Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

Φλεβάρης του 36: Η ξεχασμένη εξέγερση των πεινασμένων της Μυτιλήνης



Του Παναγιώτη Λαμπρόπουλου

Κλείνουν σήμερα 10 Φεβρουαρίου, 77 χρόνια από την εξέγερση των πεινασμένων και ανέργων της Μυτιλήνης, τον Φλεβάρη του 1936. Είναι μια άγνωστη πτυχή του εργατικού κινήματος στην «κόκκινη Λέσβο», αρκετά όμως διδακτική και χρήσιμη στις ημέρες που έρχονται. Επιχειρούμε λοιπόν μια «αποδελτίωση» των γεγονότων , έτσι όπως καταγράφηκαν στον Ριζοσπάστη της εποχής.

Η πείνα

Τον χειμώνα του 1936 η πείνα γονατίζει τον εργαζόμενο λαό και ιδιαίτερα τον αγροτικό κόσμο του νησιού,  Η κακοκαιρία και  το κακό μαξούλι, που εκείνη τη χρονιά έπεσε κάτω από 80% χειροτέρεψε την κατάσταση.  Η ανεργία μαστίζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού. 
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του Ριζοσπάστη της εποχής, σε ορισμένες κατηγορίες εργατών το 50% ήταν άνεργοι. Στους καπνεργάτες το ποσοστό αγγίζει το 100%. Η κρίση αγγίζει όλες τις εργαζόμενες τάξεις, ακόμα και τους μικροεπαγγελματίες και τους μικροεμπόρους. 

Επιτροπές ανέργων, εργατικά σωματεία, γυναικόπαιδα πηγαίνουν στην Γενικό Διοικητή του νησιού τον Λέκα, ζητώντας επιδόματα για να μπορέσουν να ζήσουν. Εκείνος τους ζητάει υπομνήματα για να τα στείλει στην κεντρική κυβέρνηση. Εν΄ το μεταξύ στα χωριά και στη πόλη οι πεινασμένοι συντηρούνται με βοηθήματα.  Αντιγράφουμε από τον Ριζοσπάστη: «σε μερικά χωριά όπως στα Πάμφιλα και στη Μόρια αναγκάστηκαν οι αρχές να δίνουν επί τρείς ημέρες μισή οκά ψωμί και 5 δραχμές την ημέρα σε κάθε οικογένεια ανέργων και απόρων. 

Στην Αγιάσσο η κοινότητα αναγκάστηκε να ψηφίσει ένα κονδύλι από 8.000 δραχμές και άλλες 5.000 η εκκλησία. Μέσα στη Μυτιλήνη ο δήμαρχος αναγκάστηκε να μοιράζει μερικά δεκάρικα για να καλμάρει λίγο την αγανάκτηση των ανέργων»

Η εξέγερση της Δευτέρας 10 Φλεβάρη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου