Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Σιδηροδρομικές υποδομές: Ούτε λεηλασία ούτε εκποίηση


Υπάρχει μεγάλο θέμα με την εγκατάλειψη και τη λεηλασία των υποδομών και του τροχαίου υλικού των ελληνικών σιδηροδρόμων, όπως συμβαίνει π.χ. στη Πελοπόννησο. Οι ρυθμίσεις του Ν.3891/2010 που ψηφίστηκε πριν ένα χρόνο στα πλαίσια των μέτρων του Μνημονίου, περιώρισε δραστικά το δίκτυο του ΟΣΕ απογυμνώνοντάς το από οικονομικούς πόρους και από προσωπικό απαραίτητο για φύλαξη και συντήρηση. Έτσι και το υλικό και οι γραμμές από τη μια εγκαταλείπονται στο έλεος των καιρικών συνθηκών και της φύσης, από την άλλη γίνονται αντικείμενα λεηλασίας από διάφορους επιτήδειους.
Λύση όμως για τη κοινωνία δεν είναι προφανώς η εσπευσμένη εκποίηση των υποδομών του, που προωθείται τον τελευταίο καιρό με συνοπτικές διαδικασίες από τη κυβέρνηση.
Μια μελλοντική επαναλειτουργία του σιδηρόδρομου, σαν ενός συλλογικού αγαθού για τη μετακίνηση, θα γίνει πολύ δύσκολη βέβαια, λόγω αυτής της σημερινής εγκατάλειψης. Πέρα από την ανάγκη για άμεση επαρκή και αποτελεσματική φύλαξη, είναι επιτακτικό να προχωρήσει χωρίς καθυστέρηση η δημιουργία συμμετοχικών εταιρειών λαϊκής βάσης με σύμπραξη της Τοπικής αυτοδιοίκησης, που θα εκδηλώσουν το ενδιαφέρον να αναλάβουν τη λειτουργία όσων τοπικών γραμμών έχουν εγκαταλειφθεί από τον ΟΣΕ.. Το τρένο δεν είναι παλιοσίδερα για σκραπ, ούτε για φθηνή εκποίηση σε ιδιώτες επενδυτές. Η κοινωνικοποίηση-δημοτικοποίησή του - αντίστοιχα και των άλλων συλλογικών αγαθών, όπως το νερό ή η ενέργεια- θα είναι πολύτιμη κοινωνική επένδυση και μέρος της λύσης, για να αποφευχθεί η παρά πέρα "φτωχοποίησή" μας. Για να επιδιώξουμε τη "συλλογική ευημερία", στηριζόμενοι στα συλλογικά αγαθά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου