Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

Παρατηρήσεις χωρικού



 Ως ασυνήθιστος στην ζωή των πόλεων, παρατηρούσα αυτές τις μέρες διάφορα πράγματα. Ας πούμε τα ΚΤΕΛ, τα οποία διαθέτουν στόλους γερμανικών επιβλητικών υπερσύγχρονων οχημάτων, που έχουν αγοράσει με δαπάνη εκατομμυρίων ευρώ, από δάνεια, και οι ιδιοκτήτες τους αλλά και οι εργαζόμενοι προσπαθούν μέρα προς μέρα να επιβιώσουν κόβοντας εισιτηριάκια στον κάθε χωρικό, μαζεύοντας σπυρί σπυρί τα ευρουλάκια για να τα στείλουν έξω, στις γερμανικές βιομηχανίες και να τους μείνει κάτι να φάνε κι αυτοί.
Παρατηρούσα επίσης κάποιον καθαριστή στο αεροδρόμιο Βενιζέλος (σημειωτέον, εκεί οι ένστολοι καθαριστές, σεκιουριτάδες κλπ είναι πλέον κατά πολύ περισσότεροι από τους πολίτες-πελάτες), ο οποίος γυρνούσε με το καροτσάκι του συνεχώς πάνω κάτω σαν μηχάνημα άψυχο κι άδειαζε τασάκια φορώντας υπερήφανος, και πιθανότατα πολύ ευχαριστημένος που έχει ένα μικρό μηνιάτικο, το γιλέκο της Hochtief.
Μια χώρα εξαρτημένων επιχειρηματιών, μια χώρα εργατών με στολές, με κράνη, με γιλέκα, μια χώρα κοστουμαρισμένων υπαλλήλων και στελεχών απόλυτα εξαρτημένων από τις πολυεθνικές είμαστε εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Χαμογελαστοί δούλοι. Τώρα ξεπουλάμε και τους φυσικούς μας πόρους και τη γη μας, για να μην υπάρχει πλέον καμία πιθανότητα ποτέ να σηκώσουμε κεφάλι. Μια χώρα που θα φοράει γιλέκα αλλά και γραβάτες με φίρμες ξένες στη ράχη και στην πρόσοψη. Τι κατάντια για καθέναν προσωπικά..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου