Αϊτή ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος το 1804, μετά από εξέγερσή τους.
«Αυτοί οι άνθρωποι έχουν το ίδιο δικαίωμα στη αφρικανική γη, όπως εμείς», δήλωσε ο πρόεδρος της Σενεγάλης.
Η φτωχή Αφρική ξέρει από καταστροφές και πόνο και δεν διστάζει να βοηθήσει τα πληγέντα παιδιά της.
Η πλούσια Ευρώπη δεν κάνει το ίδιο με τη πληγείσα από τη κρίση Ελλάδα. Αλλά εδώ δεν έχουμε καταστραφεί. Μπορεί σε λίγο καιρό πολλοί να μείνουν άνεργοι στις πόλεις και να μη μπορούν να επιβιώσουν πια εκεί. Όμως υπάρχουν δυνατότητες στην επαρχία και στα χωριά από τα οποία κατάγονται οι περισσότεροι αυτοί εσωτερικοί μετανάστες μας.
Μπορούν λοιπόν να αποφασίσουν να παρατήσουν τη μιζέρια της ανεργίας και της ελαστικής εργασίας κυρίως στην Αθήνα, και να εγκατασταθούν πάλι στα χωριά στα οποία θα ξαναδώσουν ζωή.

Επιστολή γραμμένη το έτος 2070

Κάποιοι τη θεωρούν υπερβολική. Δεν ζουν όμως στο 2070 για να ξέρουν...

Είμαστε στο έτος 2070. Είμαι 50 χρονών μα φαίνομαι 85. Έχω πολλά προβλήματα γιατί πίνω πολύ λίγο νερό. Νομίζω πως δε μου μένει πια πολύς καιρός. Σήμερα, είμαι ένας από τους πιο ηλικιωμένους στην κοινωνία που ζω.
Θυμάμαι όταν ήμουν 5 χρονών, υπήρχαν πολλά δέντρα στα πάρκα, τα σπίτια είχαν ωραίους κήπους και μπορούσα να είμαι κάτω από το ντουζ περίπου μια ώρα. Τώρα χρησιμοποιούμε πετσέτες με ορυκτέλαιο για να πλυθούμε.
• Πριν, όλες οι γυναίκες επιδείκνυαν τα όμορφα μαλλιά τους. Τώρα, πρέπει να ξυρίζουμε το κεφάλι για να το διατηρούμε καθαρό χωρίς να χρησιμοποιούμε νερό.
• Πριν, ο πατέρας μου έπλενε το αυτοκίνητο με το λάστιχο του ποτίσματος. Σήμερα, απαγορεύεται αυστηρά από το νόμο τέτοια χρήση.
• Θυμάμαι πως υπήρχαν πολλές διαφημίσεις που έλεγαν ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΝΕΡΟ, αλλά κανείς δεν έδινε προσοχή. Οι άνθρωποι πίστευαν πως το νερό είναι ανεξάντλητο.
Σήμερα, όλα τα ποτάμια, τα φράγματα, οι λίμνες και οι υδροφόροι ορίζοντες είναι ανεπανόρθωτα μολυσμένα ή αποξηραμένα. Το τοπίο τριγύρω δεν είναι πια παρά μια απέραντη έρημος. Οι γαστρεντερικές λοιμώξεις, οι δερματοπάθειες και οι κακώσεις του ουροποιητικού είναι οι κυριότερες αιτίες θανάτου.
Η βιομηχανία έχει παραλύσει και το ποσοστό ανεργίας είναι δραματικά υψηλό. Τα εργοστάσια αφαλάτωσης θαλασσινού νερού είναι ο κύριος τομέας απασχόλησης.
Δίνουν στους εργαζόμενους πόσιμο νερό αντί για μισθό. Οι επιθέσεις για ένα μπιτόνι νερό είναι συνεχείς μέσα στους έρημους δρόμους.
Η διατροφή είναι 80% συνθετική.
• Πριν, συνιστούσαν να πίνουμε 8 ποτήρια νερό την ημέρα. Σήμερα, δεν μπορώ να πιω παρά μισό ποτήρι.
• Επειδή δεν μπορούμε να πλύνουμε τα ρούχα μας, τα πετάμε, κάτι που αυξάνει τον όγκο των σκουπιδιών.
• Ξαναγυρίσαμε στη χρησιμοποίηση των βόθρων όπως τον προηγούμενο αιώνα, επειδή οι υπόνομοι δε δουλεύουν πια εξαιτίας της έλλειψης νερού.
Οι άνθρωποι είναι αντιμέτωποι με το φόβο: τα σώματά τους είναι ασθενικά, ζαρωμένα από την αφυδάτωση, πληγιασμένα εξαιτίας της υπεριώδους ακτινοβολίας που δε φιλτράρεται πλέον από την ατμόσφαιρα εξαιτίας της τρύπας του όζοντος.
Εξαιτίας της ξηροδερμίας, μια νέα γυναίκα 20 χρονών φαίνεται 40. Οι επιστήμονες κάνουν έρευνες, αλλά δεν υπάρχει καμιά λύση ορατή. Δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε νερό...
Το οξυγόνο επίσης έχει μειωθεί εξαιτίας της έλλειψης δέντρων, κάτι το οποίο μειώνει το νοητικό επίπεδο των νέων γενεών.
Η μορφολογία των σπερματοζωαρίων ενός μεγάλου αριθμού ατόμων έχει αλλάξει, κάτι το οποίο επιφέρει πολλές γεννήσεις παιδιών θυμάτων της ανεπάρκειας, των μεταλλάξεων και των δυσμορφιών.
Η κυβέρνηση μάς υποχρεώνει να πληρώνουμε για τον αέρα που αναπνέουμε, 137 m3 το άτομο την ημέρα. Αυτοί που δεν μπορούν να πληρώσουν διώχνονται από τις "ζώνες αερισμού", που είναι εξοπλισμένες με γιγάντιους μηχανικούς πνεύμονες που δουλεύουν με ηλιακή ενέργεια.
• Ο αέρας δεν είναι πολύ καλής ποιότητας, αλλά τουλάχιστον μπορούμε να αναπνέουμε.
• Ο μέσος όρος ζωής είναι τα 35 χρόνια.
• Μερικές χώρες πέτυχαν να διαφυλάξουν νησίδες βλάστησης με καθαρό τρεχούμενο νερό. Αυτές οι ζώνες επιβλέπονται πολύ στενά από τον στρατό.
• Το νερό έγινε ένα είδος σπάνιο, ένας θησαυρός ανεκτίμητος, πολύ περισσότερο από τον χρυσό ή τα διαμάντια. Εδώ όμως, δεν υπάρχουν πια δέντρα γιατί δε βρέχει σχεδόν ποτέ. Και όταν αρχίζει να βρέχει, δεν πέφτει παρά όξινη βροχή.
• Δεν υπάρχουν πλέον εποχές εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών (φαινόμενο του θερμοκηπίου) από τις δραστηριότητες του ανθρώπου του 20ου αιώνα που μόλυναν το περιβάλλον.
Και όμως είχαμε προβλέψει ότι έπρεπε να φροντίσουμε το περιβάλλον μας, αλλά κανείς δεν έκανε τίποτα.
Όταν η κόρη μου με ρωτάει να της αφηγηθώ πώς ήταν όταν εγώ ήμουν νέος, της διηγούμαι πώς τα δάση ήταν όμορφα.
Της μιλάω για τη βροχή, τα λουλούδια, την ευχαρίστηση του να κολυμπάς και να ψαρεύεις στα ποτάμια και τις λίμνες και του να πίνεις όσο νερό θέλεις! Και για την καλή υγεία των ανθρώπων...
Με ρωτάει:
- Μπαμπά! Γιατί δεν υπάρχει πια νερό;
Έχω λοιπόν ένα κόμπο στο λαιμό...
Δεν μπορώ να σταματήσω να με θεωρώ ένοχο, γιατί ανήκω στη γενεά που ολοκλήρωσε την καταστροφή του περιβάλλοντος, μη παίρνοντας στα σοβαρά τις αμέτρητες προειδοποιήσεις.
Ανήκω στην τελευταία γενεά που θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων, αλλά αποφάσισε διαφορετικά.
Σήμερα τα παιδιά μας το πληρώνουν ακριβά...
Ειλικρινά, πιστεύω πως η ζωή πάνω σ' αυτή τη γη δε θα είναι δυνατή από δω και πέρα γιατί η καταστροφή του περιβάλλοντος έφτασε σ' ένα σημείο όπου δεν έχει επιστροφή.
Πώς θα ήθελα να γυρίσω πίσω και με κάποιο τρόπο να έκανα να καταλάβει ολόκληρη η ανθρωπότητα... Στη στιγμή εκείνη που μπορούμε ακόμα να κάνουμε κάτι για να σώσουμε τον πλανήτη μας!
-----
Γνωρίστε αυτό το γράμμα σε όσους μπορείτε! Δε θα είναι παρά το ελάχιστο για το ξύπνημα της παγκόσμιας συνείδησης και της ανάγκης για τη σωτηρία του νερού.
Αυτό εδώ δεν είναι παιχνίδι, είναι ήδη η δική μας πραγματικότητα. Κάντε το για τα παιδιά σας. Και εάν δεν έχετε ακόμα, ίσως μια μέρα να έχετε.
Μην τους αφήσουμε μια κόλαση για κληρονομιά... Ας τους αφήσουμε τη ζωή!
Αναδημοσίευση: www.iqsolarpower.com

Το γράμμα αυτό έχει κυκλοφορήσει και στο διαδίκτυο εδώ και καιρό με τη μορφή pps.

Κίνδυνος για πρόκληση ναυτικής τραγωδίας με οικολογική καταστροφή στο Αιγάιο

Από το tvxsteam

Ελληνικά και κυρίως ξένα πετρελαιοφόρα έως και 150.000 τόνων αλωνίζουν στο Αιγαίο. Ταυτόχρονα, φορτηγά πλοία μεταφέρουν χημικά και τοξικά απόβλητα ή άλλα επικίνδυνα φορτία. Αυτό σημαίνει πως το ρίσκο για ένα σοβαρό θαλάσσιο ατύχημα ή και εκτεταμένη ρύπανση είναι πραγματικό, όχι θεωρητικό. Απέναντι σε αυτήν την ανεξέλεγκτη ναυσιπλοΐα, τα μέτρα για ορθολογική διαχείρισή της πρέπει να παρθούν άμεσα...».

Του Πέτρου Στεφανή για την εφημερίδα Τα Νέα

Χτυπούν καμπανάκι για το μποτιλιάρισμα στις ελληνικές θάλασσες: το Αιγαίο- λένε- είναι η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση. Ερευνητές, μέλη του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» (http://www. archipelago.gr), βάλθηκαν να καταδείξουν ότι οι κυριότεροι ελληνικοί υδάτινοι δίαυλοι είναι ήδη υπερφορτωμένοι, πως ο κίνδυνος πρόκλησης μιας ναυτικής τραγωδίας με το επιπλέον κόστος μιας πιθανής οικολογικής καταστροφής είναι υπαρκτός. Για να τεκμηριώσουν τους ισχυρισμούς τους, παρατηρούν εδώ κι έναν χρόνο, ειδικά το τελευταίο πεντάμηνο σε καθημερινή, εικοσιτετράωρη βάση, με επιστημονική μέθοδο ένα προς ένα τα πλοία που διασχίζουν τα ελληνικά και τα διεθνή νερά. Στο «μικροσκόπιό» τους έχουν βάλει κυρίως τα τρίαπιο σημαντικάθαλάσσια περάσματα, αυτά μεταξύ Εύβοιας - Άνδρου, Μυκόνου- Ικαρίας και Ικαρίας- Σάμου.
«Προσπαθούμε να αναδείξουμε το μέγεθος του κυκλοφοριακού- περιβαλλοντικού προβλήματος στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή. Θέλουμε να πείσουμε τους αρμόδιους με αξιόπιστη μελέτη ότι το Αιγαίο είναι σε κάθε γωνιά του επιβαρημένο από πλοία όλων των τύπων, πως οι πληθυσμοί του απειλούνται πλέον σοβαρά, γι΄ αυτό και πρέπει, έστω τώρα, να προστατευθούν. Προς την κατεύθυνση αυτή αρχίσαμε να αποτυπώνουμε λεπτομερώς μέσω του ειδικού αυτόματου συστήματος καταγραφής Μariweb την πραγματική ημερήσια κίνηση των πλοίων, ανά τύπο, σημαία, φορτίο, μέγεθος και προορισμό τους...», λέει στα «ΝΕΑ» διευθυντής του «Αρχιπελάγους» κ. Θοδωρής Τσιμπίδης.
«Πάνω- κάτω ξέραμε τι συνέβαινε, είχαμε στήσει και παρατηρητήρια σε συγκεκριμένα νησιά. Τώρα, ωστόσο, διαπιστώνουμε με τον πλέον αδιάψευστο τρόπο ότι όποιες και να είναι οι καιρικές συνθήκες, ακόμα και με εννέα μποφόρ (!), τα περισσότερα εμπορικά πλοία- το 90% από τα οποία είναι ξένα- συνεχίζουν κανονικά το ταξίδι τους. Τότε όμως ανεβαίνουν κατακόρυφα και οι πιθανότητες για ένα δυσάρεστο συμβάν, γεγονός που οι πλοιοκτήτες και οι ναυλωτές επιμένουν να αψηφούν...», υποστηρίζει.
Στα θαλάσσια περάσματα
Ενδεικτικά το δίμηνο από τα μέσα Νοεμβρίου 2009 έως τα μέσα Ιανουαρίου 2010, μόνο στα περάσματα Εύβοιας- Άνδρου και Μυκόνου- Ικαρίας καταμετρήθηκαν συνολικά 1.648 εμπορικά πλοία, εκ των οποίων τα 243 (14,7%) μετέφεραν επικίνδυνο φορτίο. «Αξίζει να σημειωθεί ότι περισσότερα από τα μισά εμπορικά που διαπλέουν τις ελληνικές θάλασσες φέρουν τις λεγόμενες “σημαίες ευκαιρίας”, είναι δηλαδή νηολογημένα σε χώρες όπως ο Παναμάς και η Λιβερία. Αυτό έχει και τη σημασία του, καθώς τα κράτη αυτά συνήθως δεν προτίθενται να αποζημιώσουν ή δεν έχουν και το κατάλληλο νομικό πλαίσιο ώστε να οδηγήσουν σε δίκη τους υπευθύνους ύστερα από ένα ατύχημα ή ρύπανση στην ανοιχτή θάλασσα...» εξηγεί ο κ. Τσιμπίδης

Κόκκινος συναγερμός για τα ζώα και τη βιοποικιλότητα της Ελλάδας

Μεγάλο ποσοστό των σπονδυλόζωων της Ελλάδας και περισσότερα από τα μισά ασπόνδυλα είδη, για τα οποία υπάρχουν επαρκή επιστημονικά δεδομένα, βρίσκονται υπό απειλή. Συνολικά στα πρόθυρα αφανισμού βρίσκονται 648 είδη πανίδας από τα 1.013.
Αυτό προκύπτει από το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας, όπως επικαιροποιήθηκε από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Ερπετολογική Εταιρεία, Ινστιτούτο Σπηλαιολογικών Ερευνών Ελλάδας και WWF Ελλάς.
"Ο Κόκκινος Κατάλογος της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) αποτελεί μια δυναμική βάση δεδομένων που περιλαμβάνει τα είδη που διατρέχουν το μεγαλύτερο κίνδυνο εξαφάνισης στο φυσικό τους περιβάλλον. Υπό αυτό το πρίσμα το «Κοκκινο Βιβλίο» μπορεί να γίνει ένας σωτήριος οδηγός από τη στιγμή που αποτελεί μία πλούσια πηγή δεδομένων απαραίτητη για τον σχεδιασμό μίας σοβαρής πολιτικής για την προστασία της βιοποικιλότητας."
Τα κύρια αίτια που απειλούν τα «ελληνικά» ζώα είναι η καταστροφή των βιοτόπων τους, η λαθροθηρία, τα δηλητηριασμένα δολώματα, οι καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων χρόνων (σε Πελοπόννησο, Πάρνηθα, Ρόδο κ..α.), αλλά και μεγάλα τεχνικά έργα (π.χ. νέοι μεγάλοι οδικοί άξονες), παράγοντες, που έχουν μεταβάλλει σημαντικά τις συνθήκες εξάπλωσης των χερσαίων και θαλάσσιων οργανισμών.
Αν όμως αυτές είναι οι αιτίες για τη μελλοντική εξαφάνιση των ειδών, τότε για να αποφύγουμε αυτό, ο καλύτερος και λιγότερο δαπανηρός τρόπος είναι να επιστρέψουμε, και στη χώρα μας, στην άγρια φύση ότι της ανήκει. Έχει εκτιμηθεί οτι σε παγκόσμια κλίμακα, αν επιστρέφαμε το 15% των εδαφών στην άγρια φύση, τότε όχι μόνο δεν θα ήταν η βιοποικιλότητα σε κίνδυνο, αλλά ούτε ταυτόχρονα θα είχαμε το μέγα πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής. Για να γίνει όμως αυτό κατωρθωτό θα έπρεπε να "αποαναπτυχθούμε", κυρίως στον αναπτυγμένο κόσμο και εδώ.

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Τα Ελληνικά δάση και η Κλιματική Αλλαγή


Τα δάση στην Ελλάδα χαρακτηρίζονται από την κυριαρχία των θάμνων ( πουρνάρι, κουμαριά,σχίνο, φυλλίκι, αγριόκεδρα). Τα δενδρώδη όμως(Δρυς, είδη Πεύκης, Ελάτη, Οξυά,Πλάτανος, Καστανιά) είναι πολύ σημαντικά, γιατί καλύπτουν σημαντικές εκτάσεις στα βουνά, προστατεύοντας ιδίως τα επικλινή μας εδάφη δίνοντας ταυτόχρονα πολύτιμα προϊόντα και αξία στο τοπίο.
Η κατανομή τωνδασικών εκτάσεων: αείφυλα 48,5%, ελάτη 8,3%, χαλέπιος και τραχεία πεύκη 8,7%, μαύρη πεύκη 4,3%, υπόλοιπα είδη πεύκης 0,4%, οξυά 5,2%, καστανιά 0,5%, πλάτανος 1,3%, δρυς 22,6% ( στοιχεία από τη παρουσίαση "Τα Ελληνικά δάση και η Κλιματική Αλλαγή" της Φιλοδασικής Ένωσης και της Ευωνύμου Οικολογικής Βιβλιοθήκης-18.03.2010).
Η βλάστηση είναι καταρχήν αυτή που ρυθμίζει το ισοζύγιο ατμόσφαιρας βιόσφαιρας.
Ο άνθρακας αποσπάται από την ατμόσφαιρα μέσω της φωτοσύνθεσης στα φύλλα (μετατροπή του ατμοσφαιρικού CO2 σε υδατάνθρακες-μεγαλύτερη ποσότητα από τα νεαρά φυτά).
Από το συνολικό ποσό του οργανικού άνθρακα που παράγεται από τη φωτοσύνθεση το μισό περίπου καταναλώνεται από τα φυτά κατά την αυτοτροφική αναπνοή (έχουμε επιστροφή του άνθρακα στην ατμόσφαιρα με τη μορφή CO2 ).
Από το υπόλοιπο του C που παραμένει και αποθηκεύεται στη φυτική μάζα:
Ένα μέρος καταναλώνεται από ζώα-άνθρωπο (ετερότροφη αναπνοή-επιστροφή μέρους στην ατμόσφαιρα).
Άλλο μέρος επιστρέφει στην ατμόσφαιρα μέσω αποψίλωσης- καύσης-πυρκαγιών.
Άλλο μέρος μετά τη γήρανση καταλήγει στο έδαφος, που είναι η δεξαμενή «συντριμμιών».
Μέρος «συντριμμιών»+υπόλοιπης νεκρής βιομάζας αποσυντίθεται από τους μικροοργανισμούς του εδάφους(CO2 -αερόβια, μεθάνιο-αναερόβια, άρα επιστροφή).
Ένα άλλο μέρος όμως μετατρέπεται στον εδαφολογικό άνθρακα, που αποσυντίθεται πολύ πιο αργά. Ο εδαφολογικός άνθρακας μαζί με το κάρβουνο των πυρκαγιών αποτελούν τη δεξαμενή του αδρανή άνθρακα.
Στο έδαφος αποθηκεύεται πολύ μεγαλύτερο ποσό από ότι στη βιομάζα.
Στη χώρα μας οι διάφορι δασικοί τύποι βλάστησης έχουν αποθηκεύσει περίπου σε εκατομμύρια τόνους άνθρακα:
αείφυλλα 9, δρυς 33, οξυά 14,5 ελάτη 18,5 χαλέπιος και τραχεία πεύκη 12, μαύρη πεύκη 5,5 δασική πεύκη 1, υπόλοιπα είδη πεύκης 1, πλάτανος 2,5 και καστανιά 1.
Συγκρίνοντας βλέπουμε πόσο πολύτιμα από άποψη κλιματικής αλλαγής είναι τα δάση δρυός, ελάτης, οξιάς.
Τα δρυοδάση παρουσιάζουν μεγάλη τιμή λόγω υψηλού συντελεστή BCEF (Biomass Conversion and Expansion Factors κατά IPCC 2006) όπως και τα αείφυλλα που έχουν μεγάλο συντελεστή και πολύ μεγαλύτερη τιμή σε σχέση με με τη βιομάζα τους.
Τη μεγαλύτερη δυνατότητα συγκράτησης-απορρόφηση του CO2 έχει η ερυθρελάτη που όμως καταλαμβάνει μια πολύ μικρή έκταση των δασών μας (27.540 στρ.).Μετά ακολουθεί η λευκόδερμη πεύκη, επίσης με μικρή έκταση (0,1 % των δασών) καιστη συνέχεια η οξιά, η δασική πεύκη, και η ελάτη.
Η αποψίλωση και οι πυρκαγιές συμμετέχουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου κατά 18% σε παγκόσμιο επίπεδο(στοιχεία του 2000, εντωμεταξύ έχουν αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό οι πυρκαγιές, ιδίως στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη και στη χώρα μας). Αν σταματούσαν θα είχαμε μεγάλη βελτίωση σε σχέση με τις κλιματικές αλλαγές, το ίδιο και η αλλαγή χρήσης γης(οικοπεδοποίηση).
Χρειάζεται λοιπόν ανάπτυξη άγριας βλάστησης: επιστροφή εκτάσεων στην άγρια φύση- αποκατάσταση των ερημοποιημένων εκτάσεων μέσω αναβλάστησης (π.χ. φυσική σπορά σβώλων)- σωστή διαχείριση των δασών (οι τοπικές κοινωνίες με προγράμματα διαχείρισης-ανανέωσης- επέκτασης τοπικών δασών δημιουργούν τοπικό εισόδημα και μειώνουν τις πυρκαγιές)
Ένα άλλο στοιχείο: τον μεγαλύτερο συντελεστή απορρόφησης διοξειδίου σε σχέση με όλα τα είδη βλάστησης, ακόμα και με το τροπικό δάσος(παράγει 906 g/m2.έτος),
έχουν τα έλη( 1350 g/m2.έτος).
Να αποκαταστήσουμε σαν τοπικές κοινωνίες ξανά τις ελώδεις εκτάσεις- μπορούν να απορροφήσουν κάθε χρόνο υπερδιπλάσια ποσότητα CO2 από ότι τα δάση στα μεσαία πλάτη, πολύ περισσότερο και από τα τροπικά(Για τη περιοχή της Θεσσαλίας θα έπρεπε να αποκαταστήσουμε την Κάρλα μαζί με τα γύρω έλη της και όχι μόνο τον ταμιευτήρα).

8,7 τόνοι CO2 για κάθε Ελληνα


ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΟΟΣΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ 2000-2009

Με 8,7 τόνους ανά κεφαλή για το πιο σημαντικό από τα αέρια του θερμοκηπίου, ξεπερνάμε χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, όπως η Πορτογαλία (5,2 τόνοι), η Γαλλία (6 τόνοι) και η Ιταλία (7,4 τόνοι). Η ίδια κατάταξη καταγράφεται από τη σύγκριση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα σε σχέση με το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ).
Είναι το αποτέλεσμα των περιορισμένων προσπαθειών για το περιβάλλον, όπως σημειώνεται στην ίδια έκθεση, αφού η Ελλάδα διαθέτει για περιβαλλοντικές δράσεις λιγότερο από το 1% του ΑΕΠ. Την περίοδο 2000-06 περίπου το 10% των κοινοτικών επιδοτήσεων είχαν διατεθεί σε αυτό τον τομέα, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων σε περιβαλλοντικές υποδομές, διαχείρισης υδάτων και αποβλήτων.


Το δικό μου σχόλιο:
Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ αφορούν στη δεκαετία 2000-2009 κατά Μ.Ο. Η οργάνωση WWF εκτιμά ότι για το 2005 π.χ. οι συνολικές εκπομπές της χώρας ανήλθαν στους 139.000.000 τόνους
Το 2005 λοιπόν κάθε Έλληνας εξέπεμπε κατά μέσο όρο περίπου 12,5 τόνους το χρόνο διότι 139.000.000 t:~11.000.000κάτοικοι= 12,6). Η Φιλοδασική Ένωση Αθηνών εκτιμά οτι το 2007 οι εκπομπές ήταν γύρω στους 115.000.000 τόνους, δηλαδή κάθε Έλληνας έκπεμψε το 2007 περίπου 10,2 τόνους. Σε κάθε περίπτωση έχουμε φθάσει τον μέσο Γερμανό στις εκπομπές(10 τόνοι). Να λοιπόν και κάτι στο οποίο συναγωνιζόμαστε επάξια τους Γερμανούς!!! Δεν πρέπει να παραπονιόμαστε(!)

Μολυσμένα ποτάμια και υπόγεια ύδατα σε ολόκληρη την Ελλάδα


Από το tvxsteam:

Σοβαρή απειλή για τέσσερα ποτάμια, μία λίμνη και οκτώ παράκτιες περιοχές αποτελεί πλέον η ανεξέλεγκτη ρύπανση, ενώ τα 110 από τα συνολικά 236 κύρια συστήματα υπόγειων υδάτων της χώρας πάσχουν τόσο σε ποιότητα όσο και σε επάρκεια ποσότητας.
Ο Κηφισός, ο Ασωπός, ο Καλαμάς και ο Πηνειός ποταμός, η λίμνη Κορώνεια και οκτώ παράκτιες περιοχές (Κόλπος της Ελευσίνας, Θερμαϊκός, Παγασητικός, Αμβρακικός, Αργολικός, Πάτρα, Ηράκλειο και λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου) καταστρέφονται από την περιβαλλοντική μόλυνση. Από τα δε 236 κύρια συστήματα υπόγειων υδάτων της Ελλάδας, οι 110 υδροφόροι ορίζοντες δεν θα καταφέρουν να εξασφαλίσουν καλή ποιότητα υδάτων ούτε και επαρκή ποσότητα νερού ως το 2015.
Η χειρότερη μόλυνση στα ύδατα εντοπίζεται στη Βόρεια Ελλάδα αλλά δεν είναι πολύ καλύτερη η κατάσταση στην υπόλοιπη χώρα, με ανεπεξέργαστα λύματα ελλείψει μονάδων επεξεργασίας καταλήγουν σε υδάτινους αποδέκτες.
Σύμφωνα με την έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για τις περιβαλλοντικές επιδόσεις της Ελλάδας, η οποία παρουσιάστηκε χθες από τον γενικό γραμματέα του ΟΟΣΑ, Angel Gurria, και την υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Τίνα Μπιρμπίλη, στους οικισμούς μεταξύ 2.000 και 15.000 κατοίκων μόλις το 28% των μονάδων επεξεργασίας αστικών λυμάτων έχει υλοποιηθεί και ως αποτέλεσμα συχνά να καταλήγουν λύματα σε παρακείμενα ρέματα, ποτάμια, ακτές.
Σε αρκετές περιπτώσεις οι διάφορες πηγές πόσιμου νερού έχουν εκτεθεί σε κίνδυνο για ποικίλους λόγους - υψηλή συγκέντρωση νιτρικών εξαιτίας της κατάχρησης αζωτούχων λιπασμάτων, ρύπανση από βιομηχανικές δραστηριότητες, αστικά λύματα κτλ. Με βάση τα διαθέσιμα ποιοτικά χαρακτηριστικά της Κεντρικής Υπηρεσίας Υδάτων, τα νερά των ποταμών και των λιμνών πληρούν τις προϋποθέσεις για παραγωγή πόσιμου νερού έπειτα από κατάλληλη επεξεργασία. Εξαίρεση αποτελούν οι λίμνες Λαγκαδά, Βιστωνίδα, Χειμαδίτιδα, το ρέμα Σουλού και οι ποταμοί Ασωπός, Πηνειός Ηλείας, Λουδίας και τμήμα του ποταμού Αλφειού. Προβληματική, αν και όχι ακατάλληλη, είναι η ποιότητα των νερών των ποταμών Πηνειού (Θεσσαλίας), Αξιού, Τιταρήσιου (παραπόταμος Πηνειού), Κόσυνθου (Νομός Ξάνθης), Εβρου και Νέστου.
Μεγάλα προβλήματα προκαλούν και από οι υπεραντλήσεις υδάτων για άρδευση, αφού παρατηρείται μεγάλη μείωση της στάθμης των νερών, με διείσδυση θαλάσσιου ύδατος σε ορισμένους παράκτιους υδροφόρους ορίζοντες.
Στους κόλπους κοντά σε πυκνοκατοικημένα κέντρα παρατηρούνται φαινόμενα ευτροφισμού και σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχουν «νεκρές ζώνες» υδρόβιας ζωής. Τα σοβαρότερα προβλήματα εστιάζονται σε Ελευσίνα, Θερμαϊκό, Παγασητικό, Αμβρακικό και Αργολικό Κόλπο, σε Πάτρα, Ηράκλειο και στη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου. Ρύπανση εντοπίζεται και στα ανοιχτά του Αιγαίου Πελάγους όπου συχνά καταλήγουν ακάθαρτα ύδατα από τα αμπάρια των πλοίων, λύματα, πετρέλαιο κτλ.

Χωματερή... "Ο Πηνειός"
Νέα εκτεταμένη ρύπανση στον Πηνειό, στο ύψος του οικισμού της Αμυγδαλέας, εντόπισε κλιμάκιο υπαλλήλων της διεύθυνσης Περιβάλλοντος της νομαρχίας Λάρισας. Σύμφωνα με ανακοίνωση της Νομαρχίας, στις όχθες του ποταμού σε μια ακτίνα περίπου 300 μέτρων, εντοπίστηκαν μπάζα, παλιά έπιπλα, ακόμη και πλάκες αμιάντου ενώ τα φρέσκα ίχνη από ρόδες φορτηγού οδηγούν στο συμπέρασμα ότι έγινε και απευθείας ρίψη μέσα στο ποτάμι.
Η εκτεταμένη αυτή εστία ρύπανσης εντοπίστηκε δυτικά του οικισμού της Αμυγδαλέας, στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, ενώ σε παρακείμενο παλιό λατομείο, διαπιστώθηκε επίσης εκτεταμένη ρίψη μπάζων. Κατόπιν αυτού, η νομαρχία κίνησε την σχετική διαδικασία και απέστειλε έγγραφο προς το δήμο Κοιλάδας με το οποίο του ζητά την αποκατάσταση του χώρου μέσα σε διάστημα 15 ημερών.
Παράλληλα, τη γέφυρα Καραβόπορο και την Πηνειάδα επισκέφτηκε χθες η Υποεπιτροπή Υδατικών Πόρων της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής, προκειμένου να διαπιστωθεί από κοντά το μέγεθος της περιβαλλοντικής ρύπανσης του Πηνειού ποταμού. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε σύσκεψη όπου, εκτός από το πρόβλημα της ρύπανσης του Πηνειού συζητήθηκαν και τα λοιπά περιβαλλοντικά προβλήματα της περιφέρειας Θεσσαλίας.
Ο αρμόδιος αντινομάρχης κ. Κοτρώνης, ο οποίος επίσης βρέθηκε χθες στη γέφυρα Καραβόπορου, μεταξύ άλλων υπογράμμισε τα εξής: «Όπως θυμάστε εμείς ως Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση πριν ένα μήνα περίπου αναδείξαμε το θέμα της μόλυνσης του Πηνειού ποταμού από την ανεξέλεγκτη εναπόθεση σκουπιδιών από ιδιώτες την στιγμή μάλιστα που η χωματερή έχει καταργηθεί και λειτουργεί ο ΧΥΤΑ. Στα πλαίσια αυτής της λειτουργίας είχαμε σήμερα την επίσκεψη κλιμακίου του τομέα Περιβάλλοντος στα Τρίκαλα με επικεφαλής τον Βουλευτή Μαγνησίας τον κ. Καρτάλη οι οποίοι έκαναν και οι ίδιοι μια επιτόπου αυτοψία για να διαπιστώσουν και αυτοί το πρόβλημα της ρύπανσης του Πηνειού ποταμού. Όμως είναι ενα μεγάλο θέμα. Βεβαίως η ρύπανση του Πηνειού δεν γίνεται μόνο από την πλευρά του Καραβόπορου υπάρχει ρύπανση και από την λεκάνη απορροής του ποταμού είτε από φυτοφάρμακα από μικρές μονάδες οι οποίες δεν διαθέτουν βιολογικό καθαρισμό αλλά και από κάθε είδους απόβλητα που ως εύκολη λύση πέφτουν στον Πηνειό. Συνεπώς αυτό είναι ένα ζήτημα που οργανωμένα και συντονισμένα η Πολιτεία πρέπει να το αντιμετωπίσει και βεβαίως εμείς ως Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση θα περιμένουμε τις αποφάσεις της».
22.900 φορές πάνω από το όριο η αμμωνία στην λίμνη Κάρλα
νεκρά ψάρια άρχισαν να ξεβράζονται στις όχθες της λίμνης Κάρλας, δυο εβδομάδες μετά την ανίχνευση αμμωνίας στα νερά, η οποία ξεπερνά σε συγκεντρώσεις έως και 22.900 (!) φορές το επιτρεπτό όριο. Η Νομαρχία Μαγνησίας προχώρησε σε νέες
δειγματοληψίες υδάτων από τέσσερα σημεία, προκειμένου να διαπιστωθούν τα αίτια του φαινομένου. Τα εργαστηριακά αποτελέσματα αναμένονται στο τέλος της εβδομάδας.
Το φαινόμενο δεν μπορεί να δικαιολογηθεί μοναχά από τη χρήση των νιτρικών λιπασμάτων στις καλλιέργειες της περιοχής, ούτε καν από τη λειτουργία ποιμνιοστάσιου που βρίσκεται δίπλα στην κεντρική τάφρο 1, η οποία τροφοδοτεί τη λίμνη Κάρλα.
Τα αποτελέσματα των τελευταίων δειγματοληψιών από τη λίμνη, στα τέλη του Φλεβάρη, ήταν ιδιαίτερα ανησυχητικά αφού ανιχνεύτηκε αμμωνία 2.500 έως 22.900 φορές υψηλότερη από τα επιτρεπόμενα όρια.

Σχόλιο: Τώρα είναι κατανοητό γιατί οι ιθύνοντες στη Θεσσαλία απαιτούν την εκτροπή του Αχελώου. Θέλουν, σαν νέοι Ηρακλειδείς, να καθαρίσουν με τα νερά του την "κόπρο του Αυγεία" και μέσω του Πηνειού να την πάνε στη Θάλασσα.
Από ότι άκουσα, στη σύσκεψη αυτή με το κλιμάκιο περιβάλλοντος της Βουλής, καταγγέλθηκε ότι 10.000 νοικοκυριά ρίχνουν τα απόβλητά τους κατευθείαν σε παραπόταμο του Πηνειού, γιατί δεν έχουν ή δεν μπορούν να πληρώσουν τη σύνδεσή τους με το σύστημα αποχέτευσης.

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

Για τον Αχελώο και τη Μεσοχώρα

Από ανακοίνωση των Οικολόγων Πράσινων που έλαβα:

....Από τις συζήτησεις που έγιναν με τους κατοίκους και την κ. Νίκη Οικονόμου,πρόεδρο του Συνδέσμου Κατακλυζομένων Μεσοχώρας, καθώς και από την επίσκεψη στο φράγμα, προέκυψαν ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα:

1. Παρά την αναστολή όλων των έργων εκτροπής του Αχελώου, συμπεριλαμβανομένων και αυτών στο φράγμα της Μεσοχώρας, με βάση την απόφαση 141/2010 του ΣτΕ στις 12/2/2010, οι εργασίες στο φράγμα συνεχίζονταν μέχρι πρόσφατα, οπότε και παρέμβαση με πρωτοβουλία των Μεσοχωριτών, τις σταμάτησε. Μια μπουλντόζα κι ένας εκσκαφέας στο εσωτερικό του φράγματος υπενθυμίζουν ότι τίποτε δεν έχει τελειώσει ακόμα. Οι Μεσοχωρίτες μας είπαν ότι οι μηχανικοί και οι εργάτες της εταιρείας εξακολουθούν να διαμένουν στο γειτονικό χωριό Βουλγαρέλι...
2. Από το 1986 που ξεκίνησε το φράγμα έως και σήμερα, η πολιτεία ποτέ δε συζήτησε ουσιαστικά με τους κατοίκους. Απλά ανακοίνωνε τις όποιες αποφάσεις της. Ο σχεδιασμός διαρκώς άλλαζε και οι κάτοικοι πάντοτε το μάθαιναν κατόπιν εορτής. Στα μέσα της δεκαετίας του '80 το ύψος του φράγματος ήταν 60 μέτρα και η περιοχή που θα πλημμύριζε ήταν μακριά από τα περισσότερα σπίτια. Το 1991 το ύψος έγινε 150 μέτρα και η ζώνη ασφαλείας ανέβηκε αντιστοίχως. Όμως, την άνοιξη του 2008, πριν η κυβέρνηση καταθέσει το νόμο 3734/2009, κι ενώ το ύψος του φράγματος που καθορίζει και την έκταση που θα πλημμυρίσει με νερό παρέμενε ακριβώς το ίδιο, οι κάτοικοι έμαθαν πως η ζώνη ασφαλείας ανέβηκε καθώς παρουσιάστηκε ως επιτακτική η ανάγκη απαλλοτρίωσης ολόκληρου του χωριού.
3. Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι σχεδιάζεται η τουριστική αξιοποίηση της έκτασης που θα εκκενωθεί, μέσω της ενοικίασής της σε ιδιώτες. Είναι διάχυτη η εντύπωση στους κατοίκους ότι η επέκταση της ζώνης ασφάλειας αποσκοπεί στην απόκτηση εσόδων από το δημόσιο εσαεί, αφού υπερκαλυφθούν τα έξοδα των απαλλοτριώσεων τα οποία ο αντινομάρχης Τρικάλων εκτιμά να φτάνουν στο ύψος των 130 εκατομμυρίων ευρώ.
4. Υπάρχει έντονη η αίσθηση της αδικίας, καθώς δεν υφίσταται σχεδιασμός για τη δημιουργία οργανωμένου οικισμού στην περιοχή Βαρκά που σχεδιάζεται η μετεγκατάσταση των κατοίκων. Αντίθετα, οι κάτοικοι θα κληθούν να αγοράσουν τις εκτάσεις στις οποίες πρόκειται να οικοδομηθεί ο οικισμός και φυσικά θα καλύψουν τα έξοδα της ανέγερσης των κτισμάτων. Επομένως διάχυτος είναι ο φόβος ότι η μετεγκατάσταση θα κοστίσει ακριβότερα από την αποζημίωση.
5. Ενώ ο τοπικός τύπος εμφανίζει ως μόλις 25-35 τους κατοίκους που δεν έχουν συμφωνήσει στις απαλλοτριώσεις, έχει μεγάλη σημασία να τονιστεί ότι ο Σύνδεσμος Κατακλυζομένων Μεσοχώρας αριθμεί γύρω στα 350 μέλη, τα περισσότερα από τα οποία έχουν προσφύγει στη δικαιοσύνη με το μοναδικό τρόπο αντίστασης στη διάθεσή τους: την εναντίωση στο νόμο 3734/2009 για την τιμή μέτρου.
6. Υπάρχει σύμπνοια και κοινή στάση εναντίων των έργων και από τις τρεις ομάδες πολιτών που εκφράζουν την αντίθεσή τους στη λειτουργία του φράγματος: τον «Σύλλογο Κατακλυζομένων Μεσοχώρας», τον σύλλογο «Αχελώου Ρους» και πρόσφατα της «Πανελλαδικής Κίνησης Ενάντια στην Εκτροπή του Αχελώου». Όλοι μαζί περιμένουν τη Δευτέρα 15 Μαρτίου να αναβληθεί ξανά η δίκη στο ΣτΕ για την ακύρωση του ν3734/2009, εναντίον του οποίου έχουν προσφύγει, όπως, στις 3/3/2010 αναβλήθηκε η δίκη για την τιμή μέτρου για τις 8/12/2010.
7. Παρά το ότι τα τελευταία 24 χρόνια η πολιτεία σταδιακά απογυμνώνει τη Μεσοχώρα από υπηρεσίες, σχολεία και όλα τα θεμελιώδη συστατικά στοιχεία μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης για τα δεδομένα της εποχής μας, οι κάτοικοι αντιστέκονται σθεναρά. Υπάρχουν 200 περίπου μόνιμοι κάτοικοι. Πολλοί περισσότεροι που επισκέπτονται τα σπίτια τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα μέσα στο χρόνο. Αυτό όμως που μας προκάλεσε μεγάλη εντύπωση ήταν η παρουσία των νέων ανθρώπων που επισκέφτηκαν το χωριό τους. Στο καφενείο-εστιατόριο που επισκεφτήκαμε και που δεν πρέπει να ήταν μεγαλύτερο από 30 τετραγωνικά μέτρα, μπήκαν και βγήκαν πάνω από 15 νέοι ηλικίας από 18-25 χρόνων την ώρα που βρεθήκαμε εμείς εκεί. Η παρουσία τους απ'ο,τι μας είπαν συχνότατη και η στάση τους ενάντια στη λειτουργία του φράγματος, ξεκάθαρη. Κι όλοι τους πρόθυμοι να μας κατευθύνουν, να μας δείξουν, να μας εξηγήσουν τα πάντα σχετικά με το χωριό τους και το «θηρίο», δηλαδή το φράγμα.
8. Η εικόνα στην περιοχή του φράγματος είναι τραγική. Τεράστια αλλοίωση του τοπίου και σοβαρή υποβάθμιση του οικοσυστήματος σε μεγάλη έκταση. Δύο βουνά χρειάστηκε να «φαγωθούν» ώστε να χωρέσει το μπετόν μήκους 340 και ύψους 150 μέτρων που αποτελεί το φράγμα. Κανένα φωτογραφικό πλάνο δε χωράει τα μεγέθη από 4 διαφορετικές γωνίες λήψης. Δέος. Και στο βάθος, ο Αχελώος να ρέει ακόμα ανενόχλητος... Στην περιοχή εξακολουθεί να είναι γνωστός ως Ασπροπόταμος λόγω της καθαρότητας του. Οι Οικολόγοι Πράσινοι θα αγωνιστούμε για να παραμείνει «όνομα και πράγμα». Χρειάζεται η βοήθεια όλων.

Το σχόλιό μου: χρειάζεται βασικά πολλή δουλειά για να πεισθούν οι εναπομείναντες αγρότες της Θεσσαλίας να αλλάξουν νοοτροπία και καλλιέργειες και να μη τους είναι απαραίτητα τα νερά του Αχελώου, καθώς και αγώνας ενάντια σε όλους αυτούς τους αναπτυξιολάγνους της καταστροφής, που στηριζόμενοι τάχα μου στο επιχείρημα οτι η μοναδική λύση για το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας είναι η εκτροπή, βλέπουν οτι μπορεί να έχουν κάθε μορφής κέρδη από τις καταστροφές που συνεπάγεται αυτή.

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Συνέλευση του Δικτύου Οικοκοινότητα

ΔΙΚΤΥΟ ΟΙΚΟΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
14η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
20 –21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010 ΧΑΝΙΑ ΠΗΛΙΟΥ
ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΠΑΝ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΜΑΡΤΙΟΥ

12.00 μ.μ. Αφίξεις – προετοιμασία καταφυγίου
14.00 μ.μ. Μεσημεριανό γεύμα
16.00 μ.μ Η 17Η Πανελλαδική γιορτή οικολογικής γεωργίας και
χειροτεχνίας.
Εισηγητές : Οι εκπρόσωποι θεματικών ομάδων εργασίας
της διοργάνωσης της γιορτής . (Από «Σπόρο» και οικοδίκτυο ).
( ΣΥΝΗΜΜΕΝΟ 2)
Παρουσίαση και ολοκλήρωση του επίσημου κειμένου
«ΚΑΛΕΣΜΑ» της οικογιορτής από την ομάδα σύνταξης
του κειμένου.
Προγραμματισμός δουλειάς – τελικές αποφάσεις.
21.00 μ.μ Bραδυνό γεύμα, καλλιτεχνική βραδιά

ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ

10.00 π.μ. Κλιματική αλλαγή και γεωργία.
Εισηγητής Γιώργος Κολέμπας
11.00 π.μ. ΒIONOVA, 0,09% γ.τ.ο στα τρόφιμα ( ΣΥΝΗΜΜΕΝΟ 3, 4 )
νεότερα για τους γ.τ.ο.
Αναφορά στις παρουσιάσεις του οικοδικτύου σε αυτά.
Εισηγήτρια Χαχώλου Αννα
12.00 π.μ. Καταγραφή των παραγωγών του «Δικτύου οικοκοινότητα»
και αναδιάρθρωση της συμβουλευτικής ομάδας.
Αναδιάρθρωση της γραμματείας .
Εισηγητές Αποστόλης Σέληνας και Χαχώλου Αννα.
13.00 μ.μ Η ρύπανση των υπογείων υδάτων σε Ασωπία και Μεσ-
σαπία – Εύβοια. Εισηγητής Αποστόλης Σέληνας.
14.00 μ.μ Αποχαιρετιστήριο γεύμα.

ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟΣΤΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΖΩΝΗ

Έλαβα με το ηλεκ. ταχυδρομείο από τους Ηλιόσπορους το παρακάτω κείμενο:

η δική μας πράσινη λύση στην κρίση

1. μείωση των στρατιωτικών εξοπλιστικών δαπανών κατά 3/4 και επανατροφοδότηση των κονδυλίων στην παιδεία, την έρευνα και τον πολιτισμό (α! και στο χρέος)

2. κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας και των στρατιωτικών- μαθητικών παρελάσεων, αντικατάσταση του μαθήματος των θρησκευτικών από αντίστοιχο διαπολιτισμικής εκπαίδευσης για τη μη-βία και τη συνύπαρξη

3. αποποινικοποίηση της χρήσης και ρύθμιση του παράνομου εμπορίου ουσιών κατά τα πρότυπα του καπνού και του αλκόολ, ελεγχόμενη κλινική διάθεση ουσιών σε τοξικοεξαρτημένα άτομα με συνταγογράφηση

4. νομιμοποίηση της καλλιέργειας ινδικής κάνναβης (για θεραπευτικούς- διατροφικούς σκοπούς) και κλωστικής κάνναβης (για βιομηχανικούς σκοπούς)

5. φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας με τον ανώτερο δυνατό συντελεστή
6. αναδιοργάνωση της αγροτικής οικονομίας με έμφαση στην βιολογική ποιοτική καλλιέργεια

7. επανάχρηση εγκαταλελειμμένων αγροτικών γαιών από νέους αγρότες οργανωμένους σε συνεταιρισμούς λαϊκής βάσης, δημιουργία οικοκοινοτήτων και αλληλοβοηθητικών επιχειρήσεων καινοτομίας με έμφαση στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, την ενεργειακή αυτονομία και τον οικοτουρισμό

8. οργάνωση της τοπικής- οικιακής παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ, δημιουργία κοινοτικών συνεταιριστικών ενώσεων ΑΠΕ λαϊκής βάσης, ένα εκατομμύριο ηλιακές στέγες και αξιοποίηση του αιολικού/ υδροδυναμικού πεδίου, στόχος 25% ΑΠΕ μέχρι το 2025

9. δημιουργία δικτύων παραγωγών- καταναλωτών, εναλλακτικών μορφών οικονομικής δικτύωσης και τοπικών ανταλλακτικών συστημάτων χωρίς χρήματα

10. απαξίωση του τραπεζικού- χρηματοπιστωτικού συστήματος, ενίσχυση ταμείων αλληλοβοήθειας και τοπικών μικροπιστωτικών μη-κερδοσκοπικών ιδρυμάτων, μαζική άρνηση αποπληρωμής δανείων


Ηλιόσποροι
www.iliosporoi.net
www.myspace.com/iliosporoi
iliosporoi on facebook
iliosporoi on twitter

Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Οι καλύτεροι πελάτες



Η "καταχρεωμένη Ελλάδα" είναι ένας από τους σταθερούς στυλοβάτες της παγκόσμιας βιομηχανίας όπλων. Από τη δεκαετία του `70 και μετά είναι ο δεύτερος καλύτερος πελάτης της Γερμανίας(μετά την Τουρκία), τέταρτος της Γαλλίας(μετά τα Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία και το Ιράκ) και όγδοος της Αμερικής(αλλά αναλογικά βέβαια στις ΗΠΑ πληρώνουμε τα περισσότερα για εξοπλισμούς). Αυτές ακριβώς τις χώρες επισκέφτηκε ο μέγας Γεωργάκης. Μήπως για να μη μας πιέζουν άλλο να αγοράζουμε από αυτούς; Όχι γιατί αυτό θα φαινόταν από τις περικοπές που θα είχε κάνει στον στρατιωτικό προϋπολογισμό. Ζήτησε λοιπόν στήριξη για τα μέτρα που επιβάλει στα κατώτερα εισοδήματα, ώστε εκτός των χρεών να μπορεί να πληρώσει και τις παραγγελίες του στρατιωτικού υλικού από αυτές. Η αιτία για την δικαιολόγηση προς το εσωτερικό υπάρχει βέβαια πάντα. Είναι ο εξοπλιστικός ανταγωνισμός με την Τουρκία.

Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010

Κοινωνική-αλληλέγγυα οικονομία

Σαν τέτοια ορίζεται η «οικονομία, η οποία υλοποιείται από τους πολίτες με ίδια πρωτοβουλία και διέπεται όχι από την αρχή του ανταγωνισμού αλλά από την αρχή της αμοιβαιότητας (reciprοcité), της συνεργατικότητας και της εμπιστοσύνης.»( Νέες μορφές κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας...των Δρ. Τάκη Νικολόπουλου και Δημήτρης Καπογιάνη).
Μπορεί να υλοποιείται πολύ καλύτερα στα πλαίσια της επανατοπικοποιημένης κοινωνίας. Από τις αρχές της δεκαετίας του 90, σαν απάντηση στα ελλείμματα, τις στρεβλώσεις και την ενσωμάτωση στο «παιχνίδι» της οικονομίας της αγοράς και του ανταγωνισμού των κοινωνικών επιχειρήσεων(συνεταιρισμοί, ταμεία αλληλασφάλισης κ.λ.π., που είχαν οργανωθεί κύρια σε εθνικό επίπεδο), εμφανίζονται νέοι συνεταιρισμοί και συλλογικότητες με την κατεύθυνση της πολυλειτουργικότητας ή/και της πολυεταιρικότητας. Όλες αυτές, οι εκ των κάτω, πρωτοβουλίες της «οικονομίας των πολιτών» συχνά συνενώνονται σε δίκτυα, ανάλογα με την δραστηριότητα, και δημιουργούν οικονομικές δομές που δεν εντάσσονται ούτε στον κρατικό ούτε στον καπιταλιστικό ιδιωτικό τομέα. Συχνά και με «εσωτερικό νόμισμα»(αυτό συνέβη κύρια μετά την κρίση στην Αργεντινή, όπου είχε χάσει την αξία του το πέσος, και οι εργαζόμενοι μαζί με τους φτωχούς πολίτες της γύρω περιοχής αναλαμβάνανε τη διαχείριση των επιχειρήσεων που «φτώχευσαν» ή με τα LETS: Τοπικά συστήματα ανταλλαγών στην Ευρώπη-Αμερική).
Παραδείγματα:
Το «αλληλέγγυο κολοκύθι» (courgette solidaire). Πρόκειται για μια Ένωση για την διατήρηση της αγροτικής γεωργίας (Amap) στα βορειοανατολικά του Παρισιού (Lilas) που περιλαμβάνει ως μέλη 100 νοικοκυριά.. Τα νοικοκυριά αυτά συμβάλλονται για ένα χρόνο με ένα αγρότη βιοκαλλιεργητή, ο οποίος παραδίδει κάθε εβδομάδα εποχιακά λαχανικά. Στη Γαλλία υπάρχουν περίπου 500 τέτοιες ενώσεις (AMAP) που περιλαμβάνουν 25.000 νοικοκυριά και δεν έχουν σχέση με συνεταιρισμούς καταναλωτών
Η περίπτωση των «κήπων του δικτύου Cocagne» (ιδρύθηκε το 1999). Το δίκτυο, που συνενώνει 85 δομές κοινωνικής επανένταξης, συνδέοντας τον αγώνα κατά του αποκλεισμού με την αειφόρο ανάπτυξη μέσω βιολογικών μικρο- καλλιεργειών σε κήπους, θέτει σε άμεση σχέση παραγωγό και καταναλωτή.
Οι οικογενειακοί κήποι ("jardins familiaux" οι οποίοι ανήκουν στο δήμο ή στη νομαρχία.) Πρόκειται για νέους χώρους κοινοτικοποίησης, αντίστασης και ελευθερίας
Στη Μεγ. Βρετανία, στην πόλη Stroud στο Gloustrershiere, έχει αναπτυχθεί ένα δίκτυο αγοράς ντόπιων προϊόντων στο πλαίσιο της «Κοινοτικά υποστηριζόμενης γεωργίας», όπου κάθε κάτοικος που εντάσσεται σε αυτό το δίκτυο-πρόγραμμα χρηματοδοτεί έναν αγρότη για να τον προμηθεύει απευθείας τρόφιμα
Στη Γερμανία σχεδόν γύρω από κάθε πόλη υπάρχουν δημοτικοί κήποι, που καλλιεργούνται από καλλιεργητές του «Σαββατοκύριακου» και του «ελεύθερου χρόνου». Ταυτόχρονα υπάρχουν πάνω από 400 «οικοκοινότητες» με διαφορετικό αριθμό μελών, που έχουν εγκατασταθεί στην επαρχία και ζουν συλλογικά στο ένα ή στον άλλο βαθμό αυτοδύναμα. Επίσης υπάρχει ένα μεγάλο δίκτυο «μαγαζιών δίκαιου εμπορίου», που λειτουργούν με βάση την εθελοντική κοινωνική εργασία
Στην Ελλάδα υπάρχουν ήδη συνεταιρισμοί και σύλλογοι βιοκαλλιεργητών, δύο δίκτυα οικοπαραγωγών-καταναλωτών(«Οικοκοινότητα» και «ομοτράπεζοι»), δύο δίκτυα ντόπιων σπόρων και ανταλλαγών τους(«Πελίτι» και «Αιγίλοπας») και ένας συνεταιρισμός αλληλέγγυου εμπορίου(«Σπόρος» www.sporos.org) με το «καλάθι» του(παραγγέλνουν συλλογικά προϊόντα σε οικο-γεωργούς και τα διανέμουν μεταξύ τους) και το «χαριστικό παζάρι», όπου ανταλλάσσονται και μεταποιούνται ρούχα.

Ακόμα και όταν πρόκειται για μη τοπικές πρωτοβουλίες, αλλά για δίκτυα σε εθνικό ή υπερεθνικό επίπεδο, επειδή η διασύνδεσή τους είναι δικτυακή και όχι κεντρικά κατευθυνόμενη, όλα αυτά, δεν έρχονται σε αντίθεση με τις αντίστοιχες δομές της τοπικοποίησης και μπορούν να λειτουργήσουν παραδειγματικά για την κατεύθυνσή της.

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Ελβετικό θαύμα στη Μαγνησία

Πρόκειται για ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό που κατάφερε μετά από συστηματική προσπάθεια, όχι μόνο να σταθεί όρθιο, αλλά να γίνει πρότυπο ανάπτυξης. Για τη μεγάλη ανατροπή που έρχεται από την Ανάβρα του νομού Μαγνησίας.

Στις δυτικές πλαγιές της Όθρυος, σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από την κοντινότερη κωμόπολη (τον Αλμυρό), οι 700 κάτοικοι, όλοι τους κτηνοτρόφοι, απολαμβάνουν εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες ευρώ και μια ποιότητα ζωής που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την πλούσια Ελβετία.

Εδώ ο κόσμος δεν φεύγει προς τα αστικά κέντρα, αλλά επιστρέφει στο χωριό του.
Με ποσοστό ανεργίας στο μηδέν και με μέσο όρο ηλικίας τα 40 έτη, ο πληθυσμός διπλασιάστηκε μέσα στα τελευταία 15 χρόνια.

Οι υποδομές του υποδειγματικές: Το αιολικό πάρκο, που δίνει έσοδα 100.000 ευρώ ετησίως στην κοινότητα, τα τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα που στεγάζουν το χειμώνα (όταν η Ανάβρα αποκλείεται από τα χιόνια) 25.000 ζώα, το πρότυπο σφαγείο, που θυμίζει χειρουργείο, το διώροφο πάρκινγκ των 60 θέσεων, το γυμναστήριο με τα τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, τα γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, το λαογραφικό μουσείο και φυσικά το περιβαλλοντικό-πολιτιστικό πάρκο, έκτασης 240 στρεμμάτων.

Η κοινωνική μέριμνα κατέχει πρώτιστη θέση: νηπιαγωγείο και δημοτικό του «κουτιού», αγροτικό ιατρείο (πάντοτε στελεχωμένο), δωρεάν στέγαση για τους δασκάλους και τους γιατρούς, «Βοήθεια στο σπίτι», σχεδιασμός για γηροκομείο, ακόμα και για πισίνα!

Πoιο είναι άραγε το μυστικό της επιτυχίας; Πώς μια μειονεκτική περιοχή κατάφερε το «θαύμα»;
Η μάχη με τη μιζέρια άρχισε τις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν τα ηνία της κοινότητας πήρε ο Δημήτρης Τσουκαλάς, ένας άνθρωπος που άφησε την Αθήνα για να γυρίσει στο χωριό του και να προσφέρει στη γενέτειρά του. Με ένα διάλειμμα 4 χρόνων, είναι από τότε κοινοτάρχης της Ανάβρας.
Η κατάσταση που συνάντησε ήταν απελπιστική. Τα γελάδια, οι χοίροι και τα πρόβατα κυκλοφορούσαν ελεύθερα στο χωριό. Στους χωματόδρομους. Δεν υπήρχε πουθενά άσφαλτος. Το χειμώνα περπατούσες μέσα στη λάσπη, το καλοκαίρι η σκόνη σε έπνιγε.

«Προτεραιότητά μας ήταν η κατασκευή κτηνοτροφικών πάρκων, για να μπει τέλος στην αναρχία που επικρατούσε. Με φως, νερό και σωστή δόμηση, σταβλίζουν τα ζώα τους το χειμώνα. Τους υπόλοιπους μήνες βόσκουν ελεύθερα στα βουνά. Αυτός είναι και ο λόγος που το κρέας τους φημίζεται για την ξεχωριστή γεύση του. Η κτηνοτροφία είναι η πηγή των εισοδημάτων στην Ανάβρα», λέει στο ΕΤ.Κ ο πρόεδρος της κοινότητας.
«Ίσως εγώ είμαι ο πιο φτωχός του χωριού, αφού η σύνταξη που παίρνω από τη ΔΕΗ, όπου έφυγα με το βαθμό του επιθεωρητή, κυμαίνεται στα 2.500 ευρώ».

Βάσεις ανάπτυξης
Η πρόοδος συνεχίστηκε με την κατασκευή του σφαγείου βιολογικής γραμμής, το μοναδικό δημόσιο στην Ελλάδα, με πιστοποίηση από τη ΔΗΩ. Ετσι μπήκε τάξη και δημιουργήθηκε η βάση για την ανάπτυξη της βιοκτηνοτροφίας, με συνέπεια οι παραγωγοί να κερδίζουν σημαντικά ποσά από τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με χρήματα της οποίας έγιναν οι παραπάνω υποδομές.
Ξύπνιος, σχολαστικός και με όραμα ο πρόεδρος παρακολουθεί ανελλιπώς κάθε κοινοτικό πρόγραμμα και το εκμεταλλεύεται δεόντως. Το μεγαλύτερο επίτευγμά του, όπως λέει ο ίδιος, είναι ότι κατάφερε να αλλάξει τη νοοτροπία των συγχωριανών του. Στην αρχή έφεραν αντιρρήσεις στα σχέδιά του, αλλά με επιμονή και υπομονή τούς έπεισε.

Τώρα τους καλεί να δημιουργήσουν τυποποιητήρια για τα προϊόντα τους, ώστε να ολοκληρωθεί το φάσμα της βιολογικής παραγωγής.
Η Ανάβρα δεν βάσισε την ανάπτυξή της στο κράτος. Ήθελε έσοδα δικά της. Έτσι, πριν από τρία χρόνια ολοκλήρωσε το έργο του αιολικού πάρκου, με τις 20 ανεμογεννήτριες και ανάδοχο την ισπανική εταιρία Gamesa.
Έσοδα
Το ρεύμα το αγοράζει η ΔΕΗ, ενώ η κοινότητα για τη χρήση του χώρου, που της ανήκει, εισπράττει έως και 100.000 ευρώ το χρόνο.

Υπό δημοπράτηση βρίσκεται και η ανάπτυξη υδροηλεκτρικού εργοστασίου, από το νερό των πηγών της Ανάβρας. Από εκεί θα εισπράττονται άλλες 100.000 ευρώ.

Η επιστροφή στις ρίζες είναι μια σταθερή πολιτική για τον κ. Τσουκαλά. Για να ενισχυθεί κι άλλο ο πληθυσμός, έκανε επέκταση του οικισμού και δίνει οικόπεδα σε άστεγους δημότες στο ? της αντικειμενικής τους αξίας και με αποπληρωμή σε 5 δόσεις.

... Εδώ κρατάει ακόμα το έθιμο της δρυστέλας , όπου οι νοικοκυραίοι πλένουν ρούχα και χαλιά με τα ορμητικά νερά των πηγών. Μια περιφραγμένη έκταση, συνολικού εμβαδού 240 στρεμμάτων, που αποτελεί ταυτόχρονα και μουσείο παράδοσης. Άλλη μια ευκαιρία για να εισπράττει η κοινότητα έσοδα, καθώς πολλά σχολεία εκδηλώνουν ενδιαφέρον για επίσκεψη και αναμένεται να μπει συμβολικό εισιτήριο για τα έξοδα συντήρησής του.

Το πλέον μεγαλόπνοο σχέδιο, αυτή την περίοδο, είναι η επικείμενη εγκατάσταση συστήματος τηλεθέρμανσης. Με προϋπολογισμό 1.700.000 ευρώ (από ευρωπαϊκά κονδύλια) και με μελέτη από το ΤΕΙ Κοζάνης η Περιφέρεια έχει πει ήδη το «ναι».

Ένας κεντρικός λέβητας θα τοποθετηθεί στο πάνω μέρος του χωριού και από εκεί θα διοχετεύονται υπόγειοι αγωγοί από τους δρόμους της Ανάβρας με καυτό νερό. Το κάθε σπίτι θα συνδέεται με το σύστημα και θα έχει ολόκληρο το χειμώνα ζεστό νερό και θέρμανση, με μια ελάχιστη επιβάρυνση. Θα λειτουργεί με την καύση βιομάζας (κοπριές των ζώων, ξερά φύλλα, άχυρο κ.ά).

Από τον ΜΠΟΓΑΤΣΟ ΚΩΣΤΑ στον Ελεύθερο Τύπο

Είχαμε πάει στο χωριό πριν 3-4 χρόνια. Ήταν χειμώνας και έβρεχε πολύ. Ο δημοσιογράφος τα περιγράφει όλα με μεγάλο ενθουσιασμό. Δεν είναι και όλα τόσο ρόδινα. Όμως είναι ένα παράδειγμα για το τι μπορεί να πετύχει κανείς τοπικά, αν σκέφτεται παγκόσμια. Το επόμενο βήμα θα ήταν ένα κοινοτικό δίκτυο διανομής ρεύματος που θα εξασφάλιζε την ενεργειακή αυτονομία της κοινότητας, γιατί τώρα εξαρτάται από την επιδότηση της τιμής της κιλοβατώρας από τη ΔΕΗ. Τότε είχαμε συζητήσει με κάποιους κατοίκους στο καφενείο οτι θα έπρεπε να προχωρήσουν στη κατασκευή ενός βιολογικού σφαγείου. Ήδη το οργάνωσαν. Θα μπορούσαν λοιπόν να οργανώσουν και την ενεργειακή τους αυτονομία.

Κοινότητες online

Της Παναγιώτας Μπίτσικα από το «Βήμα της Κυριακής».

Η οικονομική κρίση... τέχνας κατεργάζεται και σπρώχνει ιδέες παλιές να ζωντανεύσουν ξανά σαν σωσίβιο καθημερινής επιβίωσης.
Επανακάμπτει δριμύτερη η «ανταλλαγή», σαν ατάκα βγαλμένη από την ταινία του Ντίνου Δημόπουλου «Οι κυρίες της αυλής», που την εκτόξευε ο Πίπης: «Λοιπόν έχω μια ιδέα. Βάζω τα σπίρτα, βάζεις τα τσιγάρα;».
Ετσι, σήμερα φαίνεται να ενισχύεται ο συνεπιβατισμός ή αλλιώς carpooling ή πιο απλά «με παίρνεις στο αυτοκίνητό σου να μοιραστούμε τα έξοδα της βενζίνης- άσε που γλιτώνει ρύπους και το περιβάλλον με ένα αυτοκίνητο λιγότερο σε κίνηση...».
Μαζί ακούγεται πιο ελκυστική η ανταλλαγή σπιτιού για διακοπές. «Πάρε τα κλειδιά μου, δώσε τα δικά σου, τσάμπα διαμονή και γνωρίζουμε νέα μέρη, σε Ελλάδα και εξωτερικό». Οι online κοινότητες βοηθούν με ποικίλες προτάσεις και ιδέες. Δικτυωθείτε και αψηφήστε την οικονομική κρίση. Σε καιρό σκληρών μέτρωντα... ημίμετρα ευημερούν.
CARPOOLING
«Μοιράζομαι έξοδα και παρέα»
Η ΧΡΗΣΗ του carpooling ως υπηρεσίας,όπως επισημαίνει ο κ.Σακελλάρης,έχει ανοδική πορεία, «κάτι που δεν είναι άσχετο και με την οικονομική κρίση. Αλλο να πληρώνεις70λεπτά το λίτρο τη βενζίνη κι άλλο1,30 ευρώ που κοντεύει τώρα».
Υπάλληλος σε εταιρεία πληροφορικής ο 33χρονος Γιώργος Σακελλάρης και υπάλληλος τράπεζας η Παρασκευή Τσιάρα έκαναν για πρώτη φορά «διαδικτυακό οτοστόπ» πριν από πέντε χρόνια, φοιτητές τότε. Και οι δύο στα Γιάννενα. Συναντήθηκαν στο Πανεπιστήμιο της πόλης, όπου ο Γιώργος έκανε το μεταπτυχιακό του στη Σχολή Πληροφορικής και η Παρασκευή ήταν φοιτήτρια στη Γεωπονική Σχολή. Συνεχίζουν και σήμερα να ταξιδεύουν εκτός Αθηνών, ρίχνοντας «σύρμα» στο carpooling. gr για συνεπιβάτες που σχεδιάζουν ταξίδι προς την ίδια κατεύθυνση. Την ιντερνετική πύλη την ίδρυσαν κατ΄ εικόνα άλλων site του εξωτερικού. Υπάρχει ένας είδος πίνακα ανακοινώσεων: «ζητώ ταξίδι» ή «προσφέρω όχημα». Ετσι βρίσκεις συνταξιδιώτες, με τους οποίους μοιράζεσαι τα έξοδα και την παρέα του ταξιδιού. Ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι που ζητούν να χρησιμοποιήσουν το ΙΧ τους με άλλους για μετακινήσεις εντός της Αθήνας και επιλέγουν να έχουν συνεπιβάτη, ακολουθώντας την τακτική του «Αλλάζουμε αυτοκίνητα, μια το δικό μου και μια το δικό σου». Εργαζόμενος που έχει βάλει στη ζωή του τον συνεπιβατισμό, προχώρησε στη λύση αυτή κάνοντας έναν απλό υπολογισμό: Το Περιστέρι τόπος κατοικίας, στην Παιανία η δουλειά. Τα μηνιαία έξοδα μετακίνησης του ΙΧ (Αττική οδός, έξοδα βενζίνηςεκτός φθορών) φτάνουν στα 200 ευρώ τον μήνα. Με συνεπιβάτη μειώνεται στο μισό το έξοδο!
Με πιο σύνθετο σκεπτικό ο κ. Γ. Βλαστός, οικονομολόγος, αναζητεί συνεπιβάτη: «Πρέπει να αξιοποιούμε τον χώρο των αυτοκινήτων. Εχουν σχεδιασθεί για να χωρούν τέσσερα-πέντε άτομα αλλά δυστυχώς είναι καθημερινό φαινόμενο να χρησιμοποιούνται μόνο από ένα άτομο. Το carpooling συμβάλλει και στη μείωση του κυκλοφοριακού και στη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Η κίνηση των ΙΧευθύνεται για το 62% των συνολικά εκπεμπόμενων υδρογονανθράκων, για το 63% των συνολικά εκπεμπόμενων οξειδίων του αζώτου και για το 80% του συνολικά εκπεμπόμενου μονοξειδίου του άνθρακα. Επιπλέον, έχω υπολογίσει ότι δίνω 2.500 ευρώ κάθε χρόνο για τη μετακίνηση στη δουλειά μου από τη Βούλα όπου μένω ως το Μαρούσι. Αν μπορούσα να βρω συνεπιβάτη θα γλίτωνα 1.200 ευρώ. Είναι μεγάλο ποσό. Μάλιστα, θα μπορούσε να αναπτυχθεί το carpooling, εσωτερικά σε μεγάλες εταιρείες, μεταξύ των εργαζομένων που μένουν σε κοντινές περιοχές, ξεπερνώντας και το θέμα της ασφάλειας- μια και δεν θα συνταξιδεύει κάποιος με άγνωστο- αλλά και τη δυσκολία που υπάρχει στο να βρεις κάποιον που να κατευθύνεται την ίδια ώρα στο ίδιο σημείο».
ΤΡΑΠΕΖΑ ΧΡΟΝΟΥ
Κάνε αυτό που ξέρεις και πάρε αυτό που χρειάζεσαι
Είστε δάσκαλος ζωγραφικής και χρειάζεστε νομικές συμβουλές; Είστε δικηγόρος και χρειάζεστε μαγείρισσα; Είστε σεφ και χρειάζεστε υδραυλικό; Μέσω της «Τράπεζας Χρόνου» μπορείτε να ανταλλάξετε τον χρόνο σας με επαγγελματίες και εθελοντές σε ολόκληρη την Ελλάδα και να εξοικονομήσετε τα χρήματα που κοστίζουν οι εξειδικευμένες υπηρεσίες.
Πρόκειται για ευρύ δίκτυο ανταλλαγής υπηρεσιών, όπου κάθε μέλος προσφέρει μια ώρα από τον χρόνο του κάνοντας κάτι στο οποίο είναι ικανός. Ετσι κερδίζει ένα «νόμισμα-χρόνο», το οποίο μπορεί να «εξαργυρώσει» σε διάστημα έξι μηνών, λαμβάνοντας μια ωριαία υπηρεσία από κάποιο άλλο μέλος. Στο πλαίσιο του δικτύου ανταλλάσσονται υπηρεσίες κάθε είδους: νομικές ή λογιστικές συμβουλές, ιατρικές εξετάσεις, ψυχολογικές συνεδρίες, κάθε είδους μαθήματα (πληροφορικής, ελληνικών, ξένων γλωσσών, χορού, ζωγραφικής, μουσικών οργάνων), οικιακές εργασίες (φύλαξη παιδιών ή ηλικιωμένων, μαγείρεμα, σιδέρωμα) και τεχνικές υπηρεσίες (υδραυλικές, ηλεκτρολογικές κτλ.).
Προκειμένου να συμμετάσχετε επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.enow.gr και συμπληρώστε ηλεκτρονικά την αίτηση ή τηλεφωνήστε στο 210 9700.814, στα γραφεία του Δικτύου Γυναικών Ευρώπης το οποίο είναι ο φορέας οργάνωσης της «Τράπεζας Χρόνου». Στη συνέχεια θα σας κανονίσουν συνάντηση με τους υπευθύνους του προγράμματος, ενώ κάθε τρεις ως έξι μήνες θα ακολουθεί αξιολόγηση της ποιότητας των υπηρεσιών που λάβατε και ανταποδώσατε.
www.enow.gr, τηλ. 210 9700.814
TΖΑΜΠΑ, ΤΖΑΜΠΑ
Ενας δωρεάν κόσμος γύρω μας
Ακούτε συχνά φίλους και γνωστούς να περιγράφουν τα σεμινάρια,τις εκθέσεις,τις κινηματογραφικές προβολές ή ξεναγήσεις που παρακολούθησαν δωρεάν και αναρωτιέστε...πού τις ανακαλύπτουν.Τώρα μπορείτε και εσείς να διαθέτετε αναλυτικό οδηγό του «δωρεάν κόσμου γύρω σας»,μέσω ειδικών δικτύων ατόμων από ολόκληρη την Ελλάδα που «συνωμοτούν» ώστε να αποκαλύπτουν τις κρυμμένες ευκαιρίες για δωρεάν ψυχαγωγία και εκπαίδευση.
Επισκεφθείτε τις ιστοσελίδες:
www.forfree.gr για δωρεάν εκδηλώσεις,σεμινάρια,εκδρομές, εκθέσεις
www.ufu.gr για δωρεάν σεμινάρια (κυρίως πληροφορικής και ξένων γλωσσών)
www.tzaba.gr για δωρεάν διαλέξεις,θέατρα και παιδικές εκδηλώσεις
http://free-wifi.gr για ανακάλυψη των σημείων όπου μπορεί κανείς να βρει δωρεάν ασύρματο Ιnternet σε ολόκληρη την Ελλάδα
INTERVAC
«Σπίτι μου, σπιτάκι σου»
Πέρα από το αλληλέγγυο «πάρεδώσε» της καθημερινότητας υπάρχουν και οι ανταλλαγές για να κάνει κάποιος πραγματικότητα ένα ταξίδι που δεν θα τον «ξεπαραδιάσει» κατά την περίοδο των χειμωνιάτικων ή καλοκαιρινών διακοπών. Η κυρία Μαρία Καράκιζα, που ασχολείται επαγγελματικά με την πληροφορική, έμαθε για το «intervac» όταν γνώρισε τον σύζυγό της. Εκείνος ως φοιτητής της Νομικής είχε κάνει πέντε ταξίδια σε Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία και Αγγλία παραχωρώντας το δικό του διαμέρισμα κάθε φορά στους επισκέπτες οι οποίοι έδωσαν το δικό τους σε κείνον. Εδώ και 15 χρόνια η οικογένεια της κυρίας Καράκιζα δίνει το σπίτι της στο Μαρούσι για ανταλλαγή για 15 ημέρες ετησίως. Εχει πάει δύο φορές στη Γαλλία, στην Ισπανία, στον Καναδά, στη Βοστώνη στις ΗΠΑ, στη Σουηδία. «Μόνο πέρυσι που γεννήθηκε η κόρη μου δεν πήγα στο εξωτερικό, αλλά δεν θα σταματήσουμε αυτή την τακτική. Μάλιστα, σε χώρεςόπως της Σκανδιναβίας, τα σπίτια που έχουν οικογένειες είναι υπέροχα,με κήπο αλλά και δωμάτια με παιχνίδια, εφόσον υπάρχει παιδί στην οικογένεια» λέει. Τώρα που διαχειρίζεται, ως παλιό μέλος του intervac, το site για την Ελλάδα έχει να δώσει και συμβουλές προς όσους πηγαίνουν για πρώτη φορά. «Για να αναπτυχθεί αμοιβαία εμπιστοσύνη χρειάζεται συχνή αλληλογραφία γνωριμίας.Επιπλέον, για να σιγουρευτεί κάποιος για το πού θα πάει και τι θα βρει καλό είναι να στείλουν φωτογραφίες που να δείχνουν πώς είναι το σπίτι» λέει.
Το δικό της πρώτο ταξίδι ήταν στο Βέλγιο στις Βρυξέλλες, αλλά το ταξίδι που κρατά σαν την πιο υπέροχη ανάμνηση είναι στην Ισλανδία. «Μείναμε στο Ρέικιαβικ. Είχαμε ανταλλάξει και αυτοκίνητα μεταξύ μας,στην Αθήνα και στο Ρέικιαβικ, αντίστοιχα.Ετσι,κάναμε καταπληκτικές διαδρομές,είδαμε ποτάμια, λίμνες, τους πίδακες, παγετώνες, φυσική ομορφιά απίστευτη».
Πέρα από το ότι είναι μια οικονομική λύση για διακοπές, η επιλογή αυτή προϋποθέτει να θέλει να πάει κάποιος στο εξωτερικό και να μπορεί να κινηθεί στη χώρα χωρίς να έχει κανονισμένες τις διαδρομές από πρακτορείο, αλλά φτιάχνοντας το πρόγραμμα μόνος του, με τη βοήθεια βιβλίων-οδηγών ή φίλων που έχουν ταξιδεύσει.
Οπως παρατηρεί, τον τελευταίο χρόνο έχει τονωθεί η ανταλλαγή σπιτιών στην Ελλάδα για εσωτερικό τουρισμό, ιδίως στα νησιά. Κατά την άποψή της «είναι μια ένδειξη οικονομικού στριμώγματος,καθώς έτσι αποφεύγει κανείς και τα έξοδα μετακινήσεων προς το εξωτερικό».
COUCH SURFING
Από καναπέ σε καναπέ
Oι οικονομίες σας δεν φτάνουν για να πληρώσετε ξενοδοχεία σε απομακρυσμένα σημεία του πλανήτη, αλλά από την άλλη δεν νιώθετε και άνετα στην ιδέα να «ανταλλάξετε» σπίτια με έναν άγνωστο κατά τη διάρκεια των διακοπών; Υπάρχει και η τρίτη λύση: το couchsurfing! Πρόκειται για διεθνές δίκτυο φιλοξενίας που αριθμεί περισσότερα από 1,4 εκατομμύριο μέλη σε 231 χώρες του κόσμου, τα οποία προσφέρουν... τον καναπέ τους σε φιλοξενουμένους, με αντάλλαγμα να φιλοξενηθούν με τη σειρά τους σε μια χώρα όπου θα ταξιδέψουν στο μέλλον.
Ο τρόπος λειτουργίας του couchsurfing είναι απλός: επισκέπτεστε την ιστοσελίδα (www. couchsurfing.org) και εγγράφεστε δωρεάν ως νέο μέλος. Οφείλετε να συμπληρώσετε λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τον εαυτό σας, το είδος φιλοξενίας που προσφέρετε (π.χ. καναπές στο σαλόνι, αυτόνομο δωμάτιο, αντίσκηνο στον κήπο κτλ.), τα χρονικά διαστήματα στα οποία προσφέρετε φιλοξενία, τη δυνατότητα να παρέχετε ξεναγήσεις κ.ο.κ. Στη συνέχεια αναζητήστε μέλη του δικτύου σε μέρη τα οποία ονειρεύεστε να επισκεφθείτε, διαβάστε τις προσωπικές τους λεπτομέρειες και μόλις βρείτε το άτομο που σας «ταιριάζει», ζητήστε του φιλοξενία. Και αν διστάζετε να λάβετε μέρος, σκεπτόμενοι «πού ξέρω εγώ σε τι τρελό μπορεί να πέσω;», πληροφορηθείτε και αυτό: το δίκτυο έχει αναπτύξει εξελιγμένο σύστημα ασφαλείας, όπου τα ονόματα και οι διευθύνσεις όλων των μελών επαληθεύονται μέσω εθελοντών, ενώ έπειτα από κάθε φιλοξενία αναρτώνται δημοσίως λεπτομερή σχόλια σχετικά με τη συμπεριφορά τόσο του οικοδεσπότη όσο και του φιλοξενουμένου. Ετσι οι αγενείς και οι αφιλόξενοι αργά ή γρήγορα... αποκαλύπτονται, ενώ ταυτόχρονα μέσα από δεκάδες θετικά σχόλια εν τέλει αναδεικνύονται couchsurfers με εξαιρετικές συστάσεις, τους οποίους μπορείτε άνετα να εμπιστευθείτε.
www.couchsurfing.org
Μην πετάτε, ανταλλάξτε!
Αν υπάρχουν πράγματα που βαρεθήκατε και δεν ξέρετε πώς να τα... ξεφορτωθείτε, κάποιος άλλος τα χρειάζεται. Και αντιστρόφως. Αυτή είναι η φιλοσοφία που διέπει εκατοντάδες ανταλλαγές προϊόντων οι οποίες πραγματοποιούνται σε αληθινά ή online παζάρια και έχουν «σώσει» εκατοντάδες νέους από περιττά έξοδα.
Swap,don΄t shop-www. swishing.gr
Το παζάρι «Swap, don΄t shop» είναι νεανικός θεσμός και αφορά την ανανέωση της γκαρνταρόμπας... δωρεάν, μέσω ανταλλαγής ρούχων, παπουτσιών και αξεσουάρ σε καλή κατάσταση. Το παζάρι ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2009 από τρία κορίτσια (Θάλεια Γελαδάκη, Βιβιάνα Μηλιαρέση και Σάντρα-Οντέτ Κυπριωτάκη) και μετατράπηκε σε διάστημα μόλις έξι μηνών σε μεγάλο παζάρι-πάρτι με κοκτέιλ, DJs και συμμετοχή συνολικά 500 ατόμων! Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα για να ενημερωθείτε πότε γίνεται το επόμενο παζάρι.
Βookmooch- www.bookmooch.com
Τo Βookmooch είναι διεθνές δίκτυο ανταλλαγής βιβλίων που βασίζεται σε ένα πολύ απλό σύστημα: προσφέρετε online τα βιβλία που δεν χρειάζεστε πια και σε αντάλλαγμα λαμβάνετε ηλεκτρονικούς «πόντους», οι οποίοι σας επιτρέπουν να λαμβάνετε δωρεάν βιβλία που επιθυμείτε από άλλα μέλη. Για κάθε βιβλίο που στέλνετε, έχετε δικαίωμα να λάβετε έως δύο βιβλία. Εγγραφή δωρεάν.
Μην το πετάς...χάρισέ το!- www.hariseto.gr
Το www.hariseto.gr είναι ένα online δίκτυο με χιλιάδες μέλη σε ολόκληρη την Ελλάδα, το οποίο σας επιτρέπει να βρείτε αυτό που εσείς χρειάζεστε, αλλά για κάποιον άλλον είναι άχρηστο. Κάθε είδους αντικείμενα, από έπιπλα και ρούχα έως ηλεκτρικές συσκευές και βιβλία, προσφέρονται δωρεάν μέσω αγγελιών, ενώ στη συνέχεια αναρτώνται σχόλια με λεπτομέρειες σχετικά με την ποιότητα των δωριζόμενων αντικειμένων- «χαρίζουμε τα πράγματα που δεν θέλουμε, όχι τα... σκουπίδια μας» είναι η φιλοσοφία του δικτύου

Το σχόλιό μου:
Καλές είναι και οι ονλάιν κοινότητες. Κινούνται ακόμα στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης και εκμεταλεύονται τις δυνατότητές της. Μπορούν όμως να παίξουν και τον ρόλο του εναύσματος για τη δημιουργία αντίστοιχων "πρόσωπο με πρόσωπο" κοινοτήτων στην τοπική κάθε φορά πραγματικότητα. Το πως μπορούν να δημιουργηθούν τέτοιες κοινότητες περιγράφεται σε προηγούμενη ανάρτηση με τίτλο: τι είναι οι τοπικές οικο-κοινότητες αλληλεγγύης και συνεργασίας

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ - Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Επειδή κάποιοι, όπου και όταν μπορούσαμε, κατεβάζαμε τέτοιες πινακίδες-διαφημίσεις, οι οποίες έτσι και αλλιώς ήταν παράνομες στο Πήλιο, ανεβάζω τη δήλωση πολλών συλλογικοτήτων οι οποίες ασχολούνται πιο οργανωμένα με το θέμα. Οι τοπικές κοινωνίες δεν χρειάζονται τη διαφήμιση, την οποιαδήποτε διαφήμιση, όχι μόνο την παράνομη. Θα είναι σε θέση να ξέρουν τι τους χρειάζεται και που θα το βρίσκουν.
ΔΗΛΩΣΗ
Το κακόγουστο σήριαλ της παραμονής των παράνομων υπαίθριων διαφημιστικών πινακίδων στη θέση τους παρά τις κυβερνητικές διακηρύξεις και τις δικαστικές αποφάσεις συνεχίζεται. Η σύγχρονη αυτή εκδοχή της Λερναίας Ύδρας έχει στοιχίσει τη ζωή δεκάδων ανθρώπων – κυρίως νέων τα τελευταία χρόνια.

Με αγανάκτηση παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες τη διαφημιστική καμπάνια που πραγματοποιεί εκ μέρους των εμπλεκομένων εταιριών η ένωση τους ΕΡΜΗΣ. Γιατί:
 Χρησιμοποιούν το μαύρο χρώμα του πένθους, του πένθους που εμείς και οι φίλοι μας γνωρίσαμε εξ αιτίας τους, σαν μέσο για να δείξουν τον πόνο τους για την ενδεχόμενη μείωση των κερδών τους.
 Χρησιμοποιούν την υπαίθρια διαφήμιση για να διεκδικήσουν την συνέχιση και των παράνομων δραστηριοτήτων τους για τις οποίες έχει πολλές φορές αποφανθεί τελεσίδικα η δικαιοσύνη.
 Αντιπαραθέτουν προκλητικά στους δεκάδες νεκρούς, τους «20.000 ανέργους» που δήθεν θα προκύψουν από την απαγόρευση. Θέλοντας να μας εξοικειώσουν με τον θάνατο σαν παράπλευρη συνέπεια της οικονομικής δραστηριότητας και των κερδών τους. Ανεργία η θάνατος, ιδού το δίλημμα του νεοέλληνα.
 Στηρίζεται στο ψέμα: ούτε στην Ευρώπη επιτρέπεται κάθε είδους υπαίθρια διαφήμιση, ούτε εδώ κανείς ζήτησε την παντελή κατάργηση τους. Αλλοίμονο γνωρίζουμε καλά σε ποια κοινωνία ζούμε.

Υπάρχει κάτι που οι διαφημιζόμενοι-διαφημιστές αγνοούσαν, αγνοούν και προκλητικά θέλουν να συνεχίσουν να αγνοούν: ότι υπάρχουν κανόνες και νόμοι που ορίζουν το που και πως και για αυτό το θέμα . Δεν υπάρχει μόνο ο νόμος του κέρδους που συνοδεύεται από το φόρο αίματος.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Απορούμε πως ο Υπουργός Δικαιοσύνης και ο προϊστάμενος της εισαγγελίας που με πρόσφατες εγκυκλίους τους έθεσαν το θέμα των παρανομιών γύρω από την υπαίθρια διαφήμιση παρακολουθούν απαθείς αυτή την προκλητική και προσβλητική για την μνήμη τόσων χαμένων ζωών καμπάνια. Ίσως έτσι να είναι καλύτερα: να γίνει το αίσχος δημόσιο.
Από την μεριά μας θέλουμε απλά να δηλώσουμε πως: το πάρτι θα τελειώσει.
ΥΠΟΓΡΑΦΗ
1. ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ
2. YOU ARE WHAT U DO - Κώστας Κουβίδης, Αθήνα
3. ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ (Εταιρεία Υποστήριξης Θυμάτων Τροχαίων Ατυχημάτων)–ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.
4. Ε.ΣΥ.ΠΡΟ.Τ.Α. ( Εθελοντικός Σύλλογος Πρόληψης Τροχαίων Ατυχημάτων)- Ηράκλειο
5. Πρωτοβουλία Πολιτών Ρεθύμνου για την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων.
6. Σύλλογος Πρόληψης Τροχαίων Ατυχημάτων (ΠΡΟ.Τ.Α.)- Χανιά
7. Κίνηση «Αναπηρία Σήμερα»
8. Ένωση για τα δικαιώματα των πεζών, Θεσσαλονίκη
9. ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΟΔΗΓΩΝ ΝΟΜΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
10. ΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΡΟΔΟΥ
11. Πρωτοβουλία γιατρών για την ριζική αναθεώρηση της πολιτικής για τα τροχαία δυστυχήματα
12. Πανελλήνια Κίνηση Ενεργών Πολιτών για την Υγεία και το Περιβάλλον
13. Πολίτες για την προστασία της Υγείας και του περιβάλλοντος από τις νέες τεχνολογίες
14. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
15. " Οι φίλοι του Ποδηλάτου" Ρέθυμνο
16. ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ Πολιτιστική Εταιρείας Πανόρμου Κρήτης
17. Κίνηση Πολιτών Επισκοπής Ηρακλείου Κρήτης
18. ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΗ ΡΟΔΟ
19. Σύλλογος της Διατήρησης της Αρχιτεκτονικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς- Ρόδος
20. Μεσαιωνικό Ρόδο- Ρόδος
21. ΟΙΚΟ.ΠΟΛι.Σ. – Οικολογικός Πολιτιστικός Σύλλογος Χαϊδαρίου
22. Φίλοι του ΠΥΡΙΤΙΔΟΠΟΙΕΙΟΥ Αιγάλεω
23. Διαρκής Κίνηση Χαϊδαρίου
24. Δίκτυο ΕΠΙΒΑΤΗΣ Θεσσαλονίκης
25. Διεθνής Γυμνή Ποδηλατοδρομία
26. ΜΚΟ Χαρούμενος Πλανήτης
27. Εξωραϊστικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Ανατολικού Αμαρουσίου
28. Περιβαλλοντικός και Φυσιολατρικός Όμιλος Αμαρουσίου «Πνοή»
29. Εξωραϊστικός και Πολιτιστικός Σύλλογος «Το Μαρούσι που θέλουμε»
30. Σύλλογος Κρητών Αμαρουσίου
31. «ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ» Δημοτική κίνηση Αμαρουσίου
32. Συντονιστική Επιτροπή για τις κεραίες στη Νέα Ιωνία
33. Κίνησης Πολιτών Νίκαιας «Κόντρα στο Ρεύμα»
34. "ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ" Δημοτική Κίνηση
35. «ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ»- Δημοτική Κίνηση Αθήνα
36. Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων «Δράση για μια Άλλη πόλη»
37. Δημοτική Κίνηση Αλίμου «Άνω – Κάτω στο Καλαμάκι»
38. Δημοτική Κίνηση Χαϊδαρίου «πολίτες σε δράση»
39. Παρατηρητήριο Ελεύθερων Χώρων Αθήνας-Αττικής
40. « Πευκίτες» - Σταμάτα
41. Δημοτικής Πρωτοβουλία «Στάση Βύρωνα»
42. Κίνηση Πολιτών Γέρακα
43. Στέκι Παρέμβασης ΑΝΤΙΚΡΥ, Γαλάτσι
44. Ενεργοί Πολίτες Παπάγου
45. Ανοιχτή Δημοτική Κίνηση Κορυδαλλού «Πάμε Αλλιώς»
46. Συντονιστική Επιτροπή Λαϊκής Συνέλευσης Λόφων Φιλοπάππου
47. Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων «Δράση για μια Άλλη πόλη»
48. Δημοτική Κίνηση «Αριστερή όχθη» Ν. Ιωνίας
49. ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΗΦΙ-SOS
50. Περιβαλλοντικός Φυσιολατρικός Σύλλογος Περιστερίου
51. Όμιλος Φίλων Βουνού και Θάλασσας Αττικής
52. «Ομάδα Πολιτών Πανοράματος»
53. «Πρωτοβουλία Πολιτών για την προστασία του Υμηττού»
54. Ελληνικό Δίκτυο "Φίλοι της Φύσης" (Friends of Nature)
55. Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Σάββατο 6 Μαρτίου 2010

Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της ΒΙΟΖΩ

Έλαβα με μαίηλ από τη ΒΙΟΖΩ:

Για τον «Αγώνα Εθνικής Επιβίωσης» επιβάλλεται
«Να Βυθίσετε το Χόρα»
Των τοκογλύφων, των κερδοσκόπων και των μαστροπών της παγκοσμιοποίησης

Οι καταναλωτές έκπληκτοι βλέπουν να κυριαρχεί στις σημερινές προοπτικές της πατρίδας μας, η προσπάθεια του παγκοσμιοποιημένου τοκογλυφικού συστήματος ...
Να καταστρέψει ό,τι έχει μείνει ελληνικό!
Οι πολυεθνικοί τοκογλύφοι, οι κερδοσκόποι και οι μαστροποί θέλουν να καταστρέψουν την Εθνική μας οικονομία και να μας επιβάλλουν τις παγκόσμιες εταιρείες - βρικόλακες των μεταλλαγμένων και της κλιματικής καταστροφής!

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι αν μειωθεί η αγοραστική δύναμη των καταναλωτών?
• Θα καταστραφούν οι ευαίσθητες ομάδες της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή οι μικρομεσαίοι παραγωγοί (αγρότες, βιοτέχνες κλπ) και θα παραμείνουν οι έμποροι οι συνδεδεμένοι με τις παγκόσμιες εταιρείες.
• Αυτό θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερο έλλειμμα ισοζυγίου πληρωμών και σε υπερβολική ανεργία.
• Θα μειωθούν ακόμη περισσότερο τα έσοδα του κράτους, λόγω μείωσης των πωλήσεων και του ΦΠΑ.
• Η Ελληνική οικονομία θα μπει σε βαθιά ύφεση.
Άρα οι παγκόσμιοι κερδοσκόποι απαιτούν στην πραγματικότητα την καταστροφή της Εθνικής μας Επιβίωσης? και την ακόμα πιο βαθιά υποδούλωσή μας. Θέλουν να κυριαρχήσουν στην ελληνική αγορά οι μεγάλες παγκόσμιες ανώνυμες εταιρείες και να καταστρέψουν τους μικρούς επώνυμους έλληνες παραγωγούς!

Γι’ αυτό απευθύνουμε έκκληση στην Κυβέρνηση και στους Βουλευτές μας:
Σταματήστε να πληρώνετε τους τοκογλύφους! Πάρτε ως παράδειγμα χώρες της Λατινικής Αμερικής, και ενισχύστε την Εθνική μας Οικονομία.
Να Βυθίσετε το «Χόρα» των κερδοσκόπων
• Αυξήστε την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών!
• Περιορίστε τις εισαγωγές πολυτελών εμπορευμάτων και όπλων.
• Ενισχύστε τα ελληνικά προϊόντα.
• Αναπτύξτε την ελληνική παραγωγή.
• Βοηθείστε τους Έλληνες βιοτέχνες και αγρότες να δημιουργήσουν αγορές παραγωγών, για απ’ ευθείας πωλήσεις στους καταναλωτές με καλύτερες τιμές.
• Μειώστε γενναιόδωρα το ΦΠΑ των βασικών ελληνικών ειδών διατροφής, των ελληνικών βιολογικών προϊόντων και των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
• Αυξήστε πολύ το ΦΠΑ όλων των εισαγόμενων ειδών, μετατάσσοντας τα σε είδη πολυτελείας.
• Φορολογείστε τα κέρδη των εταιριών σε διπλάσιο ποσοστό από αυτό των εργαζομένων καταναλωτών.
• Απαγορέψτε εντελώς την εισαγωγή των μεταλλαγμένων.
Μποϋκοτάζ σε ΟΛΑ τα εισαγόμενα!
(εκτός από τα εργαλεία)

Η Γενική Συνέλευση της ΒΙΟΖΩ καλεί τους καταναλωτές:
• Να μην συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις των τοκογλύφων και των κερδοσκόπων.
• Να αντισταθούν στην λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης, μποϋκοτάροντας ΟΛΑ τα εισαγόμενα είδη, εκτός από τα εργαλεία. Ας αγοράζουμε μόνο ελληνικά ποιοτικά προϊόντα. Μπορούμε να ζήσουμε μόνο με την ελληνική παραγωγή.
• Να επιλέγουν ελληνικά βιολογικά και φυσικά αγαθά.
• Να βρουν και να αξιολογήσουν απ’ ευθείας τους Έλληνες παραγωγούς επιλέγοντας τους καλύτερους.
• Να δημιουργήσουν άμεση σχέση με τους παραγωγούς. Μόνο αν γνωρίσεις τον παραγωγό μπορείς να αγοράσεις επώνυμο προϊόν.
• Να πάψουν, όσο μπορούν, να εξαρτώνται από την αγορά και να κάνουν ιδιοπαραγωγή αγαθών και υπηρεσιών.
Να πληρώσουν οι κερδοσκόποι
Όχι οι καταναλωτές !
Αθήνα, 28 Φεβρουαρίου 2010
Η Γενική Συνέλευση της ΒΙΟΖΩ

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ ΤΗΝ «ΕΥΗΜΕΡΙΑ» ΠΟΥ ΧΑΝΕΙΣ Του Γιάννη Σχίζα

Η ύφεση είναι διεθνής , η ύφεση είναι αποτέλεσμα της υπερεπένδυσης και υπερπαραγωγής σε σχέση με την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, η ύφεση είναι διδακτική . Οι Ευρωπαϊοι «εταίροι» βγάζουν γλώσσα, όμως ξεχνούν ότι η ύφεση είναι «κολλητική» και ότι η απομύζηση μιας οικονομίας μπορεί να προκαλέσει ευρύτερες δευτερογενείς ανισορροπίες , μη ορατές στον ορίζοντα της συγκεκριμένης συγκυρίας. Τη στιγμή που ο Ομπάμα προβαίνει σε γεναία μέτρα «κεϋνσιανού» τύπου για την ενίσχυση της «ενεργού ζήτησης», η Ευρώπη κάνει βήματα σημειωτόν πάνω στο πεδίο ενός «κραγμένου» νεοφιλελευθερισμού. Η ψύχωση ορισμένων σχετικά με τα δημόσια χρέη των διαφόρων χωρών, παραγνωρίζει την ιστορία των κυκλικών κρίσεων : Των καπιταλιστικών κρίσεων που επαναλαμβάνονται περιοδικά και που δηλώνουν την αδυναμία των μηχανισμών της αγοράς να ανακάμψουν, χωρίς την πρόκληση μεγάλων καταστροφών στο παραγωγικό δυναμικό. Γι αυτό απαιτείται η διαμεσολάβηση του δημόσιου τομέα : Όχι για να εξουδετερώσει πλήρως την κρίση, αλλά τουλάχιστον για να την μετατρέψει από άτακτη πτώση σε προσεδάφιση με αλεξίπτωτο....


Όμως ο δημόσιος τομέας μπορεί να κάνει πολλά, εκτός από μια «ποσοτική» δράση για τη μελλοντική ανάκαμψη . Ακόμη πολλά και διάφορα μπορεί να κάνει η κοινωνία των πολιτών ..
Τα πρόσφατα μέτρα της κυβέρνησης και ιδιαίτερα η παρατραβηγμένη φάση των εκφοβισμών, χρωματίστηκαν από την απουσία μεσομακροπρόθεσμων προγραμματισμών. Υποτίθεται ότι είμαστε σε αναμονή ενός αναπτυξιακού σχεδίου υπό τη μορφή νομοθετήματος, ενώ πριν λίγους μήνες η τότε αξιωματική αντιπολίτευση μίλαγε εφ΄όλης της ύλης («πράσινη ανάπτυξη»)και εμφανιζόταν πανέτοιμη για μια νέα διαχείριση. Η κυβέρνηση θα είχε κάθε λόγο να «χρυσώσει το χάπι» των νέων μέτρων παρουσιάζοντας ένα παραγωγικό όραμα και ένα σενάριο για το φινάλε της κρίσης, όμως η αναγωγή του «βλέποντας και κάνοντας» σε υψηλή πολιτική αρχή δεν της επέτρεψε τη διατύπωση μιας εναλλακτικής πολιτικής παράλληλα με τα εισπρακτικά μέτρα. Γι αυτό και δεν ακούσαμε προτάσεις και αποφάνσεις για την ανάκαμψη του γεωργικού τομέα, της βιοτεχνίας και βιομηχανίας, των κοινωνικών υπηρεσιών στην ολότητά τους. Για την πιο οικονομική και αποτελεσματική διαχείριση των συλλογικών αγαθών, των νερών, του αστικού περιβάλλοντος, του δημόσιου χώρου, της προσπελασιμότητας στην πόλη .Και κατά κάποιο τρόπο μείναμε με την σιωπηρή υπόθεση ότι «πάλε με χρόνους και καιρούς-πάλε δικά μας θα’ ναι», ότι στο απώτερο μέλλον τα πράγματα θα επανέλθουν στην προτέρα κατάσταση και η οικονομία θα παράγει τα ίδια ή και περισσότερα αυτοκίνητα, εξοχικά σπίτια, πρωτεϊνες, συμβατικά γεωργικά προϊόντα, κλιματισμό,ενέργεια, ρουχισμό, διακοπές κύρους. Και όλα αυτά θα μοντάρονται με μια νέα απασχόληση παλαιού τύπου(!), με την εξωφρενική υπερεργασία του ιδιωτικού τομέα, με τη μαύρη ή σαλαμοποιημένη απασχόληση, με τις άθλιες συνθήκες στα εργασιακά μικροπεριβάλλοντα....
Εάν τη βολέψουμε λοιπόν, το μέλλον θα είναι μια από τα ίδια, υποθέτει η κοινή γνώμη..Και ενώ διάφορες κατηγορίες απασχολουμένων αγωνίζονται για να αποτρέψουν την εις βάρος τους αναδιανομή του εισοδήματος επιδιδόμενες σε απίθανα αλληλοκαρφώματα - συχνά αφήνοντας στο απυρόβλητο τα κέρδη των επιχειρηματιών και την ομολογημένη μεν αλλά όχι συγχωρητέα «αμαρτία» της ιδιοποίησης των ασφαλιστικών πόρων - από την άλλη πλευρά απουσιάζει ένας συγκεκριμένος λόγος με θέμα την υπέρβαση ή τον μετριασμό του γνωστού βιοτικού μοντέλου . Του μοντέλου που καταστρέφει ανθρώπινο χώρο και χρόνο.
ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΗΤΑ ΑΓΑΘΩΝ, ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΠΡΙΖΟΛΟΚΡΑΤΙΑΣ....
Και όμως, οι κατευθύνσεις της «αποανάπτυξης», της «οικοανάπτυξης», των «οικονομικών της ευημερίας», κυκλοφορούν στην αγορά των ιδεών εδώ και δεκαετίες. Δεν πρόκειται για κατευθύνσεις περιθωριακές, ελκυστικές για διανοούμενους ή υποψήφιους γιόγκι.Πρόκειται για ιδέες εφαρμόσιμες, που υπηρετούν τον κόσμο της εργασίας , που δεν προϋποθέτουν την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων. . Που αναζητούν κοινωνικές δυνάμεις για να τις ενστερνισθούν και να τις προωθήσουν ως εναλλακτικές λύσεις, απέναντι στον οικονομισμό και στο συντεχνιακό πνεύμα του παραδοσιακού κινήματος.
Μια οικονομία με λιγότερο υλικό προϊόν και μικρότερο ΑΕΠ, μπορεί να διαθέτει ποιοτικότερα αγαθά και καλύτερη συνολική ποιότητα ζωής. Όταν ο Ελληνικός Σύνδεσμος Τεχνικών Εταιρειών μιλάει για πτώση του δείκτη παραγωγής ιδιωτικών έργων – δηλαδή κυρίως του τομέα εξοχικής κατοικίας – αναρωτιέται κανείς , γιατί δεν θα μπορούσε να υπάρχει μια πρόταση μεταφοράς του αργούντος εργατικού δυναμικού σε κατασκευαστικές δραστηριότητες εντάσεως εργασίας, για την εξυπηρέτηση κοινωνικών στόχων. Γιατί δεν θα μπορούσε να αναπτυχθεί μια ευρύτερη κοινωνική καμπάνια για την αγορά ελληνικών και μάλιστα τοπικών προϊόντων, γιατί δεν θα μπορούσε ο υπεύθυνος καταναλωτής να πεισθεί ότι οι μεταφορές από απόσταση – λεμόνια Αργεντινής, ρόδια του Ιράν, σταφύλια Χιλής χειμωνιάτικα – καταβαραθρώνουν το ελληνικό εμπορικό ισοζύγιο και ρυπαίνουν το πλανητικό περιβάλλον . Γιατί δεν θα μπορούσε να υπάρξει μια συστηματική πολιτική «μακροημέρευσης» των υλικών αγαθών – αυτοκινήτων ,ενδυμάτων, υπολογιστών κλπ – στη θέση της ενίσχυσης του εισαγωγικού, εμπορίου και παραεμπορίου. Γιατί δεν θα μπορούσαμε να έχουμε μια συστηματική καμπάνια εναντίον της κρεοφαγικής κουλτούρας και της «μπριζολοκρατίας»,με τα δυσμενή αποτελέσματα στην υγεία και στο εμπορικό ισοζύγιο.
Με δεδομένους τώρα τους περιορισμούς των κρατών από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου ή άλλους υπερεθνικούς οργανισμούς, για λόγους αναγόμενους στην «Ελευθερία του Εμπορίου», τίποτε δεν θα μπορούσε να αποκλείσει ομάδες πολιτών να συντονισθούν σε πολιτικές , κοινωνικές και συνδικαλιστικές δράσεις, στο να παραμερίσουν μεσάζοντες, να διαφημίσουν ντόπια προϊόντα, να ευνοήσουν νέες μορφές κατανάλωσης αντικειμένων, χώρων και υπηρεσιών. Να προτάξουν την ποιότητα ζωής.
Στη παρούσα υφεσιακή συγκυρία είναι οπωσδήποτε ύποπτη η εμμονή της Γερμανίας στις πολιτικές ελαχιστοποίησης του δημοσίου χρέους, όπως επίσης και η άσκηση πιέσεων στον πλέον αδύνατο κρίκο του ευρωπαϊκού νότου. Μήπως η Γερμανία επιχειρεί να ανατρέψει προς όφελός της τους ενδοευρωπαϊκούς συσχετισμούς δυνάμεων, έστω και με το κόστος μιας παρατεταμένης κρίσης; Η υπόθεση είναι ερευνητέα, αλλά οπωσδήποτε έχει ομοιότητες με τη συμπεριφορά της αμερικανικής γερουσίας το φθινόπωρο του 2008, πριν από τη σωτηρία της Lehman Brothers : Όταν προηγήθηκε απόφαση της Γερουσίας κατά των αντιυφεσιακών μέτρων του διδύμου Πόλσον –Μπους, υπό την επίδραση των «ιεράκων» του μεγάλου κεφαλαίου, για να ανατραπεί αμέσως στη συνέχεια από την πίεση των πολιτικών δυνάμεων, που διέβλεπαν την πιθανότητα μιας κατακλυσμιαίας κρίσης για την αμερικανική οικονομία.
Σήμερα το θέμα δεν είναι να αναλογιστούμε χαιρέκακα αυτό που ειπωθηκε για το χρεοκοπημενο αραβικό εμιράτο - Βye bye Dubai ! – ή να αναμείνουμε παθητικά τη νέα αναπτυξιακή εποχή. Το θέμα είναι «να τη βρούμε» με μια διαφορετική οικονομία, με σοβαρή και ποιοτική παρουσία του δημόσιου τομέα – έστω και αν αυτό δεν την κάνει απρόσβλητη στις καπιταλιστικές κυκλικές κρίσεις Με μια οικονομία μικρότερης σπατάλης, μακροημέρευσης και εντοπιότητας των αγαθών, μεγαλύτερης ανακύκλωσης . Ικανή να παράγει όχι μόνο πράγματα αλλά και κάτι πολυτιμότερο, όπως ο ελεύθερος χρόνος.... .

Το κείμενο το έλαβα με μαίηλ και υπάρχει στο μπλόκ του Γιάννη:http://oikonikipragmatikotita.blogspot.com/

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

Παγκόσμια Συνδιάσκεψη των Λαών για τη Κλιματική Αλλαγή και τα Δικαιώματα της Μητέρας-Γης.Κάλεσμα του Έβο Μοράλες.


Για να δούμε μήπως μέσα από τέτοιες συνδιασκέψεις μας προκύψει ένας άλλος παγκόσμιος πολίτης και απορριφθεί ο σημερινός "Τέλης της υπερβολής"(σχόλιο στο προηγούμενο κείμενο του Χ.Παπαγεωργίου). Μήπως η ρίζα του έχει να κάνει με τους αυτόχθονες της Ν.Αμερικής και όχι με τον δικό μας Αριστοτέλη, τον θεμελιωτή του δυτικού ορθολογισμού, που μας έχει οδηγήσει εδώ, στον πολιτισμό του homo economicus.


Κάλεσμα του Έβο Μοράλες,
προέδρου του Πολυεθνικού Κράτους της Βολιβίας

Παγκόσμια Συνδιάσκεψη των Λαών για τη Κλιματική Αλλαγή &τα Δικαιώματα της Μητέρας-Γης

Κοτσαμπάμπα Βολιβίας 20-22 Απριλίου 2010

Εκτιμώντας ότι η κλιματική αλλαγή συνιστά μια πραγματική απειλή για την ύπαρξη της ανθρωπότητας, των ζωντανών όντων και της Μητέρας-Γης μας όπως τη γνωρίζουμε σήμερα,
Διαπιστώνοντας το σοβαρό κίνδυνο που απειλεί τα νησιά, τις παράκτιες ζώνες, τους παγετώνες των Ιμαλάιων, των Άνδεων και των βουνών του κόσμου, τους πόλους, τις θερμές περιοχές όπως εκείνες της Αφρικής, τις υδάτινες πηγές, τους πληθυσμούς που πλήττονται από αυξανόμενες φυσικές καταστροφές, τα φυτά και ζώα και γενικότερα τα οικοσυστήματα,
Αναδεικνύοντας το γεγονός ότι θα είναι οι πιο φτωχοί κάτοικοι του πλανήτη που θα θιγούν περισσότερο από τη κλιματική αλλαγή, που θα δουν να καταστρέφονται οι εστίες τους και να εξαφανίζονται οι ζωτικοί τους πόροι, και που θα εξαναγκαστούν να μετακινηθούν και να αναζητήσουν καταφύγιο,
Επιβεβαιώνοντας το γεγονός ότι το 75% των ιστορικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου προέρχονται από τις παραδοσιακά βιομηχανικές χώρες του Βορρά,
Διαπιστώνοντας ότι η κλιματική αλλαγή είναι προϊόν του καπιταλιστικού συστήματος,
Απογοητευμένοι από την αποτυχία της Συνδιάσκεψης της Κοπεγχάγης, που προκάλεσαν οι επονομαζόμενες «αναπτυγμένες» χώρες που δεν θέλουν να αναγνωρίσουν το κλιματικό χρέος που έχουν απέναντι στις αναπτυσσόμενες χώρες, τις μέλλουσες γενιές και τη Μητέρα-Γη,
Διακηρύσσοντας ότι για να εξασφαλιστεί η εφαρμογή των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων στον 21ο αιώνα, είναι απαραίτητο να αναγνωριστούν και να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα της Μητέρας-Γης,
Επαναβεβαιώνοντας την ανάγκη να αγωνιστούμε για τη κλιματική δικαιοσύνη,
Αναγνωρίζοντας την ανάγκη να αναλάβουμε άμεση δράση για να αποφύγει η ανθρωπότητα και Μητέρα-Γη μείζονες ζημιές και βάσανα και για να αποκαταστήσουμε την αρμονία με τη Φύση,
Βέβαιοι ότι οι λαοί του κόσμου, καθοδηγούμενοι από τις αρχές της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης και το σεβασμό προς τη ζωή, θα αποδειχθούν ικανοί να σώσουν την ανθρωπότητα και τη Μητέρα-Γη, και τιμώντας τη Διεθνή μέρα της Μητέρας-Γης,
Η κυβέρνηση του Πολυεθνικού Κράτους της Βολιβίας συγκαλεί τους λαούς, τα κοινωνικά κινήματα και τους υπερασπιστές της Μητέρας-Γης όλου του κόσμου, και προσκαλεί επιστήμονες, πανεπιστημιακούς, νομικούς και κυβερνήσεις που θέλουν να εργαστούν μαζί με τους λαούς τους, στη Παγκόσμια Συνδιάσκεψη των Λαών για τη Κλιματική Αλλαγή και τα Δικαιώματα της Μητέρας-Γης που θα διεξαχθεί από τις 20 μέχρι τις 22 Απριλίου 2010 στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας.
Η Παγκόσμια Συνδιάσκεψη των Λαών για τη Κλιματική Αλλαγή και τα Δικαιώματα της Μητέρας-Γης έχει ως στόχους:
1. Να αναλύσει τις δομικές και συστημικές αιτίες που παράγουν τη κλιματική αλλαγή και να προτείνει ριζοσπαστικά μέτρα για να γίνει δυνατή η ευημερία όλη της ανθρωπότητας σε αρμονία με τη Μητέρα-Γη.
2. Να συζητήσει και να συμφωνήσει πάνω σε ένα σχέδιο Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων της Μητέρας-Γης.
3. Να συμφωνήσει πάνω σε προτάσεις για νέες δεσμεύσεις για το Πρωτόκολλο του Κυότο, καθώς και για σχέδια Αποφάσεων της Συνδιάσκεψης Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για τη Κλιματική Αλλαγή που θα καθοδηγούν τις δράσεις των κυβερνήσεων, που υπερασπίζονται τη ζωή, στις διαπραγματεύσεις για τη κλιματική αλλαγή και σε όλα τα όργανα των Ηνωμένων Εθνών, σε σχέση με:
α) το κλιματικό χρέος, β) τους μετανάστες-πρόσφυγες της κλιματικής αλλαγής, γ) τη μείωση των εκπομπών, δ) τη προσαρμογή, ε) τη μεταβίβαση τεχνολογίας, στ)τη χρηματοδότηση, ζ) τα δάση και τη κλιματική αλλαγή, η) το κοινό όραμα, θ) τους ιθαγενείς λαούς, ι) λοιπά.
4. Να εργαστεί για την οργάνωση του Παγκόσμιου Δημοψηφίσματος των Λαών για τη κλιματική αλλαγή.
5. Να αναλύσει και να καταστρώσει ένα σχέδιο δράσης για να προχωρήσει η δημιουργία ενός Δικαστηρίου κλιματικής αλλαγής.
6. Να καθορίσει τις στρατηγικές δράσης και κινητοποίησης για την υπεράσπιση της ζωής, απέναντι στη κλιματική αλλαγή και για τα δικαιώματα της Μητέρας-Γης.
Βολιβία, 5 Ιανουαρίου 2010
Έβο Μοράλες Άϋμα, Πρόεδρος του Πολυεθνικού Κράτους της Βολιβίας
---------