Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Σύγχρονη κοινωνία και εξαρτήσεις, Γ. Κοκκινάκος

Bild
Αλλά κάτεχε ότι μονάχα κείνος
που παλεύει το σκοτάδι, μέσα του θα ‘χε μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο.

Άξιον ΕστίΟδ. Ελύτης

Πολλές φορές έχει γίνει αναφορά για τον νέο ανθρωπολογικό τύπο που ανεδύθη στον σημερινό χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό. Ένας τύπος που κύριο χαρακτηριστικό του είναι ο καταναλωτισμός. Ο καταναλωτισμός όμως όχι ως συμπεριφορικός τρόπος ζωής, αλλά και ως ένας διαφορετικός ψυχισμός. Πάει πια το «σκέπτομαι άρα υπάρχω» τώρα ισχύει το «καταναλώνω άρα υπάρχω». Τι θα πει όμως καταναλώνω; Και γιατί επηρεάζει τόσο εν τω βάθει την ανθρώπινη ουσία; Δεν έχει παρά να παρατηρήσει κανείς τον τρόπο ζωής της περασμένης γενιάς. Πώς ζούσε, πώς «συναντούσε« τα πράγματα και τους ανθρώπους, πώς διασκέδαζε, πώς έτρωγε, πώς σχετιζόταν με τους άλλους ανθρώπους, πώς  εκινείτο. Τι αξίες, τι σταθερές, τι ιδέες, τι προσδοκίες είχε. Και να παρατηρήσει και τη σημερινή γενιά. Τη γενιά της ταχύτητας, της υπερπληροφόρησης, της ευκολίας...
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου