Σημ.: 'Οχι, δεν λέμε ''καλό Πάσχα'' (το ''Πάσχα'', παραπέμπει σε ''εξόδους'' άλλων από Αίγυπτο)
Και ο φίλος Αργύρης μου απάντησε ως εξής για τις παραπάνω ευχές που του έστειλα ηκεκτρονικά:
“Και τοις μεταστάσιν δούναι την ανάστασιν” λέει ο ψαλμός, πράγμα που σημαίνει ότι για να αναστηθείς πρέπει πρώτα να αποδημήσεις εις κύριον. Εμείς, βεβαίως, ακόμη υφιστάμεθα εις τούτον τον βίον - ως μόλις και μετά βίας επιβιώνοντες – άρα “ανάστασις” για μας δεν είναι δυνατή. Δυνατή όμως είναι μια “μετάστασις”. Εξ ου και το κάτωθι στιχουργικό λογοπαίγνιο.
Ανάσταση
Στα λογικά προΐσταμαι
Στα πάθη μου υφίσταμαι
Στα όμορφα παρίσταμαι
Και στα στραβά ενίσταμαι
Από πολλά συνίσταμαι
Γι’ αυτό συχνά διίσταμαι
Κι όσο θαρρώ επίσταμαι
Τόσο κουτός καθίσταμαι
Μα όπου και αν ίσταμαι
Πάντα απορώ κι εξίσταμαι
Πώς γίνεται ν’ ανθίσταμαι
Κι απ’ τη ζωή να αφίσταμαι;
Κι εφόσον δεν μεθίσταμαι
Γιατί να λέω ανίσταμαι;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου