Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Πώς η κλιματική αλλαγή έδωσε τέλος σε μια εδαφική διένεξη


Από το tvxsteam

Για τρεις σχεδόν δεκαετίες η Ινδία και το Μπανγκλαντές ανταγωνίζονταν η μια την άλλη για την ιδιοκτησία ενός μικρού ακατοίκητου νησιού στον Κόλπο της Βεγγάλης, του New Moore Island. Η διένεξη έλαβε πια τέλος. Όχι, όμως, επειδή οι διαπραγματεύσεις προχώρησαν και οι δυο χώρες έφτασαν σε σχετική συμφωνία. Αλλά γιατί το μικρό αυτό νησί εξαφανίστηκε κάτω από τη θάλασσα. Η κλιματική αλλαγή έδωσε, λοιπόν, λύση εκεί που η διπλωματία απέτυχε.
Σε συνδυασμό ανόδου της στάθμης της θάλασσας και υπαναχώρηση του εδάφους απέδωσαν Ινδοί επιστήμονες την εξαφάνιση του νησιού, το οποίο το Μπανγκλαντές αποκαλεί South Talpatti. Aφού επιβεβαίωσαν την εξαφάνιση του μόλις 10.4 τετραγωνικών χιλιομέτρων νησιού, μέσω δορυφορικών φωτογραφιών, αλλά και ρωτώντας τους ψαράδες της περιοχής, απέδωσαν το γεγονός αυτό στην κλιματική αλλαγή. Συγκεκριμένα, στην περιοχή παρατηρείται ετήσια άνοδος της θερμοκρασίας κατά 0.4 βαθμών Κελσίου, ενώ την τελευταία δεκαετία η στάθμη της θάλασσας αυξάνεται κατά 5 mm το χρόνο –από 3 mm το χρόνο έως το 2000.
Ενώ δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι είναι πιθανό ακόμα 10 νησιά να ακολουθήσουν το παράδειγμα του New Moore Island. Το 1996, μάλιστα, το γειτονικό νησί Lohachara επίσης εξαφανίστηκε κάτω από το νερό, αναγκάζοντας τους κατοίκους του να καταφύγουν στην ηπειρωτική χώρα. Ακόμα, σχεδόν το μισό νησί Ghoaramara είναι τώρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Σημειώνεται, τέλος, ότι το Μπαγκλαντές, χώρα 150 εκατομμυρίων κατοίκων, είναι μια από τις χώρες που κινδυνεύουν περισσότερο από τις συνέπειες τις κλιματικής αλλαγής. Σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις, 18% των ακτών της χώρας αναμένεται να εξαφανιστεί κάτω από την αυξανόμενη στάθμη της θάλασσας. Συγκεκριμένα, αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για αύξηση 1 μέτρου της στάθμης έως το 2050, υπολογίζεται ότι 20 εκατομμύρια ανθρώπων θα αναγκαστούν να βρουν νέο τόπο διαμονής.

Σχόλιο:
Ένα νέο τόπο ζητούν και οι κάτοικοι του μικρού χωριού Kivalina, στην Αλάσκα.
Η Kivalina, ένα εσκιμώικο χωριό 400 κατοίκων, σκαρφαλωμένο σε ένα νησί του Αρκτικού Κύκλου, κατηγορεί δύο ντουζίνες εταιρειών καυσίμων και εταιρείες κοινής ωφέλειας ότι επηρεάζουν την κλιματική αλλαγή, προκαλώντας την επιτάχυνση της διάβρωσης του νησιού. Το χωριό θέλει οι εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των ExxonMobil, Shell Oil και πολλών άλλων, να πληρώσουν το κόστος της μετεγκατάστασης τους στην ηπειρωτική χώρα, η οποία θα μπορούσε να ανέλθει ακόμη και σε 400 εκ. δολάρια.
Η υπόθεση είναι μία από τις τρεις μεγαλύτερες δίκες από μηνυτήριες αναφορές που έχουν κατατεθεί από περιβαλλοντικές κινήσεις και οργανώσεις, ιδιώτες δικηγόρους και κρατικούς αξιωματούχους σε όλη την επικράτεια της Αλάσκα. Το χωριό βρίσκεται αντιμέτωπο με μία δύσκολη μάχη...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου