"Φυλάξου από την πείνα μου φυλάξου κι απ’ την οργή μου"

Γράψε στην αρχή της πρώτης σελίδας
εγώ δεν μισώ τους ανθρώπους
κανέναν δεν κλέβω
μα αν πεινάσω τρώω τη σάρκα του σφετεριστή μου.
Φυλάξου από την πείνα μου φυλάξου κι απ’ την οργή μου
Μαχμούντ Νταργουίς: «Ταυτότητα»

Την Τετάρτη 1 Δεκέμβρη δικάζονται στη Λάρισα τέσσερις νέοι άνθρωποι με την κατηγορία της «ληστρικής κλοπής κατά συναυτουργία». Θεωρούνται δράστες της απαλλοτρίωσης τροφίμων από σούπερ μάρκετ της Λάρισας που έγινε στις 11/2/2009, που στη συνέχεια μοίρασαν σε παρακείμενη λαϊκή αγορά. Πέρα από το γεγονός ότι σύρονται στα δικαστήρια χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, πέρα από το ότι η σύλληψή τους έγινε πολύ αργότερα από την ενέργεια με αποκλειστικό κριτήριο την εμφάνισή τους, πέρα από το ότι το ίδιο το σούπερ μάρκετ απέσυρε τη μήνυση για τα μικρής χρηματικής αξίας αγαθά που απαλλοτριώθηκαν, αυτό που μας εξοργίζει περισσότερο είναι ο κακουργηματικός χαρακτήρας των κατηγοριών με τις οποίες οι τέσσερις νέοι οδηγούνται στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Όταν οι σφετεριστές του δημόσιου χρήματος παραμένουν «αθέατοι», όταν οι πολυεθνικές εξακολουθούν να πλουτίζουν ασύστολα, όταν τα μεγάλα καρτέλ καθημερινά ανατιμούν είδη πρώτης ανάγκης, ενώ από την άλλη μεριά οι περικοπές μισθών και συντάξεων, οι απολύσεις και η ανεργία, η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους, το ξεπούλημα παιδείας και υγείας σταματημό δεν έχουν, τότε -πολύ περισσότερο- οι δίκες αυτές δεν έρχονται να παίξουν παρά μόνο ένα ρόλο: να τρομοκρατήσουν την κοινωνία, και ειδικότερα τη νεολαία, να σταματήσουν κάθε έμπρακτη προσπάθεια αμφισβήτησης ενός απάνθρωπου, ληστρικού πολιτικού μοντέλου που καθημερινά οδηγεί στην εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού.
Όμως, τα κοινωνικά ζητήματα δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται με κατασταλτικές μεθόδους, πολύ δε περισσότερο δεν μπορούν να ποινικοποιούνται οι συμβολικές ενέργειες διαμαρτυρίας, ούτε βέβαια κοινωνικά ευαισθητοποιημένοι νέοι άνθρωποι να στέλνονται αβίαστα στις φυλακές. Ο καθένας γνωρίζει ότι η πολιτική «τα παίρνω απ' τους φτωχούς και τα δίνω στους πλούσιους», η φτωχοποίηση μεγάλου μέρους της κοινωνίας, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή με φιλοφρονήσεις απ' τον κόσμο της εργασίας. Η κοινωνική οργή φουσκώνει όλο και περισσότερο και όταν τελικά ξεσπάσει, απαλλοτριώσεις σούπερ μάρκετ σαν αυτή της Λάρισας θα φαντάζουν ως αθώα παιδικά παιγνίδια.
Ως Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα καταγγέλλουμε την προσπάθεια κοινωνικού πειθαναγκασμού και τρομοκράτησης, χαιρετίζουμε κάθε συλλογική προσπάθεια αντίδρασης στα μέτρα κοινωνικής εξαθλίωσης που υιοθετεί η κυβέρνηση, απαιτούμε την αθώωση των τεσσάρων κατηγορουμένων.