Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

ΦΩΤΟΣΦΑΙΡΑ: «Χιώτικη ελεγεία».



Η καταστροφή της Χίου τον περασμένο Αύγουστο έχει καταγραφεί από την ΦΩΤΟΣΦΑΙΡΑ τις πρώτες ημέρες της πυρκαγιάς. Παρουσιάζεται η εικόνα του οικοσυστήματος αμέσως μετά την κατάσβεση, ένα τοπίο τραυματισμένο μια εκδοχή της φτώχειας του περιβάλλοντος και οι άνθρωποι μέσα σε αυτό. Πολίτες που είναι αναγκασμένοι να ζήσουν σε αυτό το τοπίο, ενώ είχαν συνηθίσει το άλλο. Το εύφορο το πράσινο το πλούσιο σε χλωρίδα και πανίδα. Πως θα συμπεριφερθούν από εδώ και στο εξής; Ποιες οι πρώτες σκέψεις τους, οι πρώτες αποφάσεις τους; Την ίδια χρονική στιγμή, λίγα χιλιόμετρα μακριά από τα καμένα, μέσα από το Μούρκι, το μικρό περιβόλι του, ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης καταθέτει μια άποψη ζωής. Πρόταση για τον σημερινό πολίτη για δημιουργία ευημερία και έναν άλλου τύπου πλούτο. Η Χίος του 1822, η Χίος του 2012, η Χίος του μέλλοντος μέσα από λόγο αυθεντικό, πονεμένο, δυναμικό. Παρουσίαση: Χαρά Φράγκου Σκηνοθεσία: Χρίστος Ακρίδας Δ /ση φωτογραφίας: Στέφανος Ευθυμιάδης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου