Εκδήλωση: Κοινωνικές αντιστάσεις, αλληλεγγύη και Αριστερά

Σας προσκαλούμε σε εκδήλωση με θέμα «Κοινωνικές αντιστάσεις, αλληλεγγύη και Αριστερά» που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 13 Ιουνίου στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και ώρα 6 μ.μ.

 Οι ομιλητές που θα συμμετάσχουν στην εκδήλωση είναι:

1) Κώστας Νικολάου (μέλος ΠΡΩ.Σ.Κ.ΑΛ.Ο.)

2) Τασούλα Γκενίδου (μέλος ΚΚΕ μ-λ)

3) Εκπρόσωπος εργαζομέμων ΒΙΟ.ΜΕ.

4) Χρήστος Μανούκας (μέλος Κ.Ε.Χ.Α.)

5) Ηρακλής Χριστοφορίδης (μέλος ΟΚΔΕ)

Παρακάτω ακολουθούν το σκεπτικό της εκδήλωσης και ορισμένες ερωτήσεις που έχουν απευθυνθεί ενδεικτικά στους ομιλητές

“Κοινωνικές αντιστάσεις, αλληλεγγύη και Αριστερά”

Το τελευταίο διάστημα ακολουθώντας ένα σταθερό ρυθμό ένα νέο κύμα κοινωνικών αγώνων έχει ξεσπάσει στην Ελλάδα: αγώνες οι οποίοι στηρίζονται στην άμεση δημοκρατία και σε οριζόντιες μορφές οργάνωσης. Αυτοί οι αγώνες δείχνουν μια αποστροφή για τις παραδοσιακές αριστερές πολιτικές ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζονται ως κοινωνικά κινήματα που εναντιώνονται στην κρατική διαχείριση και το νεοφιλελευθερισμό. Καταλήψεις πλατειών, τοπικές συνελεύσεις, κολλεκτίβες, συνεταιρισμοί ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, κινήματα καταναλωτών και παραγωγών, απόπειρες εργατικής αυτοδιαχείρισης έχουν γεννηθεί και αναπτυχθεί ενώ η κρίση βαθαίνει. Ακόμα κι αν αυτοί οι αγώνες επιδρούν προς το παρόν σε ένα ελάχιστο ποσοστό των θυμάτων της κρίσης, οι εμπλεκόμενοι-ες σε αυτούς προσδοκούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες και την ίδια στιγμή να ξεπεράσουν τις παλιές μορφές πολιτικής και να προτάξουν νέες. Αναδύονται πράγματι νέες μορφές πολιτικής από τους κοινωνικούς αυτούς αγώνες; Αν ναι, είναι εφικτό και επιθυμητό να αντικαταστήσουν τις παλαιότερες; Έχουν ή μπορούν να αποκτήσουν οι αγώνες αυτοί αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα, και με ποιους όρους; Πως οι εμπλεκόμενες-οι σε αυτούς τους αγώνες φαντάζονται τη συνέχιση και κλιμάκωση αυτών των αγώνων; Με ποιο τρόπο η Αριστερά στην Ελλάδα σχετίζεται και επηρεάζει αυτούς τους αγώνες; Μπορεί η αλληλεγγύη να καλύψει το κενό μεταξύ πολιτικής “από τα πάνω” και πολιτικής “από τα κάτω”;

1.       Ποιος είναι κατά τη γνώμη σας ο ρόλος των πολιτικών οργανώσεων σε σχέση με τους κοινωνικούς αγώνες; Υπάρχει διαφορά στη σύλληψη, διεξαγωγή και πορεία των πολιτικών από τους κοινωνικούς αγώνες; 
2.       Η πολιτικοποίηση των κοινωνικών αγώνων είναι ένας θεμιτός στόχος; Και αν ναι, υπό ποίους όρους μπορεί να είναι εφικτός;
3.        Πως αντιλαμβάνεστε την έννοια της αλληλεγγύης στους κοινωνικούς αγώνες και στα κοινωνικά εγχειρήματα σαν πολιτικό στόχο; Η αλληλεγγύη είναι πάντα ριζοσπαστική ή μπορεί να είναι και συντηρητική; Υπάρχει κάποια ένταση μεταξύ αλληλεγγύης και κριτικής πολιτικής συνείδησης;
4.       Κάποιοι κοινωνικοί αγώνες μπορεί να εκφράζουν με “ριζοσπαστικό” τρόπο μεμονωμένα και μερικά συμφέροντα ατόμων ή ομάδων, ιδιαίτερα εντός της δύσκολης οικονομικής και κοινωνικής συγκυρίας, σε πιθανή αντίθεση ή αδιαφορία με τα γενικά κοινωνικά συμφέροντα. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί γόνιμα η σχέση αυτή μεταξύ μερικού και γενικού και τι σημαίνει ότι ο χαρακτηρισμός ενός αγώνα χωρίς μαζικότητα ως ριζοσπαστικού;
5.        Θεωρείτε ότι οι κοινωνικοί αγώνες που έχουν ξεσπάσει περιέχουν νέες μορφές και νέα περιεχόμενα και σε τι συνίστανται αυτά;  Αποτελούν οι κοινωνικοί αγώνες συνέχεια κάποιων μορφών πάλης που είχαν υπάρξει στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό; Αποτελούν οι κοινωνικοί αγώνες κομμάτι ενός συνολικότερου εθνικού ή διεθνούς κινήματος και αν ναι ποιο είναι αυτό;
6.       Νομίζετε ότι μπορεί να υπάρξει μια κοινή βάση που μπορεί να ενώσει αλλά και να ριζοσπαστικοποιήσει αυτούς τους αγώνες; Αν ναι, πως μπορεί να συνδυαστεί η ανάγκη για μια κοινή βάση των αγώνων με το διαφαινόμενο τοπικό χαρακτήρα των αγώνων; Θεωρείτε ότι υπάρχει ανταγωνιστική σχέση μεταξύ των δύο;
7.       Ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός αυτών των κινημάτων; Ενέχουν ρητά ή υπόρρητα αντικαπιταλιστικούς σκοπούς; Μπορούν να πετύχουν τους στόχους τους σε τοπικό ή εθνικό πλαίσιο, εν μέσω μίας διεθνούς οικονομίας;
8.       Έχουν οι αγώνες αυτοί έναν “προεικονιστικό” χαρακτήρα (πραγματώνουν εν μέρει στο παρόν στοιχεία μιας ελεύθερης μελλοντικής κοινωνίας, προετοιμάζοντας την έλευσή της); Ο χαρακτήρας αυτός μπορεί να έρχεται σε σύγκρουση με την άμεση και επιτακτική ανάγκη για κάλυψη των βασικών αναγκών όσων συμμετέχουν σ’ αυτά;
9.       Τα εναλλακτικά οικονομικά εγχειρήματα θέλουν να ανταγωνιστούν και αντικαταστήσουν την κυρίαρχη οικονομία (με τις μαζικές βιομηχανικές τεχνολογικές μορφές, τις χρηματοπιστωτικές κλπ); Αυτό είναι μία συνειδητή επιλογή ρήξης με παρελθόντα κινήματα που ήθελαν να “κοινωνικοποιήσουν” την κυρίαρχη οικονομία;

https://www.facebook.com/events/114387718770349/

http://thessaloniki.platypus1917.org/?p=440