ΔΥΟ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ
Αγουστίν Γκαρθία Κάλβο
Εναντιώνεται στις πλάνες που προκαλεί η
αλλαγή του ονόματος του Θεού, ο οποίος καταλήγει να ονομάζεται Άνθρωπος ή,
τελικά, Χρήμα. Φανερώνει τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός έχει οδηγήσει πολλούς,
μέσα από τις πλάνες αυτές, στην ψευδαίσθηση ότι έχουν πάψει να πιστεύουν σε
Αυτόν, και επιτίθεται στο ερώτημα σχετικά με την ύπαρξή Του ή πραγματικότητά
Του.
Στη συνέχεια, επιτίθεται στο ερώτημα
σχετικά με τη μοναδικότητά Του (και τριαδικότητά Του), το οποίο συνεπάγεται την
αρσενικότητά Του.
Έπειτα εξετάζει τις ιδιότητές Του έτσι
όπως αναφέρονται στο κατηχητικό: Παντοδύναμος, Δίκαιος, Πάνσοφος ή
Παντογνώστης, Πανάγαθος, σβήνοντας κάπου εκεί τον συλλογισμό του μέσα σ’ ένα
κάλεσμα του αγνώστου, αυτού που είναι εδώ αλλά δεν ξέρουμε τι είναι.
Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου οι πλέον σκληρές και βίαιες επιθέσεις
της εξουσίας ενάντια στα πιο στοιχειώδη ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα,
αλλά ακόμα και η φασιστική κτηνωδία, φορούν το προσωπείο της θρησκείας,
χρησιμοποιούν το μύθευμα του «ελληνοχριστιανισμού» και γίνονται «με τη βοήθεια
της Παναγίας», είναι αναγκαίο όσο ποτέ να ανοίξει η συζήτηση για αυτά τα θέματα
και να βγουν τα απαραίτητα συμπεράσματα για την καθημερινότητά μας.
Συλλογικό έργο
Αυτοδιαχείριση: Μια ιδέα πάντα επίκαιρη
Τι είναι η αυτοδιαχείριση; Τι διδάγματα μπορούμε να αποκομίσουμε από την
εμπειρία εγχειρημάτων αυτοδιαχείρισης του παρελθόντος αλλά και του παρόντος;
Υπό ποιες προϋποθέσεις μπορούν τέτοιου είδους εγχειρήματα να συμβάλουν στον
κοινωνικό μετασχηματισμό;
Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια μικρή αναδρομή στα εγχειρήματα αυτοδιαχείρισης,
στα όρια και τις δυνατότητές τους είτε σε επαναστατικές περιόδους είτε στην
πραγματικότητα των σύγχρονων αγώνων: οι εργοστασιακές επιτροπές στη Ρωσία της
περιόδου 1917-1921, η Ισπανία της περιόδου 1936-1939, η Γιουγκοσλαβία των
δεκαετιών του ’60 και του ’70, η ωρολογοποιία LIP στη Γαλλία το 1973, η
Αργεντινή, η Βραζιλία και το Μεξικό του σήμερα μαζί με κάποιες εμπειρίες και
κινήματα στον Καναδά, την Ελβετία, την Ιταλία και τη Μ. Βρετανία τις τελευταίες
δεκαετίες.
Μια πολιτική γραμμή διατρέχει τούτο το πολύτιμο εγχειρίδιο από την
πρώτη έως την τελευταία του σελίδα: πέρα από την όποια κριτική, είναι φανερό
ότι χωρίς την αυτοδιαχείριση κανένα σχέδιο χειραφέτησης δεν είναι βιώσιμο. Τα
αφεντικά έχουν ανάγκη τους εργάτες, όχι το αντίστροφο.
Το βιβλίο έχει και «ελληνικό» ενδιαφέρον αφού στην Ελλάδα, τα
τελευταία χρόνια αρχίζουμε να επανεφευρίσκουμε πράγματα που, ενώ υπήρχαν στο
παρελθόν, είχαν ξεχαστεί για δεκαετίες ή είχαν απαξιωθεί στη συλλογική
συνείδηση λόγω του ευτελισμού τους από το κράτος, τα κόμματα και τους
εργατοπατέρες: τον συνεταιρισμό, τη συνεργατικότητα, την αλληλεγγύη. Έννοιες
και αξίες που σήμερα γίνεται προσπάθεια να επαναθεμελιωθούν, μακριά από
αναθέσεις, ιεραρχίες και γραφειοκρατικές αγκυλώσεις μέσα από εγχειρήματα
αυτοδιαχείρισης και συνεργατισμού.
Το βιβλίο είναι μια συλλογική προσπάθεια της Alternative Libertaire
της Γαλλίας και της Union Communiste Libertaire του Κεμπέκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου