ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΠΑΡΩΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΙΨΙΣΠΟΡΑ

Ως συμμόρφωση-παρωδία, που συνεχίζει την καταστροφή των φυσικών πόρων της ελληνικής γεωργίας, μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς τις οδηγίες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠΑΑΤ) για την εφαρμογή της αμειψισποράς στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής υποχρέωσης για διατήρηση των επιπέδων της οργανικής ύλης του εδάφους.
Ο ευρωπαϊκός κανονισμός 73/2009 προβλέπει μεταξύ άλλων συγκεκριμένες υποχρεώσεις των κρατών μελών με σκοπό τη διατήρηση της αειφορίας των γεωργικών εδαφών. Στις υποχρεώσεις αυτές περιλαμβάνεται και η αμειψισπορά, που είναι από τους βασικούς τρόπους για τη διατήρηση των επιπέδων της οργανικής ύλης του εδάφους.
Με επίσημο όμως Δελτίο Τύπου της 12.11.2010, το ΥΠΑΑΤ προτείνει στους Έλληνες αγρότες συγκεκριμένους τρόπους να παρακάμπτουν επί της ουσίας την υποχρέωση αμειψισποράς, εφαρμόζοντάς την τυπικά σε πολύ περιορισμένο μέρος της καλλιεργήσιμης γης τους και παρακάμπτοντάς την μέχρι και κατά 97%. Το δελτίο παραθέτει μάλιστα και συγκεκριμένα παραδείγματα, ώστε οι οδηγίες να είναι ακόμη πιο πειστικές.
«Οι γεωργοί μπορούν να καλλιεργούν κάθε χρόνο τουλάχιστον τρεις διαφορετικές καλλιέργειες στην εκμετάλλευση τους, χωρίς κανένα περιορισμό για τις εκτάσεις κάθε καλλιέργειας. Δηλαδή δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει συγκεκριμένο ποσοστό για κάθε καλλιέργεια, και δεν εξετάζεται σε ποιο αγροτεμάχιο γίνεται η κάθε καλλιέργεια »
Το Υπουργείο παραθέτει μάλιστα και ενδεικτικό παράδειγμα τέτοιας συμμόρφωσης:
«Γεωργός έχει πέντε αγροτεμάχια εκ των οποίων 2 με έκταση 100 στρέμματα, 1 με έκταση 10 στρέμματα και δύο αγροτεμάχια με έκταση 3 στρέμματα το καθένα. Ο γεωργός αυτός μπορεί να καλλιεργήσει τομάτα στα 3 στρέμματα, σιτάρι στο άλλο αγροτεμάχιο των 3 στρεμμάτων και βαμβάκι σε όλα τα υπόλοιπα (δηλαδή στα 210 στρέμματα, που αντιστοιχούν σε λιγότερο από 3% της συνολικής έκτασης). Με αυτόν τον τρόπο καλύπτεται η υποχρέωση αμειψισποράς πλήρως».
Οι επίσημες οδηγίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για την αμειψισπορά, δεν αποτελούν απλά μια ακόμη απόπειρα να «ξεγελάσουμε τους κουτόφραγκους». Αποτελούν επικίνδυνα δείγματα γραφής ότι το ελληνικό κράτος αδυνατεί να καταλάβει τους σοβαρότατους λόγους που επιβάλλουν τέτοιες υποχρεώσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ενθαρρύνει τη συνέχιση της καταστροφής της ελληνικής γεωργίας και των βασικών φυσικών της πόρων όπως το έδαφος.