Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

Ο κοινοτισμός στον ύστερο Μεσαίωνα: Η "Κομμούνα" της Θεσ/κης

αι στο ύστερο Βυζάντιο οι συνθήκες σκληρής δουλοπαροικίας «ασιατικού τύπου», οδηγούσαν στη δημιουργία κοινοτικής οργάνωσης της καθημερινής ζωής των ανθρώπων, όταν ήθελαν να επιβιώσουν ξεφεύγοντας από τα δεσμά των γαιοκτημόνων, που «στερούσαν από τους φτωχούς ακόμα και τον ήλιο». Η εξουσία και κρατική γη είχε περάσει σταδιακά από τον αυτοκράτορα προς τους μεγαλοφεουδάρχες των περιοχών. Υπήρχαν μεγάλες θρησκευτικές συγκρούσεις μεταξύ ορθόδοξων-αιρετικών και «ησυχαστών-ζηλωτών», αλλά και πολιτικές συγκρούσεις μεταξύ «αυτοκρατορικών-αντιαυτοκρατορικών», μεταξύ διάφορων ηγεμόνων, μεταξύ των ομάδων του ιερατίου. Αλλά η ουσιαστική σύγκρουση ήταν κοινωνική: από κάτω οι εξαθλιωμένοι δουλοπάροικοι της υπαίθρου μαζί με τους ναυτικούς τους τεχνίτες και τους εμπόρους και από πάνω οι ευγενείς γαιοκτήμονες και το εκκλησιαστικό ιερατείο.

Πολλές φορές αυτή η σύγκρουση οδηγούσε τους τότε «από κάτω» και ιδίως τους αγρότες σε σπασμωδικές παροδικές εξεγέρσεις, που συνήθως πνίγονταν στο αίμα. Από τον 13ο και 14ο όμως αιώνα η σύγκρουση άρχισε να γίνεται πιο ουσιαστική και να παίρνει έντονο κοινωνικό χαρακτήρα. Αυτό φάνηκε πιο καθαρά στην περίπτωση της Θεσ/νίκης....
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου