Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

17o Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας



28, 29, 30 Ιουνίου 2013 –Ποδηλατοδρόμιο ΟΑΚΑ (Στάση ΗΣΑΠ Ειρήνη)
Σημαία μας η ισότητα – Όπλο μας η Αλληλεγγύη
Ζοφεροί καιροί για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Αλλά και για τους ντόπιους εργαζόμενους και εργαζόμενες, οι μέρες δεν είναι λιγότερο άγριες. Οι «από κάτω» στο σύνολό τους πιέζονται μέχρι συνθλίψεως απ’ τους «από πάνω» για να πληρώσουν μια βαθιά κρίση που δε δημιούργησαν οι ίδιο. Παράλληλα, βλέπουν το «κράτος έκτακτης ανάγκης» να περιστέλλει ταχύτατα δημοκρατικές κατακτήσεις και δικαιώματα σε όλο τους το φάσμα. Μαζί με τη λεηλασία της ζωής μας, γινόμαστε μάρτυρες μιας σειράς καθημερινών εικόνων που άλλοτε θυμίζουν Μεσαίωνα, άλλοτε ναζιστική Γερμανία κι άλλοτε αμερικανικό Νότο της εποχής των σκλάβων. Μετανάστες πυροβολούνται στο ψαχνό από τσιφλικάδες ενώ διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους, πρόσφυγες κυριολεκτικά απάγονται και παραδίδονται στους κυνηγούς τους τη στιγμή που ζητούν άσυλο, άνθρωποι που πέρασαν απ’ τα σαράντα κύματα για να ζήσουν μια καλύτερη, πιο ασφαλή, ζωή βλέπουν τα μαγαζιά τους να καίγονται από ρατσιστικούς εμπρησμούς, άλλοι οδηγούνται στο νοσοκομείο τραυματισμένοι από φασίστες, ενώ στα παιδιά τους η πολιτεία αρνείται την Ιθαγένεια –και μαζί μια ισότιμη θέση στον αγώνα για ζωή… Ζούμε το αίσχος των στρατοπέδων συγκέντρωσης, αλλά και των αδιανόητων συνθηκών διαβίωσης στα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων της χώρας, που έχουν μετατραπεί παράνομα σε φυλακές για εκατοντάδες μετανάστες και όχι μόνον. Βιώνουμε τη βαρβαρότητα της φασιστικής/ρατσιστικής βίας που εκτός απ’ τους «ξένους», απειλεί και τους ντόπιους που έχουν «ενοχλητική» ιδεολογία ή «ενοχλητικό» σεξουαλικό προσανατολισμό. Μπροστά μας εκτυλίσσεται η νομιμοποίηση της ναζιστικής Ακροδεξιάς, οι ρητορείες και τα εγκλήματα μισανθρωπισμού τείνουν να γίνουν ρουτίνα. Την ίδια στιγμή το ζήτημα ενός «αντιρατσιστικού νόμου» εξελίσσεται σε φιάσκο.
Το 17ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, η μεγαλύτερη αντιρατσιστική γιορτή της πόλης, υψώνει τη σημαία της ισότητας, σηκώνει το όπλο της αλληλεγγύης και καλεί για μαζικά, ηχηρά, δυνατά «όχι» στη ρατσιστική βία, «όχι» στην περιστολή των δικαιωμάτων Ελλήνων και Μεταναστών, «όχι» στην απαξίωση της κοινωνίας. Αντλεί τη δύναμη και την ελπίδα του από τους όλο και περισσότερους χώρους και ανθρώπους που αυτοργανώνονται και αντιστέκονται –πολλές φορές με τρόπους ιδιαίτερα αποτελεσματικούς και απολύτως φρέσκους. Απ’ τις εκατοντάδες δομές Αλληλεγγύης που ανθίζουν στις γειτονιές προσφέροντας τροφή, φάρμακα και ενισχυτική διδασκαλία σε όσους έχουν ανάγκη μέχρι τα αυτοδιαχειριστικά εργατικά/εργασιακά εγχειρήματα των τελευταίων χρόνων και από την πανσπερμία των αυτοργανωμένων Στεκιών των Συνοικιών μέχρι τις Λαϊκές Συνελεύσεις και τις Αντιφασιστικές Πρωτοβουλίες που στήνονται καθημερινά κατά τόπους απ’ άκρη σ’ άκρη στη χώρα, είναι αμέτρητοι οι άνθρωποι εκείνοι που δείχνουν αποφασισμένοι να μη συναινέσουν παθητικά στην εδραίωση του τοπίου της μνημονιακής καταστροφής.
Με μια τριήμερη γιορτή στην καρδιά της Αθήνας γεμάτη μουσικές, ιστορίες και γεύσεις από όλες τις γωνιές της γης, θα έχουμε και φέτος την ευκαιρία για παράλληλη κουβέντα, ανταλλαγή απόψεων και ιδεών. Θα συζητήσουμε για το τι σημαίνει να είσαι μετανάστης στην Ελλάδα των μνημονίων, της φασιστικής βίας και της καταστολής, θα διεκδικήσουμε Ιθαγένεια για όλα τα παιδιά, νομιμοποίηση για τους μετανάστες και άσυλο για τους πρόσφυγες, θα προβληματιστούμε για την εργασιακή επισφάλεια, την κατάργηση των συμβάσεων, τις πολιτικές επιστρατεύσεις, θα προβάλουμε την ανάγκη συντονισμού των εργατικών και κοινωνικών αγώνων, θα κουβεντιάσουμε το παράδειγμα της Χαλκιδικής με τον ηρωικό αγώνα της ενάντια στις εξορύξεις χρυσού και το ξεπούλημα των κοινών δημόσιων αγαθών και θα αναζητήσουμε τρόπους αντιμετώπισης του σεξισμού και της αυξανόμενης ομοφοβίας. Τέλος, στο τριήμερο αυτό, θα λειτουργήσουν και αρκετοί αυτοργανωμένοι χώροι.
Info: 28, 29, 30 Ιουνίου 2013 –Ποδηλατοδρόμιο ΟΑΚΑ (Στάση ΗΣΑΠ Ειρήνη), περισσότερα στο www.antiracistfestival.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου