Kαι τα δάση μας πίστες αγώνων Εντούρο;

Από Πολιτικές Κινήσεις - Αίγινα:

Παρά την αντίθετη γνωμάτευση του Δασαρχείου Πειραιά, τα ερωτήματα και τις αντιδράσεις πολιτών και συλλόγων, τελέστηκαν εν τέλει στην Αίγινα οι αγώνες Attika Enduro Cup.
Η πράξη δυστυχώς έδειξε πως τέτοιοι αγώνες δεν καλύπτονται από κανένα ισχυρό θεσμικό πλαίσιο επαρκές να εξασφαλίσει τη νομιμότητα, την ασφάλεια. Αποτελεί η παράνομη τέλεσή τους ένα ακόμη ξέφραγο αμπέλι αυθαιρεσίας, όπως και πολλά άλλα στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα, ένας Δήμος, μερικοί χορηγοί και μια λέσχη Εντούρο να μπορούν χωρίς συνέπειες να παραβαίνουν και να αγνοούν τους νόμους. Γι άλλη μια φορά αποδείχτηκε πως στην Ελλάδα υπεύθυνοι δεν υπάρχουν γιατί όλοι είναι ανεύθυνοι και υπεύθυνοι ταυτόχρονα.
Με την ίδια λογική που κάποιος χτίζει ένα αυθαίρετο στο δάσος ή πετάει εκεί τα μπάζα του, κατά παράβαση της δασικής νομοθεσίας και παρά την αντίθετη γνωμάτευση του Δασαρχείου Πειραιά, τελέστηκαν εν τέλει στην Αίγινα οι αγώνες.
Ουδέποτε, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις και ερωτήσεις πολλών πολιτών και συλλόγων μάθαμε αν υπήρχαν άδειες για την τέλεση των αγώνων, αν είχε ερωτηθεί η αρχαιολογική υπηρεσία και το κυριότερο, αν συνέβαινε ένα ατύχημα, ποιος θα ήταν υπεύθυνος;
Δεν φάνηκε να αναλαμβάνει ευθύνες ούτε η αστυνομία, ούτε ο Δήμος, ούτε η Λέσχη, ούτε εν τέλει και το δασαρχείο το οποίο, παρά την αρνητική του γνωμάτευση δεν είχε αρμοδιότητα να τους ακυρώσει. Μοναδικό κριτήριο για την τέλεσή τους υπήρξε η διασκέδαση και το κοντόφθαλμο κέρδος μερικών εις βάρος του περιβάλλοντος αλλά και της μακροπρόθεσμης βιώσιμης ανάπτυξης στο νησί.
Αυτό ανέδειξε μια σειρά προβλημάτων που ξεπερνούν τα στενά όρια της Αίγινας και αφορούν ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια: ποιες περιοχές, με ποιους όρους, και με ποιες προδιαγραφές περιβαλλοντικές, ασφάλειας ή άλλες ( πχ χώροι κοντά σε μνημεία, αρχαιολογικοί χώροι, δάση, μονοπάτια κτλ) είναι ενδεδειγμένες να επιτρέπονται τέτοιοι αγώνες; Υπάρχουν σαφείς περιβαλλοντικοί και άλλοι όροι ή ο καθένας κάνει ο,τι θέλει;
Η ουσία, πέρα από το ότι πρέπει κάποια στιγμή να γίνει κατανοητό σε αυτή τη χώρα πως οι νόμοι δεν είναι για διακόσμηση και πρέπει να υπάρχουν συνέπειες από την μη εφαρμογή τους, όποιος κι αν είναι ο παραβάτης, πολίτης, πολιτικός ή δημοτική αρχή, βρίσκεται στον καθορισμό του είδους της ανάπτυξης που θέλουμε για το νησί μας;
• Θέλουμε μια Αίγινα με υγιές φυσικό περιβάλλον ή μια Αίγινα του θορύβου, των μπαζών, των σκουπιδιών και των αυθαιρέτων;
• Θέλουμε μια Αίγινα που να σέβεται την πολιτιστική της κληρονομιά προσελκύοντας υψηλού επιπέδου επισκέπτες στο νησί ή κοντόφθαλμες "αρπαχτές" που όμως υποβαθμίζουν το περιβάλλον υποσκάπτοντας το μέλλον του νησιού, ακόμη και οικονομικά;
Σύμφωνα με τους ίδιους τους μοτοσικλετιστές στο portal της Αίγινας "Το καραβάνι τον αγωνιζόμενων κινήθηκε σε μια διαδρομή που περιλάμβανε άσφαλτο, δασικούς δρόμους και ορεινά μονοπάτια, περνώντας από τις περιοχές, Κυψέλη, Αγίους Ασώματους, Τζικιδες, ανηφορίζοντας προς το μοναστήρι τις Χρυσολεόντισσας σε χώρο που παραχώρησε η Μονή για το σκοπό αυτό".
Η φράση και μόνο αυτή μας δείχνει την ασέβεια όχι μόνο προς τον νόμο αλλά και το μέγεθος της ζημιάς: ολόκληρη η Αίγινα οργώθηκε οριζοντίως και καθέτως από τις ρόδες δύο φορές ώστε κατάφεραν με αυτόν τον τρόπο σε ένα νησί με διάμετρο όχι πολύ πάνω από 25 χιλιόμετρα να διασχίσουν 110. Είναι προφανές πως η Αίγινα είναι πολύ μικρή σε κλίμακα για τέτοιου είδους διοργανώσεις.
Θάμνοι και μικρά δέντρα ποδοπατήθηκαν, χώμα εκσφενδονίστηκε με την περιστροφή, η ησυχία διαταράχτηκε, σκουπίδια σκορπίστηκαν παντού, η καθημερινότητα όσων (της πλειοψηφίας των κατοίκων) δεν ενδιαφέρονται για τέτοια θορυβώδη θεάματα διαταράχτηκε, απειλώντας ακόμη και την σωματική ακεραιότητα. Κατά το ρεπορτάζ της Νέας Εποχής "Η εκδήλωση τελικά πραγματοποιήθηκε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα". Εμάς αυτό που μας προβληματίζει είναι ακριβώς η λέξη "τελικά" που μοιάζει να γράφεται με ανακούφιση. Τι θα είχε γίνει αν "τελικά" είχαμε ένα ατύχημα; Θα ψάχναμε ακόμη, όπως πολύ πρόσφατα στο Πολυδένδρι όπου σε ανάλογους αγώνες σκοτώθηκε ένα παιδί, ποιος είχε την ευθύνη και δεν θα τον βρίσκουμε; Μπορούν τουλάχιστον οι διοργανωτές να μας απαντήσουν αν είχαν πληρώσει ασφάλιστρα σε ασφαλιστική εταιρία που θα κάλυπτε την περίπτωση ατυχήματος;
Ας μας πουν ακόμη πώς ερασιτέχνες δημοσιογράφοι μιας μικρής τοπικής εφημερίδες μπορούν να αντικαθιστούν τους ειδικούς και να αποφαίνονται πως δεν υπήρξε καμία ουσιαστική ζημιά στα μονοπάτια και στο δάσος, πόσο μάλιστα που η άποψή τους προκαταλαμβάνεται από το γεγονός πως ήταν και χορηγοί. Μπορούν να μας απαντήσουν αν πατήθηκαν σπάνια και απειλούμενα είδη λουλουδιών;
Στη χώρα μας όμως, ο,τι δηλώσεις είσαι...
Υπάρχουν πάμπολλες ευκαιρίες να αναπτυχθεί ο αθλητισμός στο νησί μας, κατάλληλες και συμβατές με το θαλάσσιο και νησιωτικό περιβάλλον του, τα μεγέθη του και τα μνημεία του: ιστιοπλοΐα, κωπηλασία, κολύμβηση, ποδήλατο, βάδην, πεζοπορία...
Θέλουμε να γνωρίζουμε γιατί η Δημοτική αρχή επέλεξε τον αθλητισμό εκείνο που ΔΕΝ ταιριάζει στο νησί και πρόδωσε ταυτόχρονα τις αρχικές προσδοκίες πολλών κατοίκων από αυτήν, όσων πίστευαν πως διέθετε περισσότερη περιβαλλοντική ευαισθησία από τις προηγούμενες δημοτικές αρχές.