Η
διαίρεση του σώματος των εργαζομένων σε κλάδους και η ανάθεση των
εργασιακών ζητημάτων σε παρατάξεις-προεκτάσεις κομματικών δομών, από τη
μια απελευθέρωσε τις δυνάμεις των κυβερνητικών κομμάτων και δυνάμεων στο
να μπορούν να ελέγχουν την έσχατη δυνατότητα των εργαζομένων να
διεκδικούν προς όφελος τους την υπεραξία που κλέβουν επίσημα τα
αφεντικά. Από την άλλη τα αριστερά κόμματα, με τις ιδεολογικές τους
βεβαιότητες, απεμπόλησαν σταδιακά την επαναστατική βάση των διακηρύξεών
τους εντάσσοντας την στρατολόγηση μέσω των συνδικαλιστικών τους
παρατάξεων των συναδέλφων τους, ως δράση αναγκαία για την μετατόπιση των
πολιτικών συσχετισμών σε κεντρικό επίπεδο...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου