Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Ρομποτικοί κάδοι απορριμμάτων : Για μια «πόλη καθαρή» ή Για μια πόλη που κρύβει το πρόβλημα «κάτω από το χαλί» ;



Όπως μας πληροφόρησε και η εφημερίδα Νεα Ερυθραία σε προηγούμενο φύλλο της,  ξεκίνησε η τοποθέτηση 4 ρομποτικών κάδων απορριμμάτων, οι οποίοι σύμφωνα με την Δημοτική Αρχή «επιτυγχάνουν υγιεινή διαχείριση των απορριμμάτων, διότι τα συμπιέζουν και μειώνουν τον όγκο τους»
Είναι όμως αυτή η αλήθεια ;
Εντάξει εμείς δεν θα τα βλέπουμε τα απορρίμματα, τι θα γίνεται όμως μετά και πέρα από αυτό που βλέπουμε ;
Όπως είναι γνωστό, θεμελιώδης αρχή μιας φιλικής προς το περιβάλλον πολιτικής διαχείρισης απορριμμάτων, είναι ο διαχωρισμός των διαφορετικών κατηγοριών απορριμμάτων στην πηγή, με την τοποθέτηση χωριστών κάδων για κάθε είδος, εκεί που ζουν, εργάζονται και κινούνται οι πολίτες.
Αυτό σημαίνει κατ’ αρχήν διαχωρισμό από τους ίδιους τους πολίτες των ανακυκλώσιμων  από τα ζυμώσιμα. Χωριστή συλλογή αυτών που μπορούν να ξαναμπούν στον κύκλο της παραγωγής (κυρίως συσκευασίες), από τα οργανικά (υπολείμματα τροφών) που μπορούν να ξαναμπούν στον κύκλο της φύσης και να γίνουν χώμα πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά για τα φυτά (κομποστοποίηση) .
Στην περίπτωση που αυτές οι δυο διαφορετικές κατηγορίες συμπιέζονται μαζί, ακόμα και εάν γλιτώνουμε κάτι από το κόστος και τη ρύπανση, λόγω μείωσης του όγκου των απορριμμάτων που μεταφέρεται με τα απορριμματοφόρα εκτός Δήμου, δεν γλιτώνουμε, αντίθετα οξύνουμε τα παρακάτω προβλήματα. :
-         Καταστρέφεται η ποιότητα των ανακυκλώσιμων όπως για παράδειγμα το χαρτί που απορροφά υγρασία και έτσι καθίσταται άχρηστο για περαιτέρω χρήση.
-         Διηθούνται στα οργανικά απορρίμματα βαρέα μέταλλα τα οποία αποτελούν μεγάλο κίνδυνο για το έδαφος και  τον υδροφόρο ορίζοντα.
-         Αναπτύσσονται αναερόβιες ζυμώσεις που σημαίνουν πολλαπλασιασμό των μικροβίων και άρα της μολυσματικότητας των απορριμμάτων
-          Από τις αναερόβιες ζυμώσεις παράγονται μεθάνιο, μονοξείδιο του άνθρακα και, σε μικρότερες ποσότητες, υδρόθειο. Τα αέρια αυτά είναι υπεύθυνα σε μεγάλο βαθμό για το φαινόμενο του θερμοκηπίου με τις γνωστές σε όλους μας συνέπειες στο κλίμα.
Μα, θα μας πουν ορισμένοι «τα απορρίμματα μετά, εναποτίθενται με ασφαλή τρόπο στους Χ«Υ»ΤΑ- Χώροι Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων». Αυτό μπορεί να ακούγεται πειστικό ή βολικό στα βόρεια προάστια. Όμως μια βόλτα στις δυτικές συνοικίες, ιδιαίτερα όταν φυσά ο Ζέφυρος, μας πείθει για το αντίθετο. Το τέρας του Χ«Υ»ΤΑ Φυλής είναι ένα μοναδικό στον κόσμο εκτρωματικό δημιούργημα, που έχει διασκορπίσει παντού διοξίνες, έχει μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντα σε τεράστια έκταση και ρυπαίνει καθημερινά με οσμές την ατμόσφαιρα της δυτικής Αθήνας και της Δυτικής Αττικής .
Ναι αλλά θα πει η κα Μπιρμπίλη, «Μην στεναχωριέστε, σύμφωνα με τον ΠΕΣΔΑ (Περιφερειακός Σχεδιασμός για τη Διαχείριση Απορριμμάτων της Αττικής) θα μειώσουμε το θάψιμο, θα σας κάνουμε και ανακύκλωση και κομποστοποίηση χωρίς να ανακατευτείτε και να κουραστείτε καθόλου. Θα φτιάξουμε και 2ο ΕΜΑΚ (Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης) δίπλα στο παλιό στα Λιόσια. Θα στήσουμε τεράστιες  μονάδες κομποστοποίησης δίπλα στους προβλεπόμενους ΧΥΤΑ. Θα τα αναθέσουμε μάλιστα όλ’ αυτά μέσα από ΣΔΙΤ και διαδικασίες fast track στους εθνικούς μας εργολάβους και στις καλές μας τις τράπεζες. Έτσι όλοι αυτοί οι καλοί μας φίλοι θα διαχωρίζουν μετά τα απορρίμματα που συμπιέσατε εσείς οι πολίτες (με το αζημίωτο φυσικά της αύξησης των δημοτικών τελών και της εκμετάλλευσης όλων αυτών των εγκαταστάσεων για 2-3 γενιές)».
Όμως η λογική, αλλά και η εμπειρία αποδεικνύει ότι τέτοιου τύπου κεντρικές φαραωνικές εγκαταστάσεις διαχωρισμού, ανακύκλωσης και κομποστοποίησης των απορριμμάτων είναι απολύτως αποτυχημένες :
Το ΕΜΑΚ στα Α. Λιόσια αποδείχτηκε ένα τεράστιο σκάνδαλο. Μέχρι στιγμής έχει φάει για την εγκατάσταση και το start up 100 εκατομμύρια € και το αποτέλεσμα είναι  να οδηγείται σε ανακύκλωση το 2% και το υπόλοιπο να θάβεται !! (στοιχεία της Βουλής).  Το εργοστάσιο κομποστοποίησης στην Καλαμάτα, με κόστος 5 εκατ. € που σχεδιάστηκε για να δέχεται 90 τόνους οργανικών την ημέρα, δεν κατάφερε ποτέ να παράγει  ούτε μια μικρή ποσότητα κόμποστ και έκλεισε με δικαστική απόφαση.
Αλλά έστω ότι με την εφαρμογή κάποιας νέας, «φοβερής και τρομερής» και άρα πανάκριβης τεχνολογίας, λύνονταν με κάποιο «μαγικό τρόπο» όλα τα τεχνικά προβλήματα του κατάντη διαχωρισμού των σύμμεικτων απορριμμάτων, υπάρχει ένα απλό ερώτημα :
Γιατί να πληρώσουμε πανάκριβα και μάλιστα σε περίοδο κρίσης, κάποιους άλλους να διαχωρίζουν ΜΕΤΑ, αυτά που θα μπορούσαμε να διαχωρίζουμε τζάμπα εμείς  ΠΡΙΝ ;
Άρα λοιπόν οι περίφημοι ρομποτικοί κάδοι υπονομεύουν την εφαρμογή προγραμμάτων ανακύκλωσης και κομποστοποίησης με Διαλογή στην Πηγή.  Καταδικάζουν τα συμπιεσμένα απορρίμματα να μην ανακυκλωθούν και να μην κομποστοποιηθούν ποτέ, αλλά να θαφτούν στις περιοχές όπου σύμφωνα με τον ΠΕΣΔΑ ζουν πολίτες «β’ διαλογής», αποδέκτες των απορριμμάτων των άλλων. Δηλαδή στη Φυλή, τα Λιόσια, την Κερατέα, το Γραμματικό.
Οι ρομποτικοί κάδοι είναι τελικά μια sic και καμουφλαρισμένη εκδοχή της αντιπεριβαλλοντικής,   και αντικοινωνικής οπτικής για τα απορρίμματα, που διεθνώς αποκαλείται NIMY (Not In My Yard- Όχι στην αυλή μου)  
Οι εν λόγω κάδοι στοίχισαν στο Δήμο Κηφισιάς πάνω από 400.000 €, τα οποία δεν χαρίστηκαν από κανένα πρόγραμμα, αλλά αφαιρέθηκαν  από τα τακτικά έσοδα του Δήμου.
Με το ίδιο ποσό θα μπορούσαν να αγοραστούν ή να κατασκευαστούν από απλά και φτηνά υλικά, χιλιάδες κάδοι οικιακής κομποστοποίησης, να τοποθετηθούν  δημοτικοί κομποστοποιητές για όλα τα υπόλοιπα οργανικά (κλαδέματα,  υπολείμματα τροφών που δεν ενδείκνυνται ή δεν χωράνε στην οικιακή κομποστοποίηση, απορρίμματα χώρων μαζικής εστίασης, λαϊκών αγορών και καταστημάτων τροφίμων). Θα μπορούσαμε με αυτά τα χρήματα να βάλουμε την κομποστοποίηση στη ζωή μας, να μειώσουμε  κατά 40% το βάρος (και όχι μόνον τον όγκο) των απορριμμάτων μας που φεύγουν για τους ΧΥΤΑ και να δημιουργήσουμε δωρεάν φυσικό λίπασμα για το πράσινο της πόλης μας.
Βαγγελιώ  Σωτηροπούλου

 Αντί σχολίου:

Λύση .... με προοπτική στην Ηλεία

Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης κηρύχθηκαν οι δήμοι Πύργου και Αρχαίας Ολυμπίας, λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης στη διαχείριση των απορριμμάτων, αφού εδώ και μερικές εβδομάδες έχει σταματήσει η αποκομιδή των απορριμμάτων, που συσσωρεύονται στους δρόμους. Ο υφιστάμενος τρόπος διαχείρισης είναι η δεματοποίηση των σύμμεικτων απορριμμάτων και η εναπόθεσή τους στη θέση «Ποτόκι», ακριβώς δίπλα στην κοίτη του Αλφειού και σε άμεση γειτνίαση με κτηνοτροφική μονάδα, θερμοκήπια, άλλες αγροτικές καλλιέργειες και … χώρο αναψυχής. Κάποια χαντάκια «της κακιάς ώρας» υποτίθεται ότι συγκεντρώνουν τα στραγγίσματα. 
Οι οσμές στην γύρω περιοχή παραπέμπουν στη χειρότερη εγκατάσταση επεξεργασίας λυμάτων και φτάνουν μέχρι την πόλη του Πύργου. Ο εξευγενισμένος αυτός ΧΑΔΑ εξάντλησε τα χρονικά όρια της άδειας λειτουργίας του (και των δύο παρατάσεων που είχε λάβει), την χωρητικότητά του και τη δυσοσμία, με αποτέλεσμα να σταματήσει τη λειτουργία του, με την πίεση και των κατοίκων, στην οποία, σημειωτέον, πρωτοστάτησε μια ακροδεξιά κίνηση.  

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου