Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τοπικοποίηση είναι η στρατηγική με την οποία θα απαντήσουμε στην "υπαρκτή" παγκοσμιοποίηση και θα επιδιώξουμε τη στροφή σε μια αποκεντρωμένη, επανατοπικοποιημένη, αυτοδιαχειριζόμενη, οικολογική αταξική κοινωνία της ισοκατανομής, που θα έχει σαν κύτταρο την αυτοδύναμη κοινότητα και το δήμο και θα στηρίζεται στην ομοσπονδιοποίηση δήμων-περιφερειών-εθνών. Για το ξεπέρασμα του δυτικού μοντέλου ανάπτυξης, της κλιματικής-οικολογικής καταστροφής, του καπιταλισμού και του εθνικού κεντρικού κράτους.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΛΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΗΣ ΟΥΤΟΠΙΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
Του Κώστα Λάμπου
prodial21@gmail.com,
Κυρίες και Κύριοι,
Φίλες και Φίλοι,
Όπως διαπιστώσατε, όσοι έχετε διαβάσει το βιβλίο, αλλά και από όσα εκτέθηκαν σήμερα σ’ αυτή την αίθουσα από διακεκριμένους επιστήμονες, στοχαστές και ταυτόχρονα κοινωνικούς αγωνιστές, αλλά και όσοι θα το διαβάσετε θα διαπιστώσετε ότι το βιβλίο για το οποίο μιλάμε στοιχειοθετεί, ταξινομεί και συμπυκνώνει τις αγωνίες και τους Φόβους όλων μας για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας, της Ελλάδας και του Ελληνισμού, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του κόσμου ολόκληρου, το μέλλον της ανθρωπότητας και της ζωής στο διαστημόπλοιο Γη. Βιώνουμε όλοι μας καθημερινά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σε μικρότερο ή σε μεγαλύτερο βαθμό μια καθολική κρίση που είναι ταυτόχρονα οικονομική και κοινωνική, ενεργειακή και περιβαλλοντική, πολιτική και ηθική, η οποία εκδηλώνεται σε θεσμικό και δομικό επίπεδο μέχρι το τελευταίο κύτταρο όλων των κοινωνιών του πλανήτη και μ’ αυτό φαίνεται να αποκτά διαστάσεις και χαρακτηριστικά μιάς καθολικής κρίσης στρατηγικής των κοινωνιών και συνολικά της ανθρωπότητας.
Το γεγονός όμως πως αυτή η κρίση ισχυροποιεί μια όλο και μικρότερη μειοψηφία ολιγαρχών που ελέγχουν την παγκόσμια οικονομία και κατά συνέπεια τις παγκόσμιες εξελίξεις από τη μια μεριά και καταδικάζει την αποφασιστική πλειοψηφία της εργαζόμενης και αγωνιζόμενης ανθρωπότητας σε συνθήκες καπιταλιστικής βαρβαρότητας από την άλλη, δείχνει πως αυτή η κρίση δεν είναι περιπτωσιακή-περιστασιακή αλλά συστημική και δεν είναι τυχαία αλλά προγραμματισμένη και ελεγχόμενη, που στοχεύει στη διαιώνιση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, δηλαδή στην ακύρωση της προοδευτικής κίνησης της ανθρωπότητας προς ένα καλύτερο κόσμο της καθολικής ευημερίας και της ισότητας, της πανανθρώπινης ειρήνης, της ελευθερίας και της αδερφότητας και με αυτή την έννοια γίνεται αντιληπτό πως δεν πρόκειται για κρίση της κοινωνίας και της ανθρωπότητας, αλλά για κρίση παρακμής του χαοτικού, ανορθολογικού απάνθρωπου και καταστροφικού κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής, η οποία εξαιτίας της καθολικότητάς της απειλεί να συμπαρασύρει ολόκληρη την ανθρωπότητα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, αν η ανθρωπότητα δεν αντιδράσει αποφασιστικά και άμεσα με στόχο την οριστική και ριζική αντικατάσταση του καπιταλισμού με ένα Νέο Σχέδιο Κοινωνικής Συμβίωσης και Προόδου.
Όσοι γνωρίζουν την ιστορία της ανθρωπότητας, γνωρίζουν πολύ καλά πως ο άνθρωπος ως άτομο και ως ομάδα, ως σύνολο και ως κοινωνία, ως έθνος και ως ανθρωπότητα ονειρεύονταν πάντα και αγωνίζονταν για κάτι που δεν υπήρχε, για ένα καλύτερο, από αυτόν που υπήρχε, κόσμο. Έτσι γράφτηκε η ιστορία της ανθρωπότητας με κόσμους που υπήρχαν κι’ έφευγαν και κόσμους που δεν υπήρχαν κι’ έρχονταν για να φύγουν κι’ αυτοί κάποια στιγμή και να έρθουν άλλοι. Όσοι δεν γνωρίζουν ιστορία, κι’ είναι δυστυχώς πολλοί, και στο βαθμό που αγνοούν τους νόμους κίνησης των κοινωνιών και συνολικά της ανθρωπότητας, αδυνατούν να κατανοήσουν αυτή την αναγκαιότητα ως δυνατότητα για μια διαφορετική ....
Δείτε ολόκληρο το άρθρο στο http://www.americoglobalism.blogspot.com,