4Χ4 και βγαίνει ένας από μέσα, και δείχνοντας τα σακκίδια του ποδηλάτου
λέει:
-Ρε ικεί μέσα ιέχις τα φίδια; Ικεί μέσα ρε; Λέγε! Ικεί έχεις τα φίδια ρε;
Ομολογώ ότι το πρωινό ήταν πολύ όμορφο, ο ήλιος μόλις έσκαζε από το
βουνό, είχε ένα υπέροχο φως, και χρειάστηκα μερικά δέκατα του
δευτερολέπτου για να αντιληφθώ τα σημαίνοντα.
-Όχι ρε, δεν έχω φίδια, έναν λύκο έχω. Τώρα θα τον βγάλω να σε φάει.
Ο τύπος επειδή με έχανε δεν άκουγε δεν έβλεπε, δεν επικοινωνούσε με τον
κόσμο μόνο ωρύονταν τα δικά του:
-Ρε κιρατά καμιά μέρα θα σι πετύχου ικί σαπάν πθανά και θα σ΄ ανοίξου
του κιφάλ!
Είπα προς στιγμήν να του προσφέρω ένα φίδι που είχα, αλλά δε θα το
χαράμιζα για πάρτη του. Ρε παιδιά θα ήθελα να μου πείτε καμιά ιδέα, εάν
καμιά μέρα αυτόν τον πετύχω πθανά ικί σαπάν, τι να τού κάνω. Πείτε καμιά
ιδέα σας παρακαλώ.
Στο μεταξύ πιο κάτω απέναντι από τον Καστελόβραχο είναι γραμμένο το
παρακάτω σύνθημα που βλέπετε στη συνημμένη φωτογραφία. Κατόπιν αυτών το
σύνθημα επιδέχεται νομίζω τροποποιήσεις κάπου κοντά στην προτελευταία λέξη.
Καλημέρα και καλή βδομάδα
Μετά τιμής, και γελάτε γιατί χανόμαστε
Γιάννης Γερόπουλος
* Η Δράκεια είναι χωριό πάνω στο δυτικό Πήλιο και ανεβαίνει κανείς από την Αγριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου