Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

HELP. Κραυγή απόγνωσης μέσα από την κόλαση των στρατοπέδων συγκέντρωσης



 Η παραπάνω φωτογραφία είναι του Κυριάκου Μπάνου από την Εργατική Αλληλεγγύη. Προέρχεται από το στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών στην Κόρινθο, λίγο μετά τη βίαιη καταστολή της απεργίας πείνας και της εξέγερσης των έγκλειστων. Εκατοντάδες και χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται κλεισμένοι μέσα στα κολαστήρια του Δένδια και της κυβέρνησης, χωρίς να κατηγορούνται για κάτι, χωρίς να έχουν κάνει κάτι κακό πέραν του να αναζητούν μια ζωή, μια δουλειά, ένα αύριο. Εγκλωβισμένοι, δεν μπορούν να βγουν, δεν μπορούν να πάνε πίσω, δεν μπορούν να πάνε κάπου αλλού. Μέσα στις χειρότερες συνθήκες που μπορεί κανείς να φανταστεί, στοιβαγμένοι κατά δεκάδες σε μικρά κελιά, χωρίς επαρκές φαγητό, νερό… Μερικοί προσπαθούν να δώσουν τέλος στη ζωή τους. Αν αυτό βέβαια μπορεί να θεωρηθεί ζωή. Αν αυτό δεν είναι το κατώτερο σημείο που μπορεί να καταδικάσεις κάποιον, να τον κάνεις να χάνει τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου