του Σπύρου
Ραυτόπουλου
"Πώς
μπορείς να λέγεσαι παιδαγωγός όταν καταδέχεσαι να επιστρέφεις στο σχολείο σου
με ένα τέτοιο φύλλο πορείας παραμάσχαλα, με ένα τέτοιο ντροπιαστικό τεκμήριο
υποτέλειας; Πώς μπορείς να εμφανίζεσαι με την ουρά στα σκέλια στους μαθητές
σου, ηττημένος από ένα χουντικής έμπνευσης κουρελόχαρτο, για να τους διδάξεις
μετά από αυτά ήθος, τόλμη, δημοκρατία, ελευθερία σκέψης, πολιτική ελευθερία,
ελευθερία εν γένει; [...]
Για να το
πούμε όσο πιο εμφατικά γίνεται: το μέτρο θα εξακολουθούσε να είναι όχι μόνο
αντισυνταγματικό, αλλά και από κάθε άλλη σκοπιά απαράδεκτο, ακόμα κι αν οι
διεκδικήσεις των απεργών ήταν εντελώς εξωφρενικές και αντικοινωνικές. [...]
Αν η
ομοσπονδία σου ή οποιοσδήποτε συνδικαλιστικός φορέας σου αποφασίζει κόντρα στα
συμφέροντά σου και στη βούλησή σου, τότε ως συνδικαλιστική βάση αγνοείς την
απόφαση και εγείρεις ταυτόχρονα ζήτημα εκπροσώπησης, πιθανότατα δε και
καταστατικών αλλαγών· δεν πειθαρχείς!" …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου