Εχει η ευρωζώνη μέλλον;

ANSGAR BELKE Καθηγητής Μακροοικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Εσεν και επικεφαλής του Οικονομικού Πανεπιστημίου του Βερολίνου:
Ναι, όμως υπάρχει ένα «αλλά». Νομίζω πως με τη μέχρι τώρα πορεία της, θεωρητικά μπορεί να υπάρξει για μερικά χρόνια ακόμη. Αυτό γιατί η ΕΚΤ, χωρίς περιορισμούς, αγοράζει κρατικά ομόλογα πιστωτών, που με ένα λάθος τρόπο πρέπει στη συνέχεια να τα διαπραγματευθεί με τους φορολογούμενους κράτους-μέλους υπό πτώχευση.
Το επόμενο πρόβλημα νομίζω πως θα είναι η υπερψήφιση του ESM μέσα στο 2012. Οι λαοί και τα Κοινοβούλια των χωρών με τριπλό Α θα έχουν μεγάλο πρόβλημα να αποδεχθούν την κοινωνικοποίηση των χρεών όσο δεν υπάρχουν κανόνες στα χρέη αυτά και όσο δεν τηρείται η πειθαρχία στα δημοσιονομικά τους.
Αλλωστε, μια έξοδος των χωρών με τριπλό Α από την ευρωζώνη, θα κόστιζε πάρα πολύ για τις χώρες αυτές, για τις τράπεζές τους, ενώ θα προκαλούσε και κοινωνικές αναταράξεις.
Τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης θα διατηρήσουν για μερικά ακόμη χρόνια την ανοχή τους, αλλά θα υπάρχουν όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις απόψεων. Εκτός και αν όλοι στην ευρωζώνη αποφασίσουν να προχωρήσουν σε μια διαδικασία χρεοκοπίας, αναλαμβάνοντας από κοινού την ευθύνη των χρεών, συνδυάζοντάς την με αυστηρούς δημοσιονομικούς κανόνες, οι οποίοι και θα έχουν στόχο τη σταθερότητα.
Η ΕΚΤ πρέπει να παραμείνει και να είναι πολιτικά και οικονομικά ανεξάρτητη. Μπορεί να έχουμε και το ακόλουθο σενάριο. Υστερα από μια μεταβατική περίοδο ισχυρών αναταράξεων, χώρες όπως η Γερμανία, η Φιλανδία, η Αυστρία, τα κράτη της Μπενελούξ, καθώς και η Γαλλία (η τελευταία δεν πρέπει να εξαιρεθεί), θα μπορέσουν να σχηματίσουν έναν σκληρό πυρήνα νομισματικής ένωσης και να συνδέσουν με σταθερές, αλλά προσαρμόσιμες συναλλαγματικές ισοτιμίες, τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε.
Υπάρχει μια άλλη καλή λύση εκτός της ευρωζώνης. Μόνον που ο δρόμος προς τη λύση αυτή είναι γεμάτος κινδύνους, ώστε κανείς πρέπει να χρησιμοποιήσει όσα χρόνια απέμειναν στην ευρωζώνη με την σημερινή της μορφή, ώστε να οικοδομηθεί ένα θεσμικό πλαίσιο για την επιβίωσή της.