Οίτη: Βιώσιμη προοπτική και όχι εργοτάξιο

Η Οίτη μπορεί – και πρέπει – να έχει βιώσιμη προοπτική για όλους
και όχι να γίνει εργοτάξιο από λίγους
Το επενδυτικό ενδιαφέρον που έχει εκδηλωθεί για την Οίτη είναι γνωστό. Το βουνό μας είναι ελκυστικό τόσο για τη μεταλλευτική εταιρεία, που καραδοκεί χρόνια να το εκμεταλλευτεί, όταν οι συνθήκες της αγοράς την ευνοούν, όσο και για τις εταιρείες που είναι έτοιμες να εγκαταστήσουν τα τρία πρώτα αιολικά πάρκα.
Δήμοι και Περιφέρεια, επαγγελματικοί φορείς, Κόμματα και φορείς της Κοινωνίας των Πολιτών να ενημερωθούν για τα σχέδια των επενδυτών, τα οφέλη και τις συνέπειές τους στην τοπική κοινωνία και οικονομία, αλλά και στο περιβάλλον, και όλοι μαζί να αποφασίσουμε για το μέλλον του βουνού μας. Αυτό θα σήμαινε δημοκρατική λειτουργία της αυτοδιοίκησης, καθώς και συμμετοχή και ευθύνη της τοπικής κοινωνίας στη λήψη αποφάσεων που επηρεάζουν καθοριστικά την αναπτυξιακή προοπτική της ευρύτερης περιοχής.

Αντί αυτού, με τις γνωστές διαδικασίες αποφασίζεται να θυσιαστεί η ήπια και βιώσιμη προοπτική της Οίτης. Τόσο τα μεταλλεία όσο και η εγκατάσταση των αιολικών πάρκων που δρομολογείται, είναι έργα μεγάλης κλίμακας, που διαμορφώνουν ένα νέο, βιομηχανικού τύπου, τοπίο στο βουνό, αλλά και ένα νέο «τοπίο» στην οικονομία της περιοχής, ασύμβατο με το συμφέρον της πλειοψηφίας των πολιτών και με το μακροπρόθεσμο συμφέρον όλων μας.
Μπορεί για κάποιους να υστερεί σε σημασία το γεγονός ότι η εγκατάσταση των ανεμογεννητριών έρχεται σε αντίθεση με το σύστημα προστασίας του Εθνικού Δρυμού και της Ζώνης Ειδικής Προστασίας(ΖΕΠ) για τα πουλιά, όμως αυτές ακριβώς οι συνθήκες περιβαλλοντικής προστασίας είναι αυτές που πρέπει να αποτελέσουν τη βάση μιας νέας, εναλλακτικής οικονομίας, που θα προσδώσει στο βουνό προοπτικές μακροχρόνιας ανάπτυξης, άρα και ευημερίας του πληθυσμού του.

Η Οίτη είναι το ορεινό οικοσύστημα, είναι ο σπουδαίος Εθνικός Δρυμός σε ένα παγκόσμιο σύστημα περιβαλλοντικής προστασίας, είναι οι Ζώνες Ειδικής Προστασίας(ΖΕΠ) και οι Σημαντικές Περιοχές για τα Πουλιά της (ΣΠΠ), είναι το αγριοκάτσικο, τα σπάνια λουλούδια και τα όμορφα ελατοδάση της, είναι τα μοναδικά φαράγγια της και τα 22 χωριά της. Είναι οι ιαματικές της πηγές, ο Ηρακλής και ο Γοργοπόταμος. Είναι ο τόπος που αγαπήθηκε από χιλιάδες ορειβάτες και φυσιολάτρες και ο τόπος που αναζητούν για αναψυχή όλο και περισσότεροι επισκέπτες αναγνωρίζοντας την ομορφιά της και τα καθαρά τοπία της. Αν λογαριάσουμε, μάλιστα, ότι τα γύρω βουνά έχουν ήδη υποστεί σοβαρή επιβάρυνση σε ό,τι αφορά στα οικοσυστήματα (Γκιώνα, Παρνασσός, Ελικώνας κ.λπ.) έχουμε ένα λόγο παραπάνω να εφαρμόσουμε ένα σχέδιο αυξημένης προστασίας και προσεγμένης ανάπτυξης για το βουνό.

Το γεγονός ότι η περιοχή χαρακτηρίστηκε ως βιομηχανική για την εξόρυξη βωξίτη στο Ειδικό Χωροταξικό Βιομηχανίας και ως Περιοχή Αιολικής Προτεραιότητας (ΠΑΠ) στο Ειδικό Χωροταξικό για τις ΑΠΕ δεν πρέπει να λαμβάνεται ως βάση για τη σχεδιαζόμενη ανάπτυξη και να θυσιάζεται στο βωμό της το βουνό, τα δασικά οικοσυστήματα, τα νερά της περιοχής που κινδυνεύουν από τις εξορύξεις και να απειλούνται ακόμα και τα χωριά που βρίσκονται κοντά στις μεταλλευτικές εγκαταστάσεις.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση οφείλει να καταλάβει πως ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό. Οφείλει να προστατέψει πρώτα από όλα το περιβάλλον, τις συνθήκες διαβίωσης και την ποιότητα ζωής των πολιτών που εκπροσωπεί, όπως οφείλει και να επεξεργαστεί εναλλακτικές λύσεις για την ευημερία τους. Η πλήρης εναρμόνιση με τα σχέδια των εταιρειών, που τελικά θα καρπωθούν τα μέγιστα δίνοντας ψίχουλα στην τοπική κοινωνία, δεν αρμόζει με το ρόλο της και την καθιστά πολύ κατώτερη των περιστάσεων.