Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

“Ψαρεύοντας την αλήθεια” για τις ελληνικές θάλασσες

Η Ευρωπαία Επίτροπος Θαλασσίων Υποθέσεων και Αλιείας, Μαρία Δαμανάκη δήλωσε: “Υπάρχουν επαρκή επιστημονικά δεδομένα τα οποία μας πείθουν χωρίς αμφιβολία ότι τα ψάρια τελειώνουν. Αν δεν πάρουμε μέτρα πολύ γρήγορα, δεν έχουμε διέξοδο. Από επιστημονική μελέτη των υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προκύπτει ότι αν συνεχίσουμε έτσι τότε σε δέκα χρόνια μόνο 6 - 8 από τα 136 είδη των θαλασσών μας θα είναι υγιή..."
Ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Παράκτιων Αλιέων Νοτίου Αιγαίου, Δημήτρης Ζάννες δήλωσε: “Ο μύθος καταρρίφθηκε. Η αντίληψη ότι η θάλασσα είναι μια ανεξάντλητη πηγή από την οποία μπορούμε να παίρνουμε ό,τι και όσο θέλουμε αποδεικνύεται πλέον λανθασμένη, επιζήμια και καταστροφική. Έχει έρθει ο καιρός όπου η θάλασσα και ο άνθρωπος θα πρέπει να έχουν μια σχέση αμφίδρομη όπως στο παρελθόν. Οι παράκτιοι αλιείς των Κυκλάδων, αλλά και ολόκληρες οι νησιωτικές κοινωνίες είναι έτοιμες για κάτι τέτοιο..."
Ο Στέλιος Κατσανεβάκης, ερευνητής στο Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών σε θέματα αλιείας δήλωσε: “Όπως προέκυψε από την ανασκόπηση της κατάστασης των αλιευτικών αποθεμάτων της Μεσογείου, που έγινε πριν λίγες ημέρες από την Επιστημονική, Τεχνική και Οικονομική Επιτροπή Αλιείας (STECF) της ΕΕ, από τα 41 αποθέματα για τα οποία υπάρχουν επαρκή δεδομένα για την αξιολόγησή τους, τα 35 (ποσοστό 85%) υπεραλιεύονται, ενώ μόνο για τα 6 (ποσοστό 15%) τα σημερινά επίπεδα εκμετάλλευσης δεν απειλούν την αειφορία τους. Είναι επιτακτική η ανάγκη για αλλαγή στον τρόπο διαχείρισης των αλιευτικών αποθεμάτων, με γνώμονα την αειφορική εκμετάλλευση των θαλάσσιων βιολογικών πόρων και την προστασία της βιοποικιλότητας. Η ανάπτυξη δικτύων θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών αναγνωρίζεται διεθνώς ως μία αναγκαιότητα για την ουσιαστική προστασία της βιοποικιλότητας και ως ένα αποτελεσματικό εργαλείο αλιευτικής διαχείρισης. Η Ελλάδα δεν πρέπει να καθυστερήσει άλλο στη δημιουργία ενός τέτοιου δικτύου θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών, που θα πρέπει να σχεδιαστεί με βάση καθαρά επιστημονικά και όχι πολιτικά κριτήρια και να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη εφαρμογή και η διαρκής παρακολούθηση των διαχειριστικών σχεδίων.”

Σχόλιο:
Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα, θα ξανά έκανα γαλάζια τη θάλασσα!!!!!!

Δεν αρκούν προστατευόμενες περιοχές, το ίδιο έχει γίνει και με τα εδάφη όπου έχουμε προστατευόμενες περιοχές, αλλά η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί. Θα έπρεπε, αν δεν μπορεί να αλλάξει η κατάσταση με την αλιευτική βιομηχανία-γιατί αυτή είναι το πρόβλημα και όχι οι απλοί ψαράδες που το έχουν καταλάβει έτσι και αλλιώς- να επιστραφεί στην άγρια φύση το 15-20% των εδαφών και της θάλασσας. Αλλά ποιος θα επιτηρούσε τέτοιες μεγάλες εκτάσεις; Γιαυτό αν σαν ανθρωπότητα δεν ξεπεράσουμε το στάδιο της «ανάπτυξης ή θάνατος» και δεν επιλέξουμε με συνείδηση τη κατεύθυνση της από-ανάπτυξης δεν θα υπάρξει λύση. Έως ότου το καταφέρουμε αυτό καλό είναι και οι προστατευόμενες περιοχές από το τίποτα. Δεν θα πρέπει όμως να επαναπαυθούμε και να αρκεσθούμε σε αυτή τη μερική λύση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου