Τί έκανες όταν ήσουν φοιτητής μπαμπά;

Τον παρακάτω διάλογο τον πήρα με το ηλ. ταχυδρομείο:

30 χρόνια μετά :

-Μπαμπά, τί είναι άσυλο;
- Άσυλο είναι ένας δικαστικός όρος. Τον επικαλείται κάποιος που διώκεται για τις πολιτικές του απόψεις ή τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις. Το άσυλο μπορεί να ισχύει και σε κάποιους συγκεκριμένους χώρους. Για παράδειγμα , στην αρχαιότητα ζητούσαν άσυλο μπροστά σε ναούς και βωμούς. Και σήμερα ακόμα, η εκκλησία θεωρείται άσυλο. Όταν ήμουν εγώ φοιτητής το άσυλο ίσχυε και στον πανεπιστημιακό χώρο, για να μένει ανεπηρέαστη η έρευνα και η επιστημονική σκέψη.
-Τώρα δεν ισχύει;
-Όχι, γι ' αυτό και τα πανεπιστήμια μπορούν και χρηματοδοτούνται από εταιρείες, που χειραγωγούν την έρευνα προς όφελος τους.
-Τί εννοείς;
-Για παράδειγμα, το Χημικό χρηματοδοτείται από την καπνοβιομηχανία Flip & Norris. Ταυτόχρονα εκδίδει αποτελέσματα ερευνών πάνω στη σύσταση του προϊόντος του χρηματοδότη, δηλαδή του τσιγάρου. Τί είδους αποτελέσματα λες να βγάζουν;
-Αυτό , όμως δεν είναι ανήθικο;
- Ακριβώς. Γιατί πλέον το πανεπιστήμιο, παύει να είναι φορέας στην υπηρεσία της κοινωνίας. Είναι ένα ερευνητικό κέντρο επί πληρωμή...
-Και αυτό ξεκίνησε όταν ήσουν φοιτητής;
-Ναι, με ένα νομοσχέδιο, όπου καταργούσε το άσυλο, τάχα επειδή έμπαιναν κάποιοι και έσπαγαν.
-Δεν συνέβαινε;
-Συνέβαινε, άλλα όχι στο βαθμό που ήθελαν να ισχυρίζονται. Το άσυλο ήταν μια Ελευθερία. Ο καθένας τη χρησιμοποιεί , όπως νομίζει. Και η ελευθερία λόγου μπορεί να ενοχλεί κάποιους. Τί σημαίνει αυτό;
-Καλά, και πως ο νόμος για την κατάργηση του ασύλου οδήγησε στον περιορισμό του πανεπιστημίου;
-Ο ίδιος νόμος έλεγε πως το πανεπιστήμιο θα πάψει να χρηματοδοτείται από το κράτος...
-Το χρηματοδοτούσε το κράτος; Ήταν ΔΩΡΕΑΝ;
-... ναι. Πλέον θα έπρεπε το πανεπιστήμιο να βρει πόρους μόνο του. Αυτό , σε συνδυασμό με την κατάργηση του ασύλου, έκανε το πανεπιστήμιο φερέφωνο του χρηματοδότη του.
-Μα καλά, ήταν δωρεάν; Δηλαδή για να μπεις δεν πλήρωνες;
-Όχι. Σε κανένα ελληνικό πανεπιστήμιο, δεν γινόταν αυτό που γίνεται σήμερα...
-Και γιατί πέρασαν ένα τέτοιο νόμο;
-Για να αναβαθμιστεί ο θεσμός του πανεπιστημίου.
-Με δουλεύεις;
-Κοίτα, η πολιτική εκδοχή ήταν ότι τα ΑΕΙ χρειάζονταν πόρους, που το κράτος δεν μπορούσε να δώσει και επειδή το άσυλο κακοχρησιμοποιόταν από κάποιους.
-Και πως τα προηγούμενα χρόνια το κράτος μπορούσε να αντεπεξέλθει;
-Είχαμε κρίση τότε.
-Κι άλλη ; Και όταν ήμουν στο γυμνάσιο είχαμε πάλι...
-Τί να γίνει...;
-Δεν καταλαβαίνω. Και οι φοιτητές πως το δέχτηκαν;
-Αντέδρασαν, με πορείες και καταλήψεις.
-Και;
-Και τίποτα. Τί λες να έγινε; Δεν βλέπεις πόσα δίνουμε σήμερα για το κολέγιο της αδερφής σου; Και πόσα, άραγε, θα δίνουμε για το δικό σου σε κάνα δυο χρόνια, αν καταφέρνουμε να τα δίνουμε...
- Καλά και πως το δεχτήκατε;
-Τί να σου πω, παιδί μου; Ήταν Σεπτέμβριος, είχαμε και εξεταστική... κάποιοι διαφωνούσαν με την ιδέα της κατάληψης...
-Καλά ρε πατέρα, και σταματήσατε να αντιδράτε σε αυτό το νόμο επειδή είχατε εξεταστική ή επειδή σας φαινόταν λάθος η κατάληψη;
-Σε κάποιους...
-Τί σε κάποιους μου λες; Και οι άλλοι τί κάνετε;
-Ηρέμησε, τί μπορούσαμε να κάνουμε;
-Να μην τους αφήσετε να το κάνουν. Μα καλά τι εγωιστικά κωλόπαιδα ήσασταν; Τί πάρτη σας μόνο σκεφτήκατε; Τα παιδιά σας πώς θα τα σπουδάσετε; Μετά λες για ' μένα και την αδερφή μου.
- Τα λες υπερβολικά.
-Δεν νομίζω. Πήγες σε δωρεάν πανεπιστήμιο;
-Ναι.
-Πλήρωσες για το πτυχίο σου ;
-Όχι.
-Οι καθηγητές σου είχαν πλήρη ελευθερία λόγου;
-Ναι.
-Η έρευνα σου χρειαζόταν καμιά "προέγκριση";
-Όχι.
-Μήπως, για τα θέματα του πανεπιστημίου σου αποφάσιζαν εξωπανεπιστημιακοί;
-Όχι, μόνο καθηγητές και φοιτητές...
-Και φοιτητές;;;
-Ναι...
-Και τα παραδώσατε όλα αυτά;
-Μα...
-Δηλαδή η γενιά σου , πατέρα , αποφάσισε να μην σπουδάζουν αυτοί που δεν έχουν να πληρώσουν και όσοι έχουν να κάνουν σπουδές "κονσέρβα";
-Ήμουν στο πτυχίο εγώ.
-Και τί το έκανες; Αφού στο μαγαζί με τη μαμά δουλεύεις. Και μετά μου μιλάς για ιδέες. Βολευτήκατε, δεν σας έπιανε , δηλαδή, ο νόμος και τα παρατήσατε. Ρίξατε το μπαλάκι στους επόμενους, αλλά τώρα ξαναγύρισε σε 'σένα. Δίκαιη τιμωρία, αν δεν έκαιγε και 'μένα μαζί.
-Μη λες μεγάλα λόγια, γιατί τη δική σου γενιά δεν την έχω δει μια φορά στο δρόμο!
-Είμαστε σπορά δικιά σας. Από πριν ηττημένοι, τί περιμένεις; Ποιος μας έδειξε το δρόμο... Κινούμαστε από τον εγωισμό. Ζώα, που έχουν μόνο το ένστικτο της αυτοσυντήρησης αναπτυγμένο. Μόνο αυτό, μόνο για τον εαυτό τους.

Σ.Σ:
Οποιαδήποτε ομοιότητα με μελλοντικά γεγονότα είναι πλήρως συνειδητή και προμελετημένη...
Γιατί να λέμε βίαια τα νερά ενός ποταμού και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν;

Σχόλιο: αρκεί ο συνειδητός και προμελετημένος αυτός διάλογος να έχει στόχο όχι την αποδοχή της εξέλιξης που περιγράφει, αλλά τη με κάθε μέσο ανατροπή της, γιατί αν πραγματικά δεν υπάρξει αντίδραση τώρα, η εξέλιξη αυτή είναι πολύ πιθανή. Η λύση όμως δεν είναι και η επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση. Γιαυτό θα πρότεινα στον συγγραφέα του διαλόγου να γράψει και έναν άλλο διάλογο, για το πως φαντάζεται τη θετική εξέλιξη γύρω από τα πανεπιστήμια, εξέλιξη που μπορεί να τη πετύχει μια γενιά, που μπόρεσε να αποδείξει ότι δεν είναι "από τα πριν ηττημένη".