Λαγού μαλλί

Τώρα που τελείωσε το μεγάλο πλιάτσικο, τώρα που ξεπουλήθηκε πλέον η χώρα και οι αναξιοπρεπείς πατριδοκάπηλοι εντός και εκτός βουλής έκλεισαν αισίως, για λόγου τους, τον κύκλο τού “ναι σε όλα”, εκποιώντας και εκπορνεύοντας την Ελλάδα, καθ εικόνα και ομοίωσίν τους, μαριονέτες δίχως τσίπα, ανάξιοι και για φτύσιμο, τώρα πλέον φαντάζουν ως μνημόσυνο του πάλαι ποτέ τσαγανού μας τα λόγια του καπτα Σίμου του Σφαντού, τα γραμμένα τον Μάη του 2010 σαν έμπαινε το σκαρί της Ελλάδας στη μεγάλη φουρτούνα.

“… τα λόγια τως και των γαδάρων οι κλανιές είναι το ίδιο πράμα, Νικολή, ίντα θα γίνομε, φιρί φιρί το πάνε να μας ξεκάτσουνε από το γιαλό, μα δε θα τως κάμω το χατίρι, θα το κάψω στα τελευταία, δε θα μου δώκουνε δεκάρα μα θα το βγάλω εκειδά, να του βάλω φωτιά να το κάψω. Δε θέλω τίποτι, ούτε μου δώκατε σ’ όλη μου τη ζωή που είμαι ψαράς, πούστηδοι, ούτε θα μου δώκετε, άμα τελειώσω την αποστολή μου θα του βάλω πυρκαγιά εκεινά να το κάψω”
Αξιοπρέπεια.
Ο καπτα Σίμος μιλάει για κάτι τελείως άγνωστο πια. Για την Αξιοπρέπεια. Τρέχα γύρευε. Τόση παρακμή, τέτοια κατάντια, ούτε πυρκαγιά δεν απολυμαίνει, ούτε πλημμύρα δεν ξεπλένει τις καταναλωτικές συνειδήσεις που φτάσανε μέσα σε δυο δεκαετίες και τρία μνημόνια στον πάτο τον κόσμο μας
Γιάννης Μακριδάκης