Μετανάστες το 7% του παγκόσμιου πληθυσμού μέχρι το 2050

Ο αριθμός των αθρώπων που έχουν εγκαταλείψει την εστία τους με στόχο την αναζήτηση εργασίας ή μιας καλύτερης ζωής παγκοσμίως, και βρίσκονται εκτεθειμένοι στους κινδύνους που δημιουργεί η διεθνής οικονομική ύφεση και η κρίση των αγορών, όπως η φτώχεια, ο στιγματισμός, οι διακρίσεις και η κακοποίηση, σύμφωνα με μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης για τη Μετανάστευση, αναμένεται να αγγίξει τα 405 εκατ. μέχρι το 2050, δηλαδή το 7% του παγκόσμιου πληθυσμού.
«Μέσα στις επόμενες δεκαετίες η διεθνής μετανάστευση θ' αλλάξει ως προς την κλίμακα, την εμβέλεια και την πολυπλοκότητά της. Εάν ο πληθυσμός των μεταναστών συνεχίσει ν' αυξάνει με το ρυθμό των τελευταίων 20 ετών, το σύνολο των διεθνών μεταναστών παγκοσμίως θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και τα 405 εκ. ώς το 2050», επισημαίνεται στη σχετική έκθεση.
Η «αμείλικτη και αναπόφευκτη» αύξηση της μετανάστευσης, σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση για τη Μετανάστευση, εντείνεται εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, αλλά και του γεγονότος ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι κυνηγούν θέσεις εργασίας στις αναπτυσσόμενες οικονομίες.
Ο Οργανισμός κάνει λόγο για βραχυπρόθεσμη και αποσπασματική πολιτική εκ μέρους των κυβερνήσεων, τονίζοντας ότι εάν δεν δοθεί σημαντική έμφαση σε ζητήματα, όπως η παροχή στέγασης, εκπαίδευσης και υπηρεσιών υγείας, τα προβλήματα που συνδέονται με την ενσωμάτωση των μεταναστών θα οξυνθούν ακόμη περισσότερο.
Μετανάστευση και Ελλάδα
Σε πρόσφατη έκθεσή της με τίτλο «Ελλάδα: Παράτυποι μετανάστες και αιτούντες άσυλο κρατούνται τακτικά υπό ανεπαρκείς συνθήκες», η Διεθνής Αμνηστία υπογραμμίζει ότι «η Ελλάδα πρέπει να σταματήσει να μεταχειρίζεται τους παράτυπους μετανάστες και τους αιτούντες άσυλο ως εγκληματίες» και καλεί τις ελληνικές αρχές να αναθεωρήσουν άμεσα την πρακτική κράτησης των μεταναστών αυτών, μεταξύ των οποίων, συχνά συμπεριλαμβάνονται ασυνόδευτα παιδιά.
Ειδική αναφορά γίνεται για τη μεταχείριση των κρατουμένων μεταναστών σε συνοριακούς σταθμούς και κέντρα κράτησης, όπου καταγράφεται περιορισμένη ή ανύπαρκτη πρόσβαση σε δικηγόρους, διερμηνείς, ή γιατρούς. «Η μεταχείριση των μεταναστών από τις ελληνικές αρχές συνιστά περιφρόνηση των δικαιωμάτων τους υπό το διεθνές δίκαιο. Η συνήθης πρακτική είναι η κράτηση των παράτυπων μεταναστών, χωρίς να εξετάζεται αν είναι αναγκαίο αυτό το μέτρο που θα έπρεπε να αποτελεί την ύστατη επιλογή. Οι παράτυποι μετανάστες δεν ενημερώνονται για τη διάρκεια της κράτησής τους ή για το μέλλον τους. Μπορεί να κρατηθούν για μεγάλα διαστήματα σε ασφυκτικά γεμάτες εγκαταστάσεις με ελλιπείς συνθήκες υγιεινής και με τους ασυνόδευτους ανήλικους να κρατούνται στους ίδιους χώρους με τους ενήλικες».
Όπως υπογραμμίζει η Διεθνής Αμνηστία, η μεγάλη πλειοψηφία των εγκαταστάσεων που εξετάστηκαν κρίθηκαν από ανεπαρκείς έως πολύ χαμηλού επιπέδου. Παράλληλα, κρατούμενοι μετανάστες ανέφεραν ότι υπέστησαν άσχημη μεταχείριση από την ακτοφυλακή και την αστυνομία. Γίνεται, επίσης, αναφορά στις διαμαρτυρίες παράτυπων μεταναστών και αιτούντων άσυλο στη Βένα της Ροδόπης το Φεβρουάριο και την απεργία πείνας στη Σάμο τον Απρίλιο.
Παράλληλα, από τις 30.000 αιτήσεις ασύλου που εξετάστηκαν το 2009 μόνο σε 36 χορηγήθηκε καθεστώς προστασίας προσφύγων, ενώ ακόμα 128 εγκρίθηκαν υπό το καθεστώς εξαρτημένης προστασίας (μέλη οικογένειας).