Παράγωγο-καταναλωτικός Συνεταιρισμός, μιά δομή της κοινωνικής και αλληλέγγυας τοπικής οικονομίας

Στόχος:
«Γέφυρα» μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών της τοπικής-όσο γίνεται- κοινωνίας για το ξεπέρασμα των σημερινών μεσαζόντων κάθε είδους. Στήριξη της επιβίωσης των παραγωγών με δίκαιες τιμές, προσιτές όμως στους καταναλωτές με χαμηλό εισόδημα. Διαμόρφωσή του σε μια δομή της κοινωνικής-αλληλέγγυας οικονομίας, μη ενταγμένης ούτε στον ιδιωτικό, ούτε στον κρατικό τομέα της οικονομίας. Βασιζόμενος στις αξίες της συνεργατικότητας, αμοιβαιότητας και του εθελοντισμού και όχι του ανταγωνισμού και της αγοράς.
Μέλη:
Στην αρχή μάλλον ο οποιοσδήποτε συμφωνεί με τον βασικό στόχο, είτε παραγωγός, είτε καταναλωτής, είτε ενεργός πολίτης. Στη συνέχεια, όταν θα έχουν δημιουργηθεί σχέσεις με υπάρχουσες ή στο μεταξύ δημιουργημένες συλλογικότητες-ομάδες παραγωγών-καταναλωτών, κάθε πρώην μέλος θα έχει τη δυνατότητα να ενταχθεί σε κάποια από αυτές, καθώς και αυτές θα γίνονται μέλη του συνεταιρισμού. Θα εξακολουθούν όμως να υπάρχουν και μεμονωμένα μέλη.
Παραγωγοί:
Κυρίως ενταγμένοι σε ομάδες-συλλογικότητες-συνεταιρισμούς παραγωγών, αλλά και μεμονωμένοι, του πρωτογενούς και δευτερογενούς-μεταποιητικού τομέα.
Καταναλωτές:
Κύρια συνεταιρισμοί-ομάδες-συλλογικότητες-«καλάθια», αλλά και μεμονωμένοι καταναλωτές, καθώς και κολεκτιβιστικά ή συνεταιριστικά μαγαζιά και καφενεία.
Κολεκτίβα διακίνησης:
1. Υπεύθυνος εξασφάλισης προϊόντων(διαχειριστής «αγορών»): αμειβόμενος που μπορεί να στηρίζεται και από εθελοντές. Δημιουργεί σχέσεις με τους παραγωγούς.
2. Υπεύθυνος διάθεσης προϊόντων (διαχειριστής «πωλήσεων»): αμειβόμενος με στήριξη και από εθελοντές όταν χρειάζεται. Δημιουργεί τις σχέσεις με τους καταναλωτές.
3. Υπεύθυνος αποθήκης: αμειβόμενος που διοργανώνει εισροές-εκροές προϊόντων στην αποθήκη, ικανοποιώντας τις αμφίδρομες παραγγελίες(τη σχέση «προσφοράς- ζήτησης») σε επαφή με τους δύο διαχειριστές. Χρειάζεται σίγουρα στήριξη και από εθελοντές στην οργάνωση-διαχείριση της αποθήκης σε ώρες αιχμής.
4. Για μεμονωμένους καταναλωτές χώρος διάθεσης (‘Μαγαζί»): δύο τουλάχιστον αμειβόμενοι με αντίστοιχους εθελοντές σε κάθε βάρδια για τις αναγκαίες μεταφορές-εξωτερικές εργασίες. Στη συνέχεια πιθανά περισσότερα «μαγαζιά».
Συνέλευση μελών:
1. Μεμονωμένα μέλη
2. Εκπρόσωποι παραγωγικών συλλογικοτήτων
3. Εκπρόσωποι καταναλωτικών συλλογικοτήτων
4. Τα μέλη της κολεκτίβας διακίνησης
Συμμετοχή των 4 κατηγοριών σε ισοδύναμη-όσο γίνεται-αναλογία κατά 25%, στην εξέλιξή του.
Η συνέλευση γίνεται βασικά δύο φορές το χρόνο, κάνει απολογισμό και αποφασίζει για τη γενική κατεύθυνση και την εξέλιξη του συνεταιρισμού. Στο ενδιάμεσο διάστημα λειτουργεί η επιτροπή εποπτείας.
Επιτροπή εποπτείας:
1. Εκλεγμένος εκπρόσωπος των μεμονωμένων μελών
2. Εκλεγμένος εκπρόσωπος των συλλογικοτήτων των παραγωγών-άρα απαραίτητη δημιουργία δικτύου τους.
3. Εκλεγμένος εκπρόσωπος των συλλογικοτήτων των καταναλωτών-απαραίτητο και εδώ το δίκτυό τους.
4. Ένας διαχειριστής «αγορών», γιατί στη συνέχεια μπορεί να αυξάνονται οι διαχειριστές
5. Ένας διαχειριστής «πωλήσεων»
6. Ένας αποθηκάριος
7. Ένας εκπρόσωπος των εργαζομένων στο κάθε «μαγαζί»
Στην αρχή το σύνολο των μελών της εποπτείας θα είναι επτά και παρακολουθούν στο διάστημα μεταξύ των συνελεύσεων τις όλες δραστηριότητες, παρεμβαίνοντας θετικά και ενημερώνοντας στη συνέχεια τη συνέλευση.
Διαμόρφωση τιμών:
Σε συνεργασία με τους παραγωγούς-καταναλωτές τα έσοδα κατανέμονται ποσοστιαία επί της τελικής τιμής ως εξής για τα ελληνικά δεδομένα:
1. Το 40% περίπου της τελικής τιμής ανήκει στους παραγωγούς.
2. Το 20% πηγαίνει στη διαχείριση(έξοδα χώρων διαχείρισης 4% + έξοδα αποθηκευτικών χώρων 6% + έξοδα «μαγαζιών» 10%)
3. Το 20% αμοιβή εργασίας
4. Το 7% στις μεταφορές
5. Το 13% στους φόρους

Παρατηρήσεις:

1. Όσα προϊόντα διατίθενται απευθείας στις συλλογικότητες των καταναλωτών, απαλλάσσονται από τα έξοδα «μαγαζιού»-αμοιβής «μαγαζιού» και φόρο. Δηλαδή θα είναι φθηνότερα κατά 30% περίπου, πράγμα που θα λειτουργεί υπέρ της ένταξης των καταναλωτών σε κάποια ομαδοποίηση.
2. Αν δεν υπάρχουν ήδη και έως ότου δημιουργηθούν σχέσεις με ομάδες μεταποίησης είναι πιθανά αναγκαίο να οργανωθεί και κολεκτίβα μεταποίησης-συσκευασίας από την αρχή ή στη συνέχεια.
3. Για την όλη οργάνωση ενός τέτοιου συνεταιρισμού χρειάζεται και μια αρχική οικονομική μελέτη, καθώς και εξεύρεση των αρχικών πόρων. Στη συνέχεια θα πρέπει να επιτευχθεί η αυτοβιωσιμότητα και αν περισσεύουν κάποιες φορές πόροι να διατίθενται για παραπέρα σκοπούς, όπως για παράδειγμα στην εκπαίδευση των παραγωγών.