ΧΡΕΟΚΟΠΩ, ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ

Ο πανεπιστημιακός Γιάννης Βαρουφάκης προτείνει μια κίνηση που θα μας βγάλει από τα θολά νερά και τις δολιότητες της μνημονιοκεντρικής λογιστικής, και θα μας οδηγήσει σε μια καθαρή πολιτική λύση . Είναι η κίνηση της συνειδητής, δηλωμένης και καθαρής χρεοκοπίας του δημοσίου – σε αντίθεση με την σημερινή, μερική και άδηλη χρεοκοπία, που φέρνει τη χώρα μας όλο και περισσότερο κοντά σε μεγαλύτερη καταστροφή…

Μια δηλωμένη χρεοκοπία οπωσδήποτε δημιουργεί πρόβλημα στην εξεύρεση κάποιων απαραίτητων δανειακών πόρων, όμως ταυτόχρονα συνιστά ένα είδος «προπόνησης» του κράτους στην υπεύθυνη αντιμετώπιση των δαπανών του…Λέει ο Βαρουφάκης :
«Μα αν το δημόσιο κηρύξει στάση πληρωμών, τι θα γίνει την επόμενη μέρα; Πως θα ξανα-δανειστεί; Πράγματι, το κράτος θα στριμωχθεί. Για κάμποσο καιρό το δημόσιο θα πρέπει απλώς να ξοδεύει όσα μαζεύει από φόρους. Και γιατί είναι κακό αυτό; Να μάθει επί τέλους, αφού θα έχει ανακουφιστεί από το νταλκά των τοκοχρεολυσίων, να ζει με αυτά που εισπράττει»….
Όλο το άρθρο εδώ

Είναι αναγκαίο  να τονισθεί  ότι το ευρώ δεν είναι φετίχ ή  φυλακτό, αλλά  εργαλείο διαχείρισης, μέσω του οποίου (υποτίθεται ότι) εξυπηρετούνται οικονομικοί στόχοι. Στην ευρωζώνη των ημερών μας , σε πρώτο πλάνο, έχουν τεθεί οι οικονομικοί στόχοι της «δημοσιονομικής εξυγίανσης» και της καταστολής των ελλειμμάτων, όμως  μια δεύτερη ματιά δείχνει   τον γερμανικό ηγεμονισμό και το εγχείρημα  μετατροπής μεγάλου μέρους της Ευρώπης σε νεοαποικιακές  ζώνες, εξαγοράσιμες και «φαγώσιμες» από τους ισχυρούς,  με ειδικές εργασιακές συνθήκες …

Αν το ευρώ αναχθεί σε εργαλείο σταθεροποιητικής διαχείρισης και «αναπτυξιακής ώθησης», πέρα από τις άλλες λειτουργίες του, τότε έχει καλώς. Αν επιμείνει να είναι αυτό που είναι, τότε για τη περίπτωση της  Ελλάδας ισχύει ό,τι για τη περίπτωση της Σκοτίας, που σκέπτεται να οργανώσει  το 2014 δημοψήφισμα με ερώτημα την έξοδό της  από το Ηνωμένο Βασίλειο … Της οποίας  Σκοτίας ο Πρωθυπουργός δήλωσε ότι η πρόσδεση της χώρας  του στην αγγλική στερλίνα δεν της επιτρέπει να ασκεί αναπτυξιακή πολιτική και άλλες πολιτικές αλληλεγγύης …

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι λόγοι τους οποίους επικαλέστηκε ο σκοτσέζος πρωθυπουργός, για να προωθήσει την υπόθεση της ανεξάρτητης Σκοτίας:

«Όπως είναι η κατάσταση σήμερα, δεν μπορούμε να αυξήσουμε τη ζήτηση στην οικονομία.
Δεν μπορούμε να δαπανήσουμε περισσότερα χρήματα για να μειώσουμε την ανεργία.
Δεν μπορούμε να προστατεύσουμε τους Σκοτσέζους που πλήττονται από τη μεταρρύθμιση του κοινωνικού κράτους, όπως είναι οι ανάπηροι.
Δεν μπορούμε να αποφασίσουμε αν θέλουμε ή όχι τα παιδιά μας να πολεμούν σε παράνομους πολέμους, όπως ήταν ο πόλεμος του Ιράκ».