Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

Από το "δόγμα του σοκ" στην "θεραπεία εξ εφόδου"

Του Ανέστη Ταρπάγκου

Θεσσαλονίκη – Δεκέμβριος 2013

Σ’ ολόκληρη την τελευταία πενταετία η ελληνική περίπτωση αντιπροσωπεύει την πλέον ακραία εκδοχή της εφαρμογής του «δόγματος του σοκ» του σύγχρονου νεοφιλελευθερισμού, με αφετηρία τους δύο σύγχρονους πυλώνες της αστικής πολιτικής :

Την μέχρι σήμερα ανυπέρβλητη κρίση υπερσυσσώρευσης του κεφαλαίου και την ανάγκη ξεπεράσματός της προς όφελος των δυνάμεων του κεφαλαίου και σε βάρος των συμφερόντων του κόσμου της μισθωτής εργασίας. – Την κρίση χρέους με την υπερμεγέθη διόγκωσή του στα ποσοστά του 175% του ΑΕΠ και την μετακύλιση του βάρους εξυπηρέτησης και αποπληρωμής του εξίσου στους ώμους της εργαζόμενης λαϊκής πλειοψηφίας. Σ’ αυτά τα πλαίσια η επίθεση των εθνικών και διεθνικών αστικών δυνάμεων υπήρξε ολομέτωπη σ’ όλα τα επίπεδα : κατακόρυφη μείωση μισθών και συντάξεων, διόγκωση της φορολογικής επιβάρυνσης της μισθωτής εργασίας, ώθηση του ενός τρίτου του εργατικού δυναμικού στη μακροχρόνια ανεργία κλπ.
...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου