Πραγματογνωμοσύνη για το νερό του Πηλίου

Την πραγματογνωμοσύνη την έκανε ο Professor Dr. A. Grohmann
Επίτιμος Καθηγητής του Πολυτεχνείου του Βερολίνου, Τομέας Ελέγχου
Ρύπανσης του Νερού και αποτέλεσε μέρος της πρακτικής άσκησης των
φοιτητών του.
Μεταξύ άλλων στην πραγματογνωμοσύνη αναφέρεται:
"Το Πήλιο είναι ένα πράσινο βουνό με επαρκείς βροχοπτώσεις το
χειμώνα και όχι ιδιαίτερα παρατεταμένη ξηρή περιόδο το καλοκαίρι.
Το νερό της βροχής συγκρατείται από τις ρίζες των δένδρων,
οδηγείται σε λεκάνες απορροής και καταλήγει υπογείως ή μέσα από
πηγές στη θάλασσα.
Βακτήρια και άλλοι μικροοργανισμοί του ζωντανού εδάφους
καθαρίζουν το βρόχινο νερό και δεσμεύουν τα θρεπτικά συστατικά
που εμπεριέχονται σε αυτό, έτσι ώστε στο νερό των πηγών να
αναπτύσσονται μεν βακτήρια του νερού (Αquabacterium commune),
όχι όμως και παθογόνα. Το νερό από τις πηγές του Πηλίου είναι
υγιεινό και καθαρό, όπως αυτό ορίζεται από το ισχύον νομικό
πλαίσιο. Είναι δροσερό, χωνευτικό και ιδιαίτερα εύγευστο. Το νερό
των πηγών των ψηλών βουνών είναι το πλέον καθαρό, εφόσον αυτό
δεν ρυπαίνεται από άγρια ζώα ή τον άνθρωπο και τα ζώα εκτροφής.
Τα παλαιότερα χρόνια δεν υπήρχαν αντλίες και κατάλληλα δίκτυα
υδροδότησης και έτσι οι άνθρωποι έχτιζαν τα σπίτια και τους
οικισμούς τους πλησίον πηγών και πηγαδιών με εξαιρετικά καθαρό
νερό, ώστε να μην είναι αναγκασμένοι να το μεταφέρουν από μακριά.
Αυτό αποτέλεσε την απαρχή της ρύπανσης των πηγών από τον
άνθρωπο."
Και οι πηγές του Πηλίου δεν έμειναν ανέπαφες:
«Σιγά σιγά τα χρόνια περνούσαν. Κάποιες βρύσες
μολύνονταν, οι άνθρωποι αρρώσταιναν από δυσεντερία, τύφο
και άλλες μολυσματικές ασθένειες. Κάποιοι πέθαναν από τύφο,
όπως έχει γραφτεί στο δημοτολόγιο του δήμου Ζαγοράς».
Οι κάτοικοι ορεινών οικισμών αγαπούν το φρέσκο, δροσερό,
διαυγές και καθαρό νερό των πηγών. Θα ήθελαν να λένε σε επισκέπτες κατοίκους πόλεων: «πάρτε νερό από το σπίτι μας,είναι ακριβώς όπως το νερό από την πηγή». Υπάρχουν πόλεις που το εμφιαλωμένο είναι η μοναδική πηγή πόσιμου νερού. Πολλοί κάτοικοι του Βόλου τρέχουν με τα μπιτόνια τους σε πηγές του Πηλίου για να τα γεμίσουν, όμως η πλειοψηφία τους, ιδίως το καλοκαίρι, πίνει εμφιαλωμένο, γιατί το νερό της βρύσης περιέχει πολύ χλώριο. Από το Βόλο εξέρχονται 28.800.000 €/έτος στις εταιρείες εμφιαλωμένων άλλων νομών και εισάγονται και θάβονται 80.000 πλαστικές φιάλες στις χωματερές του, σύμφωνα με το ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΑΚΡΙΝΙΤΣΑΣ (ΤΟ ΝΕΡΟ: Οι κρήνες της Μακρινίτσας ΜΑΚΡΙΝΙΤΣΑ ΠΗΛΙΟΥ)
Το σημαντικό της πραγματογνωμοσύνης είναι ότι προτείνει μέτρα με τα οποία το νερό των πηγών μπορεί να είναι καθαρό, χωρίς να χρειάζεται χλωρίωσή του. Αυτά τα μέτρα μπορούν να υλοποιηθούν εύκολα, αρκεί να υπάρξει βούληση και τα δημοτικά συμβούλια να πάρουν αντίστοιχη απόφαση