Φυλακισμένες παραλίες

Έλαβα από κάποιους γνωστούς το παρακάτω κείμενο καταγγελία για το τι συμβαίνει με μια τοπική μας παραλία:

Άλλη μια παραλία φυλακίζεται. Κρυψάνα Γατζέας.
Την θάλασσα μπορεί κανείς να την φυλακίσει;
Κι όμως μπορεί το χρήμα, η απληστία και ο εγωισμός. Όλο και λιγοστεύουν οι δυνατότητες ελεύθερης πρόσβασης στις παραλίες του Παγασητικού από το Σουτραλί έως την Άφησο. Μάντρες, κάγκελα, συρματοπλέγματα που εμποδίζουν όλο τον χρόνο την επαφή μας με την θάλασσα για να την χαίρονται «οι ιδιοκτήτες» λίγες μέρες κάθε χρόνο «ιδιωτικά». Οι νόμοι, η δημοκρατία, οι μόνιμοι κάτοικοι και οι επισκέπτες εξευτελίζονται. Ποιος θυμάται τις «σοσιαλιστικές» εξαγγελίες για τον αιγιαλό;
Η πανούκλα που λέγεται «μεζονέτες» συνεχίζει να κατατρώει το Πήλιο. Αυτές τις μέρες περιορίζεται η πρόσβαση σε μια από τις πιο όμορφες παραλίες του Παγασητικού την Κρυψάνα Κάτω Γατζέας, την παραλία όπου έμαθαν κολύμπι πολλές γενιές κατοίκων της περιοχής.
Είναι ο τελευταίος ορμίσκος που γλίτωσε την κρατικοποίηση (θέρετρο στρατιωτικών στο Μαλάκι) και την ιδιωτικοποίηση (σειρά ορμίσκων και παραλιών από Μαλάκι ως Γατζέα, μεζονέτες Νάκου κ.λ.π). Μάντρες, συρματοπλέγματα και κάγκελα φυλακίζουν την θάλασσα (ακόμα δεν τοποθετήθηκαν και ναρκοπέδια).
Η τελευταία ελεύθερη παραλία της σειράς αυτής έχει ήδη ταλαιπωρηθεί τα δύο τελευταία χρόνια αφού έχουν χτιστεί τοιχία από την μια πλευρά της που φτάνουν ως την θάλασσα (απόσταση 30 μέτρων από το κύμα; Χα, χα) καταστρέφοντας την άγρια βλάστηση και τις φωλιές από τις τελευταίες αλκυόνες της περιοχής. Αυτές τις μέρες περιορίζεται η πρόσβαση στην παραλία καθώς χτίζεται συγκρότημα από τις καταραμένες «μεζονέτες» (ούτε η ελληνική γλώσσα δεν τις ανέχεται για να τις χαρίσει λέξη). Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται από την πλαγιά και την κοίτη ενός ρέματος από μικρό μονοπάτι. Οι φετινές καταστροφικές καταρακτώδεις βροχές έσκαψαν και κατέστρεψαν σε πολλά σημεία το μονοπάτι δείχνοντας τι μπορεί να κάνει η δύναμη του νερού.
Αυτές τις μέρες χτίζονται τοιχία μέσα στο ρέμα αφήνοντας μια ελάχιστη πρόσβαση στο νερό της βροχής και στους ανθρώπους που κατηφορίζουν για μπάνιο. Μένουν μόνο δύο μέτρα άνοιγμα. Ποιος οριοθέτησε το ρέμα; Πού θα πάει το νερό της καταιγίδας; Πού θα πάνε οι άνθρωποι; Πώς επιτρέπεται να χτίζονται ιδιωτικά τοιχία μέσα στο ρέμα εμποδίζοντας την πρόσβαση;
Μέχρι τώρα χτίζουν έλληνες εργολάβοι, πρώην υπουργοί και στελέχη της κάθε εξουσίας και περιορίζουν την πρόσβαση δημιουργώντας ιδιωτικές παραλίες. Ακόμα δεν είδαμε ιδιωτική αστυνομία και σεκιούριτι στην άμμο. Είναι το επόμενο βήμα. Τα παιδιά μας θα μαθαίνουν την κοινωνική αδικία και το νόμο της ζούγκλας πριν να φορέσουν μπρατσάκια και να μάθουν να κολυμπούν.
Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως η κρίση χτυπά επιλεκτικά μόνο την δημοκρατία. Κάποιοι συνεχίζουν να χτίζουν, οι δημιουργοί της κρίσης αγοράζουν φτηνότερα γη, εργασία, προνόμια, πρόσβαση στην εξουσία. Τώρα αγοράζουν και την άμμο και τα κύματα της θάλασσας.
Ποιος την πουλάει;
Ποιοί επιτρέπουν να πουληθεί;
Οι επόμενες οργισμένες διαδηλώσεις λέτε να είναι με βατραχοπέδιλα και αντηλιακό;