Η Μητρόπολη Δημητριάδος( Βόλος) για τη φορολόγηση της Εκκλησίας

Σε απάντηση σχολίου το Γραφείο Τύπου της Μητρόπολης Δημητριάδος γράφει:
«Στο φύλλο της 23ης Σεπτεμβρίου 2011 της «Θεσσαλίας» δημοσιεύεται σχόλιο της δημοσιογράφου κ. Ελένης Σταμούλη (τελευταία σελίδα), η οποία, αναδημοσιεύοντας μέρος επερώτησης του ευρωβουλευτού των Οικολόγων Πράσινων κ. Μιχάλη Τρεμόπουλου προς την Κομισιόν, γίνεται - άθελά της θέλουμε να πιστεύουμε - φορέας απροκάλυπτης παραπληροφόρησης των αναγνωστών σας.
Συγκεκριμένα: Η κ. Σταμούλη ακρίτως υιοθετεί την ανακριβή αναφορά του ευρωβουλευτού - εξ αφορμής της άδικης επιβολής έκτακτου τέλους ακινήτων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ - σύμφωνα με την οποία: «Οι πελατειακές λογικές δεν αναιρούν την ανάγκη η εκκλησιαστική περιουσία να γίνει μέρος της λύσης και να φορολογηθεί με τα ίδια κριτήρια που ισχύουν για όλους τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς... Η εξαίρεση της Εκκλησίας της Ελλάδος από τα βάρη σημαίνει ακόμη μεγαλύτερα και πιο εξοντωτικά βάρη για όλους εκείνους που δεν αντέχουν πια να τα σηκώσουν».
Κατανοούμε την ανάγκη πολιτικής επιβίωσης του κ. Τρεμόπουλου, επενδύοντας στο λαϊκισμό και στο ψέμα, αδυνατούμε, όμως να κατανοήσουμε τη «λογική» της κ. Σταμούλη, η οποία αγνοεί, ενώ δε θα έπρεπε - εφόσον οι δημοσιεύσεις εκ μέρους της Εκκλησίας είναι συνεχείς - ότι η Εκκλησία της Ελλάδος όχι απλά φορολογείται, αλλά φορολογείται και πληρώνει εννέα (9) διαφορετικούς φόρους, με συντελεστές πολύ μεγαλύτερους από εκείνους των φυσικών προσώπων, όσον αφορά στην ακίνητη περιουσία της, η οποία χρησιμοποιείται για εμπορικούς λόγους (την παραπέμπουμε απλώς στο Δελτίο Τύπου της 15ης Σεπτεμβρίου 2011 της Ιεράς Συνόδου «Περί της φορολογήσεως της Εκκλησίας»).
Προφανώς η κ. Σταμούλη και ο κ. Τρεμόπουλος αναφέρονται - χωρίς σαφώς να το επισημαίνουν για την αποφυγή παρερμηνειών, ενώ αποτελεί στοιχειώδη δημοσιογραφική και πολιτική, αντιστοίχως, υποχρέωσή τους - στην εξαίρεση των χώρων Λατρείας (Ιεροί Ναοί και Μοναστήρια) και των Ιδρυμάτων κοινωνικής προσφοράς της Εκκλησίας, που δεν έχουν κερδοσκοπικό χαρακτήρα και επιτελούν ανυπέρβλητο κοινωνικό έργο, το οποίο το υποτιθέμενο «κράτος πρόνοιας» αδυνατεί να επιτελέσει και ασφαλώς ουδέ στο ελάχιστο ενισχύει.
Αλήθεια, θέλουν στα σοβαρά να φορολογηθούν οι τόποι Λατρείας του Θεού, όπου οι πολίτες βρίσκουν το τελευταίο καταφύγιο ελπίδας και παρηγοριάς; Ας μας το πουν, θα έχει ενδιαφέρον. Αν θέλουν η πατρίδα μας να μετατραπεί σε σοβιετία στη χειρότερη, μάλιστα, εκδοχή της, να μας το πουν.
Όσον αφορά στη μισθοδοσία του ιερού κλήρου, για την οποία τόνοι λαϊκίστικης λάσπης έχουν χυθεί τον τελευταίο καιρό, επισημαίνουμε στην κ. Σταμούλη ότι αυτή αποτελεί συμβατική υποχρέωση της Ελληνικής Πολιτείας εις αντάλλαγμα τεράστιου μέρους της εκκλ/κής περιουσίας που παραχωρήθηκε στο κράτος τις προηγούμενες δεκαετίες για την ανασυγκρότηση και ανάπτυξή του. Και επιτέλους, είναι θλιβερό να επιδιώκει κανείς την εξαφάνιση και εκμηδένιση μιας τόσο σημαντικής κοινωνικής ομάδας, όπως οι κληρικοί και οι πολυπληθείς οικογένειές τους, για να ικανοποιηθεί δήθεν, προς καιρόν το λαϊκό αίσθημα.
Αυτό που έχει αξία είναι ν' αγωνιζόμαστε για την άνοδο του επιπέδου όλων. Εκεί θα κριθεί το μέτρο τόσο της δημοσιογραφικής, όσο και της πολιτικής αξιοπιστίας και εντιμότητας».

Απάντηση: Είναι προφανές ότι η απάντηση στο ερώτημα που τίθεται από τη Μητρόπολη αν πρέπει να εξαιρεθούν ναοί και μοναστήρια από τον ειδικό φόρο που επιβλήθηκε προσφάτως σε όσους έχουν ιδιοκτησία, είναι αρνητική και υπογραμμισμένη μάλιστα... Οι περιουσίες των μοναστηριών είναι τεράστιες, όπως και της Εκκλησίας συνολικά. Όταν φορολογούνται άνθρωποι που με δάνειο έφτιαξαν ένα σπίτι και ακόμη το ξεχρεώνουν, είναι κατάφωρη αδικία κοινωνική, μοναστήρια που στο εσωτερικό τους χτυπάει η καρδιά της πιο σύγχρονης τεχνολογίας -και καλά κάνει- να μένουν στο απυρόβλητο, σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Και είναι βέβαιον, ότι και οι πιστοί στη μεγάλη τους πλειοψηφία, ακόμη κι όταν δεν το εκφράζουν, αυτή την αδικία τη νιώθουν στο πετσί τους.
Όσο για τους κληρικούς και τη συμφωνία κράτους-εκκλησίας τι να πούμε; Ας μας υποδείξει η Μητρόπολη, μια συμφωνία των εργαζόμενων με την πολιτεία, που επίσης κρατάει χρόνια και έγινε πράξη με αγώνες και αίμα από τη μεριά τους, που τηρείται σήμερα; Αυτό δεν είναι κοινωνική αδικία;
Αν όλα αυτά είναι… σοβιετία -τι φράση κι αυτή…- τότε λυπούμαι, μέρες που περνούμε όλοι δύσκολες, ας μην τις κάνουμε δυσκολότερες με ακρότητες του είδους.
ΕΛ.Σ.

Το αρχικό σχόλιο της δημοσιογράφου ήταν το παρακάτω:
«Στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, είναι αυτονόητο ότι όλοι πρέπει να συμβάλουν στη διέξοδο από την κρίση. Είναι εξοργιστικό ότι μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου, αντί να προωθήσει το χωρισμό της από το κράτος, προσπαθεί να διατηρήσει προνομιακούς δεσμούς με την Εκκλησία προς άγραν ψήφων. Οι πελατειακές όμως λογικές δεν αναιρούν την ανάγκη η εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία να γίνει μέρος της λύσης και να φορολογηθεί με τα ίδια κριτήρια που ισχύουν για όλους τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς. Κανονικά θα έπρεπε η ελληνική Εκκλησία, που επίσημα μιλά για την επώδυνη κρίση και εκφράζει τη συμπάθειά της για τις θυσίες της κοινωνίας, να ζητήσει η ίδια τον τερματισμό της σημερινής προνομιακής της θέσης. Η εξαίρεσή της από τα βάρη, σημαίνει ακόμη μεγαλύτερα και πιο εξοντωτικά βάρη για όλους εκείνους που δεν αντέχουν πια να τα σηκώσουν».
Είναι λόγια του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλη Τρεμόπουλου, στην ερώτηση που υπέβαλλε στην Κομισιόν ζητώντας να μάθει αν είναι ενήμερη για την προνομιακή φορολογική μεταχείριση της Εκκλησίας της Ελλάδος, αν το έχει συζητήσει στις διαβουλεύσεις με την ελληνική κυβέρνηση και αν έχουν καταλήξει με την τελευταία σε κάποια κοινά αποφασισμένη δέσμευση επ’ αυτού. Ο Τρεμόπουλος στην ίδια ερώτηση κάνει ευθέως λόγος και για συμμετοχή της Εκκλησίας της Ελλάδος στα έξοδα μισθοδοσίας των κληρικών, που σήμερα καταβάλλονται εξ ολοκλήρου από τα άδεια πια δημόσια Ταμεία.
Περιμένουμε με εξαιρετικό ενδιαφέρον να μας δημοσιοποιήσουν οι Πράσινοι την απάντηση των ευρωπαίων εταίρων μας στην ερώτηση τους. Γιατί πια και η πρόκληση έχει ξεπεραστεί προ καιρού, στο συγκεκριμένο θέμα. Γιατί την αδικία, ο Θεός δεν τη θέλει…