Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Πρόσκληση

Σας προσκαλούμε στην παρουσίαση του βιβλίου
«Ζημιογόνα τρωκτικά»



Συγγραφείς: Αργύρης Ολοκτσίδης & Ζήσης Σαμαράς
Πού; ΤΕΙ Κατερίνης
Ημερομηνία; 23 Φεβρουαρίου 2011
Ώρα; 19:00

Τρωκτικά
Στο ζωικό βασίλειο πολλά είναι τα ζώα
άλλα είναι παμπόνηρα κι άλλα είναι αθώα.
Άλλα τρώνε αφρόκρεμες κι άλλα τρώνε σαπίλες
άλλα ζούνε σ' υπόγεια κι άλλα ζούνε σε βίλες.

M' απ' όλα πιο αχόρταγα τα τρωκτικά μασάνε
όπου δούνε φαγώσιμο απάνω του ορμάνε.
Έχουν νύχια για σκάψιμο, έχουνε και κοπτήρες
έχουν γλώσσα για γλείψιμο, έχουν και μασητήρες.

Σκάβουν, δαγκώνουν, γλείφουνε, κόβουνε, ροκανίζουν
τρύπες ανοίγουνε παντού κι όλα τα αφανίζουν.
Τρώνε χαβιάρι κι αστακό, τρώνε και μαρμελάδα
τρώνε σπίτια κι οικόπεδα, τρώνε και την Ελλάδα.

Τρυπώνουνε σε εκκλησιές, τρυπώνουν σε υπουργεία
τρυπώνουνε σε τράπεζες και σε νοσοκομεία.
Ούτε τους νόμους σέβονται, τους κάνουνε κουρέλια
κι ενίοτε τους γράφουνε ανάμεσα στα σκέλια.

Διότι εκεί, στ' απόκρυφα, κάτω απ' την ουρά τους
φυλάσσουνε, τα τρωκτικά, τα όσια και ιερά τους.
Εκεί είναι η δόξα τους, εκεί και η τιμή τους
εκεί 'ναι η ταυτότητα, εκεί και τ' ΑΦΜ τους.

Στα οχήματά τους, τα κομψά, οι κυβισμοί χιλιάδες
βολτάρουν και με κότερα σε Ιόνιο και Κυκλάδες.
Χαίρουνε υπολήψεως παντού, σ' όλη τη χώρα
κι έχουν και ελικόπτερο για την... κακιά την ώρα.
Βγαίνουν στην τηλεόραση σεμνά και με ευθύνη
μιλάνε για ισότητα και για δικαιοσύνη.
Με θέρμη υπερασπίζονται των ταπεινών τα δίκια
κι αποτελούνε πρότυπο για τα μικρά ποντίκια.

ΚΙ εγώ, που 'μαι μικρούλικο ποντίκι, το καημένο
έχω ένα όνειρο, βαθειά, μες την ψυχή κρυμμένο.
Ένα μεγάλο τρωκτικό κάποια μέρα να γίνω
και στων κορόιδων την υγειά να τρώω και να πίνω.

Αργύρης Ολοκτσίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου