Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Η αποξένωση μέσα στους χώρους δουλειάς και στον "ελεύθερο χρόνο"

Πολιτική ομάδα για την αυτονομία


...θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα τελευταία τριάντα χρόνια παρατηρείται μια βασική μεταβολή των κοινωνικών σχέσεων μέσα στους χώρους δουλειάς. Μπορούμε να συνοψίσουμε το περιεχόμενο αυτής της εξέλιξης, λέγοντας ότι η κλασική ανάλυση του Καστοριάδη για τη θεμελιώδη αντίφαση του καπιταλισμού έχει πάρει μια εντελώς νέα μορφή. Πλέον η σύγκρουση μεταφέρεται από το κοινωνικό στο ψυχικό επίπεδο. Δεν έχουμε ανταγωνισμό διεύθυνσης-εργαζομένων (κάτι που παλιότερα είχε δημιουργήσει τη λεγόμενη ταξική πάλη μέσα στους εργασιακούς χώρους), αλλά την εσωτερίκευση αυτής της σύγκρουσης σε ψυχικό επίπεδο από τον ίδιο τον εργαζόμενο. Επιπλέον, η εργασία παύει να παίζει το ρόλο μιας βασικής καθημερινής κοινωνικοποίησης. Η φθορά υπερβαίνει την κλασικού τύπου αποξένωση από τα μέσα και τον τρόπο παραγωγής: αφορά σήμερα την απώλεια νοήματος για το ίδιο το εργασιακό αντικείμενο και την αδυναμία δημιουργίας μιας ξεχωριστής συλλογικής αφήγησης γύρω από αυτήν την κοινωνική διεργασία. Πρόκειται για μια νέα και ευρύτερη μορφή αλλοτρίωσης που οδηγεί σε υπαρξιακά αδιέξοδα και μια συστηματική φθορά του ψυχισμού των ατόμων....

Περισσότερα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου