Το συνέδριο
που διοργάνωσε ο Δήμος Σαρωνικού την περασμένη Τρίτη και Τετάρτη στο δημαρχείο
Καλυβίων και στην ΕΡΤ με θέμα ««Καταπολεμώντας τις Πολιτικές Λιτότητας μέσα από
την ανασυγκρότηση του Συνδικαλιστικού Κινήματος από τα κάτω», είχε και κάποια
στοιχεία που θύμισαν... παρελθόν.
Και μάλιστα
με άσχημο τρόπο χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι έφεραν την παραμικρή ευθύνη
οι διοργανωτές του.
Οι ομιλίες
και οι τοποθετήσεις ήταν άκρως ενδιαφέρουσες όμως στο αμφιθέατρο του δημαρχείου
δεν τις παρακολούθησαν παραπάνω από 15 – 20 άτομα την καθεμιά.
Εκτός από το
χρονικό διάστημα της παρουσία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, που το
αμφιθέατρο γέμισε ασφυκτικά.
Κι αν αυτό
δεν αποτελεί στοιχείο εντυπωσιακό, σίγουρα η προσπάθεια πολλών, πάρα πολλών, να
αλληλοδιαγκωνιστούν προκειμένου να έχουν μια χειραψία με τον Αλέξη Τσίπρα,
θύμισε στους πιο ψύχραιμους άλλες εποχές όταν το ΠΑΣΟΚ μεσουρανούσε.
Και σίγουρα
τα παλιά και πιστά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να ένιωσαν ιδιαίτερα άβολα από
αυτές τις σκηνές...
Σχόλιο: «ανασυγκρότηση
του συνδικαλιστικού κινήματος από τα κάτω», σωστό! Αλλά στο ένα σκέλος. Θα
έπρεπε να συμπληρώνεται και με: «και από τους από κάτω». Φυσικά ο Δήμος, σαν
διοργανωτής, δεν ανήκει στους «από κάτω»,
ακόμα και «αριστερός» να είναι ο δήμαρχος, ο θεσμός του «Καλλικράτη» τον
μετατρέπει σε «από πάνω», αφού στην ουσία είναι εκφραστής του περιφερειακού
κράτους(και όχι κάποιας αυτοδιοίκησης πια).
Από τη στιγμή που οργανωτής του συνεδρίου δεν ήταν κάποια
πρωτοβουλία «από τα κάτω» κάποιων εργαζομένων, δε μπορεί παρά να προσελκύσει
ανθρώπους που εξακολουθούν να εναποθέτουν τις ελπίδες τους στην διαμεσολάβηση
και την εκπροσώπηση και δεν είναι διατεθειμένοι να αναμειχθούν οι ίδιοι στα «κοινά»
για αυτοοργάνωση. Για αυτό και υπήρχε
παρουσία ενός κόσμου μόνο όταν ήταν ο Τσίπρας- τον οποίο βλέπουν σαν μελλοντικό
εκφραστή της εξουσίας- για να του σφίξουν το χέρι σαν μελλοντικό «σωτήρα» τους.
Από τον ανθρωπολογικό τύπο της ανάθεσης και της υποταγής
δε θα προέλθει η λύση. Ούτε από μια εργατική τάξη και ένα συνδικαλιστικό κίνημα
που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι οι θέσεις εργασίας και οι καλοί μισθοί. Αν
δεν αποφασίσουν οι κάθε είδους εργαζόμενοι να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και
με τις δεξιότητές τους να δημιουργήσουν αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα
κοινωνικής-συνεργατικής οικονομίας για την ικανοποίηση των αναγκών τους, μια
ζωή θα τρέχουν πίσω από τους επιχειρηματίες και τις επενδύσεις τους ή θα
εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε μια «κυβέρνηση της αριστεράς» η οποία μπορεί να
εξελιχθεί-χωρίς κοινωνικό έλεγχο-όπως το ΠΑΣΟΚ των προηγούμενων 10ετιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου