Ανθρώπινο γάλα-ζωϊκό γάλα

Η αποτυχία του θηλασμού στην Ελλάδα είναι σύμπτωμα κοινωνικής παθολογίας, με κοινωνικές, πολιτισμικές, πολιτικές – και, φυσικά, οικονομικές αιτίες. Πόσο κοστίζει η διατροφή ενός βρέφους με τεχνητό γάλα; Αν ένα κουτί κοστίζει από 10-25 ευρώ ανά εβδομάδα και αν επιμερίσουμε και τις δαπάνες για μπιμπερό, θηλές, θήκες αποθήκευσης της σκόνης, βραστήρες, μηχανές αποστείρωσης, κτλ., το μηνιαίο κόστος μπορεί να φτάσει τα 300 ευρώ ανά βρέφος, για τουλάχιστον 12 μήνες. Είναι δυνατόν; Σίγουρα οι εταιρίες που πουλούν αυτές τις σύγχρονες ανέσεις ξέρουν ακριβώς πόσα κερδίζουν από την ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΘΕ ΜΙΑ ελληνική οικογένεια.
Για τις μητέρες που θέλουν «το καλύτερο» για το παιδί τους, υπάρχει βέβαια και με 45 ευρώ οργανική κατσικίσια σκόνη, βιολογικό προϊόν –για όσες θεωρούν το στήθος της κατσίκας «πιο καλό» για το παιδί από το στήθος της αγελάδας – προφανώς και της μητέρας του.
Ενώ 90% των εγκύων δηλώνει ότι επιθυμεί να θηλάσει, μόλις το 8-10% το καταφέρνει ως τον 4ο μήνα ζωής του βρέφους (ο ΠΟΥ συστήνει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ διατροφή με μητρικό γάλα για τους πρώτους 6 μήνες) ενώ η πλειονότητα θηλάζει μόνο για ένα μήνα.


Στα ενημερωτικά φυλλάδια και τις ιστοσελίδες τους οι γαλακτοβιομηχανίες ΕΓΑΒ (επεξεργασμένου γάλακτος αγελάδας για βρέφη) ξεκινούν με μια απλή πρόταση: «Το μητρικό γάλα είναι το καλύτερο για το παιδί σας». Αμέσως μετά ακολουθεί: «Αν όμως η μητέρα δε μπορεί ή δεν πρέπει να θηλάσει υπάρχει το…» και συνεχίζουν με λεπτομέρειες για τα προϊόντα τους.
Το μητρικό γάλα έχει προσαρμοστεί στις ανθρώπινες ανάγκες μέσα από χιλιάδες χρόνια εξέλιξης. Η αγελάδα δεν είναι άνθρωπος. Το νεογέννητο μοσχάρι είναι σχετικά ώριμος οργανισμός. Διαθέτει σχετικά ώριμους νεφρούς, στομάχι και συκώτι, γι’ αυτό και το αγελαδινό γάλα έχει πολύ αλάτι και μεγάλο υπόλειμμα. Χρειάζεται να αναπτύξει γρήγορα τους μυς του, γι’ αυτό το αγελαδινό γάλα έχει πάρα πολλές πρωτεΐνες. Χρειάζεται να κοιμάται πολύ ώστε να μπορεί η μητέρα του να τρώει χορταράκι όλη μέρα χωρίς παρεμπόδιση. Γι’ αυτό το αγελαδινό γάλα έχει μεταξύ άλλων πολλή καζεΐνη ώστε να φέρνει πλήρωση, νωθρότητα και ύπνο… Τι συμβαίνει με τα μικρά των ανθρώπων; Πρόκειται για τα πιο «ανώριμα» νεογέννητα στη φύση. Η επίδραση του περιβάλλοντος σε αυτήν τη διαδικασία είναι μεγάλη και κρίσιμη. Ο εγκέφαλος στα πρώτα χρόνια της ζωής αναπτύσσεται ραγδαία, τριπλασιάζεται σε όγκο και μορφοποιείται υπό την επίδραση των πλούσιων ερεθισμάτων του περιβάλλοντος (νευρικές διασυνδέσεις κυττάρων, μυελινοποίηση, κτλ.) Το ανθρώπινο γάλα είναι το πιο γλυκό από οποιοδήποτε άλλο γάλα θηλαστικού, περιέχοντας πολλή λακτόζη, το απαραίτητο καύσιμο για τον εγκέφαλο των βρεφών μας. Τεράστια ποσά ωφέλιμων λιπαρών και χοληστερίνης συγκριτικά με το αγελαδινό γάλα δίνουν ώθηση στην ανάπτυξη. Το γάλα της μαμάς ανθρωπίνας πρέπει να είναι ευγενικό για τα ανώριμα όργανα του μωρού, το έντερο, το συκώτι, τους νεφρούς του. Δεν περιέχει πλεόνασμα ουσιών, και ότι περιέχει χρησιμοποιείται στο έπακρο χωρίς να προκύπτουν ‘σκουπίδια’ στον οργανισμό του μωρού. Το μητρικό γάλα πρέπει να μη φέρνει υπερβολικό ύπνο στο μωρό, ώστε να μπορέσει να δεθεί με τη μητέρα του και να εξερευνήσει γρήγορα τον κόσμο γύρω του. Το μητρικό γάλα είναι εύπεπτο, φτιαγμένο για ένα είδος που κουβαλάει τα μικρά του, που απαιτεί για τα μωρά του στενή επαφή και συχνά, μικρά γεύματα.
Οι ερευνητές έχουν ήδη ανακαλύψει ότι ο οργανισμός του μωρού που πίνει ΕΓΑΒ, οι πρωτεΐνες του, το λίπος του, ο εγκέφαλός του έχουν διαφορετικό βιοχημικό προφίλ σε σχέση με αυτό βρεφών που θηλάζουν. Αλλά και σε επίπεδο συμπεριφοράς επισημαίνονται διαφορές. Πολλές από αυτές τις παρεκκλίσεις από το φυσιολογικό δεν έχουν μελετηθεί ακόμα…
Η βιομηχανία των ΕΓΑΒ
Τα 120 εκατομμύρια μωρά που γεννιούνται κάθε χρόνο σε χώρες όπου ο θηλασμός είναι η φυσιολογική κατάσταση, θα θηλάσουν, ως κάτι φυσικό και αυτονόητο [μέχρι να εισβάλουν και εκεί τα ΕΓΑΒ…]. Για τα υπόλοιπα δέκα εκατομμύρια παιδιά που γεννιούνται κυρίως σε χώρες του βιομηχανικού κόσμου, οι μητέρες τους πρέπει να πάρουν μια σημαντική απόφαση σχετικά με τη διατροφή των μικρών τους. Συνήθως, η πληροφόρηση προέρχεται από τις ίδιες τις εταιρίες – με αποτέλεσμα όλο και μικρότερα ποσοστά μωρών που θηλάζουν…
Οι πολυεθνικές εταιρίες ΕΓΑΒ σήμερα βγάζουν σχεδόν 4 δις δολάρια. Έρευνα του 2008 προέβλεπε ότι μέχρι το 2010 από τα 20 δις δολάρια ετησίως που θα είναι ο τζίρος για βρεφικές τροφές, τα 2/3 θα προέρχονται από βρεφικά γάλατα. Η Ευρώπη είναι η μεγαλύτερη αγορά παγκοσμίως με πωλήσεις πάνω από 2 δις ετησίως [www.strategyr.com/Baby_Foods_and_Infant_Formula_Market_Report.asp]. Οι προσδοκίες του κλάδου είναι να ξεπεράσουν τα 80 δις το χρόνο. Τα περιθώρια αύξησης κερδών είναι μεγάλα, και προσπαθούν με συστηματική προπαγάνδα να απομακρύνουν τις γυναίκες από το θηλασμό. Στην προσπάθειά τους αυτή βρίσκουν ως σημαντικό σύμμαχο τους γιατρούς, τα νοσοκομεία και τα συστήματα υγείας.
Τα ΕΓΑΒ προωθούνται από γιατρούς, μαιευτήρια και το Σύστημα Υγείας
Ο Διεθνής Κώδικας Εμπορίας Υποκατάστατων Μητρικού Γάλακτος [ΟΗΕ, 1981] προστατεύει τη θηλάζουσα μητέρα από τακτικές μάρκετινγκ που εφαρμόζουν οι εταιρίες παραγωγής επεξεργασμένου γάλακτος για βρέφη. Ο Κώδικας εναντιώνεται στην σύμπραξη επαγγελματιών υγείας με τις εταιρίες ΕΓΑΒ, βλάπτοντας το μητρικό θηλασμό και, μακροχρόνια, την υγεία των παιδιών. Οι εταιρίες δίνουν στους «συμμάχους» γιατρούς:
• Δωρεάν δείγματα γαλάτων και μπιμπερό για να τα προωθήσουν στις μητέρες.
• Δωρεάν προμήθειες και παρακαταθήκες γαλάτων στα μαιευτήρια, για τη μαζική διατροφή των νεογέννητων
• Δωρεάν μπλοκάκια, στυλό, συνταγολόγια, πόστερ, περιοδικά, διαφημιστικά έντυπα, φυλλάδια, όλα γεμάτα με λογότυπα των εταιριών ΕΓΑΒ
• Διαφημιστικά τηλεοπτικά μηνύματα για γάλατα στις αίθουσες αναμονής ιατρείων και μαιευτηρίων.
• Χρήματα για ιατρικά συνέδρια, ταξίδια και δωρεάν διαμονές σε ξενοδοχεία
• Χρήματα για έρευνα που καθοδηγείται από τις ΕΓΑΒ
Όλες οι παραπάνω ενέργειες απαγορεύονται ρητώς από τον Κώδικα εμπορίας γαλάτων για βρέφη.
Οι περισσότεροι παιδίατροι βλάπτουν το θηλασμό από άγνοια, θεωρώντας ότι ο θηλασμός στον αναπτυγμένο κόσμο υπολείπεται των ‘στάνταρ’ και «ασφαλών» ΕΓΑΒ... Στην πραγματικότητα οι εταιρίες γαλάτων τούς αντιμετωπίζουν ως ομάδα γονέων υψηλής προτεραιότητας, παρέχοντάς τους δωρεάν κιβώτια γάλακτος σε σκόνη για τα παιδιά τους!
Η διατροφή των βρεφών με επεξεργασμένο αγελαδινό γάλα αποτελεί ένα μη ελεγχόμενο πείραμα μαζικής κλίμακας με απρόβλεπτες συνέπειες
Έπειτα από δεκαετίες πειραματισμού στο 5-10% των παιδιών που γεννιούνται κάθε χρόνο, η επιστημονική κοινότητα αρχίζει σιγά-σιγά να αποκαλύπτει τις βλαπτικές επιδράσεις των ΕΓΑΒ: επιδημία βρεφικής παχυσαρκίας, αλλεργίες, επίδραση στην νοημοσύνη, σχέση με χρόνια νοσήματα σε παιδική και ενήλικη ζωή. Οι εταιρίες γαλάτων υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχουν ακόμα αποδείξεις για τους κινδύνους. Όμως, θα πρέπει να αναρωτηθούμε, πώς μια πειραματική επεξεργασμένη χημική τροφή προορίζεται για όλα τα μωρά μας?
Οι εταιρίες γαλάτων δεν έχουν ηθικούς ενδοιασμούς να προωθήσουν τα μπουκάλια τους σε ανθρώπινους πληθυσμούς που πλήττονται από καταστροφές και επείγουσες καταστάσεις, όπου δεν είναι ασφαλής καν η πρόσβαση σε πόσιμο νερό
Λοιμοί, σεισμοί, τσουνάμι, πλημμύρες, πόλεμοι, επιδημίες.. «Δωρεάν» ΕΓΑΒ κατακλύζουν τις περιοχές των καταστροφών μέσα σε λίγες μόνο ημέρες, αποκτώντας ‘εξαρτημένους’ πελάτες σε χωριά που ζουν στη λάσπη. Το νερό που χρειάζεται για να φτιαχτεί το μπουκάλι είναι γεμάτο μικρόβια, με αποτέλεσμα επιδημίες και θανάτους. Διασπείρουν το μύθο ότι υποσιτισμένες γυναίκες ή μητέρες με σοβαρό άγχος δε μπορούν να θηλάσουν. Στον αναπτυσσόμενο κόσμο αν ένα μωρό δε θηλάζει έχει δέκα φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνει σε σχέση με εκείνο που θηλάζει. Αν βρεθεί σε επείγουσα κατάσταση, η πιθανότητα να πεθάνει με τα μπουκάλια είναι πολλαπλάσια. Ο θηλασμός σε αυτές τις περιπτώσεις σώζει πραγματικά ζωές, γίνεται ένα μείζον προληπτικό μέτρο δημόσιας υγείας, ώστε να περιοριστούν οι επιπτώσεις του προβλήματος στην υγεία των βρεφών.
Η εξάρτηση των βρεφών από το επεξεργασμένο γάλα αγελάδας και οι οικολογικές επιπτώσεις
Πέρα από τα θέματα υγείας, ενώ το μητρικό γάλα είναι μια «ανανεώσιμη πηγή ενέργειας», τα όλο και περισσότερα κουτιά τεχνητού γάλακτος που καταναλώνονται σημαίνουν περισσότερη αποψίλωση των δασών, διάβρωση των εδαφών, ρύπανση από διοξίνες και άλλες τοξίνες, κλιματικές αλλαγές και σπατάλη πόρων. Για κάθε κουτί γάλακτος σε σκόνη που παράγεται, καταναλώνεται ενέργεια στη διαδικασία της επεξεργασίας και της παραγωγής, διανύονται χιλιάδες χιλιόμετρα για τη διεθνή μεταφορά τους, καταναλώνεται ενέργεια και νερό στο σπίτι για το καθάρισμα των συσκευών και την προετοιμασία του μπουκαλιού και παράγονται σκουπίδια από μέταλλο, πλαστικό και χαρτί.
Ένα άλλο σημαντικό που πρέπει να τονισθεί είναι η κατανάλωση γάλακτος από τους ενήλικες. Οι εταιρείες έχουν καταφέρει να πιστέψουμε οτι και σαν ενήλικες μας είναι απαραίτητο το γάλα από τα ζώα.


Από τον Dr. Κωνσταντίνο Μουρούτη που έγραψε το βιβλίο «Όλη η αλήθεια για το γάλα»:
" Πιθανότατα θα έχετε ακούσει το σλόγκαν «Το γάλα περιέχει κάτι για τον καθένα». Εκτός από ασβέστιο κι άλλα μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες, τι άλλο θα μπορούσε να σας προσφέρει το γάλα; Δυσανεξία στη Λακτόζη."
Η δυσανεξία στη λακτόζη σημαίνει δυσκολία στην πέψη σημαντικών ποσοστών λακτόζης, η οποία είναι το κυρίαρχο σάκχαρο του γάλακτος. Αυτή η δυσανεξία προέρχεται από την έλλειψη ενός ενζύμου, της λακτάσης, που σε φυσιολογικές συνθήκες παράγεται από τα κύτταρα που επενδύουν το λεπτό έντερο. Η λακτάση διασπά τη ζάχαρη του γάλακτος σε πιο απλές μορφές, που μπορούν να απορροφηθούν από το κυκλοφορικό σύστημα. Όταν δεν υπάρχει αρκετή λακτάση για να χωνέψει το ποσοστό της λακτόζης που καταναλώθηκε, τα αποτελέσματα, αν και συνήθως δεν είναι επικίνδυνα, είναι σίγουρα ενοχλητικά. Δεν αναπτύσσουν συμπτώματα όλα τα άτομα που έχουν έλλειψη λακτάσης. Αυτοί που εμφανίζουν συμπτώματα θεωρούνται δυσανεκτικοί στη λακτόζη. Συνήθως, συμπτώματα είναι ναυτία, κράμπες, πρήξιμο, αέρια και διάρροια, τα οποία ξεκινούν 30 λεπτά με 2 ώρες μετά την κατανάλωση τροφών που περιέχουν λακτόζη. Για τους περισσότερους ανθρώπους, η δυσανεξία στη λακτόζη είναι μια κατάσταση που επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου. Μετά το 2ο έτος της ηλικίας, το σώμα αρχίζει να παράγει λιγότερη λακτάση. Βέβαια, πολλοί άνθρωποι μπορεί να μην παρουσιάσουν συμπτώματα, παρά όταν μεγαλώσουν.
Όλα τα νήπια και τα παιδιά έχουν τα ένζυμα της λακτάσης. Γιαυτό οι γιατροί πίστευαν ότι αυτά τα ένζυμα υπήρχαν σε όλους σχεδόν τους ενήλικες. Όταν έγιναν έρευνες σε ανθρώπους διαφόρων εθνικοτήτων, σχετικά με την πεπτική τους ικανότητα στη λακτόζη, τα αποτελέσματα απέδειξαν πόσο λανθασμένη ήταν αυτή η άποψη.
Γενικά, το 75% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού, έχασαν τα ένζυμα της λακτάσης μετά τον απογαλακτισμό. Με εξαίρεση συγκεκριμένους πληθυσμούς της Βόρειας Ευρώπης και των απογόνων τους, οι περισσότεροι ενήλικες χάνουν την ικανότητα να χωνεύουν εύκολα τη λακτόζη. Αυτοί που δεν μπορούσαν να χωνέψουν το γάλα αποκαλούνταν κάποτε «δυσανεκτικοί στη λακτόζη» ή «πάσχοντες από έλλειψη λακτάσης». Τώρα θεωρούνται φυσιολογικοί, ενώ αυτοί που διατηρούν τα ένζυμα που επιτρέπουν τη χώνεψη του γάλακτος, αποκαλούνται «αυτοί που επιμένουν να παράγουν λακτάση».
Δεν υπάρχει κανένας λόγος γι’ αυτούς που παρουσιάζουν δυσανεξία στη λακτόζη, να αναγκάζουν τους εαυτούς τους να πίνουν γάλα. Τα προϊόντα του γάλακτος του εμπορίου, που περιέχουν μειωμένα ποσοστά λακτόζης, συνήθως προβάλλονται σαν η «λύση» στη δυσανεξία στη λακτόζη. Αυτά τα προϊόντα είναι ενζυματικά τροποποιημένα, έτσι ώστε να διασπούν τη λακτόζη σε γλυκόζη και γαλακτόζη, εμποδίζοντας τις στομαχικές διαταραχές και τα λοιπά συμπτώματα από τη δυσπεψία που προκαλεί η λακτόζη. Αλλά ακόμα και τα χάπια της λακτάσης και τα προϊόντα με μειωμένα ποσοστά λακτόζης, δε λύνουν το πρόβλημα, καθώς το άτομο μπορεί να συνεχίσει να υποφέρει από πεπτικές ενοχλήσεις.
Είναι εκπληκτικό, αλλά η κατανάλωση γάλακτος δε φαίνεται καν να προλαμβάνει την ανάπτυξη οστεοπόρωσης, που είναι ο κυριότερος λόγος κατανάλωσής του. Υπήρχε η εντύπωση ότι το γάλα είναι μια ωφέλιμη τροφή, προκειμένου να προληφθεί η οστεοπόρωση. Αλλά οι επιστημονικές μελέτες αποκαλύπτουν ότι: «Οι πολιτισμοί με μεγάλη κατανάλωση γάλακτος, έχουν τα υψηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης, μια ασθένεια που σπάνια συναντάται σε πολιτισμούς που δεν καταναλώνουν γάλα».

Στην πραγματικότητα το γάλα και τα λοιπά γαλακτοκομικά προϊόντα, δεν προσφέρουν κανένα θρεπτικό συστατικό που δεν μπορεί να βρεθεί σε υγιεινότερες μορφές τροφών. Αυτό είναι ένα επιπλέον στοιχείο που συνηγορεί υπέρ του ισχυρισμού μας -στις προηγούμενες αναρτήσεις-οτι δηλαδή τα ζωϊκά προϊόντα θα πρέπει να είναι συμπληρωματικά των φυτικών και όχι κύρια για τη διατροφή μας, αν δεν μπορούμε να είμαστε 100% χορτοφάγοι.