Πάμε για κατάπνιξη της εξέγερσης στην Αίγυπτο;

Σε ένα ντόμινο δραματικών εξελίξεων στη Β. Αφρική και στη Μέση Ανατολή, οι λαϊκές αντικαθεστωτικές εξεγέρσεις που ξέσπασαν από την Τυνησία και επεκτάθηκαν σε Υεμένη, Ιορδανία, Σουδάν και κυρίως -τώρα- Αίγυπτο, αμφισβήτησαν μετά από πολύ καιρό -έστω έμμεσα- το υπερεθνικό σύστημα εξουσίας (διεθνοποιημένο σύστημα της οικονομίας της αγοράς και αντιπροσωπευτική “δημοκρατία”) και τα φιλοσιωνιστικά αυταρχικά καθεστώτα (Μπεν Άλι, Μπουμπάρακ κ.λπ), που είχαν εγκατασταθεί στην περιοχή για δεκαετίες. Η έξοδος από το τέλμα αυτό, που εμφανίστηκε βέβαια ύστερα από την πιο συστηματική και βάρβαρη εξαθλίωση των λαών της περιοχής, και με αφορμή απεγνωσμένες και αιματοβαμμένες εκδηλώσεις απελπισίας (αυτοπυρπολισμοί κ.α.), συνοδεύτηκε, όπως αναμενόταν, από μια μαζική κινητοποίηση του μηχανισμού προπαγάνδας της υπερεθνικής ελίτ και των προτεκτοράτων της ανά τον κόσμο.



Κάποιοι αναλαμβάνουν ρόλο διαμεσολαβητού στο “παζάρεμα” με τον σαδιστή δικτάτορα του συστήματος, Μουμπάρακ, ο οποίος ήδη ευθύνεται για τον θάνατο άνω των 300 διαδηλωτών τις μέρες της εξέγερσης. Μεταξύ αυτών και ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Γιωργάκης, με στόχο την επιβολή μιας μεταβατικής κυβέρνησης (είτε με τον Μουμπάρακ είτε εναλλακτικά με άλλους “μετριοπαθείς” κομπάρσους του συστήματος), που θα “αποσυμπιέσει” την εξέγερση, στέλνοντας τις μεσαίες τάξεις στο σπίτι τους και συντρίβοντας στο μεταξύ τα πιο ριζοσπαστικά της στοιχεία.
Σε αυτό το έγκλημα που είναι σε πλήρη εξέλιξη ενάντια στον Αιγυπτιακό λαό και ενάντια στους λαούς της Μέσης Ανατολής, όπου αν επικρατήσουν τα σχέδια της υπερεθνικής ελίτ για την εγκαθίδρυση αντιπροσωπευτικών “δημοκρατιών” στην περιοχή το λαϊκό κίνημα για απεξάρτηση από το διεθνοποιημένο σύστημα μπορεί να καταδικαστεί σε δεκαετίες απραξίας, δεν μπορούμε και δεν πρέπει να μείνουμε αμέτοχοι!
Ο Αιγυπτιακός λαός και οι άλλοι λαοί της περιοχής θα πρέπει να μάθουν ότι ο Γιωργάκης όχι μόνο δεν εκπροσωπεί τον Ελληνικό λαό, αλλά ότι τον περιμένει η ίδια τύχη με τον φίλο του Μουμπάρακ και τους άλλους. Η μόνη διαφορά με αυτούς τους λαούς είναι ότι στο ίδιο διάστημα εμείς είχαμε να κάνουμε εναλλάξ με τρεις οικογένειες εξουσιαστών που ψηφίζαμε, ενώ αυτοί είχαν να κάνουν συνήθως με μια οικογένεια που δεν ψήφιζαν.

Σημείωση: το παραπάνω κείμενο είναι μία ελαφρώς τροποποιημένη απο τη μεριά μου ανακοίνωση του

ΔΙΚΤΥΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

περιοδικό Περιεκτική Δημοκρατία: www.inclusivedemocracy.org/pd

Διεθνές Δίκτυο Περιεκτικής Δημοκρατίας: www.inclusivedemocracy.org

Επικοινωνία: peridimok@gmail.com