Η αρχαιότερη ελιά

Η ελιά Βουβών

Το Αρχαίο Ελαιόδεντρο Βουβών ξεπερνάει σε ηλικία τα 3.000 χρόνια, έχει περίμετρο κορμού 12,5 μέτρα, διάμετρο 4,6 μέτρα και ανήκει στην ντόπια ποικιλία τσουνάτη εμβολιασμένη σε ύψος 3 μέτρων πάνω σε αγριελιά.

Το 1990 με ομόφωνη απόφαση του νομαρχιακού συμβουλίου Χανίων η ελιά των Βουβών κηρύχθηκε ως μνημείο εξαιρετικής σημασίας της φύσης.

Ο κορμός του δέντρου είναι κούφιος καθώς δεν υπάρχει καρδιόξυλο, οπότε η ελιά ανανεώνεται προς τα έξω και το καρδιόξυλο σταδιακά σαπίζει, αλλά επειδή η ελιά είναι αθάνατο δέντρο, συνεχώς ανανεώνει το ξύλο της, είναι ουσιαστικά το σύμβολο της αθανασίας.

Δίπλα στο πανάρχαιο ελαιόδεντρο βρίσκεται άλλη μια εντυπωσιακή και αρκετά παλιά ελιά, έχοντας μια ιδιαίτερη αξία γιατί πάνω της βρίσκονται τρεις ποικιλίες ελιάς: Η καλαματιανή, η τσουνάτη και η κορωναίικη ελιά.

Ο χώρος που βρίσκεται η ελιά Βουβών έχει περιφραχτεί με υλικό από πέτρα σιδεριάς και βρίσκεται στην αυλή ενός σπιτιού.

Σε διπλανό χώρο λειτουργεί και το μουσείο ελιάς το οποίο φιλοξενεί εκθέματα από τα εργαλεία της παραδοσιακής ελαιοσυλλογής στην Κρήτη, πριν την εκμηχάνιση της παραγωγής και καλλιέργειας από την αρχαιότητα ως τα μέσα του 20ού αιώνα.

Με κότινο από τα κλαδιά της ελιάς των Βουβών στεφανώθηκε, τιμής ένεκεν με απόφαση της οργανωτικής επιτροπής, ο νικητής του Μαραθώνιου στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, όπως και ο αντίστοιχος νικητής του 2008 στο Πεκίνο, ενώ κλαδί από την ίδια ελιά συνόδευσε την ολυμπιακή ομάδα της Ελλάδας στην παρέλαση των Ολυμπιακών αγώνων στο Λονδίνο.

Εκτός από την αναγνώρισή της παγκοσμίως ως μνημείο της φύσης, η ελιά Βουβών έχει ενταχθεί και στον κατάλογο των εννέα προστατευόμενων μνημειακών ελαιόδεντρων της Κρήτης από τον Σύνδεσμο Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης (ΣΕΔΗΚ) και το ΤΕΙ Κρήτης.