Η χθεσινή βάναυση επίθεση της αστυνομίας εναντίον των ειρηνικών διαδηλωτών της πλατείας Συντάγματος θα μείνει στην ιστορία. Με πλήθος χημικών που μετέτρεψαν το κέντρο της πόλης σε θάλαμο αερίων και προσπαθώντας να πραγματώσουν την εντολή του πολιτικού τους προϊσταμένου για εκκένωση της πλατείας, έδωσαν πρωτοφανή δείγματα καταστολής και απρόκλητης βιαιότητας σε εκατοντάδες πολίτες. Η απαράδεκτη πρακτική του εγκλωβισμού και του ξυλοδαρμού πολιτών, η χρήση χημικών ακόμα και μέσα στο σταθμό του μετρό που φιλοξενούσε εκατοντάδες τραυματίες καθώς και μια σειρά άλλες τέτοιες απαράδεκτες πρακτικές της ΕΛ.ΑΣ στιγματίζουν την δημοκρατία μας. Δεν αρκούν πλέον οι δικαιολογίες, η επίκληση των «μεμονωμένων περιστατικών» ή η μετακύλιση της ευθύνης στους κουκουλοφόρους. Η ευθύνη παραμένει ακέραια στην Αστυνομία και όσοι δίνουν αυτές τις εντολές οφείλουν να λογοδοτήσουν.
Το 1925, μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οπότε έγινε για πρώτη φορά εκτεταμένη χρήση χημικών όπλων, η Συνθήκη της Γενεύης απαγόρευσε τη χρήση χημικών αερίων διεθνώς, ενώ η χρήση τους στη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων συνιστά έγκλημα πολέμου.
Ο Ο.Η.Ε., το 1969, αποφάσισε την υπαγωγή και των δακρυγόνων ουσιών (CS,CN,CR,OC) στην κατηγορία αυτών των απαγορευμένων όπλων. Η Ελληνική Αστυνομία κάνει χρήση κυρίως των ουσιών CS και CN.
Σύμφωνα με ειδική έκθεση του Έλληνα Συνηγόρου του Πολίτη σχετικά με τις προκαλούμενες βλάβες από τα χημικά αέρια, αναφέρεται: ερεθισμός δέρματος, οφθαλμών, αναπνευστικής οδού, πονοκέφαλοι, πεπτικές διαταραχές, δερματικά εγκαύματα και σε περίπτωση χρόνιας τοξικότητας καρκίνος, έλκη στο δέρμα και στο ρινικό διάφραγμα, νεφρικές βλάβες.
Ενώ, σε μελέτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τίτλο: “Αποτίμηση της Τεχνολογίας Ελέγχου Πλήθους- Προτάσεις προς την Ευρωπαϊκή Ένωση”, εκτιμάται ότι η χρησιμοποίηση του OC (αέριο πιπεριού) και των υπολοίπων χημικών ουσιών θα πρέπει να πάψει σε ολόκληρη την Ε.Ε., μέχρι να καταλήξει η ανεξάρτητη έρευνα σε πιο πλήρη αποτίμηση των κινδύνων που ενέχουν για την υγεία. Ήδη η Σουηδία το έχει απορρίψει λόγω της δυνατότητας να προκαλέσει βλάβη στα μάτια. (πηγή:δημοσίευμα στο tvxs-11/12/2008 από την Καλλιόπη Αλαχούζου).
Το θέμα της πρωτοφανούς χρήσης χημικών όπλων και ανεξέλεγκτης βίας από την Ελληνική Αστυνομία τις τελευταίες μέρες στην Πλατεία Συντάγματος εναντίον διαδηλωτών, φέρνει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος. Στην ερώτηση τονίζεται ότι εκατοντάδες φιάλες του χημικού αερίου CS (Orthochlorobenzalmalononitrile), του οποίου απαγορεύεται η στρατιωτική χρήση καθώς θεωρείται χημικό όπλο, χρησιμοποιήθηκαν εναντίον των διαδηλωτών και συνέβαλαν να δημιουργηθεί αποπνικτική και άκρως επικίνδυνη ατμόσφαιρα για χιλιάδες πολίτες όλων των ηλικιών, ενώ υπήρξε άκρως επικίνδυνη χρήση εναντίον πολιτών μέσα σε κλειστό χώρο, στο σταθμό Σύνταγμα του μετρό.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τα χημικά όπλα CS, ιδιαίτερα στις υψηλές συγκεντρώσεις που χρησιμοποιήθηκαν στο Σύνταγμα, έχουν
ΑπάντησηΔιαγραφήαποδεδειγμένα πολύ αρνητικές συνέπειες για την δημόσια υγεία.
• Το εγχειρίδιο χημείας του γερμανικού στρατού αναφέρει για τις άμεσες συνέπειες της χρήσης του χημικού όπλου CS ότι «Προκαλεί έντονο ερεθισμό στα μάτια και τα ανώτερα αναπνευστικά όργανα. Μέσα σε δευτερόλεπτα δημιουργείται έντονο κάψιμο, πόνος και φλεγμονή. Όταν η δηλητηρίαση είναι πιο έντονη, τότε προκαλείται πανικός, ο οποίος επιτείνει τα συμπτώματα και το άτομο δεν είναι ικανό ούτε να εισπνεύσει ούτε να εκπνεύσει. Η έκθεση του ατόμου σε υψηλές συγκεντρώσεις CS προκαλεί ερύθημα και φουσκάλες».
• Οι μακροχρόνιες συνέπειες περιγράφονται από το Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας και Ασφάλειας της Γαλλίας ως εξής «Ερεθισμός του δέρματος, των οφθαλμών και της αναπνευστικής οδού, πεπτικές διαταραχές, πονοκέφαλος, πιθανή αλλεργική αντίδραση, δερματικά εγκαύματα. Σε περίπτωση χρόνιας τοξικότητας αναφέρονται: καρκινογόνο, έλκη στο δέρμα και στο ρινικό διάφραγμα, νεφρικές βλάβες (κατόπιν κατάποσης)».
• ΗχρήσητουςέχειεπικριθείακόμηκαιαπότοΕυρωπαϊκόΚοινοβούλιο στηνμελέτη «Crowd Control techniques: An appraisal of technologies for political control» (Λουξεμβούργο, Ιούνιος 2000).
• Στις διεθνείς συμβάσεις υπάρχουν ρητές διατάξεις (Πρωτόκολλο της Γενεύης 1925, Απόφαση του ΟΗΕ 2603/16-12-1969, Σύμβαση του Παρισιού 1993) που απαγορεύουν τη χρήση τους εν καιρώ πολέμου.