Κλιματικοί μετανάστες από το Μπαγκλαντές

Αν η στάθμη της θάλασσας συνεχίσει να ανεβαίνει, σύντομα 5,5 εκατομμύρια άνθρωποι δεν θα έχουν γη για να μένουν και να καλλιεργήσουν πια.
Στο Μπαγκλαντές οι πλημμύρες είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Εκατοντάδες υδάτινα ρεύματα ρέουν τη χώρα, μεταξύ αυτών τρία μεγάλα ποτάμια: ο Γάγγης, ο Μέγκχνα και ο Βραχμαπούτρα. Το 92% του νερού έρχονται από το Θιβέτ, το Μπουτάν, την Ινδία και το Νεπάλ. Ιδίως την περίοδο των Μουσώνων ρέουν προς τη χώρα τεράστιες ποσότητες νερών, που πλημμυρίζουν το ένα τρίτο της κατά μέσο όρο. Μέχρι πριν λίγα χρόνια οι άνθρωποι εκεί είχαν μάθει να αντεπεξέρχονται με τις δυσκολίες των πλημμυρών. Αλλά η παγκόσμια υπερθέρμανση φέρνει τα πάνω κάτω με τις ισορροπίες τους. Επειδή οι βροχές έχουν αυξηθεί πολύ κατά τους μουσώνες και επειδή λιώνουν οι αιώνιοι πάγοι των Ιμαλαϊων, πρέπει όλο και περισσότερο νερό να ρέει προς τη θάλασσα. Αυτό ανεβάζει το επίπεδο της θάλασσας και κάνει όλο και πιο δύσκολη τη ζωή των κατοίκων στις παράλιες περιοχές. Γιατί αυξάνεται η συχνότητα και η διάρκεια των ετήσιων πλημμυρών και έτσι σπάει η ισορροπία αιώνων στη σχέση των αγροτικών κοινοτήτων και του φυσικού τους περιβάλλοντος.
Αλλά αυτή δεν είναι και η μοναδική δυσμενής εξέλιξη. Επειδή οι βροχές έχουν λιγοστέψει πολύ εκτός της περιόδου των μουσώνων, η θερμοκρασία όμως όλο και ανεβαίνει, απειλείται όλη η Βορειοδυτική περιοχή της χώρας με το αντίθετο φαινόμενο, με περιόδους ξηρασίας. Αυτό σημαίνει ταυτόχρονα ότι κατά τις περιόδους αυτές όλο και λιγότερο γλυκό νερό θα κατεβάζουν τα ποτάμια και ότι στη συνέχεια θα εμποδίζεται όλο και λιγότερο το θαλάσσιο αλμυρό νερό να κατακλύζει τις παραλιακές περιοχές. Αν αυτό το αλμυρό νερό θα συνεχίζει να πλημμυρίζει όλο και πιο βόρειες περιοχές, τότε αυτές μετατρέπονται σε αλμυρές και ο υδροφόρος ορίζοντας επίσης.
Και αυτό θα συμβεί χωρίς να λάβει κανείς υπόψη την επίδραση των όλο και αυξανόμενων σε αριθμό και ενέργεια τροπικών καταιγίδων και τυφώνων, που με τη σειρά τους υψώνουν τη θαλάσσια στάθμη και σηκώνουν μεγάλα θαλάσσια ρεύματα και πλημμυρίζουν τις παραλίες.
Η αλλαγή του κλίματος θα επηρεάσει καταστροφικά σε μεγάλο βαθμό όλο το Μπαγκλαντές. Ήδη, παρά τις προσπάθειες πολλών περιβαλλοντικών και κοινωνικών οργανώσεων και παρά την αγάπη για τη γη και τις ψαράδικες παραλίες τους, όλο και περισσότεροι κάτοικοι αυτών των περιοχών φεύγουν και τα παρατάνε, γιατί δεν μπορούν πια να επιβιώσουν. Πηγαίνουν προς το παρόν βασικά στη πρωτεύουσα Dhaka, που τα τελευταία χρόνια μεγάλωσε κατά 40%. Αν οι επιδράσεις της αλλαγής του παγκόσμιου κλίματος συνεχισθούν για το Μπαγκλαντές, όπως το προβλέπει και ο ΟΗΕ, τότε θα πρέπει να υπολογίζει κανείς με μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών στη χώρα. Η Dhaka δεν θα μπορέσει με κανένα τρόπο να τους απορροφήσει, για το λόγο και μόνο ότι απειλείται και αυτή από τις πλημμύρες, όπως π.χ. συνέβη το 2004. Που θα πάνε όλοι αυτοί οι περιβαλλοντικοί μετανάστες-φυγάδες; Στις γειτονικές χώρες; Μα η Ινδία και η Μυανμάρ, πέρα από τα δικά τους δημογραφικά προβλήματα, θα αντιμετωπίσουν και οι ίδιες, τις ίδιες μεγάλες καταστροφές που θα οφείλονται στη κλιματική αλλαγή.
Οι πρωταίτιοι της κλιματικής αλλαγής, δηλαδή οι αναπτυγμένες χώρες, θα πρέπει να προετοιμασθούν για μελλοντικές μεγάλες μεταναστεύσεις προς αυτές, αν δεν θελήσουν να αλλάξουν το καταστροφικό για το κλίμα αναπτυξιακό τους μοντέλο.