Το υποκείμενο της «κοινωνικής οικονομίας» και της «συλλογικής ευημερίας»

Είναι όλες οι συλλογικές μη κερδοσκοπικές κοινωνικές οργανώσεις, δίκτυα και συνεταιρισμοί, που μπορούν να παράγουν και να διακινούν προϊόντα και υπηρεσίες: από την παραγωγή ειδών διατροφής και ηλεκτρικής ενέργειας, μέχρι υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευσης και δίκαιου ή αχρήματου εμπορίου.

Είναι επίσης συμμετοχικές εταιρείες λαϊκής βάσης με κοινωνικούς σκοπούς, καθώς και συνεταιριστικές, ηθικές τράπεζες που ενισχύουν τις επενδύσεις στον τομέα που αναφερόμαστε.
Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές συλλογικές οργανώσεις, αλλά πολύ λίγες δρουν με τον παραπάνω τρόπο, έχοντας δηλαδή και οικονομικές δραστηριότητες που προάγουν τη συλλογική ευημερία. Αυτό το έλλειμμα που έχει να κάνει με την ποιότητα της συλλογικής δράσης και οργάνωσης μια κοινωνίας πρέπει να αντιμετωπισθεί άμεσα βοηθούσης και της οικονομικής κρίσης, που ήρθε για να μείνει στη χώρα.
Η κινητοποίηση των ανθρώπινων πόρων μέσα από την συλλογική οικονομική δραστηριότητα είναι πιο εύκολο να επιτευχθεί στα πλαίσια των τοπικών κοινωνιών , αν πιεσθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση να "συμπράξει" με αντίστοιχους κοινωνικούς φορείς για να αλλάξει η αρνητική εξέλιξη που υπήρξε τα τελευταία χρόνια στην ύπαιθρο. Να αλλάξει το αρνητικό οικονομικό, πολιτιστικό και δημογραφικό ισοζύγιο μεταξύ πόλης και υπαίθρου.
Αυτό θα αποβεί σε καλό για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, γιατί η ελληνική ύπαιθρος είναι το κλειδί για τη μη παραπέρα "φτωχοποίησή" της. Με τους φυσικούς της πόρους και σε συνδιασμό με τους αναζωογονημένους ανθρώπινους πόρους, θα μπορέσει να ξαναπαράγει την ποιότητα και την αυτοδυναμία για ένα νέο τρόπο ζωής, που είναι απαραίτητος σήμερα. Για ένα τρόπο ζωής που θα επιδιώκει τη συλλογική ευημερία, μέσα από τη στήριξη στα συλλογικά κυρίως αγαθά και στη λιτή ποιοτική κατανάλωση ενέργειας και αγαθών. Μέσα από τη συνεργατική παραγωγή τους και τη συλλογική συσσώρευση γνώσης και δεξιοτήτων, που θα έχει και σαν παράλληλο θετικό αποτέλεσμα τη δημιουργία συλλογικής κουλτούρας. Σε αντίθεση με τη σημερινή κυρίαρχη κουλτούρα του ατομισμού και της ατομικής ή εταιρικής επιχειρηματικότητας, η οποία και μας οδήγησε σε κάθε λογής έλλειμμα: οικονομικό, κοινωνικό, περιβαλλοντικό και πολιτιστικό έλλειμμα.