Μαζικές Συγκοινωνίες

Βουβά και σαστισμένα "γιορτάζεται" φέτος στη χώρα μας η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας. Χαρακτηριστικό είναι πως σήμερα 22α Σεπτεμβρίου, παραδοσιακή "Ημέρα χωρίς ΙΧ", στην Αττική θα είναι Ημέρα χωρίς Μαζικές Συγκοινωνίες, λόγω των απεγιών του κλάδου
Μπορεί η πρωτοφανής οικονομική κρίση να έχει οδηγήσει σε μείωση της χρήσης του ΙΧ, αλλά με τις μαζικές απολύσεις των εργαζομένων στις δημόσιες συγκοινωνίες-λογω "εφεδρείας" κ.λπ.-θα έχουμε μάλλον και μείωση των δρομολογίων των ΜΜΜ. Πέρα από το καταστροφικό κλείσιμο σιδηροδρομικών γραμμών σε ολόκληρες Περιφέρειες της χώρας, οι ήπιες μετακινήσεις πέφτουν κι αυτές θύματα της κρίσης και των περικοπών:έτοιμες επεκτάσεις του μετρό στην Αθήνα δεν δίδονται στην κυκλοφορία, αυξήσεις στα εισιτήρια αποθαρρύνουν τη χρήση των ΜΜΜ από ακόμα περισσότερους συμπολίτες μας, η κατασκευή ποδηλατοδρόμων έχει παγώσει, τα πεζοδρόμια παραμένουν σε απαράδεκτη κατάσταση ή καταλαμβάνονται από οχήματα και άλλες χρήσεις.

Ακόμα όμως και σε ένα καθεστώς ασφυξίας των δημόσιων επενδύσεων, υπάρχει πλήθος μέτρων χαμηλού κόστους που μπορεί να λάβει η Πολιτεία και η Αυτοδιοίκηση, όπως:
• Μείωση του κόστους για τις μηνιαίες και ετήσιες κάρτες απεριορίστων διαδρομών
• Κατάλληλες θέσεις στάθμευσης για ποδήλατα έξω από τους σταθμούς των μέσων σταθερής τροχιάς και υλοποίηση συστημάτων κοινόχρηστων ποδηλάτων, δωρεάν ή με συμβολικό ενοίκιο.

• Στήριξη πρωτοβουλιών συνεπιβατισμού (car sharing - car pooling)
• Δημιουργία, σε περιοχές κατοικίας, ζωνών μέγιστης ταχύτητας 30χλμ/ώρα με προτεραιότητα πεζών και ποδηλατών
κ.λπ.

Όμως, "η μνημονιακή επιδρομή εναντίον της χώρας μας ήταν επόμενο να αποδυναμώσει την προβληματική για τα ζητήματα ποιότητας ζωής και τον δημόσιο χώρο. Η ύφεση έφερε τον παραγκωνισμό των κινημάτων επέμβασης στο αστικό περιβάλλον με στόχο τον εξανθρωπισμό του – όμως πολύ περισσότερο κι από την ύφεση, η ανασφάλεια για το μέλλον παρεμπόδισε τις κοινωνικές δυνάμεις να αξιοποιήσουν τα μαθήματα της σημερινής, «υπαρκτής αποανάπτυξης», στον κυκλοφοριακό τομέα : Η μείωση της κυκλοφορίας ΙΧ, η μείωση των αγορών νέων οχημάτων, η μικρότερη κατανάλωση βενζίνης ως αποτέλεσμα της πιο ορθολογικής συμπεριφοράς των ΙΧήδων, η μείωση των ατυχημάτων, η αύξηση της ποδηλατοκίνησης – ορατή δια γυμνού οφθαλμού στον αθηναϊκό χώρο – η αύξηση των χρήσης των μέσων μαζικής μεταφοράς κλπ., όλα αυτά θα μπορούσαν να σκιαγραφήσουν ένα άλλο μοντέλο για τις ελληνικές πόλεις, με συνέπεια το «υποχρεωτικό» να γίνει «εθελοντικό» και η «παράπλευρη απώλεια» (συρρίκνωση χρήσης ΙΧ) λόγω κρίσης , να αναγνωρισθεί ως «παράπλευρη ωφέλεια»…."

Σήμερα όμως η ανασφάλεια δεν αφήνει πεδίο για «στοχαστικές προσαρμογές»,περασμένες «Car free days», και διηγώντας τις να κλαις….