Όταν συμβαίνει μια καταστροφή, τα φυτά δεν μπορούν να μετακινηθούν όπως κάνουν τα ζώα και ο άνθρωπος. Είτε θα προσαρμοστούν επί τόπου, είτε θα πεθάνουν. Αυτό τα ανάγκαζε πάντα σε εξελικτικές αμυντικές προσαρμογές μέσα στον ίδιο τον οργανισμό τους. Έτσι γίνονταν και γίνονται ανθεκτικά ακόμα και απέναντι στη ραδιενέργεια.
Η πυρηνική καταστροφή στο Τσέρνομπιλ προκάλεσε το θάνατο και σοβαρές ασθένειες σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων και ζώων. Η κοντινή πόλη Πριπιάτ π.χ. εκκενώθηκε και μέχρι σήμερα είναι πόλη-φάντασμα. Ενώ οι επιστήμονες πίστευαν ότι όλη η περιοχή θα έμενε χωρίς ζωή για πολλές γενιές, τα φυτά και τα δέντρα τους διέψευσαν και σήμερα αναπτύσσονται ακόμα και γύρω από τον κατεστραμμένο αντιδραστήρα.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Environmental Science and Technology», η ικανότητα προσαρμογής τους οφείλεται στις μικρές μεταβολές που έχουν κάνει τα φυτά στα επίπεδα των πρωτεϊνών τους. Αυτό το διαπίστωσαν οι ερευνητές εστιάζοντας την προσοχή τους για πρώτη φορά στις «πρωτεΐνες» και το «γονιδίωμα» συνολικά και όχι στις γενετικές μρταλλάξεις των γονιδίων μόνο.
Αυτές οι μικρές μεταβολές, που είναι μάλλον ένα είδος αμυντικού μηχανισμού, έχει πιθανά εξελικτική προϊστορία εκατομμυρίων ετών στο παρελθόν, γιατί η ραδιενέργεια υπήρχε σε φυσική μορφή από την δημιουργία του πλανήτη μας. Αυτή η άμυνα επιτρέπει στα φυτά να προστατευτούν από την βλαβερή ακτινοβολία. Διαπιστώθηκε μάλιστα ότι διαφορετικά φυτά ακολουθούν διαφορετικές αμυντικές-προσαρμοστικές στρατηγικές. Είχαν εφαρμόσει ελαφρώς διαφορετικές μεταβολές πρωτεϊνών στον οργανισμό τους.
Βλέπουμε λοιπόν, σε σχέση και με την προηγούμενη ανάρτηση, ότι το συνολικό γονιδίωμα είναι σημαντικότερο από τα γονίδια χωριστά(γράφαμε: "έτσι συχνά συνιστάται από πολλούς επιστήμονες ότι είναι καλύτερα να στρέψουν το ενδιαφέρον τους στο συνολικό γονιδίωμα ενός κυττάρου, παρά να προσπαθούν να μελετήσουν τα μέρη του, τα οποία μόλις και μετά βίας μπορούν να εντοπίσουν.")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου